Sarah35 : 30 december 2009 : Dr. Wilikens : Atlas Kliniek (B)

[Sarah35]

Dag allemaal,

Ik ben ondertussen al bijna 7 weken post-op, ik heb al héél veel gelezen hier maar nog niet echt veel geschreven. Ik wil toch graag alsnog mijn ervaring delen in de hoop dat sommige mensen er iets aan hebben...

Ik zal beginnen met de voorgeschiedenis:

Al van voor mijn 20ste verjaardag was ik aan het nadenken over een BV, maar met heel de heisa rond siliconen toen en natuurlijk ook door het financiële aspect, is het er maar niet van gekomen. Mijn ouders waren bovendien tegen "gepruts aan een gezond lichaam", ik heb bijvoorbeeld pas op m'n 30ste m'n tanden laten rechtzetten

Tot nu, ongeveer 15 jaar later. Ik ben me een jaar geleden serieus beginnen oriënteren, heb veel gelezen op de borstenfora en in juli heb ik een eerste consult gehad. Die dame was zeer afstandelijk, ik zou pas mogen passen nadat ik beslist had om ervoor te gaan (dan zou ik een aantal pasprothesen mee naar huis krijgen), bovendien zou de operatie in een publiek ziekenhuis gebeuren (wou ik niet uit angst voor ziekenhuisbacterie) en het was redelijk duur (door de verplichte overnachting in het ziekenhuis). In oktober heb ik dan een tweede consult gedaan, dit viel al veel beter mee. Kreeg veel meer uitleg van de man, mocht meteen passen met speciale pasprothesen en het was 1000 euro goedkoper (voor dezelfde A-merk prothesen), in een privé-praktijk maar...zonder anesthesist (met slaaproes) en ik wou persé een anesthesist erbij, je weet maar nooit hoe je lichaam reageert op een verdoving...

Tenslotte ben ik bij de Atlas Kliniek uitgekomen, eerst even gebeld en inderdaad, ze opereren in hun eigen privé-kliniek, onder volledige narcose (wel met een juist uitgemeten dosis, dus de lichtst mogelijke vorm) dus met een anesthesist. De prijs voor A-merk siliconen, met levenslange garantie tegen scheuren, lekken, kapseling enz., lag tussen de prijzen van de andere twee artsen. Maar het allerbelangrijkste: het klikte meteen met de arts en bovendien zat in de prijs alles in, ook een heroperatie als dat later zou nodig zijn (ook bij kapselvorming). Ik mocht uitvoerig passen en ik heb daar zelfs nog een tweede consult gedaan om nog eens te gaan passen met mijn vriend erbij Was beginnen te twijfelen over de grootte na thuis oefenen met waterzakjes enz., ik denk dat iedereen dat wel heeft

De aanbeveling die ik kreeg, was ongeveer overal gelijk: de eerste dokter stelde 200cc voor, de tweede 240cc en de laatste ook 200cc. Alledrie stelden ze rond en achter de spier voor, met ruwe cohesieve gelprothesen met medium profiel. Zoutwaterprotheses gebruiken ze niet meer, wegens te veel hersteloperaties omwille van lekken aan het ventiel.

Ik vond 200cc ook het mooiste staan, 240 vond ik net te groot (tussen de pasprothesen zat telkens 40cc verschil). Opmerkelijk is wel dat geen enkele arts gemeten heeft, enkel goed gekeken en aan mijn huid gevoeld.

3 weken later kon ik al onder het mes, gelukkig maar want de tijd ervoor is echt om helemaal gek van te worden. Ik stond gepland op een woensdag, had 3 dagen verlof samen met m'n vriend en de week erna mocht ik van thuis uit werken van mijn baas. Nog uitvoerig boodschappen gedaan en de nodige klussen in huis...ik was er klaar voor.

Zo, ik hoop dat ik hier niet te uitvoerig schrijf en jullie verveel... Het operatieverslag zelf volgt nog, alsook mijn ervaringen met de herstelperiode.

Groetjes,

Sarah

[Eefje]

Hey Sarah,

Neen hoor, hebt me helemaal niet verveeld, zie uit om ook straks je uitvoerige verslag te lezen!

Ben zelf ondertussen 5 weken en 3 dagen verder en heb ongeveer 't zelfde van jou gekregen, 200cc (wel voor de spier, anatomisch en extra high profile). Ben ongeveer ook jouw leeftijd (36 j). En vind m'n verhaal ook een beetje gelijkaardig, heb er ook lang mee gewacht vanwege slechte berichten rond siliconen en zo in de media. Ben ook in een privékliniek geopereerd met slaaproes mét anestesist erbij (gek dat die er niet bij was waar jij consult had gedaan, dacht dat die er altijd bij waren).

Veel liefs,

[Gast Beetle]

Hoi hoi Sarah,

Totaal niet verveeld je stukje te lezen.

Be benieuwd hoe het nu met je gaat.

Liefs

[Sarah35]

Hey Eefje en Beetle,

Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb jullie verhaal ook gelezen ondertussen.

't Is toch leuk he, om mekaar zo te kunnen opvolgen!

Ik zal eens aan mijn vervolgverhaal beginnen nu, want als ik nog langer wacht, ben ik misschien al de helft vergeten...

Tot schrijfs,

Sarah

[Gast Beetle]

Goed idee, ben benieuwd.

[nachtuiltje]

Hi Sarah,

welkom,leuk je verhaal te lezen,en nee verveelt zeker niet hoor we zitten hier tenslotte niet voor niets op dit forum.

hoe gaat het nu met je?

veel lees en ook post plezier...greetzzz moontje

[Sarah35]

Zoals beloofd, hier het vervolg van mijn ervaringen: de operatie zelf.

Op 30 december werd ik om 12u30 in de Atlas Kliniek verwacht. Mijn vriend kon van daaruit werken want er was draadloos internet voorzien op de kamer, handig.

We waren er om 12u15 en mochten meteen naar de kamer, maar ik werd uiteindelijk pas om 14u opgehaald door de anesthesiste en was ondertussen MEGA zenuwachtig geworden... Als ik toen al niet had betaald, was ik misschien wel weggelopen...

Ik kreeg een operatieschortje aan (ik vraag me nog steeds af waarom, want lang heb ik dat niet aangehouden), een badjas en pantoffeltjes. Mijn slipje mocht ik aanhouden. In de operatiezaal aangekomen werd ik eerst tegen een muur gezet voor voor-foto's. Mijn borstkas stond vol rode vlekken, zo nerveus was ik. Nochtans was al het personeel superlief, zoals altijd.

Ik mocht op de tafel gaan liggen, kreeg een infuus in m'n arm en allemaal plakkers op m'n lichaam voor de monitoring. Toen kwam de chirurg om me af te tekenen (moest ik toch weer even rechtstaan, geen probleem). Hij kneep daarbij eens stevig in mijn borsten en stelde vast dat ze toch even groot (of even klein hihi) waren (dat had ik zelf ook altijd gedacht, maar tijdens de consult had hij 200 en 220 cc voorgesteld omdat de ene borst iets kleiner zou zijn dan de andere). Geen probleem zei hij, dan maken we er langs beide kanten 200cc van. Toen hij wegging om de prothesen te gaan halen, vroegen de aanwezige verpleegsters of ik dan niet liever 220cc langs beide kanten wilde. Aan de manier waarop ze het vroegen, voelde ik wel aan dat dat een goede beslissing zou zijn (het was toch maar een klein verschil, dus ik dacht ach, beter te groot dan te klein dus doe maar). Ik kreeg een masker op mijn mond, hoorde iemand nog net naar de chirurg roepen "tweemaal 220 ipv 200", kreeg prikkelingen in mijn neus en weg was ik... Tot hiertoe geen pijn gehad, enkel zenuwen.

De prothesen die ik zou krijgen waren Allergan Natrelle of Nagor GFX, volgens de arts gelijkwaardig, allebei met levenslange garantie en met een aantal lagen rond om "zweten" van de siliconen tegen te gaan. Het hing ervan af welke er in voorraad waren van een bepaalde maat. Bij mijn eerste keuze, 200 en 220 cc, zouden het de Natrelles worden. Maar blijkbaar had hij daarvan maar één exemplaar in 220cc en heb ik dus de Nagors gekregen. Ik heb er even mee ingezeten of ik niet liever de bekendere Natrelles had gehad, maar ach, als de arts ze gelijkwaardig vindt dan zal dat zo wel zo zijn. Victoria Beckham heeft ook Nagor vernam ik later, die zal ook wel geen rommel in haar lijf laten steken...

Toen werd ik wakker in de ontwaakruimte, na een klein uurtje denk ik maar het leek na 1 minuut, ik voelde niks...en toen opeens...PIJN!!! OMG, echt vreselijke stekende pijn, alsof ze met messen in mijn borsten sneden. De verpleegster had het direct gezien en vroeg onmiddellijk aan de anesthesiste of ik nog pijnstilling kon bijkrijgen. Dan zou het wel de maximum dosis zijn die ik aankon. Ondertussen legde ze me een speciale ademhalingstechniek uit om rustig te worden. Gelukkig mocht de extra pijnmedicatie, het werd in mijn infuus gespoten en werkte direct. Oef! Al bij al heb ik maar heel even (30 seconden ofzo?) erge pijn geleden. Vanaf dan was het onder controle. Naar het schijnt kwam het door de erge stress net voor de narcose. Wat later mocht ik naar de (overigens prachtige) kamer, waar ik nog een uurtje ben bijgekomen en wat TV heb gekeken, toen kreeg ik een instant soepje en een beschuit, en nog een uurtje later mochten we naar huis.

Ik heb de avond zelf toch moeten overgeven door die maximum dosis pijnmedicatie en ik kan je vertellen, dat doet echt geen deugd aan je borstkas. Ik was ook lichtjes verkouden, ik heb enkele keren moeten niezen en dat was net alsof de wereld even verging van de pijn Ik moest me ook concentreren op m'n ademhaling, want ja hoor, de arts had gezegd dat hij zogezegd met een vrachtwagen over m'n borstkas zou rijden, en hij heeft woord gehouden! Voor de rest heb ik nog drie dagen erna de voorgeschreven pijnmedicatie genomen (paracetamol afgewisseld met ibuprofen en ook een antibioticakuur), en vanaf dag 4 nog enkel één pijnstiller voor het slapengaan. Ik vond dat de pijn al bij al zeer goed te controleren was. Ik zou geen schrik hebben om opnieuw die ingreep te moeten ondergaan (als wens ik mezelf dat natuurlijk niet toe).

Zo, dat was deel twee van m'n verslag. Er volgt nog een deel drie i.v.m. het herstel tot hiertoe. Oh ja, ik ben dus geholpen één dag voor oudjaar. Toch heb ik oudjaar gezellig samen met vrienden gevierd, gaan eten bij vrienden thuis, en toen ik op het einde van de avond vertelde wat er gebeurd was de dag ervoor, vielen ze van hun stoel van verbazing! Waarmee ik maar wil aangeven dat in mijn geval het herstel verbazend snel ging. Maar daarover dus later meer.

Groetjes,

Sarah

[Sarah35]

Dag Moontje en dag andere dames,

Deel twee staat er ondertussen ook. Nu enkel nog een deel over het herstel en wat foto's, die zal ik dit weekend plaatsen. Ik heb nog geen na-foto's genomen, gek he?

Op dit moment gaat het prima met me. Vorige week gaan skiën, ging fantastisch. Ben ontzettend blij met m'n borsten. Eindelijk borsten, na zoveel jaren, onwerkelijk gevoel!!!

Ik heb nog geen gevoel ik één tepel, maar ik vind dat eigenlijk niet eens zo'n een ramp. En de kans is groot dat het nog terugkomt zodus...

Tot schrijfs!

Sarah

[Gast Beetle]

Geweldig verslag zeg! Leuk om te lezen in ieder geval.

Fijn dat het goed met je gaat en dat je zelfs al bent wezen skieen toe maar zeg!

Nou geniet ervan.

Liefs

[Eefje]

Hey Sarah,

Leuk verslag hoor, en de dag na de op al bij vrienden thuis gaan eten! Geen wonder dat ze bijna van hun stoel lagen!

Heel gek dat je nog geen nafoto's hebt genomen?! Echt nog helemaal geen? Niet te geloven, ik heb al een album vol! Als je ze geplaatst hebt, mag ik ze dan zien?

Kan me voorstellen dat je superblij bent met je nieuwe boobies, heb net hetzelfde gevoel! Geniet er maar van!

Liefs,

[nachtuiltje]

WOW!!! lekker wezen skien,vond je dat wel extra spannend zeker?

lijken me toch intense krachtige bewegingen die je moet maken.

ging dat ook geheel pijnvrij?

fijn dat je je zo goed voelt.

en dat je nog geen foto,s hebt gemaakt,of dat gek is?nou....nee denk ik,ik denk dat als ik geen forum had waar ik op zit,dat ik dat dan ook niet zo snel had gedaan,ik ben dan meer een persoon die dat dan is doet als alles genezen is en op zijn plaats zit,naja hangt dan in dit geval

leuk zo je verhalen te lezen zeg,lekker uitgebreid

genieten van de zomer zal ik maar zeggen

greetzzz moontje

[Gast Kaat]

hoi sarah,

ik vond het leuk om je uitvoerige verslagen te lezen, vroeg me af of je tijdens de operatie wakker bent geworden?

in ieder geval alsnog van harte gefeliciteerd met de new you!

op welke maat ben je nu? na 6 weken po

liefs

Kaatje

[Sarah35]

Hey dames,

Ik zal zometeen eens aan het laatste deel van mijn verslag beginnen se: van dag "0" tot nu.

In ieder geval héél leuk om al jullie reacties te lezen!

@ Eefje: tuurlijk mag je mijn foto's zien als ik ze geplaatst heb. Ik laat wel een berichtje achter dan. Ik heb de "fotosessie" gepland voor zondag... Kan ik best de gallery hier gebruiken of een andere website? En welke dan? Op die website die hier vaak gebruikt wordt, komen vaak schunnige foto's tevoorschijn (reclame voor pornosites denk ik), en dat vind ik niet tof (zacht uitgedrukt)...

@ Moontje: ja hoor, het skiën was geheel pijnvrij, gelukkig maar he, anders had ik het zeker niet gedurven... Ik ben echt volle bak van zwarte "boebel"pistes naar beneden gescheurd, zonder pijn, maar wel met adem tekort (conditie heeft toch wat geleden onder 4 weken stilzitten)

@ Kaat: nee hoor, ik ben netjes in de ontwaakruimte wakker geworden zoals het hoort, toen een verpleegster mijn naam zei. Die pijnaanval is iets later gekomen. Nu ja, bij onder de spier plaatsing wordt er toch flink in de borstspier gesneden en dat heb ik toch wel geweten (of beter gezegd: gevoeld), ondanks het feit dat ze ook de borstspier lokaal verdoofd hadden.

De maat is nu 75B of 75C, afhankelijk van het merk beha. Ik vind de grootte perfect, al mijn kleren passen nog (daar was ik wel wat bang voor maar onterecht dus, ze passen nog en staan me veel beter dan vroeger), behalve mijn oude bh's dan haha, die heb ik naar een kledingcontainer gedaan

Tot schrijfs dames!

Sarah

[Sarah35]

Zo, tenslotte nog enkele ervaringen over het herstel.

De eerste 4 dagen (dag van operatie meegerekend) waren de moeilijkste, maar de pijn aan mijn borsten was goed onder controle te houden met de afwisseling van 2 soorten zware pijnstillers (Dafalgan 1g en Ibuprofene 600mg). Ik nam ook al een hele tijd vitamine C en Phlogenzym (tegen blauwe plekken). Ik was op aanraden van de kliniek ook icepacks gaan kopen om op m'n borsten te leggen, en dat was die eerste dagen gewoon zalig. Het neemt de zwelling weg en verlicht de pijn.

Wat vond ik in het begin zo moeilijk (ik moet al hard nadenken haha)?

• het feit dat je niet kan bewegen als je in bed ligt of in de zetel hangt: zorg dat er zeker iemand in huis is om je recht te duwen (tussen de schouderbladen)
  
• het feit dat je gewoon heel weinig kan (ik heb die eerste dagen mijn ellebogen tegen mijn lichaam gehouden, de bewegingen die ik op die manier kon doen, waren pijnloos). Ik had zelfs de kracht niet om het knopje van de wc in te duwen om die door te spoelen...
  
• de spanning van de hechtingen en de tape zijn echt niet aangenaam. Mijn huid voelde als leer en mijn borsten waren gevoelloos (in tegenstelling tot de borstspier). Ik heb er de eerste twee weken nauwelijks naar gekeken en had spijt over wat ik mezelf had aangedaan. Nochtans waren ze niet blauw ofzo, ze zagen er mooi uit, enkel flink gezwollen. Het gevoel is nu overal terug behalve aan één tepel. De andere is even héél gevoelig geweest, en is nu gelukkig terug normaal. Ik heb toen met van die siliconen tepelstickers rondgelopen tegen het schuren.

Vraag aan je huisgenoten om deuren op te laten: een deurklink naar beneden doen is een drama. Ik had een aantal kerstdrinken bij familie, en ik kon mijn champagneglas maar voor de helft leegdrinken, om aan de onderste helft te kunnen, moest ik het glas te hoog heffen. Dat was waarschijnlijk nog het meest frustrerende haha Maar ja, met die pijnstillers en antibiotica kan je sowieso weinig alcohol hebben. Die eerste dagen heeft mijn vriend me ook gewassen en aangekleed. Mijn haar kammen lukte pas na een week. Ik had speciaal een aantal truitjes met voorsluiting gekocht zodat ik die niet over mijn hoofd moest trekken, dat was ook een goed idee.

In de kliniek hadden ze me de raad gegeven om de tape, die bovenaan rond mijn borsten geplakt was (net onder de oksels zeg maar) zo lang mogelijk te laten zitten, met name tussen 1 en 5 dagen. Ik heb dat 4 dagen kunnen volhouden, maar die spande zo erg, eigenlijk was het een grote opluchting toen die eraf ging (al heb ik er een stukje huid mee afgetrokken, aaaaauw )! Vanaf toen kon ik eigenlijk pas goed ademen en ook douchen, wat vanaf toen dagelijks mocht - dat was geweldig!!! Warm water is heerlijk tegen spierpijn, eigenlijk zijn warme douches nog het beste medicijn voor m'n spieren geweest. Vooral 's morgens bij het opstaan, als alles stijf en pijnlijk is, was douchen een zegen.

Ik had ook meteen na de operatie een sportbeha aangekregen in de kliniek, ik werd daarmee wakker uit de narcose. Ik dacht dat dat een super geavanceerd ding zou zijn, bleek het een beha van de Hema!!!

Maar ik ben er zo tevreden mee, dat ik er nog 3 heb bijgekocht. Fantastische pasvorm en steun en dat voor die prijs?! Ik heb er ook een van Triumph, de tri-action, maar die is eigenlijk iets te klein (overigens ook wel heel goed hoor). Ik moest de sportbeha 4 weken dag en nacht dragen en heb dat ook braaf gedaan: het was ook een veilig gevoel en daar het winter was, totaal geen probleem onder gelijk welke kledij...

Ben woensdag geopereerd, tot zondag thuisgebleven en daarna heb ik een week van thuis uit gewerkt (internetconnectie met het werk). Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog zeer moe was van de narcose denk ik, of gewoon van het herstel. Ik heb meer geslapen dan gewerkt. Het weekend erna (na 10 dagen dus) heb ik eens met de auto gereden, dat deed wel pijn hoor, maar die maandag moest ik weer naar het werk, en ik moet 110 km per dag rijden. Gelukkig bijna enkel autostrade, want draaien en schakelen zijn het ergst.

Een week na de operatie moest ik terug naar de kliniek om de draadjes te laten verwijderen. Dat ging heel vlot, geen pijn. Nog een week later moest ik de littekens beginnen te masseren met een speciale zalf, en dat doe ik nog altijd. Op die eerste controle werd me ook gezegd dat ik moest beginnen met mijn armen in de hoogte te strekken, elke dag een beetje meer. Ik had het gevoel dat mijn armen te kort waren geworden, maar gelukkig ging dat elke dag beter. Enkel zwaar tillen en intensief sporten moest ik tot week 4 vermijden. Gelukkig heb ik een poetsvrouw die ook strijkt, en in de tuin is er ook geen werk in de winter.

Ik kon mijn haar niet zelf wassen en in een douche is dat moeilijk om door iemand anders te laten doen (we hebben geen bad), dus ben ik na een kleine week noodgedwongen naar de kapper geweest. Ik was asblond en heb er lichtbruin van laten maken, en ook een beetje een andere snit. En het heeft gewerkt: toen ik op het werk aankwam, bekeken mensen me eens goed, ze vroegen zich af wat er anders was aan mij, en toen besloten ze: "ah ja, je haar is veranderd!". Geweldig he, de aandacht was gewoon afgeleid van m'n borsten Nu was ik ook al maanden van op voorhand van die super-opgevulde beha's gaan dragen, dat scheelt ook...

Na ongeveer een week ben ik gigantische rugpijn beginnen te krijgen, doordat ik 's nachts niet kon bewegen in bed. Er kwam echt een spier bovenop liggen zeg maar, die kon je zo tussen de vingers nemen. 's Nachts begon die dan samen te trekken en schreeuwde ik het uit van de pijn. Eigenlijk heb ik het meest afgezien van mijn rug. Ik ben dan een borstvoedingskussen gaan kopen, zo'n dikke worst in een U-vorm van wel 2 meter lang, en dat liet me toe om een beetje op mijn zij te slapen, waardoor de rugpijn snel is weggetrokken. Ik heb pas na 6 weken afscheid genomen van mijn kussen, noodgedwongen, omdat mijn vriend het beu was. Hij vond dat het als een "firewall" om me heen zat LOL

Na vier weken mocht ik dan alles weer doen en ben ik voorzichtig beginnen sporten op de crosstrainer, langzaam ook met de armen beginnen kracht te zetten, zodat ik tegen week 6 klaar was voor de skivakantie.

Na vijf weken ging ik op de tweede nacontrole, vanaf nu moest ik mijn borsten ook heel intensief beginnen te masseren, zodat ze zachter gaan worden. Het is wel wat pijnlijk, maar daarna voelt het veel beter aan (de spanning gaat er telkens door weg). Heb ze ook vanaf week 2 ingewreven met baby-olie om schilfering te voorkomen. Nu masseer ik gewoon met bodymilk, want die olie is wel erg vettig...

Ik vroeg nog aan de arts of ik zeker mocht gaan skiën. Zijn antwoord: "tuurlijk, nu heb je 2 airbags, dus als je voorover valt, gaat dat heel zacht zijn!". En het skiën is geweldig goed gegaan, enkel nog wat adem tekort door een maand stil te zitten...

Tot zover mijn ervaringen, het was een hele boterham he (en dan vergeet ik waarschijnlijk nog de helft)!!

Liefs,

Sarah

[nachtuiltje]

TOPPIE

[Barb]

Hoi Sarah35

Wat ontzettend leuk om je ervaringsverhalen te lezen. Je verelt erg uitgebreid en ik zit dan ook helemaal in je verhaal. Erg leuk!

Liefs Barb

[Gast Beetle]

Heel leuk, super om te lezen!!

[Gast ilona]

leuk om je verhaal te lezen !

ik heb zelf 6 weken geleden 240 cc gekregen, dus ben erg nieuwsgierig naar je foto's

xxx

[Eefje]

Hey Sarah,

Vond je verhaal ook heel leuk om te lezen! goeie truc van kapsel veranderen om de aandacht af te leiden, en van die firewal, hilarisch

Liefs,

[nachtuiltje]

heb je inmiddels foto,s erop gezet?of begrijp ik het niet goed?

want ben erg benieuwd

[Sarah35]

Hoi dames, ik heb de foto's gepubliceerd in de gallerij hier (privé-album), wie ze graag wil zien en nog geen vrienden met me is, voeg me even toe als vriend!

Groetjes

Sarah

[nachtuiltje]

thanks voor je prive bericht Sarah.

lees je laterssss

[nachtuiltje]

Sarah,even me complimenten hoor,ziet er echt natuurlijk uit je borsten.

heel mooi gedaan,je bent vast en zeker super trots!! en terecht

past gewoon precies bij je bouw,de maat

ik ken het merk helemaal niet,van je prothesen,ga er is over kijken op google,moet toch beetje aan de look van monobloc denken,ook zo een natuurlijke look.

bedankt voor de moeite,en heel veel sucses verder,jij zult heerlijk trots de zomer doorkomen vermoed ik

greetzzz moontje

[Eefje]

Hey Sarah,

Hebben er al uitgebreid over ge-pbt, maar wil je hier ook nog eens complimenteren met je mooie boobies!!! Je kunt er terecht trots op zijn! Laat nu de zomer maar komen!

Liefs,

[Sarah35]

Goedemorgen dames,

Bedankt voor de complimenten hihi

Laat inderdaad de zomer maar komen!!! Heb zaterdag nog 2 leuke kleedjes gekocht, dat is voor het eerst dat ik zoiets kan dragen Kan niet wachten tot het warm genoeg is om ze aan te doen! Zal er volgend weekend eens 'n foto van nemen.

Tot schrijfs!

Sarah