Liez

Hoi! Oh wat balen dat je wonden open zijn gegaan. Was het pech of denk je dat je te snel dingen hebt opgepakt? Heb je veel last gehad? Ik hoor inderdaad overal rustig aan doen, maar vind het echt moeilijk in te schatten wat rustig aan precies is. Wat doe jij al wel en niet? 

Hoi allemaal,

Vorige week heb ik een borstverkleining gehad in de Bergman Kliniek. Ik was niet van plan om het op te schrijven, maar merk dat ik het zelf ook heel fijn vind om andere verhalen te lezen, dus hierbij ook mijn ervaring. 

Ik wilde al heel lang een borstverkleining en in oktober heb ik de knoop doorgehakt. Ik was van tevoren vooral heel nerveus over het hele ziekenhuis-gebeuren, omdat ik nog nooit iets in het ziekenhuis heb hoeven doen. Ik vond de kliniek echt heel fijn en de begeleiding heel goed. De narcose vond ik best eng en uiteindelijk ook heel bizar: het ene moment praat je met de anesthesist en het volgende moment lig je geopereerd op een zaal met een waterijsje in je hand. Ik moest een nachtje blijven en dat ging in principe goed. Ik was heel moe van de narcose, dus viel af en toe in slaap. Maar het was ook een vrij klein bed en op mijn rug slapen vond ik echt heel vervelend, dus mijn nachtrust was niet top. Volgende ochtend lekker naar huis en wat was mijn eigen bed heeeerlijk. 

Het is nu bijna een week na de operatie en voel me inmiddels veel beter. De eerste dagen vond ik echt helemaal niks. Ik was ontzettend moe en wilde eigenlijk alleen maar slapen. Dag twee viel ik bijna flauw in de douche en heb de eerste drie dagen vooral in bed gelegen. Mijn hoofd zat vol watten en kon echt nog geen boek lezen of serie kijken. Daarna werd het gelukkig beter. Ik slaap overdag niet meer, maar lig af en toe nog in bed een serie te kijken. Verder een beetje rustig aan doen op de bank, spelletje spelen, poezen kroelen. De pijn vind ik heel erg meevallen. Ik slaap al sinds de eerste nacht op mijn zij, wat goed gaat en waardoor ik goed slaap. Mijn borsten doen wel zeer met allemaal gekke gevoelentjes: tintelen, zzzzingen, steken, kloppen (het is een heel orkest aan sensaties), maar geen echte overheersende pijn. Ik vond de 'extra pijntjes' na de operatie erger: rugpijn, hoofdpijn, wazig, moe. Dat vond ik echt vervelend. De eerste drie dagen heb ik steeds katoenen maandverband en gaas op de wonden gedaan, maar na drie dagen waren ze dicht en nu draag ik alleen de beha. Ik doe hem elke ochtend na het douchen en elke avond voor het slapen opnieuw aan, zodat 'ie weer lekker zit. Ik vind dat het echt snel heelt en er al heel mooi uitziet. Het wordt nu wel helemaal geel en paars rondom de littekens, maar het ziet er wel rustig en netjes uit. De eerste dagen schrok ik wel van de ravage, maar het is snel bijgetrokken. 

Al met al vind ik het best wel meevallen. Ik ben gisteren al heel even buiten geweest en dat wilde ik vandaag ook, maar het regent te hard ;-). Ik word wel gek van al het stilzitten en heb soms de neiging toch iets teveel zelf te doen en dan moet ik mezelf tegengouden. Inmiddels lukt het me om zelf aan te kleden (losse broek en blouse met knopen), boterham te smeren, drinken te pakken en te douchen (behalve het afdrogen). Donderdag krijg ik mijn eerste check en dan gaat ook de tape eraf, daar kijk ik heel erg naar uit. 

Oja en Dr Koopmann heeft mij geopereerd en ik vind het een fijne arts. Hij is misschien een tikkeltje apart, maar ik vind hem heel kundig en serieus. Ik vertrouwde hem helemaal en hij heeft mooi resultaat geleverd tot nu toe :-). Ik had trouwens cup 70H en ik weet nog niet wat mijn nieuwe maat is.

Ik hoop dat jullie iets aan mijn verhaal hebben! Ik vond dat veel van jullie alweer snel op de been waren, dus hierbij ook een ervaring waarbij het iets langer duurt. 

Hoi allemaal,

Mijn naam is Lies, ik ben 30 jaar en ik wil al heel lang een borstverkleining, Ik heb volgende week mijn tweede afspraak met de huisarts om het in gang te zetten. Ik heb mijn hele leven al last van mijn grote borsten (cup I met maat 40) en kijk er elke dag naar uit om kleinere borsten te hebben. Wel ben ik heel nerveus voor het proces eromheen: de keuze voor ziekenhuis of kliniek, de operatie, de hersteltijd, het eindresultaat. Ik weet nog niet precies hoe het allemaal werkt en hoop op dit forum meer ervaringen te lezen van andere vrouwen en zo een duidelijker beeld te vormen. 

Ik kijk ernaar uit om met jullie in contact te komen!

Groetjes,

Lies