Callynda: 21 augustus 2012: Dr Raphael de Mulder: AZ Sint Maarten: Duffel

[Callynda]

Dag ladies,

Mommy make over, ja daar ging ik voor. Mijn jongste dochter is 2.5 jaar oud en nog wekelijks krijg ik felecitaties van bekenden of wildvreemde mensen voor mijn zwangerschap. Net na de bevalling denk je : ach ja,het duurt een jaar om te ontzwangeren. Na dat jaar denk je : euh, zien jullie niet goed? Na twee jaar echter is er niks grappigs meer aan. Ik zocht mijn heil in shape ware maar toch werd ik nog regelmatig gevraagd voor wanneer de baby uitgerekend was. Ik werd er depressief van. Uiteindelijk ging ik naar een plastisch chirurg. Hij bekeek het zaakje en gaf me de volledige uitleg over een buikwandcorrectie. Ik ging bij de dokter buiten met vleugeltjes. Eindelijk zou die vervelende ,pseudo zwangere buik weg zijn. De tweede week van juli 2012 zou het gebeuren. De dokter had wel gevraagd eerst een scan van mijn buikspieren te maken voor alle zekerheid. Een maand na de scan ging ik weer bij de dokter langs. Hij bekeek de scan, riep er nog een collega bij en toen kwam het verdict : "Mevrouw, we kunnen U niet helpen. Uw buikspieren zijn zo goed als weg. Ze zijn nog maar een halve centimeter dik. Wij kunnen hier niets aan doen. U moet het helemaal zelf doen. U moet heel intensief Uw buikspieren gaan trainen met de hulp van een kinesist". Ik kon wel janken, razend was ik. Ik had echt al naar de operatie toegeleefd, was al aan't bekijken welke van mijn nauwsluitende jurkjes ik weer kon dragen... Ik haat elke vorm van fitness en andere inspannende oefeningen,bah!! Ik heb er ook geen tijd voor met mijn part-time job als bediende en mijn 3 kleuters (2-3 en 4 jaar). Ik zeg bewust mijn want mijn man is er nooit om te helpen met de kids dus, dat is goochelwerk van s'morgens tot s'avonds.

Waarom ik bij de rubriek mommy make over zit? Wel, in 2002 heb ik een borstvergroting laten doen met watergevulde protheses. De chirurg die toen de ingreep uitvoerde merkte dat ik zou afhaken als de ingreep te duur werd, zoals met voorgevormde silicone protheses het geval zou zijn. Hij heeft me nooit verteld dat watergevulde protheses een héél beperkte levensduur hebben. Had ik dat geweten had ik ze dan ook nooit gekozen. Tijdens mijn derde zwangerschap, ik was toen 6 maanden ver, merkte ik dat er iets mis was met mijn rechter borst. Ja, ze was altijd al wat kleiner geweest maar nu begon het verschil eigenlijk best wel op te vallen. Na twee dagen wist ik het wel zeker : de prothese was stuk en dus helemaal leegelopen. Ik voelde mij doodongelukkig omdat ik wist dat alleen een nieuwe borstvergroting het probleem kon oplossen. Tijdens mijn zwangerschap heb ik het verschil weggemoffeld met een silicone vulling, waar ik uitslag van kreeg omdat ik ze dagelijks droeg. De andere prothese heb ik meermaals laten doorprikken door mijn man omdat ik dan toch alvast 2 gelijke borsten zou hebben. Dat hielp echter niets want door die kleine gaatjes wou het water maar niet ontsnappen. Dus dan maar verder sukkelen tot na de bevalling.

Brengt mij bij de mommy make over. Ik wou in juli de twee ingrepen combineren. Kwestie van maar 1 keer onder het mes te gaan en het zou zo ook 1000€ goedkoper zijn dan wanneer ik de twee ingrepen apart zou laten doen. Dat kan ik dus op mijn dikke buik schrijven. Ik heb dan maar beslist om de prothesewissel te laten doorgaan. Dit gebeurt 21 augustus 2012 in het ziekenhuis van Duffel door Dr. Raphaël De Mulder. Beetje een rare snuiter maar hij zal het zaakje wel tot een goed einde brengen hoop ik.

Spijtig genoeg staat mijn man allesbehalve achter mijn ingreep. Hij vindt het niet nodig en veel te duur. De eerste borstvergroting heb ik zelf betaald, ik was toen net gescheiden. Nu gaat het dus om óns geld en daar wringt het schoentje! Ik heb lang getwijfeld maar toen heb ik de knoop doorgehakt : t'is mijn lijf en ik verdien ook mee de kost. Hij zal zich er maar bij moeten neerleggen. Ik zou natuurijk liever hebben dat hij me steunt maar daar hoef ik niet op te rekenen. Mijn man kan daar keihard in zijn. Dus als ik na de operatie verga van de pijn, zal ik niet op sympathie hoeven rekenen.

O ja, de 16 de juli heb ik mijn eerste afspraak bij de kinesist voor mijn zwangere buik weg te werken, yihaaaah

[Piepke]

Zoooo ... dat was even een zware kluif in 1 bericht. Jeetje wat een ellende zeg!

Over de buikwadcorrectie en je buikspieren weet ik niks te melden, ben daar totaal niet in thuis.

Wat je prothesewissel betreft : groot gelijk dat je dit doorzet!!! Ook al staat je man er niet achter, dat is in dit geval erg jammer maar helaas.

Je kan de vullingen toch niet eindeloos laten zitten lijkt me, of hoe had je man dit gezien?!

En zonde van het geld, sja ach..... anders gaat het op aan dingen die je na een jaar niet meer ziet staan, en dat weegt niet op tegen nog 15 jaar ongelukkig zijn (vind ik persoonlijk)

Tijd voor nieuwe boobs zou ik zeggen

Maar, vertel eens... je man je ene borst leeg laten prikken?! Oh god.... toch niet uhh... met een naald... en dan prikken maar??!!!! brrrrrr

Wat gaan ze doen ivm je buik...? Oefeningen voorschrijven? Soort van fysiotherapie?! Heb je enig idee wat voor een resultaat je hiermee kan behalen? Zet het zoden aan de dijk...... of zit je toch nog met 'huidoverschot'? Heb je daar een idee van?

Ontzettend veel succes, en je gaat in ieder geval weer een stapje de goede kant uit... als je oefeningen nou ook nog eens zijn vruchten afwerpt.. dan ben je al een iets grotere stap vooruit! Ik hoop het voor je

Enne... husb ietsje meer bij laten springen met de kids... gewoon zeggen dat je 2 avonden in de week MOET sporten van de arts ;)

[Ingrid k]

*** Ohhh inderdaad, wat een verhaal!

Zo jammer dat je man helemaal niet achter je staat, maar goed van je dat je toch voor jezelf opkomt! Net wat Piepke zegt, je kunt toch niet je hele leven met die lege prothese blijven lopen, daar moet aktie ondernomen worden hoor. En dan kost het wel geld ja... maar het gaat om jouw geluk en zelfvertrouwen. Ik vraag me ook echt af hoe dat is gegaan dat je je man vroeg om de andere lek te prikken? Krijg dan hele rare ideeën.

Dan over je verhaal van de bwc, ik zit op het bwc-forum, en weet eigenlijk best wel veel over deze operatie. Ik vraag me af bij welke plastisch chirurg je geweest bent? Ik heb nog nooit van geen buikspieren gehoord, ok, ze kunnen niet getraind zijn, maar iedereen heeft dezelfde buikspieren hoor, bij de ene zijn ze dikker/meer ontwikkeld omdat die ze regelmatig traint, en bij jou zijn ze dus dun omdat jij ze weinig traint. Maar aan je verhaal te horen heb je een flinke diastase, omdat mensen je feliciteren met je zwangerschap. Een diastase is een wijking van de 2 rechte buikspieren, en die hechten ze bij een bwc terug aan elkaar. Een diastase is nooit of te nimmer met oefeningen weg te werken, je kunt ze zelfs nog verder doen wijken door verkeerde oefeningen (maar omdat je naar een fysiotherapeut gaat zal dat wel goed komen, die heeft er verstand van). Als ik jou was zou ik echt een 2e consult plannen voor die bwc als je dat dan echt nog graag zou willen? Want ik vind t maar een raar verhaal eerlijk gezegd. Ik heb trouwens ook gelijk borsten/buik laten doen en kreeg ook een combinatie-korting.

Succes allemaal ermee,

Groetjes van Ingrid.

[irmama]

Ik vind het ook een vreemd verhaal van die buikspieren en zou zeker nog eens een andere chirurg er naar laten kijken.

Wat betreft je man, daar schrik ik toch wel van. Hij zou je hoe dan ook moeten steunen hierin.

[Callynda]

Ik en computers... een haat-liefdeverhouding zou je dat kunnen noemen. Ik wist niet eens dat ik reacties had op mijn bericht.

Wat betreft Piepke : Ik heb de borst laten lekprikken met steriele insulinespuitjes, die hebben een heel fijne naald. Probleem is dat ze maar 2ml vocht kunnen optrekken en als je weet dat er zon 250ml in de prothese zat, kan je wel rekenen dat dat veel prikjes waren. Té veel, daarom ben ik er ook mee gestopt. Ik dacht dat door zo'n 25 gaatjes het water wel mooi uit de prothese zou lekken maar dat was helemaal niet het geval. Ik heb ze leeg moeten laten zuigen door de plastische chirurg met de hulp van een dikke naald en een, tja, euhm waterpomp? Voor het hoofdstuk over mijn buik moet ik zeggen dat de fisio heel goed helpt. Ik doe dagelijks zo'n 40 min buikspieroefeningen voor de tv, als de kids gaan slapen zijn en het resultaat is spectaculair als ik de reacties van bekenden mag geloven. Alleen als ik mn maandstonden heb, tja, dan ben ik weer heel even 4 maanden zwanger, maar dat duurt gelukkig maar een week,

Mijn antwoord voor Ingrid k : ik heb slechts een heel kleine diastase, zeker niet de hoofdzaak van het probleem. Ik heb oefeningen waar ik de diastase mee kan "beschermen" en zoals ik al vermeldde : ze zijn heel effectief! Natuurlijk moet het éllke dag, wat voor een antisportmeid niet evident is.

En voor irmama, ik heb reeds 2 chirurgen geraadpleegd die uiteindelijkl op hetzelfde uikomen. Alleen probeerde 1 van de 2 me een liposuctie aan te smeren maar daar denk ik niet aan! Mijn zus heeft dat laten doen en haar horrorverhalen waren voldoende om geen liposuctie te overwegen.

Dit gezegd zijnde, mijn BV is inmiddels 4 dagen achter de rug. Wat ik héél spijtig vond was dit... En 3 tal dagen voor ik geopereerd zou worden kreeg ik het behoorlijk benauwd, de twijfels sloegen toe. Bij mijn man kon ik niet terrecht zoals jullie al weten. Op een avond dacht ik : ik ga even naar het borstenforum om met lotgenoten wat te kletsen, kwestie van de moed tesamen te rapen. Bleek dat ik niet mee kon chatten. Heb de hulppagina nog proberen raadplegen maar daar werd ik niet veel wijzer van. Ik heb het dan maar opgegeven en ben teleurgesteld en rusteloos gaan slapen. Nu heb ik vernomen dat je eerst iets moet posten, tja, hoe moet dat dan weer.

De ochtend dat ik naar het ziekenhuis vertrok (om 7 uur !) was het nog teveel dat mijn man me goeiedag wenste, het was iets in de trant van : ik ben dan weg hé. Ik had wel kunnen janken. Toen ik om 8 uur naar het ok werd gebracht en ik even moest wachten liepen de tranen dan ook vlotjes. Ik voelde me héél alleen en de paniek voor de PO-pijn begon te komen. Het ging bij mij ten slotte om een prothese wissel, geen eerste borstvergroting.

Sinds ik thuis ben heeft mijn man nog maar 3 woorden met me gewisseld; De dag na de operatie ben ik zelf naar het ziekenhuis gereden om de drains te laten verwijderen. Ik had toen net een vrij zware pijstiller moeten nemen voor ik naar de dokter zou rijden dus ik zat compleet stoned en misselijk achter het stuur. Gelukkig helpt mijn schoonmoeder me een paar dagen. Ze zorgt heel de dag voor mijn peutertjes, die ik niet mag tillen. De eerste dagen dat ik met veel pijn en moeite mijn kleren uittrok en probeerde in bed te gaan liggen trok mijn man demonstratief een gezicht waarop stond te lezen : eigen schuld dikke bult (in dit geval 2!). Zero hulp dus van zijn kant.

Ik vind dat heel erg maar ja, wat doe je er aan? Na mij 3 sectios heb ik ook nooit enige hulp van hem gekregen. Al was het maar even vragen of het een beetje ging met de baby en zo. Doodsbang was hij dat ik zou vragen : kan jij es een keertje opstaan voor de baby z'n flesje te geven, want zijn nachtrust is heilig voor hem.

Hoedanook,als iemend me een praktisch antwoord kan geven hoe ik iets post... laat maar weten dan. Kan ik ook es mee kletsen.

Grtjs en bedankt voor jullie reakties!

[Diesel]

Pfffff, jij heb het niet makkelijk zeg, met die man van je.

Petje af voor jou, dat je het heb doorgezet.

Hoe gaat het nu met de pijn?

Volgens mij heb je nu met dit verhaal iets gepost!, maar weet het niet zeker.

Maar zijn wel andere die dit weten.

In ieder geval heel veel succes verder met je herstel.

Liefs Diesel

[frances]

Hey Callynda,

Je hebt ook een pijnloze vorm van liposuctie. Misschien zelfs iets minder duur. Hypoxi. Ik ken iemand die er erg mooie resultaten mee behaald heeft. We zijn nu ongeveer 5 jaar later en de plaatselijke cm zijn nog steeds weg. Het was wel een heel andere uitgangssituaties. Ze had erg brede dijen. Geen schade aan haar lichaam door een zwangerschap dus.

Ik heb daar trouwens ooit iets van op tv gezien. Een vrouw die constant gefeliciteerd werd voor haar zwangerschap. Chirurg heeft haar uitgelegd wat er juist met haar buikspieren is gebeurd. Die uitleg kan ik me niet meer herinneren. Die vrouw is dan wel geopereerd. Maar pas aub op, als pc's het niet eens zijn. Meestal geen goed teken.

Maar denk dat je eigenlijk een veel groter probleem hebt. Een man die niet achter jou staat...

[Callynda]

Pfffff, jij heb het niet makkelijk zeg, met die man van je.

Petje af voor jou, dat je het heb doorgezet.

Hoe gaat het nu met de pijn?

Volgens mij heb je nu met dit verhaal iets gepost!, maar weet het niet zeker.

Maar zijn wel andere die dit weten.

In ieder geval heel veel succes verder met je herstel.

Liefs Diesel

Yes, ik heb dus idd iets gepost en kan meechatten! Wat betreft de pijn, vandaag is de eerste dag dat het wat beter gaat, oef. Nu beginnen mijn pleisters wat te jeuken. Zou ze graag willen verwijderen maar dat mag niet,

Heb 3 september een afspraak om de draadjes te laten verwijderen. De gaatjes vd drains zijn al mooi dicht zonder lekken of zo.

Bedankt voor je reaktie Diesel,

[best_boobie]

Hoi callynda

Sjeesus, ik ben er echt stil van! (en dat ben ik niet gauw)

Ik zal niet zeggen wat ik van jouw man vind naast dat ie een verwend kind is, want het zouden niet zo een aardige woorden zijn.....

Goed dat je doorgezet hebt en dat je schoonmoeder wel een hart heeft!

Over het niet mee kunnen chatten... Gebruik je google chrome of internet explorer om te internetten. Het zou kunnen dat de chat alleen via chrome werkt... Het hele forum werkt namelijk beter met chrome.

Posten doe je door een bericht te schrijven, dus dat heb je idd al gedaan

Heel veel succes! Zet m op!

Jouw man krijgt van mij trouwens geen enkel respect.... Maar goed dat ik niet met hem samen ben, want dan had ie al lang geleden zijn boeltje kunnen pakken en bij zijn moeder gaan wonen!

Een goed herstel gewenst!

Xx BB

[Callynda]

Hey Callynda,

Je hebt ook een pijnloze vorm van liposuctie. Misschien zelfs iets minder duur. Hypoxi. Ik ken iemand die er erg mooie resultaten mee behaald heeft. We zijn nu ongeveer 5 jaar later en de plaatselijke cm zijn nog steeds weg. Het was wel een heel andere uitgangssituaties. Ze had erg brede dijen. Geen schade aan haar lichaam door een zwangerschap dus.

Ik heb daar trouwens ooit iets van op tv gezien. Een vrouw die constant gefeliciteerd werd voor haar zwangerschap. Chirurg heeft haar uitgelegd wat er juist met haar buikspieren is gebeurd. Die uitleg kan ik me niet meer herinneren. Die vrouw is dan wel geopereerd. Maar pas aub op, als pc's het niet eens zijn. Meestal geen goed teken.

Maar denk dat je eigenlijk een veel groter probleem hebt. Een man die niet achter jou staat...

Dat van mijn man klopt als een bus. Maar een kouwe vis kan je niet veranderen hé. Het is spijtig en het doet vaak pijn maar het alternatief is ook maar niets. Alleenstaande mama met drie peuters en een kleine uitkering, nee dank je. Ik zie voorlopig geen haalbare oplossing.

Hipoxi, ja heeft mn zus ook gedaan.(wat heeft mn zus nog niet gedaan???). Momenteel boek ik goede vooruitgang met mijn proteïnedieet en mijn buikspieroefeningen dus zie niet in waarom dan te veranderen. Ben al 5,5 kg kwijt en ettelijke centimeters dus... dit werkt voor mij.

Wanneer ik weer mag verder doen met mn kiné weet ik niet, gezien ik niet mag tillen zal dat voor binnen een weekje zijn mss?

Grtjs,

[Callynda]

Hoi callynda

Sjeesus, ik ben er echt stil van! (en dat ben ik niet gauw)

Ik zal niet zeggen wat ik van jouw man vind naast dat ie een verwend kind is, want het zouden niet zo een aardige woorden zijn.....

Goed dat je doorgezet hebt en dat je schoonmoeder wel een hart heeft!

Over het niet mee kunnen chatten... Gebruik je google chrome of internet explorer om te internetten. Het zou kunnen dat de chat alleen via chrome werkt... Het hele forum werkt namelijk beter met chrome.

Posten doe je door een bericht te schrijven, dus dat heb je idd al gedaan

Heel veel succes! Zet m op!

Jouw man krijgt van mij trouwens geen enkel respect.... Maar goed dat ik niet met hem samen ben, want dan had ie al lang geleden zijn boeltje kunnen pakken en bij zijn moeder gaan wonen!

Een goed herstel gewenst!

Xx BB

Dat is de nagel op de kop meppen!

Mijn man is opgevoed met dit verhaal : man werkt, vrouw doet al de rest

Mij man staat op om 5 uur, begint met werken tss 6 en half 7, is terug thuis rond 17 uur. Werkt dan thuis verder tot het tijd is voor het eten. Dat moet stipt om 18 uur op tafel staan. Na het eten gaat hij nog wat werken. Rond 21 uur komt ie weer binnen en gaat slapen. Meestal is hij dan slecht gezind omdat ik niet samen met hem ga slapen. Ik kijk dan nog wat tv, me-time en ondertussen vouw ik de was.

Mijn man is dus van mening, omdat hij zoveel uur per dag werkt hoeft hij NIETS anders meer te doen,zijn taak is volbracht. Dat maakt dat heel het huishouden, de kids verzorgen en de administratie van de zaak voor mij is. Gelijk welk klein werkje, vuilniszakken buiten zetten, wc rollen bijvullen, reservestukken voor de vrachtwagens of kranen gaan halen (waar je vaak 2 of meer uur mee kwijt bent), je kunt het zo gek niet bedenken, het is allemaal vanzelfsprekend voor mij.

Toen ik met mijn zus besprak hoe ik mijn man zou kunnen overreden om mijn borstvergroting "toe te staan" gaf ze een tip : zeg dat je de komende 10 jaar geen cadootjes wil voor je verjaardag, kerst, moederdag, valentijn... Ik moest daar heel hard om lachen en vertelde haar dat ik sowieso nooit een cadootje kreeg bij die gelegenheden met als excuus : geen tijd, vergeten, de bloemenwinkel was toe, ik was mijn portefeuille vergeten. Pffff, please.

Daarom heb ik de knoop doorgehakt en op mijn eentje beslist dat de borstvergroting/prothesewissel zou doorgaan. Telkens ik een poging deed erover te praten begon hij te mokken als een klein kind omdat hij weet dat ik me gemakkelijk laat beïnvloeden door kritiek van hem. Dinsdag was hij in zijn nopjes dat mijn wekker om 6 uur afliep. Hij vroeg poeslief waarom ik zo vroeg opstond. Hij dacht dat ik effe wat bergen werk ging verzetten in ons buro. Toen ik vertelde dat ik om half 8 verwacht werd in de kliniek was het poeslieve er gauw af. Sinds dat moment krijg ik geen klank geen beeld. Van mij uit mag hij ontploffen.

[rolingstone]

Goed vn je dat je door gezet hebt!!! Ben je nu ook gelukkig vraag ik mij af. Wat moet je met een man waar je niks aan hebt....sorry hoor maar ik liet mij niet als een slaaf behandelen (ik bedoel dit niet als een persoolijke aanval)

Ik kan mij voorstellen dat je niet aleen met 3 kids wil blijven zitten maar daar is altijd iets aan te doen...

Ik leef met je mee

Veel sterkte gewenst met alles

Groeten roling

[80Btje]

Jeetje wat een verhaal!!

Ik wil je veel sterkte met alles wensen!

Groetjes