Ga naar inhoud

Mrs Doubt

Leden
  • Aantal items

    59
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    1

Berichten die geplaatst zijn door Mrs Doubt

  1. @Nog even wachten dank voor je reactie. De jouwe zijn al erg mooi geworden! 

     

    Ja ik sta nu op de wachtlijst voor een afspraak bij dr vd Pot. Ik zal in september gebeld worden voor een afspraak in oktober.

     

    Spannend voor je @MW1986... wij zijn volgens mij een beetje in dezelfde tijd geopereerd. Ik wist niet eens dat er zoiets als een benelli lift bestond. Fijn dat het op die manier kan.

     

    Ik zit zelf ook niet te wachten op een anker litteken...maar goed...wat ik nu heb wordt ik ook niet vrolijk van.

     

    Ik lees jammergenoeg heel weinig over vrouwen die van hun tubulaire borsten afgeholpen zijn. Ik probeer te zoeken naar vrouwen die een correctie hebben gedaan zonder prothese...maar nergens resultaten te vinden. Jammer 😞

     

    xx

  2. Hoi2, ik ben terug van weggeweest. Vorig jaar april geopereerd aan mijn tubulaire borsten (dr luijendijk) en ben er zeer ontevreden over.

     

    Voor iemand die zich expert noemt in tubulaire borsten, vind ik dat hij een slechte prestatie geleverd heeft, heel jammer. 

     

    Ik heb momenteel gewoon een vergroting (330cc) van wat ik had. Het was de bedoeling dat mijn borsten gelift zouden worden dmv de protheses...maar zoals ik net zei... mijn borsten zijn hetzelfde maar dan groter. Nog steeds tubulair. 

     

    Wil graag een afspraak maken met Dr vd Pot @Nog even wachten...ben ook benieuwd naar jouw resultaat...zou ik met jou mogen meekijken in je album?

     

    ik zie van hem hele mooie resultaten...ik denk momenteel aan een expantatie en dan een lift zonder implantaat.

    Ik vind ze echt in de weg zitten ook. Ze zitten me dagelijks dwars. Omdat ik ze lelijk vind...maar ook omdat ik ze niet lekker vind zitten. Klinkt gek he🙄.

     

    Kennen jullie iemand die tubulaire borsten had en alleen een lift heeft gedaan?

     

    Liefs

  3. @MW1986

    Hoi2,

    Sorry ik ben nog steeds zo druk. Maar ondertussen denk ik ook de hele tijd aan dat ik nog moest terug reageren?.

    Het is nu middennacht, net klaar met werken, maar ik weet nog dat ik zo zoekende was... En graag antwoorden wilde.

    Dus doe het toch maar ff snel:
    Met mij gaat alles goed. Mijn borsten waren allebei ook zo lelijk als de nacht. Dat was dan ook de enige reden waarom ik een vergroting had gedaan. Ben ik er nu blij mee?
    Mwah, ik had beter verwacht. Af en toe vind ik ze mooi, maar er zijn ook nog zeker momenten dat ik het tubulaire terug zie en ik ze weer lelijk vind.

    Meestal als ik uit de douche kom, dan zijn de tepels het meest ontspannen, en zie ik ze toch weer beetje zo hangen als voor de operatie.

    Mijn onderpool is ook nog steeds niet wat ik ervan verwacht had. Heb absoluut iets meer onderpool dan voorheen, maar ziet zoals ik het zou willen.

    Bij mijn 3mnd controle gaf ik dit ook aan bij mn chirurg. Ik vroeg hem of de protheses nog moest indalen of niet.
    Volgens hem zitten ze al op hun plek, en is het nu een kwestie van de constante druk van de protheses op de onderpool gedeelte van mijn borst, die voor meer onderpool zou moeten zorgen.

    Nah, leek mij sterk, maar oke. Ik wacht af.
    Ik heb op dit forum al het een en ander gelezen over dat tubulaire borsten nou eenmaal langer de tijd nodig hebben om te vormen.

    Daar wacht ik dus nu ook nog steeds op (3.5mnd po).

    Ik zal je toevoegen in mn album.
    Dan kan je zien hoe de indaling bij in de eerste paar weken verliep. Daar was ik echt superblij mee! Echter stopte het ook na die 5.5.wk. ?
    Meer indaling dan de laatste foto heb ik niet meer gekregen.
    Zo jammer. Maar wie weet komt dat nog. Al zie ik ze nu echt niet meer veranderen hoor.

    Ben echt kapot. Het is 01.43u.
    Ik stop het verhaal even. Moet nu echt mijn bed in.

    Heel veel succes met je herstel!
    Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het wel xxx

  4. Hoi @Sweetpitbull.

     

    Vervelend voor je! 

    Ikzelf ben ook nog niet tevreden met het resultaat hoor.

    Bij mij was het ook "lift of niet". Uiteindelijk lift met prothese geworden.

     

    Ik ben nu 2weken p.o. maar van de "lift" is tot nu toe nog niks te merken.

    Mn tepels hangen nog steeds te laag. En mijn wens om een mooie ronding te krijgen aan de onderkant van mijn borst is er ook nog niet ?

     

    Het schijnt ook allemaal veel tijd nodig te hebben, en zoals cliche gezegd wordt, is er ook tegen mij gezegd... "heb geduld...geef het tijd". Maar dat is ontzettend moeilijk??.

     

    Mag ik met je meekijken? Xx

  5. Hoi2,

    Hier een wat verlaat verslagje;

     

    Donderdag 18 april was ik aan de beurt. 07.30u moest ik me melden bij in Diakonnessenhuis in Zeist.

    Ik was heel relaxed toen nog. Mijn man en een vriendin waren mee.

    Ik werd gestuurd naar een kamer, waar een blauw ziekenhuis jurkje op een bed voor me klaar stond. Het werd mij gevraagd die meteen aan te trekken, en aan mijn supporters werd vriendelijk gevraagd of ze wilden vertrekken.

     

    Op het moment dat zij mijn kamer moesten verlaten, werd ik opeens heeeeel erg zenuwachtig.

    Ik had gelukkig muziek mee (koptelefoon en mn telefoon) en ben maar meteen gaan proberen te relaxen. Paar minuutjes later kwam er een verpleegster die mij de pre-medicatie kwam geven zoals zij dat noemde. Pijnstillers die je alvast vooraf krijgt.

     

    Ingenomen, en weer terug in bed gekropen met mijn muziek.

     

    Rond 9.00u werd ik gehaald, en naar de voorbereidingsruimte gereden. Daar zag ik Dhr. Luijendijk. Die tekende mij af. Vroeg mij nog of ik voorkeur had voor 300cc of 330cc (afgesproken was dat hij tijdens de operatie zou gaan kijken welke het beste bij me zou uitpakken), maar dan kon ik hem geen antwoord op geven. Enige wat ik zei: Als het maar mooi wordt ?

     

    Na het tekenen werd de infuus op mijn hand-ader gekoppeld door de anesthesist.

    Vrijwel direct werd ik gereden naar de O.K.

     

    Daar binnen liet ik nog even een traantje omdat ik zo’n besef momentje had van: Wat doe ik mezelf toch allemaal aan?!

     

    Ik weet niet precies hoelaat ik de O.K weer uit was, maar ik was wel echt mega suf van de narcose en morfine.

    Niet negatief hoor. Ik was alleen ontzettend moe, en ik kon die slaap eigenlijk wel heel goed gebruiken na een aantal moeizame nachten afgelopen week.

     

    Mijn vriendin zei dat ze in eerste instantie waren gebeld dat ze mij om 11.00u weer mochten ophalen. En toen ze er 11.00u waren, de verpleegster zei, Sorry maar het wordt toch 13.30u, ze is te suf.

     

    Anyway, ik werd wakker rond 13.00u. Het eerste wat ik niet durfde te doen is kijken.

    Ja heel gek misschien. Maar mijn allergrootste angst is toch altijd wel geweest dat ze niet mooier zouden worden door de operatie. Dit omdat ik tubulaire borsten heb, en dat de operatie iets lastiger maakt.

    Ik miste een hoop onderplooi, en de bedoeling van de operatie is dat deze dus gemaakt zou worden bij mij. Het hoefde allemaal niet groot en sexy. Ik wilde gewoon graag “normale borsten”.

     

    Of dat nou uiteindelijk gelukt is, weet ik nog steeds niet. Want ik heb nog steeds niet durven te kijken.

     

    Ik wilde gister eigenlijk douchen, maar heb het toch maar gewoon met een washandje gedaan, en mezelf overal gelapt. Ik voel me ergens toch nog wat suf, en was een beetje bang dat de douche dat zou verergeren. Daarbij kwam ook de angst dat ik mn bh moet uittrekken?, en dan geconfronteerd wordt met hoe het eruit is komen te zien. Stom he? Kan er niks aan doen.

     

    Mijn man had gister een rolstoel gehuurd, zodat ik wel ff lekker van het weer kon genieten. We hebben een hond, dus konden we alsnog met zn 4en de hond uitlaten. Dat was erg fijn?.

     

    Wat betreft pijn: Tja, heftig wel hoor. Als de plaatsing vóór de spier was geweest (ipv dual plane), had ik geheid minder last gehad, want het enige waar ik last van heb zijn mijn spieren. Vannacht heeft er een hoop vochtophoping bovenin mn borst plaatsgevonden wat ik nu heel erg voel (links erger dan rechts). Verder voel ik aan de zijkanten van mijn lijf ook een hoop vocht.

     

    Het omdraaien in bed gaat zeer moeizaam. Het liefst heb ik dat mijn man mij 24/7 helpt, maar dat gaat ook niet. Moest vanmorgen naar de wc, maar die vochtophoping in mijn linkerborst, beperkt me nóg meer in het bewegen waardoor ik er vanmorgen nóg meer moeite mee had op zelf op te staan.

    Ik roepen naar mijn man die al beneden was. Die hoorde mij niet. Ik wilde hem bellen, maar mijn telefoon lag te ver bij me vandaan, bleghh…ik had het vanmorgen echt even gehad met alles.

     

    Uiteindelijk toch op eigen kracht de wc kunnen bereiken, vraag niet hoe?, maar goed.

     

    Tot zover mijn verslag.

     

    Hoe was het bij jullie? @Steefjew @Rebexterke

     

    @Mevrouw1987 hier mijn verslagje ?

  6. 1 uur geleden, Steefjew zei:

    Jeetje wat doet jouw bericht mij goed.. ik zit best wel met angsten voor de eventuele complicaties en ziektebeelden die tegenwoordig aan de orde zijn. Sta bijna op het punt om inderdaad af te zeggen, maar denk dat ik dan ook mijn hele leven blijf denken “ wat als? “ 

     

    heb door de angsten vorige week nog een telefonisch consult gehad met de chirurg. Op zich stelde zij mij wel gerust, maar daarna kwamen toch weer de angsten.

     

    ik weet niet zeker of het echt de angst is voor de gevolgen, of juist meer voor de operatie zelf. 

     

    ik vind het stoer dat jij je er over heen hebt kunnen zetten. Je leest nu gewoon denk ik niets meer over de operatie en mogelijke gevolgen? 

    Hoi @Steefjew. Nee ik lees daar inderdaad niks meer over.

    Nu sta ik er zo in; "Waarom zou ik mijn kop zo gek maken? Ik weet dat ik het echt graag geprobeerd wil hebben, dus ik ga ervoor. En dan wil ik er met een gerust gevoel ingaan, in plaats van een hoofd vol kopzorgen over "maar straks krijg ik dit...of straks krijg ik dat, ohjee straks zus en zo".

     

    Als het gebeurd, dan is het kut. En dan zal ik balen als een stekker. Maar dan kan ik wel tegen mezelf zeggen: "Ik ben trots op het feit dat je zo moedig bent geweest. Je wilde graag hetgeen veranderen waar je zo ongelukkig van werd, en dat heb je geprobeerd".

     

    Gaat het allemaal wel goed...Dan ben ik waarschijnlijk de meest gelukkige zelfverzekerde vrouw ter wereld. Dus daar zet ik mijn zinnen op. Let's go! ?

    • Like 1
  7. Hoi @Steefjew... ik heb me 2 jaar geleden ook bang laten maken door van alles en nog wat. Ik heb toen 1 week voor de operatie afgezegd ?

     

    Maar ik merkte merkte dat ik mijn probleem bleef houden (voel me onzeker met mijn misvormde borsten ). En zelfs nu ik jaren verder ben, blijf ik elke dag denken; Wat als ik het wel gedaan had? 

     

    Ik heb duidelijk spijt dat ik het niet gedaan had. Want ontiegelijk veel mensen om mij heen kwamen shinen met hun mooie boobs... mooi en gezond... en ik was nog steeds onzeker met mn hangtietjes.

     

    Nu vind ik het nog steeds heel eng natuurlijk. Maar nu sta ik er zo in dat ik denk... "Nooit geschoten is altijd mis".

     

    Ik weet hoe het voelt als ik het niet doe.

    En dat voelde niet goed.

     

    Dus nu doe ik het wel. En keihard in mn handjes knijpen dat ik geen gekkigheid er van krijg, maar juist heel gelukkig wordt van mezelf als ik in de spiegel kijk ?

  8. @Marg23 Haha dankjewel voor het beantwoorden van mijn vragen ? Fijn om te horen dat het sporten goed gaat, en je op je buik kan slapen?. Zou het vreselijk vinden als ik dat niet meer kon.

     

    Gister een 2e consult gehad met Dhr Luijendijk. Voelde me bij hem tot nu toe het beste.

    Nou zijn er natuurlijk nog wel zo'n 100 chirurgen waar ik op consult kan gaan, maar ik heb het eerlijk gezegd wel een beetje gehad.

     

    Het gesprek gister ging goed. We hebben ook nog een keer gepast. Voelde me er goed bij (300cc/330cc).

    300% achter de operatie staan zal bij mij achteraf gezien nooit gebeuren.

     

    Ik wil heel heel heel graag mooiere borsten. Maar de operatie zelf zal ik altijd doodeng blijven vinden. Ben als de dood voor complicaties... Maar goed. Ik ben niet de enige. Ik moet dit keer gewoon durven en doorzetten. De kans is groter dat het allemaal wel goed zal gaan, en dat moet ik gewoon tegen mezelf blijven zeggen.

     

    Dhr Luijendijk heeft een wachtlijst. Ik heb morgen een afspraak bij de anesthesist. Nadat ik daar ben geweest, kom ik pas op de wachtlijst te staan. Althans... zoiets begreep ik. Wellicht dat ze morgen meteen al een datum voor me hebben? Ik hoop het.

     

    Ik hoop geopereerd te worden in de meivakantie.
    Ik heb 2 naar schoolgaande kids (7 en 8 ) In de vakantie kan ik ze makkelijk even elders droppen bij familie. Maar goed. Ik wacht af.

     

    Bedankt allemaal voor het meedenken...jullie adviezen e.d. 
    Te gek. Dankjewel ?

    • Like 1
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.