Ga naar inhoud

Monstrea : 1 maart 2018 : Dr. Koopmann : Bergman Clinics


Aanbevolen berichten

Hallo allemaal, 

 

Eindelijk heb ik de knoop doorgehakt en ga stappen zetten. Heb vorige maand eindelijk de huisarts gebeld en eenmaal daar hebben we zitten praten over wat ik mis.  Ze wil dat ik eerst met een psycholoog ga praten omdat ze het zwaar vindt klinken dat ik iets mis. Inmiddels nu 2 weken verder. Ik kan het niet anders omschrijven. Ik mis borsten. Ik wil ook wat in mijn hand, iets  op die plek hebben zitten. Niet alleen een tepel die daar maar zit. Gewoon een handjevol borst zodat ik vind dat een vrouw helemaal een vrouw maakt. Ik heb mooie billen, ben slank en heb een mooi gezicht en volle bos met dik haar. Maar die tepels ben ik zat. Ik wil eindelijk mijn borsten. 

 

Ik hoop nooit borsten gehad. Kon aa bhtjes aan.  Heb wel borstvoeding kunnen geven aan mijn kids. Dus de melkkanalen zijn er wel. Was even oefenen met se baby aanleggen en de goede houdingen vinden. Maar nu is het van een flauw hobbeltje naar strak om borstkas gegaan. Nu is het dus genoeg en ga ik stappen zetten. 

 

Nu wil ik naar een goede chirurg zoeken. Heb de laatste maanden veel gelezen maar, kom niet echt verder. Zoveel verschillende websites, ervaringsverhalen etc. Zal hier ook misschien veel uiteenlopende reactie's krijgen, maar stil blijven staan wil ik nu niet. 

 

Wie kan mij helpen met de volgende vragen? 

 

-Waar kan je een echo van de borstklierweefsel laten maken? Moet dat via de huisarts? 

 

-Zijn jullie bij een psycholoog geweest? 

 

- Hoe kies je de kliniek? Er zijn er zoveel, Ik weet echt niet hoe ik een selectie moet maken. 

 

- Hoe kies je de chirurg? Uit ervaringsverhalen of ga je zelf meerdere langs? 

 

Ik hoor graag van jullie zodat ik nu na jaren stilletjes dromen, eindelijk stappen kan gaan zetten. 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Echo laten maken kan volgens mij via de huisarts met een verwijzing, zou natuurlijk mooi zijn als je het vergoed kan krijgen.

 

Nee ik ben niet bij een psycholoog geweest, wist zelf ook wel dat het accepteren van je lichaam niet afhangt van je cupmaat en dat je nooit zeker weet of je na de operatie gelukkig bent.
Daarvoor heb ik teveel zelfreflectie moeten leren tijdens het traject voor diagnosestelling van adhd. 

Schaamde me niet voor m'n lijf, maar er miste gewoon wat. Heb er uiteindelijk ook wel jaren over zitten twijfelen en pas met de aanbetaling 1,5 week na m'n consult heb ik de knoop doorgehakt.

 

Ben niet op zoek gegaan naar een kliniek, geld en afstand speelde voor mij geen rol. Ik wilde het mooiste resultaat.
Eigenlijk ben ik hier foto's gaan kijken in albums, borsten die ik mooi vond heb ik opgeslagen in een mapje op de computer en dan vermeldde ik bij de foto welke chirurg het was.

Na een aantal maanden ben ik gaan kijken van welke chirurg ik de meeste foto's had en dat was Frans van Straten, daar heb ik een consult bij gepland en ben door hem geopereerd. 
Was mijn eerste keus en heb eigenlijk nooit meer naar een andere chirurg gekeken. 

 

Hoop dat je hier de informatie vind die je nodig hebt om tot een keuze te komen.

Vooral veel lezen, vragen, kijken, laad je niet afschrikken door het aantal cc's, kijk niet naar de prijs en niet te snel beslissen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Rocker, 

 

Bedankt voor je berichtje

 

Ik zit nu ook steeds foto's te bekijken. Ben blij dat ik nu al veel foto's heb gezien van vrouwen met geen borsten die toch mooie borsten hebben gekregen. Hoop dat dat bij mij ook mogelijk is. Dat is nog even afwachten tot wat de pc zegt. 

Bedankt voor de tips! Helaas niemand in mijn omgeving die (zichtbaar of open) een bv heeft ondergaan. Ik moet dus via via of op het internet zoeken. Maar via hier gaar dat hopelijk vast keuken. Verder op gevoel vertrouwen en dan maar 2 of 3 keer een pc bezoeken. We zullen zien. Ben er nu na al die jaren echt klaar voor. Blijft spannend, maar ik wil borsten! 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 months later...

Bah, ik word zo zenuwachtig van alles wat komen gaat. Enne moment denk ik komt goed, laat over je heen komen. Plat blijven is geen optie. Andere moment zijn de gedachten van hoe wordt je beademd en Hoe wordt je wakker. Hoorde net dat het buisje nog in je keel zit als je wakker wordt maar het zelf nog niet door hebt. Dan halen ze hem er uit omdat je weer zelfstandig kan ademhalen. 

 

Het blijft maar spoken in mijn hoofd. Was het naar al zo ver dan hup onder zeil en kan ik niet meer zo piekeren. Nog vier weken wachten. Tuurlijk, achteraf is de tijd gevlogen en achteraf viel het waarschijnlijk allemaal mee. Die operatie is waarschijnlijk niks vergeleken bij het herstel. Ik kan er slecht tegen, het afwachten en vooral je overgeven. Pff

 

Meerdere die hier last van hebben? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik merk ook dat hoe dichter bij het komt hoe meer de zenuwen toe gaan slaan.

 

Niet voor de narcose of de tube inbrengen en er weer uithalen want daar merk je toch helemaal niks van. 

 

Bij mij zijn het meer de zenuwen voor het resultaat (zijn ze misschien te klein of mijn nog grotere angst te groot)

En zenuwen voor de pijn na de operatie en hoe soepel en snel het herstel gaat zijn.

Eind mei begin juni beginnen voor mij mijn sport wedstrijden weer dus moet en wil tegen die tijd weer kunnen sporten. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Monstrea Ligt eraan op welke manier je een narcose krijgt, ik heb namelijk geen tube gehad om te ademen omdat het goed zelf lukte. Terwijl het meisje naast me wel een tube had, die had ook ervaring met operaties en dat het zelfstandig ademen niet goed lukte.

De anesthesist houd je heel goed in de gaten, heb zelf ook voor stage operaties bijgewoond en ze meten continu allerlei waarden waaraan ze dus kunnen zien of je goed onder narcose bent.

Van te voren heb ik me hier wel druk over gemaakt, maar de operatiedag zelf is me heel erg meegevallen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 3-2-2018 om 03:20 zei Claudiat:

 

 

Op 3-2-2018 om 03:20 zei Claudiat:

Ik merk ook dat hoe dichter bij het komt hoe meer de zenuwen toe gaan slaan.

 

Niet voor de narcose of de tube inbrengen en er weer uithalen want daar merk je toch helemaal niks van. 

 

Bij mij zijn het meer de zenuwen voor het resultaat (zijn ze misschien te klein of mijn nog grotere angst te groot)

En zenuwen voor de pijn na de operatie en hoe soepel en snel het herstel gaat zijn.

Eind mei begin juni beginnen voor mij mijn sport wedstrijden weer dus moet en wil tegen die tijd weer kunnen sporten. 

Hey meid, dat kan ik mij voorstellen omdat het vooral ook wennen is met sporten. Er zit wat extra bij en je bent een tijdje er tussen uit geweest. En dan idd de vraag of het dan beetje gaat. Hoop dat het voorspoedig gaat voor je en dat je met week of 6, 8 weer het kan opbouwen en lekker sportief bezig kan zijn. 

 

 

Ik had een gesprek afgelopen week en die verpleegkundige zei dat ze de tube weghalen als je wakker gaat worden. Je hebt het dan niet door Maar reageert wel can dat ding moet weg en dan kan je zelf weer ademen. 

Dus wordt er niet makkelijker op zo voor mij. Vind dat veel spannender dan de narcose en het herstel. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

21 uur geleden zei Rocker:

@Monstrea Ligt eraan op welke manier je een narcose krijgt, ik heb namelijk geen tube gehad om te ademen omdat het goed zelf lukte. Terwijl het meisje naast me wel een tube had, die had ook ervaring met operaties en dat het zelfstandig ademen niet goed lukte.

De anesthesist houd je heel goed in de gaten, heb zelf ook voor stage operaties bijgewoond en ze meten continu allerlei waarden waaraan ze dus kunnen zien of je goed onder narcose bent.

Van te voren heb ik me hier wel druk over gemaakt, maar de operatiedag zelf is me heel erg meegevallen.

Al gehele narcose met spierverslapers dus ja net tube ook. 

 

Ik had een controlegesprek afgelopen week en die verpleegkundige zei dat ze de tube weghalen als je wakker gaat worden. Je hebt het dan niet helenaal door, maar reageert wel op dat dat ding weg moet en dan kan je zelf weer ademen. 

Dus wordt er niet makkelijker op zo voor mij. Vind dat veel spannender dan de narcose en het herstel. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Monstrea:

 

Hey meid, dat kan ik mij voorstellen omdat het vooral ook wennen is met sporten. Er zit wat extra bij en je bent een tijdje er tussen uit geweest. En dan idd de vraag of het dan beetje gaat. Hoop dat het voorspoedig gaat voor je en dat je met week of 6, 8 weer het kan opbouwen en lekker sportief bezig kan zijn. 

 

 

Ik had een gesprek afgelopen week en die verpleegkundige zei dat ze de tube weghalen als je wakker gaat worden. Je hebt het dan niet door Maar reageert wel can dat ding moet weg en dan kan je zelf weer ademen. 

Dus wordt er niet makkelijker op zo voor mij. Vind dat veel spannender dan de narcose en het herstel. 

Klopt zodra je zelf weer begint met ademhalen halen ze hem weg, je kan je daar echter helemaal niks meer van herinneren. Als je nog maar net wakker bent ben je namelijk nog zo stoned als een garnaal hihi. 

Pas als je echt goed wakker bent dan ben je ook pad weer helder genoeg dat je je dingen kan herinneren. 

Heb zelf genoeg operaties ondergaan en veel in het ziekenhuis gelegen en nog nooit iemand gehoord over het weghalen van de tube dat iemand dat gemerkt heeft. 

 

Echt probeer je er maar niet druk om te maken. 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik herken je angst wel hoor, het idee de controle volledig kwijt te raken, brrr. Nu ik in 3,5 maand tijd 3x geopereerd ben, moet ik zeggen dat t heus spannend blijft maar bij de 3e keer kreeg ik geen propofol meer, de eerste keer kreeg ik een dubbele dosis en de 2e keer 1 dosis ivm angst. T blijft heus spannend, maar t komt echt goed, ik was echt heel heel bang (1e keer trilde ik nog als een rietje van angst na 1 dosis propofol vandaar de 2e dosis). T valt mee, afhankelijk van de kliniek kunnen ze ook een modernere optie gebruiken voor een tube, daar schijn je zelfs als je wakker bent helemaal niets van te merken. T komt goed en achteraf zeg je vast net als iedereen; t is me zo meegevallen! ;-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Monstrea Nee met de operaties waar ik mee heb staan kijken hoorde ik achteraf ook niemand wat zeggen over die tube.
Maar het stomme is, ik had dus helemaal rekening gehouden met een tube en dat ik achteraf wat last van m'n keel zou hebben maar ik had nergens last van.
Heb het nog nagevraagd maar ze zeiden dat ik dus geen tube gehad heb. Ah well, ik had hem net zo goed wel kunnen hebben want ik sliep toch :P 

En ik had me van te voren heel erg druk gemaakt dat ik niet lekker wakker zou worden en misselijk en alles, maar op de dag van de operatie heb ik dat losgelaten. Als je niet lekker word word je dat toch wel, dus ik ging vrij relaxed de operatiekamer in, wat dus resulteerde in 1) heel snel wakker en 2) zonder misselijkheid of sufheid. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

@best_boobie bedankt! 

 

Over 1.5 week is het dan eindelijk zo ver! Poeh, spanning begint nu wel te komen. 

Eerste keer narcose en het gaat een hele verandering worden van aa naar borsten. Waarschijnlijk wordt het een (volle) C cup. Ben zo benieuwd. Eindelijk mijn lijf af met vrouwelijke rondingen op de borstkas. 

Jaren over getwijfeld, momenten jaloezie en gedroomd, toen stapjes gezet en weer stil gestaan door twijfel en afgelopen najaar de grote stap gezet. Naar de pc en toen ging het allemaal hard. Nu aftellen naar 1 maart en hopelijk kom ik er goed doorheen. Kijk het meeste op tegen de narcose en dan vooral de beademing. Als je het maar echt niet mee maakt en hoe kom je er door. Maarja het moet, op een andere manier komen die borsten er niet. 

 

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Mijn operatieverslag;

Donderdag 1 maart 10.00 was het dan zo ver. Ik kreeg 345cc rond high profile dual plane.

Om 8.30 uur moest ik mij melden. Het liep uit en er zat een vreselijke receptioniste. Maar dit zal heel goed aan mij hebben kunnen liggen omdat het wachten echt niet leuk was. Je hoorde maar niks en was het eigenlijk zat. Enfin 9.20 uur mocht ik naar de kamer en een fijne vp ze legde alles uit en maakte nog foto.s. rond 9.40 uur ging ik naar de zaal waar ik later ook aan het wakker worden was. Ik kreeg een infuus en ik was heel bang voor de tube in mijn keel, ze hebben mij gerust kunnen stellen dat ik sat echt niet voel en als ok hem eruit wil dat ze dan doen omdat ze altijd bij je zijn. Toen kwam de anesthesist en die zei welkom in de kleinste operatiekamer, maar wel se gezelligste! Zulke kleine dingen helpen op zo.n moment heel goed merkte ik. Toen kwam er een dame binnen zei sorry ik was even koffie drinken maar nu ben ik errrr. Haha kan wantrouwig zijn maar voelde goed. Ze kwam met de larics? Masker bij mij en zei ik blijf de hele tijd bij je. denk aan wat leuks. Lekker strand... mooie film..

uh oké, wat vind ik Leuk?? Strandstoel, kan niks los bedenken en een beeld vasthouden..

 mijn man toen ik hem voor het eerst zag, mijn lachebekje mijn dochtertje, oh ik ben er nog.. nee, hete vrijpartij dan. Bam weg was ik hahaha 

11.35 uur werd ik wakker. Weer kort even weggevallen. Zelf stiekem gespiekt, ja er zit wat. Vp kwam. Zo jij was wild, je wilde op je zij. Alles is goed gegaan. We gaan naar je man ,want die loopt te ijsberen. (Zat gewoon relaxed tv te kijken) Op mijn eigen kamer tot 15.00 uur gebleven. Met klaarmaken vermoeiend en na bh meten band om en plassen, duizelig,dus weer liggen. Appelsap en dextro.  Hop gaat weer. In de auto ging goed en thuis ook wel. Afgelopen nacht Weinig geslapen door de morfine en rughouding. Zag rare dingen door de morfine ,dus die neem ik niet meer. Was advies om lekkerder te slapen, maar met deed ik dat dus niet. Dus minder slaap zonder kan haast niet. Proberen lekker zonder. Heb nu paracetamol en 2 maal aleve per dag. Heb veel dorst dus drink constant water. Lekker kippensoep en Turks brood op. Gekookt eitje. Neem verder nog arnica en vitamine C. Mijn huid is strak. Maar opzich te doen. Vervelend maar geen pijn. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Monstrea,

 

Bedankt voor je verslag. Geeft mij weer een beter beeld over wat mij komende maand staat te wachten.

 

Ik vroeg mij af hoe het nu met je gaat. Heb je veel pijn of is dat met pijnstillers allemaal onder controle?

 

Ben je al heel blij met het eindresultaat is het nu nog te vroeg om daar wat van te zeggen? Ik kan niet wachten om wakker te worden met borsten. Heb inmiddels ook de bevestiging dat het bij mij wordt vergoed dus dat is erg fijn.

 

Groetjes,

E

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Ensomi:

Hoi Monstrea,

 

Bedankt voor je verslag. Geeft mij weer een beter beeld over wat mij komende maand staat te wachten.

 

Ik vroeg mij af hoe het nu met je gaat. Heb je veel pijn of is dat met pijnstillers allemaal onder controle?

 

Ben je al heel blij met het eindresultaat is het nu nog te vroeg om daar wat van te zeggen? Ik kan niet wachten om wakker te worden met borsten. Heb inmiddels ook de bevestiging dat het bij mij wordt vergoed dus dat is erg fijn.

 

Groetjes,

E

@Ensomi, ik hoor bij de enkele die vrijwel geen pijn heeft. 

Het voelt zo strak als stuwing met de  borstvoeding. Weet niet of je dat hebt gegeven en zo ongeveer een beeld er van hebt. Ik ervaar geen pijn pijn, maar vervelend strakke huid. De eerste nacht had ik weinig tot geen slaap. Dommelde steeds 20 min weg dan weer 2 uur wakker, 10 min slapen en weer wakker. Heel vervelend. Had morfine genomen omdat de vp zei dan slaap je lekker. Nou dat bleef bij een pilletje wat een ellende. Lag toch wakker en zag gekkr dingen. Daarna niet genomen. En sinds nacht 3 slaap ik goed een lange ruk. Nu went het op de rug wel. Sinds 4 dagen po geen medicijnen meer. Ben best positief. Het tape na de operatie gaf een wondje na het verwijderen en dat wondje zit in mijn zij te zeuren. Dit is erger dan mijn wondjes in de borstplooi. Apart hè. 

Zou het zo weer doen. Alleen de nachtelijke uurtjes niet dan haha. 

Als ik te veel beweeg worden de borsten hard. Maarja ben nog maar 6 dagen po he. Moet eigenlijk volle week vrijwel niks niks doen met de armen. En 2 weken rustig aan doen. Daarna het gewicht steeds beetje opbouwen. 

 

Fijn dat je het vergoed krijgt. Voor welke protheses ga je? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

8 uur geleden zei Monstrea:

@Ensomi, ik hoor bij de enkele die vrijwel geen pijn heeft. 

Het voelt zo strak als stuwing met de  borstvoeding. Weet niet of je dat hebt gegeven en zo ongeveer een beeld er van hebt. Ik ervaar geen pijn pijn, maar vervelend strakke huid. De eerste nacht had ik weinig tot geen slaap. Dommelde steeds 20 min weg dan weer 2 uur wakker, 10 min slapen en weer wakker. Heel vervelend. Had morfine genomen omdat de vp zei dan slaap je lekker. Nou dat bleef bij een pilletje wat een ellende. Lag toch wakker en zag gekkr dingen. Daarna niet genomen. En sinds nacht 3 slaap ik goed een lange ruk. Nu went het op de rug wel. Sinds 4 dagen po geen medicijnen meer. Ben best positief. Het tape na de operatie gaf een wondje na het verwijderen en dat wondje zit in mijn zij te zeuren. Dit is erger dan mijn wondjes in de borstplooi. Apart hè. 

Zou het zo weer doen. Alleen de nachtelijke uurtjes niet dan haha. 

Als ik te veel beweeg worden de borsten hard. Maarja ben nog maar 6 dagen po he. Moet eigenlijk volle week vrijwel niks niks doen met de armen. En 2 weken rustig aan doen. Daarna het gewicht steeds beetje opbouwen. 

 

Fijn dat je het vergoed krijgt. Voor welke protheses ga je? 

Hoi,

 

Wat fijn zeg, dat je bijna geen pijn hebt. Het gevoel van stuwing ken ik, daar valt wel mee te leven.

 

Morgen heb ik een 2e gesprek met PC. Maar ik heb de vorige keer al een 3d tekening van een ronde prothese van 240cc laten maken, en dat zag er heel mooi uit. Ik wil niet dat mensen in mijn omgeving kunnen zien dat ik ineens een bv heb gehad. Nu 'fake' ik mij door het leven. Straks is de opvulling 'echt'. Kijk er erg naar uit om met borsten de zomer in te gaan. Wat gaf dat soms stress/onzekerheid.

 

Ik was eigenlijk van plan 5 dagen na BV weer te werken (computerwerk), maar misschien is dat toch iets te snel. 

 

Ik houd het geheim voor mijn omgeving dus wat vrije dagen opgenomen, maar zal toch snel weer aan het werk moeten. Al ervaar ik dat minder zwaar dan thuis zijn met 3 kinderen. 

 

Groetjes,

E

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Ensomi het wordt niet aangemoedigd maar na een volle week kan je denk wel tikken en wat schrijven. Geen uren lang en geen ordners tillen denk ik. Maar misschien kan jr de eerste dagen wat smokkelen als je achter je bureau zit. Steeds even wat stilzitten of een loopje doen. Naar de wc gaan. Moet goed komen toch. Maar niet te veel tillen en hoog pakken. 

Goed je medicatie op de tijden nemen. Op dag 4 ging het bij mij qua strakke huid en trekkerig gevoel ineens beter. Als ik veel loop of doe worden ze nog wel hard/strak. Ben nu 9 dagen po en sinds dinsdag zonder paracetamol. 

 

Succes met je boobs en het herstel! Zal zeker fijn zijn als je niet meer hoeft te rommelen met vulling. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Monstrea Ik heb voor de zekerheid nog een paar dagen extra vrijgenomen dus 9 dagen po zal eerste werkdag zijn. Ik hoef geen dingen (hoogstends een kop thee) te tillen en werk vrij zelfstandig vooral zittend achter pc dus dat moet goedkomen. Kan tussendoor wel een loopje doen.

 

Donderdag 2e gesprek gehad met PC voor passesie. Het wordt definitief 285cc. Ben erg benieuwd en kan niet wachten.

 

Wat fijn dat jij al zonder paracetamol kan. Moet je nog steeds op de rug slapen? Of mag je ook al op de zij? En ben je al een beetje aan je nieuwe boobs gewend? Voelt het nog als iets vreemds of wordt het elke dag meer 'eigen'?

 

Je hebt nog niet bij een lingeriewinkel ingeslagen? Ik zou niet kunnen wachten denk, maar schijnt dat het resultaat naar 6mnd ook weer iets anders kan zijn dan in begin. Desalniettemin sta ik nu al bijna te springen om nieuwe bh's etc. te kopen.

 

Wanneer is jouw eerste werkdag en heb je fysiek een zwaar beroep? Kijk je er tegen op?

 

Groetjes,

E

 

 

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Slaap nog wel op mijn rug en beetje half op mijn zij. Beetje moeilijk uit te leggen. Op de zij voelt niet lekker. Ik vind ze toch wel klein. En wacht misschien wel langer dan 6 weken met bh.s kopen. Of ik haal eerst twee gemiddelde ofzo. Vandaag emotionele dag. Er zit aardig wat in 345cc en heb een jurkje aan waar ik treurig van word. Bijna net zo als voorheen in platte situatie met een push up bh

Niet dat ik porno ballen wil, maar Dit is wel weinig en hoop dat ze nog veranderen. Straks maar weer mijn huispak aan. 

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi,

 

Ik vind het niet weinig hoor zo in je jurkje. Misschien valt het voor jou ook een beetje tegen omdat het ook een los vallend jurkje is?

 

Hoop echt voor je dat dit een enkele slechte dag is en je straks wel weer blij bent met het resultaat.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.