Pelle

Hoi,

Ik hoop voor je dat je in aanmerking komt voor een vergoeding! Ik ben, voor zover ik gelezen heb, de enige op dit forum waarbij het verzoek tot vergoeding definitief afgewezen is. Ik had minder dan 1 centimeter weefsel maar volgens 2 plastisch chirurgen een lichte borstplooi. Ondanks dat de operatie niet vergoed is heb ik mij toch laten opereren. Afgelopen 19 november ben ik geopereerd bij de Velthuis Kliniek in Rotterdam.

Wat verzekeraars betreft geloof ik er persoonlijk niet meer zo in dat de ene makkelijker is met vergoeden dan de ander. Het is landelijk vastgelegd dat wanneer de arts aangeeft dat er sprake is van aplasie of agenesie het sowieso vergoed moet worden. Ik heb het idee dat als dat je diagnose is je bij iedere zorgverzekeraar het linksom of rechtsom vergoed krijgt. Maar dat is puur hoe ik er, na mijn vele "research" en ervaringen over denk.

Heel veel succes met je consult. Ik ga voor je duimen!

42 minuten geleden, best_boobie zei:

Even een vraagje. Mag jij bukken? En waarom zou je zo kort po je borst omhoog duwen?

Ik weet niet of jouw pc het aangegeven heeft, maar veel meiden mogen niet bukken de eerste weken. Liefst door de knieën gaan

 

Geen idee of Karin gaat reageren, ben ook wel benieuwd hoe het bij haar nu is, maar ik wil jou adviseren toch even af te wachten tot je wat verder po bent Hihi. 
 

xxxBB

Over bukken heb ik mijn pc niet gehoord... Woensdag moet ik op controle, dan zou ik het eens kunnen vragen.

Wat betreft het omhoog duwen van mijn borst, het is niet zo dat ik de halve dag hem zo hoog mogelijk omhoog aan het duwen ben, maar ik voelde gister aan mijn borst en merkte dat wanneer ik licht aan de onderkant duwde ik dat vreemde gevoel in mijn borst voelde.

Zoals ik al schreef in mijn berichtje hierboven ben ik mij ervan bewust dat ik geduld moet hebben maar dat ik na het lezen van dit topic benieuwd was hoe het bij Karin afgelopen is. ?

Inmiddels dag 6 PO!

Dit is mijn eerste dag zonder medicijnen, ik slik geen paracetamol en naproxen meer. Gister heb ik de allerlaatste naproxen geslikt (deze was wat mij betreft niet meer nodig qua pijn maar werkt wel ontstekingsremmend dus heb ik toch doorgeslikt) en zaterdag heb ik als laatste dag 2x paracetamol genomen. Lucht wel erg op om pillen vrij te zijn! Mijn buik was de afgelopen dagen erg opgezet (en nog steeds een beetje), af en toe leek ik wel zwanger zo dik. Weinig pijn hieraan gehad, zat aardig verstopt, maar las op dit forum dat meer vrouwen dit gehad hebben. Ik ben zelf al bekend met verstopping, dus heb een dubbele dosis psylliumvezels genomen, die ik normaal ook al neem.

Wat ik wel vervelend vind, en ik heb al een topic gevonden waar dit ook in voorkomt, (maar als je dit herkent, laat dan vooral een reactie achter!) is dat ik het gevoel heb dat de prothese (ruwe mentor prothese) langs mijn borstspier of ander weefsel voel schuren zodra ik mijn borst een beetje omhoog duw of buk. Dit voelt echt heel naar en ik heb dit al vanaf dag 1. In eerste instantie dacht ik dat het lucht was, en dat dacht de verpleegkundige die de dag na de operatie belde ook. Maar nu een paar dagen verder en wat zoeken op dit forum heb ik toch het idee dat het het ruwe reliëf van de prothese is die ik voel schuren. Ik hoop dat er binnenkort wanneer de kapsel gaat ontwikkelen er een laagje om de prothese komt waardoor ik het minder zal voelen, tot die tijd ga ik mijn linkeram zo min mogelijk gebruiken omdat ik bang ben dat de prothese zich anders niet goed gaat inkapselen.

Wat ik trouwens net las en waar ik toch erg blij van wordt is dat er begin januari (precies na mijn 6 weken herstel) een Hunkemoller Factory sale is in Ahoy. Ik weet in ieder geval waar ik begin januari te vinden ben. ?

Op 24-11-2019 om 07:17, Nog even wachten zei:

Wat naar dat je zo misselijk bent geweest, maar niet iedereen reageert hetzelfde. Het is ook niet niks allemaal het proces naar de vergroting toe en dan zitten ze daar en werkt je lijf niet mee en is het mentaal erg pittig. Ik weet zeker dat het snel beter gaat en ik zou maandag wel even contact opnemen over arm en (te) strakke bh.

Die misselijkheid was zeker vervelend! Gelukkig hield het niet lang aan. Inmiddels gaat het mentaal weer goed met mij. Mijn te strakke bh wissel ik nu af met mijn andere 2 gekochte sport bh's. Ik denk dat er veel vocht onder mijn borsten zat en daardoor de bh erg strak was, inmiddels zit hij namelijk minder strak dan voorheen. De blauwe plekken die precies ontstonden waar de band zat zijn ook aan het wegtrekken! Mijn arm gaat inmiddels ook beter, maar ik merk dat ik er last van krijg wanneer ik mijn arm een dag teveel gebruikt heb. Omdat ik niet zo veel pijn heb en gehad heb word ik soms een beetje overmoedig in het gebruiken van mijn armen en met dingen doen.

Bedankt voor je reactie!

Groetjes Pelle

Op 23-11-2019 om 23:48, tiffsklein zei:

Hey Pelle! Ik kan helaas niet meepraten over het verdoofde gevoel in je hand, maar wel over het mentale. Het is echt heel herkenbaar, heb zelf ook precies die gedachtes gehad. Eigenlijk bijna 6 weken lang af en aan. Je moet maar zo denken: je hebt niet voor niks deze stap gezet. Daar heb je heel bewust voor gekozen en het feit dat ze nu al mooi zijn, kan ook heel geruststellend werken. Probeer stapje voor stapje steeds meer te accepteren dat je nu eenmaal prachtige borsten hebt en ga af en toe lekker shoppen of online leuke items bekijken. Dat helpt al goed ? 

Hoi!

Bedankt voor je geruststellende antwoord. Lotgenoten vinden werkt toch altijd wel een beetje verzachtend. Inmiddels gaat het een stuk beter, en begin ik iedere dag een beetje gelukkiger te worden van mijn nieuwe borsten! Online lingerie bekijken werkt zeker goed, er staat al een heleboel op de Wishlist! ?

Op 23-11-2019 om 23:22, Marlies84 zei:

Dank voor je verslag, Pelle! Ik hou ook van lange verslagen dus alleen maar blij mee. Van advies kan ik je niet voorzien want ben nog niet aan de beurt, maar die dip-dag is me nu wel duidelijk. Komt sterk overeen met de kraamtranen na een bevalling, heb ik het idee, en totnutoe lees ik dat veel forumgenoten dat hebben doorstaan. 
 

Trouwens, mijn licht medische achtergrond vermoed dat je gevoelloosheid te maken heeft met zwelling die wat zenuwen blokkeert, maar je kunt Velthuis altijd bellen, hè! Niet voor niets zo’n giga-bedrag neergetikt...

Hoi Marlies, bedankt voor je antwoord!

Het gaat mentaal en fysiek inmiddels veel beter! Ik begin iedere dag meer van m'n nieuwe borsten te houden en loop nu ook gewoon weer rond in "normale" kleding i.p.v. joggingsbroeken enz. Je voelt je er toch wat meer mens door!

Het dove gevoel in mijn arm is inmiddels minder, het vindt vooral plaats aan het eind van de avond als ik mijn arm eigenlijk die dag teveel gebruikt heb en als hij te lang stil gelegen heeft op een leuning o.i.d.

@Karin1985

Het is al een tijdje terug dat dit topic actief was, maar ik hoop dat je dit nog leest!

Ik ben afgelopen dinsdag geopereerd en voel inderdaad ook met bukken of bij het omhoog duwen van mijn borst een vreemd gevoel.

In eerste instantie dacht ik dat het lucht was dat zich in mijn borst verplaatste, maar omdat ik dat niet helemaal kon rijmen met het gevoel en wanneer ik het voelde ben ik aan het zoeken geslagen op het forum.

Ik ben benieuwd hoe het inmiddels is met het 'schurende' gevoel bij jou. Is het weg of verminderd? Wat heb je eraan kunnen doen, is er uberhaupt iets aan te doen?

Ik hoor graag je ervaringen!

Geduld moet ik sowieso nog hebben omdat ik nog niet eens 7 dagen po ben, maar ik voel dit al vanaf dag 1 en ben toch benieuwd naar jouw ervaringen.

Alvast bedankt! Pelle.

Zo! Ik ben inmiddels 4 dagen po en zal hieronder mijn operatieverslag plaatsen:

Afgelopen dinsdag moest ik mij om 7 uur melden in de Velthuis Kliniek Rotterdam. Daar aangekomen werden er meteen foto's gemaakt en daarna werd ik, na even in de wachtkamer gezeten te hebben, meegenomen door de verpleegkundige. Ik moest meteen een blauw jasje aan en groen haarnetje op en werd meegenomen naar een bed. Het bed werd lekker verwarmd door warme lucht die erin geblazen werd, daar werd ik wel blij van! Verpleegkundigen waren heel aardig en ik was de allereerste op zaal. Mijn infuus werd geprikt (had oxazepam op dus was geen probleem) en al snel kwam de anesthesist nog een kort praatje maken. Daarna werd ik al meegenomen naar de operatiekamer. Ik mocht op de operatietafel gaan liggen (deze was ook verwarmd, hoera!) en al snel vroeg de anesthesist of ik een mooie droom uitgekozen had. Uit paniek keek ik hem aan omdat ik dat niet had gedaan, en al snel zei de assistent van de anesthesist, "en een reis naar een mooi land?". Dat werd Marokko, en voordat ik kon vertellen hoe mooi ik Marokko vind was ik al vertrokken.

Toen ik wakker werd zat er een zuurstofslangetje in mijn neus en kon ik niet goed zien. De verpleegster zei dat mijn slechte zicht door de narcose kwam. Ik sliep nog even verder, op aanraden van de verpleegster. Toen ik daarna wakker werd keek ik naar mn borsten onder de dekens en had ik in eerste instantie het idee dat er niets mee gebeurd was, zo leek het in ieder geval, zal misschien door de narcose komen. Vervolgens kreeg ik een tosti (Alweer hoera!), een beker thee en een bekertje water. Dit ging er allemaal vlot in. Op een gegeven moment kwamen er 2 verpleegsters met een sportbh aan, ik moest een beetje rechtop gaan zitten en toen trokken ze hem samen aan. (Ze vertelde dat het een 85B was, ik schrok, hoe kon ik op een B uitkomen, maar blijkbaar nemen ze altijd een maat kleiner en schatten ze mijn borsten op een C.) Toen merkte ik het meteen al, ik was misselijk zodra ik rechtop ging zitten. Ik meldde dit meteen aan de verpleegkundigen en toen zei ze dat ik het nog even de tijd moest geven. Ik had (blijkbaar) toen ik net wakker was aan de verpleegkundige gevraagd of de plastisch chirurg nog even wilde komen omdat ik wilde weten hoe het gegaan was en toen hij langs kwam vertelde hij dat het goed gegaan was en zonder moeite de implantaten tussen mn spier pasten. Daarna werd ik door de verpleegkundige begeleid naar de wc. Zodra ik stond werd ik kotsmisselijk, duizelig en begon ik te zweten. Toch gingen we naar de wc en was ik zo blij toen ik weer terug op dat bed lag. Van de anesthesist mocht ik nog wat meer anti-misselijkheid middel. Hij vertelde mij dat ik net zo wit zag als het dekbed (en die was spierwit). Ik kreeg nog een raketje en later nog een bouillon en twee bekertjes water. Telkens kwam de verpleegkundige om mij even het bed uit te halen, even te lopen, om vervolgens weer kunnen te gaan liggen. Mijn moeder was gebeld om mij om 11 uur op te halen, alleen bleek toen zij er was dat dat i.v.m. de misselijkheid niet ging lukken. (De misselijkheid kwam volgens de verpleegkundige door de morfine die ik tijdens de operatie had gekregen.) Ik heb via het infuus 2 zakken vocht gekregen en uiteindelijk ook nog een dosis vloeibare paracetamol. Uiteindelijk na vele stukjes lopen werd ik om 1 uur meegegeven naar huis. Op dat moment voelde ik mij minder misselijk en best redelijk. Helaas ging het in de auto alsnog mis en moest ik overgeven. Van tevoren had ik hier erg tegenop gezien, maar toen het eenmaal gebeurde was het zo'n opluchting dat ik het helemaal niet erg vond. 

Eenmaal thuis, na 20 min rijden, dook ik snel mijn bed in en voelde ik mij, na even gelegen te hebben, al snel beter. Een uur later dronk ik thee en at ik kruidnoten, voor mij een teken dat het weer goed met mij ging :-).

Ik ben nu dus inmiddels 4 dagen po en mag over het algemeen niet klagen. Ik heb weinig pijn gehad. Had van tevoren paracetamol, naproxen en oxicodon voorgeschreven gekregen maar heb uiteindelijk de oxicodon niet eens gebruikt. Wel vond en vind ik dat mijn sportbh bij mijn omvang echt heel strak zit/zat. Ik had in eerste instantie alleen blauwe plekken bij mn hechtingen en een dag later had ik precies blauwe plekken waar de band van mn sportbh gezeten had, ik heb twijfels over of dit wel echt de bedoeling is of "normaal" is. Waar ik bang voor was, maar wat mij meevalt, is het op mijn rug slapen. Ik heb last minute een voedingskussen aangeschaft en ben daar zo blij mee, het ligt echt goed! Ik slaap al mijn nachten tot nu toe helemaal door, heb wat dat betreft ook niets te klagen. Mentaal vind ik het misschien nog wel het zwaarste, gister kon ik alleen maar huilen, ik was bang dat ik toch de verkeerde keuze gemaakt had met het kiezen voor een borstvergroting en ik had echt zoiets van:"Haal ze er maar uit!". Wat dan ook vooral door mij hoofd spookt is: "Je was gezond, je laat vrijwillig in jezelf snijden, wat heb je jezelf aangedaan?" Maar dat was vooral omdat ik de eerste paar dagen alleen de lasten ervan gemerkt had. Vandaag namelijk voelde ik mij veel beter en ben ik naar de stad geweest om sportbh's te kopen. Ik heb er 2 gekocht bij de H&M, een low en een medium support. Vandaag was het dan ook voor het eerst dat ik de leuke aspecten van een borstvergroting mocht ervaren, ik pas een sportbh! Ik moet ook echt zeggen, m'n borsten vind ik onwijs mooi, ondanks dat ze nu helemaal blauw en geel zijn. 

Het enige waar ik mij nu nog flink zorgen om maak is mijn linkeram, deze doet soms een beetje zeer en wanneer hij zeer doet lijk ik een soort van dood gevoel te hebben in mijn onderarm en vingers. Ik voel mn vingers en onderarm nog wel, maar het voelt toch een soort van dood of verdoofd. Woensdag moet ik voor de eerste controle en zal ik dit sowieso vragen, maar zijn er hier mensen die het herkennen?

Tot zover mijn verhaal, sorry dat het zo lang is, maar ik vond het erg prettig om lange verhalen te lezen voordat ik geopereerd werd dus vandaar dit lange verhaal!

XX Pelle

P.s. ik voel nu nog niet dat ik foto's wil uploaden, maar misschien komen deze later nog, ik zal dan hier een berichtje plaatsen als ze geüpload zijn!

@Redannie Je hebt mij getagd in het bericht hierboven, maar als ik je verhaal lees heb ik het idee dat je @ABS had willen taggen. Klopt dat?

Het is bijna zover!

Ik heb van de week een SMS gekregen dat ik mij dinsdag om 12:00 uur moet melden. Baalde ik een beetje van, want ik moet nuchter zijn én lang wachten. Maar... even later op die dag werd ik gebeld dat er iemand uitgevallen was en dat ik mij om 7:00 uur mag melden. Mijn eerste reactie was "7UUR?! Maakt u een grap?" Maar nee, het was geen grap. Opzich prima, want ik ben waarschijnlijk toch om 5:00 uur klaarwakker, als het niet eerder is.

De spanning begin ik steeds meer te voelen, ik voel mij constant onrustig, slaap volgens mij ook heel licht en jank om de kleinste dingen. Zielige filmpjes? Janken. Iemand die mij succes wenst? Janken. Koekje willen eten maar niet in huis hebben? Janken.

Het zal er wel bij horen... 

Op de dag zelf mag ik van de anesthesist in ieder geval een oxazepam nemen om de spanning een beetje te onderdrukken, met name omdat ik niet zo goed ga op spanning en als de dood ben voor dat infuus.

Naast al deze spanning kan ik ook niet meer wachten om binnenkort eindelijk door het leven te gaan met 'echte' borsten.

Operatie, kom maar op!

Gefeliciteerd met je nieuwe borsten!

Ik voel helemaal de blijheid voor jou dat het bij jou allemaal best wel goed gegaan is!

Balen wel van dat narcosemiddel, ben blij dat je goed wakker geworden bent want ze zeggen wel eens dat als je met negatieve gedachtes in een narcose gaat je er ook zo uitkomt?

Ik vrees ook een beetje voor de strakheid van mijn borstspieren... we zullen het dinsdag zien...

Ik lees dat jij goed gaat op alleen paracetamol? Ik heb paracetamol, naproxen en oxicodon voorgeschreven gekregen. Heb jij dat ook en gebruik je het niet? Of heb jij iets anders voorgeschreven gekregen?

En even een update: ik ben niet relaxed meer hahaha. Ik merk dat ik nu de spanning echt wel ga voelen. Ik ben meer onbewust zenuwachtig, zodra ik een zielig filmpje kijk jank ik alles bij elkaar en moet ik mij daarna echt weer flink bij elkaar rapen. Terwijl ik tijdens het janken mij nog wel kan bedenken waar ik nu eigenlijk mee bezig zijn. Lang leve een borstvergroting! ?

Op 13-11-2019 om 19:11, ABS zei:

Hi @Pelle en @AnoukK,

 

Morgen is de grote dag ?. Heb de afgelopen dagen helemaal vol gepropt met van alles en nog wat om maar geen tijd te hebben om te piekeren. Spanning begint nu wel een beetje toe te slaan. Hopelijk vanavond toch een goede nachtrust. Morgen om 12 uur melden in de kliniek. Wat een bagger tijd zeg. Vanaf 6 uur dus niet meer eten of drinken. Maar ja, het is voor een goed doel uiteraard. 

 

Heb twee weken geleden besloten om het op 330 te houden, al is de twijfel nu weer opnieuw aanwezig. Probeer maar vertrouwen te hebben in de arts. 

 

Ik plaats zeker een update zodra het een beetje kan! 

 

Pelle, jij nu ook bijna aan de beurt! Hoe ist met jou? 

Ik ben heel erg benieuwd hoe het met je gaat en hoe het vandaag gegaan is! Hoop dat het goed gegaan is.

Ik ben nog niet écht zenuwachtig. Ik ben zondag teruggekomen van een paar dagen vakantie en moet nog veel doen voor mijn opleiding. Heb het idee dat ik mij op deze manier erg afleid van de operatie. Maar kom er later deze week nog op terug, we zullen zien of ik er dan nog hetzelfde over denk! 

Hoi ABS,

Jouw operatie is bijna zover! Ik ben benieuwd hoeveel CC je uiteindelijk gekozen hebt en of je nog updates hebt!

Groetjes Pelle

Update!

Ik ben net terug van de Velthuis kliniek voor het 2e pasconsult dat ik aangevraagd had door de twijfels die ik had voor de grootte van de prothese.

In eerste instantie had ik voor 390cc gekozen maar achteraf ging ik toch twijfelen of ik het niet te groot vond. Ik ben teruggegaan en heb opnieuw gepast. De laatste keer kon ik kiezen tussen 330cc en 390cc. Ik vroeg of tussen deze twee maten geen middenweg was en die bleek er inderdaad te zijn, ik heb nu gekozen voor 375cc (bedankt voor je advies @best_boobie!), deze heeft 0,5 cm minder projectie dan de 390cc. Ben onwijs blij met mijn keuze, en ben nu ook gerust, voel me ready voor de operatie!

Op 3-10-2019 om 23:20, Brenda68 zei:

Dank je wel! Ikzelf denk dat het niet veel meer zal veranderen. Dr. Van der Meulen zei echter dat ik er nog niet ben. Mss dat ze wat minder rond worden? Tijd zal het leren. Ik vind het zelf een beetje apart dat ik het van mijn eerste bv bijna niet meer weet. Ik nam toen 225cc en vond dat heel mooi. Vlak voor de tweede operatie, 19 jaar later, maakte ik een foto van mijn oude borsten zag toen pas dat ik twee totaal verschillende borsten had. Was me eigenlijk nooit zo opgevallen en ik denk ook niet dat dat zo was de eerste jaren na mijn bv. Dus ik denk sowieso dat het resultaat in de loop der jaren zal veranderen.

Ik hoop voor je dat ze niet te veel meer veranderen want ze zien er echt mooi uit! 

Welke cupmaat had je met de 225cc?

Update! 15 oktober ga ik terug naar de Velthuis om opnieuw te passen aangezien ik nog steeds niet overtuigd ben dat de 390 cc die ik gekozen heb niet te groot is.

10 uur geleden, Brenda68 zei:

 

Pelle, ik heb toch maar een foto in de galeij gezet. Mss voor jou ook wel leuk om het werk van Van der Meulen te zien. Dit is dus 4 maanden po maar het uiteindelijke resultaat laat echt nog even op zich wachten.

Zo, dat ziet er mooi uit! Komt dit resultaat in de buurt van het uiteindelijke resultaat of zit er nog veel vocht in je borsten? 

9 uur geleden, Imker zei:

Pff wat een proces heb jij doorgelopen zeg, maar fijn dat je er toch gewoon voor gaat. Al helemaal mooi dat die datum er nu ook al bijna is! Voor je het weet is het al zover!

Ja ik heb de wind van voren gekregen! Ben ook zo blij dat die datum al over 1,5 maand is, kan nu al niet meer wachten! Bedankt voor je reactie!

11 uur geleden, ABS zei:

@Pelle, Los van de pech met de verzekering gelukkig dus toch mooie vooruitzichten! Super gaaf dat je het alsnog gewoon gaat doen. Ik ga zelf 14 november onder het mes. Kunnen we elkaar mooi steunen in het herstel! 

Zeker weten! Ik zag inderdaad dat ik vlak na jou aan de beurt ben, zeker fijn dat we elkaar dan kunnen steunen en op de hoogte kunnen houden! 

12 uur geleden, AnoukK zei:

Ik vind je een stoer wijf!  Tof dat je er gewoon voor gaat!

Het hele proces lijkt mij erg frustrerend zeg. Ik had ook nul borst, maar gelukkig ook geen borstplooi. Ben ook geopereerd bij Velthuiskliniek maar dan dr. Zaal in Amsterdam. Nu 2.5e maand geleden.

Dus wel beetje dezelfde voorsituatie. Ik heb gekozen voor 330 cc. Althans gekozen.. De arts adviseerde (330 cc, anatomisch, dual plane) dit en ik vond het met passen mooi staan. Mocht je dus een idee willen hebben hoe zoiets staat vanaf situatie plat dan kan je in de gallery kijken

Heel veel plezier met aftellen!

En bh's en bikini's shoppen is straks opeens leuk joh!

 

Dat is lief van je, bedankt!

Ik heb je foto's van de week gezien, het is echt prachtig geworden bij jou! 

Kan niet wachten om te gaan shoppen, heb met mijn verjaardag al heel veel Hunkemoller bonnen gekregen dus dat maakt het nog extra leuk!

12 uur geleden, vithoufiore zei:

 

Kijk, dit klinkt als een prachtig vooruitzicht! Laat he aftellen maar beginnen of niet dan?!  

Absoluut! Kan nu al niet meer wachten! 

@ABS Layna

Oh ik lees nu jullie berichtjes, maar inderdaad het had bij mij niets meer uitgemaakt. Helaas een verloren zaak. En nogmaals, ik ben nu echt blij dat er bovenaan eindelijk een datum staat met een prettige chirurg. Maar het blijft zuur dat je minder dan 10mm klierweefsel hebt en dat je eigenlijk nog met lege handen staat. Het is wat mij betreft allemaal heel scheef, en heel eerlijk had ik het mijzelf ook echt gegund, want ik heb nu eenmaal echt geen borsten (maar wel een borstplooi dus...?) ?

Op 29-9-2019 om 08:26, ABS zei:

@Pelle jeetje meid wat ontzettend balen voor je. Wat oneerlijk ook dat deze chirurg zulke vreemde opmerkingen heeft geplaatst waardoor je geen aanspraak maakt ondanks de positieve echo.

 

Ik zat in hetzelfde schuitje. Positieve echo maar angst voor de minimale borstplooi. Ben niet naar een ziekenhuis gegaan maar direct naar de velthuiskliniek. Tijdens het consult werd de aanvraag gedaan en direct goedgekeurd door cz. Zou het misschien nog een optie zijn om over te stappen naar cz? En dan in het nieuwe jaar de aanvraag te doen? Bij velthuis hebben ze enkel de echo resultaten opgestuurd en is daarna gelijk goedgekeurd zonder vraag om foto's. 

 

Hoe dan ook heel veel succes! 

Ja is wel een beetje zuur... De eerste chirurg was inderdaad heel onprettig, voelde mij totaal niet op mijn gemak. Gelukkig wel bij de chirurg waar ik nu geweest ben!

Ik twijfel of dat iets had uitgemaakt omdat deze chirurg ervan overtuigd is dat er een borstplooi zit en daarmee is het hypoplasie. Dit gaf hij ook aan in te vullen en ik weet dat landelijk bepaald is dat je agenesie of aplasie moet hebben en daar is bij mij dan helaas geen sprake van door die plooi. 2 artsen hebben nu gezegd dat het hypoplasie is en er zal vast ergens een arts zijn die bereid is om aplasie in te vullen maar dan zal ik ook nog moeten overstappen naar een andere zorgverzekeraar en eigenlijk heb ik daar geen zin meer in. Ik denk dat ik mijn best gedaan heb en dat ik mij nu hierbij neer moet leggen. Het telkens moeten wachten op een uitslag of reactie van de zorgverzekeraar is mentaal best wel vermoeiend ☹️

Ik heb er nu ook wel vrede mee, ik ben alleen maar blij dat ik zo snel geholpen kan worden. Begin november ga ik 8 dagen op vakantie, een week later kan ik geholpen worden door een chirurg waar ik een goed gevoel bij heb en precies op 31 december ben ik 6 weken po en hoop ik dat 1 januari de Hunkemoller geopend is om het nieuwe jaar in te gaan met allemaal BH's die ik mooi vind en niet die ik moet kopen omdat ik geen "normale" pas. Mooier kan niet toch? ?

Op 28-9-2019 om 23:28, Brenda68 zei:

 

Hey! ik ben 4 maanden geleden door Dr. Van der Meulen geopereerd in Rotterdam. Van A tot Z is alles top gegaan. Bij mij ging het om een prothesewissel, dus wel even wat pittiger dan een initiële borstvergroting want niet alleen de protheses, maar ook het kapsel moest eruit, maar alles is probleemloos verlopen. Ben alweer volop aan het sporten (al na 6 weken) en heb een paar weken geleden de eindcontrole gehad. Ik heb nu 400cc dual plan en ben op een cup D uitgekomen maar geen idee of dit nog wijzigt. Dr. Van der Meulen zei bij de 3 maanden controle dat ik "er nog lang niet ben", dus alles zal nog wel wat zakken en soepeler worden. Ik kan het me van mijn eerste bv allemaal niet meer herinneren (dat is inmiddels 19 jaar geleden) maar zolang ik lekker kan werken en sporten vind ik alles prima. Veel succes!

Wat goed om te horen! De dokter kwam ook echt als een deskundige en prettige man over. Ik heb er uiteindelijk toch voor gekozen om iets kleiner te gaan, de voorspelling van de kliniek was bij mij inderdaad ook een D maar ik heb toch liever een kleine C (voor zover je dat kunt uitrekenen) 

Fijn dat het met jouw herstel zo goed gaat! Ik ben heel benieuwd hoe het is om te herstellen van een borstvergroting, de tijd zal het leren ?

Bedankt voor je reactie!

Op 28-9-2019 om 22:17, Layna zei:

Hee @Pelle 

wat een rollercoaster zal dit geweest zijn! Al die hoop en dan teleurstelling. Goed dat je de knoop hebt doorgehakt en voor jezelf hebt gekozen!! Even een rib uit je lijf, maar je hebt er je hele leven plezier van ?

ik denk dat 390 niet te groot voor je is! Ik heb zelf 350 cc gekregen en ben hier echt hartstikke blij mee!! Het oogt als een C. Dat van jou zal net iets groter zijn maar dat is bij jouw figuur gok ik alleen maar super mooi toch?! 

Maar als je echt twijfelt kun je misschien een extra consult aanvragen? Vinden ze vast geen probleem! 

Heel fijn voor je dat het leuke deel van deze “reis” nu eindelijk mag beginnen!

 

Dat was het zeker. Ik ben ook heel erg blij dat ik nu uit deze rollercoaster ben en ik nu eindelijk een datum heb om naar uit te kijken! Op dit moment voelt het inderdaad nog als een rib uit mijn lijf, maar ik denk dat als de operatie achter de rug is alleen het genieten mij nog rest. ? 

Ik heb besloten om toch kleiner te gaan, ik ga zometeen even een mail sturen naar de Velthuis om te vragen of ik toch voor de 315 mag gaan i.p.v. de 390 cc. 

Bedankt voor je reactie, het is leuk als mensen blij voor je zijn!