Hert : 28 november 2014 : drs Blecourt : Vlietland zh : Schiedam

[Hert]

Hoi allemaal,

dit is mijn laatste poging tot het plaatsen van een bericht. Na twee keer een lap tekst kwijt te zijn geraakt hou ik het nu kort..

28 nov is het eindelijk zo ver en krijg ik naast een buikwandcorrectie ook een borstvergroting!!!

Na drie zwangerschappen en drie keer borstvoeding ben ik niet meer happy met hoe mijn lijf is. Ik ben altijd heel slank geweest met cup 75 E (F/G tijdens zwangerschap en borstvoeding) en ik heb nu een lege 75 C. En na drie flinke buiken en 1 spoedkeizersnede heb ik helaas een slappe buik en een rectus diastase overgehouden.

In eerste instantie raadde blecourt een vergroting of een borstlift af ivm kans op hangen na een aantal weken of maanden. Na lang nadenken ben ik terug gegaan en heb ik gevraagd wat hij bedoelt met hangen en waarom hij het af raadt. Ik heb altijd grote borsten gehad die iets hingen en daar heb ik geen problemen mee. Ik gaf aan geen recht op staande borsten te willen, maar wil wel volume terug. Een klein beetje hang vind ik juist mooi!

We hebben mijn oude bh gepast en hier ging prima 320cc in. Als ik het goed onthouden heb zijn het anatomische eurosilicone protheses high profile.

Na het lezen hier op het forum bedacht ik mij ineens dat ik niet duidelijk een idee heb wat ik ga krijgen aan cc's. Voor de operatie gaat hij nog aftekenen en dan ga ik aan geven dat ik een beetje onzeker ben aangezien wij nooit hebben gesproken over "hoeveel cc" hij gaat plaatsen. Dat ik ze graag wel zo vol mogelijk wil. Ik weet dat zijn streven een natuurlijk resultaat is, maar ik wil achter af geen spijt krijgen omdat ze naar mijn idee niet vol genoeg zijn.

Ik voel mij er ongemakkelijk bij om zo door te vragen of door te drammen, maar ik betaal flink en wil wel een mooi resultaat! Wat kan een mens twijfelen he?

Nu aftellen naar volgende week.. dan ben ik Hertje 3.0

[Hert]

Ik heb het achter de rug!!

Man wat was ik zenuwachtig, maar de mommy makeover is uitstekend verlopen. Na de operatie heb ik gelijk gespiekt onder m'n deken, en ik ben zo gelukkig!!!

Ik heb nog geen idee hoeveel cc ik uiteindelijk gekregen heb. Maar we hadden 300 tot 350cc afgesproken.

Momenteel heb ik erg last van opgezette en strakke borsten. Ze zitten nu ook vrij hoog.. Ik zei tegen m'n partner: "ik heb geen idee wat er voor een prothese in gegaan is, maar het lijkt wel of ze blijven groeien!!"

Morgen ochtend mag ik naar huis met drains in m'n buik. Ook met m'n buik ben ik zo blij, ik had niet verwacht dat het zo mooi gehecht kon worden. Het litteken zit heel laag, daar ga je niets van zien in bikini.

Dinsdag moet ik op controle komen en gaan de drains eruit. Dan vraag ik ook gelijk welk implantaat en hoeveel cc ik uiteindelijk gekregen heb en hoe ze geplaatst zijn.

Had ik al gezegd dat ik heel gelukkig ben??

Liefs Hertje 3.0

[Jane_Doe]

Gefeliciteerd!

Fijn dat alles goed gegaan is.

Lekker uitrusten en bijkomen.

Succes en sterkte met je herstel.

[Hert]

Dank je!!

Ik ga even uitvogelen hoe ik foto's in m'n album kan plaatsen.

[SvP]

Meid enorm GEFELICITEERD!

Ik heb ook 3 kinderen en ben donderdag geopereerd aan een prothesewissel. Van 325cc naar 800cc.

Ik wens je een goed herstel toe en ben benieuwd wat hij geplaatst heeft

[Hert]

Bedankt voor de felicitaties!

Ik heb vandaag wel even een dip-dagje hoor pff. Klappertandend en kruipend of voorover gebogen lopend door de hevige rugpijn ben ik vanmiddag de trap op gekropen. M'n man achter mij aan met de drains en de potjes

Aan de ene kant heel komisch, maar qua ongemakken en pijn zit ik er nu even doorheen.

Maar ondanks de ongemakken die er bij horen, ben ik wel erg tevreden!! Ik ben heel netjes gehecht en heb al twee keer gedoucht en gespiekt.

Mijn borsten voelen aan de onderkant heel zacht maar aan de bovenkant is het enorm gezwollen en voelt het hard. Door de "stuwing" en bh hebben m'n borsten nu een aparte en stijve vorm en zitten hoog.

Is dit normaal?? Disndag ga ik terug naar de chirurg voor controle.

(ik heb de lipo elastic extra new en anna care)

Door het reven van de buikspieren en de buikwandcorrectie is alles erg strak gespannen. Ik heb een prachtige platte buik, mooie navel terug gekregen en hij heeft heel fijntjes gehecht!! Dat gaan vast mooie littekens worden.

Ik zal zo waf foto's in m'n album plaatsen.

Het krom lopen, de heftige rugpijn en het rommelen met het drukpak en de drains wanneer je naar het toilet moet is wel afzien. Maar het ziet er zo mooi uit dat ik het er voor over heb!!

Liefs Hert

(Oh en hebben jullie nog tips voor de zwelling of protheses die hoog lijken te zitten?)

[Wonka]

Hoi Hert,

Wat een ingreep zeg! Logisch dat je last van je rug krijgt... waarschijnlijk loop je het liefst iets krom naar voren, want er is zoveel gedaan aan de voorkant!

Voor de zwelling en dergelijke wordt hier altijd aangeraden meer dan genoeg te drinken; veel mensen zweren bij groene thee. Voor de rugpijn... misschien aan je man vragen of hij je rug af en toe even lekker warm wil smeren met olie / tijgerbalsem. En in bed gewoon wat experimenteren met kussens, of bijvoorbeeld een opgerolde handdoek in het holle stuk van je rug leggen. En gezien de grootte van je ingreep, ga ik er wel vanuit dat je voldoende pijnstilling mee hebt gekregen? En zodra je lijf het toelaat zou ik een beetje gaan bewegen... klein stukje wandelen... bijvoorbeeld. Opsnuiven van frisse lucht (okee het is nu misschien wel heel fris buiten)... kan heerlijk werken op je hoofd. En beweging zorgt ook voor afdrijven van vocht.

Borstprothesen hebben (wat ik hier lees) altijd veel tijd nodig (6 weken - 6 maanden) om helemaal te settelen.... En ze gaan vaak ook niet beiden even snel 'omlaag'..... Dus tijd en geduld....

Heel veel sterkte de komende dagen. Als je over een paar weken terug kijkt is het het allemaal waard geweest en ben je de pijn van nu alweer vergeten.

Lieve groet, Wonka

[me and my boys]

Hoi Hert. Proficiat met je operatie. Wat je voelt met je borsten is heel normaal hoor. Door de vergroting komt er natuurlijk veel spanning op de huid te staan. Ook hou je nu vocht vast. Om.hier een handje in te helpen kun je veel brandnetel thee drinken. Ook kun je arnica druppels halen dit is ook goed voor je buik. Dit help het lichaam met het vocht en ook is dit goed tegen blauwe plekken. Wat vaker voorkomt na deze operaties.

Ik wens je een goed herstel toe. Rustgoed uit en neem je mmedicatie op tijd in. Dat scheelt een hoop pijn.

Xxx

[Hert]

Hoi Wonka,

Bedankt voor de tips! Ik ben weer even door m'n psychische dipje heen.. Het is inderdaad een heftige ingreep en het is zoeken naar de meest comfortabele houding en manier van zitten/liggen. Ik mocht bellen bij twijfel of wanneer de pijn erger werd, maar ik moet het toch echt doen met 4maal daags 2paracetamol.

Ik drink veel water en thee. En heb net een kan detox thee gemengd met groene thee. De detox thee werkt ontstekings remmend en vocht afdrijvend, baat het niet dan schaadt het niet!

Zo weer terug m'n bed in en toegeven aan de vermoeidheid! Ik heb trouwens nu een fijn bed gekregen met stevig matras en verstelbare lattenbodem. Met een kussen onder m'n knieeen, in m'n rug en achter m'n hoofd ligt het stukken beter!

Qua borst vergroting had ik mij eerlijk gezegd nog niet zo goed ingelezen over het herstellen ☺️ De arts gad mij zo'n vertrouwd gevoel, dat ik er eigenlijk niet zo over door vroeg.

Hij gaf aan dat ik flinke borsten terug zou krijgen, gezien het volume wat ok van nature voor m'n zwangerschappen had. Alleen het is nu inmiddels zo heftig gezwollen dat ik er alleen maar van schrik haha

Ik begrijp nu dat ze dus nog moeten zakken en langzaam hun vorm krijgen.

De lipo elastic en anna care oid heb ik nu verwisseld voor m'n shock absorber sport bh. En dat was een goede beslissing, want deze geeft veel meer steun en comfort. Toevallig past deze perfect.. Heb ik toch nog wat aan m'n oufe bh's

En ik zit denk ik nu even op het hoogte punt qua spierpijn, pijn aan wond en lijf en de zwellingen van het operatie gebied. Ik ga er maar vanuit dat ik mij morgen weer een stukje beter voel. Positief blijven!

Ik loop in ieder geval steeds twee trappen op en af om thee te zetten en 1 trap voor badkamer en toilet. Dus bewegen doe ik nu wel.

Grappige is trouwens , dat ik nu heel snel een vol gevoel heb. Voorheen had ik serieus nooit een "vol gevoel". Ik kon eindeloos blijven eten. M'n vriendinnen grapten ook altijd dat ze voor mij 3kilo sushi moesten bestellen. Maar nu klap ik na een kommetje soep en paar happen bami al uit elkaar.

Ik heb een aantal foto's van vlak na de operatie in een album gezet. Moet je wel eerst vrienden worden als je wilt spieken

De voor foto's moet ik nog even van m'n laptop af halen.

Oeh en die massage is een goede tip.. Zal m'n man even lief aan kijken als hij uit z'n werk komt.

Bedankt, liefs hert

[Hert]

Hoi me and my boys,

Toevallig ben ik een dag van te voren al begonnen met arnica en echinae tabletjes. en vitamines slik ik sowieso al elke dag. Maar het schema van m'n pijnstilling hou ik nu goed bij! Dat scheelt inderdaad. Verder moet ik het gewoon veel tijd gunnen.

Morgen naar de chirurg voor controle en dan kunnen de drains er hopelijk uit

Liefs

[Linda1973]

Hoi meid,

Een warme kruik in je rug leggen is ook heerlijk!

Ben benieuwd naar je foto's, ik heb je een vriendschaps verzoekje gestuurd.

Goed herstel gewenst!

Liefs Linny ♡

[Hert]

Ik heb vannochtend toch zoiets komisch maar ook pijnlijks mee gemaakt

Het lukte mij niet om in slaap te vallen.. En uiteindelijk tegen 7u dommelde ik in. Om 7u ging de wekker, m'n man zette deze uit en het was meer muisstil..

En ineens klabammm!!! Klapte mijn verstelbare hoofdeinde in en lag ik plat op m'n rug Ik schrok mij wild en had onwijs pijn, want ik kan nog steeds niet plat liggen of recht op lopen door de buikwandcorrectie. Maar ik schoot tegelijk ook in de lach, want stiekem was het ook onwijs komisch!!

Lag ik daar huilend in een lachstuip en mijn man maar grapjes maken:

-Straks vraagt iedereen waarom je twee blauwe ogen hebt.. Ja m'n tieten klapten in m'n gezicht..

-Schatje heb je het benauwd? Komt omdat er 700cc onder je kin ligt

En ga zo maar door.. Lag ik daar als een soort van hyperventilerende cavia m'n beste te doen om mijn lachen in te houden..

Nu met een kopje thee op de bank.. Want dat bed gaat hij eerst maar maken

[Wonka]

oops

[Gast]

Hoi Hert ...

Dank voor je vriendschap acceptatie ..

Heb net je foto,s gezien ...wat ziet het er al goed uit ...

En dan te bedenken dat het nog geen week geleden is ..echt toppie .

Als ik bij jou de voor en na foto,s zie staat voor mij het besluit steeds meer vast .

Echt wauw ....hoop dat je herstel foto,s blijft plaatsen .

Voor nu voor jou ..door de zure appel ..je weet waar je het voor doet .

Groetjes Jeanette

[Hert]

Hey Jeanette,

Bedankt voor je complimenten, doet mij goed ☺️Ik zal zeker foto's blijven plaatsen, want ik ben zo gelukkig en trots. Ik was zelf eerst huiverig voor de operatie ivm de littekens. Maar ik kan nu laten zien dat het tegenwoordig echt prachtig geopereerd wordt. Dat geeft misschien andere ladies (waaronder jij) meer moed!

Misschien dat ik vanavond wat foto's kan maken als ik er aan denk.. Moet even wachten tot mjjn man weer thuis is, want ik kom zelfstandig met geen mogelijkheid in m'n drukpak haha.

ik maakte mij een beetje druk over de zwelling en vorm van mijn borsten. Ze zaten naar mijn idee de afgelopen dagen ineens zo hoog en waren zo vol boven in. Maar vanmiddag heb ik snel gespiekt en volgens mij zakken ze nu al iets en wordt de vorm al zachter.

Ik moet gewoon geduld leren hebben

Liefs Hert

[Gast]

Ik heb vannochtend toch zoiets komisch maar ook pijnlijks mee gemaakt

Het lukte mij niet om in slaap te vallen.. En uiteindelijk tegen 7u dommelde ik in. Om 7u ging de wekker, m'n man zette deze uit en het was meer muisstil..

En ineens klabammm!!! Klapte mijn verstelbare hoofdeinde in en lag ik plat op m'n rug Ik schrok mij wild en had onwijs pijn, want ik kan nog steeds niet plat liggen of recht op lopen door de buikwandcorrectie. Maar ik schoot tegelijk ook in de lach, want stiekem was het ook onwijs komisch!!

Lag ik daar huilend in een lachstuip en mijn man maar grapjes maken:

-Straks vraagt iedereen waarom je twee blauwe ogen hebt.. Ja m'n tieten klapten in m'n gezicht..

-Schatje heb je het benauwd? Komt omdat er 700cc onder je kin ligt

En ga zo maar door.. Lag ik daar als een soort van hyperventilerende cavia m'n beste te doen om mijn lachen in te houden..

Nu met een kopje thee op de bank.. Want dat bed gaat hij eerst maar maken

Whaha wat vertel je dat leuk. Lig hier helemaal dubbel

[Hert]

Haha hou op want schiet alweer in de lach!!

Ik zal morgen mijn ervaring van het ziekenhuis typen.. M'n vriendinnen hebben compleet in de kreukels gelegen en vinden dat ik een boek moet schrijven ;-) het is dat ze er bij waren in het ziekenhuis, anders had niemand het geloofd

[Gast]

Nou je maakt me nieuwsgierig

[best_boobie]

Nou, ik begin ook langzamerhand wel nieuwsgierig te worden hihi.. Lees net je topic, en je schrijft leuk Ben benieuwd naar je ervaringen!!

Is je bed al gemaakt?

Nog gefeliciteerd met je boobies en met je nieuwe buik!!

xx BB

[ommekeer]

Ik kom hier ook graag meelezen en kletsen scheelt jouw ook weer pbtjes beantwoorden

Lekker dan dat je bedje er geen zin meer in had, gelukkig zorgt je man dat je lachspieren niet stilliggen.

Voorzichtig slapen vannacht

[Hert]

Hier alsnog zoals beloofd mijn verslag.. het is een hele roman geworden ;-)

Om 5.45uur vertrokken mijn man en ik van huis. Het zou 47minuten rijden zijn vanaf ons huis naar het Vlietveld ziekenhuis te Schiedam, dus wij vertrokken bijtijds voor het geval het druk zou zijn op de weg.

Om 6.30 uur kwamen wij aan en om 6.45 uur werd ik opgehaald bij de portier en naar de afdeling chirurgie gebracht. Ik werd ontvangen door twee jonge en ontzettend vriendelijke verpleegsters en naar mijn kamer gebracht. De kamer was leeg en had ik goede hoop op een lekker rustig en privé ziekenhuis verblijf.

Na mijn vorige operatie lag ik namelijk met drie behoorlijk drukke en luidruchtige sterrenwijkers op een kamer, daar heb ik geen moment rust gehad. Toen lag ik 5 dagen in het ziekenhuis en heb ik kotsmisselijk van de morfine en pijn sterke verhalen aangehoord en toegekeken hoe 1 van de partners elke avond met kroketjes op de afdeling kwam. Het was zo druk met alle aanloop, dat ik met koptelefoon en tshirt op mijn hoofd probeerde te slapen.

Wanneer ik door de zusters naar de badkamer geholpen werd, werd ik uitvoerig bestudeerd en besproken. Ze dachten waarschijnlijk dat ik dat niet hoorde.. maar die badkamer muurtjes in het ziekenhuis zijn zo dik niet ;-)

Na wat standard onderzoeken en voorbereidingen nam mijn man om 7.50uur afscheid, want ik mocht al naar de ok. Eenmaal bij de ok werd ik ontzettend zenuwachtig, ik was bang voor alle ongemakken en pijn. En ik wist ineens niet meer zo zeker of ik alles wel goed besproken had met mijn plastisch chirurg. Ik had wat op dit forum gelezen onderweg, maar dat had ik beter niet kunnen doen..

Aantallen cc's, welk merk prothese, hoeveel % vulling, rond, anatomisch, welke projectie, welke breedte, voor of achter de spier of toch dual plane..Toen dacht ik ooooh help, ik weet hier helemaal niets van..

Ik heb 1 keer mijn oude bh meegenomen en daar heeft mijn pc twee anatomische protheses in gestopt, namelijk 300 en 320 cc. Dit paste direct zo perfect, dat ik ook verder niets gepast heb en geen vragen meer heb gesteld.

Het was een snelle passessie in vergelijking met wat ik had gelezen, had ik daar wel goed aan gedaan? Had ik dan niet om meer informatie moeten vragen? En worden ze qua grootte dan wel zoals ik in gedachten heb?

Na het prikken van het infuus, inspuiten antibiotica en plakken van alle plakkertjes had ik mijzelf op en top op gefokt. Goed bezig Hertje, je bent altijd de rust zelve.. moet je jezelf nu eens zien..

Ik lag te rillen en te klappertanden van de kou, maar gelukkig had het ok personeel lekkere warme dekens voor mij.

Vrij vlot daar na kwam mijn pc bij op bed zitten.

Met een vriendelijke lach vroeg hij hoe het met mij ging en of ik zenuwachtig was. Ik gaf aan dat ik het heel spannend vond en ineens niet meer zeker wist wat wij nou eigenlijk allemaal hadden afgesproken.Hij stelde mij gerust en legde tijdens het aftekenen uit wat hij deed en hoe de operatie van mijn buik precies zou gaan.

Bij het aftekenen van mijn borsten gaf ik aan dat ik niet precies meer wist wat wij tijdens het consult afgesproken hadden. En wat ik nou aan cc’s zou gaan krijgen, Hij gaf aan dat het waarschijnlijk 300 tot 350 cc zou gaan zijn en zei: “jij wilt graag je volume weer terug, maar hou er rekening mee dat het flinke borsten gaan worden”. Ik zei dat ik dat prima vond en heb mij overgegeven aan zijn expertise. Hij gaat voor een natuurlijk en secuur resultaat, dus ik vertrouwde hem op de een of andere manier volledig. Ik heb verder dan ook geen vragen gesteld, dat vond ik op de een of andere manier niet meer nodig.

Toen werd ik naar de ok zelf gereden en moest ik vanuit mijn bed overklimmen naar de ok tafel. Pfoe, daar gierden de zenuwen weer door mijn lijf en kwamen mijn pc en de anesthesiste mij gerust stellen. De pc legde mij nog even recht en vroeg toen met een vriendelijke lach op zijn gezicht wat hij bij mij ging doen..

Ik fluisterde “een borstvergroting” en zei daarna hardop “een buikwandcorrectie”. En toen moest hij lachen en zei: “ga lekker slapen, als je straks wakker wordt is alles weer achter de rug en heb je een prachtig resultaat! Als je strakjes wakker wordt, dan kom ik nog even bij je kijken, maar daar zul jij waarschijnlijk niets van mee krijgen. Denk maar aan iets leuks, denk maar aan je kindjes”… En weg was ik…

Ineens was ik weer wakker, ik was ontzettend wazig en kennelijk stond de pc aan mijn bed. Ik keek hartstikke scheel van de morfine en mijn mond was gort droog. Ik tilde mijn laken omhoog en zei met dubbele tong: “zooohooo dat heb je mooi gedaan zeg!!! Zo netjes gehecht ook!! Maarruhm… daar gaat geen drie kilo sushi meer in passen hoor!!” Ze moesten ontzettend hard lachen en ik viel gelijk weer in slaap.

Om14.15uur maakten ze mij wakker en zeiden dat ze mij weer naar mijn kamer gingen brengen. Ze legden mij uit dat ik drains had en hoe mijn morfine pomp werkte. Ik mocht de volgende dag pas uit bed om dan met drains en al te douchen. Ik heb van de rit zelf niets mee gekregen, want ik kon m’n ogen niet open houden.

Eenmaal op de kamer bleek ik toch een kamergenoot te hebben. Een bejaarde vrouw met een beenwond. Ze zei niets toen ik haar netjes gedag zei, dus ik vond het wel prima en ben weer gaan slapen.

Op een gegeven moment werd ik wakker omdat ik moest plassen. Ik drukte op het belletje en daar kwam direct een.. super knappe jonge verpleger binnen SLIK. Mannelijke verpleging, shit, ja dat heb je natuurlijk ook! Hij stelde zich voor en vroeg heel vriendelijk waar hij mij mee kon helpen.

Uuuuhhm nouhou.. ik moet eigenlijk plassen. Ok prima, hij ging direct de bedpo halen.

Zei hij dat nou goed? Een fucking bedpo? Ik, Hertje, ga toch zeker niet op zo’n fucking idioot ding liggen plassen terwijl er een oud wijf naast mij ligt en een knappe mannelijke verpleger rond loopt?? En dan moet hij mij schoonmaken en het nog opruimen ook zeker?? NO WAY.. Hoe voor schut is dat??

Enfin, 2 minuten later laat ik gewillig dat koude ding onder mijn kont schuiven, wordt mijn gordijntje dichtgeschoven en lig ik toch te plassen op die po… Mijn buurvrouw, die hiervoor nog geen woord gewisseld had, kon ineens praten en vroeg wat ik aan het doen was.

“Ja, uhm, nou ik en aan het plassen, dus als u het niet erg vindt dan concentreer ik mij hier even op.. “ Ok, ik wist niet dat je kwaad werd mopperde het oude mens.

Toen mijn po-held van de avond terug kwam, waste hij mij en dekte mij weer toe.

Ik pakte mijn mobieltje en appte direct het verhaal over de po en verpleger naar mijn beste vriendin, welke vervolgens niet meer bij kwam!

Ik probeerde hierna te slapen, maar dit lukte niet, want ik moest om de haverklap plassen. (nee dit deed ik echt niet omdat ik zoveel mogelijk 1 op 1 momentjes met de verpleger wilde)

En mijn buurvrouw ontpopte zich tot een ware dwangneuroot. Ze liep regelmatig naar mijn bed, pakte mijn arm en zei dan met verschrikte blik: “waar ben ik? Vertel mij eens waar ik ben?” Dan legde ik met dubbele morfine tong uit dat ze in het ziekenhuis was en dat ze geopereerd was aan haar been. Waar ze wonderbaarlijk genoeg op rond hobbelde. Dan drukte ik sneaky op mijn bel, en kwam de verpleging om haar terug te leggen in bed.

De hele nacht heeft ze gerommeld in haar spulletjes, tig keer hetzelfde plastic tasje in en uitgeruimd, haar pillen oneindig keer in het doosje heen en weer gerammeld en brak steeds in huilen uit omdat ze het allemaal zo ellendig vond. Eerst had ik medelijden, maar om 7uur in de ochtend kon ik haar wel schieten!!!

Ik was ontzettend beroerd en moest veel overgegeven. Elke keer wanneer dat gebeurde kwam ze bij mijn bed staan. Zo irritant, want ik ging door de grond van de pijn aan mijn buik.

Na mijn poging tot ontbijt werd ik gewassen. De gordijnen gingen dicht, de zuster reed een spiegel voor en hing mijn drains aan het haakje. Ze zei: “weet je wat, ik ga even weg, dan kun jij even naar je zelf kijken hoe het allemaal geworden is!” Super lief natuurlijk, dus ik zat mijzelf te bestuderen en maakte snel een paar foto’s.

Ineens begon dat oude mens aan mijn gordijn te trekken. Dus ik riep “hallo, wat ben je aan het doen? Ik zit hier naakt, dus laat mij met rust!” En vervolgens pakte ze de spiegel beet en wilde deze verrijden.. ik drukte snel op het belletje en werd heel kwaad! Zat ik daar poedeltje naakt op bed, te trekken aan mijn drain draadjes omdat die oude gek met mijn spiegel aan de haal wilde gaan.. Het moet niet gekker worden!

Gelukkig kwam de zuster snel en werd ze weer in bed gelegd. Ze dreigde nog even een gat in mijn gordijn te knippen en zat te mopperen dat ik waarschijnlijk de hele dag het gordijn dicht ging houden. Waarop ik besloot dat ik dat eigenlijk een prima idee vond . Kon ik in alle rust kosten en pijn lijden.

In de loop van de dag kwam mijn lieve vriendinnetje met haar vriend en zij bleven tot 21.00uur. Mijn man was thuis met onze drie kindjes en mijn vriendin zou mij helpen met douchen en mij gezelschap houden.

Wij hebben ons kapot geirriteerd aan het oude mensje, en mijn vrienden hebben haar meerdere keren terug naar bed gestuurd. Ze zijn voor mij nog een andere kamer gaan vragen, maar omdat het vol was konden ze helaas niets voor mij doen.

Mijn vrienden gingen weg en omdat ik sinds de ok amper geslapen had, kreeg ik slaapmiddelen toegediend. Ik was vrij snel vertrokken.

Ineens schrok ik wakker van een piepend alarm en van lampen die aan en uit gingen.. Wat denk je???

Stond dat mens naast m'n hoofdeinde aan m'n morfine pomp te morrelen en met de knopjes van mijn lamp te spelen!!

Ik schrok mij helemaal kapot en drukte snel op de alarm bel. Ik vroeg wat ze aan het doen was en zei heel pissig dat ze mij met rust moest laten!
Ze mormelde op een dreigende met enge blik lelijke dingen naar mij. Toen ze aan het rode lampje bij m'n bed zag branden en zo wist dat ik de zuster erbij had geroepen werd ze agressief. Ze ging met spullen gooien en flipte de pan uit: "mijn zoon zit bij de brandweer en mijn andere zoon bij de politie! één belletje en ze pakken je" (dat was dan wel weer komisch, want daar dreigen toch alleen kleuters mee?). Gevolgd door een scheld kanonnade en dreigementen.

Gelukkig kwam de verpleging direct en ze hebben haar bij mij weggehaald en de morfine pomp losgekoppeld. Want die moest eerst gecontroleerd worden.

Omdat ze zo agressief was, begon de verpleging te filmen met hun mobiel, als bewijs voor haar familie en beveiliging welke opgeroepen was. Toen ze dat in de gaten had reageerde heel hysterisch. Ze schreeuwde: ik ben niet gek hoor! Je wilt mij gvd vloekerdevloek (denk aan tini en lau) gewoon laten opsluiten!! Ik mag toch gvd wel even kijken hoe het met haar gaat?

Een zuster probeerde haar te kalmeren met een kopje thee. Ze zei: kom nou eens bij mij zitten en drink rustig een kopje thee. Maar toen sloeg ze het kopje thee uit haar handen en schreeuwde: “je wilt mij gewoon vergiftigen.. opsodemieteren met die zooi.”

De verpleging heeft snel mijn spullen bij elkaar gepakt en mij naar een kamer gebracht waar toevallig net een plekje vrij was gekomen.
Ze zijn flink zoet geweest met dat oude mens, de bewaking is er bij gekomen en ze heeft uiteindelijk een injectie met kalmerend middel gekregen.

Toen alles weer wat rustiger was heb ik gelukkig nog even kunnen slapen na een kopje thee (zonder gif overigens) en een nieuwe morfine pomp.

De volgende ochtend werd ik als bonus nog gedoucht door een andere knappe mannelijke verpleger en mocht ik om 10uur al naar huis! Ik werd opgehaald door mijn ouders en mijn vader grapte tegen de verpleging: “het is ook altijd wat met die dochter van mij he!!”

Nou zei de mannelijke verpleger: het is een lieverd hoor en ze heeft zich erg goed gehouden ondanks wat er allemaal is voorgevallen! U mag trots op haar zijn.

Ik heb de verpleging bedankt voor alle goede zorgen en heb ze veel succes gewenst met het oude vrouwtje.

De rit terug was goed te doen, ik heb nog een paar keer op de morfine pomp gedrukt voor hij afgekoppeld werd, dus ik had een buffertje ;-)

Nu ben ik precies 9 dagen verder en gaat het langzaam aan beter. Het verhaal van de lattenbodem had ik al verteld, dat herhaalde zich de dag erna nog een keertje en daar ben ik twee dagen goed beroerd van geweest.

Ik kan inmiddels weer recht op lopen, maar mijn borsten hebben echt nog tijd nodig. Die lijken voor mijn gevoel nog steeds onder mijn kin te zitten. Boven in zijn ze bol en gespannen, ze branden, ik heb een drukkend gevoel op mijn borst en de littekens zijn nu ook heel gevoelig.

Mijn buik is nu een stuk minder pijnlijk zolang ik niet beweeg en niet hoest. Het resultaat vind ik prachtig, al moet ik nog wel wennen aan mijn borsten.. ze zijn heel erg mooi, maar ze zijn ineens zo hard en groot pfoe!! Het lijkt wel of ik sta te kijken naar de droomborsten van een ander. Het is toch echt waar ik naar verlangde, maar het beeld in mijn hoofd en de werkelijkheid komt nog niet helemaal overeen. Dat komt vanzelf.

Dinsdag ga ik vragen aan mijn pc welke protheses ik uiteindelijk gekregen heb en hoe ze geplaatst zijn, want hier heb ik nog steeds niet naar gevraagd. Het volume heeft hij bepaald aan de hand van een pasprothese tijdens de operatie zag ik later in een filmpje over zijn werk. Wat hij trouwens perfect gedaan heeft, want ik pas mijn oude bh weer!! Het vertrouwen wat ik in hem had, is dus in ieder geval niet voor niets geweest.

Het is een hele roman geworden.. een hele ervaring waar ik achteraf heel hard om kan lachen.. maar ik wilde het toch met jullie delen. Liefs Hert

[Gast]

Nou ik heb je roman van begin tot eind gelezen hoor meid Leuk om te lezen ook.

Wat een gedoe zeg met dat oude vrouwtje. Ik denk dat ze toch echt wel de weg kwijt was om het vriendelijk te zeggen Ontzettend vermoeiend ook terwijl je al niet zo lekker bent en je energie nodig heb om te herstellen. Een pluspunt was toch wel dat je een knapper verpleger had om je te helpen

Wel fijn dat het zo goed met je gaat en dat het resultaat zo mooi is.

[Hert]

Ja Esmiralda

die was flink de weg kwijt, best sneu voor haar! Uiteindelijk vond ik het prima dat ik knappe verpleging had, hij heeft zelfs nog even gesjanst tot mijn vader overduidelijk liet merken dat ik getrouwd ben haha. Dus geen telefoon nummer mee naar huis gekregen hahaha..

Ik probeer een beetje mee te lezen hier op het forum, maar er staan zoveel verhalen op dat het een full-time job is om het bij te houden. Nu maar even lekker een serie kijken ;-)

Liefs

[best_boobie]

Oh Hert toch!! Wat heb ik ontzettend moeten lachen om jouw verhaal!!!

Je schrijft het zó leuk, dat je niet anders kunt, dan hardop lachen...

Het was op sommige momenten voor jou echt pure ellende, met dat dementerent mens naast je, maar sjonge jonge, wat schrijf jij leuk!

Oh ja.. en die lattenbodem thuis dan ook nog, wat een ramp...

Die borstvergroting en die bwc zijn wel het verhaal van het jaar geworden bij jou he..

Maar ja.. je zult er idd nog aan moeten wennen nu... Zo gaan die dingen.. Je hoofd denkt: krijg nou tieten!! Wat zit daaar!!???

Maar je hoofd went er wel aan hoor Ik spreek uit ervaring hihi

Een heel goed herstel nog gewenst!!

xx BB

[Gast]

Ja Esmiralda

die was flink de weg kwijt, best sneu voor haar! Uiteindelijk vond ik het prima dat ik knappe verpleging had, hij heeft zelfs nog even gesjanst tot mijn vader overduidelijk liet merken dat ik getrouwd ben haha. Dus geen telefoon nummer mee naar huis gekregen hahaha..

Ik probeer een beetje mee te lezen hier op het forum, maar er staan zoveel verhalen op dat het een full-time job is om het bij te houden. Nu maar even lekker een serie kijken ;-)

Liefs

Ja het bijhouden van alle verhalen kan inderdaad bijna een full-time job zijn haha

Wel een beetje jammer dat je nu het tel.nr niet heb van die verpleger