Ga naar inhoud

Marjon_nl : 18 juni 2015 : Dr. Plovier : BeClinic


Aanbevolen berichten

  • Reacties 123
  • Created
  • Laatste Reactie

Alvast gefeliciteerd en een fijn herstel gewenst!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

gefeliciteerd!!!! fijn herstel gewenst xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heeee diktit geficiteerd ;)

Ik ben rete benieuwd naar fotos!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

he Marjon,

gelukkig voel je je weer wat beter. Is ook niet niks he... 1038 cc:-). Dan zul je best wel ff beroerd zijn.

Wens jou heel veel beterschap toe en hoop dat het je elke dag wat beter gaat!

xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoooiiiii,


ik leef nog hoor voor wie zich dat afvroeg :P:D

Super lief van jullie al die berichtjes, maar voelde mij gisteren zo beroerd dat er even helemaal niks uitkwam.


Maar ik zal ineens beginnen met mijn verslagje, al 10x een aanzet proberen te maken maar nu dan echt!

Omdat het niet echt praktisch is om 's ochtends 360km te rijden zonder extreem vroeg weg te gaan maar een hotel geboekt voor 2 nachten. Van woensdag op donderdag en van donderdag op vrijdag zodat we niet dat eind weer terug moesten rijden op de dage van de operatie.


Dus woensdagmiddag zijn we richting Belgie vertrokken rond 3 uur weggegaan met mn tas. Onderweg nog 10x mezelf afgevraagd of ik nu wel alles bij mij had. Gelukkig niet extreem veel file gehad. Rond 6 uur nog even wat gegeten onderweg en toen doorgereden naar het hotel waar we rond 8 uur waren. Proberen redelijk vroeg te gaan slapen en ondanks dat het bed prima was de slaap echt niet kunnen vatten. Uiteindelijk toch niet alle uren van de klok gezien en was het ochtend de BIG DAY! :D


Eenmaal binnen bij de balie, wat een vriendelijke mensen allemaal, nog wat dingen afgehandeld en richting mn kamer. Daar mijzelf omgekleed in een heerlijke badjas en het was maar even wachten of daar was mijn nieuwe "vriend" Plovier. Na de tekening van Plovier nogmaals goed doorgesproken wat de bedoeling is en hoe ik ze nu wil hebben. Dat ik ze vooral niet zo natuurlijk hangend wil als dat ze nu zijn en vooral groter en ronder en vooral groot. Gevraagd of het gaat lukken met de Sebbin die we na het consult geupgrade hebben van 800cc naar 1138cc en of het gaat passen, allemaal geen probleem en dat hij ze al voor mij had klaar liggen. Omdat het een wissel is gaat die mijn oude litteken hergebruiken zodat dat verder niet opvalt. Nog even wat foto's en ondanks dat het best snel ging was het niet gehaast of vluchtig.


Nog even wat kletsen en proberen de spanning eraf te praten door mn man en toen waren ze er om mij op te halen naar de operatie kamer. Voor mijn gevoel duurde dat allemaal een eeuwigheid maar tussen dat Plovier weg ging en ik opgehaald werd zat uiteindelijk maar iets van een kwartiertje tussen. Gaan liggen op de tafel en mijn infuus gekregen, gelukkig ging het prikken allemaal in 1x goed. Toen van de anesthesiste een zuurstofmaskertje opgekregen beginnen met tellen maar de 10 heb ik al niet gehaald.


Toen ik wakker werd vooral nog erg suf en een beetje misselijk, gelukkig niet van hele lange duur. Toen ik naar beneden keek wow wat een gigantisch grote borsten maar zo mooi en blij!! *traantje* Helemaal gelukkig en blij van mijn nieuwe borsten maar crisis wat zijn die dingen zwaar!! Volgens mij niet 1 olifantje maar een heel leger aan olifanten en vrachtwagens op mijn borst. Zo dommelde ik een aantal keren weg en elke keer weer helemaal blij alsof ik telkens voor de eerste keer weer mn borsten zag. Na een tijdje was de ergste misselijkheid wel weer weg na wat inmiddels warme cola vond ik dat ik wel weer in de kleren kon. Pffff kwam amper van mijn plek af door de spierpijn die ik had. Gelukkig door de lieve verpleegsters geholpen met mijn kleren. Toen viel het mij ook op hoe groot ze nu waren. Een voor mij normaal heel ruim zittend shirtje zat nu ineens een stuk minder ruim :P. Wat een super mooie borsten en wat ben ik blij!


Met mijn kleren aan nog heel even gelegen op bed omdat ik toch nog iets misselijk was. Toen mn man binnen kwam wist hij niet waar hij moest kijken, maar z'n gezichtsuitdrukking sprak boekdelen. Toen hij van de eerste schrik was bijgekomen langzaam richting weer naar het hotel gegaan. De super lieve verpleging bracht mij in een rolstoel tot de auto, na hun bedankt te hebben zijn we weg gereden. Pppffff wat stuiterd een auto, normaal valt mij dat nooit zo op maar nu voelde ik elke hobbeltje. Gelukkig was het hotel kort bij zodat ik daar snel weer rustig kon zitten en liggen. De eerste nacht was raar het was niet mijn eigen bed en alles deed mij pijn, gelukkig helpt de medicatie goed maar een echt goede nachtrust heb ik niet gehad. De volgende ochtend wat ontbeten om toch niet al te laat terug naar huis te gaan. In de auto was het warm terwijl de airco vol aan stond. Die auto gordel was ook een uitdaging om die op een fatsoenlijke manier om te krijgen met mn boobies.

Eenmaal thuis toch wel erg moe en beroerd van de lange rit, de pijn, het slechte slapen en voelde mij verre van lekker, gelukkig maakte een blik op mn borsten alles goed maar jemig wat zijn ze groot!!


Nu vandaag voel ik mij toch wel weer stukken beter, lang leve de groene thee en de pillen hahaha. Momenteel rustig op de bank met een boekje van de laatste rust genieten tot morgen mn zoontje weer thuis komt. Het voelt heerlijk die rust maar tegelijk is het huis zonder hem wel heel leeg.


Dikke lieve voorzichtige knuffel lieve meiden, xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ohw leuk Kochana, heb je helaas niet gezien :(

Heb nu gelukkig een stuk minder last maar de eerste dagen wist ik even niet waar ik het zoeken moest. Hoeveel cc heb jij gekregen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weeks later...

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.