Ga naar inhoud

Miss V : 28 oktober 2010 : Dr. Plovier : BeClinic


Aanbevolen berichten

  • Reacties 84
  • Created
  • Laatste Reactie

Top Posters In This Topic

  • 1 month later...

Hallo,

inderdaad al een tijdje niets meer gepost.

Maar ben het forum wel nog blijven volgen.

Moet zeggen, ik heb een tijd gehad dat ik er constant mee bezig was. (was toen ook elk vrij moment op het forum)

Ben nu zo wat in de fase van het op mij af te laten komen.

Ik heb al de nodige info (foto's, nog vragen die ik wil stellen, ...) verzameld, maar vertrouw gewoon ook op Dr Plovier.

Waar ik nu veel mee bezig ben, is hoe het te vertellen aan iedereen?

Nu mijn man, ouders en zus weten het. En 1 vriendin.

Maar verder is er nog niemand op de hoogte.

Gisteren waren we bij vrienden te eten gevraagd. In totaal zo'n 10 personen. Had me voorgenomen het daar bekend te maken. Maar als het over het onderwerp komt van borstvergroting en er komen reacties van 'dat begrijp ik niet', 'je bent wie je bent', dan zwijg ik.

Ik heb geen zin om me te verantwoorden.

Dus denk ik missch is het beter dat ze het zien ipv dat ik ze inlicht.

Nu mijn 'close' vriendinnen ga ik volgende week mee op stap en die ga ik het wel zeggen.

Hebben jullie daar geen problemen mee gehad?

Miss V

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heey meis..

Ja daar zat ik ook over te twijfelen..

Het blijft altijd een moeilijke keuze he, of je mensen wel of niet inlicht

Ik heb er ook voor gekozen om het alleen mijn ouders, zusje en 2 vriendinnen te vertellen!

Ik wil gewoon niet dat iedereen het weet! Hier krijg je dan meteen een stempel!

Ik denk dat veel mensen het gewoon niet snappen en het onzin vinden..

Dat is gewoon oneerlijk.. Mensen zouden eens moeten weten hoe onzeker en ongelukkig wij soms kunnen zijn

door onze kleine borsten. Ik ben er veel gelukkiger mee geworden en zit lekker in mijn vel!

het is misschien beter om het eerst te laten doen en en dan te zeggen, dan kun je gelijk uit leggen

hoe gelukkig je nu bent en zien ze meteen hoe erg je straalt :D

Maar het is natuurlijk jou keuze...

Liefs :58:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het echt tegen iedereen verteld die ik ken....en niet ken. Ben er nl zooooo blij mee! Iedereen weet ook de datum en als ik iemand tegenkom die ik lang niet gezien of gesproken heb dan is dat ook ongeveer het eerste wat ik zeg. Ik sta nogal bekend als een open boek dus niemand kijkt daar bij mij raar van op. Daarnaast weet iedereen hoe mijn borsten vroeger waren (niet dat ik ze aan iedereen heb laten zien hoor, maar je begrijpt wel wat ik bedoel) en hoe klein ze nu zijn. Er is niemand in mijn omgeving die er raar op gereageerd heeft. Integendeel zelfs. Mn hele familie vindt het een goed idee, mn zusje gaat t ook doen zodra ze een 2e kindje heeft gekregen en vrijwel al mijn vriendinnen hebben het laten doen, ik was altijd een buitenbeentje haha.

Ik kom wel uit "de grote stad" dus misschien dat het daar gewoon meer geaccepteerd is??? (Ik kom uit Rotterdam maar woon nu in Scheveningen (Den Haag)).

Alleen over de maat heb ik tegen sommigen een beetje gelogen, gewoon omdat ze dan schrikken voordat ze het gezien hebben.

Spannend MissV, het is bijna zover!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Miss V

Ik heb het net als jij voor de operatie alleen aan een paar mensen verteld die dicht bij me staan.

Omdat ik ook niet zat te wachten op reactie als `dat is toch niet nodig´ of ik zou niet laten snijden in eengezond lichaam´ etc.

Als het nu ter sprake komt en iemand ziet het, ben ik er eerlijk over. Ben nu trots op mn boobs en ga er niet over liegen, al vind ik het nog steeds wel een beetje eng om te vertellen hoor. Hang het iniedergeval niet aan de grootte klok en ben nog wel voorzichtig tegen wie ik het zeg!

xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Miss V,

Ik heb in het begin ook nog niet aan de grote klok gehangen.

Reageren vrijwel allemaal positief.

Mijn ouders hebben gezegd dat ik ze van hen cadeau krijg (dus beter kan niet...)

Mijn grootmoeder is ook enthousiast hoewel zij wel een beetje afraad omdat haar vriendinnen hebben gezegd dat het pijnlijk is (dus je ziet de mensen van boven de 70 hebben het er ook nog over <_< ) maar ze vind het super spannend allemaal.

Beste vriendin zei wel daar droom ik nu ook al jaren van.

Jeugdvriendin van vroeger gezien en haar onmiddelijk verteld omdat dat het gespreksonderwerp steeds was als we samen gingen winkelen. (zij had een grote boezem en ik geen, lachten er altijd mee dat ik een beetje van haar zou krijgen)Ze zei kei goed dit wil je al van je 12 jaar (wist wel dat ik het al lang wou maar zooo lang...)

En dan heb je natuurlijk enkele vrouwelijke collega's die wat commentaar hebben maar ieder zijn mening hé.

Als er iemand slecht reageert antwoord je maar gewoon botweg "jij moet er toch niet mee rondlopen hé"

Kortom om een lang bericht kort te maken:

commentaar hebben ze altijd, gewoon je eigen leven lijden en niets aantrekken van wat een ander denkt...

Maar ben hier een beetje afgewijkt hé...sorry

Liefs

Evi

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...

De zenuwen beginnen nu wel te komen.

Ik heb het er moeilijk mee dat ik niet voor mijn zoontje kan zorgen. Maar ik kan niet klagen want mijn man is ook een week en half thuis. Maar toch...

Nu ben ik inderdaad alles op orde aan het zetten hier. Nog een laatste was insteken, even stofzuigen, ...

Het zal morgen vroeg vertrekken zijn, want we worden om 07.00u verwacht. Maar beter zo, dan kan ik me minder lang zenuwen maken.

Heb nu zo het idee, dat ik vanalles zal vergeten. Wat moet ik mee? Waar moest ik nu weer op letten? Die dingen. Maar ja dat is de typische stress zeker.

Alvast allemaal bedankt om aan mij te denken, ik post zo snel ik kan een verslagje.

Greetzz

Miss V

Link naar reactie
Delen op andere sites

ooh heerlijk zo vroeg al gehopen worden,scheelt idd in de zenuwen zitten en weer optijd terug thuis.

ja met je zoontje is het ff afzien ,maar komt wle goed als paps thuis is.

je mag tot ongeveer 10kilo tillen en met ellebogen tegen lichaam,dus mischien kan je nog iets doen een beetje,weet niet hoe zwaar je zoontje is.als hij ouder is en zwaarder is het ff papa zijn werk :rolleyes:

nogmaals veel sucses voor morgen.

greetzz moontje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hej Meis,

Tja al die zenuwen horen er inderdaad bij!

Het is inderdaad ff vervelend als je niet voor je zoontje kan zorgen. Dat vond ik ook bij mn dochtertje. Maar als papa er voor hem is, kan het niet beter toch? En wat zijn nou die paar dagen? Gun het jezelf en straks heeft die kleine een hele blije mama, dat is toch ook veel waard? :38:

Heel veel succes morgen!!!!

liefs

xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Miss V,

Dat is inderdaad het moeilijkste hé ons kleintje niet kunnen pakken en knuffelen...

Ik knuffel al heel voorzichtig met mijn zoontje maar zal toch blij zijn als ik hem nog is goe kan vastpakken en mijn ventje ook

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo,

ik maak even tijd om een verslagje te maken.

We waren vanmorgen al een kwartier te laat. Maar geen nood, de operatie vond plaats om 9uur.

Eerst een bezoekje van de anesthesist, daarna dr Plovier.

Mijn tekeningen laten zien, van wat wel en niet ok is. Hij heeft dan een paar lijnen getekend en zag het helemaal zitten.

Eens op die tafel ben je snel in de roes en weet je niets meer. Ik werd terug wakker in mijn kamer, maar kan me niet voorstellen dat ik naar de kamer ben gewandeld. Weet daar niets meer van.

Toen een goed dutje gedaan, en dan begon de pijn toch wel de kop op te steken. ai ai ai

Heb dan iets bij gevraagd voor de pijn, maar had het idee dat ik daar enkel slaperig van werd ipv dat de pijn beterde.

Had ook veel last van mijn rug in dat bed. Ik zag het niet direct zitten om mijn kleren aan te doen.

Moest dan ook naar toilet, maar dat lukte niet want ik ging flauw vallen.

Na een paar uur dan toch maar een poging gedaan om naar de wc te gaan en me dan ook aan te kleden.

Het lukte beter dan ik had gedacht. Eens ik in beweging was viel het best mee.

De weg naar huis ging ook goed. Mijn ventje heeft echt zijn best gedaan en zeer voorzichtig gereden.

Thuis viel het me wel moeilijk om mijn zoontje niet te kunnen pakken (hij is bijna 2jaar). Maar mijn moeder en schoonmoeder en mijn vriend doen echt hun best voor mij.

Zo nu voor de nacht heb ik wel bang, denk dat ik morgen heel stijf zal zijn. Voel dat nu ook als ik een tijdje in de zetel zit. Maar ja we zien wel.

Bedankt voor de fijne berichtjes en tot gauw

Miss V

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hej Miss V,

Van harte meid, je hebt ze :1bouncingboobs: !!!!

Wat goed dat je al een verslagje hebt kunnen maken.

En fijn dat je vriend en schoonmoeder je zo goed steunen. laat je maar lekker verwennen, Neem op tijd je pijnstillers en hopelijk kan je een beetje slapen dan vannacht.

Ben nu al nieuwsgierig naar je eerste foto's :38:

liefs

xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Proficiat met je nieuwe boobies!!!!!!!!!!

Hopelijk is de nacht een beetje meegevallen???

Ik dacht dat ze me in mijn bed gelegd hadden, ga ik straks is effe aan mijn man vragen want daar weet ik inderdaad ook niks van :blush:

Ik had deze morgen ook weer even hartzeer.

Een mama droeg haar kind naar school op de arm en mijn zoontje wou ook rond mij springen maar bedacht zich op tijd en zuchtte zo van oohhh...ocharme 't ventje, ik zei nog eventjes en dan kan mama je ook nog is pakken :147:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Proficiat met je nieuwe :1boobs: .Hopelijk is je eerste nacht meegevallen want voor mij was die de ergste.

Goed dat je wel wat hulp hebt want die kan je de eerste dagen echt wel gebruiken.Geniet zeker van je rust en laat je maar eens goed verwennen.

Veel liefs

Nadja :1big_boobs:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gefeliciteerd meid, ben blij te lezen dat alles goed is gegaan!!

Ik word ook al misselijk als ik eraan denk dat ik dalijk mn kinderen niet kan oppakken knuffelen, vooral de jongste van 2. De oudste begrijpt het goed en ik heb alles goed uitgelegd maar de jongste begrijpt er dalijk natuurlijk geen pepernoot van. Die is altijd thuis bij me en we zijn altijd samen. Het liefst ligt ie lekker in mn armen tv te kijken en hij komt heel vaak een lekkere dikke knuffel geven en me eens stevig vastpakken. Dat wordt nog heel moeilijk voor hem, ik ben altijd degene die hem in bad doet en elke avond naar bed en hem er 's ochtends weer uithaalt. Ik weet dat hij er niks van krijgt als een ander dat een tijdje doet maar ik zie nu al z'n lieve verdrietige smoeltje voor me en dan voel ik me echt een egoist. Maar ja, kan me niet herinneren dat ik de laatste keer ECHT iets voor mezelf heb gedaan dus dit verdien ik gewoon (blijf ik mezelf zeggen haha).

Ik hoop dat je goed de nacht bent doorgekomen, ben benieuwd hoeveel er in is gegaan en hoop dat je snel herstelt!!

xxxx

Link naar reactie
Delen op andere sites




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.