Ga naar inhoud

shirtje : 25 maart 2014 : Dr. Roosenburg : Kliniek Amstelveen


Aanbevolen berichten

  • Reacties 168
  • Created
  • Laatste Reactie

ik ben thuis....verslag volgt vanavond en anders morgen...alles is goed gegaan, veel pijn van de drains..brr...

Gefeliciteerd en goed herstel!!

Las in de shoutbox dat je je afvroeg welke Carefix je moet nemen.. ik heb in ieder geval de Carefix Anna, fijne BH, makkelijk aan te doen o.a. door de rits maar ook makkelijker over je schouders te krijgen (had/heb ik bij de Fila bijvoorbeeld wat minder). De Anna zit wel redelijk los vind ik, hij zit zo fijn dat ik me soms afvraag waarom ik die dan 6 weken aan moet maarja de chirurg vond 'm verder ook prima haha

Mocht je veel pijn hebben: dat gaat na een paar dagen weer over!

Link naar reactie
Delen op andere sites

7.00 uur : wekker, snel de kids helpen met aankleden en op weg helpen naar mijn vriendin bij ons achter. Daarvandaan gaan ze naar school fietsen.

7.45 uur gaan we allemaal op weg naar onze bestemming. Pas om 9.00 uur werden we verwacht maar aangezien de nucleaire top zijn best aan het doen is om de hele verkeerssituatie in de war te gooien vertrekken we lekker op tijd. Om 8.45 zijn we in Amstelveen en het gaat als een razende allemaal. Het is rustig en ik mag meteen door...het doornemen van de medicatie die ik preventief voorgeschreven heb gekregen en de rest van de operatieplanning. Ik kreeg preventief antibiotica maar daar was dokter roosenburg het absoluut niet mee eens. Niks geen gekke medicijnen preventief, gewoon paracetamol en bij erge pijn een maagbeschermer en Naproxen. Manlief word weggestuurd en mag niet mee naar boven. Moet zeggen dat ernstige twijfels de overhand namen toen ik mijn kleding uit aan het trekken was en dat stomme operatieschort aandeed. Ik heb er echt even aan gedacht om gewoon weg te rennen en naar huis te gaan..

Nadat ik uitgekleed was mocht ik mee een kamer in en daar had ik meteen een erg leuke buurvrouw. Echt net uit de OK en nog half duf..we kletsten meteen honderduit en het was echt supergezellig. Toen kwam de narcose dokter....allemaal gekke vragen en het infuus...hiervoor was ik best een klein beetje nerveus en ik vroeg of hij het erg vond als ik hem gewoon een verhaal ging vertellen over mezelf en mijn gezin, zolang ik maar kon blijven praten ging het goed en daar heb ik toevallig totaal geen moeite mee..Tussen de bedrijven door heb ik nog gezellig even ge-whatssappt met Gymadict...

Toen kwam dokter Roosenburg om de boel af te tekenen. We besloten nog altijd voor 350 en 375 MP + te gaan...superspannende beslissing aangezien het over het algemeen HP of extra HP is. Dit zou prachtig mooi worden volgens de PC. Na het tekenen verteld ik hem dat ik een droomfoto had zoals ik graag zou willen dat het eruit zou komen te zien... waarop de PC zei: maar jij bent toch die vrouw niet??? Daar moest ik het mee doen en ik moest er hard om lachen...Ik ben inderdaad die vrouw niet, ik ben ietsje ouder, heb een andere voorsituatie en het zag er niet naar uit dat deze jonge playmate al kinderen had gekregen... beetje naief om dan te denken dat de PC deze borsten klakkeloos na kan maken...

Na een korte tijd mocht ik meewandelen naar de OK en daar kreeg ik allerlei toeters en bellen... Zonder dat ik er zelf echt erg in had was ik keihard aan het knokken tegen de narcose en het duurde dan ook even voordat het kapje me onder zeil liet raken...het spul in mijn infuus leek me puur vergif en dat deed ook echt pijn... Ook ik moest op vakantie,maar dat had ik al zo vaak gelezen hier, dat vond ik flauw...wat ik erop antwoorde weet ik niet meer, maar het was iets waar ze allemaal om moesten lachen....tot de laatste zucht de clown uithangen...pfff.. :46:

dit moet allemaal rond 9.15 zijn geweest en om 10.30 ging ik de uitslaapkamer in. om 10.40 heb ik mijn moeder al gebeld dat ik terug was op de kamer...ik weet hier nog maar heeel weinig van, maar het was wel iets waar ik mee onder narcose ging omdat ik wist dat ze zich heeeel erg zorgen had gemaakt. De verpleegster van de uitslaapkamer is manlief beneden in gaan lichten. Ik weet wel dat ik het bloedheet had en mezelf helemaal bloot had getrapt en waardoor ik dus bijna poedeltjenaakt met alleen een foamband rond mijn borsten en in een string op dat bed lag...later kwam de PC binnen en die vroeg waarom ik me niet bedekte waarop ik antwoordde: "hier liggen alleen maar vrouwen, ik zie geen probleem..." waarop de PC antwoordde: "maar volgens mij ben ik een man" :45: Helemaal niks voor mij, ik ben van nature zo preuts als wat...de buurvrouwen zullen wel gedacht hebben?? Doordat ik me bloot had getrapt zei de overbuuf wel meteen: ze zijn prachtig geworden...echt symetrische en mooi vol! Ik had mijn camera bij me en heb natuurlijk meteen de voorsituatie laten zien en ik was er volgens haar echt heeeeel erg op vooruit gegaan....supergaaf om te horen, dan weet je weer meteen waarom je niet weg bent gerend tijdens het omkleden.

De vreselijke drains hebben me vreselijk veeel pijn gedaan en mochten echt niet eerder verwijderd worden. Ik moest eerst thee drinken, beschuitje eten en plassen...als de sodemieter gedaan wat er van me gevraagd werd maar schijnbaar nog zwaar onder invloed werd ik al snel ongeduldig. De arts werd erbij gehaald en ws prikte de drain in mijn rechterborst tegen een zenuw. Ik moest maar even doorbijten en dat ging me niet gemakkelijk af. Ik had het maximale aan morfine gehad en meer kon er echt niet bij....wat een vreselijke gemene krengen zijn dat! Na 1,5 uur mochten ze er eindelijk uit...Ik heb meteen manlief gebeld om te vertellen dat het echt niet lang meer kon duren voordat ik beneden zou komen... (Manlief antwoorde: EN je raad NOOIT wie ik hier beneden tegenkom??? Dat was dus de buurvrouw. Echt DE buurvrouw...ongelofelijk...zij zat daar gewoon doodleuk te wachten tot ze gehaald werd voor haar borstvergroting... Ik wist niet wat ik zag toen ik beneden kwam en weg mocht...ik werd natuurlijk helemaal rood en zij moest heeeel hard lachen. Ik zei nog: ik spreek je morgen wel ff hahahah...mensen in de wachtkamer snapte er niks meer van! toch maar even een bakkie doen vandeweek hahahaha)

Eindelijk werd het tijd om aan te kleden...de verpleging was zo vreselijk lief! Ze maakte op mijn verzoek een foto zoals het nu was en wilde best een nieuwe staart in mijn haar maken. Ze hebben me overal bij geholpen. Eenmaal beneden werd ik eindelijk herenigd met manlief...en tegelijkertijd werd ik niet goed. Ik werd flink wit en begon te zweten en een soort van onzin uit te kramen...na een mierzoete limonade en een paar dextro was het toch echt tijd om afscheid te nemen.. Wat een aparte ervaring en wat een aardige, kundige en geduldige mensen in de kliniek van amstelveen. NIks dan lof! beetje onsamenhangend maar dat zal die overdosis morfine ook wel zijn denk ik...dus excuus... :44::tatice_04::tatice_04: eindelijk booooobiesssss :tatice_04::tatice_04:

Link naar reactie
Delen op andere sites

ik voel me vreselijk! alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden...ik ben absoluut geen watje en heb een behoorlijke pijngrens, dit is echt niet normaal..heb om 23.45 naproxen en een maagbeschermer genomen en nu precies 2 uur en 1 kwartier in bed gelegen, werd wakker van de kramp en de pijn...alles kriebelt, de band, mijn pleisters en ach wat niet?? hoop dat ik snel 5 dagen verder ben en wat kan slapen, het is nu net of ze 2 tennisballen onder mijn huid hebben geplaatst, ik kan niet eens de stoel van de tafel naar de pc verschuiven...brrr... wie mooi wil zijn moet pijn lijden..dus we lijden nog even verder hahahah

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.