Onzeker na BV

[MeMo]

Hoi lieve forumvriendjes,

Waarschijnlijk panikeer ik te snel, maar ik moet het even van me afschrijven.
Ik durf er tegen mn vriend niets van te zeggen want als ik iets negatief over mn borsten zeg dan zegt hij : "seg!"

Dus ... Ik was gisteren 3 weken PO. (18december2014)
Ik heb het gevoel dat ze niet veranderen?
In begin had ik even het gevoel dat ze snel veranderde maar uiteindelijk zie ik de laatste 2 wekenhalf geen verandering.
Ze voelen wel zachter, maar dat lijkt het enige.

Nu zie ik foto's van mezelf hiervoor met mn minitjes en zie ik foto's van nu en heb ik schrik dat ze zo fake gaan blijven dat er zelfs een spijtgevoel in me omgaat? Dit gevoel pest me sinds eergisteren, kwam op omdat ik in de spiegel bleef staren en ik me helemaal niet sexy voel.
Ik kleed me uit, smeer mn wondjes in en mn tshirt om te slapen moet zo snel mogelijk terug aan.

Vanaf wanneer ga ik me sexy voelen? Hebben nog wel mensen last van een spijtgevoel tijdens het herstel?
Ik voel me zo vreemd nu?
Alsof ik er zo niet uitzie hoe ik er nu uitzie. Ik kan het niet omschrijven, ik hoop dat mn zelfvertrouwen snel weer terug komt :(

Hopelijk ben ik niet de enige met dubbele gevoelens...

[Desert-Rose]

meid, wat erg dat je je zo onzeker voelt, maar het is ook niet niks ineens een bv, je lichaam is veranderd en het uiteindelijke resultaat is nu nog niet te zien.

De verandering heeft echt tijd nodig, maar ook in je bolletje, je zelfvertrouwen komt echt terug, en het is goed dat je het van je afschrijft, want je moet dit soort gevoelens niet opkroppen

nog even en dan gaan je borsten echt indalen en is dat strakke "fake" veel minder, de aankomende weken zal je echt gaan zien dat je borsten veranderen en dit kan nog tot zeker een half jaar en soms een jaar gebeuren

het is nu leren omgaan met het gevoel dat jij je dadelijk echt trots en sexy mag gaan voelen, nu zit je nog midden in het genezingsproces en dat kan allerlei gemengde gevoelens oproepen, en daarin ben jij echt niet de enige

Als je dadelijk je 1e sexy nw bh mag gaan kopen zal je merken dat alles ineens anders is

meid ik wens je veel sterkte met dit overweldigende gevoel van je "nog "niet prettig voelen, maar geef het tijd

het komt goed, probeer daarin te geloven

Het is een rotwoord maar hier word altijd gezegd: geduld

[Boho]

He meis!

Wat je voelt is volledig normaal, schaam je daar alsjeblieft niet voor! Je hebt ineens boem pats een voorgevel en je hoofd moet dit nog even beseffen. Daarnaast weet je niet wat je kan verwachten, heb je pijntjes, lees je allemaal verhalen van meiden die na 2 dagen de perfecte, pijnloze boobs hebben en dat kan je nog wel eens een beetje gek maken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik sowieso de eerste week niet naar mijn borsten heb gekeken. Ik vond ze doodeng, het voelde dood aan en als ik mijn bh uit deed voelde het alsof ze eraf gingen vallen. Mijn vriend zei elke keer als hij me hielp: kijk dan, wat mooi! maar ik wilde er echt helemaaaal niks van weten.

Langzaam is dat gekomen en pas na een maand of 3 hadden ze bij mij een mooie vorm aan genomen, hadden ze wat hang en zaten mijn littekens pas in de plooi.

Het is echt een heftige ingreep, chirurgisch zal het misschien makkelijk zijn maar het herstel kan soms heftig zijn, zowel fysiek als mentaal. Sommige mensen 'doen het wel even', maar in de praktijk valt dit vaak tegen. Je moet het gewoon verwerken en dat doe je niet in twee dagen.

Neem even afstand, ga niet de hele dag in de spiegel staren en richt je aandacht voorlopig even niet op je borsten. Dat is misschien lastig omdat je midden in je herstel zit maar voor je het weet mag je alles weer en dan zal je merken dat je ook steeds meer aan je borsten gaat wennen. Het heeft bij mij ook wel een aantal weken geduurd voordat ik niet meer tegen de deur aan liep met mijn borsten, waarvan ik niet besefte dat ze er zaten

Don't worry meis, je bent niet gek! Laat je vriend maar lekker lullen, uiteindelijk wil hij ook alleen maar dat je gelukkig bent! Wij vrouwen kunnen nogal eens binnenvetters zijn dus daar hebben we dit forum voor En ik wed dat als je het er een goed met hem over hebt dat hij je ook begrijpt! XX

[MeMo]

Ooh dank je meiden, doet heel goed om te weten dat ik niet de enige ben ...
Raar wat het met je doet hé ...

Mijn pijntjes nu kan ik wel mee om, ik weet dat het normaal is om ineens een steek te voelen ofzo.
Maar de aanvaarding mentaal ... Ik heb er zelf voor gekozen etc maar toch ?
Had nooit met dit rekening gehouden... Hopelijk kom ik er snel door, ben nog 2 weken thuis en is niet goed voor mn gepieker

[Nath58]

Hoi Memo,

Wat je verteld is ook voor mij heel herkenbaar.
Na twee weken mocht ik het verband uit doen en kon ik eindelijk voor de eerste keer mijn borsten zien.
Ik was echt teleurgesteld. Twee opgeplakte ballen, die veeel te hoog zaten. Ik durfde dit toen ook niet aan mijn vriend vertellen.

Maar inderdaad, geduld is het codewoord. Je gaat wel wennen aan je borsten en ze gaan ook nog heel veel veranderen.
Ik ben nu bijna een jaar PO. Als ik terugkijk naar de foto's van toen, denk ik nog steeds dat ze niet mooi waren en echt niet bij mij pasten.
Na drie maanden (pas) had ik het gevoel van dit komt helemaal goed.

Dus stoppen met piekeren en afwachten

Groetjes

Nath

[Desert-Rose]

hey meid,

De aanvaarding komt vanzelf, het klinkt gek, maar op een dag heb je ineens het gevoel, van he ! ze zijn echt van mij, ze passen bij mijn lichaam en ik mag er trots op zijn

En in de tussentijd zou ik proberen er iets afstand van te nemen ( hoe moeilijk het ook is )

probeer afleiding te zoeken in dingen die je leuk vind, lekker een wandeling maken doet soms ook wonderen, ff je hoofd leeg maken, want over een tijdje kijk je er heel anders tegenaan

Jammer is het wel dat je er niet goed met je vriend over kan praten, maar voor sommige mannen hebben soms ook geen idee hoe ze om moeten gaan met vrouwelijke emoties

xx

[Ruitje]

He meis!

Wat je voelt is volledig normaal, schaam je daar alsjeblieft niet voor! Je hebt ineens boem pats een voorgevel en je hoofd moet dit nog even beseffen. Daarnaast weet je niet wat je kan verwachten, heb je pijntjes, lees je allemaal verhalen van meiden die na 2 dagen de perfecte, pijnloze boobs hebben en dat kan je nog wel eens een beetje gek maken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik sowieso de eerste week niet naar mijn borsten heb gekeken. Ik vond ze doodeng, het voelde dood aan en als ik mijn bh uit deed voelde het alsof ze eraf gingen vallen. Mijn vriend zei elke keer als hij me hielp: kijk dan, wat mooi! maar ik wilde er echt helemaaaal niks van weten.

Langzaam is dat gekomen en pas na een maand of 3 hadden ze bij mij een mooie vorm aan genomen, hadden ze wat hang en zaten mijn littekens pas in de plooi.

Het is echt een heftige ingreep, chirurgisch zal het misschien makkelijk zijn maar het herstel kan soms heftig zijn, zowel fysiek als mentaal. Sommige mensen 'doen het wel even', maar in de praktijk valt dit vaak tegen. Je moet het gewoon verwerken en dat doe je niet in twee dagen.

Exact mijn ervaring en mening!

Kijk eens naar m'n eerste opzij getrokken foto's denk ook een week of 2 eerder 3

Ik vond ze verschrikkelijk zeker langs opzij

Stond in koeienletters nep op!

En langzaam vooral na m'n eerste mooie setjes bh's ging het beter.

Nog beter na m'n 2 de sessie foto's langs opzij (week of 5 denk ik)

Met nieuwjaar weet je dat ik een dip heb gehad en behin deze week door de Pijntjes die ineens instonden (heb me zelf ook afgevraagd Hadk het nief beter gelaten?!)

Ook zijn er ng dagen (en vermoed dat er ng gaan komen ook) dat ik denk ze zien toch nep uit?!

Maar dan denk ik wat is erger naar neppe kijken of naar bijna niets kijken? En ben ik weer even gelukkig

En meid na dat weekendje center Parks spreken we nog eens en je gedacht gaat dan al een stuk positiever zijn weet ik bijna zeker