Ga naar inhoud

dreamertje : 11 april 2014 : Dr. de Meyere : Artemedis


Aanbevolen berichten

  • Reacties 76
  • Created
  • Laatste Reactie

Brrr... nog 3 dagen... 't begint nu toch wel spannend te worden!

Nog snel de strijk erdoor draaien vandaag, morgen en overmorgen het hele huis gepoetst krijgen en dan ben ik klaar voor 'rust en ontspanning'... Tjah, zo probeer ik er tegenaan te kijken.

Naast wat lichte huishoudelijke taken zoals eten maken en de kids bevelen geven, zal er niet veel meer gebeuren.

'k Heb natuurlijk wel nog héél wat schoolwerk te doen ook, maar dat kan gelukkig allemaal met de laptop op de schoot :-)

Nu snel in actie schieten of die strijk geraakt niet in orde!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Da's waar... Gisteren de was en strijk erdoor gejaagd, vandaag gaan we voor 't poetsen. Het houdt me bezig, want anders word ik gek van de zenuwen. Alles wat ik nodig heb en te hoog staat, wordt momenteel verplaatst, wat een organisatie zeg...

Ik heb vooral schrik dat ik helemaal niets ga kunnen de eerste dagen... Ik wil helemaal niet totaal afhankelijk zijn van m'n man, ik haat dat gevoel...

En wat als ze te groot zijn, of te klein? Of als er iets mis loopt?

Je hoort het hé, de zenuwen zijn gearriveerd! :63:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel veel succes meiden! En niet vergeten: geniet ervan!! Het is natuurlijk ook allemaal heel erg spannend, maar ook heel erg leuk. Dit is je eigen keuze om onder het mes te gaan en het is zoiets gaafs om mee te maken. Voor mij is het nu een jaar geleden maar denk er nog zo vaak aan terug met een grote glimlach op mijn gezicht. Je wordt wakker onder een heerlijk warm dekentje en kijk naar beneden: Yeeeeeh, ik heb boobies (al zie je niet veel onder die `prachtige` kliniek BH). Je heb heerlijk geslapen en je dromen zijn uitgekomen!

Laat de zomer maar komen!!

X Corine

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jaja... over 2 dagen deze tijd zal ik niet meer dezelfde zijn! Ik kijk er zo naar uit... maar tegelijk jaagt het mij de stuipen op het lijf...

Vanavond ging m'n ventje 't geld halen van de bank en dat maakte het plots weer heel reëel...

Morgen nog vanalles te doen... Ben intussen een vragenlijstje aan't opstellen, want ik heb toch nog enkele vragen voor Dr. Demeyere:

zijn mening:

-over rug / zij slapen
- auto rijden?

- zwemmen?

- lopen?

- fietsen?

- in bad?

- zonnebank?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Autorijden mag van zodra je het 'kan'. Enige dat hij mij zei wat niet mocht is ellebogen boven schouderhoogte brengen. In (zwem)bad mag volgens mij pas als de wonde dicht zit. Zonnebank zie ik geen probleem, maar smeer je littekens dan wel in met sunblock. Rug of zij slapen ga ik ook vragen en al de rest doe ik niet :-).

Link naar reactie
Delen op andere sites

wat heb ik iets doms geschreven hierboven... Bij 't zwemmen gaan je armen natuurlijk boven je schouders... ?!? Ik was er duidelijk met mijn gedachten niet bij gisterenavond... Dat was 't eerste dat ik dacht deze ochtend...

Nog een dagje... Ben vandaag veel rustiger dan gisteren, ik ga dit gewoon doen: 'how cool is that!' :101:

Link naar reactie
Delen op andere sites

ok, tot daar het rustig zijn... Straks ben ik aan de beurt!

Ik kreeg gisteren 2x telefoon, eerst van de secretaresse met de vraag of half 2 kan omdat die voor mij wegviel en dan nog eens enkele uurtjes later Demeyere zelf om te vragen of half 1 kan.

Ik 'geniet' nu van mijn laatste tas koffie... en dan zal't er rap zijn.

Nog even wat boodschappen doen met de kids, laatste kledingstukjes strijken en dan staat alles spik en span voor een tijdje...

Wat heb ik zenuwen zeg!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Voila, 't is achter de rug!

Om 12u 30 aangekomen en ik mocht meteen mee om mij te omkleden. Eventjes wachten samen met m'n man in't bureau en toen kwam de anesthesist om nog wat info te geven en wat vragen te stellen.

Nog even later kwam Dr. Demeyere langs. Na het bekijken van mijn voorbeeldfoto's en het betalen (tjah, moet ook gebeuren hé) nam hij enkele foto's van de beginsituatie en tekende hij alles af.

Nog een zoen voor m'n ventje en dan naar de operatiekamer.

Alles werd aangekoppeld, alleen de bloeddrukmeter deed het niet... Even alles resetten en 't was in orde.

Ik was al snel in dromenland!

Ik herinner mij nog vaag dat ik van de operatiekamer naar m'n bed stapte, maar ik was supergroggy... Lekker uitgeslapen in een verwarmd bedje en na zo'n klein half uurtje was ik klaarwakker.

Toen ik hoorde dat ik 'maar' 250 cc had gekregen, voelde ik even wat teleurstelling, maar als ik mijn man hoorde uitleggen hoe het er uit zag, ben ik blij met wat ik kreeg.

Alles voelt nu natuurlijk heel erg gespannen. 't Verband dat boven m'n bh zit, zit superstrak. Dat is natuurlijk niet zo fijn, maar pijn heb ik nog niet gevoeld. Links helemaal niet van pijn, rechts enkel een vervelend gevoel, geen pijn.

Binnen een kwartiertje mag ik al pijnstilling nemen en volgens de dr. doe ik dat de eerste 2 dagen best ook, ook al is er geen pijn.

Ik ben razend benieuwd om ze te zien, maar dat zal pas voor morgen zijn als m'n verband er af mag.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Intussen begint alles goed wakker te worden en voel ik wel meer druk... Ik zal heel blij zijn als dat verband er af is, want dat werkt echt op m'n zenuwen...

Onder m'n oksels en de zijkant van m'n borst voel ik nog niets, Ook van m'n bovenarm slaapt de onderkant precies nog 'n beetje.

Verder kan ik alleen maar zeggen dat ik razend benieuwd ben!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Vannacht in stukjes en beetjes geslapen. Ik lig dikwijls op m'n rug,, maar helemaal niet kunnen draaien is echt vervelend...

Deze ochtend vrij goed uit bed geraakt zonder hulp. Dan maar het verband eraf gehaald.

Ik werd meteen misselijk... snel naar de keuken bij m'n ventje, gaan zitten en maar hopen dat ik niet zou flauw vallen.

't Was kantje boordje... maar een glas cola deed al snel z'n werk.

Nu ben ik wel al een beetje bekomen en heb m'n ontbijt binnen samen met de nodige pijnstillers en andere medicatie.

Ze voelen echt wel pijnlijk aan nu, aan alle kanten...

Dit wordt zeker een dagje rustig aan, al is m'n ventje deze voormiddag niet thuis. De kids begrijpen wel dat ik met m'n rug niet veel kan doen...

Ik hoop na het weekend toch wat mobieler te zijn... want dan is er helemaal geen hulp meer...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.