Mevrouw : 6 september 2017 : Dr. van den Broecke : Kliniek ?

[Mevrouw]

Hoi

ik ben een 36 jarige moeder van 3

kids. Ik had altijd al mini-borsten maar door puppy-vet leek het nog wel íets. Na drie kinderen en ook 6 kg lichter dan voor ik zwanger werd, bleek ik echt plat. Stoppen met

borstvoeding (bij nr drie stopte ik na een half jaar) vond ik emotioneel moeilijk want dat betekende vaarwel voor mijn borsten. Toen bleek dat borstvergroting in uitzonderlijke gevallen vergoed zou worden dit jaar (2017) ben ik snel in actie gekomen. Na een bezoek aan de huisarts (oh wat schaamde ik me toen ik me moest uitkleden), een echo in het ziekenhuis (onderontwikkelde borsten bevatten <1cm klierweefsel) en een borstfoto om vreemde cellen uit te sluiten, kreeg ik groen licht! Met 0,6 resp 0,8 cm klierweefsel voldeden mijn borsten aan het 'keurmerk'. Gênant, maar ook fijn aangezien ik me dus niet aanstelde én het financieel mee zou vallen. Twee weken geleden heb ik 295cc (Natural atomic st410 mf, 120295, ruw) gekregen wat een mooie C cup oplevert. Geen grote borsten gelukkig want dat wilde ik ook niet. Eigenlijk wil ik zelfs dat anderen het niet echt opvalt, want ik doe het alleen maar om me normaal en vrouw te voelen. En dat is zo fijn nu!!  Omdat ik geen plooi had, heeft de pc die kunstmatig aangebracht door

huid binnenshuids vast te maken aan mijn ribbenkast. Dat voelt niet zo prettig maar zou over 4 weken beter moeten zijn. Ik ben benieuwd of anderen hier ervaring mee hebben.

[Bosbloemen]

Hoi Mevrouw,

 

Wat fijn dat je nu borsten hebt en ze vergoed zijn!

Toen ik 14 jaar geleden actief was op dit forum, was er iemand bij wie de pc de onderkant van binnen had laten vastnieten aan haar ribben omdat haar borsten er anders onder uit hingen. Omdat het me zo pijnlijk leek weet ik dit nog. Het zou qua herstel tijd hetzelfde zijn als een gekneusde rib en ook zo voelen.

Hoe is het nu?

 

Groetjes, Bosbloemen 

[Mevrouw]

Hoi bosbloemen, nu 6 weken po, voel ik het nog steeds maar al veel minder last van. Eigenlijk alleen aan het eind van de dag. Beetje schrijnend gevoel in de plooien. Maar ik heb er vertrouwen in dat het over gaat.