Recidiva

Nou dat klinkt wel heel erg laconiek van die arts zeg. Tepelnecrose is niet niks. Ik hoop dat hij het nu goed weggehaald heeft en je ervan af bent en kunt gaan herstellen. 

Ik ben met 7 weken bij m’n PC geweest op m’n 6-weken-controle en hij wilde nog een keer prikken om toch nog te kijken of hij nog bloed/vocht uit mijn linker borst kon krijgen maar ook deze keer kwam er niets uit. Wel zei hij dat mijn linker borst al een enorme inhaalslag heeft gemaakt en dat is ook zo, ook deze borst voelt inmiddels al flink soepeler

Helaas heb ik dus wel een contactallergie, misschien van de lijm zei de verpleegkundige, en moet ik crème gaan smeren en pillen slikken om ervan af te komen. Zodra dat weg is mag ik siliconencreme gaan smeren en siliconenpleisters plakken om de littekens zo klein mogelijk te houden. Ze zijn nu echt heel mooi fijn, op sommige stukjes zelfs nauwelijks zichtbaar, en dat wil ik graag zo houden.

Hij heeft bevestigd dat ik alles weer mag en ik moet nu over een half jaar terug komen en dan kijken we of links helemaal bijgetrokken is en beide borsten uiteindelijk hetzelfde zijn. Voor die tijd zou hij toch geen actie ondernemen om iets te herstellen zei hij, dus ik wacht rustig af en ga voorlopig genieten van een zomer met strakke topjes en jurken met spaghettibandjes!

Een mijlpaal, 6 weken po en ik zou weer alles mogen vanaf dit moment. Ik kan echter nog zeker niet alles, mijn armen omhoog strekken gaat echt nog niet helemaal bijvoorbeeld. Wel heb ik inmiddels mijn slaapconstructie weggehaald en draai ik weer van zij naar zij. Daarbij merk ik wel dat het niet prettig is als ik mijn arm dan op mijn borsten laat steunen en het rare is dat ik nu dus de hele tijd op mijn rug wakker word terwijl ik eerst niet op mijn rug kon slapen.

De verkleuring is wel al een eind weg, waar de grootste blauwe plek zat onderaan mijn linker borst lijkt het alleen nog wat grauwig van kleur. Er is nog steeds wel een duidelijk verschil in beide borsten en hoogte van de tepel, ik blijf voorlopig hopen dat dit nog bij gaat trekken zodra ook de linker borst nog meer versoepelt. 

Ik heb nu wel wat nieuws, sinds iets meer dan een week ofzo heb ik allemaal rode bultjes, een soort pukkeltjes of blaasjes. Het begon langs de littekenrand onder mijn linker borst en inmiddels lijkt het te verspreiden en krijg ik ze ook onder de andere borst. Ik dacht nog misschien is het zweet uitslag, maarja, zweten onder m'n borsten doe ik nu eigenlijk niet meer want hangen doen ze niet meer. Of dat het uitslag zou zijn van m'n siliconencreme die ik al een paar keer gesmeerd had, maar jeuken doet het niet echt, soms een klein beetje, en dat zou ik dan verwachten bij een allergische reactie. Ook nu ik dus al een aantal dagen niets meer smeer wordt het nog wel erger. Ik heb het idee dat het van de oplosbare hechtingen komt. Gelukkig volgende week nog een keer op controle dus dan maar even navragen.

Ook heb ik nog wat andere bh's laten komen en daar lijkt de 85B weer het beste van te passen, ik denk dus dat het bij mij uiteindelijk een volle B, kleine C is. Al met al moet ik zeggen dat die overgang van groot naar nu ineens klein me toch zwaarder is gevallen dan ik van tevoren had ingeschat. Met kleren aan vind ik m'n silhouet echt zo waanzinnig veel mooier dan voorheen toen ik gewoon topzwaar was. Maar in m'n blootje heb ik wel het gevoel dat ze nu een beetje klein zijn. (Of misschien is de rest van mijn lijf eigenlijk wel te groot.) Ik weet niet hoe het zich verder nog gaat ontwikkelen maar ik verwacht niet dat het qua grootte nog heel erg gaat veranderen, wel nog qua vorm hoop ik. Nu heb ik natuurlijk 33 jaar geleden al een keer een bvk gehad en in die tussentijd waren ze ook weer vele maten groter geworden dus misschien dat het toch nog wel wat verandert. Voorlopig eerst maar eens aanzien en kijken hoe ik de zomer doorkom en me dan voel met minder bedekkende kleding aan. In ieder geval heb ik zeker niet dat euforische gevoel dat door velen hier omschreven wordt.

Door de tweede bvk heb ik nu aan de buitenste kanten van mijn beide borsten een soort van kraaienpootjes. M'n oude litteken loopt vanuit m'n borsten wat rechter door naar de zijkanten en het nieuwe litteken loopt daar naar boven toe. Het is wel apart, net alsof m'n borsten aan het glimlachen zijn en er dus kraaienpootjes verschijnen!

Ja het is echt niet allemaal rozegeur en maneschijn hoor maar het gaat vast allemaal herstellen en dan kunnen ook jullie genieten! Ikzelf moet overigens juist weer heel erg wennen aan mijn nieuwe cup en vorm. In het begin dacht ik echt dat er helemaal niets meer over was! Het went inmiddels wel al een beetje maar die onzekerheid heb ik net zo goed.

Ja sommigen zijn zeer terughoudend met antibiotica en vinden dat je lichaam het eerst zelf moet proberen op te lossen. Ik zou het zeker heel goed in de gaten houden en wanneer je het niet vertrouwt echt aandringen op handelen door welke arts dan ook!

Jeetje wat heftig! En wat naar dat ze niet gelijk gereageerd hebben toen je aangaf dat er iets niet goed was. Ik zou ook zeker antibiotica verwachten of ze moeten iets op kweek gezet hebben om eerst te kijken welke de beste is?

Ja snap ik, ik heb zelf weleens de galerij hier langs gelopen om te kijken naar foto’s en dan zie je bij sommigen ook complicaties met open stukken maar als je dan kijkt naar hoe het later genezen is dan ziet het er prachtig uit en zie je er niets meer van. Het is eigenlijk best wonderbaarlijk hoe je lichaam weer kan herstellen! 

Gewoon toegeven aan die moeheid hoor, lekker je rust nemen. Dat herstel kost gewoon energie en daarnaast is het toch een ingrijpende operatie. Dat open stukje gaat echt herstellen en ook die tepels gaat helemaal goed komen. Fijn dat je in ieder geval gelijk al zo blij bent met de cupmaat, ikzelf moest erg wennen en vind ze nu pas wat mooier worden.

Ik dacht dat het weer eens tijd werd voor een update. Ik ben nu 5 weken po en de genezing gaat voorspoedig. Met de tussencontrole bij dr. C. heeft hij toch nog tot twee keer toe geprobeerd om met een injectienaald mijn bloeduitstorting links leeg te trekken, ondanks dat ik dacht dat hij dat niet meer ging doen. Het lukte hem ook niet om er iets uit te krijgen. Gelukkig had hij gelijk toen hij zei dat ik er niets van ging voelen. Doordat links nog veel harder is, zijn m'n borsten niet helemaal gelijk, rechts is veel soepeler al en daardoor ook al ronder. M'n rechter tepel lijkt ook net iets hoger te zitten (nog). Hij garandeerde me dat ik uiteindelijk twee gelijke borsten ga krijgen en daar vertrouw ik dan ook maar op. 

De lijmresten brokkelen eraf en daarmee vallen ook wat korstjes weg en zie ik mooie dunne littekens. Aan de zijkanten zitten nog stukjes van de oude littekens van mijn allereerste bvk, die werden destijds gelijk dik. Ik hoop dat dat nu niet weer gaat gebeuren. Ik heb ook al bh's zitten passen, heb verschillende maten besteld omdat ik zo verschrikkelijk nieuwsgierig ben wat het nu uiteindelijk gaat zijn. 85C lijkt vooralsnog te passen maar ik merk wel dat ik nu liever zonder beugels heb. Misschien dat dat weer komt als ik weer een paar maanden verder ben. Voorlopig loop ik nog in die zwarte van jou @Doe ik het of niet?, hij zit prima! 

Ik moest met drie weken extra op controle vanwege de enorme bloeduitstorting links die hij toen nog geprobeerd heeft leeg te halen. En daarna dus pas weer na drie weken. Mijn pc hecht inwendig met oplosbare hechtingen en lijmt de buitenkant, daarvoor hoef ik dus niet terug. Er zaten bij mij dus geen pleisters overheen en de lijm raakt nu na vier à vijf weken pas los. Ik heb het dus wel al gelijk vanaf dag 1 zonder bedekking kunnen bekijken elke dag maar nu met de lijm vallen ook de korstjes ermee af en zie ik echt pas het littekenstreepje.

Ik heb trouwens wel heel erg opgelet dat ik mijn bh altijd goed naar onderen trok zodat de rand niet over die onderste littekens viel en eigenlijk doe ik dat nog steeds. Mijn arts zei dat maar ik heb het ook van @Doe ik het of niet?. Wel heb ik ook dat gevoel dat alles weer op die littekens drukt als ik ‘s morgens overeind kom, het tintelen in de tepels herken ik overigens niet. Ik deed er ook zo lang over om te douchen en aan te kleden, alles heel voorzichtig, maar ook omdat ik er zolang naar bleef kijken! Succes zonder de paracetamol. 

Ook bij mijn pc is een wondcontrole na een week gebruikelijk, en zeker als er nog wat vocht/bloed uit je tepel komt lijkt het mij alleen maar fijn om even een controle te hebben. Ik wil je niet ontmoedigen maar bij mij is links nu na bijna 5 weken nog steeds dikker dan rechts, ik ben bang dat daar echt veel tijd overheen moet gaan (in mijn geval zeker).  Ik herken het wel allemaal, ik stond die eerste paar weken echt elke dag in de spiegel te kijken of ik al verandering zag. Kijken doe ik nog steeds heel veel, voelen trouwens ook, maar ik maak nu nog maar een keer per week een foto in de hoop dat ik dan, als ik de foto’s op een rij zet, de veranderingen beter ga zien. Succes bij de controle vrijdag!

Hoi, ik heb zelf in juni 2018 liposuctie laten doen maar verder niet voor een lipofilling maar ik lees het bovenstaande over onderbuik en hele buik. Het is namelijk zo dat de buik en maag dus onder en boven de navel als twee verschillende zones worden gezien, ik weet niet of spookbewoning dus met onderbuik alleen het gedeelte zo’n beetje van de navel naar de venusheuvel bedoelt, anders hadden ze dus de maag erbij moeten doen. Zelf heb ik vier zones laten doen, buik, maag, heupen (love handles) en bikiniband, dus bh band rug zeg maar. Dat is op een vrijdag gebeurd en op de maandag ben ik gewoon weer gaan werken, wel in een compressie-pak onder mijn kleding en met paracetamol maar dat ging wel. Mijn huid is niet meer de jongste maar hij is zeker net zo mooi als voorheen gebleven.

Ik ben afgelopen week weer begonnen maar wel maar voor de helft, dat was 3 en een halve week po. Deze week is het voorjaarsvakantie en dan ga ik vanaf volgende week weer fulltime terug aan de slag. Het ging op zich wel maar je merkt dat je dan toch veel meer doet nog met je armen dan wanneer je thuis zit, dus ik heb wel weer regelmatig paracetamol genomen en ik vond het ook best wel weer vermoeiend maar dat ligt er misschien ook aan wat voor werk je doet. Het is ook niet dat ik mijn werk heel erg gemist heb, dat scheelt ook, anders was het mij vast wel gelukt om nog iets eerder weer te beginnen. Maar zonder complicaties lijkt week 4 mij een prima plan.

Die steken heb ik overigens ook, verder heb ik niet echt pijn meer enkel als je net even verkeerd beweegt of teveel bewogen hebt dus. Ik heb wel pijn en een verdikking daar waar hij de liposuctie canule ingestoken heeft. Daar komt mijn bh soms ook net tegenaan en dat is niet prettig. Dit is bij mijn linker borst, die bij mij ook meer opgezet is en nu dus ook veel meer harde stukken heeft dan mijn rechter borst. Die rechter is al veel soepeler.  Die linker was ook een maat groter en daar heeft mijn pc ook meer moeten weghalen met die liposuctie. Maar bij de controle zei hij dat dat allemaal goed komt en ik uiteindelijk twee gelijke borsten ga krijgen en die man ziet er zoveel en hij zegt het op zo’n geruststellende manier dat ik daar het volste vertrouwen in heb. Voordat ik de operatie in ging en ik wat gespannen was zei hij, ‘ach mevrouw dat hoeft toch niet, het is maar een borstverkleininkje’! Hij doet er ongeveer vier per week geloof ik!

Wat leuk dat we er weer een bvk bij hebben! Ik vond het zelf ook heel fijn om alle verhalen te lezen, vooral ook in het traject naar de bvk dus is het altijd weer leuk als er eentje bij komt. Dat emotionele hoort er wel een beetje bij geloof ik.

Zelf werd ik links overigens helemaal blauw, mijn pc heeft na 3 weken nog geprobeerd om het bloed eruit te trekken maar dat lukte niet. Nu ruim 4 weken verder is het blauwe al goed weggetrokken maar is er een harde schijf overgebleven, onderhuids bloed dat wel een tijdje zal duren voordat dat helemaal weg is.

Het op je rug slapen went wel hoor, ik kan al een beetje zijwaarts draaien maar merk dat ik het nu toch nog prettiger vind om op mijn rug te liggen. Wel heb ik, net als velen hier met een Voedingskussens doen, een constructie gemaakt in mijn bed en een kussentje onder mijn knieën zodat ik geen doorgelegen rug krijg. Succes met je verdere herstel!

Hoi Beyoncé, 

Ook ik heb niemand iets verteld, het was bij mij dan wel de andere kant op naar een bvk maar het principe is hetzelfde. Ik zit in een sector waarbij ik met heel veel mensen te maken heb en ik heb er totaal geen behoefte aan dat iedereen dat zou moeten weten. Zelfs mijn directe leidinggevenden weten van niets.

Ik weet niet of je ook uit Nederland komt maar ik heb daarvoor een afspraak gemaakt met de bedrijfsarts, hem heb ik onder vertrouwen natuurlijk wel alles verteld, en omdat ik de bvk vergoed krijg (en ik neem aan dat dat ook voor een bv zou gelden wanneer deze vergoed wordt) valt het gewoon onder de ziektewet. Hij zei dat ik mijn leidinggevende niets hoefde te vertellen, enkel van wanneer tot wanneer ik afwezig zou zijn. Ik weet namelijk zeker dat wanneer ik een iemand iets vertel, dit binnen een mum van tijd toch doorverteld wordt, zelfs in vertrouwen. Wel zei hij dat het handig kan zijn om wel ‘iets’ aan te geven omdat met anders gaat speculeren, maar omdat ik niet zomaar iets wil verzinnen en ik er ook niet om wil liegen heb ik ervoor gekozen om echt helemaal niets te zeggen tegen niemand, dus ook geen familie of vrienden. 

Het lijkt bij mij allemaal prima te herstellen. Ik heb wel ook liposuctie van mijn oksels gehad en had echt een giga bloeduitstorting. Mede daardoor is het nog wel enorm hard aan met name mijn linker kant maar ik merk per week dat ik beweeglijker word, dat ik wat meer op m’n zij kan draaien etc. en ook de littekens genezen mooi. Ik ben nog wel voorzichtig hoor want ‘Doe ik het of niet’ kreeg ook pas met 4 weken een gaatje op het ‘drielandenpunt’ !

Wat een ontzettend nare aanleiding maar wat goed dat je doorzet. Zelf ben ik net 4 wkn po na een bvk en het voelt zoveel lichter!

Auw, ik kan me voorstellen dat je geen hoestbuien wil vlak na zo’n operatie. Ben zelf 4 wkn po en moet er ook nog niet aan denken. Beterschap! 

Inmiddels ben ik alweer drie weken verder en alles gaat nog steeds goed. M’n bloeduitstorting is inmiddels al veel lichter opgekleurd, de zwelling lijkt iets afgenomen maar de harde schijf aan de zijkant van mijn linker borst zit er nog wel. Links oogt door de zwelling ook nog iets groter en hoger dan rechts. Dat zal wel echt z’n tijd nodig hebben. De lijm begint los te komen en hangt er op sommige stukken half bij. Hoewel ik iemand ben die heel erg graag aan dat soort dingen gaat zitten plukken blijf ik hier keurig vanaf. Vanaf volgende week ga ik weer terug werken, ik moet zeggen dat dit thuis zitten wel bevalt eigenlijk, maar eerst nog even terug op controle. Het zou me tegenvallen als hij de bloeduitstorting nog leeg wil trekken, volgens mij doet m’n lichaam het zelf al best goed.

Ondertussen heb ik ook alweer afgesproken met vriendinnen en familie en ik vind het verbazingwekkend dat niemand het in de gaten lijkt te hebben. Maar heel weinig mensen weten ervan af bij mij en het lijkt ook verder niemand op te vallen dus. Zelf ben je er zo ongelooflijk veel mee bezig, vooraf ben je er ongelukkig van, vind je dat niets staat. En nu kijk ik weer iedere dag in de spiegel en probeer ik het herstel vooruit te kijken. Bijna alle kleding die niet strak over m’n hoofd aan en uit moet heb ik al gepast om te kijken hoe het nu staat. Yes, ik heb weer een taille, m’n truien kunnen vanaf nu zelfs een maat kleiner lijkt het wel. Het zal vast ook wel komen doordat het winter is en in een trui valt het allemaal wat minder op natuurlijk. Strakke truitjes durf ik nog niet aan te trekken. Misschien dat mensen tegen de zomer gaan denken dat ze wat zien aan mij, ik ben benieuwd. Het wordt vanaf nu wel opletten op m’n taille trouwens haha, die moet nu wel blijven!

Wat heerlijk voor je dat het zo meevalt en alles zo naar je zin is. Blijf nog wel voorzichtig aan doen hoor want zeker als het zo lekker gaat heb je gauw de neiging om teveel te gaan doen.

Ja dit is ook wel van die liposuctie maar die zwelling/bloeduitstorting is best pijnlijk en ik heb nu ook al een paar dagen wat verhoging. Mijn linker borst is echt behoorlijk pijnlijker dan rechts, daar is de zwelling veel minder. Links voelt echt aan als een hele harde schijf. Slapen gaat nu best goed, altijd op m’n rug, op m’n zij zou echt niet gaan door die zwelling onder mijn oksels. Ik hoop alleen dat links zich blijft gedragen en dat het niet gaat ontsteken ofzo. 

Ik weet dat jij deze optie nog steeds hebt, en met de foto’s die ik van jou gezien heb zou ik het zeker aan durven. Mijn rechterkant gaat namelijk echt heel goed en die is qua pijn en zwelling ook prima uit te houden. Het is puur dat er bij links aanzienlijk meer weggehaald is zowel van de borst als onder de oksel en omdat het de tweede bvk is zei hij, daardoor zou ik nu meer last van bloeduitstortingen hebben. 

Ik heb een verhaal gelezen hier van iemand die wakker werd en vond dat ze Frankenstein tietjes had, dat gevoel heb ik ook nog wel een beetje, het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. Mede doordat ik door die zwelling aan de zijkanten een beetje vierkant bovenlijf heb en het echt blauw/zwart/geel/groen ziet. Maar ik heb er inmiddels wel meer vertrouwen in dat de vorm terug gaat komen en het dan echt een enorme verbetering gaat zijn. Ook die doorlopende borstkwabben onder m’n armen zijn echt weg, ondanks de zwelling kan ik dat nu al wel zien. Het voelt ook al alsof er echt een kilo van m’n schouders af is en met kleren aan vind ik het al echt heel mooi, met hele mooie zachte rondingen.

Nu inderdaad nog steeds maar rustig aan doen en duimen dat het links een beetje rustig wordt.

Inmiddels weer op controle geweest bij de PC. Het gaat op zich goed, mag weer douchen wat ik dan ook gelijk gedaan heb en de kleintjes mogen elke dag een uurtje buiten spelen. Er komt ook alweer een beetje rondere vorm in heb ik het idee. Wel heb ik een gigantische bloeduitstorting links waardoor ik eerder terug moet op controle. Als het over twee weken nog zo erg is dan gaat de spuit erin en gaat hij het leeg trekken zei hij ?  Zo’n ergere bloeding zou komen doordat het de tweede bvk is. Ben ook nog wel erg gezwollen, zeker m’n flanken door de liposuctie, waarbij het vocht en dus ook de bloeduitstorting zakt naar m’n rug en onder m’n bh band. Duimen maar dat m’n lichaam het zelf kan wegwerken.

Wat lief dat je zo bezorgd bent, het gaat goed met me hoor en ik doe niets wat niet mag. Ik heb afgelopen nacht iets beter geslapen, heb met een oud dekbed een soort rolletje gemaakt waar ik in kan liggen en dan voelt het toch een beetje alsof ik op m’n zij lig. Ik heb inderdaad al een keer ergens een foto zien langskomen van jouw constructie, nu met dit rolletje lijkt het een beetje op jouw voedingskussens. Kijken kan ik niet laten, ik zit er ook veel aan te voelen, gewoon door m’n kleren heen hoor, ik wil geen infectie oplopen, maar ik moet erg wennen aan m’n nieuwe boobies, kijk iedere keer in de spiegel naar m’n silhouet, voel me echt wel superslank ineens!

Nou mijn eerste nacht thuis ging stukken minder, ik kan m’n draai nog absoluut niet vinden en was ook vergeten om nog pijnmedicatie in te nemen voordat ik ging slapen. Dat had ik dus niet moeten doen, werd wakker met een enorme hoofdpijn, lag redelijk plat op m’n rug en had het gevoel dat al het vocht naar m’n hoofd was gegaan. Heb toen maar gelijk mijn pillen genomen en er nog twee kussens bijgepakt om wat hoger te liggen met m’n hoofd, alleen kreeg ik dan last van m’n nekspieren als m’n hoofd een kant op viel tijdens het slapen. Daar moet ik dus nog echt even een oplossing voor zoeken om dat 6 weken vol te houden. 

Ik ga zo meteen eens voorzichtig proberen de rest van m’n lijf te wassen, zag dat er nog geel ontsmettingsmiddel op m’n arm zat en denk dat ik het ook niet kan laten om nog eens voorzichtig te spieken hoe het er nu uitziet. Heb een beetje angst dat er niets meer van m’n borsten over is.

Nou het is gebeurd, bijna een half jaar na mijn eerste bericht hier zit het erop! Gisteren in alle vroegte reden wij naar Antwerpen. Ondanks dat het mistig was waren we keurig om kwart voor 7 bij het AZ Monica maar moesten daar nog ruim een half uur wachten voordat we bij de onthaal aan de beurt waren. Daarna ging alles in rap tempo, we mochten naar de eerste verdieping en daar werd mij verteld dat ik als eerste aan de beurt zou zijn, al om 9 uur. Op mijn kamer lag mijn operatiekleed al klaar, en na even wachten kwam de zuster alles opmeten, bloeddruk (iets te hoog van de spanning), zuurstofgehalte in het bloed en temperatuur. Ook kreeg ik steunkousen. Daarna was het wachten op de pc, die kwam en tekende alles af, vroeg nog welke maat ik het liefst wilde een grote C of een kleine C, hij tekende ook heel duidelijk af wat er nog aan vet weggehaald zou moeten worden onder de oksels. Daarna kreeg ik mijn operatiekleed aan, ik kon nog net een foto van de tekening maken toen de zusters al binnen kwamen, m’n kousen aan moesten en ik mee mocht naar de OK. M’n man nam afscheid bij de lift en ik werd met m’n bed naast de OK neergezet. Daar werd ik opgehaald door twee OK verpleegsters en moest ik zelf de OK inlopen en op de tafel gaan liggen met m’n armen uitgestrekt. Ik kreeg allerlei plakkertjes om m’n hartslag en temperatuur in de gaten te houden en de andere verpleegkundige prikte m’n infuus. Daarna kwam de anesthesist die eerst iets tegen de pijn gaf via het infuus en daarna m’n slaapmiddel. “Over 20 seconden slaap je” zei hij, “het voelt wat branderig maar geef je daar maar aan over”, en weg was ik. 

Ik werd wakker op de verkoeverkamer, eigenlijk omdat de mevrouw naast mij een beetje lawaai maakte toen zij wakker werd en iedereen daarop af vloog om haar te kalmeren. Het was rond tien voor 11 zag ik op de klok, ik kreeg een ijsje en werd naar m’n kamer gebracht. Via m’n infuus kreeg ik vocht en daarna werd regelmatig ook een nieuw zakje pijnstiller aangekoppeld. Daarnaast had ik twee potjes met drains die uit m’n verband kwamen, aan elke kant een en een zuurstofmaskertje. Regelmatig kwam de verpleging mijn bloeddruk, zuurstofgehalte en temperatuur opnemen. Deze keer was m’n bloeddruk erg laag wat wel gebruikelijk was na een operatie zeiden ze. Ook controleerden ze of ik geen zwelling had en of m’n doorbloeding goed was, door te kijken naar m’n tepels die door gaatjes in het verband zichtbaar waren. Voor de rest lieten ze me lekker liggen en heb ik heerlijk de rest van de dag gedommeld, dan weer geprobeerd wat te lezen of tv te kijken maar ik viel eigenlijk elke keer weer in slaap. Pijn had ik niet, het was wel gevoelig, zeker als ik bewoog en ik voel (nu nog) de zwelling aan de zijkanten maar met de pijnstilling gaat het allemaal erg goed. Ik had naast een polsbandje met mijn naam ook een blauw bandje gekregen omdat ik valgevaarlijk was. Ik mocht dus ook niet zomaar naar het toilet, niet dat het me gelukt was met al die slangetjes. ‘S avonds kon ik voor het eerst pas plassen, schijnt weleens moeilijker te gaan na een operatie, en mocht ik op de po-stoel. Een beetje duizelig ben ik af en toe wel geweest maar misselijk helemaal niet, heb totaal geen last van de narcose gehad.

Als avondeten kreeg ik een paar witte boterhammen met een bakje yoghurt en thee en om 6 uur kwam de pc nog kijken hoe het ging, hij vertelde dat hij rechts 360 gram en links 470 gram had weggehaald, het verschil was groter dan hij vooraf dacht. Ook bij het vet uit m’n oksels was er een verschil, links was meer verwijderd. Daar was het gaatje voor mijn liposuctie boven in m’n oksel gemaakt en aan de rechterkant onderin zei hij. Die nacht heb ik best redelijk geslapen, werd wel een paar keer wakker, ook vanwege de controles maar met de hoofdsteun wat omhoog en ook m’n benen iets, ging het niet onaardig. Thuis heb ik helaas geen verstelbaar bed, dus ben benieuwd of dat straks ook nog zo gaat op m’n rug.

Vanmorgen kreeg ik nu een paar bruine boterhammen met koffie als ontbijt en kwam de pc weer langs en na goedkeuring mocht ik opgehaald worden. De verpleegsters koppelden mij daarna los, m’n infuus eruit en de drains - deze keer had de pc wel eerst het vacuum eraf gehaald. Ik kan mij nog goed herinneren dat dit bij mijn eerste bvk ruim 30 jaar geleden niet gedaan was en dat het verwijderen van de drains erg veel pijn deed. Nu was dat dus stukken minder pijnlijk, de drains staken ook onder mijn borsten in mijn lijf en niet net als toen langs de onderkant van m’n borsten en onder m’n oksels eruit. De drains zaten met een hechtinkje vast dat losgemaakt werd, het verband mocht eraf en de watjes die allemaal vastgeplakt zaten werden zo goed mogelijk met een steriel middeltje natgemaakt zodat ze weggepakt konden worden. Ik heb even snel wat foto’s gemaakt voor mezelf en toen mocht de sportbh aan en kon ik verder aankleden, met twee verbandjes er nog in voor eventueel vocht. De gaatjes van de drains werden afgeplakt met een pleister met een gaasje eronder. Daarna heb ik mezelf een beetje verder aangekleed en gewacht tot mijn man er weer was.

Met een controle afspraak voor volgende week en een recept voor pijnstilling mee mocht ik weer naar huis. Het zit erop! Zonder kleding aan vind ik het er nog maar eng uitzien met hele kleine tepels en hoop ik dat het allemaal weer mooi rond wordt als het herstelt en de zwelling afneemt. Met kleren aan bevallen de vormen mij heel erg goed, geen strak getrokken T-shirt meer maar gewoon een mooie golvende lijn! Heerlijk! Straks kan ik ook iets straks aan en hoeft het niet meer allemaal oversized!