Ga naar inhoud

Adela : 16 augustus 2017 : Dr. Straten : Kliniek Heyendael


Aanbevolen berichten

  • Reacties 180
  • Created
  • Laatste Reactie
Op 15-8-2017 om 15:56 zei Lysa1989:

Hallo,

 

Ik ben heel benieuwd hoe je het ervaren hebt en hoe het allemaal gegaan is! Ik ben gisteren geopereerd in Bosch en duin, en ik vind het toch wel tegenvallen qua pijn. Ik zou graag contact krijgen met lotgenoten, die nu in dezelfde fase zitten! Groetjes Lisa

Hey Lisa

ik ben ook maandag geopeerd en vond het ook tegenvallen.. hoe gaat het nu met je? Welke pijnstilling neem je?

@Adela ben benieuwd hoe je operatie is gegaan! Sterkte met je herstel :116:

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Blondie22:

Nee klopt haha ze is vanmiddag op de bank in slaap gevallen dus daarom heeft ze niets geplaatst. Als er goed is staat er nu een foto op snapchat! Maar de operatie etc is allemaal goed gegaan dus no worry she is alive! haha :D 

Hahaha Danique de verslaggeefster :P 

Goed om te weten dat het naar omstandigheden goed gaat. Hopelijk wil de pijn zakken wanneer ze een spiegel heeft opgebouwd met medicatie. Zometeen even kijken op snapchat, nog helemaal niet aan toe gekomen..

Link naar reactie
Delen op andere sites

36 minuten geleden zei Ellen125:

Hahaha Danique de verslaggeefster :P 

Goed om te weten dat het naar omstandigheden goed gaat. Hopelijk wil de pijn zakken wanneer ze een spiegel heeft opgebouwd met medicatie. Zometeen even kijken op snapchat, nog helemaal niet aan toe gekomen..

 

Haha ja ik zag dat meiden erg nieuwschierig waren en ik had haar gesproken dus dacht dan zeg ik het even voor haar daar heeft ze nu zelf de puf niet voor! :rolleyes:

Komt vast allemaal goed! Ze is iig blij dat ze boobs heeft :D 

Link naar reactie
Delen op andere sites

19 minuten geleden zei Blondie22:

 

Haha ja ik zag dat meiden erg nieuwschierig waren en ik had haar gesproken dus dacht dan zeg ik het even voor haar daar heeft ze nu zelf de puf niet voor! :rolleyes:

Komt vast allemaal goed! Ze is iig blij dat ze boobs heeft :D 

Ja dat denk ik ook wel, die eerste dagen zijn toch de ergste.

Hahaha ja wie niet hier? :lol:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi allemaal! 

 

Eindelijk ben ik een beetje bij de wereld, gisteren was de pijn te veel voor me en ik lag de hele tijd te slapen.

 

Hierbij me verslagje:

 

Alles ging best zo snel voor mij gevoel gisteren.

Wij waren er rond 8.30 in Bosch en Duin en gingen in de wachtkamer zitten wachten. Daar was een jongen en een vrouw (vriend en een moeder) van een meid die voor mij aan de beurt was. Om ongeveer 9.10 moest ik mee naar binnen naar de kleedkamer, had een kusje gegeven aan me man en dan ging ik.

 

Ik was totaal niet zenuwachtig, vond het meer leuk en een beetje spannend. Was heel ontspannen :)

 

Ik moest me kleding uitdoen en in een kluisje leggen en kreeg een blauwe jurkje met een paar witte sokken. Daarna ging ik in een bedje liggen onder de deken. Ik kreeg dan infuus met een kinder naaldje omdat me aderen best zo diep waren. Die verpleegster zei dan dat zij de hele tijd bij me moest blijven omdat ik veel allergieën had toen deed zij de antibiotica in. In de tussentijd ging ik met me vader bellen via whats app. En de tijd ging zo snel en ineens stond Frans voor me en zei dat hij mij ging aftekenen. Hup snel opgehangen en moest staan en kreeg mooie groene streepjes op me lichaam. Hij vroeg ook als ik vragen had en ik zei alleen: "nee eigelijk niet ik vetrouw je helemaal". "Dan zal ik me best doen!" zei hij.

 

En hup kwam de 2 anesthesiologen me ophalen en ik rolde naar de operatie kamer. Toen ik vertelde dat ik Zweeds was dan begon ze alleemaal vragen te stellen hoe zeg je dit en dat haha. Ik was de hele tijd aan het lachen, vond alles best zo komisch, ze proberede me echt te aflijden. Ja en dan kwam Frans weer en hij vroeg de kontrol vragen, hoe heet je en geboortedatum en dan welke implantaten. En ik zei: "mentor 800cc". Haha nee grapje 550cc. Hun begon allemaal te lachen en je zag een grote vraagteken in Frans gezicht. :lol:

 

Ja en dan zei hij indd mentor 550cc HP.  Ja je bent er klaar voor slaap lekker!

 

Die 2 anesthesiologen zeiden dan dat ze de narkose gingen geven en dat ik een zuurstofmask zou krijgen. En dan moest ik aan iets leuks denken, ik zei ja vakantie in Kroatie. En die man begon dingen te vertellen over Kroatië en dan voelde ik hoe me ogen zwaar werden en ik nix meer kon begrijpen wat hij zei. En poef was ik weg. 

 

Ik lag best zo lekker te slapen haha was ook aan het dromen maar weet niet meer over wat. Toen ineens hoorde ik stemmen van ver weg "wakker worden, wakker worden". Toen ik me ogen open deed lag ik in een kamer met een verpleegster die voor me zat te wachten. Ik was zo moe en vroeg als ik nog verder kon slapen.  Ja zei ze. Ik deed me ogen dicht maar toen begon de pijn en ik had moeite om weer in slaap te vallen. Pff ik zei tegen haar: ik heb heel erg pijn. Oh zei ze, dan zal ik je iets geven. Ze gaaf me morfine in de infuus. En toen in eens was ik rollend onderweg naar de andere kamer. De verpleegster ging gelijk mijn man halen. En toen hij aan kwam begon ik echt bijna te huilen het deed zo zeer. En ik kon me ogen niet open houden, ze gingen de hele tijd dicht. Denk ook door de morfine die ik had gekregen. 

 

Ik vroeg als ik een tube in me mond had gekregen omdat ik helemaal geen keelpijn had (had ik verwacht).  Nee zei ze geen tube.

 

En dan moest ik iets drinken en eten ik kon kiezen wat ik wou. Ik kreeg brodje met kaas die zij had gesneden in kleine stukjes. Ik begon 1 stukje te eten en toen ineens begon ik misselijk te worden en het was bloedheet. Me man ging gelijk een verpleegster halen die gelijk aankwam met een spugdingetje. Maar gelukkig hoefde ik niet te overgeven. Die meid ernaast had minder mazzel, zij had al een paar keer overgegeven.

 

Frans was ook langskomen maar ik kan bijna niks meer herinneren, alleen dat hij zei dat ze heel mooi zijn geworden. :01:

 

Ja en dan gingen ze allemaal onderzoeken waarom wij zo misselijk waren. En tegen mij zeiden ze dat ik ook dieper moest ademem zodat ik niet duizelig zou worden. Maar ik duurfde niet omdat het deed zo veel pijn. Ik moest ook ontspannen in me schouders zodat het niet vast zou zitten.

 

Ik had zo veel pijn dat ik echt dacht hoe zal ik naar huis komen met deze pijn. Ik had spijt dat ik die borstvergroting had gedaan. Maar toen zei de verpleegster (zoals ze mij gedachten kon lezen). Niet spijt van hebben, krijgen veel vrouwen door de pijn maar het wordt beter, elke dag gaat het een stukje beter. En de pijn kan je je nooit op voorbereiden. En het doet pijn ik weet het je stel je echt niet aan.

 

Ja en dan deed zij de BHa aan, ohohoh wat deed het zeer. Toen moest ik ga plassen, ging op zich wel maar op de terug weg naar bed moest ik heel snel weer ga liggen omdat ik bijna flauw viel. Ja kwam weer door de ademhaling zeiden ze...

 

De verpleegster zei dat ik 1 morfine pil mocht hebben voordat ik naar huis ging, me gewicht kan het wel hebben zei ze. Alleen moest ik eerst de hele broodje opeten. Nooouu wat doe je niet voor de drugs hahah. Broodje was binnen 5 minuten op. En hup had ik me pilletje er in. En ja dan gingen we... en eerlijk gezegt kan ik bijna niks herinneren van de terugweg naar huis alleen soms de erge hubbels op de weg (deed zoo pijn) en dat ik op de bank ging liggen. Toen was ik helemaal weg tot een uurtje of 19.

 

Ja dat was het hele lange verhaaltje haha :D

Hopelijk was me Nederlands te begrijpen.

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

40 minuten geleden zei Adela:

Hoi allemaal! 

 

Eindelijk ben ik een beetje bij de wereld, gisteren was de pijn te veel voor me en ik lag de hele tijd te slapen.

 

Hierbij me verslagje:

 

Alles ging best zo snel voor mij gevoel gisteren.

Wij waren er rond 8.30 in Bosch en Duin en gingen in de wachtkamer zitten wachten. Daar was een jongen en een vrouw (vriend en een moeder) van een meid die voor mij aan de beurt was. Om ongeveer 9.10 moest ik mee naar binnen naar de kleedkamer, had een kusje gegeven aan me man en dan ging ik.

 

Ik was totaal niet zenuwachtig, vond het meer leuk en een beetje spannend. Was heel ontspannen :)

 

Ik moest me kleding uitdoen en in een kluisje leggen en kreeg een blauwe jurkje met een paar witte sokken. Daarna ging ik in een bedje liggen onder de deken. Ik kreeg dan infuus met een kinder naaldje omdat me aderen best zo diep waren. Die verpleegster zei dan dat zij de hele tijd bij me moest blijven omdat ik veel allergieën had toen deed zij de antibiotica in. In de tussentijd ging ik met me vader bellen via whats app. En de tijd ging zo snel en ineens stond Frans voor me en zei dat hij mij ging aftekenen. Hup snel opgehangen en moest staan en kreeg mooie groene streepjes op me lichaam. Hij vroeg ook als ik vragen had en ik zei alleen: "nee eigelijk niet ik vetrouw je helemaal". "Dan zal ik me best doen!" zei hij.

 

En hup kwam de 2 anesthesiologen me ophalen en ik rolde naar de operatie kamer. Toen ik vertelde dat ik Zweeds was dan begon ze alleemaal vragen te stellen hoe zeg je dit en dat haha. Ik was de hele tijd aan het lachen, vond alles best zo komisch, ze proberede me echt te aflijden. Ja en dan kwam Frans weer en hij vroeg de kontrol vragen, hoe heet je en geboortedatum en dan welke implantaten. En ik zei: "mentor 800cc". Haha nee grapje 550cc. Hun begon allemaal te lachen en je zag een grote vraagteken in Frans gezicht. :lol:

 

Ja en dan zei hij indd mentor 550cc HP.  Ja je bent er klaar voor slaap lekker!

 

Die 2 anesthesiologen zeiden dan dat ze de narkose gingen geven en dat ik een zuurstofmask zou krijgen. En dan moest ik aan iets leuks denken, ik zei ja vakantie in Kroatie. En die man begon dingen te vertellen over Kroatië en dan voelde ik hoe me ogen zwaar werden en ik nix meer kon begrijpen wat hij zei. En poef was ik weg. 

 

Ik lag best zo lekker te slapen haha was ook aan het dromen maar weet niet meer over wat. Toen ineens hoorde ik stemmen van ver weg "wakker worden, wakker worden". Toen ik me ogen open deed lag ik in een kamer met een verpleegster die voor me zat te wachten. Ik was zo moe en vroeg als ik nog verder kon slapen.  Ja zei ze. Ik deed me ogen dicht maar toen begon de pijn en ik had moeite om weer in slaap te vallen. Pff ik zei tegen haar: ik heb heel erg pijn. Oh zei ze, dan zal ik je iets geven. Ze gaaf me morfine in de infuus. En toen in eens was ik rollend onderweg naar de andere kamer. De verpleegster ging gelijk mijn man halen. En toen hij aan kwam begon ik echt bijna te huilen het deed zo zeer. En ik kon me ogen niet open houden, ze gingen de hele tijd dicht. Denk ook door de morfine die ik had gekregen. 

 

Ik vroeg als ik een tube in me mond had gekregen omdat ik helemaal geen keelpijn had (had ik verwacht).  Nee zei ze geen tube.

 

En dan moest ik iets drinken en eten ik kon kiezen wat ik wou. Ik kreeg brodje met kaas die zij had gesneden in kleine stukjes. Ik begon 1 stukje te eten en toen ineens begon ik misselijk te worden en het was bloedheet. Me man ging gelijk een verpleegster halen die gelijk aankwam met een spugdingetje. Maar gelukkig hoefde ik niet te overgeven. Die meid ernaast had minder mazzel, zij had al een paar keer overgegeven.

 

Frans was ook langskomen maar ik kan bijna niks meer herinneren, alleen dat hij zei dat ze heel mooi zijn geworden. :01:

 

Ja en dan gingen ze allemaal onderzoeken waarom wij zo misselijk waren. En tegen mij zeiden ze dat ik ook dieper moest ademem zodat ik niet duizelig zou worden. Maar ik duurfde niet omdat het deed zo veel pijn. Ik moest ook ontspannen in me schouders zodat het niet vast zou zitten.

 

Ik had zo veel pijn dat ik echt dacht hoe zal ik naar huis komen met deze pijn. Ik had spijt dat ik die borstvergroting had gedaan. Maar toen zei de verpleegster (zoals ze mij gedachten kon lezen). Niet spijt van hebben, krijgen veel vrouwen door de pijn maar het wordt beter, elke dag gaat het een stukje beter. En de pijn kan je je nooit op voorbereiden. En het doet pijn ik weet het je stel je echt niet aan.

 

Ja en dan deed zij de BHa aan, ohohoh wat deed het zeer. Toen moest ik ga plassen, ging op zich wel maar op de terug weg naar bed moest ik heel snel weer ga liggen omdat ik bijna flauw viel. Ja kwam weer door de ademhaling zeiden ze...

 

De verpleegster zei dat ik 1 morfine pil mocht hebben voordat ik naar huis ging, me gewicht kan het wel hebben zei ze. Alleen moest ik eerst de hele broodje opeten. Nooouu wat doe je niet voor de drugs hahah. Broodje was binnen 5 minuten op. En hup had ik me pilletje er in. En ja dan gingen we... en eerlijk gezegt kan ik bijna niks herinneren van de terugweg naar huis alleen soms de erge hubbels op de weg (deed zoo pijn) en dat ik op de bank ging liggen. Toen was ik helemaal weg tot een uurtje of 19.

 

Ja dat was het hele lange verhaaltje haha :D

Hopelijk was me Nederlands te begrijpen.

 

 

 

Leuk verslag!  Hopen dat de pijn gauw minder word en je kan genieten van je nieuwe borsten! En indd straks heb je totaal geen spijt meer en ben je super trots op jezelf dat je dit heb gedaan! Ik wens je een goed herstel toe!:)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Pff de eerste paar dagen had ik ook spijt. Pijn vond ik wel meevallen, maar ik kon door die druk ook niet goed ademhalen. Na een dag of 4-5 heb je meestal het ergste gehad. Belangrijk is om nu je medicatie op tijd in te nemen zodat je een spiegel opbouwt en veel rusten.

 

Succes meid! Gaat helemaal goedkopen. 

Goed herstel en hopelijk voel je je snel wat beter! :53: xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Succes met je herstel meid! De eerste 5 dagen zijn vreselijk en daarna gaat het echt steeds beter believe me! Daarna gaat de tijd zo snel voorbij. Gaat helemaal goedkomen. Lekker je medicijnen optijd nemen en heel veel water en thee drinken. Dat hielp bij mij erg goed om niet misselijk te worden onder andere en de narcose uit je systeem te krijgen xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik krijg een flashback naar een vorige operatie die ik ondergaan ben. Ennn dan moet ik nog op consult... Mehhh! 

 

Hopelijk voel je je gauw beter! 

 

Ik lees hierboven dat je al te volgen bent op snapchat, maar ik krijg nog niks van je binnen. Zag wel dat je me toegevoegd had dus snap het niet.. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Mamavan2kids:

Ik krijg een flashback naar een vorige operatie die ik ondergaan ben. Ennn dan moet ik nog op consult... Mehhh! 

 

Hopelijk voel je je gauw beter! 

 

Ik lees hierboven dat je al te volgen bent op snapchat, maar ik krijg nog niks van je binnen. Zag wel dat je me toegevoegd had dus snap het niet.. 

Dacht dat ik iets verkeerd deed met het instellen. Maar ik krijg ook niks binnen helaas.

 

@Adela herkenbaar je verslagje hier. De momenten dat het pijn doet denk ik ook steeds "waar ben ik aan begonnen". Maar stapje voor stapje zul jij ook wel beter worden :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mooi verslagje :) sterkte met je herstel. Hoop dat je je snel wat beter gaat voelen.. zoals de meeste al zeggen de eerste 3 tot 5 dagen zin t ergst daarna knapt t op.  Maar goed die moet je wel eerst door.. rustig aan veel drinken en hoop voor je dat ook bij jou t ergste snel voorbij is.. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Jadie @Mama0815 dank jullie wel! Het gaat gelukkig beter. Slapen ook, lig best zo lekker op de bank haha. Maar zit vast in me nek uhuhuh. Strax moet mannen lief me masseren als hij wakker is. Maar ben zo blij dat me moeder er is anders zou het echt moeilijk zijn.

 

@Astertjuh stuur een PB naar mij met je naam op snapchat, dan kan ik zien als ik je heb toegevoegd aan me story. Neee niet bang zijn, do it! Voor mijn gevoel zijn er heel weinig vrouwen die zo veel last hebben zoals ik.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.