Ga naar inhoud

roosje9 : 15 augustus 2017 : Dr. Smits : Velthuis Kliniek


Aanbevolen berichten

Hallo allemaal!

 

Ik vind het super spannend om een topic te openen (heb er dan ook al veel gelezen), maar ik doe het toch! Ik zou graag mijn verhaal met jullie delen en ik sta open voor advies en ervaringen. Ik ben 21 jaar en loop al jaren met een grote onzekerheid over mijn borsten. Ik heb een kleine 75B; mijn borsten missen volume en ik stoor me ontzettend aan de puntige vorm. De gedachten begonnen zo'n 5 jaar geleden: "Wie weet laat ik er ooit wat aan doen.." Uiteraard zijn er jaren overheen gegaan tot ik echt concreet besefte dat dit ook echt mogelijk is. Uiteindelijk een enorme stap gezet (vind ikzelf) en afgelopen donderdag op consult geweest bij dokter Smits van Velthuis Kliniek. Het zweet klotste onder mijn oksels en ik vond het mega spannend, maar ik ben onwijs blij dat ik het heb gedaan. Deep down wist ik namelijk dat ik het echt graag wilde en dat een consult een logische stap was: zo zou ik kunnen kijken wat er voor me gedaan zou kunnen worden en kon ik nog concreter kijken of ik het echt wilde. Dokter Smits was enorm betrokken en open, ik heb een super fijn consult gehad en de wens is eigenlijk alleen maar gegroeid.. Zoals ik zei heb ik nu een kleine 75B, dokter Smits adviseert druppelvormige prothesen van 280cc. De passessie was een verademing: wauw. 

 

Om het allemaal te laten bezinken heb ik een week voor mezelf uitgetrokken om de beslissing te maken. Voor de zekerheid heb ik een optie genomen op 15 augustus (voor de operatie dus), zodat ik snel terecht kan als ik besluit de operatie te ondergaan. Nu is het dus nadenken geblazen. Wellicht dat andere vrouwen dit herkennen, maar ik begeef me momenteel in de status "koudwatervrees". Ineens bedenk ik elk mogelijk doemscenario (wat als ik niet tevreden ben, het is behoorlijk wat geld: is het me dat waard, wat als ik over 4/5 jaar kindjes wil en mijn borsten ontzettend lelijk worden). Ik weet uiteraard dat de keus uiteindelijk bij mij ligt, maar ik ben gewoon zo benieuwd of ik gek aan het worden ben of dat dit bij jullie herkenbaar klinkt. Ik hoop dat jullie mij wat kunnen helpen met ervaringen en ideeën! Alvast super bedankt.

 

Liefs van mij 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Deprinsesopdeerwt

Hey! Ik snap de koudwatervrees wel, ik heb de eerste tijd echt ontzettend geschommeld tussen wel en niet, wat als, maar, stel dat, enzovoort. Uiteindelijk heeft de gedachte 'je leeft maar één keer' mij definitief over de streep getrokken. Veel succes met een keuze maken!

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 minuten geleden zei Deprinsesopdeerwt:

Hey! Ik snap de koudwatervrees wel, ik heb de eerste tijd echt ontzettend geschommeld tussen wel en niet, wat als, maar, stel dat, enzovoort. Uiteindelijk heeft de gedachte 'je leeft maar één keer' mij definitief over de streep getrokken. Veel succes met een keuze maken!

Dankjewel voor je reactie Deprinsesopdeerwt, die gedachte heb ik momenteel ook. Ook wat betreft het geld. En zo is het uiteindelijk ook: je bent niet voor niks al zo "ver" in het proces.. 

 

Mag ik vragen hoe jouw ervaring is geweest? Waar heb je de operatie laten doen en hoeveel cc? En heb je eventuele tips :) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Deprinsesopdeerwt
21 minuten geleden zei roosje9:

Dankjewel voor je reactie Deprinsesopdeerwt, die gedachte heb ik momenteel ook. Ook wat betreft het geld. En zo is het uiteindelijk ook: je bent niet voor niks al zo "ver" in het proces.. 

 

Mag ik vragen hoe jouw ervaring is geweest? Waar heb je de operatie laten doen en hoeveel cc? En heb je eventuele tips :) 

 

Ik word 31 juli geopereerd, 350 cc (Motiva Corsé) bij Faceland/Bauland kliniek. Ja, het was even slikken toen ik een tijdje geleden het geld overmaakte en ja, ik ben nog steeds bang dat het niet gaat worden zoals ik wil (vooral dat het te klein of te ver uit elkaar zal worden), maar het idee van eindelijk borsten hebben (ik heb nog geen eens een 70A) weegt zwaarder dan al het andere. Dat geld dat was anders wel weer ergens anders aan opgegaan en zoals mijn schoonmoeder elke keer zegt: 'joh, als je hierdoor een wat positiever zelfbeeld kan krijgen, dan is het het toch waard?' En ik vind dat ze gelijk heeft. Ik ben redelijk positief over mezelf, maar die borsten... Ik voel me niet vrouwelijk, eerder een jochie van 11, en ik ben het zat. Ik kan er iets aan doen, dus alle twijfels ten spijt ga ik er gewoon voor. Ja, misschien wordt het niet zoals ik me heb voorgesteld, maar het kan er in mijn ogen eigenlijk alleen maar beter op worden dan dat het nu is.

 

Mijn tips: niet te veel gaan piekeren en wat als-en, maar-en en stel dat-en, want dat gaat je niets opleveren. Een plus/min-lijstje heeft mij ook niet geholpen, want het enige pluspunt wat ik heb is gebaseerd op het gevoel borsten te willen. Wat wel heeft geholpen: rationele twijfels, zoals operatierisico's afwegen: hoeveel kans is er op dit en dat en is het me dat waard. Mij is het het waard, maar dat is natuurlijk voor iedereen persoonlijk.

 

Praktische tip: kijk veel naar foto's, sla foto's van borsten die je mooi vindt op, laat die aan de chirurg zien en maak samen een plan en houd daarbij in je achterhoofd wat haalbaar is voor jouw lichaam. Andere praktische tip: er zijn altijd mensen in je omgeving die het geen goed plan vinden, en dat mag natuurlijk en komt 9 van de 10 keer voor uit liefde en die overige 1 van de 10 keer uit jaloezie, maar het is jouw lijf en jouw keuze.

 

Heb je een partner? Ik ben getrouwd en het is heel duidelijk vanaf het begin af aan mijn keuze geweest (de eerste reactie van mijn man op dat ik mijn borsten wil laten vergroten was: 'Van mij hoeft het niet'. Mijn reactie was dat ik het ook niet voor hem doe). Ik doe het voor mezelf. Dat neemt echter niet weg dat ik alles altijd heb besproken met mijn man en dat me dat toch ook wel inzichten heeft gegeven in wat ik wel en niet wil.

 

Wat betreft het krijgen van kinderen. Ik heb geen kinderen, maar ik zou wel graag een kind willen. Misschien dat we dat zelfs al over een jaar aan willen gaan proberen. Maar ik ga niet nog een jaar ongelukkig zitten zijn met mijn borsten, ik denk al 10 jaar over een borstvergroting na en ik ben er nu gewoon klaar voor en klaar met wachten. Maar ook dat is natuurlijk voor iedereen weer persoonlijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Deprinsesopdeerwt Wat spannend!! 31 juli zal ik aan je denken! Ik begrijp je volkomen en ben het ook helemaal met jou en je schoonmoeder eens. Uiteindelijk gaat het om je geluk en hier ga je je leven lang van genieten. Ik denk ook dat het ergens heel logisch is om vlak van te voren te gaan twijfelen of in lichtelijke paniek te schieten of het wel de juiste keus is: het is niet niks. Het zijn geen nieuwe schoenen. Maar uiteindelijk komt het neer op vertrouwen in je chirurg en vooral vertrouwen in jezelf (je hebt niet zomaar deze keuze gemaakt). 

 

Ik heb inderdaad ook een vriend die precies reageerde zoals jouw man: "Voor mij hoeft het niet." Maar voor mij wel! En dat is uiteindelijk ook waar je het voor moet doen: je eigen gevoel, je eigen zelfvertrouwen. Ik kan me ook zeker goed voorstellen hoe klaar je kan zijn met dat rotgevoel dat je krijgt van je eigen borsten. Dit is een hele mooie uitkomst en bedenk maar hoe zelfverzekerd je straks op het strand loopt :) 

 

Ook over de meningen van buitenaf ben ik het met je eens. De opmerking "waarom snijden in een gezond lijf?" heb ik bijvoorbeeld wel gehoord. Of: "zo belangrijk is het toch ook weer niet?" Ik heb zelf in zekere mate gewoon geaccepteerd dat deze keuze een vorm van luxe is. Maar so what? Nou en? Het kan toch? Tuurlijk kan ik ook leven met deze huidige borsten, maar ik vind het niet mooi en als het op deze manier een verschil kan maken in hoe je je over jezelf voelt; waarom dan niet? 

 

Ook wat betreft je toekomstige kindje: waarom wachten met de operatie? Hij/zij zal een zelfverzekerde mama krijgen die zich goed voelt over haarzelf! 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Deprinsesopdeerwt
6 minuten geleden zei roosje9:

@Deprinsesopdeerwt Wat spannend!! 31 juli zal ik aan je denken! Ik begrijp je volkomen en ben het ook helemaal met jou en je schoonmoeder eens. Uiteindelijk gaat het om je geluk en hier ga je je leven lang van genieten. Ik denk ook dat het ergens heel logisch is om vlak van te voren te gaan twijfelen of in lichtelijke paniek te schieten of het wel de juiste keus is: het is niet niks. Het zijn geen nieuwe schoenen. Maar uiteindelijk komt het neer op vertrouwen in je chirurg en vooral vertrouwen in jezelf (je hebt niet zomaar deze keuze gemaakt). 

 

Ik heb inderdaad ook een vriend die precies reageerde zoals jouw man: "Voor mij hoeft het niet." Maar voor mij wel! En dat is uiteindelijk ook waar je het voor moet doen: je eigen gevoel, je eigen zelfvertrouwen. Ik kan me ook zeker goed voorstellen hoe klaar je kan zijn met dat rotgevoel dat je krijgt van je eigen borsten. Dit is een hele mooie uitkomst en bedenk maar hoe zelfverzekerd je straks op het strand loopt :) 

 

Ook over de meningen van buitenaf ben ik het met je eens. De opmerking "waarom snijden in een gezond lijf?" heb ik bijvoorbeeld wel gehoord. Of: "zo belangrijk is het toch ook weer niet?" Ik heb zelf in zekere mate gewoon geaccepteerd dat deze keuze een vorm van luxe is. Maar so what? Nou en? Het kan toch? Tuurlijk kan ik ook leven met deze huidige borsten, maar ik vind het niet mooi en als het op deze manier een verschil kan maken in hoe je je over jezelf voelt; waarom dan niet? 

 

Ook wat betreft je toekomstige kindje: waarom wachten met de operatie? Hij/zij zal een zelfverzekerde mama krijgen die zich goed voelt over haarzelf! 

 

Je bent dus niet, zoals je in je openingspost zegt, gek aan het worden, want je herkent zo te lezen heel veel dingen in wat ik zeg ;) Het is niet niets allemaal en het is naïef om te denken dat er geen risico's aan verbonden zijn. En net zoals jij kan ik, als het moet, prima leven met hoe mijn borsten nu zijn, ik heb ook niet voor niets 10 jaar nagedacht over of ik dit wel echt wil. In die 10 jaar tijd heb ik verschrikkelijk kwetsende opmerkingen naar m'n hoofd gekregen over mijn gebrek aan borsten, maar uiteindelijk kan ik ze accepteren, wat er, en misschien klinkt dit raar, juist voor heeft gezorgd dat ik nu 100% achter mijn keuze sta om ze te vergroten.

 

Wat zegt je vriend er verder van? Mijn man vindt het doodeng, hij is bang dat er iets fout gaat bij de operatie, dat ik en/of hij het eindresultaat niet mooi zal vinden, dat de drempel om nog meer aan mezelf te veranderen lager wordt... Maar aan de andere kant zegt hij ook dat hij snapt waarom ik dit wil en dat hij aan mijn kant staat.

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 minuten geleden zei Deprinsesopdeerwt:

 

Je bent dus niet, zoals je in je openingspost zegt, gek aan het worden, want je herkent zo te lezen heel veel dingen in wat ik zeg ;) Het is niet niets allemaal en het is naïef om te denken dat er geen risico's aan verbonden zijn. En net zoals jij kan ik, als het moet, prima leven met hoe mijn borsten nu zijn, ik heb ook niet voor niets 10 jaar nagedacht over of ik dit wel echt wil. In die 10 jaar tijd heb ik verschrikkelijk kwetsende opmerkingen naar m'n hoofd gekregen over mijn gebrek aan borsten, maar uiteindelijk kan ik ze accepteren, wat er, en misschien klinkt dit raar, juist voor heeft gezorgd dat ik nu 100% achter mijn keuze sta om ze te vergroten.

 

Wat zegt je vriend er verder van? Mijn man vindt het doodeng, hij is bang dat er iets fout gaat bij de operatie, dat ik en/of hij het eindresultaat niet mooi zal vinden, dat de drempel om nog meer aan mezelf te veranderen lager wordt... Maar aan de andere kant zegt hij ook dat hij snapt waarom ik dit wil en dat hij aan mijn kant staat.

 

Nou he, we zitten behoorlijk in hetzelfde schuitje :) En inderdaad, ik herken de kwetsende opmerkingen (onbedoeld vaak), die zonder dat je het echt doorhebt toch bevestigen waar je zelf al zo onzeker over bent. Ik herken echt alles wat je zegt, ook de acceptatie die je hebt gekend. Ik heb vaak genoeg gedacht: "Ach meid, kleine borsten zijn ook mooi en ze maken je slank!" Zo probeerde ik ook voor mezelf te accepteren dat ik eenmaal niet gezegend ben met een mooie volle boezem. En inderdaad wat je zegt; op een of andere manier maakt dat deze keuze nog bewuster. 

 

Mijn vriend is er eigenlijk juist heel los in.. Zoals jouw man dus zo te horen veel rekening houdt met de negatieve kanten van het geheel, focust mijn vriend heel erg op de positieve (haha). Nadat hij me al tien keer op het hart gedrukt heeft dat hij het ECHT nodig vindt, maakt hij toch stiekem wel grapjes over het "nieuwe tieten kopen" :P. In die zin is hij er dus wel vrij in en ook wel nuchter: als je het wil en als je hier gelukkig van wordt, lijk je wel gek als je het niet doet.. Ik snap jouw man ook heel goed hoor. Ik denk dat mannen er sowieso wellicht weinig voorstelling van kunnen maken hoe het voelt voor een vrouw om onzeker te zijn over zoiets "belangrijks" (in onze ogen uiteraard). 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Deprinsesopdeerwt
13 minuten geleden zei roosje9:

 

Nou he, we zitten behoorlijk in hetzelfde schuitje :) En inderdaad, ik herken de kwetsende opmerkingen (onbedoeld vaak), die zonder dat je het echt doorhebt toch bevestigen waar je zelf al zo onzeker over bent. Ik herken echt alles wat je zegt, ook de acceptatie die je hebt gekend. Ik heb vaak genoeg gedacht: "Ach meid, kleine borsten zijn ook mooi en ze maken je slank!" Zo probeerde ik ook voor mezelf te accepteren dat ik eenmaal niet gezegend ben met een mooie volle boezem. En inderdaad wat je zegt; op een of andere manier maakt dat deze keuze nog bewuster. 

 

Mijn vriend is er eigenlijk juist heel los in.. Zoals jouw man dus zo te horen veel rekening houdt met de negatieve kanten van het geheel, focust mijn vriend heel erg op de positieve (haha). Nadat hij me al tien keer op het hart gedrukt heeft dat hij het ECHT nodig vindt, maakt hij toch stiekem wel grapjes over het "nieuwe tieten kopen" :P. In die zin is hij er dus wel vrij in en ook wel nuchter: als je het wil en als je hier gelukkig van wordt, lijk je wel gek als je het niet doet.. Ik snap jouw man ook heel goed hoor. Ik denk dat mannen er sowieso wellicht weinig voorstelling van kunnen maken hoe het voelt voor een vrouw om onzeker te zijn over zoiets "belangrijks" (in onze ogen uiteraard). 

 

Mijn man is een soort combi van 'o hemel, wat als...' en 'lieverd, je moet doen waar je je goed bij voelt'. Het ene moment heeft het één de overhand en het andere moment het andere. Op dit moment wordt hij heel stil als ik er over praat, hij wordt naarmate de operatie dichterbij komt steeds zenuwachtiger terwijl ik er weinig last van heb :P Ik heb aanstaande donderdag nog een consult omdat ik nog wat vragen heb en bang ben dat de borsten erg ver uit elkaar komen te staan, maar verder, ach, ik zie het allemaal wel.

 

Bij mij zijn er wel veel expres kwetsend bedoelde opmerkingen gemaakt en daar ben ik lang erg verdrietig over geweest. Maar op een gegeven moment kwam net zoals bij jou de acceptatie: ik heb verder een mooi lichaam, al zeg ik het zelf, dat gezond is en mijn borsten zijn niet lelijk: ze zijn mooi rond, zacht en stevig tegelijkertijd en ik heb tepels die in proportie zijn. Ze zijn alleen niet wat ik wil. Ik vergelijk het soms maar met een jurk: mooie jurk, maar niet waar ik naar opzoek ben.

 

Wat is het precies dat je twijfels (het geld, de kinderwens, et cetera) nu in stand houdt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 minuten geleden zei Deprinsesopdeerwt:

 

Mijn man is een soort combi van 'o hemel, wat als...' en 'lieverd, je moet doen waar je je goed bij voelt'. Het ene moment heeft het één de overhand en het andere moment het andere. Op dit moment wordt hij heel stil als ik er over praat, hij wordt na mate de operatie dichterbij komt steeds zenuwachtiger terwijl ik er weinig last van heb :P Ik heb aanstaande donderdag nog een consult omdat ik nog wat vragen heb en bang ben dat de borsten erg ver uit elkaar komen te staan, maar verder, ach, ik zie het allemaal wel.

 

Bij mij zijn er wel veel expres kwetsend bedoelde opmerkingen gemaakt en daar ben ik lang erg verdrietig over geweest. Maar op een gegeven moment kwam net zoals bij jou de acceptatie: ik heb verder een mooi lichaam, al zeg ik het zelf, dat gezond is en mijn borsten zijn niet lelijk: ze zijn mooi rond, zacht en stevig tegelijkertijd en ik heb tepels die in proportie zijn. Ze zijn alleen niet wat ik wil. Ik vergelijk het soms maar met een jurk: mooie jurk, maar niet waar ik naar opzoek ben.

 

Wat is het precies dat je twijfels (het geld, de kinderwens, etcetera) nu in stand houdt?

 

Je man klinkt als een verstandige :) En het is natuurlijk ook super spannend hoe je straks uit de operatie komt en hoe het eruit gaan zien. Wat goed van je dat je nog eens op gesprek gaat, zo kan de chirurg je vast nog het een en ander uitleggen of wat spanning wegnemen. Ik ben zelf ook erg "bang" dat bijvoorbeeld de tepels super naar buiten gaan staan of ongelijk worden (dat asymmetrische).. Ik moet er niet aan denken.. Dood eng. Maar dat zullen we allemaal pas weten als het gebeurd is en dan nog: al zou je dan tepels hebben die naar buiten staan of een cm van hoogte verschillen.. Wie ziet dat nu? Mijn chirurg vertelde me dat ik me kan inbeelden dat mijn huidige tepels en borsten gewoon enkel worden vergroot, dus dat de tepels en de hoogte ervan etc. gewoon gelijk zullen blijven.. Maar hoe dat er dan daadwerkelijk uit gaat zien is nog altijd een raadsel voor mij.. Ben benieuwd hoe je gesprek gaat verlopen donderdag!

 

Ongelooflijk hoe kwetsend mensen kunnen zijn. Snap echt niet wat iemand bezielt om lelijke opmerkingen te maken.. Maar ik vind het knap van je hoe je hiermee omgaat en dat je zo te horen eigenlijk alleen maar sterker bent geworden. Ik moest lachen om je vergelijking met de jurk: helemaal mee eens :)

 

De reden dat ik nog zo in mijn koudwatervreesstatus ben, is denk ik pure spanning. Precies wat jij ook al beschreef: wordt het wel zoals ik wil, is het het allemaal wel waard, wat als ik door kinderen hangende of leeggelopen borsten krijg en ik weer opnieuw kan? Het geld is uiteraard ook een ding: een rib uit mijn lijf. Ik kan gelukkig nog wel gewoon eten (haha :P) en inderdaad zal het ongetwijfeld wel ergens anders aan opgegaan zijn. Dus zoals je hoort ben ik continu in gesprek met mezelf en ben ik misschien stiekem aan het wennen aan het idee dat het dus gaat gebeuren en dat ik alle "wat als"  achterwegen moet gaan laten.. Onwijs spannend. Wat een geteut he :P 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weeks later...

Dag lieve meiden,

 

Ik heb al eens een topic geopend toen ik nog met het idee bezig was, maar nog geen keus gemaakt had. Inmiddels heb ik dat wel! 15 augustus ben ik aan de beurt; ik word geopereerd in Velthuis Kliniek en krijg 280 cc voor de borstspier geplaatst (druppelvorm). Ik ben zenuwachtig en gespannen, maar heb er ook veel zin in. Via dit forum lees ik veel hoe andere dames de tijd na de operatie (en de operatie zelf) hebben doorstaan en probeer ik mezelf een beetje voor te bereiden. Alle tips zijn dus welkom! Ik ben vooral benieuwd naar hoe jullie gevoel was over de nieuwe borsten en of je je "vorige" borsten ooit gemist hebt? Of dat dat zo snel went dat je je amper herinnert hoe ze eruit zagen voor de operatie!  Ook ben ik benieuwd naar al jullie andere ervaringen omtrent de operatie en het herstel. 

 

Liefs!

Roosje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Deprinsesopdeerwt

Zo fijn dat je de keuze hebt kunnen maken! Tot op heden heb ik ze nog niet gemist (maar ja, om iets te missen moet je wel iets hebben hè, en ik was zo plat als wat ;)) en die ik nu hebben voelen alsof ze er altijd al zaten. Veel succes meis, echt goed dat je je keuze nu duidelijk hebt!

Link naar reactie
Delen op andere sites

3 uur geleden zei Deprinsesopdeerwt:

Zo fijn dat je de keuze hebt kunnen maken! Tot op heden heb ik ze nog niet gemist (maar ja, om iets te missen moet je wel iets hebben hè, en ik was zo plat als wat ;)) en die ik nu hebben voelen alsof ze er altijd al zaten. Veel succes meis, echt goed dat je je keuze nu duidelijk hebt!

 

Hihi echt hè :P Ik ben echt benieuwd hoe ik het ga ervaren, vooral op de momenten die ik nu zo haat (een bh aanhebben en bij bewegen of juist stilzitten een gapend gat hebben). Ben ook wel benieuwd hoe je borsten zo veranderen, wat ik bij jou inderdaad al goed zag na zelfs een week! Kun je nagaan hoe snel het verandert. En het went dus ook snel zo te horen :P  en super bedankt voor je lieve bericht! Ik hou je op de hoogte :) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

6 minuten geleden zei Desert-Rose:

@roosje9

 

Hoi hoi,

 

Ik heb je topics even samengevoegd, de titel aangepast en het topic verhuisd naar operatie verslagen borstvergroting, hier in dit topic kun je nu alle verdere updates, eventuele vragen en dadelijk je verslag neerzetten, zodat je alles netjes bij elkaar hebt staan.

 

x

 

Dankjewel voor de moeite! 

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Mama0815 oooh wat spannend! In welke kliniek ga jij? En hoeveel cc etc.? Spannend hè, ben jij ook al wat zenuwachtig of valt het mee? 

 

@Adela oehhh bijna hè. Super spannend! In welke kliniek ga jij en wat wordt het? Ben ook benieuwd naar hoe jij je nu voelt zo vlak voor de operatie, ikzelf ben soms best wel zenuwachtig...  

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 uur geleden zei roosje9:

@Mama0815 oooh wat spannend! In welke kliniek ga jij? En hoeveel cc etc.? Spannend hè, ben jij ook al wat zenuwachtig of valt het mee? 

Ik ga bij Bergman, dr Stevens. 385 of 415 cc (wat het mooist gaat worden). Heb nu een kleine a = praktisch niks <_< Jaaa kan gewoon moeilijk slapen helemaal hyper  ben ik  :tatice_04:en jij? Last van zenuwen?

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@roosje9 jaa zeker spannend!! Ik ga bij Dr. Starten en wordt in Bosch en Duin geopereerd :) 550cc HP DP. Heb nu 80B/85A.

 

Ik film alles trouwens via snapchat: adelasrbija

 

Ja ik begin steeds meer zenuwachtig te worden maar ben nu grote schoonmaak aan het doen thuis, dus probeer niet zo veel aan te denken. Maar het voelt eerlijk gezegt echt als een droom ofzo, snap nog steeds niet dat het gaat gebeuren :118:

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Adela:

@roosje9 jaa zeker spannend!! Ik ga bij Dr. Starten en wordt in Bosch en Duin geopereerd :) 550cc HP DP. Heb nu 80B/85A.

 

Ik film alles trouwens via snapchat: adelasrbija

 

Ja ik begin steeds meer zenuwachtig te worden maar ben nu grote schoonmaak aan het doen thuis, dus probeer niet zo veel aan te denken. Maar het voelt eerlijk gezegt echt als een droom ofzo, snap nog steeds niet dat het gaat gebeuren :118:

Oo jij bent de vriendin van Danique of niet? Volg haar op Snapchat :7:

Jij bent dan 2 dagen na mij aan de beurt! Ik ga je toevoegen 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.