Miss Fleur

Hoi Carmen,

Wat leuk en stoer dat je eindelijk de stap hebt durven nemen! Altijd moeilijk om die beslissing te maken!

Ik ben 28 juni 2010 geopereerd door Dr. Laban! Tijdens het eerste consult had ik ook het gevoel dat het klikte met deze man. Hij luistert goed naar je en geeft je goede adviezen.

De twijfel bij was tussen 300 en 325CC. Dr. Laban zou tijdens de operatie beslissen welke hoeveelheid het zou worden. Uiteindelijk is het 325CC geworden. Natuurlijk had ik diezelfde twijfel. "Ik wil niet te groot, maar ook niet te klein". De operatie alles is goed gegaan. Ik voelde me ook zeer op mn gemak. Ook toen ik in de operatie kamer was, hebben we zelfs nog grapjes gemaakt.

De protheses zijn dual plane geplaatst en ook daar ben ik super blij mee. Er is nergens een rand of iets te zien en het ziet er allemaal heel natuurlijk uit. Ook na de operatie heb ik nergens last van gehad en bijna geen pijn moet ik zeggen. Het voelt allemaal wat strakker en het is even wennen. Maar ik had steeds het idee in mijn hoofd, iedere pijn die ik voel is helende pijn. Maar absoluut nergens last van gehad. Ik stond 11 dagen na mijn PO het WK finale Nederland-Spanje op het Museumplein in Amsterdam te kijken. Natuurlijk altijd oppassen geblazen, maar het is maar net hoe je ermee opgaat. Ik ben de eerste paar dagen natuurlijk rustig thuis gebleven, maar wilde mn ding weer oppakken. Ieder verhaal is natuurlijk anders dat wel.

Nu bijna 3 maanden verder heb ik nergens spijt van en ben ik er super blij mee. Ik ben al helemaal gewend aan het aantal CC en ja af en toe heb ik zelf het idee, ze hadden misschien net een tikje groter gemogen..

De dagen zijn nu echt af tellen voor je he. Super spannend!

Ik wens je in ieder geval al heeel veel succes toe!!!

Liefs,

Fleur

Heey Jessica,

Jaa inderdaad een super raar gevoel. Haha iedere keer als ik zit ga ik ook iets meer voorover zitten, heb dan het idee dat ze sneller dalen

Ik heb een speciale BH van de kliniek, Marena. Met van die klittenband sluitingen aan de schouders. Die band zit onder en die druk als een gek. Gisteravond had ik weer zo een nacht, ik had al wat advies opgevolgd met veel kussens, maar die pijn in de rug blijft. Precies zo tussen de schouderbladen. Ik hoop echt dat dit snel overgaat. Verder zijn mn boobies ook echt gevoelloos aan de onderkant.. Maja even slikken en gewoon weer doorgaan, alleen die 6 weken aftellen, het lijkt wel een eeuwigheid. Maar ben nog steeds superblij!!!! Ik zal heel snel ook wat foto's erop zetten! Jessica zou ik jou ww mogen?

Liefs,

xx

Ik heb toch eigenlijk nog wel een dringende vraag. Ik heb het idee dat de protheses helemaal in mn oksel zitten en mn borsten ook tever naar buiten staan. Gaat dit allemaal nog iets indalen?? Zoals ik ze nu namelijk zie zijn ze vierkant, zitten ze hoog, ongevoelig en staan ze ver naar buiten :S Heeft iemand dit ook meegemaakt ??

Hoi Butterfly,

Nou pijn kan ik het niet noemen. Alleen onder mijn oksels heb ik het idee dat het aanvoelt als een grote blauwe plek! Verder alleen die constante druk, maar dat is echt dragelijk!

Ik hoop zeker dat ze nog iets gaan dalen!! Anders zijn ze wel erg hoog Tijdens het consult heb ik aangegeven een mooie C cup te willen hebben. Volgens Dr. Laban zou ik dan 300CC moeten nemen en tijdens de operatie heeft ie gekozen voor 325. Dus ik denk een C cup. Mn omtrek is ook 70cm, dus als ik veel groter zou gaan, zou dit niet echt bij mn figuur passsen denk ik..

Hoi Livia en Buffeltje,

Bedankt voor jullie reacties!!

Heb net weer even geslapen en zie er op om vanavond weer te hele nacht te gaan slapen. Ik weet me nog niet echt een houding te geven over hoe ik moet gaan liggen. Die band van de BH trekt als een gek en die pijn in mn rug wordt niet echt minder.. :S Het is goed te horen dat het mogelijk na een week al iets minder is!! Het is echt alleen wanneer ik lig, als ik sta en goed zit heb ik er niet echt last van.. Behalve dat ik het heel vreemd vind. Het is zo dik nog. Ik durf die BH ook niet echt uit te doen haha raar is dat..

Ik ben gisteren ook een BV gehad. 325CC dual plane. Bij mij staan de nu ook als richtingaanwijzers uit elkaar. Ik durf er nu nog amper naar te kijken haha, maar het voelt alsof ze zowat in mn oksels zitten. Voor de BV stonden mijn borsten gewoon netjes recht naar voren, dus ik hoop wel dat dit nog goed komt

Hallo iedereen!

Nou gisteren was het dan eindelijk zover. Om 9.15 zou ik onder het mes gaan. Een uur van tevoren moest ik aanwezig zijn, en ik moet zeggen dat het allemaal heel erg goed en professioneel eraan toe ging.

Nadat Dhr. Laban foto's had gemaakt en alles had afgetekend, mocht ik mee naar boven naar de OK. Daar werd ik ontvangen door de assistent en de anesthesist. Ik mocht op de tafel gaan liggen. Wat was ik zenuwachtig, want ik ben nog nooit in een OK geweest omdat ik nog nooit geopereerd ben. De laatste paar dagen was een vriend van mij ook begonnen over de film Awake (een jongen die een harttransplanatie heeft ondergaan en niet goed onder narcose was geweest en dus de hele operatie heeft meegemaakt). Dit haalde ik ook aan op de OK, maar ze wisten mij goed gerust te stellen. Daarna kreeg ik de narcose toegediend en hup weg was ik. Gelukkig helemaal niets van de operatie meegemaakt. Toen ik wakker werd keek ik gelijk om heen om te beseffen waar ik was. Ik moet zeggen dat ik niet echt veel pijn had. Tijdens de operatie heeft Dr. Laban besloten er 325CC in te plaatsen.. Dat was ook het eerste wat ik vroeg, en of ik niet naar beneden mocht? Dat gebeurde en ik mocht mijn ouders zien.. Die waren super blij dat alles goed was gegaan. Ik natuurlijk ook!

Daarna mocht ik het eerste resultaat zien. Eerst schrok ik echt, omdat ze groot, puntig en opgezwollen waren. Maar dit heeft Dr. Laban mij nog van tevoren gezegd! De pijn viel mij op dat moment reuze mee, alhoewel ik bang was omdat ze dual plane geplaatst zijn. Na nog een uurtje geslapen te hebben, mocht ik rond 2 uur naar huis. Alles voelde aan als erge spierspijn. Een drukkend gevoel van hier tot tokio, maar geen extreme pijn. Op het moment dat ik naar het toilet moest, moest ik dat aan de verpleegster laten weten. Zij kwam mij helpen, toen ik probeerde uit bed te komen en aan de rand van het bed zat, werd ik wel ineens heel duizelig, misselijk en het zweet brak me extreem uit!! Ik dacht dat ik niet goed werd.. Na even gewacht te hebben, deed ze die speciale BH aan. Woooow dat deed me toch wel even pijn toen ze die aantrok. Met name die wond gaf een stekende en branderig gevoel! Ik ging naar het toilet en alles ging daarna prima. Toen mocht ik me aankleden en dat ging allemaal redelijk goed. Mn moeder hielp me met aankleden en ik was zo klaar.

De verpleegsters etc waren allemaal zo aardig en lief voor me dat ik die uitgebreid bedankt had toen ik wegging. DE rit in de auto viel me reuze mee, want ik had verwacht dat ik daar last zou krijgen. Buiten de constante druk die ik voelde, had ik totaal geen pijn. Eenmaal thuis gekomen ben ik lekker op de bank gaan liggen, met veel kussens. Aangezien gisteren het NEderlands Elftal speelde, wilde ik eigenlijk niets missen. Maar helaas halverwege de wedstrijd hield ik het niet meer en was ik in slaap gevallen. Toch heb ik wel even geslapen tot half 8. Toen ik wakker werd schrok ik van de zeurende pijn in mijn rug. Verschrikkelijk was dat. Alsof ze me even goed in mn rug in elkaar hadden geslagen en die band van die BH irriteerde me ook. Na half rechtop een tijdje te gaan zitten, viel het wel weer mee. Voor de zekerheid nam ik nog even wat paracetamol in. Uiteindelijk goed de avond doorgekomen.

Toen ik later die avond naar bed ging, merkte ik wel dat niet alles even makkelijk gaat, maar ik kon me prima alleen redde. Je lichaam geeft vanzelf aan wanneer iets gewoon niet kan. Ook met liggen en omhoog komen valt het reuze mee. Ja, je voelt pijn, maar het is om uit te houden en ik weet dat het gelukkig herstellende pijn is.

Vannacht was eigenlijk wel drama. Rond 11uur was ik gaan slapen en rond 5 uur werd ik weer wakker met die zeurende rugpijn. Maar nu veel erger dan de avond ervoor.. Sindsdien heb ik eigenlijk niet meer geslapen en probeerde ik me te bedenken hoe ik dit kon oplossen.. Ik had geprobeerd de kussens iets te verleggen, maar het leek er niet beter op te worden. Na ongeveer 2 uur was ik zo moe van het nadenken voor een oplossing dat ik toch even in slaap ben gevallen. Rond 9 uur werd ik wakker met weer die rugpijn.. Pfff verschrikkelijk zeg. Als ik zit is het wel een stuk minder!! Gelukkig maar.. Vraag me af of iemand dit ook zo erg heeft gehad???

Het resultaat, ja daar ben ik natuurlijk heeeeeel blij mee!!!! Ik heb eindelijk mn boobies!! Wow dat besef had ik gisteravond ineens. Het voelt alleen allemaal zo raar aan!! Het is natuurlijk opgezwollen en puntig (ik hoop dat dit snel wegtrekt). Ook heb ik het idee dat mn borsten zowat in mn oksels zitten!! Is dit normaal en trekt dit wel weg??? Daar ben ik nu een beetje bang voor. Ook ga ik straks toch na het douchen proberen de BH op mijn manier aan te doen ivm die rugpijn. Maar daar ben ik ook weer een beetje bang voor, omdat toen de verpleegkundige hem aan deed, het best wel zeer deed.

Begrijp me niet verkeerd hoor. Alles is mij reuze meegevallen achteraf. Hoe ik de pijn het beste kan omschrijven, is als extreme spierpijn aan je borstkas. Alsof je te hevig getraind heb. En die constante druk, maar dit is echt niet pijnlijk. Ik had mezelf ook voorgenomen: de pijn zal extreem heftig zijn! Dan kan het altijd meevallen. En dat is het inderdaad geweest..

Ik ga nu weer even een beetje liggen, lopen, zitten. En mn rust nemen!! En dan laat ik jullie zo snel mogelijk horen hoe het verder gaat. Mocht jullie tips voor me hebben voor die extreme rugpijn, alsjeblieft laat het me weten!

Oh ja, ook zal ik zo snel mogelijk wat foto's maken!

Heel veel liefs!!!

Omg omg omg, nog 7 dagen. Echt de dagen aan het aftellen zeg!! Vind het zo spannend allemaal..

Ik heb alleen wel dat ik er gewoon ook over droom. Vannacht maakte ik de hele operatie mee en werd ik tijdens de operatie wakker! Pijnnnn dat ik voelde, alsof ik het echt meemaakt! Ieeewl wat eng was dat!

Maar goed, wat ik wel had en dag(geen droom nee:P) dat is dat mn borst ineens begon te trekken. Heel vreemd gevoel was dat..

Zijn dit onbewuste zenuwen? Heeft iemand dat eerder meegemaakt.

Oke dames, bedankt voor alle tips! Het is inderdaad verstandig om er even mee te wachten ja, tot je lichaam volledig hersteld is! Maar was meer bang voor het feit, dat het wellicht helemaal nooit meer zou kunnen?! Maar ja parachute springen is toch net even iets anders dan een achtbaan toch? Omdat je toch vanaf 3km hoogte een vrije val gaat maken..

Ik heb wellicht een hele vreemde vraag, zoals jullie in de titel kunnen lezen.

Volgende week maandag onderga ik een BV, maar ik wil ook al heel lang parachutespringen. Nu vraag ik mij af of die wel mogelijk is na een BV?? Aangezien er heeeel wat druk op je komt te staan. Haha niet dat als je beneden bent aangekomen dat je implantaten nog ergens in de lucht vliegen hihih

Hoi Liz!

Jaaa het is inderdaad al heel snel!! Ik kan haast niet wachten.. Super spannend allemaal!

Inmiddels ben ik ook al druk bezig met de Vitamine C en de Arnica. Trouw slik ik ze al iedere dag.. Hoop dat het effect heeft!

Ik vraag me alleen af, hoe het herstel zal zijn. Heeft iemand ervaring met dual plane?

Jaa dat is goed te horen! Ik hoop dat het echt snel gaat, aangezien ik eind augustus op vakantie ga. Ik moet dan ook best een lange vliegreis maken, namelijk naar Amerika. Vlucht van 9uur.. Maar goed, ik heb het er echt voor over. Vind het zo ontzettend spannend allemaal en kan aan niets anders meer denken.. Ik droom er 's nachts van en sta er 's ochtends alweer mee op.

Hoe zijn jou eerste paar dagen na de operatie verlopen dan? Kon je echt helemaal niets? Of viel het redelijk mee..

Ik kan me er nog echt niets bij voorstellen... Ik heb wel al veel info gelezen alleen nu het zo dichtbij is, lijkt het wel of ik jaren terug ben gegaan, met dat ik de eerste woorden las over BV's hahaha. Klinkt wel stom, i know!

Jaaaa natuurlijk bestaat de wens voor een BV al jaren, maar dat het nu ineens zo dichtbij komt!! Super gevoel, allerlei gedachtes door je hoofd!!

Hallo dames,

Ik heb mijzelf al eerder voorgesteld in een ander topic. Ik ben 23 jaar, 1.73m en slank van postuur. Mijn consult stond in eerste instantie op 21 juli gepland, maar dit heb ik gelukkig kunnen vervroegen, omdat ik half augustus op vakantie ga en dus moet vliegen.

Mijn consult vond plaats gisteren 16 juni. Na het aankomen bij de kliniek had ik al een goed vertrouwen, ik ben namelijk ook wel bekend in Bilthoven.

De afspraak was met Dr. Laban. Een PC die je een goed gevoel van vertrouwen geeft. Eerst vertelde hij wat algemene informatie, daarna besprak ie wat voor mij van toepassing was.

Op dit moment heb ik een cupmaat van 70A, wat nog wel eens kan verschillen. Soms valt het net iets groter uit, namelijk 70B.

Graag wil ik een volle C cup, en hij adviseerde mij om voor een ronde prothese te gaan, omdat ik vrij weinig aan de bovenzijde heb. Daarna werden er maten protheses gepast en kwam hij uit op zo een 300CC. De prothese wordt tevens dual plane geplaatst, omdat je anders randen te zien zou krijgen.

Daarna werd de datum ingepland en ik kon op maandag 28 juni al terecht!!! Ik sprong haast een gat in de lucht, want dat is al over 1.5 week. Ik kan haast niet wachten, ben al jaren bezig met een BV, maar nu is het dan ook echt definitief!!!!!!!!!

Het meest heb ik alleen zitten twijfelen over de plaatsing voor of achter de spier. Nu wordt het dus dual plane. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik ben vrij bang voor de pijn die gaat komen en het herstel. Vanaf wanneer kun je weer een beetje functioneren? En kan iemand omschrijven hoe de pijn aanvoelt...

Vraag me alleen echt heeeeel erg af, hoe het natuurlijk allemaal eruit gaat zien!!!!!!

Hallo Blonde Dollie & Moontje,

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ben eerder op consult geweest bij ACCZ in Zevenaar bij Dr. van Onselen. Die vertelde mij dat ik het best een anatomische prothese van 375CC achter de spier kon nemen. Even later ben ik bij nog een kliniek geweest en die vertelde mij 250-300CC ronde prothese achter de spier.

Nu mag ik dan 21 juli op consult komen bij Bergman Kliniek. Ik twijfel alleen zo erg over het soort prothese en voor of achter de spier.

Ik heb al een aantal foto's kunnen bekijken, maar ik schiet daar ook niks mee op. Het liefst wil ik een BV met de meest natuurlijke uitstraling en eerst had ik het idee dat je dat met rond nooit zou kunnen krijgen. Door het bekijken van foto's is mij dat ontzettend meegevallen.

Ook wat betreft voor of achter de spier? Ik heb werkelijk geen idee wat nou het beste is, betreft herstel, op lange termijn en de vorm etc.

De drang om eindelijk een BV te laten doen is zoooo ontzettend groot, en het irriteert me daarom dat ik pas in juli pas terecht kan bij Bergman! Hahaha ik neem aan dat jullie je dat wel voor kunnen stellen?

Ook is de drang groot, omdat ik eind augustus/begin september 3 weken op vakantie ga naar Amerika. Graag wil ik ze dus hiervoor al hebben, maar vanaf wanneer kun je eigenlijk weer vliegen??

Hallo iedereen,

Na jaren van twijfel heb ik dit jaar toch het besluit genomen om een BV te ondergaan. Ik vind dat ik er mag wezen, maar een ding stoort mij al jaren. Op dit moment heb ik een A/B Cup, ben 23 jaar, 1.73 en weeg 60 kilo.

Vandaag heb ik mijn afspraak gemaakt bij de Bergman Kliniek. Helaas kan ik pas 21 juli terecht voor een eerste consult. Jammer dat het nog zo lang duurt, je zou denken dat mensen in de zomer niets laten ondergaan mbt vakantie periode. Hoelang moesten dames na het eerste consult wachten tot operatiedag?

Al een tijdje heb ik mij verdiept in een borstvergroting, ook met dank aan dit forum! Wat top dat dit er is trouwens.. Het is top om alle details en ervaringen te lezen hier!!

Graag zou ik naar een volle C cup willen gaan! Alleen twijfel ik enorm ik de soort prothese en voor/achter de spier..

Wellicht zijn er dames die mij hun ervaringen hier over kunnen vertellen en waarom zij welke keuze hebben gemaakt?

Pffff, nu het steeds dichterbij komt wil ik het zooooooooooo graag. Liever nog gister dan morgen!!!

Liefs,

Fleur