Cathi : 29 juni 2010 : Dr. Temming : Isala Kliniek : Zwolle

[Gast Cathi]

Het is supergoed gegaan en het is ontzettend mooi geworden. Het is mij 200% meegevallen. Zag er als een berg tegenop. Had al een week buikkrampen van de zenuwen. Maar het was gewoon leuk en ontspannen in het ziekenhuis.

Ik moest mij om 12.00 uur melden en om 01.00 uur werd ik meegenomen naar de OK. De zuster zei, nu kom je achter de geheime deur. Afscheid genomen van mijn vriendin die mij wegbracht. Gek hoor, eerst heb je veel mensen om je heen die om je heen staan en dan ga je alleen verder achter zo'n deur, maar het was perfect en leuk geregeld.

Ik mocht in een kamertje mij uitkleden. Mijn kleding en tas gingen allemaal in een grote koffer waar mijn naam al op stond. Ik moest operatiekleding aan, alles uit, behalve mijn slipje. Een muts om je haar, operatieschort met een knoop aan de achterkant, je zou toch denken dat het van voren open moet, maar ja... een soort dunne nepsloffen. Ik moest twee paracetamols innemen met zo weinig mogelijk water. En ik kreeg ook nog een duster aan.

Weer verder, er kwamen twee ontzettend leuke anesthesisten zich voorstellen. "Nou wij gaan goed voor jou zorgen, aan ons heb je wat, want wij gaan voor jou zorgen". Dikke lol hadden ze samen.

Daarna kwam de chirurg om alles af te tekenen. Ik had het heel warm dus een beetje zweten en onder mijn borsten was het wat nat, wat hij heel discreet droogmaakte, anders hield de stift het niet. Sorry, zei ik, maar hij zei dat geeft toch helemaal niets joh. Het is gewoon een stift uit de boekhandel, die doen het het beste op de huid. Ik vroeg of het wel steriel was. Nou, zei hij, er zit zoveel alcohol in, dus dat zit wel goed. Nu, na 20 minuten had ik een enorme tekening aan de voorkant met grote verticale strepen. Alles werd met de meetlat uitgemeten. Hij deed dit echt heel zorgvuldig en legde ook alles aan mij uit, wat hij had gedacht en hoe hij het ging aanpakken. Hij vroeg naar wat voor cup ik wilde. Ik vertelde hem dat ik dus van H naar D wilde. Maar, vroeg hij, soms kan ik er nog wat meer afhalen, wil je dan naar de C toe of eerder naar de E. Ik vertelde hem dat ik toch dan wel naar C wil. Als ik dit nu toch onderga, dan maar goed ook.

Vervolgens werd ik weer meegenomen door die twee leuke mannen. Heel raar, je wandelt gezond zo'n OK in. Ik stond echt om mij heen te kijken... Goh, is dit nu de OK? Ja, dit is het, hier gaat het gebeuren, ga maar liggen. Dus ik stapte zelf de operatietafel op, een heel smal bedje. Kreeg een heerlijk warme deken over mij heen en vervolgens gebeurde er van alles met mij. Ik werd door twee anesthesisten helemaal onder handen genomen. Plakkers op mijn borst en rug voor de hartslag, een hoesje over mijn vinger voor het meten van de zuurstof, bloekdrukband om, om de drie minuten werd dat gemeten, naald in mijn hand voor het toedienen van verdoving en narcose. Nu gaat het gebeuren zeiden ze, ik kreeg een zuurstofkapje voor en ik moest diep inademen, ging er van hoesten en je voelde dat al helemaal in je aderen, je werd er al een beetje high van. Nu ga ik je in slaap brengen, zei de ander. O ja, ik voel het al zei ik, ik voelde namelijk de narcose zo door mijn aderen gaan naar mijn hoofd. Ik voelde ook nog dat een van de anesthesisten een aai over mijn bol gaf en toen was ik weg.

Ik hoorde mijn naam roepen. Ik dacht o, dat ben ik. Ik was zo ontzettend blij dat ik er weer was, dat ik direct klaarwakker was. Gek, alsof er geen tijd om was gegaan, niet gedroomd, mij van niets bewust geweest, gewoon een knip in de tijd. Nou, je bent wel helder zeg, zei de anesthesist, weet je mijn naam nog? Nou, die wist ik wel. Vanaf toen ben ik ook niet meer in slaap gevallen. Naar de afdeling gereden, waar direct de verpleging kwam of ik pijn had en of alles goed ging, nou, aan aandacht geen gebrek. Wat zijn ze lief zeg.

Nu het resultaat natuurlijk, is was razend benieuwd. Keek onder mijn operatieschort en zag niet veel meer. Alleen verband. Toen kwam de zuster mij vertellen dat er rechts 660 gram en links 760 gram is weggehaald, dus in totaal bijna 1,5 kg. Tsjee... wat veel, heb ik nog wel wat over?

's Avonds kwam de chirurg. Hij had allemaal spoedgevallen en kon dus niet eerder komen. Operatie had twee uur geduurd zei hij en het was heel goed gegaan. Hij vroeg of ik stiekem al onder het verband had gekeken. Nou, nee, zei ik, dat durf ik niet, ik weet niet wat ik daar aantref. Ben niet zo gek op bloederige toestanden. Nou, dan gaan we samen kijken. Ik wist niet wat ik zag zeg. Prachtig, gewoon jonge meisjes borsten. Geweldig, dat ik dit nu heb, onvoorstelbaar. Wat ben ik blij. Morgen kom ik weer, zei de chirurg. Je moet af en toe voelen bovenaan je borst of het nog zacht is, er is n.l. kans op een nabloeding, maar als dit zo is, dan voel je dit gauw genoeg. Je voelt het zelf sneller dan dat wij het zien. Wat er wel gebeurde is dat ik het bloed voelde lopen uit mijn borst, in het operatieschort, op het laken van het bed. Ik bellen, o jeetje, is dit wel goed? Maar het is heel normaal dat dit gebeurt. De een heeft er last van, de ander niet.

Ik probeerde wat te gaan zitten, maar alles draaide, dus ging maar weer liggen. 's Avonds mocht ik naar de wc. Eerst op de rand van mijn bed en daarna lopen. Het voelde zo ontzettend raar. Logisch zei de zuster, je bent bijna 1,5 kg kwijt, je moet weer opnieuw je evenwicht vinden. Wat een ervaring....

's Nachts niet zo goed geslapen, ook op je rug liggen is niet makkelijk, maar het went. 's Morgens mocht ik mij wassen, maar nog niet douchen. De chirurg kwam weer kijken. Hij vond het een prachtig resultaat. Alles is heel mooi, niet gespannen en zacht, ik mocht naar huis. Eerst nog lunchen aan tafel. Ik zat op een eetkamerstoel zonder leuningen, wat zat ik lekker zeg, hoefde mijzelf niet meer overeind te houden, niet te steunen met mijn ellebogen op tafel, niet krom zitten, wat een bevrijding. Om 13.00 uur ging ik naar huis.

Ik heb eigenlijk geen pijn gevoeld. Wel moet ik 4x per dag twee paracetamols slikken om pijn te voorkomen, het is beter dat je geen pijn bent, dan geneest het beter.

Ik mag douchen. Er zit gewoon leukoplast op, van dat witte dunne, direct op de littekens. Vind ik wel raar, maar dat zal wel goed hechten. Als er bloed op zit, moet ik dit vervangen.

BH heb ik aangemeten gekregen en moet ik drie weken dag en nacht aanhouden.

Mag volledig belast mobiliseren, maar zes weken geen zware dingen tillen, maar mag wel tillen.

Mag mij gewoon bewegen, mag wandelen en fietsen, wat ik maar wil. Als het niet gaat voel je het vanzelf wel.

Ik heb geen drains gehad, vind het pc-team in Zwolle niet nodig.

Nu lig ik lekker op mijn bed, lezen en genieten van het niets doen en ben benieuwd hoe het straks is als ik mijn kleding weer ga aandoen.

[lesilla]

Wat een leuk verslag! Ben blij voor je dat het zo goed is gegaan!

Veel plezier met je nieuwe kleinere boobs

[Melissa]

Leeeuk, ook iemand die in de Isala klinieken is geopereerd haha!

Kreeg zelf in eerste instantie ook geen drains, maar ik heb wel een nabloeding gehad dus had ik er op een gegeven moment wel één.

Super dat het zo goed gegaan is! Ben zelf ook wel te spreken over het ziekenhuis, hele leuke mensen daar. Zat je in het Weezenlanden of Sophia?

[Gast Cathi]

Leeeuk, ook iemand die in de Isala klinieken is geopereerd haha!

Kreeg zelf in eerste instantie ook geen drains, maar ik heb wel een nabloeding gehad dus had ik er op een gegeven moment wel één.

Super dat het zo goed gegaan is! Ben zelf ook wel te spreken over het ziekenhuis, hele leuke mensen daar. Zat je in het Weezenlanden of Sophia?

[Gast Cathi]

Ik ben in locatie Sophia geweest.

Moest je bij een nabloeding weer geopereerd worden?

Ik heb dat niet gehad, maar wel een beginnende ontsteking vorige week. Rood, gespannen, warm en pijn. Ik heb direct antibiotica gekregen en ik denk dat het wel goed komt. Het is ook zulk tropisch weer, ook niet bevorderend voor de genezing.

[mickey]

Die warmte is inderdaad niet bevordelijk voor de genezing.

Bij mij geneest de linkerborst ook minder snel dan rechts,links zit er nog een hoop vocht in maar volgens de chirurg gaat dat vanzelf weg.....

[Noortje]

Hoi Cathi,

Jouw verhaal lijkt veel op de mijne, wat super dat alles

goed is gegaan. Veel plezier met je mooie nieuwe borsten.

Ik geniet er ook nog elke dag van en ben er superblij mee.

[Gast Cathi]

Hallo Noortje en alle anderen,

Nou, ik ben inderdaad super- en superblij met mijn nieuwe uiterlijk. Iedereen zegt dat ik er jonger op ben geworden... Vandaag is het bijna 14 dagen geleden en ik ben op de fiets gestapt om een nieuwe bh te gaan kopen, eentje zonder beugels maar wel zodanig dat ik een hemdje aan kan. Kwam uiteindelijk toch uit op een sportbh, maar dan niet zo'n lompe. Nou, je komt wel in een andere prijsklasse terecht zeg dan mijn vroegere maatje H. Ik keek natuurlijk lonkend naar al die mooie, gezellige, kleurige, fleurige, aantrekkelijke, moderne bh-tjes, maar in de meeste zit een beugel, en daar moet ik toch maar even mee wachten.

Ik 'm gelijk aangehouden in de winkel en toen op naar de kledingwinkeltjes. Een leuk jurkje gekocht. Kon ik nooit aan. Leek net zo'n moeke van de Veluwe of Staporst (bedoel ik niet denigrerend hoor, maar bij mij past het niet). Heerlijk dat het allemaal past, kan alles aan. Niet te geloven. Eindelijk kan ik ook eens kritisch worden, omdat je het toch niet helemaal mooi vond. Dat kon ik me niet eerder permitteren. Was blij als ik wat had wat me leuk stond.

Ik fietste terug en dacht: ik zou het wel levensgroot op internet willen zetten: DAMES BLIJF NIET ZEULEN, ALS JE TWIJFELT... LUISTER NAAR ONS... DOE HET. JE ZAL ER GEEN SPIJT VAN HEBBEN EN HET VALT REUZE MEE!!!!!!!

[patricia1984]

Wat een leuk verhaal Cathi.. Doe je wel een beetje rustig aan? Veel plezier met je nieuwe boobies.

[Gast Cathi]

Ja, inderdaad. Ik doe al weer wat rustiger. Na m'n fietstocht was het net of ik spierpijn in mijn borst had. Toch maar weer wat meer liggen en luieren.

Vanmorgen voor controle geweest (14 dagen na operatie). Was toch niet helemaal goed. Er zit een ontsteking te rommelen. Ik moet het goed in de gaten houden. Als het toch aanblijft: roodheid en warmte, en het wordt erger, moet ik terug... dan gaan ze het openmaken (brrrr....). Ze zei het zo gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik moest mezelf in acht nemen want als het ontsteekt is rust juist goed.

In principe, als alles goed gaat, mag ik over drie maanden terugkomen. De knoopjes zijn uit de hechtdraad geknipt, dat zou ook nog kunnen helpen.

Nou ja, ik hoop er het beste van. Iemand ervaring met ontstekingen?

[mickey]

Toch maar wat rustiger aan doen......

Zit er ook nog veel vocht in je borsten?

Ik heb dan el geen ontsteking maar ik moet nog wel rstig aan doen omdat er linkerborst nog vocht/oud bloed zit.Daarom mag er niet teveel spanning op komen omdat ik dan kans heb dat het nog open springt.

[Gast Cathi]

Ja, waarschijnlijk zit er nog oud bloed in. Dit moet het lichaam zelf afvoeren, daardoor voelt de borst ook nog wat pijnlijk. Maar, dit hoort er allemaal bij. Ik kom er wel achter dat je je lichamelijk al snel fit voelt, maar dat je toch rustig aan moet doen. Dit bevordert het genezingsproces.

[Noortje]

Hier iemand met ervaring.

Na 2 antibioticakuren is de ontsteking nog

niet helemaal weg. Er komt nog steeds een soort

pus uit en de borst is weer een beetje rood.

Morgen toch maar weer even bellen met de huisarts

ik ga namelijk bijna op vakantie.

Hou goed je temperatuur in de gaten.

[Gast Cathi]

Noortje, veel plezier met je vakantie. Je gaat zeker met een superleuke, nieuwe, klein maatje bikini?

Ik mocht van de pc niet in een zwembad zwemmen, maar wel in de zee. De meeste zwembaden hebben geen schoon water, het wordt wel op peil gehouden met chloor, maar dat zegt niets over de zuiverheid van het water en met ontstekingen moet je daar wel mee oppassen.

Nog een vraag: wanneer kan je weer op je buik gaan liggen? Ik durf dit nog niet, ben bang dat er dan iets open gaat, of kan dat nog niet?

[mickey]

Ik lig ook nog steeds op mijn rug cathi.Ik heb al wel geprobeert om op mijn zij te liggen maar dat gaat nog niet.

[Noortje]

Mijn bikini heb ik al gescoord hoor

een hele leuke in cupmaat b75, super klein dus en super leuk.

Op mijn zij slapen doe ik al heel voorzichtig, heerlijk om even van

houding te veranderen. Op mijn buik durf ik nog niet.

Zwemmen durf ik ook nog niet, ook niet in zee en in het zwembad mag het niet.

Ik heb nog een paar kleine wondjes door de ontsteking. Daar komt de pus uit

naar buiten, eerst moet het maar helemaal dicht zijn.

Ik heb trouwens toch weer een kuurtje gehad voor alle zekerheid ook omdat

ik op vakantie ga.

[mickey]

zo he noortje wat fijn dat jij een B-cup past.

Bij mij is het volgens mij een C-cup want ik heb vorige week een bh gepast en dat was een C-cup.Ik heb nog wel wat vocht erin maar volgens mij scheelt dan geen cup.

Wel jammer dat je op vakantie niet kan zwemmen.

Ik ga met mijn man eind september een weekje naar turkije.Hopelijk kan ik dan wel zwemmen.

[patricia1984]

Ik ben na de laatste controle op mijn buik gaan slapen. Maar het kan ook best zijn dat ik dat eerder ben gaan doen. Ik heb zelf de 6 weken aangehouden.

[Gast Cathi]

zo he noortje wat fijn dat jij een B-cup past.

Bij mij is het volgens mij een C-cup want ik heb vorige week een bh gepast en dat was een C-cup.Ik heb nog wel wat vocht erin maar volgens mij scheelt dan geen cup.

Wel jammer dat je op vakantie niet kan zwemmen.

Ik ga met mijn man eind september een weekje naar turkije.Hopelijk kan ik dan wel zwemmen.

[Gast Cathi]

Van mij is het nu 4 weken geleden. Mag wel zwemmen. Het is geen probleem als alles maar dicht is. Mocht het nog niet helemaal dicht zijn dan mag ik wel in de zee zwemmen, maar niet in zwembaden omdat dat vaak vervuild water is, ondanks het chloor. De arts vertelde dat dit water jarenlang in het zwembad zit en op peil wordt gehouden door chloor, maar wel vervuild water is.

[Gast Cathi]

Hallo Noortje, al terug van vakantie en hoe is het met de ontsteking gegaan?

Ik moet zeggen dat deze hele herstelperiode mij toch vies tegenvalt. Wat duurt dit lang zeg. Je kan best wel wat doen, maar na een uurtje werken word ik duizelig en trekken de wonden en moet ik toch weer even gaan zitten. Ik had gedacht dat ik na een week of vier toch geen last meer zou hebben, maar helaas. Toch maar rustig aan doen, totdat het niet meer nodig is.

Hoe vergaat jullie zo'n herstelperiode of hoe is het gegaan?

[mickey]

Bij mij is de operatie nu 8 weken geleden en ik doe sinds vorige week alles al weer.Heb verder nergens geen last meer van.....

In linkerborst zit nog wel wat vocht maar dat kon volgens de chirurg nog wel eventjes duren.

Ik moet in oktober nog een keertje langs komen want dan wil hij zien hoe het is geworden.

Ik ben sinds van de week ook weer uit de ziektewet,heb afgelopen 3 weken iedere week weer wat meer gewerkt (1e week 12 uur,2e week 18 uur en 3e week 24 uur)

[Noortje]

Hoi

Ik ben weer terug. Ik heb nog een week antibiotica geslikt

en het gaat nu goed met de ontsteking, gelukkig.

Alle wondjes zijn nu ook dicht.

Even volhouden nog Cathy, straks gaat het herstel

ineens heel snel. Het is nu 9 weken geleden bij mij

en sinds een week of 2 doe ik eigenlijk alles wel

weer zo'n beetje.

Slapen doe ik soms met mijn bh aan en soms uit. Of ik begin

met uit en halverwege de nacht doe ik hem toch maar weer aan.

Op mijn zij gaat de ene keer heel goed en de andere keer weer

minder. De littekens die naar mijn oksel lopen (bij mij lopen ze niet eens

zo ver)die zijn het gevoeligst. hebben jullie dat ook?

[Gast smoke]

Hoi Cahti mooi operatie verslag , de operatie zelf is je dus heel erg mee gevallen ?

en ja het genezings proces he ... ik hoop dat het bij jou nu al stukken beter gaat en je nog een klein beetje je rust kan vinden!. gr michelle

[Gast Cathi]

Bij mij is de operatie nu 8 weken geleden en ik doe sinds vorige week alles al weer.Heb verder nergens geen last meer van.....

In linkerborst zit nog wel wat vocht maar dat kon volgens de chirurg nog wel eventjes duren.

Ik moet in oktober nog een keertje langs komen want dan wil hij zien hoe het is geworden.

Ik ben sinds van de week ook weer uit de ziektewet,heb afgelopen 3 weken iedere week weer wat meer gewerkt (1e week 12 uur,2e week 18 uur en 3e week 24 uur)

Je bent toch echt wel twee maanden aan het herstellen. Dus het is niet zo gek wat ik voel. Je moet gewoon de tijd nemen.