17 oktober 2018: dr. Wouter Peeters - Klina ZKH te Brasschaat: schaamlipverkleining

[Robijntje02]

Hallo ladies,

Ik heb gisterenmiddag een schaamlipverkleining gehad in het Klina ziekenhuis in Brasschaat en ik wil graag hierover verslag uitbrengen op het forum.

Het is me 100%, nee 200% meegevallen, en ik ben zeeeeer blij met het resultaat!!!! 

Wil het hiermee het ook een beetje uit de taboesfeer halen. Ik vind schaamlipverkleining net zoiets als het opvullen van je lege borsten, en waarom zou je het dan niet laten doen als je er last van hebt?? Dat kan lichamelijke of psychische last zijn of gewoon omdat je je eraan irriteert, zoals ik...

 

@best_boobie en/of @Desert-Rose moeten jullie nog iets doen om het bij operatieverslagen te zetten ofzo...? Zo ja, zouden jullie dat dan voor mij willen doen? 

Alvast van harte bedankt!

 

Hier mijn verslag:

Op dinsdag 18 september had ik bij dr. Wouter Peeters in zijn privékliniek in Eekeren een 2-delig consult: zowel voor een borstcorrectie als voor een schaamlipverkleining. Hij heeft mijn borsten (80B met vel van 80C) bekeken en een borstlift, wat ik eigenlijk wilde, afgeraden en mij geadviseerd om mijn borsten te laten opvullen met anatomische implantaten tussen de 250 a 350 cc. Ik heb gezegd dat ik hier over na wil denken, want opvullen zou betekenen dat ik dan best grote borsten zal krijgen en weet niet of ik dat wil, en of ik überhaupt wel implantaten wil laten inbrengen in mijn lichaam... Heb ook al 2 consulten gehad bij 2 andere pc's voor een borstcorrectie (dr. Bronckaers in Turnhout; en dr. Vanoorbeek in Brasschaat), en er staat er nog 1 op de planning in november (dr. Kolkman in Breda)...

Daarna heb ik aangegeven dat ik me stoor aan mijn binnenste rechterschaamlip. Deze is erg groot, en steekt een cm of 3 uit mijn buitenste schaamlippen over een lengte van een cm of 4.... Ik kon deze lip wel een cm of 6 uittrekken; dan was het net een soort piemeltje....

Het was net of ik 3 schaamlippen had; een soort tongetje  of de lel van een kip dat tussen mijn buitenste schaamlippen eruitstak als ik rechtop sta..

De pc vroeg of ik er ook lichamelijk last van had bij het fietsen. Ja, dat viel eigenlijk wel mee, voelde soms wel dat ik erop zat, maar dan ging ik even verzitten en dan was het weer goed; heb er meer psychisch last van. Vond het gewoon erg lelijk en het maakte me heel erg onzeker. Ben daarom nooit naar een naaktsauna geweest (wel op kledingdagen) omdat ik me schaamde voor dit uitsteeksel en ook nooit in de douches geweest op sportclubs. En liet altijd een streepje schaamhaar staan, in een poging het een beetje te verbergen.

 

Ook met de sex voelde ik me onaantrekkelijk. Mijn vriend waar ik al 20 jaar een vaste relatie mee heb, heeft er zelf geen problemen mee, maar soms zat dat sucadelapje wel eens in de weg als hij bij mij naar binnen wilde. Ik zou ook nooit met mijn benen wijd op hem gaan zitten bijvoorbeeld, en als ik uit de douche kom, vouwde ik altijd mijn buitenste schaamlippen over mijn uitstekende binnenste schaamlip heen; dan verdween ie wel; maar na een tijdje piept ie er toch weer uit; van hallo hier ben ik weer...... Toen ik zei dat ik een lipverkleining wilde laten doen, reageerde hij wel heel begripvol. Hij zei, maar niemand ziet het toch? Nee, maar IK wel, en iedere keer irriteer ik me aan dat ding. Mijn vriend vond het dus geen probleem dat ik het nu echt door wilde zetten; en als ie wel er een probleem mee had, dan had ie toch pech, want het is mijn lichaam en ik luister wel naar zijn mening en adviezen maar als puntje bij paaltje komt doe ik uiteindelijk toch wat ik zelf wil, dat weet ie wel van mij, dat ik eigenwijs ben  hi hi.....  Wat betreft mijn borsten, om die eventueel nog in de (nabije) toekomst te laten opereren, daar heeft ie wel heel veel moeite mee. Hij geeft eerlijk toe dat mijn binnenste schaamlip best groot is en snapt dat ik daar iets aan wil laten doen, maar hij vindt dat er niets mis is met mijn borsten; hij vindt ze best mooi en 'lief' en dat ze er nog best goed uitzien voor iemand van mijn leeftijd (ik ben 43)  en vindt een operatie niet nodig en heel eng omdat ik geen cup A heb en geen extreme hang of tepels die onderaan bungelen. Iets verwijderen vindt ie toch minder eng of minder drastisch dan iets in je lichaam laten plaatsen, maar ja, da's weer een heeeeel ander verhaal/topic....

Ik slaap ook altijd naakt, en ja, dan voelde ik altijd mijn lip eruit steken en dan zat ik er wel eens aan te trekken en te draaien en dacht ik, kon ik m zelf maar eraf snijden of hakken, die lelijke kippenlel... 

Kijk, ik weet dat bij heel veel vrouwen de binnenste schaamlippen vaak uitsteken. Als het maar een klein stukje is, dan zou ik er ook geen probleem mee hebben, maar als het echt een stuk uitsteekt dan word je daar niet vrolijk van hoor... En het leek wel of ie ook steeds groter werd. Kan me herinneren dat mijn binnenste lip al uitstak toen ik puber was, maar nu heb ik gelezen dat je lip tot je 30e jaar kan blijven groeien, en denk dat dat bij mij het geval was..

Vroeger, zo'n 20 jaar geleden, toen ik voor het eerst hoorde over schaamlipcorrectie, dacht ik, belachelijk zeg, wie laat zich nou aan zijn schaamlippen opereren!!!!! Maar nu denk ik daar toch heel anders over en wil dames daarom mijn ervaring vertellen.

 

Even pauzeren hoor, ga zo verder met mijn verslagje toen ik bij de pc zat te vertellen dat ik me aan mijn schaamlip stoorde en hij het natuurlijk wilde zien bij mij; akward moment...

Ga dit even plaatsen, kunnen jullie dit stukje in ieder geval al lezen

 

 

 

 

 

[Robijntje02]

Zoo.... waar was ik gebleven. O ja, moest het natuurlijk aan de pc laten zien... 

Beetje ongemakkelijk met je billen uh punani bloot op zo'n stoel, maar Peeters is een rustige, beetje serieuze man en ging heel voorzichtig kijken, met chirurgische handschoentjes aan en hij zei dat hier zeker iets aan te doen is.

Toen ik vroeg, dat doet zeker wel zeer, zei hij, dat valt wel mee. 

Jaaaa, daaag, dacht ik, hoe kan hij dat nou weten... Heb op internet zulke heavy verhalen gelezen over vrouwen die heel veel en weken lang pijn hadden, dus kon me moeilijk dat het wel meevalt.

Maar hij zei dat vroeger met losse/aparte (niet oplosbare, denk ik) hechtingen werd gewerkt, en dat dit wel heel pijnlijk is. Nu wordt er 1 lange oplosbare hechting in geplaatst en dat schijnt minder pijnlijk te zijn.

Ik vroeg ook nog of ik dan nog terug moet komen bij hem, maar dat hoeft niet omdat ze zelf oplossen, zei hij. 

Hij zei dat de operatie dan plaats gaat vinden in het ziekenhuis van Brasschaat (is 25 minuutjes rijden voor mij) onder plaatselijke verdoving en verder heeft ie eigenlijk niet meer zo veel info gegeven en ik heb bij de secretaresse een afspraak gemaakt voor wo 17 oktober 13:45 en ben toen opgelucht naar huis gegaan...

Het aftellen kon gaan beginnen en heb zelf veel gegoogled op schaamlipverkleining de weken erna...

 

 

[Hannah]

49 minuten geleden zei Robijntje02:

Ooh, ik dacht dat een zekere Hannah een berichtje in mijn topic had geplaatst over een nieuw tv-programma over uiterlijke onzekerheden in de familie, vandaar mijn reactie hierboven maar zie dat het nu weer weg is....?

Nou ja...

 

Sorry Robijntje02! Ik had inderdaad een oproep gedaan voor het programma waar ik aan werk: 'Het zit in de Familie' van Lieke van Lexmond, maar op de verkeerde pagina. Excuses! 

[Robijntje02]

Gisteren, wo 17 oktober was het dan zover.

Ik had van te voren al maandverband in huis gehaald, en ibuprofen, en diepvrieserwten en koelelementen in de vriezer gelegd om te koelen. 

's Ochtends en vlak voor ik wegging nog geplast en goed gedouchet en gelukkig geen last van vieze luchtjes (heel af en toe, vroeger meer dan nu moet ik zeggen, heb ik daar wel eens een beetje last van; ondanks dat ik elke dag in de douche of in bad ga) en mijn punani rook gelukkig lekker 'geurloos', want je wil niet dat de pc denkt wat een stinkmuts zeg . Heb ook maar een makkelijke osse joggingsbroek aangedaan.

Ben toen extra bijtijds naar het ziekenhuis gereden  (was er om 13:15 u; zou om 13:45 worden geholpen), me aangemeld bij de dagopname (daghospitaal noemen ze dit in België); en kreeg allerlei papieren mee en moest naar boven om me bij de verpleegsters aan te melden. Daar moest ik de papieren weer laten zien en kreeg een armbandje om met mijn naam en mijn geboortedatum (ik weet niet of dit in Nederland ook gebeurt; maar ik zei tegen die vrouw dit ken ik alleen van all-inclusive hotels ). Ook vroeg ze of ik een briefje voor mijn werk wilde hebben. Ik heb deze week herfstvakantie en hoef niet te werken, maar ik zei, doe toch maar, wie weet heb ik zoveel pijn dat ik misschien a.s. maandag toch niet kan werken..

Toen werd ik doorverwezen naar de wachtruimte waar ik moest wachten totdat ze me zouden roepen en nu begonnen de zenuwen toch te komen.

Om 13:47 werd mijn naam geroepen en moest ik naar binnen komen. Ik kreeg toen een blauw operatiejasje en een mutsje aan/op (heel charmant; niet dus) en moest daar toen weer op een stoel wachten.

Na een paar minuten kwam er een jongen, operatie-assistent denk ik, aan die me meenam naar de operatiekamer. Die Belskes zijn altijd zo gemoedelijk, met dat zachte accentje en deze jongen was heel zorgzaam en verzekerde me dat ze me goed zouden verzorgen en dat alles goed zou komen; echt een lieve zachtaardige sympathieke jongen. 

De zenuwen begonnen zich inmiddels op te bouwen. In de operatiekamer, ja meer een kleine zaal eigenlijk, was ook nog een vrouw en ik herkende ook mijn pc, met mutsje en mondkapje op.

Ik mocht me onderkleding en schoenen uitdoen en gaan liggen op de operatiestoel met m'n 'poep', zo noemen ze dat in Belgie  zo ver mogelijk naar voren. Toen deed die jongen heel voorzichtig mijn benen in van die beugels; lig je daar met je mik helemaal open, met klassieke muziek op de achtergrond, en ik maar naar het plafond een beetje staren.... Ongemakkelijk.... Maar ja, ze zullen al wel heel wat gezien hebben...

Toen ging Peeters aftekenen zei ie, en ontsmetten. Kreeg ook zo'n blauw operatiekleed over me heen, en een knijper op mijn vinger om mijn hartslag in de gaten te kunnen houden. Daarna kreeg ik een paar prikjes en dit zou even zeer doen zei ie, en daarna zou ik er niets meer van voelen. Die prikjes voelde net als de prikjes die je krijgt als je bij de tandarts een verdoving krijgt. Even 1 seconde een gemeen steekje; dat is het.. Denk dat ik 3 prikjes gehad heb.. Daarna begon ie meteen met snijden; daar schrok ik wel van, zo snel. Heel even voelde ik hem snijden, maar daarna voelde ik niets meer en zei dat ook dat ik verbaasd was dat ie zo snel al kon snijden en dat ik niets voelde. Ja zei hij, de verdoving werkt eigenlijk meteen. Las op internet dat sommige vrouwen een ruggenprik gehad hadden; snap niet waarom zoiets zwaar wordt toegediend als het ook met wat prikjes in de schaamlip kan...

En ja, dat was wel een beetje eng, maar ik voelde wel mijn eigen warme bloed naar beneden over mijn huid stromen.... Uuuuggghhh......... En dan met die klassieke muziek op de achtergrond; had toch iets weg van een lugubere film waar ik in zat... Ondertussen vroeg die jongen of het goed ging met me, en of ik niets voelde; echt een lieverd.. Ik weet eigenlijk niet hoe ze het bloeden hebben gestelpt... 

Daarna ging de pc hechten; ik voelde geen pijn, totaal niet, maar voelde toch een hechtdraad heen en weer gaan; heel apart.. 

Ik had eigenlijk heel veel vragen, maar durfde niets te zeggen omdat de pc bezig was en ik dacht, laat ik maar niets zeggen anders leid ik m misschien af en doet ie het niet goed.. Dus ik zat maar een beetje naar het plafond te staren de hele tijd...

Na dik een half uur was ie klaar. Ik mocht toen opstaan en die jongen vroeg of ik niet duizelig was ofzo, maar dat was niet het geval. Heb toen nog gevraagd wanneer ik weer mocht gaan douchen; dat mocht de volgende dag, en wanneer weer fietsen, wanneer weer gemeenschap, of ik in bad mocht, of ik pijnstillers moest gebruiken, etc. In principe is de wond na 10 a 12 dagen genezen zei hij, en het belangrijkste is dat als ik thuis kom de wond ga koelen door een kompres tegen mijn onderbroek te leggen. Ik kreeg een onderbroek van het ziekenhuis aan, een lelijk wit ding, maar wel lekker dun en zat heel fijn, en een supermegagroot verband erin, maandverband voor een olifant .. Ik bloedde helemaal niet meer.. Mijn chirurg zei dat ik over 2 weken terug moet komen naar zijn kliniek omdat de 2 knoopjes onderaan en bovenaan de hechting verwijderd moeten worden (wel raar; want toen ik op consult was zei hij dat ik niet terug hoefde te komen; dat de hechtingen vanzelf oplossen, maar ja). 

Ik heb mijn chirurg bedankt en die jongen; papier op operatiestoel (zat een lichte bloedvlek van mij op) werd verwijderd en voorzien van een nieuwe,  want de volgende patiënt zou zo komen.

Werd naar buiten begeleid, mocht operatiejasje en muts afdoen; werden meteen weggegooid, en toen stond ik weer op de gang van het ziekenhuis, maar nu met een stukje minder vlees tussen mn benen..

Ik voelde me erg opgelucht en blij dat het achter de rug was.

Kon gewoon prima lopen en had op internet gelezen dat iemand die dezelfde ingreep had laten doen, gewoon zelf met de auto was gegaan en dat dit gewoon goed ging, aangezien je toch nog niets voelt door de verdoving. Ik had op het consult aan mijn pc gevraagd hoelang de verdoving blijft werken, 2 uur dus, dus ik dacht, dan ga ik ook gewoon alleen met de auto er naar toe; is maar een kleine 25 minuten rijden..

En het was inderdaad totaal geen probleem het autorijden. Thuis aangekomen, ik was om 15:00 uur al weer thuis, heb ik eerst een tweede onderbroek aangedaan en tussen beide onderbroken een koelelement gedaan, en deze op zijn plaats gehouden door 2 wikkelsjaals om mijn kruis en mijn schouder te wikkelen. Was heerlijk koel, maar toch te ongemakkelijk door de grootte. Op het maandverband zat nauwelijks bloed overigens. Had ook diepvrieserwtjes in huis gehaald en las op internet dat je hiervan een beetje in een plastic zakje kunt doen en dan kun je deze als koud kompres gebruiken; en dat was inderdaad ideaal; was heerlijk koel en zat niet in de weg; perfect gewoon. 

Op een gegeven moment moest ik naar de wc.. Ik dacht, laat ik nu toch maar eens kijken met een spiegeltje hoe het eruit ziet. Was bang dat het er eng uit zou zien, maar was helemaal niet het geval.

Ik moest goed kijken om te zien waar de hechting zat (1 draad); die valt nauwelijks op; heel strak gehecht, en mijn schaamlippen waren helemaal niet opgezwollen, de rechter binnenste schaamlip die gehecht was, zag wel een beetje blauwig. 

Nou, ik vond het er PRACHTIG uitzien, echt waar; WAT EEN VERSCHIL!!!. Heb meteen mijn vriend (heb een LAT-relatie; we wonen niet samen) gebeld en enthousiast mijn hele verhaal verteld. Hij was erg blij voor me; ook dat ik helemaal geen pijn had.  

Ik heb nog foto's gemaakt. Wel moeilijk hoor, om je punani er een beetje charmant op te krijgen. Ik heb ook nog foto's van de voorsituatie gemaakt. Ik was zoooo blij, eerst schaamde me ik zo erg, en hield altijd mijn benen tegen elkaar, en nu zou ik het geen probleem vinden om met mijn benen wijd het aan iedereen te laten zien.. Had bijna een punani-selfie op Facebook gezet.. Ha ha; nee hoor; tuurlijk niet!!!, maar is zo'n verschil om die uitstekende flap niet meer te zien; ben meteen in 1 klap helemaal van mijn onzekerheid af; ongelofelijk he; dat het zo'n verschil uit kan maken.

Toen ik ging plassen, brandde het een beetje. De pc zei dat ik de urine gewoon af kan deppen, maar las later op internet dat je minimaal 2 keer per dag moet spoelen, dus ik heb daarna als ik steeds moest plassen gewoon een klein waterflesje steeds met lauwwarm water gevuld en dan giet ik dat erover als ik op de wc-pot zit, en daarna dep ik het voorzichtig met wc-papier; gaat prima.

Nadat de verdoving uitgewerkt was, viel de pijn ook heeeeeeeeeeel erg mee; een beetje een branderig gevoel; echt peanuts!!! Werkelijk waar, ik was bang van al die verhalen over pijn op internet, maar ik had me druk om niets gemaakt.

Heb de rest van de dag rustig aan gedaan, en op het forum nog gezeten en geschreven, en besloten dat ik de volgende dag een topic van mijn operatie op het forum zou plaatsen, om andere vrouwen die dezelfde operatie overwegen, gerust te stellen.

De rest van de avond heb ik met een zakje bevroren erwtjes tegen mijn onderbroek gelopen. En 1 zakje erwtjes extra in de vriezer, die ik als het zakje teveel ontdooid was, dan pakte..

Normaal gesproken ga ik 's avonds altijd in de douche. Heb dit toch maar niet gedaan, omdat mijn pc zei dat ik de volgende dag dit pas weer mocht doen. Las op internet verschillende verhalen; dat het wel meteen mag, maar ook dat het pas na 24 uur mag.. 

's Avonds laat met 2 onderbroekjes aan gaan slapen; nog een beetje gelezen in bed met ; ging prima; ik verwachtte dat de pijn nog zou komen, maar dat was helemaal niet het geval.. en sliep goed in...

Dag 1 zat erop!

 

Pfffff.... ga weer even pauzeren hoor....

Als jullie nog vragen hebben, hoor ik het graag.... Schaam je niet, zou ik zeggen 

 

 

 

[Boob1996-A]

Wauw wat een uitgebreid verhaal!!! 

Maar wel echt leuk om te lezen. Fijn dat je het zo is meegevallen zeg! Hoop dat dat bij mij ook het geval zal zijn.

Ik ben zelf helemaal niet kleinzerig of iets, maar kan wel heel gespannen zijn. Met mijn borstvergroting was het gezonde spanning maar nu ben je natuurlijk gewoon wakker, en dat lijkt mij wel heel erg gek.

 

Maar ben echt blij voor je dat het zo meegevallen is! Hoop ook dat het snel hersteld. Zelf heb ik een intieme piercing daar en die genas ook echt super snel, een paar daagjes en toen voelde ik er niks meer van dus hoop dat dat ook zo gaat met de operatie.

 

Ben eerlijk gezegd ook super benieuwd naar het resultaat. Weet niet of je dat wilt delen? Of misschien als het helemaal genezen is. Kan op internet namelijk niet mega veel voorbeelden vinden.

 

Weet je ook welke methode de arts gebruikt heeft? Zijn meerdere methodes namelijk.

 

In ieder geval heel veel beterschap!! Xxx

[Stephh90]

Wat fijn dat het meeviel en dat je gelijk zo veel zelfvertrouwen hebt gekregen erdoor!!

 

ik heb zelf een knip gehad met mijn bevalling en die pijn die ik er door had houdt voor mij een schaamlipverkleining een beetje tegen, maar als ik dit zo bij jou lees valt het dus mee!

 

hoe lang duurt het ongeveer tot het volledig genezen is?

[Robijntje02]

@Boob1996-A dankjewel! Ahhhh; dat lijkt mij nou erg pijnlijk; als het geplaatst wordt; een piercing door je clitoris neem ik aan?... Zou ik ook nooit gedurfd hebben om dat te laten doen bij een tattoo en piercingzaak; dan moet je toch ook durven; zou ik te preuts voor zijn hi hi...

 

Ik heb even gekeken hoe je een album moet maken, maar lees dat zelfs bij een privé-album het toch soms voorkomt dat de foto's in het klein bij je profiel komen te staan, en dat risico ga ik niet lopen..

Maar ik kon op internet toch best wel veel voor- en nafoto's vinden hoor. Als je naar de site van een kliniek gaat en dan kijkt of ze aan schaamlipcorrecties doen dan staan er ook bijna altijd foto's bij.

 

Ik wist niet dat er verschillende methodes zijn? Welke methodes zijn er dan? Ik weet alleen dat mijn pc alles met 1 lange witte draad heeft gehecht, is een oplosbare hechting die zelf oplost, alleen de knoopjes (1 bovenaan de hechting en 1 onderaan de hechting) moeten over 2 weken verwijderd worden door hem.

 

2 november heb jij je consult toch bij Faceland?

Komt helemaal goed, ik hoop dat het bij jou ook erg mee zal vallen!

 

 

 

 

 

[Robijntje02]

@Stephh90 dr Peeters had t er over dat na 10 tot 12 dagen de wond genezen moet zijn.

Op sommige sites staat dat je bijvoorbeeld 6 weken niet mag fietsen, nou lijkt me heeeel erg overdreven. 

Op andere sites staat 2 weken niet fietsen, dat lijkt me veel reeëler.

Het is ook per persoon verschillend zei mijn pc; de een durft weer na 4 weken intiem te zijn, en de ander pas na 7 weken.

Ik denk dat als je wonden goed genezen je na verwijdering van de knoopjes alles wel weer voorzichtig, met de nadruk op voorzichtig, kunt doen. Over 2 weken moeten bij mij de knoopjes verwijderd worden en de pc zal dan ook wel aangeven of het er wel of niet goed uitziet..

[Robijntje02]

UPDATE DAG 2:

 

Vandaag trouwens dag 2; werd 's nachts wakker. Niet van de pijn maar meer van de opwinding denk ik..

Ik had een beetje een branderig gevoel en ik had ibuprofen gekocht (heb ik nog noooit eerder ingenomen) en ik dacht ik heb het niet voor niets gekocht, laat ik eens zo'n tablet innemen. En na een minuut of 10 voelde ik niets meer. Maar in principe was de 'pijn' eigenlijk te licht om een pijnstiller in te hoeven nemen, maar ja, ik dacht dan slaap ik misschien weer beter in.

 

Verder gaat het prima; heb niet meer gekoeld met erwtjes en ook geen pijnstiller gepakt vandaag.

Alleen nog een licht branderig gevoel, en mijn schaamstreek voelt wat 'leger' aan.

Heb maandverband in mijn onderbroek gedaan en er zit slechts een beetje bloed nu op.

Vanavond ga ik voor het eerst weer onder de douche; heb ik gisterenavond niet gedaan (wel 's ochtends voor de ingreep natuurlijk).

Mag helaas 2 weken niet in bad, omdat de hechtingen oplosbaar zijn; dat zal ik wel heeeeeel erg gaan missen; ben echt een badmens..

 

[Peanut82]

@Robijntje02 Hoe gaat het met je herstel? Heb je nog last?

 

 

[Robijntje02]

@Peanut82 afgelopen wo,  do en vr had ik een beetje last van een branderig gevoel; za, zo en ma-ochtend meer een prikkerig gevoel ( van de hechtingen denk ik; alsof je lichtjes geprikt wordt door naaldjes en sinds vanmiddag voel ik voor t eerst eigenlijk helemaal niets meer!!

Wel heb ik nog last van een beetje bloedverlies en/of wondvocht(?).. Een klein plekje is nog een beetje open en daar komt soms een beetje helder bloed uit... Ik doe dus nog wel een maandverbandje in mn onderbroek

Na de operatie heb ik wel last gekregen van een minder fris, een beetje muffig geurtje; hoe dat komt weet ik niet, daar had ik voor de operatie en de weken/maanden ervoor helemaal geen last van.. Hoop dat dit langzaam af zal gaan nemen.

Ik douche 2 x per dag, zonder douchegel/zeep ( alleen douchekop erop; zonder te wrijven) en na t douchen wrijf ik heel voorzichtig met een Neutral vochtig doekje over mn 'intieme zone' en inspecteer ik de boel met een spiegeltje.  Lipje is op 2 plekken nog blauw...Avonds slaap ik naakt

(deed/doe ik altijd) zodat t goed kan ademen.

Ben blij dat het branderige/ prikkerige gevoel nu helemaal weg is; nu nog dat hele kleine wondje dicht en muf luchtje weg dan ben ik helemaal tevreden!

Ik ben er nog steeds verbaasd over dat er helemaal niets meer uitsteekt uit mijn vagina; en dat het zo mooi en 'glad' is geworden. Mijn vriend vindt t er ook erg goed uitzien.

Tot nu toe ben ik er dus erg blij mee, @Peanut82!

 

[BrownieG]

@Robijntje02  Compliment voor je topic  wat een uitgebreid verslag joh! Heb gelachen, met mijn benen gekruist gezeten, meegeleefd alsof ik erbij zat ( heb altijd beeld )  Ook fijn dat je al snel het resultaat ziet en ondanks alle "ongemakken" toch vrij actief bent.

Ik had in mijn hoofd dat je punani het zwaarder zou hebben hihi. 

Inmiddels weer beeld hahaha… met zak erwten tussen je benen hahahaha… ga stuk hier!

Nou wens je beterschap en heeeeel veel plezier met punani.

Fijn dat je dit met ons deelt want had dit toch anders voorgesteld

xx

 

ps: in bad mag inderdaad niet zolang alles niet potdicht is. De bacteriën kunnen anders gezellig met je meezwemmen en zich een weg banen naar je wondjes in je punani  Willen we niet hebben he ..

[Robijntje02]

Dankjewel voor je medeleven en inlevingsvermogen, @BrownieG! 

Die erwten vielen nog mee; had je me met dat coolbox-koelement moeten zien; was veeel te breed  (en stak dus uit tussen de zijkant van de 2 onderbroeken die ik aanhad waar ie tussen geklemd zat, waardoor die dus rechtstreeks tegen de -  blote - huid van de binnenkant van mn been schuurde; waardoor dat plekje huid uiteindelijk half bevroor.... (ik dacht,  wat voelt t toch koud aan en wat begint t toch zeer te doen  ) (blond he..) en ik nu dus nog steeds een zwartgrijze streep op binnenkant van mn dijbeen overgehouden heb door die onderkoeling...  Hm hm... Zal uiteindelijk wel langzaam wegtrekken...Hoop ik..)

Jaa vond t zelf ook een hele ervaring, @BrownieG..

Was wel een beetje bang dat ik minder gevoel in mijn " erogene zone"  zou overhouden omdat er toch een flink stukje is verwijderd, en heb stiekem al mezelf een keer betast in bed en kon gelukkig nog steeds klaarkomen..   .. Pfffffffff.... Dat werkt gelukkig dus allemaal nog naar behoren.... Maarrr ik blijf er voorlopig maar even vanaf omdat ik toch nog steeds wat wondvocht/ waterig bloed verlies, en vriendlief zal zeker nog een aantal weken moeten wachten; die mag er nog niet eens naar wijzen van mij, laat staan aanraken !

En volgende week dinsdag moet ik terug naar Peeters om de knoopjes te laten verwijderen; hoop voor hem dat dat muffe vis/wondvochtgeurtje dan  onderhand weg is  ... ( t zou mijn werk niet zijn zeg om aan al die punani's te moeten zitten...)

 

Liefs, Robijntje02

[Peanut82]

@Robijntje02 Bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik ben net aan het typen en zie je nieuwe reactie verschijnen.

Hahaha onderkoeling! Wat fijn dat je nog goed kan klaarkomen, toch echt wel een belangrijk punt! Mijn beste vriendin zit er ook heel erg mee en haar tante heeft het ook en die zegt tegen haar dat het alleen maar erger wordt als je ouder wordt en dat ze er gewoon wat aan moet laten doen. Ze is inderdaad bang dat ze wat gevoeligheid gaat missen, maar zo te horen moet dat dan wel goedkomen! Alhoewel niemand hetzelfde is natuurlijk.

Jij had het niet tegelijk met je borsten gedaan toch? Mag ik vragen wat het kostte?  

Je schrijft trouwens superleuk!!

[Robijntje02]

Lief van je; dank je @Peanut82!

Ik heb 761 euro betaald.

 

[Robijntje02]

Nee, borsten nog niet gedaan; al wel consulten gehad en nog consulten in t vooruitzicht, maar weet niet of ik t aandurf, @Peanut82...

[Peanut82]

8 minuten geleden zei Robijntje02:

Nee, borsten nog niet gedaan; al wel consulten gehad en nog consulten in t vooruitzicht, maar weet niet of ik t aandurf, @Peanut82...

Oh dat is een hele nette prijs!! 

Waarom durf je het niet aan? Is het de operatie of het herstel? Of misschien nog niet de juiste pc gevonden? Bij wie heb je allemaal consulten gepland?

[Peanut82]

15 minuten geleden zei Robijntje02:

Nee, borsten nog niet gedaan; al wel consulten gehad en nog consulten in t vooruitzicht, maar weet niet of ik t aandurf, @Peanut82...

Hahaha kan me gewoon niet voorstellen dat je je eerder aan je punani laat opereren als je borsten. En dat terwijl ik er toch wel

piercings in heb 

[Peanut82]

Lijkt mij zoveel enger! Gek hè

[Robijntje02]

42 minuten geleden zei Peanut82:

Hahaha kan me gewoon niet voorstellen dat je je eerder aan je punani laat opereren als je borsten. En dat terwijl ik er toch wel

piercings in heb 

Foto!!! foto!!! foto!!! 

Nee hoor, @Peanut82 ik maak maar een geintje! 

Maar dat lijkt mij juist eng; een piercing door je clitoris.. Brrrrrrrrrrr........ Zou bang zijn dat ie uit zou scheuren tijdens de sex.... Of dat het irriteert. Dat heb ik soms al met mijn oorbellen; ben ik blij dat ik ze 's avonds uit kan doen..

Nou las ik op internet dat je verschillende intieme piercings hebt. Wat voor piercing heb jij dan en verhoogt deze ook het genot tijdens de sex, als ik zo brutaal mag zijn om te vragen?

Wel stoer hoor... 

[Robijntje02]

57 minuten geleden zei Peanut82:

Oh dat is een hele nette prijs!! 

Waarom durf je het niet aan? Is het de operatie of het herstel? Of misschien nog niet de juiste pc gevonden? Bij wie heb je allemaal consulten gepland?

Tja............... Nu gaat er een heel lang betoog komen, dus zet je maar schrap....

Ik vind mijn borsten niet mooi @Peanut82, maar.... vind ik ze lelijk genoeg om ze te laten opereren....? Deze vraag kan ik nog niet volmondig met 'ja' of 'nee' beantwoorden....

Ben ook bang dat het resultaat minder mooi zal zijn dan ik verwacht had... Dat het tegenvalt of niet goed is gedaan; je je weer moet laten opereren, en je borsten er alleen maar lelijker op worden... Dat een bv dus heel veel stress en ellende gaat opleveren, ipv plezier...

Je leest op dit forum toch best veel verhalen van meiden die er niet tevreden mee zijn, of dat ze er allerlei gezeik / complicaties mee hebben of krijgen.. Dan denk ik soms, is het het allemaal wel waard...?

Ben niet bang voor de operatie, maar wel voor het herstel; inderdaad voor de  pijn maar nog meer dat ik dan niets mag/kan doen en afhankelijk ben van anderen.... Dat ik de hele tijd stil moet zitten; lijkt me heel moeilijk, kan ik niet hoor; word ik onrustig en depressief van; ben graag bezig: tillen, bukken, dweilen, harken, klussen, schuren, verven, poetsen, wassen, opruimen, fietsen, etc. etc., en doe het liefst alles zelf dan dat ik het moet vragen aan iemand anders.. 

Ik had eerst een mooie 80C, maar heb nu een lege 80C; dus eigenlijk een 80B met het vel van een 80C cup; en mis dus volume bovenin en heb plooitjes/rimpeltjes op mijn borst door huidoverschot. Had gehoopt dat een lift voldoende zou zijn, maar 3 chirurgen hebben dit al afgeraden; daarmee zou ik alleen kleinere platte borsten overhouden, omdat ik te weinig borstweefsel heb.

Dus blijft over: opvullen met grotere implantaten, of een lift en dan kleinere implantaten plaatsen.

Maar..... wil ik wel implantaten? Was altijd van mening dat je alleen implantaten moet laten plaatsen als je helemaal geen borsten heb, dus als je een cup A of AA hebt...

Heb 20 jaar geleden een borstverkleining gehad; van een erg hangende slappe DD naar een C. Was ik heel blij mee; want vond het niet fijn dat mensen eerst naar mijn borsten keken en dan pas naar mijn gezicht; en geen snijdende bh-bandjes meer, kon weer lekker joggen, zonder mijn borsten vast te moeten houden, kleine/normale borsten zitten niet in de weg; je kunt lekker op je buik liggen, je lijkt slanker in kleren, je hebt meer keus bij het kiezen van een bh, enzovoort, enzovoort... 

Ik denk daarom dat ik eerder voor een lift + kleine implantaten ga dan voor alleen opvullen (maar kan volgende week weer van gedachten veranderd zijn hoor..) . Maar ja; dat is dan wel weer een dubbele operatie; en weer littekens, en die moeten dan maar weer net zo mooi helen als mijn huidige littekens...

Ik vind het mooi en sexy hoor, volle grote borsten, maar niet meer voor mezelf, ben ik tot de conclusie gekomen... Is misschien ook omdat ik vroeger grote borsten heb gehad, dus weet hoe het is om ze te hebben, en omdat ik al wat ouder ben (43)... En misschien ook wel een beetje omdat mijn vriend helemaal niet van nepborsten houdt...(zoals heel veel vrienden/mannen van forumleden, viel mij op...). Hij vindt het te veel 'into your face', te strak, te nep, te rond, vindt de aders die vaak meer zichtbaar zijn na een bv ontsierend (vind ik ook; of zwakt dit nog af na verloop van tijd?), en verklaart me voor gek dat ik er misschien iets aan wil laten doen en is bang dat ik verander in 1 grote wandelende tiet ofzo....  Hij vindt mijn borsten goed zoals ze zijn, of zoals hij het verontwaardigd zegt 'ze zijn best lief', dat ie gewoon gehecht is aan mijn borsten en dat ie bang is dat hij niet aan 'die neppers' kan wennen... Hij vindt dat ik niets te klagen heb omdat ze niet extreem hangen of extreem klein zijn en dat andere vrouwen van mijn leeftijd ook bovenin volume missen en een beetje gaan hangen; als je ouder wordt krijg je nu eenmaal een slappere huid en worden je borsten wat meer 'fluffy'.... En ik vind dat ie stiekem ook wel een beetje gelijk heeft...

Maar ja, aan de andere kant, dat hij zich er niet aan irriteert, wil niet zeggen dat ik me er niet aan irriteer. Elke keer als ik me aan/uit kleed, in de douche ga, in bed lig, dan denk ik, waren ze maar iets steviger... In bh zijn ze heel mooi ja, (dwz de bh is meer mooi; want mijn borsten zitten er opgevouwen in, met deukjes aan de zijkanten) maar als ik mijn bh uitdoe, of als ik in bed op mijn zij lig, of als ik vooroverbuig..... tja, dan zijn het maar zielige zakjes vel....

Dus, even kort samengevat, ik ben bang dat ik psychisch misschien een klap zou kunnen krijgen, vooral als ze niet eruit zien zoals ik zou willen dat ze eruit zouden komen te zien... En vooral het begin lijkt me zwaar, de eerste weken na de operatie, als je heel veel pijn hebt en je borsten er nog totaal niet uitzien; de zgn. 'monsterboobs': te strak, te hoog, te rond, te ongelijk; denk dat dit me heel veel stress zou opleveren aangezien ik geen geduld heb en het vaak weken/maanden duurt voordat je borsten pas echt hun definitieve mooie vorm krijgen, als je geluk hebt en geen complicaties krijgt...

Tis gewoon de onzekerheid die mij bang maakt, ik als controlefreak... Dat je je borsten bijna letterlijk als het ware uit handen geeft, toevertrouwd aan een vreemde en dat je niet weet hoe je ze terug krijgt en hoe ze na verloop van tijd eruit zullen gaan zien...

Dussssssss....... ........ vandaar mijn twijfel, @Peanut82...... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Robijntje02]

Ik ben bij de volgende pc's geweest:

juli: dr. Marc Bronckaers (Turnhout; AZ Sint Jozef)

sep: dr. Wouter Peeters (Ekeren; Klina Zkh Brasschaat)

okt: dr Jo Vanoorbeek (Brasschaat)

 

En in nov ga ik nog naar:

13e: dr Bruno De Meyere (Gent)

20e: dr Wilfred Kolkman (Amphi Zkh Bergen op Zoom)

 

Nou, en dan moet ik maar eens ophouden met consulten en de knoop gaan doorhakken...

 

[Robijntje02]

Foutje..; Kolkman werkt in het Amphia ziekenhuis in Breda, niet in B.o.Z....

[Peanut82]

@Robijntje02 Ik herken mezelf wel in jou! Ik ben 31 kilo afgevallen, maar had vroeger ook hele grote borsten en vond ze niet mooi en onwijs in de weg zitten. Door het afvallen was het echt slappe hap geworden, maar wel super praktisch met sporten enzo. Ik hou ook echt van kleine borsten, maar dan wel pronte strakke borsten haha! Bij mijn consult heb ik ook echt aangegeven dat ik ze liever klein en makkelijk te hanteren had laat maar zeggen. Maar mijn pc gaf aan dat als ik een verkleining zou doen, het voor mij niet het gewenste effect zou hebben, want dan zou ik veel littekens krijgen en dan zou er alsnog een implantaat in moeten. En dat zou in verhouding eigenlijk niet bij mijn lijf passen. En ik wist eigenlijk ook wel dat ze gelijk had. Dus nu heb ik gewoon lekkkere grote jopen  Moet ook zeggen dat ik ook het herstel lastig vind, ben een enorm bezig bijtje van nature en houdt ook echt van mijn werk. Ik herstel ook niet rap genoeg naar mijn zin haha! Ik heb best wel last van zwelling en vocht, daardoor duurt het zakken langer en ik ben onwijs moe, kan nog weinig na 2 weken. Maarrrrr ik ben wel enorm blij met mijn borsten, ook al zijn ze nog niet helemaal zoals ze uiteindelijk gaan worden. Ik was helemaal niet ongelukkig door mijn slappe borsten die ik hiervoor had, vond ze niet knap ofzo, maar werd er niet onzeker door. Toch deze stap gezet en ik weet nu al dat het een goede is. Ik ben net een paar maanden vrijgezel, na een relatie van 14 jaar en heb een scharrel haha en ik heb hem nog niet gezien na de bv, maar ik weet nu al dat ik het spannender vind om mijn nieuwe tetten te laten zien dan mijn oude. Hij vond mijn slappe borsten helemaal prima namelijk. 

Ik heb trouwens foto's toegevoegd aan mijn album hahaha en niet van mijn punani piercings 

 

[Peanut82]

@Robijntje02 Ik had de keuze voor de bv al gemaakt voordat ik mijn relatie beeindigde, mijn ex vond het niet zo boeiend, maar ik heb de keuze voor de bv echt voor mezelf gemaakt. Denk dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt wat je partner ervan vind, als je er zelf maar blij mee bent. En leeftijd maakt al helemaal niets uit, ze gaan echt nog wel even mee de borsten