GarrieBarrie

2 uur geleden, best_boobie zei:

@GarrieBarrie had je nog gelezen wat ik hierboven geschreven had? Boven de post van bent001. 
 

Ik meen wat ik daar schrijf en wil er eigenlijk nog iets aan toevoegen, aangezien je weer een nieuw paniektopic geopend hebt. Dat je jezelf helemaal gek maakt, daar probeer ik begrip voor te hebben, aangezien je zelf zegt dat het irreëel is en je eraan probeert te werken. Maar nu open je weer een nieuw topic en begint het liedje weer opnieuw. Helaas begin je nu echt onrust te zaaien hier en daar ben ik het als administrator niet mee eens. 

Zoals al vaak tegen je gezegd is; geef jezelf de tijd om te herstellen. Ga geen paniek zaaien hier. Ik merk dat meiden een beetje onrustig worden van je. En dan gaat het er niet om dat ze onzeker worden om hun keuze voor een borstvergroting maar ze vinden je niet meer geloofwaardig. Ik dacht dat het aan mij lag, maar hoor het dus nu van verschillende kanten. 
 

Bij deze dus het dringende verzoek je wat rustig te houden. Je mag je onzekerheid uiteraard hier vertellen, maar stop met het zaaien van paniek. En beperk je aub tot dit topic. Dit is jouw topic. Overal berichten plaatsen over jezelf maakt het forum er niet overzichtelijker op. 
 

BB
 

 

Oké. Ik ben vorige week inderdaad in paniek geweest en vond hier absoluut steun. Aangezien het nogal een ingreep is en er op dit forum dames zitten die al jarenlang ervaring hebben met hun borsten, meende ik hier wat advies te kunnen vinden? Het is nooit mijn bedoeling geweest om paniek te zaaien en ik schrik ook nogal van die reactie. En ik baal er ergens ook van; er zijn dames die steen & been klagen over de uitkomst van hun operatie, maar als ik vraag om advies/ervaringen nemen andere dames mij niet meer serieus? Dat voelt best vreemd, maar uiteraard zal ik je verzoek in acht nemen. Ik wilde slechts mijn ervaring delen en vragen of anderen dit ook herkennen? 
 

Nogmaals: excuus voor het ‘paniek zaaien’. Dat is niet mijn bedoeling geweest en ik zal dit topic gebruiken om mijn ‘borstenreis’ te delen. 

Lieve dames, 

Wellicht hebben jullie bij mijn eerste Topic al war meegekregen, maar ik ben op 29-01-2020 geopereerd bij Frans Straten in Kliniek Heyendael. Nu dus een kleine 2,5 weken po. Heb al wat paniek buien gehad (totaal onrealistisch... haha) en het herstel vond ik flink pijnlijker dan verwacht, haha. Nu gaat het sinds een paar dagen (dinsdag) echt beter en is mn paniek iig verdwenen. Ik kan steeds meer en dat is fijn!

Ik heb sinds gistermiddag echter weer wat maar van dingen en wilde graag weten of er dames zijn die dit herkennen?

gistermiddag een wandelingetje gemaakt van een uurtje. Tijdens het wandelen kreeg ik echter benauwdheid en pijn in mijn borst dat doorschoot naar mijn rug. Met flinke hartkloppingen erbij. Nadat ik rustig ben gaan zitten, ging het gelukkig weer. Maar sindsdien heb ik bij praten, diep ademhalen, gapen, hoesten echt veel pijn. Vannacht huilend wakker geworden van de pijn in mijn borstkas. Pijnstillers genomen en dat werkt een paar uurtjes. Vanochtend begon het weer met een hartslag van 101 in rust. Ik heb geen idee of dit normaal is...??

Ik heb de pc al gebeld, maar die herkent deze klachten niet en adviseerde me om toch naar een huisarts te gaan. Aangezien het vrijdagmiddag is en ik hier liever niet voor naar de huisartsenpost ga, dacht ik om het eerst hier te vragen. 
 

Zijn er dames die dit herkennen, een paar weken na po? Kan het zo zijn dat ik toch teveel heb gedaan? Of dat er wellicht een spier wat geïrriteerd/ontstoken is? Zal ik het eventjes afwachten of toch de HA bellen? Ik hoor graag jullie tips ?

Zojuist, polemommy zei:

Hoe gaat het inmiddels met je?

Ahhh, lief. Haha, het gaat stukken beter! De paniekbuien zijn verdwenen en ik ben niet meer bang dat ik langzaam doodga. Ik heb met mn moeder en goede vriendinnen mn 'buien' besproken en dat gaf echt een hoop rust! En bovendien ervaringen van andere meiden die ook een BV hebben gedaan (best veel, waarvan ik het echt niet wist!) en die hebben allemaal positieve ervaringen. Thank God!
Een beetje gek is het wel, want ik herken deze buien echt NIET van mezelf. Ik ga er lekker aan wennen en ik ben blij als dadelijk de 6 weken over zijn en ik gewoon weer allemaal dingen kan doen  

Op 9-2-2020 om 09:03, polemommy zei:

Hetzelfde heb ik met elk van mijn 30 piercings gehad die er ooit in mij zaten.

 

Ook met een snijtand die bij werd gemaakt nadat hij is afgebroken. Ik bleef met mijn tong eraan zitten en dacht dat het nooit zou stoppen met ‚raar aanvoelen‘. Ik bleef maar googlen wanneer hij weer zal afbreken. Inmiddels ben ik bijna vergeten dat hij niet helemaal echt is.

 

Alles heeft tijd nodig om te wennen. Geef het de tijd. Niet lullig bedoeld ofzo, maar doe misschien even een paar meditatiesessies. Anders krijg je straks last van een selffulfilling prophecy en word je gewoon ziek omdat je het jezelf aanpraat. ???

Dank je wel voor je reactie  

Op 9-2-2020 om 09:30, bent001 zei:

jeetje meid zit je echt heel hoog he...

misschien is het een idee om een afspraak te maken met je pc en je angsten te bespreken. Wel vraag ik me af dat je hier nu zo mee bezigt bent na plaatsing, en niet vooraf.

Het heeft nou eenmaal tijd nodig, na mijn eerste bv vond ik het ooo super raar, voelde ze ploppen heeft een tijdje geduurd.

Na twee weken denken om ze eruit te laten halen vind ik echt wel heftig, uiteraard is het je eigen lijf en als dit zo voelt moet je het doen. 
Maar kan echt uit ervaring vertellen dat dat ze eigen gaan worden, heb er zelfs nog mijn twee aapjes in de eerste maanden groot mee kunnen brengen.

Zou wel echt iets aan deze angst gaan doen want dit vreet je op...

Ik ben inmiddels alweer een stuk rustiger, gelukkig... Ik ga zo echt niet na 2 weken al eruit halen, die paniekbuien hebben flink de overhand gekregen, haha. Ik ga er lekker van genieten en als ik na een jaar nog steeds een naar gevoel heb, kan ik altijd nog beslissen om ze er eventueel uit te halen. Maar dat zien we dan wel, eerst maar eens genieten. 

Mijn pc heb ik al gesproken en ook wat dames die een bv hebben ondergaan en positieve verhalen hebben (ipv die horror-verhalen). Dank je wel voor je reactie/advies  

Lieve dames, 

Eventjes een Update na al mijn paniek buien, haha! Na bijna 2 weken po heb ik vandaag de controle gehad en de borstwand meegekregen. Ik ben, gelukkig, uit die horror-gedachtes en inmiddels heeeeeeel erg blij met hoe het eruit ziet! Ik kan langzaamaan gaan genieten, Thank God ??? 

Daar wil ik jullie echt voor bedanken! Dankzij de inzichten en (positieve) ervaringen van jullie, kan ik ook een beetje gaan genieten! 
 

Het herstel vind ik wel pittig hoor, haha. Ik ben beroepsmilitair en ben best wat erbarmelijke omstandigheden gewend, dus ik dacht echt ‘pfff... piece of cake dit.’ Haha, beeeeeetje te voorbarig...?

Om nog wat ervaringen van jullie te horen: hoe ging dat bij jullie tijdens het herstel? Tot aan de 6 weken: wat kon je wel en wat kon je niet? Wat raden jullie af om te doen en hadden jullie ook nog regelmatig last van steken in de borst? En in je borstkas/rug? Konden jullie bijv. Aanrecht schoonmaken/afwassen/aankleden? En... hoe maakten jullie in vredesnaam een paardenstaart?! Hahaha...! ?

Alle tips en verhalen zijn welkom??

Op 8-2-2020 om 22:35, Rosanna123 zei:

 

Hey GarrieBarrie, wat naar dat je dit gevoel hebt in je hersteltijd. Ik kan het wel begrijpen. Zelf heb ik al heel lang siliconen, maar afgelopen jaar ineens vage klachten en toen heb ik ook internet afgespeurd. Er zijn genoeg enge verhalen te vinden en je kan jezelf echt gek maken (been there done that). 

 

Ik denk dat het goed is om te weten dat siliconen mogelijk klachten kunnen veroorzaken, en om je lichaam in de gaten te houden. Als je dat eenmaal weet, is het de vraag of het je helpt om enge verhalen te blijven lezen. In de meeste gevallen ontstaan er geen klachten en dan heb je je al die tijd druk gemaakt voor niets.

 

Voelt het na een tijdje nog niet goed, dan kan je ze altijd nog verwijderen. Ik ben me daar nu op aan het oriënteren (ook omdat ik ze te groot vind), en tja explantatie is geen feest, maar het is niet het einde van de wereld. Zelfs al zou je klachten krijgen, dan zijn er opties. Ik hoop dat je het zeker in je herstel even kan loslaten. Sterkte! X

Lief, dank je wel! Hoe lang heb je al jouw boobies? En hou je ons op de hoogte van je beslissing? ???

Op 8-2-2020 om 22:27, Ld1234 zei:

Ik vraag me sterk af waarom je toch voor een borstvergroting hebt gekozen. Heb je dit niet allemaal van te voren gelezen dan?

Ik heb in 11 jaar nog nergens last van. Ik denk dat je je misschien nog beter zorgen kunt maken over onze voedingsindustrie en alle rotzooi die tegenwoordig in ons eten zit. 

Je kunt je over alles wel druk gaan maken..heeft toch geen zin. Je hebt nog geen klachten toch..mocht je ze krijgen haal je ze eruit en kun je bv nog kiezen voor lipofilling.

Ik heb een bv genomen, omdat ik me al sinds m’n 15e een beetje schaam voor m’n kleine borstjes. Het heeft geen hele erge belemmering gehad op m’n leven, maar bij iedere ‘publieke’ douchebeurt, bij iedere sauna-bezoekje en bij elk nieuw vriendje heb ik me altijd ongemakkelijk gevoeld. En dat is met deze jongens wel echt voorbij! 
 

ik heb de verhalen natuurlijk wel van tevoren geleden, maar dacht altijd ‘ach, zo’n klein gedeelte, de kans is klein.’ En ‘maar ze onderzoeken alles en hier is nog geen onuitputtelijk bewijs voor.’ En ik heb ook vaak gedacht ‘Tsjah... m’n zus heeft ook kaar van artrose en die heeft geen siliconen. En een goeie vriendin heeft het Sybddoom van Sjörgen en die heeft geen siliconen. En ik ken meerdere mensen die een Burn-Out hebben gehad, allemaal zonder siliconen.’ Mijn broertje is arts (internist) en die heeft ongeveer hetzelfde gezegd. Dat ik me daar echt niet druk over moest maken als ik ze zou nemen! 
 

Maar nu ze er dus ein-de-link zitten, maak ik me ineens wél zorgen. En dat terwijl ik heel erg blij ben met het resultaat! Ze zijn echt schitterend, serieus! Maar als je je zorgen maakt ga je veeeeeeeel dieper ‘onderzoek’ doen. En dan zoek je natuurlijk waar je bang voor bent, want zo werkt het brein. Ik vind het ook zo stom van mezelf...!!! En nutteloos! En de positieve verhalen raken me dan minder, want ik ken heel veel vrouwen mét een bv die echt geen last hebben...
 

ik ben iig heel erg blij dat jullie hierop reageren. De info/steun is super, dank jullie wel! En die zal ik vast nog wel eens nodig hebben, denk ik zo, haha. 

Zojuist, GarrieBarrie zei:

Daar heb je natuurlijk gelijk in... Het is misschien ook wel, en dit gaat echt stom klinken, dat ik het gevoel dat er iets in mij zit dat niet van mij best een beetje naar vind. Ik vind dat ik sowieso het even de tijd moet geven om te wennen, maar momenteel vind ik alles een best naar. En dat in combinatie met die horrorverhalen, maak ik mezelf op-en-af een beetje gek... 

ik ga nu al verkeerd praten, haha. Excuus voor de automatische spellingscontrole, daar ging blijkbaar iets fout. De siliconen slaan nu al toe naar m’n hersenen?

2 minuten geleden, best_boobie zei:

Dit is een topic uit 2014. Er is ondertussen meer onderzoek geweest. Er is echt wel betere info te vinden op dit forum dan een reactie van een lid uit 2014.....

 

Je bent nogal onderlegd wat namen betreft. Je kunt elders blijkbaar je info makkelijker vinden dan hier op het borstenforum.... ?

Daar heb je natuurlijk gelijk in... Het is misschien ook wel, en dit gaat echt stom klinken, dat ik het gevoel dat er iets in mij zit dat niet van mij best een beetje naar vind. Ik vind dat ik sowieso het even de tijd moet geven om te wennen, maar momenteel vind ik alles een best naar. En dat in combinatie met die horrorverhalen, maak ik mezelf op-en-af een beetje gek... 

Op 21-11-2018 om 18:46, Patriciapatricia zei:

Hoi

 

Herkenbaar verhaal. Ik hebmijn protheses 330 mentor 5 weken gehad en zijner nu inmiddels bijna 3 weken weer uit. Het voelde na 1 week al niet oké, lichamelijke klachten had k niet maar psychisch ging ik kapot. Dacht eerst dat het eraan lag dat ik ze te groot vond. Ik wilde ook geen pornoborsten,ineens wist ik het, dit ben ik niet, ze moeten eruit, voelde me gewoon ziek worden. Heb van mijzelf echt niks maar na de explantatie kan ik dat heel goed accepteren. Beter gezond dan grote borsten 

Wauw, heb jij na 5 weken je protheses eruit laten halen? Wat stoer! 
Ik heb nu bijna 2 weken mijn nieuwe borsten... Ik heb er 15 jaar over gedaan om deze stap te wagen, maar nu voelt het echt niet goed. Ik vond de eerste 8 dagen heel erg pijnlijk en dacht steeds ‘waarom heb ik in hemelsnaam iets in mijn lijf gestopt...? Dit voelt niet oké...’ En met de horror-verhalen slaap ik best wel slecht. Ik wist dat die er waren, maar nu voel ik me best wel slecht met mijn nieuwe borsten. Ik wil eigenlijk een jaar wachten om hieraan te wennen, het resultaat is oprecht erg mooi. Maar ik mijn hoofd voelt het naar. Alsof ik mezelf ziek aan het maken ben. 

@Esmiralda, wat zijn jouw ervaringen momenteel? Gaat het beter met je? 

Op 29-12-2014 om 18:59, Jane_Doe zei:

Even vermelden dat je allergisch blijkt te zijn voor siliconen

Dat is anders dan ziek worden van zwetende implantaten.

De groep vrouwen die klachten hebben door zwetende of lekkende siliconen vallen 9 van de 10 keer in de groep die de implantaten al jaren hebben, lees langer dan 15 a 20 jaar.

De techniek en implantaten zijn enorm verbeterd sinds die tijd.

De kans dat je er last van krijgt is erg klein.

Maar dat blijkt dus niet helemaal waar te zijn... er komen steeds meer verhalen naar buiten, waarbij vrouwen al na een half jaar tot 5 jaar echt ernstige klachten hebben... Ik vind de verhalen iig zorgwekkend, helemaal in combinatie met de onderzoeken die Henry Dijkman, Rita Kappel en Frank Niessen doen. En ze krijgen internationaal steeds meer steun/bijval. 

22 uur geleden, Veerveertje zei:

@GarrieBarrie ik herken zoveel van mezelf in jou ?

Ik kan ook ineens in standje paniekmodus zitten. Sterker nog, toen ik eindelijk te beslissing genomen had om de operatie te gaan doen, had ik nachtenlang last van zweten, dromen, onrustig slapen, hartkloppingen overdag. Zelfs zo erg dat ik bij de dokter bloed heb laten prikken. Daar kwam niks uit en kon ik dus concluderen dat het stress was ?

Nu al iets meer aan het idee gewend, dus rustiger. Ook ik heb echt alle mogelijke scenario’s via internet gelezen. En tja, het blijft idd een risico. Maar het gaat zoveel vaker goed dan fout, dat het risico het me waard is. Toen ik ging parschutespringen, had ik ook de pech kunnen hebben net die ene parachute te treffen die niet open zou gaan. Als je op die manier beredeneert, kun je nooit iets in je leven.

Ik moet nog geopereerd worden, dus kan die ervaring nog niet met je delen. Maar ik heb zelf de gedachte nu, mocht ik net die pechvogel worden bij wie het misgaat en krijg ik klachten, dan halen ze ze er maar gewoon weer uit en is het ook weer opgelost

Ik ben echt zo blij met jullie reacties! Serieus! Dit doet me heel erg goed. Ik was gisteren al een stukje rustiger na m'n paniekbui en nu helemaal. Als er iets misgaat, dan laat ik ze gewoon eruit halen. Ik heb een goede baan en dan vul ik het wel op met lipofilling, dan ben ik sowieso ook al ietsje ouder (en waarschijnlijk dikker, haha). Als ik last krijg van rare klachten, dan laat ik me checken in het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Daar werken chirurgen die weten waar ze naar moeten zoeken bij prothesen en die schepen je niet zomaar af met een echootje. Gegevens heb ik al gekregen van twee vriendinnen die daar ook werken. En gewoon jaarlijks controleren; dat wordt ook aangeraden!  

Het gevoel dat er iets lichaamsvreemd in je lijf zit, is wel een beetje gek hoor... Maar dat zal vanzelf wel wennen, denk ik.

11 uur geleden, Julie88 zei:

Hoi dames, lees al een kleine week mee op dit forum, en na 2 naar getwijfeld te hebben door alle risico’s wat er wel niet kan gebeuren door de siliconen. Heb ik afgelopen maandag de knoop doorgehakt en gebeld voor een operatie datum! Ik sta er nu ook zo in dat mocht ik in de toekomst lichamelijke klachten krijgen die ik voorheen niet had dan moeten ze er gewoon uit. 
25 maart is het zover en word ik geopereerd door Frans straten kliniek heyendeal. Twee jaar geleden al op consult geweest en ken al een aantal dames die door hem zijn geholpen die erg tevreden zijn. Dus mijn vertrouwen in hem zit wel goed. Vind het leuk om bij jullie al wat tips te kunnen lezen voor na de operatie.

 

oh en ik heb nu een lege c. Voor mijn 2 wondertjes altijd mooie volle c maar helaas nu niet meer vandaar mijn wens ze nu te laten vergroten. Ik zit nu aan 375/400 cc te denken. 

Julie88, wat goed van je! Kom je ook uit Nijmegen? Ik heb hetzelfde hoor; heb echt heel erg lang getwijfeld en zelfs andere ingrepen als lipofilling overwogen. Daarvoor had ik te weinig vet, werd mij verteld. Als mijn huidige prothesen er echter uitmoeten (door klachten, complicaties of na 8/10 jaar), zal ik die optie nu zeker wel doen. 
Goed om te horen dat de dames tevreden zijn, ik ben ook heel erg tevreden over mijn resultaat (is nu 9 dagen geleden). Ik vind het herstel echter wel pittiger dan ik had verwacht...! Heb echt een volle week flink pijn gehad en kon werkelijk waar niks. Nu gaat het echt beter, alleen is het mentaal even wennen dat er iets lichaamsvreemd in mijn lijf is geplaatst. Mijn moeder, bij wie ik herstel de afgelopen 2 weken, zei 'je moet er psychisch ook gewoon even aan wennen.' En dat is het precies; soms krijg ik het gevoel 'Help! Ik heb twee levensgrote ontstekingen in mijn lichaam geplaatst!' Hartstikke stom natuurlijk, daar had ik EN over na moeten denken voordat ik onder het mes ging EN heel erg veel mensen hebben iets in hun lichaam dat niet van 'hun' is en bij het grote deel gaat dit gewoon goed. Ik ben er heel blij mee, maar heb het wel serieus onderschat. Ik zeg dit niet om je bang te maken hoor, maar eerder om je een beetje voor te bereiden  
 

46 minuten geleden, Ld1234 zei:

@GarrieBarrie ik heb de vorige nooit laten controleren en ze kwamen er na 10 jaar mooi heel uit. Mijn pc (van m'n 2e borstvergroting) zei tegen me dat als ik ergens last van zou krijgen kan ik meteen bij hem terugkomen en regelt hij een echo voor me.

Alleen is een echo genoeg als je klachten heb? Er zijn ook verhalen van dames die overal klachten hebben, de prothesen op echo in orde lijkt, maar vervolgens blijkt dat de hele ruwe kant eraf gezweet is...? Ja, ik hou het niet meer hoor hier. Bah.

9 minuten geleden, best_boobie zei:

Meid jij zit jezelf op het moment helemaal gek te maken. Je zit in je herstel. Geef jezelf de kans om te herstellen. Het is niet zo dat je zomaar opeens doodziek bent als je niet tegen de siliconen kunt! 
Eerst herstellen, en daarna gewoon alert zijn op signalen van je lijf. Ik heb nu 8 jaar mentor, geen vervelende klachten, alleen maar heel gelukkig met mijn mooie boobies. 
Maar, ik blijf wel alert! Krijg ik ooit vage klachten, dan gaan ze er uit. Ga ik niet eerst 10 jaar allemaal artsen af lopen om te vragen of het van de siliconen kan zijn, nee dan neem ik maatregelen. 
Ga niet alle topics omhoog halen die gaan over zwetende prothesen enz enz, maak jezelf niet zo gek, en geef jezelf de tijd om gewoon eens te kijken hoe de boobies gaan bevallen!

 

Blijf ademen!

 

xx BB

Dank jullie wel, lieve dames! Ik moet simpelweg gaan genieten en de 'vage klachten' goed in de gaten houden. Laten jullie je prothesen jaarlijks controleren?

6 minuten geleden, best_boobie zei:

Meid jij zit jezelf op het moment helemaal gek te maken. Je zit in je herstel. Geef jezelf de kans om te herstellen. Het is niet zo dat je zomaar opeens doodziek bent als je niet tegen de siliconen kunt! 
Eerst herstellen, en daarna gewoon alert zijn op signalen van je lijf. Ik heb nu 8 jaar mentor, geen vervelende klachten, alleen maar heel gelukkig met mijn mooie boobies. 
Maar, ik blijf wel alert! Krijg ik ooit vage klachten, dan gaan ze er uit. Ga ik niet eerst 10 jaar allemaal artsen af lopen om te vragen of het van de siliconen kan zijn, nee dan neem ik maatregelen. 
Ga niet alle topics omhoog halen die gaan over zwetende prothesen enz enz, maak jezelf niet zo gek, en geef jezelf de tijd om gewoon eens te kijken hoe de boobies gaan bevallen!

 

Blijf ademen!

 

xx BB

Ja hou op schei uit... En als je de verhalen gaat verzamelen, dan krijg je ook in 1 klap van alles te horen... ? En nu denk ik 'wat heb ik gedaan? Wat heb ik gedaan?' Ik kwam vorig jaar uit een flink nare Burn-Out en dit was eigenlijk een soort 'bekroning' op mijn herstel. Eindelijk de borstjes waar ik trots op kon zijn/worden... En nu kan ik er dus totaal niet van genieten, omdat ik dit soort horror-verhalen hoor/opzoek/niet negeer. 

En je hebt natuurlijk gelijk; ze zijn er tegenwoordig wel iets spichtiger op toch? Dus als ik vage klachten krijg, dan worden de klachten wel meteen serieus genomen? Man man man, wat kan ik paniekeren in 1 keer zeg, stomme gekke ik. 

Jeetje... Ik lees dit topic dus NA het plaatsen van mijn Mentor implantaten en ik word hier wel een beetje angstig door. Als ik dit geweten had, had ik ook de Monobloc Hydrogel genomen ipv deze siliconen waar ik wellicht doodziek van ga worden...

7 minuten geleden, Ld1234 zei:

@GarrieBarrie no worries...lekken kunnen ze niet. De protheses van tegenwoordig hebben een vaste gel. Ze kunnen wel zweten.

Hier een filmpje van motiva, hetzelfde geldt voor mentor.?

 

 

Ik wil mezelf niet gekmaken, maar van 'zweten' kun je ook al behoorlijk ziek worden toch? Ik heb dit echt allemaal afgedaan als 'het zal wel, we zien wel', maar nu ik zelf toch een pittig herstel heb begin ik mezelf maar een heeeeeeel klein beetje op te vreten....

Zojuist, Nina_a zei:

@GarrieBarrie ik heb de tips van hier goed opgevolgd en die werken. Ik slaap behoorlijk rechtop (stellage gebouwd), en een kussen onder mijn knieën. Ik zet ‘s nachts de wekker om paracetamol te nemen op advies van Best_boobie (dat advies kreeg ik niet van de kliniek). Als ik straks iets platter kan gaan slapen ga ik mijn voedingskussen erbij pakken. Dat is een langvormig kussen die je heerlijk naar je lichaan kunt vormen. Misschien een tip voor je om (tweedehands) te kopen.

Oh joh... Ik ben gewoon meteen plat gaan slapen, heb ik ook niks over gehoord... Haha, sukkel die ik ben  Waar is dat kussen onder je knieen goed voor?

2 minuten geleden, Nina_a zei:

Hi @GarrieBarrie ik ben 3 dagen geleden geopereerd, ook mentor 295 memorygel. Ik heb er vooraf veel over opgezocht, daar kun je echt van schrikken. Mijn conclusie is dat het inderdaad niet zonder gevaren is en dat het bij een aantal personen ook echt een reactie kan geven in het lichaam. Die kans is klein, en hopelijk hoor ik daar niet bij. Weet je wat het is, je leeft nu en er kan continu vanalles gebeuren. Dus va daar dat ik de bewuste keuze heb gemaakt het wel te doen. 
 

Mij valt me de pijn juist mee, ik denk omdat ik me had voorbereid op het hebben van veel pijn. Maar klagen mag hier hoor, het is ook vervelend en kan me voorstellen dat je ervan gaat twijfelen. Het even doorzetten in het begin. Hoe vind je het resultaat tot nu toe? 

Ahhhh, dank je wel voor je fijne berichtje! Ik ben dus meer iemand van 'alles komt wel goed, het komt wel goed.' totdat dingen niet echt gaan zoals gepland en dan ga ik in 1 keer stressen. Totaal onzinnig en onnodig en bovendien te laat... 

Ik vind het resultaat echt prachtig! Mijn moeder (daar ben ik nu bij aan het herstellen) kijkt ook iedere keer weer glunderend naar mijn borsten, want zij heeft de huilpartijen meegemaakt sinds ik 15 ben en weet alle maximizer bh's die ik steeds weer droeg  

En je hebt helemaal gelijk en ik heb dat vannacht al meerdere keren tegen mezelf gezegd 'er kan echt van alles gebeuren... Ik kan ook morgen de diagnose darmkanker krijgen of volgend jaar een auto-ongeluk krijgen.' En die geruststelling helpt wel even, maar 's nachts komen de demonen in je hoofd opzetten. En omdat bij mij de pijn dus heel erg tegenviel, ben ik er wellicht ook meer van geschrokken?

En hoe doe jij dat met slapen? Want ik vind dat toch wel een hels karwei hoor, haha... 

19 minuten geleden, Ld1234 zei:

@GarrieBarrie ik heb nu al 11 jaar siliconen in mijn lichaam. Heb mijn oude protheses wel onlangs laten vervangen, omdat ik graag groter wilde en rond ipv anatomisch. Ik heb geen rare vage klachten gekregen door mijn siliconen. Ik lees ook met opzet deze dingen niet. Wil mezelf niet gek maken met dingen die je zou kunnen krijgen. Vermoeidheid had ik al voordat ik mijn siliconen kreeg. Ik heb meningitis sepsis gehad toen ik 15 was en daar wel een beetje vermoeidheid aan overgehouden. 

Pijn en dat drukkende gevoel is normaal en gaat ook over. Ikzelf ben 1 van de gelukkige die beide keren geen pijn heeft ervaren, maar vriendinnen van mij hebben wel veel pijn gehad en dat drukkende gevoel. Dit is weggegaan bij hun en ze zijn nog steeds super blij met hun resultaat.?

 

Liefs,

LD 

Ohhh, dank je wel voor je reactie! Het stelt me meteen al meer gerust. En ik vind die verhalen ook erg vervelend; ik heb heel lang de Diane-35 geslikt en toen daar horror-verhalen over kwamen, heb ik me daar nooit iets van aangetrokken. Maar dat was toch ietsje minder duur en daar kon je mee stoppen wanneer je wilde... Dit is toch wel meer permanenter, zeg maar. En het idee dat deze prothesen gaan 'lekken', daar word ik echt akelig van! Maar je wil die verhalen niet lezen, dus ik ga ze ook niet vertellen hier. Maar ik heb gewoon wat bemoediging nodig van wat meer 'ervaren' dames, haha? Die dus WEL fijne ervaringen hebben met siliconen boobies ?

Mijn moeder was de eerste die ik heb verteld dat ik nu echt een bv wilde doen... Die was meteen helemaal voor! Daarna mijn ex-vriend (jawel, we hebben nog erg goed contact). Die was iets minder voor, maar weet hoe sterk mijn wens altijd al is geweest.  En dan is het natuurlijk belachelijk om dit gevoel te laten verpesten door verhalen die ik notabene al kende en waar ik me NU in 1 klap iets van ga aantrekken... Gekke Char?

Op 22-9-2019 om 17:38, vithoufiore zei:

 

Oh zonder die hechtingen snap ik helemaal, is weer een stap he, eentje waar je dan weer stress over kunt hebben ?.

 

Thanks voor je bemoedigende woorden. Ik

kijk uit naar het moment dat het niet meer alleen lichaamsvreemde pijnlijke obstakels zijn maar dat ik ze ook echt een beetje als van mezelf ga vinden en er echt van kan gaan genieten! Niet dat ik het nu allemaal k*t vind hoor, maar is toch anders haha. 

Ik ben echt vol begrip je ouderenberichten aan het lezen als steun, want het klinkt allemaal zooooo herkenbaar! ❤️Ik ben net dus geopereerd (7 dagen) en het herstel valt me echt bar vies tegen, pfuuuu.... De helse pijnen heb ik nu gehad, nu het gevoel van 'iets dat niet van mij is dat in mn lichaam zit' accepteren... Voelt allemaal heel naar en benauwd, bahbah.

Ik ben vorige week geopereerd bij Kliniek Heyendael door Dr Straten. Hij heeft het een heel mooi gedaan en ben erg tevreden met het resultaat (295 cc Mentor MemoryGel, Moderate Profile). Ik was echt totaal niet zenuwachtig, maar ik vind het herstel echt vrij pittig... Heb 7 dagen lang echt pijn gehad en sinds vandaag heeft die pijn plaatsgemaakt voor een drukkend/benauwd gevoel. Hopelijk gaat dit snel weg en kan ik dan echt gaan genieten, want het ziet er echt mooi uit en ik ben heel fijn behandeld daar