Plutoke : 25 maart 2013 : Dr. T. Tondu : Heilige Familie : Reet

[Plutoke]

Hallo iedereen,

Maandag 25maart 2013 onderging ik eindelijk mijn borstverkleining. Iets waar ik al lang mee in gedachte liep, maar steeds een excuus vond het toch maar niet te doen. Ik heb een bloem van een dochter van 2.

Sinds januari dit jaar zit ik thuis met een scheur in mijn supraspinatus, een pees in mijn linkerschouder... Daar ik in de verzorgingssector zit, zit ik dus al heel de tijd thuis. Ook al spreken dokters het tegen... de combinatie van mijn werk en mijn grote boezem, zijn volgens mij de oorzaak vh scheurtje.

De gedachten voor de borstverkleining kwamen dus terug boven en een vriendin gaf me een duwtje in de rug om gewoon eens te gaan horen bij de plastisch chirurg.

Ineens werd alles concreet en kon ik kiezen tussen 11 maart en 25 maart. Het is dus 25 maart geworden....

Nog voor ik het besefte werd ik onder narcose gebracht en de verbouwingswerken te laten starten.

3 uur later lag ik blijkbaar terug op Recovery... maar dan begon het pas....

Mijn lichaam reageerde heel slecht op de narcose: regelmatig misselijk, verhoogde hartslag, verlaagde bloeddruk... Zuurstof werd aangekoppeld en een pijnpomp... Er werd zelfs even overwogen mij de nacht op Intensieve te laten doorbrengen. Uiteindelijk is dit niet gebeurd en mocht ik om 17u naar de kamer. Toch was de miserie nog niet voorbij. Nog een hele avond voelde alles zwaar, geen zin om mijn ogen te openen, misselijk, hoge hartslag, lage bloeddruk,... ik kon zelfs mijn ventje niet verwittigen... de anestesist werd er terug bijgehaald, er werd bloed getrokken,.... en dan kwamen ze nog af met een spuitje voor het flubit...dat ook nog!!!

Weer missellijk... en dan ineens....BWEIK.... man...wat deed dat goed seg...

De tijd tikte verder...geen benul van tijd...ik kon alleen maar uitmaken dat het nacht was doordat het buiten donker was... regelmatig kwamen ze mijn bloeddruk meten, pijnstillers aansluiten,...

Rond 2u 'snachts kon ik (eindelijk) met volle verstand en met goed gevoel reageren op de verpleegster en kon ik eindelijk vragen achter mijn gsm...die al heel de avond lag te bibberen in mijn kastje... eindelijk kon ik mijn geliefde, die duidelijk ongerust was, iets laten weten...

Maar slapen...dat durfde ik nog steeds niet... eens ik voelde dat ik echt in slaap zou vallen, kreeg ik het beangstigende gevoel van onder narcose te gaan en vocht ik hiertegen. het broebelen van de zuurstof hield me alert... Toch vroeg de verpleegster of ik het nog nodig had. Ik durfde niet direct te zeggen dat ik het niet meer nodig had...uit angst... uiteindelijk heb ik de verpleegster teruggebeld en vroeg ik het toch te proberen...

Eindelijk...ik durfde en kon slapen...

Dinsdag verliep vrij normaal na een operatie...geen speciale ongemakken die niet normaal waren... we kwamen er bovenop: drains mochten er uit en op mijn aandrang werd ook de pijnpomp afgekoppeld waar ik zo kotsmisselijk van werd. Ik mocht normal naar huis maar door mijn ervaring van maandag, had ik schrik...ik was niet gerust en bleef dus een extra nachtje op mijn vraag.

Sinds woensdag zijn we thuis... het is moeilijk met een 2-jarige peuter in huis om te rusten...

Er blijft wel wondvocht komen uit de gaatjes waar de drains zaten, maar ik maak me nog niet ongerust. (het stinkt niet, is niet dik, heb geen koorts)Het is alleen opletten voor kledij.

Ik ben blij met ons waterbed, want in tegenstelling tot het zieknhuisbed, heb ik nu geen doorgelegen zitvlak. Toch vraag ik mij af vanaf wanneer ik terug op mijn zij mag slapen... af en toe heeft mijn linkerbeen een warmte-opstoot...maar voor de rest ben ik heel blij dat ik de stap heb gezet. Bye bye G-cup, welcome ???-cup (het is nog te vroeg om te meten)

[Nalaa]

wooow

eerst en vooral proficiat met je bvk

maar wat een nachtmerrie zeg!

zo afzien van de narcose

hopelijks voel je je elke dag wel wat beter

en inderdaad een kindje van 2 jaar

vraagt heel veel werk en energie

ik hoop dat je man je hierin serieus wat helpt hoor

ik wens je heel veel succes met je verdere herstel en hopelijk kom je snel

je cup maat te weten ;-)

[Francien]

O Lorke, wat een angstig verhaal!

Ik hoop dat het nu de goede kant op gaat en dat je straks helemaal blij zult zijn!

[Plutoke]

@Lorke en Francien: Bedankt!! Het is idd een nachtmerrie geweest. Meer en meer rijst het vermoeden dat alles begonnen is het bij het slecht steken van het infuus. Na de operatie liep het infuus beter als het hoger hing, maar later op de kamer merkte m'n ook dat het allemaal niet zo goed liep...enkel als mijn arm naast mijn lichaam lag...zelfs ni op mijn buik. Ach ja..

Het gaat nu elke dag wat beter...maar het geeft mij dan de neiging om terug wat meer te doen. Ik heb geen zittend gat... Mijn man helpt wel, maar ja...ik moet natuurlijk leren aanvaarden dat het niet is of loopt zoals ik het zou doen... Ik ben nu al tevreden met het resultaat. Het kan alleen maar beteren als de zwelling weg is. Er is 800gr/borst af, dus voelen zal ik het in ieder geval doen.

[Nalaa]

o ik zie net dat je ook van belgie bent

ja inderdaad nu even aan jezelf en je lichaam denken

en het komt allemaal goed hoor

laat die vent van je maar wa helpen hihihi

wow der is serieus wat af zeg

ik ben wat afgevallen

en euuu ik ben van een E naar een D gegaan nu ,maar der zit niet

echt nog sterkte in

nu ja 15 april is het mijn beurt

ik zie wel wat ie ervan maakt

ik zal heel blij zijn als

die heel pijnlijke klieren eruit zijn

whaaaaaaaa

nog even geduld jij voor de zwelling

komt allemaal goed zulle

[Plutoke]

Idd...van België... Oost-Vlaanderen...

Hij mag nu ook eens ervaren wat een vrouw allemaal moet doen: fulltime werken en dan nog eens een huishouden runnen....

Ik heb het ook geprobeerd met afvallen, maar mijn boezem bleef buiten proportie... Dat zei de chirurg achteraf ook : 'Met alle respect mevrouw, maar u had nu wel een extreem grote boezem.' Ik heb nu wel geen maatje 36, maar... Ze zijn nooit klein geweest. (achteraf bekeken op foto's als tiener )

Voor jou is het nog even doorbijten en aftellen...maar het zal er snel zijn...

[Nalaa]

mja ,hier spelet da gewicht toch ook mee zulle pfff

heb ook gene size zero en zou dat ook nie wille

ik zal al heel blij zijn

als die twee dingen hier vanvoor (die dan nog een eigen leven leiden )

ze zijn op korte tijd gegroeid

pijnlijke ontstoken klieren

belet me bij me men revalidatie en hydrotherapie

dus keuzes gemaakt

en goed besproken

en we zien wel

hier is de vriend thuis van een werk ongeval

tot eind april

dus die kan de eerste 14 dagen

mij wat helpen

gelukkig kan ie koken :-)

ik ben ook van oost vlaanderen zo'n 40 minuten van bij jou

kalmkes aan doen jij!

[yc_angel]

Hey plutoke gefeliciteerd met je nieuwe boezem

Doe alles rustig aan en geniet van je nieuwe boezem en probeer niet te snel alles te gaan doen want dat kan je hinderen in je herstel.

Je verhaal over je infuus snap ik wel maar daar heeft het niet aan gelegen. Je het gewoon een flinke reactie gehad op de narcose en de medicatie. Ook iets om te weten voor de toekomst als je misschien een andere operatie moet doen.

Ik zelf heb dat soms met narcose dat ik afhankelijk van wat ik krijg ook raar reageer..

Maak je daar niet druk om ... Relax en zorg goed voor jezelf en bij twijfel neem contact op met je PC.

Als je nog vragen heb hoor ik de graag.

Xx

Angel

[Plutoke]

De tijd gaat snel: maandag is het al 4 weken geleden dat ik verlost werd van die megajoekels aan mijn voorkant...

Ik heb geen pijn, nooit gehad eigenlijk. Alleen als ik me wat wil overstrekken, dan voel ik het wel.

Hier de resultaten:

Voor

5dagen na

15dagen na

Ook ik kan er mijn ogen niet afhouden, al is mijn huid (door de plakkers) ook nog volop aan het herstellen.

Toch supercontent van de stap én het resultaat.

[Nalaa]

whoohooow meid!

super is dat

ze zien er mega goed uit!

heel fijn gevoel he!

weet je wat ik ook niet meer voel

de pijn van die klieren

de pijn die ik elke dag voelde

de pijn die me snachts wakker hield

yeeeeeaaaaaa

stapke voor stapke!

nog een mega fantastisch herstel toegewenst!xxx