Jolien : 3 september 2010 : Dr. Heintz : AZ Sint-Lucas Gent

[Melissa]

Ik weet niet of je het al achter de rug hebt, maar in ieder geval veel succes danwel met het herstel! Heb net ff je forum een beetje doorgelezen

[Gast Lilly]

Jolien, het is gebeurd!!!!!!!!!!!!!!!!!

alvast proficiat met je kleinere boobs hoor!!

Verder wens ik je een goed herstel en de nodige rust toe!!

PROFICIAT

[patricia1984]

Meid je hebt het gehad. Ik hoop dat alles goed is gegaan en ik hoop dat je herstel spoedig zal verlopen. Nu maar lekker uitrusten.

[Ivon]

Zo, het ergste heb je nu achter de rug.

Gefeliciteerd met je nieuwe leven!!

Laat je heerlijk verwennen en doe rustig aan. Een goed herstel gewenst.

Groetjes, Ivon.

[Sietske]

Gefeliciteerd met je nieuwe leven.

Doe rustig aan en laat je maar verwennen.

Groetjes Sietske

[Gast smoke]

Hey Jolien Gefeliciteerd !! hoop dat alles goed is gegaan .

en je nu snel je weg vindt naar genezing.

rust lekker uit ! en denk goed aan jezelf!

[Eefje]

Gefeliciteerd met de nieuwe jij! Rust nu lekker uit en laat je verwennen, 'k wens je een voorspoedig herstel! Hoop dat je niet te veel pijn hebt.

Liefs,

[Ivon]

Hoi Jolien.

Ik hoop dat het allemaal is meegevallen en je je goed voelt.

Ik kijk uit naar je verslag.

Groetjes, Ivon.

[Jolienemien]

Hallo dames,

Hier ben ik eindelijk met mijn verslagje. Eerst en vooral wil ik zeggen.. Ik heb het overleefd !

Vrijdag was het dus eindelijk zo ver... donderdagavond is mijn vriend nog langs geweest en ze heeft mij gezelschap gehouden tot half 12. Ik was zo moe toen ze vertrok en had barstende hoofdpijn, dus ik ben als een blok in slaap gevallen. Veel last van zenuwen heb ik dus niet gehad. Ik moest als om 7u in het ziekenhuis zijn dus om 6u al liep de wekker af. Mijn vriend die pas om half 1 thuis was, had dus wel beetje prikkende ogen maar hij was heel lief en heeft mij naar het ziekenhuis gebracht.

Ik moest mij eerst gaan inschrijven en dat duurde wel eventjes dus toen begon ik toch wel wat kriebels te krijgen in mijn buik. Maar echt zenuwen had ik nog steeds niet.

Toen ik eindelijk op de kamer was, mocht ik al direct mijn operatieschort aandoen want ze waren al aan het wachten op mij in het operatiekwartier.

De verpleegster kwam mij dus halen en vroeg aan mijn vriend als hij de andere kant van mijn bed wou duwen, dus die mocht mee tot aan de operatie zaal. Nog snel een kusje en toen werd ik al meteen onder handen genomen.

Toen de chirurg binnen kwam heeft hij eerst alles afgetekend op mijn borsten. We hebben nog wat grapjes gemaakt en toen mocht ik zelf op de operatietafel gaan liggen.

De assistenten begonnen mij helemaal klaar te maken voor de operatie en de anesthesist bracht het infuus aan. Ik had een prikkend gevoel in mijn arm toen de verdoving in het infuus kwam en weg was ik.

Ik werd wakker in de operatie zaal en ik hoorde in de verte de verpleegster zeggen dat alles achter de rug was. Ze nam mijn hand en legde die even op mijn borsten om aan te tonen dat het echt over was en dat er een verband rond mijn borsten zat. Toen brachten ze mij naar de ontwaakzaal. Iemand vroeg als ik pijn had en het enige waar ik echt pijn in had waren mijn hielen ! Echt heel raar maar van lange tijd op de operatietafel te liggen waren mijn hielen echt heel gevoelig. Mijn borsten zelf die vielen wel mee, alles brandde zo een beetje maar ik kreeg al gauw nog een pijnstiller.

Ik werd wel heel misselijk en moest overgeven. Ik kon niemand roepen waardoor alles op mijn kussen terecht kwam, niet zo een pretje maar goed. Ik hoorde een verpleegster zeggen dat de mama van het meisje van kamer 11 er was, maar ik moest nog even daar blijven omdat ik nog helemaal niet goed wakker was en ook niet lekker. Het was toen 13u, het uur waarop ik normaal gezien terug op de kamer zou zijn.

Uiteindelijk was ik maar om half 4 op de kamer, mijn vriend was doodongerust want die had al paar keer proberen bellen en mijn mama begon ook al te denken dat er toch iets niet goed was. Maar ik was dus ok!

Pijn heb ik niet gehad, maar ik was dus wel misselijk van de verdoving. Mijn vriend is de hele avond bij mij gebleven en rond half 11 vertrokken en toen ben ik in slaap gevallen. Ik werd wel dikwijls wakker gemaakt om mijn bloeddruk enzo te controleren waardoor ik dus niet echt geslapen heb. Ook had ik ongelooflijk veel last in mijn onderrug. Ik kan echt niet op mijn rug slapen en nu moet ik wel. Ik kon mij dus gewoon niet comfortabel leggen en had echt heel veel pijn in mijn rug.

Zaterdag om 11u mocht ik naar huis, er was heel weinig bloed in de drains gelopen en de PC was nog langsgeweest en had gezegd dat ik naar huis mocht. Mama is mij komen halen zodat mijn vriend ook nog eens goed kon uitslapen.

Toen ik thuis kwam ben ik meteen in de zetel gekropen, nog steeds niet veel pijn maar had toch een pijnstiller genomen voor het geval ik pijn zou krijgen.

In de namiddag zijn mijn schoonouders en broer en zus langs geweest, die waren natuurlijk ook nieuwsgierig naar het resultaat , veel konden ze wel nog niet zien natuurlijk onder het verband.

Zaterdag dus de hele dag in de zetel en enorm veel last mijn onderrug, 's nachts bijna niet geslapen van de pijn in mijn rug. Mijn vriend heeft dus ook niet veel kunnen slapen. Zondag weer hetzelfde, heel de dag in de zetel, veel pijn in onderrug. Precies ook het gevoel alsof mijn ribben gekneusd zijn. Maar mijn borsten zelf, die doen echt niet veel pijn.

Maandag om kwart na 9 moest ik terug naar het ziekenhuis op controle, het verband mocht eraf, ik had schrik dat het er echt heel vies zou uitzien maar dit viel echt heel goed mee. Juist rond mijn tepel ziet het een beetje blauw maar de dokter zei dat het er allemaal mooi uit zag. Het is echt een gigantisch verschil hoor, heb het gevoel dat ik bijna niks meer over heb ! Ze zitten ook heel erg hoog nu en zijn nog redelijk opgezwollen. Ik vermoed dat alles nog goed moet ontzwellen en dat het dan wel zal zakken enzo. Mijn vriend vind wel dat ze er heel erg klein uitzien ! Het is ook een heel groot verschil. Ik zal er zelf toch ook moeten aanwennen.

Tot zover ben ik tevreden over het resultaat maar ik denk dat ik er nu nog niet echt heel veel over kan zeggen. Dat zal ik maar kunnen eens alles wat meer in zijn plooien is, binnen een paar maand dus. Ik ben wel heel blij dat ik die twee grote borsten kwijt ben want toen ik voor mezelf nog een voor foto gemaakt had dacht ik echt 'amai, loop ik daar mee rond..'. Ik ben dus best tevreden, moet er gewoon zelf echt nog aan wennen. Hoop dat ik toch een mooi gevormde C-cup zal hebben.

Ben wel naar de lingerie zaak geweest om een stevige sportbeha. De verkoopster in de winkel werkt nauw samen met het ziekenhuis waar ik geopereerd ben en zei dat het heel mooi gedaan was en dat ik toch wel zeker een C ging hebben. Momenteel heb ik eerder het gevoel dat het een B-cup is maar dit komt wss omdat het nog zo hoog zit enzo..

In ieder geval, de operatie is super meegevallen, de pijn valt ook heeeeelll erg goed mee. Enkel het slapen is niet zo leuk maar hopelijk verbeterd dit wel. Het herstel kan dus beginnen, hopelijk verloopt alles verder goed.

Maandag moet ik terug op controle, ben al benieuwd hoe het er dan zal uitzien en hoop maar dat niets zal ontsteken enzo.. maar dat zullen we dan wel weer zien. Nu ga ik echt proberen om heel flink te rusten maar met die pijne onderrug voel ik mij eigenlijk het meest comfortabel als ik een beetje rechtop zit.

Hebben jullie dit ook of is het echt beter om gewoon te liggen? Zaten ze bij jullie ook zo hoog? Wanneer beginnen ze weer een beetje hun eigen vorm te krijgen? Dachten jullie in het begin ook dat ze precies wel heel klein waren?

Ben blij dat ik al zover ben, de komende weken (maanden) zullen wss nog de moeilijkste zijn niet?

In ieder geval, ik ben niet langer het meisje met de 'grote borsten' !

Ik houd jullie op de hoogte. Mijn verslag is nogal lang maar het is best leuk om eens alles neer te pennen 'typen' !

Heel veel liefs

Jolien

[Ivon]

Hé Jolien, fijn je weer te horen!

Gelukkig is het allemaal achter de rug nu en kan je lekker gaan herstellen.

Dat misselijkheid en lang op de uitslaapkamer liggen herken ik wel, want ik had precies hetzelfde. Maar je moet maar zo denken: dat heb je nu gehad!

Mijn borsten zaten ook heel hoog maar zakken nu echt uit. De vorm was ik vanaf het begin tevreden over. Ikzelf moet zeggen dat ik het idee heb dat ze nu nog kleiner aan het worden zijn, maar dat komt denk ik omdat ze nu zachter aan het worden zijn.

Voor de pijn in mijn onderrug slik ik ibuprofen, dat helpt nog het best, maar is funest voor je maag, dus niet voor iedereen aan te bevelen. Ik zou wat aan je huisarts vragen ervoor. Ik had de mazzel dat ik niet op mijn rug hoefde te slapen, dus dat scheelde enorm.

Ik zou zeggen, doe heeeeeeeeel rustig aan, ook al voel je je goed, niets doen en je lekker in de watten laten leggen.

Groetjes, Ivon.

[Eefje]

Hey Jolien,

Daar ben je weer!!! En gelukkig heb je niet te veel pijn, behalve aan je onderrug, heel herkenbaar, das het moeilijkste aan borstoperaties, op je rug moeten slapen. Je zult wat moeten experimenteren met kussens en zo, om je een comfortabeler houding te geven, veel kussens onder je dat je dat hoger ligt en een kussen in je knieholten neemt ook een beetje de druk weg op je onderrug. Wens je nog een goed herstel en gelijk heb je dat je lekker uitrust en je laat verwennen! Je hebt het verdiend!

Liefs,

[patricia1984]

Hoi Jolien,

Je hebt het gehad en ik ben echt super blij voor je dat het allemaal is meegevallen. Dat van het liggen herken ik wel hoor. Ik heb ook wel zo nu en dan last gehad van mijn onderrug en vooral als ik lang rechtop zat. Ik heb dus na mijn bvk een verjaardagsfeestje gehad en moet van Sneek naar Assen, nou dat heb ik wel gevoelt hoor. Misschien wil het helpen om een kussentje extra onder je hoofd te leggen zodat je iets meer rechtop slaapt? En dat ze zo hoog lijken te zitten dat klopt wel hoor dat had ik ook maar alles moet ook nog zakken.

[kitte]

Hey Jolien

Blij te horen dat alles goed is verlopen, behalve het misselijk zijn natuurlijk. Heel fijn ook om zo'n uitgebreid verslag te lezen, waarschijn vooral toch voor diegenen die nog geen operatie gehad hebben en toch de nodige vragen nog hebben.

Veel succes nog gewenst en een vlot herstel

groetjes

[omie]

Dag Jolien,

ik ben net terug van een weekje vakantie en wat was ik benieuwd naar je verhaal!! Jij bent voor mij mijn "grote" voorbeeld en ik ben heel blij dat het goed met je gaat. Ik had ook gehoopt om nu toch ondertussen ongeveer een antwoord te hebben ivm terugbetaling door de ziekenkas maar ik heb daarvan nog geen bericht. Hopelijk komt het nu vlug en dan zul je ervan horen.....direct terug bij "onze" dokter en uitkijken naar de operatiedatum. Ik probeer negatieve gedachten te mijden maar ik vrees ergens wel dat de ziekenkas zal protesteren omdat ik 72 kilo weeg voor een lengte van 1.51m, inderdaad veel teveel maar ik ben al wel 15kilo vermagerd en mijn cupmaat is nog steeds dezelfde.....

Hou je goed en laat ons nog eens iets weten hé

Lieve groeten van Omie

[omie]

Hé Jolien,

hoe gaat het ondertussen met jou?

Ben je al wat bekomen? en ben je tot hier toe tevreden?

Veel groetjes, Omie

[Ivon]

Jolien, hoe is het met je?? Het is wel heel erg stil van jouw kant. Ik hoop dat het zo goed gaat dat je daarom dit forum vergeten ben

Groetjes, Ivon

[Jolienemien]

Hallo Allemaal!!!

Eerst en vooral sorry dat het zo lang geleden is dat ik iets van me liet horen maar hier ben ik weer!

Het is ondertussen 5 weken geleden sinds mijn operatie, wat vliegt de tijd snel! Alles is eigenlijk heel goed verlopen, althans dat denk ik toch en vertelt de dokter mij toch ook altijd.

Ik ben 4 weken thuis geweest van mijn werk. Maar ik had eigenlijk al veel sneller kunnen werken hoor. De dokter had me 4 weken voorgeschreven maar ik voelde mij eigenlijk super! Maar ik dacht, als ik dan toch een briefje heb tot 4 oktober, dan neem ik mijn tijd.

De eerste week na de operatie heb ik wel wat last gehad, maar helemaal niet van mijn borsten zelf, maar van mijn onderrug. Doordat ik dus op mijn rug moest slapen had ik erg veel pijn en stramme spieren in mijn onderrug. Maar mijn borsten zelf, daar heb ik nooit echt pijn in gehad. Toen ik ze voor het eerst zelf zag, had ik ook zoiets van: 'dit valt echt reuze goed mee'.

Alles zag er goed uit zei de dokter, behalve mijn tepels, die zagen echt blauw en lagen een beetje open. De dokter zei dat ik het moest vergelijken met als je bv. met je fiets valt en je knieën liggen open. Ik moest er dus antibacteriële zalf opdoen en afdekken met een compres zodat ze mooi konden genezen. Mijn rechtertepel ziet er nu goed uit, die is weer mooi roze en is goed genezen, maar mijn linkertepel heeft precies meer tijd nodig ! Die ligt nog steeds beetje open, maar is al veel beter als in het begin. Ik blijf er dus maar flink zalf op smeren.

Voor de rest ben ik echt tevreden van het resultaat. De littekens vallen veel beter mee dan ik had verwacht. Je verwacht natuurlijk altijd het ergste hé maar ik was echt heel blij toen ik het resultaat zag. Ik leg nu al 5 weken witte pleisters erop, ben de naam even kwijt van die plijsters. De dokter had mij aangewezen dit te doen, omdat de naden dan nog extra ondersteund worden en omdat de littekens dan sneller wit zouden worden.

Ik heb nu ook al 5 weken een sportbeha aan, en nu begin ik toch wel uit te kijken om weer een normale bh aan te mogen. Ik slaap ook al weer een paar weken op mijn zij. De dokter had gezegd dat dit geen probleem was en als het kon en pijnloos was, ik gerust op mijn zij mocht slapen. Dat dit geen negatief effect zou hebben op de littekens enzo. Dus zo gezegd zo gedaan!

Ook was ik wat ongerust dat ik nog niet met de auto zou kunnen rijden de tweede week, omdat ik dan naar de les moest enzo, maar ook dit was geen probleem. Heb me wel enorm moeten inhouden om niet te veel in het huishouden te doen. In de tweede week na mijn operatie is mijn mama eens komen poetsen, maar toen heb ik eigenlijk wel al veel zelf gedaan ook. Mss niet zo slim maar ik had echt nergens pijn en had het gevoel dat ik best wel al wat kon. Heb natuurlijk wel niet overdreven. Geen zware dingen heffen, mijn armen niet te hoog in de lucht gehouden om bv. dingen uit een hoge kast te halen.

Maar al bij al had ik dit hele avontuur veel erger verwacht.

Ik vraag mij alleen nog een paar dingen af: ik heb nog geen gevoel in mijn tepels, wanneer kwam dit bij jullie terug?

Ook is het zo dat ik weinig gevoel heb in mijn borsten, meer bepaald op de plaats waar de naden samen komen. Kennen jullie dat gevoel, wanneer je naar de tandarts gaat en je wordt verdoofd, dan kan je lip zo raar aanvoelen. Je voelt wel iets maar toch niet zoals zou moeten. Herkent iemand dit gevoel?

Vanaf wanneer hadden jullie weer echt gevoel in jullie borsten? Dit is het enige waar ik mij nog wat zorgen over maak.

18 oktober moet ik nu terug op consultatie bij de dokter. Ik ben benieuwd wat hij dan nog zal te zeggen hebben, maar ik ben heel tevreden over dr. Heintz! Hij heeft heel goed werk geleverd!

Liefs

Jolien

[Gast]

Fijn Jolienemien dat je geen pijn hebt gehad aan je borsten.

Dat is iets waar ik me zorgen over maak..en kwam je ook zelf uit het bed..of moest je geholpen worden.

Fijn dat je weer zo snel ging werken ,ik dacht toch dat je minimaal 6 weken thuis zit.Ik zit in de schoonmaak en doe zwaar werk.

gr Chantal.

veel succes verder.

[kitte]

Hey Jolien

Fijn nog eens wat van je te lezen, en blij te horen dat alles zo goed gaat en dat je blij bent met het resultaat. Voelde je na de operatie eigenlijk al snel resultaat, qua nekklachten of zo?

Ik denk dat het wel normaal is dat alle gevoel nog niet helemaal terug is, dat hoor je toch vaker na een operatie.

Ik ben ondertussen ook voor de 2de keer langs geweest en heb ook een operatiedatum vastgelegd: 26 november is het zover. Spannend !!!

Ik denk dat het eigenlijk mssn wel sneller kon, maar door werkomstandigheden is dit voor het mij het gemakkelijkst.

Ik hoop snel meer van je te horen.

Groetjes

[omie]

Jolien,

ik heb je verslag letterlijk "verslonden", Wat een goed nieuws allemaal. Ik had me eigenlijk wat ongerust gemaakt omdat het zo lang duurde voor je weer kwam. Ik heb zelfs vorige week op punt gestaan om aan de dokter te vragen hoe het met je ging maar ik het voor mij ook zo goed meevalt...een mens is toch altijd wat egoistisch hé. Ik wens je verder het allerbeste en blijf hier graag nog wat lezen de komende weken....

Groetjes van Omie Magda

[Ivon]

Hoi Jolien.

Fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat. Gevoel heb ik ook nog niet in de tepels, maar mijn arts zei dat dat wel een jaar kon duren, misschien een geruststelling voor jou.

Ik ben ook blij dat ik alles weer zelf kan nu en weer mijn eigen ding kan doen!

Geniet maar lekker van je nieuwe leven.

Groetjes, Ivon.

[patricia1984]

Leuk weer iets van je te horen. ik ben echt super blij dat alles goed gaat. Geniet maar lekker van je mooie borsten.

[omie]

Dag Jolien

kon en mocht je al snel uit bed om bvb naar toilet te gaan?

Was je tevreden over het ziekenhuis?

Groetjes van Omie

[Gast]

Hoi

Hoe gaat je herstel...alles naar wens..

Ik ben 17 november aan de beurt..Ik ging liever vandaag dan morgen.

Nu zit je er tegenaan te hikkenn...vind het toch wel eng maar ga wel doorzetten.

hoop dat je nog steeds niet al te veel pijn hebt...hoe slaap je...

gr Chantal.

[Jolienemien]

Hallo Allemaal,

Het gaat nog steeds prima met me. Afgelopen weekend heb ik mijn eerste bh gekocht ! Vond het wel spannend want wist natuurlijk niet wat mijn maat zou zijn. Ik had met de chirurg afgesproken om er een C van te maken, maar een grote C dan.

Na de operatie had ik de indruk dat ik niets meer over had van borsten, heb zo eventjes licht gepanikeerd want ik had echt het gevoel dat er bijna niets meer over was. Maar uiteindelijk valt dit behoorlijk goed mee ! Ik heb een kleine D, een C-cup was net iets te klein dus het is een D geworden. Ik ben eigenlijk wel blij dat ze nog steeds niet klein zijn, maar nu zijn ze tenminste wel stevig en mooi en kan ik mooi bh's kopen.

Ik ben dus echt wel tevreden van het resultaat. De littekens zien wel wel heel erg rood, maar dit is denk ek normaal. Ben nu begonnen met er zalfjes aan te smeren. Hopelijk zullen die mooi wit worden. Over mijn tepel maak ik mij wel beetje zorgen. Die is lange tijd precies geschaafd geweest, zag er echt niet mooi uit, en moest daar dus zalf aan doen. Die wonde is nu genezen maar mijn tepel is niet mooi egaal. Het is net alsof er zo beetje relief inzit, klint wss heel raar maar is nogal moeilijk onder woorden te brengen, het ziet er gewoon beetje raar uit. Ik hoop dat dit ook nog zal goed komen door zalfjes te smeren.

6 november moet ik nog eens op controle bij de dokter en zal het hem dan eens vragen.

@ Omie, ik kon al heel snel uit bed hoor om naar het toilet enzo te gaan. In het ziekenhuis werd ik wel geholpen door een verpleegster omdat je ook nog met een infuus ligt, maar eens het infuus eruit mocht kon ik zelf naar het toilet. Het doet natuurlijk wel een beetje pijn omdat je toch beetje op je buikspieren trekt en dus onrechtstreeks ook op je borstspieren.

Ook had ik het de eerste week wel wat moeilijk om bv. een t-shirtje of trui aan te doen, maar ook dit kon ik al heel snel zelf. Mss was het beter om mij hierbij te laten helpen maar als je alleen thuis bent moet je natuurlijk wel beetje je plan trekken.

In ieder geval, ik ben nog altijd heel blij dat ik het gedaan heb. Hoop dat die tepel nu nog goed komt, en dat ik snel weer gevoel krijg in mijn borsten.. (die voelen nog altijd raar aan als ik erover wrijf, ik voel het wel maar toch ook weer niet echt).

heel veel succes aan de andere bij wie het nog allemaal moet gebeuren, geen schrik hebben! Het komt allemaal goed en het is veel minder erg dan je denkt!

groetjes

Jolien