Ga naar inhoud

MC1992 : 20 februari 2014 : Dr. Verduijn : Bergman Kliniek


Aanbevolen berichten

Lieve mc1992

We zorgen er wel weer voor dat deze topic populair wordt hoor, hihi...

Heel veel succes vandaag! Het is ook retespannend en de twijfel is heel herkenbaar...het is ook niet niks om dit te doen, maar voor je het weet, ga je denken, had ik dit maar eerder gedaan! En bij iedereen is het herstel anders, maar iedereen overleeft het en vergeet snel hoe het ook alweer was....

Probeer jezelf over te geven aan de gouden handjes, die moeten het werk doen...jij hoeft alleen maar te liggen, te slapen en strax weer wakker te worden...

En dan is het zo leuk om naar je borsten te kijken...het wordt heel mooi...

Nogmaals succes, we denken aan je en we lezen snel weer van je...xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 83
  • Created
  • Laatste Reactie

Aahh lief lief. Doet me goed om dit nog even te lezen voordat het zo ver is!! Ik laat sowieso wat van me horen zodra het kan. En uiteindelijk mijn verslagje uiteraard! Wish me luck ladiesssss

Heeel veel liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou meissie, als t goed is, heb je nu twee bergen....hoe gaat het met je?

Je hoeft niet meteen te antwoorden, hoor...we weten dat dit even tijd nodig heeft, maar het is sowieso wel leuk om alvast berichten te lezen, hè...

Ik wens je nu ff alle rust en een goed herstel toe...en geniet! Je hebt ze! Gefeliciteerd !!

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi allemaal! Ik heb zeker twee bergen hihi.. Ben zo blij!!! Ben alleen heel erg ziek geweest en mocht daarom ook niet meteen naar huis. Ben bijna 3 uurtjes langer gebleven dan verwacht. Gister in de kliniek zo'n 10 keer gespuugd en gisteravond thuis ook nog 5 keer.. Was dus helemaal op en hield geen pijnstiller binnen. Daardoor had ik vannacht enorme pijn en kon wel huilen toen ik op moest staan! Vanmorgen nog een beetje misselijk en met moeite een paar slokken thee en een paar hapjes.. Maar nu gaat het stukken beter! De pijn hoort er natuurlijk bij, maar ik heb m'n eetlust weer goed terug en niet meer misselijk. Hooguit af en toe een beetje draaierig en heel moe! Ik maak vandaag of morgen een verslagje :1: Nu nog net iets te weinig energie voor.. Maar ik ben blij dat het erop zit! Nu lekker herstellen en elke minuut voelen of ik borsten heb, JAAA ik heb borsten hahaha

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja was echt niet fijn!! Ook heel vreemd dat ik super vaak de hik had.. Wel 6 keer ofzo, ook geen pretje! Maar ach, het is het waard :D Ik heb trouwens een vraagje aan jullie.. Ik heb het gevoel dat mijn buik (bovenaan) ook beurs is. Als ik erop druk voel ik ook een soort bubbeltjes.. Aan beide kanten, hebben jullie dit ook?


Gefeliciteerd!! En succes met je herstel!

Dankjewel!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey MC ik had je al een pb gestuurd en wist nog niet dat je vandaag al op je topic online was geweest.

Jeetje, wat naar dat je zo ziek was!! Echt drama lijkt me dat...en die pijn...geloof me dat gaat snel over en dan ben je dit alweer vergeten!

En wat Mien zegt, dat heb ik ook...maar dat heb ik sinds een paar dagen, alsof er een rib gekneusd is, net onder de bh rand....dus dat is niet dezelfde plek als bij jou....het is echt bij mijn ribbenkast en niet m'n buik...

Maar wat ik je al stuurde, het zal mogelijk ook vocht kunnen zijn, hè...

Tot snel xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi allemaal!! Jullie hebben er een paar dagen op moeten wachten, maar hier mijn verslagje:

Donderdag 20 februari: In de ochtend stond ik op en was niet eens zo nerveus als voorgaande dagen.. De uurtjes vlogen voorbij en rond een uur of 12 werd ik toch wel heel nerveus. Rond 1 uur vertrokken we van huis en half 2 meldde ik me bij de receptie van de Bergman Kliniek.

We werden verzocht te wachten op de eerste verdieping en ik was nog heel kalm. Zo’n twintig minuutjes later werd ik geroepen en ik hoorde mijn eigen naam niet eens, zo diep in gedachten zat ik haha. Ik had verwacht dat ik een eigen kamertje zou krijgen en vanaf daar ‘afscheid’ zou nemen van mijn ouders en vriend maar dat was helaas niet zo. Ik mocht een iemand meenemen en ik wist dat mams graag bij me wilde zijn dus die ging mee. Ik schrok ervan dat ik zo snel gedag moest zeggen, maar wat moest dat moest! Ik ging met mijn moeder en de verpleegster naar beneden en we kregen een eigen kamertje. Hier kregen we instructies en moest ik mijn mooie operatie-pakkie aantrekken. Er kwam een verpleegster langs die nogmaals uitlegde wat er allemaal te gebeuren stond en ze nam een paar foto’s van mijn voorsituatie voor in mijn dossier (kan nu niet wachten om die terug te zien!). Even later kwam de anesthesist een praatje maken en ten slotte mijn chirurg. Ik zou binnen nu en 5 minuutjes gehaald worden. Pffffff, spannend zeg!!! Ik was ontzettend nerveus en begon me nogmaals af te vragen of ik dit wel wilde.. “JAAA Miran dit wil je” dacht ik bij mezelf.

Ik kreeg nog een smsje van lovew van het forum dat ik me geen zorgen hoefde te maken en alles goed kwam! Super lief hihi. Toen werd ik gehaald door de verpleegster en gaf mijn moedertje een dikke knuffel en kus, ik zag aan haar dat ze ook nerveus was en hierdoor kreeg ik een brok in me keel.. Ik liep met de verpleegster mee naar de operatiekamer waar iedereen zijn/haar ding deed ter voorbereiding. Ik werd hartelijk welkom geheten en kreeg te horen wat ik moest doen. Ik kon alvast op de operatietafel liggen en vanaf dat moment ging alles heel snel! Een meisje plakte stickers op me voor de hartbewaking en de anesthesist maakte die vervolgens vast aan iets. Ik kreeg tussendoor ook nog allerlei vragen om te controleren of ik er wel volledig bij was. Mijn naam, geboortedatum, wat we precies gingen doen, wat we hadden afgesproken, etc. Ik beantwoordde ze natuurlijk allemaal goed, maar ik voelde me niet top haha! Wilde het liefst nog van de tafel springen.. Het meisje legde mijn infuus aan en omdat mijn hand koud was kon ze niet meteen een goede ader vinden. Het prikken deed ook best pijn.. Maar goed, even doorbijten. Vlak voor het moment dat de anesthesist een middeltje ter verdoving in mijn aderen spoot werd ik toch wel emotioneel. Ik kreeg tranen en kon even geen woord meer uitbrengen.. Toen ze dat zagen waren ze allemaal super lief en stelden me gerust. Een vrouw zei: je gaat zo lekker dromen over mooie vakanties en je mooie borsten op het strand in het zonnetje! Veel mensen die hier waren wilden niet eens meer weg.. Toen moest ik wel even lachen haha. De anesthesist zei: je kan nu niet meer terug hoor! Of jawel je kan nog wel van de tafel af springen, maar ik denk niet dat je dat wilt! En nee dat wilde ik ook niet haha, dit was de dag waar ik zo lang naar uitkeek. Toen de narcose in mijn infuus werd gespoten, viel ik waarschijnlijk binnen een paar seconden in slaap want ik kan het me niet herinneren. Het deed totaal geen pijn en toen het werd toegediend zag ik op de klok voor me dat het tien over half 3 was.

Ik werd wakker en voelde me zwaar high, geen controle over mijn lichaam en m’n hoofd die continu omviel, ogen die ik niet open kon houden en noem maar op haha. Toen ik besefte dat ik wakker was bedacht ik bij mezelf: hey, het is voorbij.. En uit het niets begon ik te huilen! Er kwam een hele lieve verpleegster naar me toe die me geruststelde. Ik had zo’n jeuk aan mijn neus dat ik haar (huilend) vroeg of ze even wilde krabbelen hahaha. Dit deed ze dan ook meteen, heel aardig haha. Ook kwam de arts langs en vertelde mij dat 295 cc heel mooi stond, maar 330 ook en dat hij dus voor de grootste maat was gegaan. Toen ik dat hoorde viel ik met een heerlijk gevoel in slaap! De uren daarna gingen goed voorbij en ik voelde me voor het eerst na een narcose top. Mijn moeder was al gebeld en ik mocht tussen 7 en half 8 worden opgehaald. Nou.. Dat plannetje werd nog in de war geschopt. Toen ik eenmaal omhoog moest liggen om wat te eten en te drinken werd ik echt doodziek. Ik werd lijkwit, zweette me rot en spuugde tot ik niet meer kon. Verschrikkelijk was dat! Gelukkig was mijn moeder snel bij me en ik zag dat ze een beetje schrok. Later vertelde ze dat ze meteen bij binnenkomst mijn ingetapete borsten en tepels zag, een rood lichaam door de jodium, bezweet en een heel bleek gezicht en het enige waar ik naar vroeg was hoe mijn haar zat :P Ze zei dat dat wel mijn laatste zorgen moesten zijn haha. Vanaf dat moment bleef het gewoon heel slecht gaan. Ik reageerde waarschijnlijk heel slecht op de narcose en ik bleef spugen. Ik mocht om 10 uur ’s avonds pas naar huis en eenmaal daar aangekomen ging de misselijkheid gewoon verder. Alles kwam eruit en ook mijn paracetamol, waardoor ik midden in de nacht ontzettende pijn aan mijn borsten had en wel kon schreeuwen toen ik op moest staan. Wat een hel!

De dag erna ging het beter en at ik weer volop, helaas ging het die nacht weer mis en moest ik weer spugen. Dat was echter de laatste keer, hoogstens een beetje draaierig/misselijk maar niet meer gespuugd! Nu gaat het echt een heel stuk beter. De pijn vind ik fijner dan die misselijkheid dus het is te doen. Ik besef wel goed hoe vaak je je borstspieren onbewust aanspant. Normaal heb je helemaal niet door dat je die beweegt, of sterker nog: dat je die spieren überhaupt hebt.. Maar goed, met paracetamol vind ik het goed te doen. Alleen is mijn linkerborst vanaf het begin pijnlijker, meer gezwollen en voel mijn tepel ook niet goed. Volgens de kliniek komt dit allemaal goed :)

De eerste keer dat ik naar mijn borsten keek in mijn sport-bh riep ik meteen: WOW, dat zijn flinke memmen!! Zo gek, dat je nu ineens van die grote borsten hebt.. De eerste keer dat ik ze zonder bh zag was wel even schrikken hoor. Mijn vriend en ik hadden allebei zoiets van oeps.. Misschien toch een maatje kleiner gewild?? Maar ze waren nog volop opgezwollen natuurlijk. Je gaat ook binnen 1 dag van een AA naar een volle C dus het is een kwestie van wennen. Een dag later weer gekeken en ik begin ze al steeds mooier te vinden. Mijn vriend kan er langzamerhand ook al niet meer vanaf blijven en gaf ze gister beide een kusje toen ie wegging haha. Geeft mij wel een heel goed gevoel! Nu gewoon afwachten hoe het gaat worden en komende vrijdag gaan de hechtingen eruit.

:1bouncingboobs:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve MC

Wat heb je een leuk en herkenbaar verslag geschreven! Echt lief zijn de mensen daar bij de ok he...dat heb je ook echt wel nodig! En wat we al eerder zeiden, echt balen dat je je zo gevoeld hebt...maar je hebt t ergste achter de rug en nu komen de komende weken momenten van andere twijfel...of het allemaal goed gaat...

Is de zwelling al een beetje weggetrokken bij je?

Mijn linkerborst is ook meer gezwollen dan de rechter, maar dit komt allemaal goed!

En je gaat ( en je vriend trouwens ook) elke dag meer van je borsten houden natuurlijk, kijken kijken kijken en voelen voelen voelen....ik ben er nog nooit zo erg mee bezig geweest als nu, hahahaha.... Dus weg complex van te kleine tieten en nu genieten van je boobs...

Probeer zoveel mogelijk foto's te maken per dag of om de dag, dat is echt leuk om later te zien hoe de verandering is...

Nou meis, thanx voor het lezen van je supergedelegeerden en we houden elkaar op de hoogte...ik ga zo weg voor mijn controle en dan gaan die pleisters er denk ik wel af...ben benieuwd hoe mijn littekens eruit zien...

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja ze waren super lief en had ik ook echt wel nodig. Ja was echt even rot hoor, maarja gelukkig is het snel voorbij gegaan achteraf! De zwelling zie ik dagelijks minderen dus dat is wel fijn.. Ik wil ook heel vaak kijken en voelen haha! Ben zooo benieuwd hoe het uiteindelijk gaat worden.. Ik zie wel echt de vorm die ik eerst had en daar ben ik blij mee, want die vond ik toen al mooi :) Alleen soms denk ik echt ach arme tepels, die huid staat ontzettend strak :P maar ik probeer het bovenste al af en toe in te smeren en dat voelt heel verkoelend. Maak ook wel foto's, wil inderdaad dat proces zien over een tijdje!

Jij heel veel succes my little titty, zal er vast al heel mooi uitzien :)

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.