Orchidee__ : 22 augustus 2014 : Dr. Kerckhove : St. Jozefskliniek

[Gast Orchidee__]

Hello ladies,

Ikzelf ben 21 jaar (momenteel 75F) en onderga op 22 augustus mijn BVK.

Ik ben - uiteraard - heel nerveus en hoop dan ook dat met mijn vraag ik een grote rust zal vinden in mijn onzekerheid!

Ik las op het forum reeds verhalen over personen die een bepaalde cup gevraagd hadden en wakker kwamen met een cup die zelfs niet hiervan in de buurt kwam.

Mijn vraag naar jullie toe is dus ook of jullie de cupmaat hebben gekregen wat jullie hadden verwacht, of hoe ver deze van jullie verwachting lag?

Zoals ik al zei heb ik namelijk een 75F en hoop ik naar een 75C of een "grote C" te kunnen gaan, die net nog geen D is.. (gezien leeftijd, eventuele zwangerschap,... om later terug bij een cup E of F te belanden).

Alvast bedankt!

[studente]

Hi,

Van te voren had mijn arts het over een D of DD, het is nu nog een beetje opgezwollen maar ik denk wel dat ik rond de 85D eindig. Wat ik nu geprobeerd heb te passen over mijn sportbh dan, ik kom van een grote 85F/90F.

Natuurlijk verschilt het heel erg per arts hoe ze aftekenen en wat er uiteindelijk mogelijk is. Bij de ene vrouw haalt de arts meer weefsel weg de ander meer vel, dit ligt heel erg aan de persoon. Hierbij kijkt je arts als het goed is naar je lichaam.

Ik ben nu al heel erg blij, kleiner had niet bij mijn figuur gepast denk ik en groter had ik niet gewild. Het nu alleen nog even geduld hebben. Waar wordt je geopereerd en door welke arts? Wel fijn dat je bijna aan de beurt bent.

[Gast Orchidee__]

Hi,

Van te voren had mijn arts het over een D of DD, het is nu nog een beetje opgezwollen maar ik denk wel dat ik rond de 85D eindig. Wat ik nu geprobeerd heb te passen over mijn sportbh dan, ik kom van een grote 85F/90F.

Natuurlijk verschilt het heel erg per arts hoe ze aftekenen en wat er uiteindelijk mogelijk is. Bij de ene vrouw haalt de arts meer weefsel weg de ander meer vel, dit ligt heel erg aan de persoon. Hierbij kijkt je arts als het goed is naar je lichaam.

Ik ben nu al heel erg blij, kleiner had niet bij mijn figuur gepast denk ik en groter had ik niet gewild. Het nu alleen nog even geduld hebben. Waar wordt je geopereerd en door welke arts? Wel fijn dat je bijna aan de beurt bent.

Ik word in Izegem (België) geopereerd door dr. Kerckhove.

Een andere patiënte van hem had ook een grote C gevraagd waarbij hij meteen de opmerking maakte "zal een grote C of een kleine D zijn".

Bij mij was dit niet het geval, en ik hoop écht heel erg op een C want ik denk dat ik toch een ontgoocheling niet zal kunnen onderdrukken moest het een D zijn..

Deze namiddag ga ik om een sportbh, zou dan in de maat 85C moeten zijn, dus na de operatie zal ik meteen wel weten zeker of ik een C gekregen heb?

[Boho]

Ha Orchidee, ik denk dat je nog niet gelijk de gewenste maat hebt. Je lichaam houdt namelijk een hele hoop vocht vast en daarom zal je in het begin een grotere maat hebben dan later, misschien ook een grotere omtrek. Artsen raden dan ook meestal aan om meerdere maten sportbh's te halen omdat het in de loop van de weken nogal eens kan veranderen

Succes met je operatie, ik hoop dat je het gewenste effect krijgt!

[Gast Orchidee__]

Ha Orchidee, ik denk dat je nog niet gelijk de gewenste maat hebt. Je lichaam houdt namelijk een hele hoop vocht vast en daarom zal je in het begin een grotere maat hebben dan later, misschien ook een grotere omtrek. Artsen raden dan ook meestal aan om meerdere maten sportbh's te halen omdat het in de loop van de weken nogal eens kan veranderen

Succes met je operatie, ik hoop dat je het gewenste effect krijgt!

Hi Boho,

Ik heb om mijn sportbh's geweest en ik heb een 85D meegekregen op aanraden van mijn arts, dus groter kan hij mij al zeker niet geven.. Toch al een opluchting..

Ik tel mijn dagen af, maar de zenuwen beginnen toch toe te nemen!

[Gast]

Ja ik wel ...ben van 85/E naar 85/C gegaan ...

Alhoewel mijn arts voor de operatie al zij dat het lastig is vooraf een 100% cupmaat te bepalen .

Uiteindelijk is de maat toch afhankelijk van de breedte van de borst en het weefsel zelf .

In overleg met de PC heb ik afgesproken ....borsten passend bij het lichaam , en eerder klein dan groot .

Hij heeft mijn wensen vervuld .

[Gast Orchidee__]

Hallo dames,

3 dagen geleden onderging ik mijn BVK en ik heb werkelijk het gevoel alsof er constant iemand op mijn borstkas staat te springen. Alles ziet er goed uit, zegt de thuisverpleging, enkel nog zeer gezwollen en moet dus 4 maal per dag er ijs op leggen.. Paracetamol/dafalgan helpen bij mij niet, dus ik moet de pijn toch wat proberen te "verbijten"..

Heeft er niemand van jullie nog trucjes om alles wat "draaglijker" te maken? Of wat deden jullie buiten het nemen van pijnstillers als het echt niet te harden was?

Liefs,

[Boho]

Tja, helaas kan ik zo geen wondermiddeltjes bedenken. Ik heb sommige nachten ook liggen janken van de ellende (heb geen bvk maar een bv) maar dat is denk toch iets waar je doorheen moet.. niet om je te demotiveren maar helaas is dat meestal de realiteit.

Probeer jezelf af te leiden met een filmpje of een boek, nodig iemand uit om tegen je aan te praten, al kan ik me voorstellen dat je daar nu geen trek in hebt. En blijf wel goed je medicijnen nemen, ook al heb je het gevoel dat het niet helpt. Misschien nemen ze een deel van de pijn weg en dat is toch mooi meegenomen.

Heel veel sterkte meid en hou je vast aan de gedachte dat de pijn over gaat! Over een week ben je dit allemaal al vergeten

[Gast Orchidee__]

Tja, helaas kan ik zo geen wondermiddeltjes bedenken. Ik heb sommige nachten ook liggen janken van de ellende (heb geen bvk maar een bv) maar dat is denk toch iets waar je doorheen moet.. niet om je te demotiveren maar helaas is dat meestal de realiteit.

Probeer jezelf af te leiden met een filmpje of een boek, nodig iemand uit om tegen je aan te praten, al kan ik me voorstellen dat je daar nu geen trek in hebt. En blijf wel goed je medicijnen nemen, ook al heb je het gevoel dat het niet helpt. Misschien nemen ze een deel van de pijn weg en dat is toch mooi meegenomen.

Heel veel sterkte meid en hou je vast aan de gedachte dat de pijn over gaat! Over een week ben je dit allemaal al vergeten

Ik mag het hopen.. In het ziekenhuis kreeg ik zeer sterke pijnstillers maar hierdoor kon ik wel niets zelfstandig doordat ik te misselijk was.. Doordat ik vaak migraineaanvallen heb is mijn lichaam gewoon geworden aan dafalgan en paracetamol, helaas..

Maar ik hoop ook dat ik binnen een weekje toch met een beter gevoel er al naar terugkijk..

[studente]

Ik nam de eerste 10 dagen 4x1000 mg paracetamol in endaarnaast 3x400 mg ibuprofen. Bij mij helpen door het imuun worden ervan meestal paracetamol ook niet tot heel weinig maar deze combi was goed te doen. Wat Boho zegt afleiding zoeken hielp bij mij ook heel erg. Als ik visite had dacht ik veel minder aan de pijn als wanneer niet.

Je bent nog zo kort na je operatie, geef het de tijd. Het doet super veel nu en dat kan best nog even aanhouden maar straks ben je van al je eerdere klachten als het goed is af. Ik merkte wel dat als ik wisselde in zitten en liggen dat het fijnst was, met staan ging het de eerste dagen echt veel meer pijn doen. Probeer tussendoor af en toe te slapen en neem op vaste tijden je medicatie in.

Veel sterkte en geduld voor je het weet is de pijn stukje bij beetje minder

[Gast Orchidee__]

Hallo dames,

Aangezien ik heel veel informatie en steun gehaald heb uit dit forum, wil ik ook mijn bijdrage leveren aan diegene die na mij komen om informatie te zoeken op dit forum. Over hoe alles in zijn werk gaat, hoe je je voelt en vooral: wat je mogelijkheden tijdens je herstel zijn.. Ook al is dit voor iedereen anders. Maar ik wil bovenal alle leden van het forum bedanken die mijn vragen steeds eerlijk beantwoord hebben, dankzij jullie had ik er meer vertrouwen in!

Mijn operatie is laatste vrijdag gebeurd, op mijn leeftijd van 21 jaar waar ik een 80G had. De beslissing om een borstverkleining te doen is drastisch en je hebt vooral zeer veel vragen. Ik vond mezelf jong, te jong, om het te doen. Maar aan de andere kant: als je het nu kan laten doen om nog meer pijn in je rug, schouders en nek te vermijden, waarom dan niet?

--- Vooraf: de beslissing, de bezoeken ---

23 juni - 30 juni

Op 23 juni ben ik op consultatie geweest bij mijn huisarts. Deze heeft mij doorverwezen naar mijn plastische chirurg en op maandag 30 juni had ik reeds een afspraak met hem. Een geruststellend man, die ook zeer veel geduld heeft. Een volgende logische stap is de doorverwijzing naar het ziekenfonds, om een eventuele goedkeuring te krijgen ter terugbetaling. In mijn geval was het reeds voor de hand liggend dat dit het geval zal zijn, maar wees gerust: je chirurg weet in 95% van de gevallen al zeker of je al dan niet terugbetaald krijgt.

--- Borstverkleining ---

Vrijdag 22 augustus

Ik kwam om 8 uur binnen met een 80G en ik moet zeggen, ik was er heel gerust in. Alles ging zeer vlot, operatieschort aan, flubitkousen aan en afwachten.. Rond 9u30 werd ik geopereerd en tegen 10 voor 12 was ik alweer wakker, met een 80C. Een operatie van ongeveer 2,5 uur waarbij men maar liefst 550 gr. uit mijn linkerborst hebben gehaald en 580 gr. uit mijn rechter. Meer dan 1 kilo vermageren op 2,5 uur.. wie doet dat na? Ik voelde me suf na de narcose, wat natuurlijk meer dan normaal is. Ik heb toen een bijkomende pijnstiller gevraagd omdat ik regelmatig paracetamol en dafalgan neem tegen migraineaanvallen en deze bij mij niet hielpen. Maar de pijn was beperkt, zeer beperkt. Het is een raar gevoel om in je kamer te liggen met overal draadjes van de drains, het infuus en regelmatig passerende verpleegsters die je bloeddruk meten enzoveel meer maar 1 ding is zeker: je bent in goede handen. Het in slaap vallen is wat vreemd, aangezien je niet op je zij of buik kan liggen, wat mensen met zwaardere borsten wel vaak doen. Maar het valt al bij al wel mee.

--- Herstel ---

Zaterdag 23 augustus

Nadat mijn zwaardere pijnstiller uitgewerkt was, voelde ik toch bijkomende pijn opsteken. Ik kreeg opnieuw paracetamol, wat niet hielp waardoor ik "iets" zwaarder toegediend kreeg. Hierdoor was ik opnieuw suf en misselijk, maar voor wat, daar hoort wat voor, natuurlijk. Het verschonen van de wondes en het verwijderen van de drains deed geen pijn. Dit komt ook door een klein truukje van mijn vriendin die verpleegster is: haal diep adem op "het" moment, en het is voorbij voor je er ook maar iets van gemerkt hebt! Tegen 10u30 kwam mijn plastische chirurg langs en mocht ik alweer naar huis. Zoals hier vermeld werd is inderdaad een kussen in de auto meenemen geen overbodige luxe, zo zit je toch iets comfortabeler. Ikzelf kon niet in mijn bed liggen omdat het ongemakkelijk lag, dus heb ik mezelf met 4 kussens en een donsdeken geïnstalleerd in de zetel. Geen goede keuze voor pijn in de rug, maar des te comfortabeler voor mijn borst! Het is een ander gevoel om thuis te zijn en ik moet zeggen dat ik niets anders gedaan heb dan geslapen toen ik thuiskwam omdat het tripje van het ziekenhuis naar huis zeer belastend was. De narcose hangt nog in je en buiten slapen is er niet bepaald iets wat je liever wil doen.

Zondag 24 augustus

Mijn thuisverpleegster kwam langs en zei mij dat mijn plastisch chirurg zeer goed werk geleverd heeft. Ze was zeer geruststellend en gaf maar 1 tip tegen de zwelling: IJS! De meest ouderwetse manier maar wel de meest doeltreffende. Naarmate ik meer "besef" kreeg, kreeg ik weliswaar meer pijn. Achteraf gezien was deze dag de ergste dag, ik had werkelijk het gevoel alsof iemand met 200 kilo op mijn borstkas aan het drukken was, maar nu blijkt dit dus ook te komen van de zwelling. Mijn wonden lieten nog vocht en bloed af, maar dit is natuurlijk niet meer dan normaal. Een comfortabele houding zoeken tegen de pijn is dan moeilijk, maar het is zeker het proberen waard. En telkens wanneer je mag, een nieuwe paracetamol of dafalgan nemen is zeker geen overbodige luxe. Alle pijn die je kan vermijden, vermijd ze, echt waar!

Maandag 25 augustus

Vanaf deze namiddag heb ik mij volledig van alle pijnstillers afgezworden. Geen dafalgans meer, en nog minder paracetamol. Maar bij mij in de zetel is er wel 1 goede vriend: mijn ijszak. Ieder uur een goede 20 minuutjes ijs leggen op de zijkanten en bovenkant en zoals ook de thuisverpleegster verbaasd was: wat een verschil! 1 dag met ijs en alles ziet er al helemaal anders uit! Ik moet zeggen dat het in het begin een vervelend gevoel was, maar al bij al valt het eigenlijk wel mee. Soms trekt het eens wat tegen, maar buiten dat? Geen pijn!

Dinsdag 26 augustus

Ongelofelijk! 2 dagen thuis, geen pijnstillers meer en heel wat ijs later merk ik amper iets van de operatie. Alle zwelling is bijna weg,de wonden laten ook geen vocht of bloed meer af. Deze nacht sliep ik zelfs al op mijn zij, eerst wat zoeken maar totaal geen ongemakken deze nacht en nog beter: geen bijkomende pijn deze morgen! Mijn thuisverpleegster staat versteld van mijn vooruitgang, deze zaterdag zit ik zelfs al opnieuw op mijn weekendwerk, met haar goedkeuring...

Woensdag 27 augustus

Volledige zwelling = weg! Opnieuw op mijn zij geslapen, en weer geen bijkomende pijn. Deze morgen heb ik zelfs het ganse huis gestofzuigd, zonder pijn. Ik ben opgelucht dat ik maandag de beslissing genomen heb geen pijnstillers meer te nemen, want het is echt niet nodig. Als mijn herstel zo blijft doorgaan, sta ik binnen hier en 2 weken opnieuw top.. Ik ben benieuwd naar komende vrijdag, wanneer ik op controle moet bij mijn chirurg, ik hoop dat hij even verbaasd zal zijn als mijn thuisverpleegster. Maar dat is nog eventjes afwachten, natuurlijk...

[Gast Orchidee__]

Week 1

Donderdag 28 augustus

De thuisverpleging kwam net langs en bij het afhalen van de verbanden blijkt opnieuw dat niets nog gezwollen zit en de wonden definitief niet meer lekken. Morgen is mijn eerste controle, en de hoop zit erin dat hij de hechtingen voor een deel zal verwijderen. Ik hoop het, de knobbels van de onderhuidse hechtingen zijn wat vervelend.

Ik heb gisteren ook voor het eerst mijn kleren gepast, er ligt al een hoopje klaar die "nooit meer te dragen" zal zijn en een ander hoopje "hopelijk nog te vernauwen, favoriete kleding".

Ongelofelijk, een operatie van 2 uur die zoveel kan veranderen. Een boost voor je zelfvertrouwen en een boost voor je gezondheid. Had ik het eerder geweten, had ik het misschien toch al 2 jaar eerder gedaan...

[Essie77]

Heel blij voor je dat het allemaal zo goed hersteld, maar ik hoop echt dat je je niet verkijkt...... Ik ben nu 15 dagen PO, maar ik kan echt nog niet het hele huis stofzuigen...wat trouwens ook niet eens mag van mijn pc... Ik mag niet klagen over de pijn en mijn herstel, maar bij jou gaat het wel héél snel! Maar nogmaals heel fijn dat het bij jou allemaal zo goed gaat, al is dit eerder de uitzondering als de regel denk ik!!!

[Gast Orchidee__]

Heel blij voor je dat het allemaal zo goed hersteld, maar ik hoop echt dat je je niet verkijkt...... Ik ben nu 15 dagen PO, maar ik kan echt nog niet het hele huis stofzuigen...wat trouwens ook niet eens mag van mijn pc... Ik mag niet klagen over de pijn en mijn herstel, maar bij jou gaat het wel héél snel! Maar nogmaals heel fijn dat het bij jou allemaal zo goed gaat, al is dit eerder de uitzondering als de regel denk ik!!!

Ja klinkt wel een groot verschil met andere verhalen die ik hoorde, dus ik schrok er ook van. Maar volgens de verpleegster heb ik het te danken aan mijn 21 lentes en het feit dat ik niet rook of drink. Al heb ik ook een grote pijngrens, maar wees gerust heb het goed in de gaten.. zou niet willen dat die wondes beginnen open te scheuren ofzo, brrrr! Maar ik ben wel blij, had niet veel zin om lang in mijn zetel te blijven liggen, heb allesinds de weken ervoor de buikspieren goed getraind dat ik recht kon komen zonder mijn handen te moeten gebruiken .

Benieuwd wat mijn PC morgen zal zeggen, hoop dat hij ook even versteld staat.. Wil echt van die onderhuidse hechtingen af, zodat ik het eens "echt" kan bekijken zonder al die draadjes erop!

PS: ik denk dat niet mogen stofzuigen etc. eerder een manier is om mensen te behoeden verkeerde bewegingen te doen.. 1 ding is zeker, tot binnen 8 weken mag ik niet opnieuw baantjeszwemmen omdat je dan de borstspieren teveel forceert, dat wist ik wel van de verpleegster. Maar misschien is het gewoon een stap van "risico te durven nemen" en zien hoe het gaat? In het beste geval lukt alles prima en anders stoppen? (het stofzuigen bedoel ik dan hé ). Ik heb nooit veel geduld, en stilzitten, ik werk op een bureau dus alle tijd die ik kan gebruiken om rond te wandelen, .. graag

[Gast]

Vervelend dat je zoveel pijn hebt .

Kan je helaas ook niet echt tips geven ..

Zelf heb ik namelijk zo goed als geen pijn gehad .

Heb de eerste 2 dagen alleen paracetemol genomen ..

Sterkte in ieder geval .

[Gast Orchidee__]

Vervelend dat je zoveel pijn hebt .

Kan je helaas ook niet echt tips geven ..

Zelf heb ik namelijk zo goed als geen pijn gehad .

Heb de eerste 2 dagen alleen paracetemol genomen ..

Sterkte in ieder geval .

Hi Jeanette,

De dag na mijn post was er een grote last van mijn schouder gevallen, ieder uur heb ik toen (vanaf zondag) voor 20 minuutjes ijs opgelegd en tegen de maandagnamiddag was de zwelling volledig weg. Ik heb dus "geluk" gehad, het had niet veel langer mogen duren, ik kwam er echt gek van.. Het was de zwelling die zoveel druk uitoefende en daar helpt paracetamol niet echt voor.. De paracetamol was ook niet meer nodig na maandag, gelukkig! Ik ben niet zo pro pillen.. En raar maar waar, nu kan ik zelfs al het volledige huis stofzuigen.. Blijkbaar/hopelijk alle pijn in één keer gehad?

Maar mijn wondermiddeltje was dus ijs, en ik hoop dat degene na mij hier ook iets aan zullen hebben

[Gast]

Oeps slecht gelezen dus ..kwam per toeval je topic tegen ...

Het probleem is dus al op gelost ...gelukkig maar .

Ik heb 1 week drains gehad omdat ik zoveel vocht verloor .. zwelling heb ik dus niet gehad .

Succes met je controle vandaag .

[Gast Orchidee__]

Oeps slecht gelezen dus ..kwam per toeval je topic tegen ...

Het probleem is dus al op gelost ...gelukkig maar .

Ik heb 1 week drains gehad omdat ik zoveel vocht verloor .. zwelling heb ik dus niet gehad .

Succes met je controle vandaag .

1 week drains? Moet niet handig geweest zijn! Ik was al blij dat ik er na 1 dag vanaf mocht.

Maar je hebt dus veel geluk gehad ook, dat is duidelijk. Ben je tevreden van je eindresulaat?

[Gast]

De drains waren niet echt handig nee ...maar je leert er mee om te gaan .

Van de plastisch chirurg mochten de drains er pas uit als je minder dan 20 CC afvloeing had in 24 uur .

En ik verloor dus veel vocht ...aan de andere kant heb ik daardoor geen zwelling in de borsten gehad

en ook geen blauwe plekken ..

Ik ben heel tevreden met het eindresulaat

[Gast Orchidee__]

Week 1

Vrijdag 29 augustus: 1ste controle

Helaas, de draadjes zullen pas voor volgende week vrijdag zijn..heb die datum al goed aangekruist in mijn agenda, eindelijk!

Linkerborst helemaal in orde, rechter vertoont wat meer roodheid waardoor ik preventief een antibioticakeur heb moeten starten..

Ik kan al geen pillen doorslikken, dus dit is écht een hele opgave voor mij.

Volgende week de draadjes eruit en hij garandeerde me dat ik na volgende week vrijdag alles opnieuw mag doen zoals ik ervoor deed. Maar hij heeft mij gesmeekt het de komende week nog rustig aan te doen.. Wat een zeer ingewikkelde opdracht voor me is! Nu ja, morgen 3 uurtjes gaan werken op mijn weekendwerk, ben benieuwd hoe ik het volhoud..

Week 2
Zaterdag 30 augustus

Mijn eerste dag terug werken, en wat heb ik het gemist! Mijn collega's die met me inzaten en ik niet veel heb hoeven doen.. Ik ben ze wat verschuldigd wanneer ik weer alles mag doen van mijn PC.. alles ging super, en reacties van klanten "hé, ben jij vermagert???". En dan natuurlijk maar "Ja, valt het zo op?" antwoorden..
De verpleegster heeft mijn wondes helemaal moeten extra ontsmetten tegen de eventuele infectie en blijkt toch net onder mijn tepelhof een klein wondje te zitten..maar niets om zorgen over te maken, zegt ze. Ze heeft al véél lelijkere wonden gezien en deze is niets om zorgen over te maken, in het beste geval is tegen maandag alles weg zegt ze.. Laat ons hopen ondertussen ben ik helemaal ziek van mijn antibioticakuur, en heb nu al zin om ermee te stoppen.. Maarja, uitnemen maar om alles uit te sluiten zeker.. Oh, wat kijk ik al uit naar volgende vrijdag dat alles weer normaal zal zijn, ufffff

[Gast Orchidee__]

Week 2

Zondag 31 augustus

En het is definitief: een infectie. Deze nacht had ik een grote spanning op mijn hechtingen en toen ik op mijn zij ging liggen, kreeg ik het gevoel alsof deze hechtingen gescheurd waren. Gelukkig niet, maar daarentegen is de infectie wél uitgebroken. Een deel van de indringers heeft zich al een weg naar buiten gebaand maar tja, mijn rechterborst heeft op de verticale streep van de ankermethode dus een lelijke wonde.. Linkerborst perfect, al een geluk.. Mijn verpleegster is ervan geschrokken in ieder geval. Blijkbaar komt dit in 9/10 gevallen voor en dit breekt steeds uit tussen de 5de en 10de dag na PO. Bij mij was het dus op dag 7 (helaas). In slecht een halve dag was het zover.. Mijn antibiotica neem ik nu wijselijk uit, maar ik hoop dat ik rap gerustgesteld mag worden dat ook die wonde weer normaal is en ik geen lelijke littekens zal hebben. Want dit is nu wel het laatste wat ik wil... Zoals iedereen, uiteraard . Nu ja, balen en hopen dat het rap goedkomt.. Volgende week begin ik aan mijn inleidingscursussen voor mijn masterdiploma dus dit kan ik er nu echt wel niet bij hebben.. Al hoor ik het mijn PC nu alweer zeggen dat ik meer rust zal moeten nemen dan deze laatste week *grmbl*

[Essie77]

Misschien toch iets te enthousiast geweest de eerste dagen?

Hoop dat het snel hersteld meis!!! Ik merk het gelijk als ik iets te enthousiast ben geweest, want dan begon het weer te zwellen.... heb mezelf nu echt voorgenomen goed de adviezen van de pc te volgen!!! Ik wil niets verpesten door nu te snel te willen!

[Gast Orchidee__]

Misschien toch iets te enthousiast geweest de eerste dagen?

Hoop dat het snel hersteld meis!!! Ik merk het gelijk als ik iets te enthousiast ben geweest, want dan begon het weer te zwellen.... heb mezelf nu echt voorgenomen goed de adviezen van de pc te volgen!!! Ik wil niets verpesten door nu te snel te willen!

Hi Essie77,

Neen hoor daar ligt het niet aan maar heb jij hier geen last van gehad? Alle zorgelingen van mijn thuisverpleegster wel, ik ging de eerste zijn die het niet gehad heeft. Buik- en borstverkleining zijn de slechtste operaties die meestal steeds leiden tot een infectie. Soms een klein beetje, maar meestal breekt ze volledig uit.. Ik ken ook twee personen die dit hebben laten doen onlangs (andere chirurg, ander ziekenhuis en andere verpleegster) en zij hadden het ook, weliswaar wel vanaf de 5de dag.. Vanavond komt ze terug, de druk is heel veel aan het verminderen dus hopelijk is alles "wat eruit moet" er nu ook uit.. Het enige voordeel is dat de draadjes er toch uit moeten, ontsteking of niet dus vrijdag zeker draadjesvrij, oef! Maar je zal hier wel kunnen lezen hoe het herstel gaat, hihi

[Essie77]

Ik heb gelukkig geen last van infectie gehad, en volgens mij de meeste meiden juist niet!!! Maar heb wel heel andere adviezen gehad wat betreft activiteiten zeg maar.....

ik heb oplosbare onderhuidse hechtingen en hier zijn na 1 week de knoopjes van verwijderd, de draadjes zelf niet, die zie je ook niet, er is dus een andere "werkwijze" en andere adviezen, maar uiteindelijk allemaal met hetzelfde doel!

[Gast Orchidee__]

Ik heb gelukkig geen last van infectie gehad, en volgens mij de meeste meiden juist niet!!! Maar heb wel heel andere adviezen gehad wat betreft activiteiten zeg maar.....

ik heb oplosbare onderhuidse hechtingen en hier zijn na 1 week de knoopjes van verwijderd, de draadjes zelf niet, die zie je ook niet, er is dus een andere "werkwijze" en andere adviezen, maar uiteindelijk allemaal met hetzelfde doel!

Het komt zéér vaak voor hoor, misschien toevallig dat het hier nog niet echt aangekaart is (na heel wat opzoekwerk ). Ik heb ook onderhuidse hechtingen en de beruchte "blauwe draadjes" en alles mag er samen uit. Ik las ook dat sommigen maar na 3 dagen PO een sportbh aan hoeven, ik had hem meteen al. Ik moet hem ook 6 weken aanhouden, dag en nacht. Had het gevoel die de enige was die zo lang opgesloten zit..