Stephanie9

Dag iedereen,

Ik voel me op dit ogenblik een beetje ten einde raad. Op 8 mei 2020 heb ik een borstvergroting gehad... Mijn borsten leken van bij het begin niet echt gelijk maar ik dacht dat dit normaal was dus ik heb enkele maanden gewacht maar de vorm van beide borsten bleeft echt verschillend. Mijn tepels waren ook echt niet gelijk qua hoogte. Ik ben dan op controle geweest en bleek inderdaad dat mijn linkerprothese onder mijn litteken onderdoor was gezakt. Het antwoord: dit is slechts de derde keer dat ik dit zie in heel mijn carrière, dit is gewoon brute pech. 5 februari dit jaar hebben ze dan een correctie gedaan van de inframmamaire plooi. Dus het litteken met heel sterke draad vastgezet zodat de prothese er niet meer onder kon zakken. In het begin was het heel goed, ik had de borsten die ik wou. Maar sinds enige tijd merkte ik opnieuw verschil. En helaas, ik heb het gevoel dat het weer hetzelfde is. Ik heb foto's genomen en als ik er naar kijk kan ik niet anders doen dan wenen. Is er nog iemand die dit heeft meegemaakt? Op zich denk ik dit ziet niemand als ik kleren aanheb.. maar bij het dragen van mijn bh en bikini merk ik dat mij ene tepel veel hoger komt. En gewoon ook, ik wil gewoon voor mezelf gelukkig kunnen zijn met mijn borsten. 

Nee hoor, het verband mag er maandag af. Gelukkig 😊 Voorlopig valt de jeuk wel nog mee. 

@Nog even wachten Dankuwel. Vannacht echt goed kunnen slapen eigenlijk, hopelijk blijft het zo.  Ja en dat verband plakt ook super hard dus zal niet eenvoudig zijn om dat er af te trekken. 

Ik heb Motiva Ergonomics implantaten 300cc. 

@TinyAA Dankuwel. Heb mij gisterenavond nog een pijnstiller genomen en eigenlijk heel goed geslapen. Nu trekt het wel allemaal een beetje tegen maar het gaat. 

Ik ben wel echt benieuwd. Nu zit er zo een gigantisch verband, zouden hier nog veel watten onderzitten waardoor ze groter lijken dan het werkelijk is? 

@Lindan Het lijk mij een groot kleefverband dat er over is... De dokter moet nog komen dus ben hier nog niet echt op de hoogte van alles en hoe. Normaal krijg ik straks inderdaad nog pijnstillers mee. 

Dankuwel 😊 Ja inderdaad, dual plane.  Daarnet een pijnstiller gekregen dus nu valt het wel mee. Heb al eens gekeken maar ik zit inderdaad nog volledig ingepakt dus veel zie ik nog niet. Maar zo voelen toch veel groter dus ik heb er wel een goed gevoel bij 🤗

Zonet op mijn kamer, moet zeggen het doet geen deugd 😅 Zie net dat ik een foutje heb gemaakt... Het is achter de borstspier in plaats van voor dus wellicht zal het tillen van de kindjes een beetje langer duren.

Mijn man is ook wel thuis en heb voldoende opvang voor de kindjes dus ik hoop dat het te doen ze... Afwachten.

Maar ondertussen.... Wat ben ik blij dat het achter de rug.... Welkom nieuwe borsten 🎉😍

@Lindan Tot hiertoe nog niet echt zenuwen gehad. Al heb ik nu zo wel een momentje van amai nu is het voor echt 😅

@Lindan Ik word geopereerd door dr. Lefèvre in Asse. Normaal stond dit gepland in Aalst maar door coronamaatregelen nu in Asse.

Foto's heb ik niet meteen getoond bij mijn consult, ik heb gewoon geïnformeerd naar wat het mooiste bij mijn lichaam past. Nadien gepast en goedgekeurd 😊

Foto's van de voorsituatie heb ik daarnet nog genomen, wel confronterend eigenlijk. Zal blij zijn als ik de nieuwe er kan naast leggen 😊

Nu net een mooi ziekenhuiskleed aangetrokken en wachten tot ze mij komen halen 🤗 

Dankuwel

Info:

Gewicht: 51kg

Lengte: 1,64m

Implantaten: Motiva ergonomix 300cc

Plaatsing: voor borstspier

BHmaat voor zwangerschap: 75c

BHmaat na zwangerschap: kleine 75b? (Niet echt een idee maar veel minder)

BHmaat na borstvergroting: ??? 😊

Vandaag D-Day 😍 Binnen 3,5u wordt ik verwacht in het ziekenhuis, zo spannend! De operatie stond oorspronkelijk gepland op 3 april maar was helaas door de corinacrisis verplaatst naar 12 juni. Vorige week telefoon gekregen dat het nu al kon dus plots is het er heel snel. 

Heb nog twee kleine kindjes van bijna 1 en 3 jaar, het beloven dus spannende tijden te worden. 

Let's do this 👊

Op 18-1-2020 om 13:00, AnitaSR zei:

Ik ben gister geopereerd en heb een zoontje van 1,5.

Omdat ik dus net pas ben geopereerd kan ik nog geen ervaringen delen. Maar ik probeer in mijn operatieverslag regelmatig updates te plaatsen.

Ik heb wel sowieso voor de eerste 2 weken geregeld dat ik nooit alleen met mijn zoontje ben ivm tillen.

 

Ik was destijds ook op zoek naar ervaringen van andere, maar toen helaas niet veel kunnen vinden.

Dag Anita, heel erg bedankt voor je antwoord. Hoe gaat het ondertussen met jou? 

Chapeau dat jij de stap gewaagd hebt! 

Ik ga de updates in je operatieverslag zeker volgen want zoals je zei vind je heel erg weinig ervaringen hieromtrent. 

Hopelijk lukt het met je zoontje? Hoe reageert hij op het feit dat mama hem niet altijd kan pakken? 

Alvast een spoedig herstel. 

Xx.

Op 18-1-2020 om 08:58, Marlies84 zei:

Ha Stephanie,

 

Daar kan ik persoonlijk helaas kort over zijn: Nee. Ik heb bewust gewacht totdat mijn jongste 2,5 was, maar dat bleek nog steeds te vroeg. 
Behalve dat bijv tillen en verschonen (dichtdrukken van de romperknopjes bijv ?) nauwelijks te doen zijn, eerste zelfs funest, merk ik dat het op mentaal vlak ook zwaar is. Doordat je niet kunt knuffelen, tillen etc. geeft dat een afstand en ik heb dat best wel als schadelijk ervaren. Nu ik ruim een maand po ben en m’n zoontje weer op schoot kan nemen enzo, merk ik pas hoe erg hij dat ook gemist heeft. Hij is ook 2 keer ziek geweest en het enige wat hij dan wil is aan mamma hangen. Logisch, maar dat heeft m’n herstel enorm in de weg gezeten. 
 

Het is goed dat je de vraag stelt en ik had je graag een ander antwoord gegeven.. Wellicht hebben andere moeders van jonge kids het anders ervaren. 

@Marlies84 Heel erg bedankt voor je eerlijk antwoord. Helaas is dat het antwoord waar ik voor vreesde... Toen ik je bericht net las dacht ik, oke we wachten nog enkele jaren tot de kindjes groter zijn.. Maar soms voel ik me echt niet goed in mijn vel en dan denk ik dat is beter om eventjes door te bijten en nadien een gelukkige mama (gelukkig op gebied van me goed voelen in mijn vel), als me nog enkele jaren 'slecht' te voelen en dit misschien uit te stralen naar mijn gezin..

Momenteel eigenlijk echt een rollercoaster... De ene moment denk ik oke ik doe het en de andere moment denk ik totaal anders. 

Xx. 

Dag iedereen,

Ben nieuw op dit forum en moet nog een beetje mijn weg zoeken maar toch al even een vraagje...

Op 3 april 2020 wordt ik geopereerd door dr. Lefevre in het OLV in Aalst.

Nu de afspraak is gemaakt, twijfel ik of ik dit wel nu al moet doen. Heb nog twee kleine kindjes die op het moment van de operatie 10maand en 3jaar gaan zijn. Is dit wel haalbaar tijdens het herstel? 

Zal het lukken om het kleintje op te nemen, haar papje te geven en dergelijke? Kan het namelijk niet altijd aan mijn man vragen aangezien die ook moet werken. 

Alvast bedankt voor jullie reacties. 

Twijfel twijfel.. x