Femmy Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Er werd door de therapeuten in die kliniek waar ik zat gezegd wij zeggen wel eens dat de nao en boulimia patiënten mislukte anorexia patiënten zijn. Deze op merking werkte op mij averrechts want ik kwam er met anorectische boulimia in op 57 kilo en ging er met anorexia uit op 47 kilo. Omdat ik dacht wat nou mislukt Ik moet eerlijk zeggen als mij dit verteld zou zijn in de kliniek, van je bent een mislukte anorexia patiënt dat dit mij ook zo zou triggeren! Ik zou dan ook denken ohh ben ik mislukt, wacht maar even dan! Heel slecht zo’n denkwijze natuurlijk, maar zo’n opmerking plaatsen in een groep met verschillende eetstoornissen is erg gevaarlijk. De boulimia & NAO patiënten worden dan zo getriggerd dat ze willen doorgaan en doorgaan. Ik begrijp dit heel goed Sabia. Pfff wat een kliniek dat die zonder na te denken zo’n opmerking plaatsen….. Maar als ik eenmaal begin.. dan ontploft de bom. Ik kan niet een schaaltje chips eten..of 1/2 koekjes uit een pak.. als ik begin aan een zak of pak, gaat die OP tot de laatste kruimels, terwijl ik op de helft al KOTSMISSELIJK ben! En ik wil stoppen, maar het gaat gewoon niet, heb er totaal geen controle meer over als de stoppen eenmaal los zijn gegaan. En dan die spijjjjt daarna: waar ben ik mee bezig?! Ik heb nog het geluk dat ik niet veel aankom.. en het ' geluk' dat ik een spastische darm heb.. dus vaak krijg ik een vreselijk pijnlijke darmkramp aanval en zit ik vervolgens een half uur op de wc alles eruit te gooien.. wat ook heeeeeel erg veel pijn doet dus dan heb ik weer dubbel spijt en elke keer na een aanval denk ik: oke.. dit wat ECHT de laatste keer.. nu ga ik letten op wat ik eet, wat ik drink.. ik ga gezond doen.. ja het leven wordt zoveel beter nu!! echt bijzonder om jullie verhalen te lezen! want ik heb het er eigenlijk nooit over.. vooral omdat het binge eating is dat is natuurlijk iets minder opvallend en vooral omdat ik gewoon slank ben zou niemand me denk ik serieus nemen.. het is bij mij ook meer de psychische last en gevecht elke dag dan dat ik in gevaar ben omdat ik extreem onder of overgewicht heb.. Sterkte aan iedereen Saartje wat herkenbaar jou verhaal! Ik heb zelf ook een spastische darm en door mijn eetstoornis ken ik sowieso bijna geen vet meer verdragen. Dan slaat mijn darm ook op tilt met alle krampen en pijn die daarbij horen als ik een eetbui heb. Het is misschien een geluk want je komt bijna niet aan, maar je zit wel met pijn waar je u tegen zegt…. Ik kan net als jou niet 1 a 2 koekjes eten, niet een klein schaaltje chips enz enz Het gevaar is ook als het in huis is, moet het op!!!! Je zit in een soort van trance tijdens zo’n bui, je gaat door en door tot je niet meer kan en dan komt het rot gevoel: de spijt, de schuldgevoelens. Als ik dus iets in huis haal zorg ik dat mijn vriend thuis is, dat is mijn drijfveer. Ik schaam me zo diep voor dat gedrag dat ik vertoon dat ik niet wil dat hij me ziet in zo’n bui, misschien is dat in mijn geval iets van een geluk? Voor zover je zoiets geluk kunt noemen. In mijn geval (de afgelopen 3 jaar) zijn het dan “eetbuien”, omdat ik ze wel compenseerde. Compenseer je ze niet dan is het binge. De uitspraak: morgen ga ik gezond doen, morgen ga ik er niet aan toegeven en alles wordt dan zoveel beter is ook heel herkenbaar. Niet alleen herkenbaar voor mezelf, maar heb dit ook van diverse meiden gehoord in de groep waarin ik zat. Je zou er gek van staan te kijken dat mensen je juist wel serieus nemen! In mijn groep in de kliniek was er een anorectisch meisje, van 118 kilo. Wie denkt er nu dat een meid van 118 kilo anorexia heeft? Zo’n persoon vreet zich toch vol denken vele, die dan vooral flink bevooroordeeld zijn. Niets is minder waar, ze at minder als de rest van ons in de groep en had een complete aversie tegen eten. Als je het verhaal dan hoort van zo’n persoon breekt je hart. Voor hulp hoef je niet kritiek te zijn in gewicht, vandaar dat ik dit voorbeeld aanhaal van dat meisje. Gewicht zegt niet zoveel, een eetstoornis is niet voor niks een “psychische ziekte”, ook nog eens met het hoogste sterfte cijfer op jaarbasis. Tussen de 5 en 10% van de patiënten overlijdt aan de gevolgen van deze ziektes (door slechte lichamelijk conditie of suïcide). Bij anorexia: van elke 18 opgenomen patiënten met anorexia sterft er één binnen 10 jaar. Om maar even met cijfertjes te gooien dan he, niet alleen zo’n hoog sterfte cijfer door lichamelijke conditie maar ook mensen die suïcidaal worden omdat ze gewoon geen andere uitweg weten. Dit geldt zeker niet alleen voor anorexia maar ook voor de andere eetstoornissen. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Lianne Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Ik heb heel erg last van binge eating.. walgelijk is het.. Ik ben ook, net als Piepke, de hele dag met eten bezig.. als ik wakker word denk ik: wat zal ik gaan eten? Dit gaat de hele dag zo door tot het moment dat ik in bed lig en denk: hmm zou nog wel wat lekkers op kunnen. Mn hele dag draait om eten eten eten snaaien snaaien snaaien Probleem is vooral het niet kunnen stoppen. Als ik lekkers in huis haal met het idee: voor morgen bij de film, dan red het lekkers het niet tot morgen want dat is dezelfde dag nog weg. Grootste gevaar is gewoon als het in huis is! Dan denk ik er continue aan.. inderdaad als ik de krant lees ofzo. Ik voel gewoon de aanwezigheid van het lekkers in huis en dat is gewoon een continue gevecht van: nemen/ niet nemen.. nemen/niet nemen.. Maar als ik eenmaal begin.. dan ontploft de bom. Ik kan niet een schaaltje chips eten..of 1/2 koekjes uit een pak.. als ik begin aan een zak of pak, gaat die OP tot de laatste kruimels, terwijl ik op de helft al KOTSMISSELIJK ben! En ik wil stoppen, maar het gaat gewoon niet, heb er totaal geen controle meer over als de stoppen eenmaal los zijn gegaan. En dan die spijjjjt daarna: waar ben ik mee bezig?! Soms sta ik ook gewoon een half uur bij de keukenkastjes als ik er niks in huis is,, alsof er dan ineens wel wat gaat zijn.. deurtjes open.. deurtjes dicht.. nog een keer deurtjes open.. deurtjes dicht.. soms neem ik dan van ellende een flinke hand vlokken uit het pak of koffie met extra veel suiker. Het ergste is als ik dan de deur uitga naar de bakker en allerlei gebakjes.. donuts en rotzooi koop.. helemaal euforisch thuis kom en ALLES in 1 keer weg eet.. en dan weer spijt heb.. Ik schaam me ook want mn vriend ziet het ook hoe ik panisch word als ik niks in huis is.. hoe ik als een idioot een hele zak chips zit weg te kanen als een holbewoner en vervolgens doorga op koekjes terwijl ik duidelijk misselijk ben .. en hoe ik 10 x naar de keuken loop terwijl ik weet dat er niks is.. Ik heb nog het geluk dat ik niet veel aankom.. en het ' geluk' dat ik een spastische darm heb.. dus vaak krijg ik een vreselijk pijnlijke darmkramp aanval en zit ik vervolgens een half uur op de wc alles eruit te gooien.. wat ook heeeeeel erg veel pijn doet dus dan heb ik weer dubbel spijt en elke keer na een aanval denk ik: oke.. dit wat ECHT de laatste keer.. nu ga ik letten op wat ik eet, wat ik drink.. ik ga gezond doen.. ja het leven wordt zoveel beter nu!! en zo gaat het al sinds mn puberteit.. echt bijzonder om jullie verhalen te lezen! want ik heb het er eigenlijk nooit over.. vooral omdat het binge eating is dat is natuurlijk iets minder opvallend en vooral omdat ik gewoon slank ben zou niemand me denk ik serieus nemen.. het is bij mij ook meer de psychische last en gevecht elke dag dan dat ik in gevaar ben omdat ik extreem onder of overgewicht heb.. Sterkte aan iedereen Daar herken ik me zo in!! Ik kan de hele dag door wel eten, ook al heb ik geen trek ik ga snoepen.. Alleen heb ik wel de pech dat ik aankom.. Heb dan ook overgewicht maar door dit eetgedrag lukt het me niet om af te vallen. Ik haal express al niks in huis en dan zit ik 's avonds op de bank.. ff naar de keuken, alle kastjes open... En weer dicht.. en weer open en weer dicht.. Paar minuten weer kijken.. Net alsof er kabouters wat in je keukenkastjes stoppen... Als ik voor de spiegel sta en de rolletjes zie denk ik vreselijk.. Zie ik de gossip bladen kan ik wel janken.. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Marisjuh Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Ik herken het de hele dag aan eten echt wel Vanaf het moment dat je opstaat denk je oke ik ga gezond eten en dan voel ik me super!! Ik heb dan niet echt die ''eetbuieen'' maar ben echt geneigd weinig te eten maar heb ook echt geen honger (al zit dat gewoon in je hoofd denk ik soms?) Soms eet ik sochtend iets kleins smiddags en s avonds bij schoonouders frietje nou ik voel me schuldig en net als bij sommige mn darm kan er gewoon niet tegen (vettig eten ) Terwijl ik op een hele dag veel te weinig eet en dat is ook niet gezond! Ik voel me er soms ook wel naar door! Heb tijden gehad dat ik zelfs in een restaurant alleen maar salade wilde en ik ben/was echt geen gezellige meer puur omdat ik elke keer aan eten dacht, hoeveel calorieen, als ik dat eet mag dat niet meer... ga zo maar door! Het beinvloed je echt wel dagelijks! En als ik de foto's terug kijk denk ik gatver is gewoon eng dun!! Maatje 32 is niet gezond! Ik vind het verschrikkelijk te lezen hoeveel mensen er wel niet aan overlijden (1% vind ik al te veel ) Terwijl ieder echt mooi zoals hij is !! Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
saartje1989 Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Jeetje bizar om zoveel herkenning te lezen! Ik moet er wel bij vermelden dat ik zeer verslavingsgevoelig ben omdat ik slechte impulscontrole heb (heb ADHD) en dat ik het zelfs soms met alcohol heb dat ik denk van: oké dit moet minderen want dit gaat de verkeerde kant op. Alles is een soort zelfmedicatie voor mij (eetbuien, alcohol) maar dat is uiteraard niet de juiste manier, en geeft slechts tijdelijke verlichting. @Fem: jaaa erg he die spastische darm pff... als ik in een slechte periode zit (en dus alleen maar junkfood en troep bunker en verder niets, zelfs als ontbijt) dan heb ik niet hier en daar 1 aanval maar gewoon continue diarree.. en dat duurt soms weken en gaat dan samen met het bunkeren.. dan komt gelukkig daarnaa weer een periode van gezond doen omdat je je gewoon ZO belabberd voelt dat je het niet meer trekt.. maarja qua gewicht is die diarree wel de ' redding' (erg he eigenlijk dat ik zo denk) @Lianne ja de psychische last is al zwaar, dus kan me voorstellen als je overgewicht hebt dat je je dan nog rotter voelt psychisch.. alhoewel moet er bij zeggen het is en blijft natuurlijk een geestelijke staat waar je in verkeert... want ik kan dan wel slank zijn.. maar dat zie ik ook niet altijd in de spiegel! Ik kijk ook door een vergrootglas en zie lovehandles en slappe billen je hersenen en de manier waarop je hersencellen communiceren met elkaar door middels van neurotransmitters heeft ZO ongelofelijk veel invloed op je, dat is bizar.. @Marisjuh aaaah blij dat je erop terug kan kijken en beseft dat het niet goed was dan meis dan ben je nu in controle! Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Sabia Geplaatst augustus 13, 2011 Auteur Share Geplaatst augustus 13, 2011 Ohja, dat zou ik misschien ook wel hebben nu ik het een paar keer overlees. Ik zou ik willen bewijzen " hoezo mislukt, ik kan dat ook!!" Pfff wat een debiele opmerking! Heb je toen ooit aangegeven dat het door hun zelfs verergerd is? Vind het heel ergvom te lezen dat je nog 10 kilo lichter bent geworden destijds! Pff en ik plaats laatst nog een foto-opmerking bij je met de woorden : hoe blijf je zo slank!! Mensen hebben ooit geen idee wat er allemaal aan vooraf is gegaan!! Sorry :( Oh geeft echt niet hoor dat kon je echt niet weten. En ook al ben je ex anorexia patient als iemand zegt dat je slank bent vat je dat nog steeds op als een geweldig compliment daar kom je nooit meer vanaf denk ik. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Sabia Geplaatst augustus 13, 2011 Auteur Share Geplaatst augustus 13, 2011 Ik heb zelf PDS prikkelbaar darm syndroom. Na mijn 2 laatste zwangerschappen heb ik er minder last van maar daardoor hoef ik ook geen moeite te doen slank te blijven. Bij hele erge langdurige stress word het heel erg en vermager ik erg. Opvallend is wel dat dit is ontstaan in mijn anorectische periode @Saartje ik had achter jou geen binge gezocht nee. Als ik aan binge denk dan zie ik weer de dames uit de kliniek voor me met ernstig overgewicht. @Mariska en lianne lijkt me vreselijk te moeten eten tot je kotsmisselijk bent. Ik had ook eetaanvallen maar dan at ik bv een half zakje snoep en ging dan al braken. Vreselijk als ik er aan terug denk Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Femmy Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Hier dus ook PDS Sabia, dat is de medische term ervan inderdaad. Slank blijf je dan wel stom genoeg.... Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Marisjuh Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 @ sabia, overgeven en veel eten had ik niet, voornamelijk wienig eten en extreem veel sporten ja toen vlogen de kilo's eraf Ik weet dat het fout is maar soms val ik toch terug! Gelukkig heb ik een lieve vriend die me een beetje in de gaten houd Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Sabia Geplaatst augustus 13, 2011 Auteur Share Geplaatst augustus 13, 2011 @ mariska, Ik heb ook nooit veel gegeten. Toen ik me aanmelde voor therapie zei ik, ik heb last van die vreetbuien en dan geef ik over. De psychiater zei dan hoeveel eet je dan in een vreetbui. Dat ik zei nou wel een half zakje snoep. Zat die man me aan te kijken van noem je dat een vreetbui? Zodoende kreeg ik de stempel dat ik een anorectische boulimia patiënt was. Later in die periode toen ik bewezen had geen mislukte anorexia patiënt te zijn leefde ik zelfs alleen op een appel, cupasoup en een beschuitje per dag. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Femmy Geplaatst augustus 13, 2011 Share Geplaatst augustus 13, 2011 Heel herkenbaar, ik vond soms 2 koekjes al een eetbui (voelde echt zo).... dat zijn subjectieve eetbuien...Kronkeltje in ons hoofd.... Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Lianne Geplaatst augustus 14, 2011 Share Geplaatst augustus 14, 2011 ik wist niet eens dat hier een naam voor was.. Ik dacht dat dit gewoon bij me hoorde..Ik kan ook niet 1 koekje pakken.. Nee dan moet ik er gelijk 2 of 4 hebben.. En later gaat heel het pakje op..Hoe vol ik ook zit.. Zie ik een snoepje dan wil ik het opeten! Hoe misselijk ik erna ook wordt.Soms sta ik voor de spiegel en kan ik wel janken, maar heb ook momenten en dan voel ik me zooo slank! Dan denk ik oh ik kan nog wel een kaakje nemen want zie er zo slank uit.. Tot ik het kaakje/koekje/snoepje op heb en weer voor de spiegel sta en denk ik had hem beter niet kunnen nemen....Ik lees ook geen gossip bladen meer.. Die foto's van de sterren zien er zo mooi uit (en dan met name zo slank) Dan voel ik me een koe en krijg ik weer vreetbuien... Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Aanbevolen berichten
Gearchiveerd
Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.