Nieuwe boobs - nieuwe onzekerheden..

[Danie70]

Hallo allemaal,

Sinds 30 april ben ik de trotse eigenaresse van 2 de goede kant op kijkende, gevulde boobs. Een borstlift en 275 cc achter de spier, gedaan door een chirurg in Düsseldorf. Ik ben er superblij mee en de pijn begint nu eindelijk wat minder te worden en ik kan weer dingen doen. En dat is meteen mijn grootste probleem!

Ik heb 3 kids die niet meer gedragen hoeven worden maar die veel rommel maken en nog steeds niet geleerd hebben dit zelf weer op te ruimen. Daarbij ziet de wasstapel eruit alsof ik een heel elftal in huis heb en de strijkstapel alsof ik in mijn eentje de WK voetballers van gestreken outfits moet voorzien!

Kortom, ik heb hulp maar probeer steeds weer dingen zelf te doen waarbij ik steeds weer toe moet geven dat het teveel of te zwaar is. Ik heb vanmorgen gestreken en kreeg hiervoor meteen de rekening gepresenteerd. Pijn! En daarbij angst, onzekerheid en het besef dat ik een enorme stommeling ben! Ik Google me suf, van verkeerde inkapselingen tot foto's van borsten waarin het implantaat is gaan schuiven.

Maar hoe afschrikwekkend de foto's en verhalen ook zijn, ik ga toch steeds weer de fout in. Ik word er zo onzeker van. Ik ben bang dat de chirurg niet alleen mijn overtollige vel heeft weggehaald maar per abuis ook mijn gezond verstand!

Wat doet dat mens hier? Vragen jullie je misschien nu af? Nou, ik vind hier veel info over allerlei onderwerpen mbt borstvergrotingen en dit stelt me toch gerust. En ik hoop dat er nog meer meiden rondlopen die net als ik niets fout willen doen maar dit op de een of andere vreemde manier toch steeds weer doen! O ja, mijn leeftijd is geen 70 (zou op zich wel stoer zijn) maar het is mijn bouwjaar. Ook te oud om zo onvolwassen te doen, ik geef het toe!

Groet,

Danie

[saartjeloveseric]

Hoi Danie,

Allereerst; ontzettend leuke schrijfstijl heb je. Like your humor!

Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om je aan die 6 weken rust en regelmaat te houden.

Zeker als je je beter en pijn vrij voelt is het zo moeilijk om niet gewoon weer je ritme van alledag aan te nemen. Maar zie het zo: wat zijn 6 weken op een heel mensenleven. Het inkapselingsproces is kwetsbaar en je bent echt veel verder van huis als dit verstoord wordt. Je hoeft niet als een zielig muisje op de bank te blijven zitten maar zaken als strijken stofzuigen en dweilen zijn echt een no go die eerste 6 weken.

Wat mij hielp is bedenken stel dat ik een heroperatie moet of complicaties krijg. Dan kan ik pas echt heel lang niks in huis doen! Dus laat die strijkmand echt nog effe staan. Het is voor een goed doel!

Succes en xxx saartje

[mama30]

Hoi danie,

Helemaal met saartje eens!

Ik heb zelf Ook 3 kids en begrijp je helemaal hoor

Ik he er ook moeite mee en wil teveel doen gelukkig houden de 2oudste en mn vriend mij goed in de gaten en krijg ik niet de kans om iets te doen haha.

Zou zeker rustig aan doen alle tijd om straks t werk in te halen:)

[Carolina]

Hey Danie,

Ik heb 2 meiden, 6 en 2 jaar. Heb voor de eerste week oppas geregeld... Nu is de week bijna voorbij en ze komen morgen weer thuis... Kan niet wachten!! Heb ze tussendoor al wel gezien hoor...;-)

Maar nu gaat het voor mij ook beginnen... Heb me voor genomen de boel de boel te laten.... Kijken of het me gaat lukken! Maar idd ik hou ook in mijn hoofd, beter nu een stappie terug, dan straks weer onder t mes ivm evt complicaties.

Successss!!!

Liefs

[Danie70]

Jullie hebben helemaal gelijk! Vooral wat je schrijft over denken aan een hersteloperatie! Ik ga er echt op letten. Het rare is dat wanneer ik dit van een vriendin zou horen, ik zou zeggen " wat ben jij nou voor een malloot! Laat je eerst je boobs renoveren voor weet ik niet hoeveel geld, om ze vervolgens te vernielen omdat je niet op kan houden met strijken!! " ohohoh ze zou hard wegrennen en daardoor juist haar borsten losschudden! Moet ik haar was straks ook strijken omdat zij het niet meer kan! Drama! Ik ga maar gauw tv kijken en laat de mannen en vrouwtje hun eigen was strijken!

Straks lopen ze de liefde van hun leven nog mis omdat ze met vouwen in hun kleren lopen! Waar je als moeder toch niet overal aan moet denken

[Danie70]

Hey Danie,

Ik heb 2 meiden, 6 en 2 jaar. Heb voor de eerste week oppas geregeld... Nu is de week bijna voorbij en ze komen morgen weer thuis... Kan niet wachten!! Heb ze tussendoor al wel gezien hoor...;-)

Maar nu gaat het voor mij ook beginnen... Heb me voor genomen de boel de boel te laten.... Kijken of het me gaat lukken! Maar idd ik hou ook in mijn hoofd, beter nu een stappie terug, dan straks weer onder t mes ivm evt complicaties.

Successss!!!

Liefs

Hoi Carolina,

De, ik ben 2 en ik zeg Nee leeftijd? Dat wordt veel wegzuchten en wegkijken Maar ook veel genieten omdat ze er weer zijn natuurlijk! Mijn moeder is geweest om te helpen en mijn man doet veel maar ik geloof dat ze 10 professionele schoonmaakhulpen in kunnen huren en dan vind ik toch nog wat te doen! Haha Maar ik ga er wel op letten, het heeft best pijn gedaan en die bh en band zijn ook niet echt modieus en comfortabel dus om nou te zeggen " leuke ervaring, doe ik nog eens" nou nee

[Carolina]

Juistem... Die leeftijd ja!!!! Hahahaha!

Hoop ook dat ik niet onverwacht bezoek krijg de komende weken....;-)

En dat laatste hou ik zeker in mijn gedachte ook!!;-)

[Gast]

Meid 6 weken lijkt heel lang, maar 6 weken op al die jaren dat je kunt genieten van je nieuwe voorgevel is eigenlijk niet zo veel. Ik heb hier ook 3 kids en ik heb ze me laten helpen. Dingetjes samen doen. Het kan voor kinderen heel leuk zijn als ze mamma kunnen helpen. De was bijvoorbeeld. Ik ging naast de wasmachine zitten en de jongste gooide het er in. Ik vertelde dan wat wel en niet kon. Dan mocht ie ook nog de poeder en wasverzachter doen! Helemaal top natuurlijk. Natuurlijk verteld hoe blij ik met hem was dat ie dit voor mij kon doen en dat ie een grote hulp was. Kind was helemaal blij. Ging tijdens het eten vertellen waar hij me mee geholpen had en dat ie nu wist hoe hij moest wassen haha.

Dat strijkgoed moet je echt laten liggen! Het is niet goed nu je zo kort po ben om van de herhaalde bewegingen te maken. Dan is er maar even minder of niks gestreken.

Ik had mazzel dat mijn vent me heel erg heeft geholpen met dingen terwijl hij toch gewoon fulltime moest werken.

[Yara331]

Hoi Danie,

Wat een leuke schrijfster ben je!

En je verhaal komt zo herkenbaar over. Hier hetzelfde verhaal. Ik heb ook al wat strijk weggewerkt etc. Gelukkig mag ik over een paar dagen alles weer doen.

Wij vrouwen kunnen het gewoon niet rustig aan doen, is meer iets voor mannen.

Groetjes Yara

[Danie70]

Je hebt gelijk Esmiralda, ze kunnen best helpen. Alleen stopt het "mama helpen is leuk" gevoel na het 14e levensjaar abrupt! Zo'n beetje wanneer de puistjes beginnen Bij jongens dan! Of alleen bij die van mij, dat kan ook! De eerste paar opdrachten/vragen gaan nog wel maar wordt het meer dan veranderd het "ja natuurlijk mam" in " mahaaaam moet ik nou nog meer doehoen? Ik moet er wel om lachen omdat ik me inderdaad nog goed herinner hoe interessant het ooit was om alleen al de wasmachine leeg te mogen halen, of was aan te mogen geven om op te hangen! Daar is nu geen tijd meer voor want ze moeten huiswerk (lees telefoonspelletjes) doen. Ik heb het strijken in ieder geval opgegeven, schreef ze kijkend naar de steeds groter wordende strijkstapel... Mijn man komt vanavond thuis van een zakenreis, zal ik hem eerst de stapel laten zien? Of hem eerst mijn innige liefde betuigen? Met woorden dan he! De rest schudt teveel )

[Gast]

Mijn kids zijn 12, 14 en 16 en zijn ook alle drie jongen

Ik mag zeker niet klagen over mijn jongen wat helpen betreft. Mijn jongste was helemaal van slag toen ik geopereerd was omdat ik de eerste dagen heel erg ziek ben geworden van de medicatie en ik voor half dood lag hier voor zijn gevoel. Was op school in tranen enzo. Heeft volgens mij nog nooit ziek, zwak of misselijk gezien want ja als moeder moet je natuurlijk wel doorgaan. Hij wilde maar al te graag helpen om te zien dat ie mij daarmee ontlaste. lief he en zo trots ook. Mogen ze wel wat "ouder"zijn, maar het blijven toch je kleintjes hoor.

Gesprekken over tieten lopen ze wel weg want dat is toch zo raar! haha

Gooi die puppy ogen op bij je mannetje, misschien helpt het

[Danie70]

Hoi Danie,

Wat een leuke schrijfster ben je!

En je verhaal komt zo herkenbaar over. Hier hetzelfde verhaal. Ik heb ook al wat strijk weggewerkt etc. Gelukkig mag ik over een paar dagen alles weer doen.

Wij vrouwen kunnen het gewoon niet rustig aan doen, is meer iets voor mannen.

Groetjes Yara

Hoi Yara, lekker dat jij er al bijna vanaf bent! Genieten en gewoon de dagelijkse dingen weer doen! Vreemd dat mannen gewoon ergens overheen kunnen stappen (meerdere keren per dag) zonder de drang te voelen het op te rapen of er iets anders nuttigs mee te doen. Zo'n volwassen exemplaar weet gewoon niet beter die is verpest door zijn moeder maar die jongere exemplaren die er ook nog veel te lang bij in hun nest blijven liggen! Dat zijn de ergste! Die zijn nog in het stadium van nog net niet verpest zijn. Dat laatste zetje geeft mama ze dan nog door alles voor ze op te ruimen! Tot ze nieuwe borsten heeft gekregen, dan begint ze opeens te klagen op een of ander forum! Hahaha

[Danie70]

Mijn kids zijn 12, 14 en 16 en zijn ook alle drie jongen

Ik mag zeker niet klagen over mijn jongen wat helpen betreft. Mijn jongste was helemaal van slag toen ik geopereerd was omdat ik de eerste dagen heel erg ziek ben geworden van de medicatie en ik voor half dood lag hier voor zijn gevoel. Was op school in tranen enzo. Heeft volgens mij nog nooit ziek, zwak of misselijk gezien want ja als moeder moet je natuurlijk wel doorgaan. Hij wilde maar al te graag helpen om te zien dat ie mij daarmee ontlaste. lief he en zo trots ook. Mogen ze wel wat "ouder"zijn, maar het blijven toch je kleintjes hoor.

Gesprekken over tieten lopen ze wel weg want dat is toch zo raar! haha

Gooi die puppy ogen op bij je mannetje, misschien helpt het

Wat lief zeg! Ja het blijven je kleintjes, ookal kun je ze niet eens meer normaal een knuffel geven zonder op je tenen te gaan staan! Wat moet dat moeilijk voor je geweest zijn toen je jongste zich zo voelde. En dan niet in staat zijn er iets aan te veranderen. Moeilijk lijkt me dat. Gelukkig duurt het niet lang en kunnen we er ook weer voor hen zijn. Maar dan met mooie boobs! Dat is dan alleen voor ons belangrijk natuurlijk! Voor hen heeft mama natuurlijk helemaal geen boobs! Het idee alleen al! Pffff