Ga naar inhoud

Daantje93 : 14 februari 2014 : Dr. Koopmann : Bergman Kliniek


Aanbevolen berichten

  • 2 weeks later...

De operatie ging prima, alleen het herstel was voor mij helaas zwaarder als ik dacht. Hier is mijn verslag:


Op mijn operatie dag moest ik mezelf melden om 11.00 natuurlijk zat ik er al om 10.10 omdat ik niet kon wachten en echt niet te laat wou zijn en je weet maar nooit met dat verkeer! Gek genoeg niet zenuwachtig die dag. Moest even zitten in de wachtkamer, werd me water aangeboden maar wou zo nuchter mogelijk zijn haha. Mijn moeder zat meer zenuwachtig te doen dan mij haha.
10.20 geroepen om mee te lopen met de zuster. Alles werd nog even doorgenomen, werd me gevraagd of ik de medicijnen en vitamines goed slikte en wanneer ik voor het laatst gegeten had, zulke vragen. Toen moest ik me omkleden in alleen het schortje en een haarnetje en van die blauwe plastic slofjes haha zag er dus super sexy uit.
Na een tijdje kwam mijn chirurg om me af te tekenen en namen ze wat voor-foto's. En toen moest ik nog een kwartiertje wachten, kwam ook omdat ik te vroeg was.
Nou om 10.45 werd ik gehaald en was het zover. Mn moeder wou nog even een knuffel en ik moest meelopen. Totaal niet zenuwachtig :o Had ik wel verwacht..
Toen moest ik gaan liggen op een tafel en vroegen ze me wie ik was en waarvoor ik kwam, dit moesten ze vragen, was verplichting ofzo.
Nou de narcose.. pff ik was wel een beetje bang voor die naald. Ik moest mijn armen naast me liggen en een zuster leidde me af zodat ik niet over de prik nadacht. Ik voelde er eigenlijk niet veel van! Kapje kwam over mijn mond, eerst gewoon zuurstof en toen dat slaapmiddel.
En toen werd ik wakker om 12.45 op mijn herstelkamer. Er stond een zuster precies bij mijn bed toen ik mijn ogen open deed. Ze vroeg hoe ik me voelde en ik vroeg of de operatie al geweest was want ik wist het niet meer. Ze zei ja die heb je al achter de rug en alles is goed gegaan.
Ik durfde echt niet te kijken haha. Zo stom, kijk je er zo lang naar uit en dan durf je niet te kijken na de operatie. En toen ik keek zag ik het nog niet goed want ik zag echt heel erg wazig en toen viel ik weer in slaap. Toen ik weer wakker werd vroeg ze of ze mijn moeder moest halen en natuurlijk zei ik ja. En 5 minuten later werd ik KOTS EN KOTS misselijk. Dit zei ik tegen haar en ze spoot toen een middel in het infuus dat het gelijk minderde. Even later kwam de misselijkheid weer, nou spoot ze het er weer in maar het bleef. Na 4x overgegeven te hebben en na stil liggen tot 17:00 wou ik echt naar huis. Bewegen was zo moeilijk! Lopen was dood eng ik vond het heel erg moeilijk ook om mn armen te bewegen.
Toen ik thuis kwam en een soepje ophad ging het stukken beter. Mijn zus kwam ook langs heeft de nacht gelogeerd en we hebben films gekeken veel gepraat en de pijn en misselijkheid ging eigenlijk wel. Dus ik dacht ooh nou was dat het? Maar de 3/4 dagen daarna waren voor mij ABSOLUUT GEEN PRETJE. Ik kon NIKS binnen houden. Zelfs geen water. Mn medicatie en pijnstillers gooide ik er ook uit en ik heb heel veel overgegeven (wat verdomd pijn deed ook nog na zo'n operatie) Na 3 dagen zat ik tegen een uitdroging aan. Ik moest amper naar de wc en mijn huid droogde uit en al kneep je in mijn huid bleef het zo een tijdje staan en het ging gewoon niet goed. Ik was eigenlijk best bang omdat al nam ik alleen al 1 slokje water, voelde ik me misselijk, keek ik naar een teiltje voor 1 uur en vervolgens kwam het er weer uit. Nou mijn moeder de kliniek gebeld bleek dat tramadol niet zo verstandig was voor mij. Ik mocht geen pillen meer oraal innemen en moest overgaan op zetpillen. (fijn..) Maar die pillen hebben me er absoluut bovenop geholpen.
Ik kon langzaam weer wat eten en drinken. (wel makkelijk verteerbaar eten en water) Maar nu kon het aansterken eindelijk pas beginnen.
Na een week op een bed te hebben gelegen kon ik weer steeds meer, lopen ging eerst amper en als ik liep liep ik als een oud gekrompen vrouwtje.

10 PO: Alles gaat goed. Ik heb amper pijn en ik kan elke dag wat meer. Douchen blijft wel eng, omdat die bh en band dan af moet en dat voelt zo raar! Alsof ze er af vallen haha. Verder ook al even een beetje gefietst en dat ging makkelijk. Voor mijn gevoel kan ik weer aan het werk maar voor de zekerheid hou ik nog 1 week rust.
Het resultaat word elke dag mooier. Ik vind ze prachtig. Ik voel me eindelijk een vrouw. Weg met die kipfiletjes, 2 bh's dragen en bronzer boven de boobs om ze groter te laten lijken :D Ik kan niet wachten om bh's en bikini's te kunnen gaan uitzoeken, en dan.. laat die zomer maar komen. Dit keer ga ik wel mee naar het strand.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.