Ga naar inhoud

Alcl


Helmy

Aanbevolen berichten

Hoop ook echt idd dat beiden geen dragers zijn want niets is mooier dan je kind gezond en wel te zien opgroeien, wetende wat jij heb moeten doorstaan ( en nog). Anderzijds wel mooi om te lezen dat je ze ( zover mogelijk) erbij betrekt en dit een onderwerp is die wellicht later makkelijker te bespreken is, mochten onderzoeken een rol gaan spelen bij hun ( al is dit, om deze gen bij hun uit te sluiten) 

Denk ook wel dat als ik een dochter zou hebben hetzelfde zou voelen. Je gaat onbewust vanuit je gevoel toch aan je eigen ervaring denken en hopen dat zij dit niet hoef mee te maken. Wetende dat "alles erop en eraan" zit ga je toch bewuster naar haar kijken. Lastig maar het is niet anders en hopen dat zij bespaard zal blijven. We gaan er gewoon positief voor!! 

Wel gezellig gezinnetje zo hahahah, laat die kabouters maar werken :45: Superlief van je kids maar hoop toch wel dat het heeft gesmaakt... Mijn nichtje van 17 bakt er nog steeds niets van :83: en maar hier kijken om te leren hoe ze moet koken ... Hmm nu ik dit intik, gaat er een lampje branden bij mij...die komt gewoon eten hier whahahahahahaa ...ja hoor trap er gewoon in :45:

fijne avond weerrrrrr, voetjes omhoog ;) 

xx

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 uur geleden zei Helmy:

Niet erg hoor dat je weer op de vragen stoel zit. Ik geef je graag antwoord. 

Door onderzoek is gebleken dat de vorm van eierstokkanker betreffende het Brca gen ontstaat in de eileiders. Wanneer je ervoor kiest om in 1e instantie de eierstokken te sparen wordt je eerst helemaal doorgelicht. Wanneer er een minuscule aanwijzing wordt gevonden dat er al iets  (mogelijk) aan het ontwikkelen is kom je niet voor deze methode in aanmerking. Als je nog helemaal schoon bent kun je door deze methode het volledig verwijderen van de eierstokken en dus ook de overgang nog enkele jaren uitstellen.

Ik ben tot nu toe nog jaarlijks op controle geweest. De meerwaarde hiervan wordt echter in twijfel getrokken. De patiënt mag altijd om de jaarlijkse controle vragen en zij zullen hier altijd in meegaan. 

Dr. Piatkowski ken ik inderdaad. Die heeft bij mij de mastectomie gedaan 5 jaar geleden. 

Ook de reconstructie van een tepel met eigen huid was bij mij niet mogelijk  (net als de borst reconstructie met eigen weefsel). Mijn huid rondom de prothese was te dun waardoor het risico op complicaties te groot was. 

Ik heb idd een 3d tatoeage. Ziet er erg mooi uit. Een duidelijke tepelhof en tepel  (in ieder geval van een afstand). Ook hierover ben ik dik tevreden. 

Het is echt een heel fijn team van specialisten in het AZM. Ze doen hun werk echt met passie. Leven zich erg goed in de patiënt in. Nemen ook de tijd voor je. Ik voel me erg serieus genomen door allemaal. 

Andere pc's waar ik gedurende de afgelopen jaren mee te maken heb gehad zijn van der Hulst, Tuinder en Keuter. Die laatste is nog een hele jonge. Die heeft 2,5 week geleden mijn operatie gedaan. Ook erg tevreden over. 

Ik voel me over de situatie waarin ik nu zit nog wel onzeker ja. Aangezien er geen aanwijsbare oorzaak voor de problemen is gevonden. Het kan nog steeds zo zijn dat het probleem nu toch verholpen is,  ze kunnen nu eenmaal niet alles zien en achterhalen. Maar toch blijf ik wat in spanning zitten. Het is nog niet gezegd dat het probleem is opgelost. Ik moet eerst herstellen en dan zal de tijd het moeten uitwijzen. Daarnaast zit ik heel veel thuis en heb ik dus teveel tijd om na te denken. 

Ik probeer nuchter te blijven en de rust te bewaren tot er meer duidelijkheid is. 

Mijn man heeft geen Cape om maar is toch wel echt mijn superman. Ik laat me zeker nog even lekker door hem verwennen. Ook mijn kinderen zijn super lief en behulpzaam. Mijn drie schatten. 

Groetjes Helmy 

Duidelijk verhaal!

Ik snap alleen niet waarom de meerwaarde van het jaarlijkse onderzoek niet zo gezien wordt? Is daar uitleg over gegeven, waarom dat zo is? Ik dacht namelijk dat je bij eierstokkanker altijd pas laat klachten krijgt, en dat het dus goed is om screening uit te voeren bij risico patienten.. Of het zinvol is om het ieder jaar te doen, of juist elk half jaar of misschien juist elke 2 of 3 jaar, dat weet ik niet.. Maar misschien dat jij dit weet?

Ik heb zelf nooit te maken gehad met dat specialistisch team van het azm, maar wat super dat ze zulk goed werk afleveren!! Echt top!
Je hoort het niet vaak, dat er zo empatisch met de patient omgegaan wordt, en dat er naar geluisterd wordt. Heel fijn!!

De onzekerheid die je voelt is heel begrijpelijk.. Je lijf heeft iets gedaan dat je niet niet voelde aankomen, je kunt in principe even niet meer vertrouwen op je lichaam.. Dat moet slijten..
Als deze ingreep nu goed blijkt te zijn gegaan, dan zul je merken dat je hier ook langzaamaan weer meer rust in kunt vinden, maar op het moment is dat nog heel vers en rauw en is het moeilijk om dat los te laten.. Je gaat er eigenlijk praktisch van uit dat het misschien nog steeds niet goed is nu..
En idd, wat je zegt: dan zit je ook nog heel de tijd thuis, geen afleiding en dan ga je malen; alle scenarios door lopen, keer op keer.. Hopelijk krijg je binnenkort wat meer afleiding, en meer vertrouwen terug in je lichaam. Ik gun het je in ieder geval van harte!!

Ja.. en je dochter.. Goed dat je haar betrekt bij jouw proces.. Ik denk dat ze daardoor wel anders in het leven staat dadelijk als bij haar ook het gen zou worden gevonden.. Ze heeft jouw kracht gezien, die neemt ze mee dan!!
Maar ik hoop echt van harte dat ze beide niet drager zijn. Dat zou jou zo een veel rustiger gevoel geven!

Wat een lief gezin zijn jullie! Prachtig als mensen zo hecht en close zijn, en elkaar steunen waar dat nodig is. Ook je kinderen!! Lieverds zijn het!

Liefs, BB

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 25-10-2016 om 20:52 zei BrownieG:

Hoop ook echt idd dat beiden geen dragers zijn want niets is mooier dan je kind gezond en wel te zien opgroeien, wetende wat jij heb moeten doorstaan ( en nog). Anderzijds wel mooi om te lezen dat je ze ( zover mogelijk) erbij betrekt en dit een onderwerp is die wellicht later makkelijker te bespreken is, mochten onderzoeken een rol gaan spelen bij hun ( al is dit, om deze gen bij hun uit te sluiten) 

Denk ook wel dat als ik een dochter zou hebben hetzelfde zou voelen. Je gaat onbewust vanuit je gevoel toch aan je eigen ervaring denken en hopen dat zij dit niet hoef mee te maken. Wetende dat "alles erop en eraan" zit ga je toch bewuster naar haar kijken. Lastig maar het is niet anders en hopen dat zij bespaard zal blijven. We gaan er gewoon positief voor!! 

Wel gezellig gezinnetje zo hahahah, laat die kabouters maar werken :45: Superlief van je kids maar hoop toch wel dat het heeft gesmaakt... Mijn nichtje van 17 bakt er nog steeds niets van :83: en maar hier kijken om te leren hoe ze moet koken ... Hmm nu ik dit intik, gaat er een lampje branden bij mij...die komt gewoon eten hier whahahahahahaa ...ja hoor trap er gewoon in :45:

fijne avond weerrrrrr, voetjes omhoog ;) 

xx

 

 

 

Het trekt idd wel een wissel op een gezin . laten we hopen dat het bij mij stopt . op die duidelijkheid zal ik helaas nog een aantal jaren moeten wachten . 

Mijn dochter is pas 12 maar kan gelukkig goed koken . 

Beetje late reactiemaar ik had gisteren even een off day . wordt zo moe van het thuis zitten . mis mijn werk . zit al van 12 september af thuis en dat is niks voor mij .

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 25-10-2016 om 20:56 zei best_boobie:

Duidelijk verhaal!

Ik snap alleen niet waarom de meerwaarde van het jaarlijkse onderzoek niet zo gezien wordt? Is daar uitleg over gegeven, waarom dat zo is? Ik dacht namelijk dat je bij eierstokkanker altijd pas laat klachten krijgt, en dat het dus goed is om screening uit te voeren bij risico patienten.. Of het zinvol is om het ieder jaar te doen, of juist elk half jaar of misschien juist elke 2 of 3 jaar, dat weet ik niet.. Maar misschien dat jij dit weet?

Ik heb zelf nooit te maken gehad met dat specialistisch team van het azm, maar wat super dat ze zulk goed werk afleveren!! Echt top!
Je hoort het niet vaak, dat er zo empatisch met de patient omgegaan wordt, en dat er naar geluisterd wordt. Heel fijn!!

De onzekerheid die je voelt is heel begrijpelijk.. Je lijf heeft iets gedaan dat je niet niet voelde aankomen, je kunt in principe even niet meer vertrouwen op je lichaam.. Dat moet slijten..
Als deze ingreep nu goed blijkt te zijn gegaan, dan zul je merken dat je hier ook langzaamaan weer meer rust in kunt vinden, maar op het moment is dat nog heel vers en rauw en is het moeilijk om dat los te laten.. Je gaat er eigenlijk praktisch van uit dat het misschien nog steeds niet goed is nu..
En idd, wat je zegt: dan zit je ook nog heel de tijd thuis, geen afleiding en dan ga je malen; alle scenarios door lopen, keer op keer.. Hopelijk krijg je binnenkort wat meer afleiding, en meer vertrouwen terug in je lichaam. Ik gun het je in ieder geval van harte!!

Ja.. en je dochter.. Goed dat je haar betrekt bij jouw proces.. Ik denk dat ze daardoor wel anders in het leven staat dadelijk als bij haar ook het gen zou worden gevonden.. Ze heeft jouw kracht gezien, die neemt ze mee dan!!
Maar ik hoop echt van harte dat ze beide niet drager zijn. Dat zou jou zo een veel rustiger gevoel geven!

Wat een lief gezin zijn jullie! Prachtig als mensen zo hecht en close zijn, en elkaar steunen waar dat nodig is. Ook je kinderen!! Lieverds zijn het!

Liefs, BB

De controles hebben weinig meerwaarde omdat eierstok kanker niet echt een duidelijk voorstadium kent . 

Kijk eens op de website www.brca.nl 

Daar kun je veel informatie op lezen .

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

11 uur geleden zei Helmy:

De controles hebben weinig meerwaarde omdat eierstok kanker niet echt een duidelijk voorstadium kent . 

Kijk eens op de website www.brca.nl 

Daar kun je veel informatie op lezen .

Groetjes Helmy 

Is goed, zal ik doen idd!!
Goed idee, in plaats van alles aan jou te vragen hihi.

Gaat het wel een beetje met je? Kan me voorstellen dat, ondanks de goede uitslag, het een rotperiode blijft...

:53: 

Link naar reactie
Delen op andere sites

13 uur geleden zei Helmy:

Het trekt idd wel een wissel op een gezin . laten we hopen dat het bij mij stopt . op die duidelijkheid zal ik helaas nog een aantal jaren moeten wachten . 

Mijn dochter is pas 12 maar kan gelukkig goed koken . 

Beetje late reactiemaar ik had gisteren even een off day . wordt zo moe van het thuis zitten . mis mijn werk . zit al van 12 september af thuis en dat is niks voor mij .

Groetjes Helmy 

Hey hey, 

Geeft niet hoor als je later reageert..hoeft ook niet gelijk haha. Een dipdagje hebben we op BF regelmatig hoor in de herstelperiode. En jouw situatie is heel begrijpelijk. En als je niets te doen hebt of mag doen...heb je veel tijd om na te denken...en slaat de verveling ook nog eens toe. Misschien je werkgever informeren en vragen of ze iets voor je hebben om thuis te doen? Simpele klusjes om een beetje betrokken te zijn? Denk maar mee hoor want weet niet of dat mogelijk is :106: en anders leuke serie kijken, Pinterest, welke.nl ( Ben serieus al inspiratie aan het opdoen voor mijn kerstboom :45: ) 

Altijd lastig als je thuis zit maar..straks ben je uit de herstelperiode en mag je iets meer ondernemen...stap voor stap :53:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 27-10-2016 om 21:07 zei best_boobie:

Is goed, zal ik doen idd!!
Goed idee, in plaats van alles aan jou te vragen hihi.

Gaat het wel een beetje met je? Kan me voorstellen dat, ondanks de goede uitslag, het een rotperiode blijft...

:53: 

Blijft inderdaad en rotperiode . Ik voel me ontzettend futloos . Ik probeer mijn energie op te bouwen door mijn activiteiten langzaam op te bouwen maar bij het minste geringste ben ik doodmoe . Ik begin me steeds meer af te vragen of dit wel normaal is . Mijn teamleider begint te vissen of ik niet al af en toe iets met de bewoners kan komen doen , al is het maar een uurtje  (ik werk in een verpleeghuis). Maar als ik na een boodschapje doen al helemaal op ben ,  hoe trek ik dat dan in hemelsnaam . Ik wil wel heel graag iets gaan doen op het werk . Ik moet er ook nog met de auto naartoe , een kleine 20 minuten rijden ,  en dan moet ik daarna ook nog terug rijden . Ik ben bang dat ze gaan denken dat ik gewoon niet wil . Ik ben tijdens mijn ziekte periode overgeplaatst en heb op die afdeling nog niet eens gewerkt . (Dit was van tevoren al bekend en heeft niks met mijn ziek zijn te maken ). Ik ken mijn teamleider niet eens ,  heb haar alleen een paar keer telefonisch gesproken . Dat maakt het extra lastig . Mijn vorige teamleider kende mij goed . 

De wil is er echt wel . Wil ik te snel misschien ?  Het was toch niet zomaar een kleine ingreep . 

Ik ben iemand die zich niet snel ziek meld en snel over eigen grenzen heen gaat . Geen stil zitter . 

 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 27-10-2016 om 23:14 zei BrownieG:

Hey hey, 

Geeft niet hoor als je later reageert..hoeft ook niet gelijk haha. Een dipdagje hebben we op BF regelmatig hoor in de herstelperiode. En jouw situatie is heel begrijpelijk. En als je niets te doen hebt of mag doen...heb je veel tijd om na te denken...en slaat de verveling ook nog eens toe. Misschien je werkgever informeren en vragen of ze iets voor je hebben om thuis te doen? Simpele klusjes om een beetje betrokken te zijn? Denk maar mee hoor want weet niet of dat mogelijk is :106: en anders leuke serie kijken, Pinterest, welke.nl ( Ben serieus al inspiratie aan het opdoen voor mijn kerstboom :45: ) 

Altijd lastig als je thuis zit maar..straks ben je uit de herstelperiode en mag je iets meer ondernemen...stap voor stap :53:

Ik heb niet echt een baan waarbij je iets thuis kunt doen . Ik werk in een verpleeghuis ,  dat is dus lastig . 

Ik krijg mijn energie niet opgebouwd en begin te twijfelen of dat normaal is . Ben bij het minste geringste doodmoe . enerzijds weet ik dat het een zware operatie was en daarnaast hebben ook angst en emoties veel energie gekost . 

Ik ben geen thuiszitter dus baal hier enorm van . Ik hou van mijn werk en mis het heel erg maar denk dat ik toch eerst goed naar mijn lichaam moet luisteren , helaas . 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

6 uur geleden zei Helmy:

Blijft inderdaad en rotperiode . Ik voel me ontzettend futloos . Ik probeer mijn energie op te bouwen door mijn activiteiten langzaam op te bouwen maar bij het minste geringste ben ik doodmoe . Ik begin me steeds meer af te vragen of dit wel normaal is . Mijn teamleider begint te vissen of ik niet al af en toe iets met de bewoners kan komen doen , al is het maar een uurtje  (ik werk in een verpleeghuis). Maar als ik na een boodschapje doen al helemaal op ben ,  hoe trek ik dat dan in hemelsnaam . Ik wil wel heel graag iets gaan doen op het werk . Ik moet er ook nog met de auto naartoe , een kleine 20 minuten rijden ,  en dan moet ik daarna ook nog terug rijden . Ik ben bang dat ze gaan denken dat ik gewoon niet wil . Ik ben tijdens mijn ziekte periode overgeplaatst en heb op die afdeling nog niet eens gewerkt . (Dit was van tevoren al bekend en heeft niks met mijn ziek zijn te maken ). Ik ken mijn teamleider niet eens ,  heb haar alleen een paar keer telefonisch gesproken . Dat maakt het extra lastig . Mijn vorige teamleider kende mij goed . 

De wil is er echt wel . Wil ik te snel misschien ?  Het was toch niet zomaar een kleine ingreep . 

Ik ben iemand die zich niet snel ziek meld en snel over eigen grenzen heen gaat . Geen stil zitter . 

 

Groetjes Helmy 

Hey meid

Allereerst dit: Neem de tijd, en geef je lichaam de tijd om energie te krijgen, voordat je het weer verbrast ;) 
Je hebt een hele spannende tijd achter de rug, je hebt daarnaast een operatie achter de rug, met een narcose, en met wonden vanbinnen.. Je lichaam trekt nu gigantisch aan de bel en heeft alle energie nodig om je lichaam weer te genezen en te herstellen. Geef je lichaam die rust. Een narcose en al die spanning, dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Uiteraard zit je daarnaast ook nog met het feit dat je op een nieuwe afdeling gaat werken en mensen je niet kennen en dus geen begrip voor de situatie op kunnen brengen, maar JIJ gaat nu voor! Jouw gezondheid, zowel lichamelijk als geestelijk, is veel belangrijker dan je werk. Ook al mis je het...

Probeer duidelijk aan te geven op je werk, dat je veel wilt, maar dat je lichaam het op dit moment niet toelaat. Dat je heel graag wilt komen werken, maar dat je het niet eens opgebracht krijgt om meer op een dag te doen dan alleen boodschappen. Dat je lichaam energie nodig heeft voor je herstel en dat je zelf ook niet verwacht en niet gehoopt had, dat het zo extreem zou zijn.
Dat je graag komt werken, maar wel pas als je daarmee geen schade berokkend aan je eigen lijf. Wees eerlijk naar hun toe, dan hoef je er zelf ook niet al te veel energie meer in te steken en kun je wat rustiger herstellen.

Hoe meer je van je lichaam vraagt, hoe trager je herstel zal zijn he.. Dus let ook op met dat opbouwen van je activiteiten. Luister naar je lichaam, dan komt het vanzelf goed :)

Ik denk idd dat je dus te snel wilt.. het is idd geen kleine ingreep. Het is geen bezoek aan de schoonheidsspecialiste he :P
En niet alleen de ingreep.. Vergeet de spanning dus niet van de afgelopen tijd.

Lijkt er een beetje op alsof ik je hier de les aan het lezen ben, maar zo moet je het niet zien. Misschien weet je het zelf ook altijd heel goed bij anderen: Mensen gaan snel over de schreef als het hunzelf betreft en soms moet er even iemand zeggen: het is normaal wat je voelt, maar luister ook naar je lichaam. Trek je niks aan van wat anderen denken, want anderen voelen niet wat jij voelt.

xxx BB

Link naar reactie
Delen op andere sites

Sluit mij helemaal aan bij BB!

Eerst goed herstellen en dan stap voor stap opbouwen. Ik had in men herstelperiode van 6 weken mezelf voorop gesteld en alle risico's vermeden die mijn herstel in de weg konden staan. Daarna in een slakkegangetje mijn werk opgepakt en nog voelde ik mij vermoeid. Heeft ook effe geduurd voordat ik mijn ritme volledig terug had. Je lichaam geeft vanzelf aan wanneer het weer een tandje harder kan! 

Dat je leidinggevende dit vraagt is niet zo vreemd hoor want vanuit hun functie zijn ze dit verplicht te vragen vanuit de arbowet ( het doel is om "de zieke" te motiveren om uiteraard langzaam weer aan het werk te gaan maar ook om in gesprek  te blijven met de werknemer om de stand van zaken te peilen en jij betrokken blijft met je werk) Gewoon straks aangeven wat je wel/niet kan als je wil gaan opbouwen. Soms is een kopje koffie met collega's de eerste stap en bij te kletsen...maar nu loop ik weer vooruit haha... eerst gezond herstellen!!! 

Neem je tijd en ga niet te snel want gezondheid staat voorop!!

xx

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Beste BB en BrownieG . 

Even moeilijk gehad de afgelopen 2 weken . 

Vorige week kennis gemaakt met mijn teamleider . Morgen ga ik kennis maken met de bewoners . Heb heel veel zin om weer iets te gaan oppakken . Blijft voorlopig bij een paar uurtjes gezelschap houden van de bewoners . Mijn teamleider is heel begripvol dus dat komt wel goed . Ze wil absoluut niet dat ik zaken forceer . 

Vandaag op controle geweest in AZM . Nog een beetje vocht achter de prothese maar is aanzienlijk afgenomen . Ik moet sowieso van de PC nog erg rustig aan doen maar hij ziet geen probleem in 2 a 3 keer per week een paar uurtjes op het werk aanwezig te zijn . Ik moet vooral luisteren naar de signalen die mijn lichaam afgeeft en dit serieus nemen . Hij denkt echter dat het mentaal voor mij een noodzaak is weer te gaan participeren op het werk . Ook dit heeft positief effect op mijn herstel . 

 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uur geleden zei Helmy:

Beste BB en BrownieG . 

Even moeilijk gehad de afgelopen 2 weken . 

Vorige week kennis gemaakt met mijn teamleider . Morgen ga ik kennis maken met de bewoners . Heb heel veel zin om weer iets te gaan oppakken . Blijft voorlopig bij een paar uurtjes gezelschap houden van de bewoners . Mijn teamleider is heel begripvol dus dat komt wel goed . Ze wil absoluut niet dat ik zaken forceer . 

Vandaag op controle geweest in AZM . Nog een beetje vocht achter de prothese maar is aanzienlijk afgenomen . Ik moet sowieso van de PC nog erg rustig aan doen maar hij ziet geen probleem in 2 a 3 keer per week een paar uurtjes op het werk aanwezig te zijn . Ik moet vooral luisteren naar de signalen die mijn lichaam afgeeft en dit serieus nemen . Hij denkt echter dat het mentaal voor mij een noodzaak is weer te gaan participeren op het werk . Ook dit heeft positief effect op mijn herstel . 

 

Groetjes Helmy 

Hey meid

Kan het me wel voorstellen hoor.. Er is ook zoveel op je af gekomen de laatste tijd, daar heb je gewoon even de tijd voor nodig om dat te verwerken..
Maar het is idd ook goed om je zinnen te verzetten en bezig te zijn met andere dingen.. Alleen moeten die andere dingen niet je herstel, zowel geestelijk als lichamelijk gaan overschaduwen. Blijf dus tijd nemen voor jezelf ;) 

Maar wat lief van je teamleider dat ie zo begripvol is!! Zeker als je op deze afdeling nog niet gewerkt hebt, is dit echt wel super om te weten. Geeft waarschijnlijk ook wel wat meer rust nu, niet? Lekker een paar keer per week wat gaan keuvelen met de bewonders, wat hand en spandiensten verrichten, zonder voor jezelf over de schreef te gaan, en de rest van de tijd een beetje voor jezelf te nemen.

Klinkt ook positief van je controle!! :35: 
Heb je nog een nieuwe datum gekregen waarop nogmaals gecontroleerd gaat worden? en hoe heeft de pc dit eigenlijk gecontateerd? Manueel, of via een echo?

xxx BB

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey hey,

Hoop dat het bij deze 2 weken blijft en nu positief de toekomst in gaat. Fijn dat je manager er zo goed mee omgaat en geeft idd rust nu! Lekker een bakkie drinken met de bewoners en langzaam opbouwen en op tijd aangeven wanneer het te veel wordt. Zal vast ook wel lekker zijn om je even op andere dingen te concentrated. Controle ook positief :35: Klinkt top allemaal, en nu zo houden!! 

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...
Op 15-11-2016 om 19:09 zei best_boobie:

Hey meid

Kan het me wel voorstellen hoor.. Er is ook zoveel op je af gekomen de laatste tijd, daar heb je gewoon even de tijd voor nodig om dat te verwerken..
Maar het is idd ook goed om je zinnen te verzetten en bezig te zijn met andere dingen.. Alleen moeten die andere dingen niet je herstel, zowel geestelijk als lichamelijk gaan overschaduwen. Blijf dus tijd nemen voor jezelf ;) 

Maar wat lief van je teamleider dat ie zo begripvol is!! Zeker als je op deze afdeling nog niet gewerkt hebt, is dit echt wel super om te weten. Geeft waarschijnlijk ook wel wat meer rust nu, niet? Lekker een paar keer per week wat gaan keuvelen met de bewonders, wat hand en spandiensten verrichten, zonder voor jezelf over de schreef te gaan, en de rest van de tijd een beetje voor jezelf te nemen.

Klinkt ook positief van je controle!! :35: 
Heb je nog een nieuwe datum gekregen waarop nogmaals gecontroleerd gaat worden? en hoe heeft de pc dit eigenlijk gecontateerd? Manueel, of via een echo?

xxx BB

Beste Brownie en BB . 

Ik dacht :ik laat nog eens iets van me horen . 

Gaat niet zo lekker met me . Herstel van de operatie verloopt redelijk . Ik denk echter dat het probleem nog niet verholpen is . Ik heb namelijk nog wel steeds dezelfde klachten die ik had voor de operatie . Daarnaast heb ik sinds 2-3 weken ook last van mijn andere borst . Een branderig gevoel dat gedurende de dag toeneemt . pijnlijke steken en ik vermoed dat hier nu ook vocht achter zit . Bij de laatste controle is middels een echo vastgesteld dat het vocht weg was . Ik denk echter dat ook hier weer vocht zit . Heb nu dus last van beide borsten . Hebben jullie vaker gehoord van vrouwen met deze klachten ?

Donderdag maar weer naar AZM voor controle en waarschijnlijk verdere onderzoeken . Er zal iets moeten gebeuren want zo kan het echt niet verder . 

Ik hou er al rekening mee dat ik uiteindelijk zonder prothesen verder zal moeten . 

Ik houd jullie op de hoogte . 

groetjes Helmy . 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Helmy:

Beste Brownie en BB . 

Ik dacht :ik laat nog eens iets van me horen . 

Gaat niet zo lekker met me . Herstel van de operatie verloopt redelijk . Ik denk echter dat het probleem nog niet verholpen is . Ik heb namelijk nog wel steeds dezelfde klachten die ik had voor de operatie . Daarnaast heb ik sinds 2-3 weken ook last van mijn andere borst . Een branderig gevoel dat gedurende de dag toeneemt . pijnlijke steken en ik vermoed dat hier nu ook vocht achter zit . Bij de laatste controle is middels een echo vastgesteld dat het vocht weg was . Ik denk echter dat ook hier weer vocht zit . Heb nu dus last van beide borsten . Hebben jullie vaker gehoord van vrouwen met deze klachten ?

Donderdag maar weer naar AZM voor controle en waarschijnlijk verdere onderzoeken . Er zal iets moeten gebeuren want zo kan het echt niet verder . 

Ik hou er al rekening mee dat ik uiteindelijk zonder prothesen verder zal moeten . 

Ik houd jullie op de hoogte . 

groetjes Helmy . 

Hey meid

He verdorie, dat is niet het bericht dat ik gehoopt had van je te horen.. :(
Je geeft aan dat je nog steeds dezelfde klachten had, als voor de operatie.. Ik heb even zitten terug lezen, en bedoel je dan dat je borst weer dik rood en pijnlijk is?
Misschien dat je nog andere klachten had destijds, die je nu weer voelt, maar misschien kun je wat specifieker aangeven wat het is wat je nu aanzet tot zorgen maken...
De andere borst, daar geef je aan dat je een branderig gevoel in hebt, en steken. Nu moet ik zeggen, dat dit heel vaak voorkomt na een borstvergroting, omdat zenuwen weer signalen door moeten gaan geven. Door de operatie worden er vaak toch zenuwen geraakt (onvermijdelijk) en de signalen die een zenuw als eerste weer gaat doorgeven, zijn de sterkste signalen (pijn, branden, steken....)
Ik weet natuurlijk niet zeker of het dit is, en ik probeer je probleem niet te badineren. Alleen wil ik aangeven dat het ook wel eens normaal zou kunnen zijn wat je voelt aan die borst. Ik hoop dat ze je daar donderdag ook meer over kunnen vertellen in het MUMC (nog steeds raar, die nieuwe naam hihi)

Ga je op controle bij de mamma-poli, of bij je pc?
Ben benieuwd wat ze daar gaan zeggen, en of er nog besloten wordt een controle echo te maken (zodat je helemaal zeker bent dat het vocht niet terug gekomen is)

Ik hoop dat je straks terug komt met goed nieuws meid. Na al die stress van de afgelopen tijd, heb je dat toch op zn minst wel verdiend!

Heel veel succes donderdag in ieder geval!

xxx BB

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey hey,

He bah, had toch wel gehoopt dat het beter met je ging. Sluit me eigenlijk wel aan bij BB haar bericht, die steken en branderigheid zijn wel herkenbare sympthomen na een BV. Had er ook best last van in het begin en soms kwamen ze zelfs na enige maanden weer effe op bezoek :124: Had ik ook iets meer gedaan met m'n armen..was ik al gauw achter..

Hoop dat je controle positief verloopt en laten we nog niet op de zaken vooruit lopen.. Hoop dat je PC je kan gerust stellen en dit bij het genezingsproces hoort!! Ik duim voor je!! 

Sterkte daar xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

18 uur geleden zei best_boobie:

Hey meid

He verdorie, dat is niet het bericht dat ik gehoopt had van je te horen.. :(
Je geeft aan dat je nog steeds dezelfde klachten had, als voor de operatie.. Ik heb even zitten terug lezen, en bedoel je dan dat je borst weer dik rood en pijnlijk is?
Misschien dat je nog andere klachten had destijds, die je nu weer voelt, maar misschien kun je wat specifieker aangeven wat het is wat je nu aanzet tot zorgen maken...
De andere borst, daar geef je aan dat je een branderig gevoel in hebt, en steken. Nu moet ik zeggen, dat dit heel vaak voorkomt na een borstvergroting, omdat zenuwen weer signalen door moeten gaan geven. Door de operatie worden er vaak toch zenuwen geraakt (onvermijdelijk) en de signalen die een zenuw als eerste weer gaat doorgeven, zijn de sterkste signalen (pijn, branden, steken....)
Ik weet natuurlijk niet zeker of het dit is, en ik probeer je probleem niet te badineren. Alleen wil ik aangeven dat het ook wel eens normaal zou kunnen zijn wat je voelt aan die borst. Ik hoop dat ze je daar donderdag ook meer over kunnen vertellen in het MUMC (nog steeds raar, die nieuwe naam hihi)

Ga je op controle bij de mamma-poli, of bij je pc?
Ben benieuwd wat ze daar gaan zeggen, en of er nog besloten wordt een controle echo te maken (zodat je helemaal zeker bent dat het vocht niet terug gekomen is)

Ik hoop dat je straks terug komt met goed nieuws meid. Na al die stress van de afgelopen tijd, heb je dat toch op zn minst wel verdiend!

Heel veel succes donderdag in ieder geval!

xxx BB

Beste BB.

Ik ga op controle bij de pc . 

Beide borsten voelen gespannen en zijn wat dikker ,alsof er vocht achter zit . wanneer ik actief ben geweest neemt de spanning in de borsten toe en verschijnen er rondom rode vlekken . Dit neemt wel af als ik weer rust neem . 

Ik weet idd dat de borsten na zo'n ingreep lang gevoelig blijven en wanneer dit alleen links het geval zou zijn zou ik me niet ongerust maken . Het maakt mij alleen ongerust omdat ik rechts geen klachten had . Ze zijn aan die kant ook niet geweest met de operatie . De klachten rechts zijn ook pas recent begonnen waardoor ik me afvraag of dit wel een reactie kan zijn op de operatie . 

Maar ja daarom ook die afspraak bij de pc . Of mijn ongerustheid kan worden weggenomen of ik krijg meer duidelijkheid . In beide gevallen zal dit positief zijn omdat ik dan gewoon  (hopelijk ) meer weet . Daar zijn die mensen tenslotte voor . 

Ik laat wel weten wat ze in Maastricht gezegd hebben . 

 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

14 uur geleden zei BrownieG:

Hey hey,

He bah, had toch wel gehoopt dat het beter met je ging. Sluit me eigenlijk wel aan bij BB haar bericht, die steken en branderigheid zijn wel herkenbare sympthomen na een BV. Had er ook best last van in het begin en soms kwamen ze zelfs na enige maanden weer effe op bezoek :124: Had ik ook iets meer gedaan met m'n armen..was ik al gauw achter..

Hoop dat je controle positief verloopt en laten we nog niet op de zaken vooruit lopen.. Hoop dat je PC je kan gerust stellen en dit bij het genezingsproces hoort!! Ik duim voor je!! 

Sterkte daar xx

Beste Brownie . 

Zie reactie op BB . 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

11 uur geleden zei Helmy:

Beste BB.

Ik ga op controle bij de pc . 

Beide borsten voelen gespannen en zijn wat dikker ,alsof er vocht achter zit . wanneer ik actief ben geweest neemt de spanning in de borsten toe en verschijnen er rondom rode vlekken . Dit neemt wel af als ik weer rust neem . 

Ik weet idd dat de borsten na zo'n ingreep lang gevoelig blijven en wanneer dit alleen links het geval zou zijn zou ik me niet ongerust maken . Het maakt mij alleen ongerust omdat ik rechts geen klachten had . Ze zijn aan die kant ook niet geweest met de operatie . De klachten rechts zijn ook pas recent begonnen waardoor ik me afvraag of dit wel een reactie kan zijn op de operatie . 

Maar ja daarom ook die afspraak bij de pc . Of mijn ongerustheid kan worden weggenomen of ik krijg meer duidelijkheid . In beide gevallen zal dit positief zijn omdat ik dan gewoon  (hopelijk ) meer weet . Daar zijn die mensen tenslotte voor . 

Ik laat wel weten wat ze in Maastricht gezegd hebben . 

 

Groetjes Helmy 

Klopt! Ik was even vergeten (sorry) dat met die rechter niks aan de hand was..
Nee dan zou je ook niet verwachten dat die klachten te maken hebben met de operatie...

Het is zoals je zegt.. Het is niet alleen een afspraak om ongerustheid weg te nemen, je wilt gewoon duidelijkheid.. Heel begrijpelijk..
Ik hoop uiteraard op een positief bericht voor je, maar het zou fijn zijn als je wel nu duidelijkheid hebt en dan verder kunt met je leven.. Want je staat in pauze-stand.. en je wilt gewoon verder met je leven. Liefst met je mooie borsten, maar dan moet er wel duidelijkheid komen..

Heel veel succes donderdag!!
xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Helmy echt he, ..wat borsten niet teweeg kunnen brengen. Ik snap ergens wel dat borsten bij iets meer activiteit, vocht kunnen meebrengen. Weet alleen niet of dit in jouw situatie ook hoort. Dat kan alleen je PC duidelijkheid in geven. Snap ook die rode vlekken bij jouw niet?  Mocht je er nou weer last van hebben..maak dan een foto voor je PC ( voor de zekerheid) 

Het is voor nu een rotperiode maar ga heeeeeel veeeeel tietgebedjes voor je doen zodat as donderdag een positieve dag voor je wordt!

:53:

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Beste BB en BrownieG. 

Vanmorgen bij pc geweest. Hij geeft aan dat de symptomen van de linkerborst een vooralsnog normale reactie zijn op de ingreep. De rechterborst zette hem echter wel aan het denken. Het zou kunnen zijn dat het een reactie is op de ingreep omdat alle zenuwen nauw met elkaar verbonden zijn. Hij meent alleen wel dat de rechterborst dikker is dan de linker en een verdikking strookt niet met de verdenking dat het de zenuwen zijn. 

Om een totaal beeld van beide borsten te krijgen maken ze 24 december een MRI-SCAN. 2 januari krijg ik hiervan de uitslag. Afhankelijk daarvan kijken hoe we verder moeten. 

Is op de MRI-SCAN geen afwijking te zien dan waarschijnlijk doorverwijzing naar neuroloog. 

Ook kan het nog zo zijn dat alles reactief is en de klachten vanzelf langzaam afnemen. 

Nog even onduidelijk dus. Maar ik ben wel blij dat ze die MRI-SCAN gaan maken. Al is het maar om zaken uit te sluiten. 

Voor nu dus nog maar even een poosje rustig aan doen en mijn teamleider ervan zien te overtuigen dat het even niet anders is. Daar heb ik het moeilijk mee omdat er nu langzaam wat druk opgezet wordt om mijn arbeidsproces uit te breiden. Ik wil heel graag maar het lukt gewoon nog niet meer dan een paar uurtjes per week. Het is morgen 9 weken na de ingreep. De pc geeft aan dat het heel normaal is dat ik nog niet zoveel kan. Herstel is heel persoonlijk. De een heeft na 2 maanden nergens meer last van terwijl de ander 4,5 of zelfs 6 maanden nodig heeft om volledig te herstellen. Daar moest ik me geen zorgen over maken en zeker niet schuldig over voelen volgens hem. 

Maandag moet ik mijn teamleider bellen om te bespreken hoe we verder gaan. Zie daar erg tegenop. Maar ik zal wel moeten. Ik moet echt eerst aan mezelf denken. 

Ik hou jullie op de hoogte. 

Groetjes Helmy 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi hoi

Nou, in ieder geval is het al fijn dat hij je zorgen weg heeft kunnen nemen (gedeeltelijk in ieder geval) over je linker borst.. Alleen die rechter.. is dus wel ff een punt van zorg..

Het is superfijn dat ze nu die MRI gaan doen, zodat er weer dingen duidelijk kunnen worden, of uitgesloten kunnen worden.
Het is wel een mallemolen zeg.. 

En dan je herstel. Ik kan me zo goed voorstellen dat je je slecht voelt over dat alles zo lang duurt, vooral tov je werk. Als er dan ook nog aan je getrokken wordt, dan geeft dat alleen maar meer stress en vermoeidheid.. Zonde..
Maar uiteraard te begrijpen vanuit je werk. Zij 'moeten' natuurlijk ook op een bepaalde manier weer verder, maar dat mag eigenlijk nooit een reden zijn om zo te pushen bij iemand die graag wilt werken, maar het simpelweg nu even niet kan. Vooral in de gezondheidszorg, juist daar! wordt er veel getrokken aan mensen.. Die stomme wet poortwachter..

Heel veel succes maandag met je gesprek!!!
Probeer niet je steeds te verontschuldingen voor je situatie, bij je leidinggevende, maar bespreek vooral de feiten, en dat je je daar zelf ook niet goed over voelt.
Dat je graag komt werken, maar dat het gewoon echt niet gaat. Ook misschien aangeven dat je pc dit beaamt of zo? Dat je je rust ook nodig hebt om je herstel niet te vertragen. Het is niet zomaar weer een operatie geweest he..

Heb je eigenlijk al een gesprek gehad met de bedrijfsarts? Volgens de wet poortwachter zou dit wel moeten. Anders daar eens op googlen? (ik weet niet of je er iets aan hebt, maar dan weet je misschien iets meer over hun verwachtingspatroon) Ik weet niet hoe dat destijds met je mastectomie gegaan is...

Succes!!

xxx BB
 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi @Helmy 

Toch wel fijn om enige uitleg te krijgen van je PC ondanks dat er niets concreet is vastgesteld. Ik bedenk maar hij had ook wat kunnen vinden op dat moment dus dat hij voor de zekerheid een MRI scan laat doen is super!! En idd om alles uit te sluiten, top! (In jouw situatie zou ik ook super alert zijn hoor)

Wat bereft je teamleider zou ik mij idd niet te druk over maken. Dat ze soms wat sneller in het proces zitten is meer omdat ze weinig kennis van dit soort zaken hebben en met minder emotie dan jij in dit proces zitten. Gewoon aangeven wat je PC heeft gezegd en aangeven dat je meer uren nu nog niet aankan maar happy bent met de huidige uren omdat je toch enigzins contact met het werk heb.. Of zoiets...bedenk maar wat. Hiernaast loopt de lijn met de arboarts en advies PC altijd overeen dus zie hierin geen problemen. Het is eigenlijk meer de feiten en kennis goed over dragen aan je teammanager zodat die in JOUW beleving gaat zitten en van te voren dus enigzins weet hoe de komende tijd met jouw eruit gaat zien mbt werk.

sterkte nog aan die kant en rustig aan he xx

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.