tanja_bo : 19 februari 2013 : Haaglanden Kliniek

[tanja_bo]

Hallo allemaal,

Mijn naam is Tanja en heb gisteren een borstvergroting gehad. Ik ben geopereerd door de Haaglanden Kliniek in het westeinde ziekenhuis den haag.

Ik heb deze operatie van mijn vriend cadeau gekregen voor mijn 30e verjaardag in december afgelopen jaar. Toch heb ik de laatste twee weken erg getwijfeld of ik de operatie wel door moest laten gaan. Mijn vriend is twee weken geleden onverwachts overleden door een hartstilstand. Na veel twijfelen ging ik gisterochtend bloedchagrijnig naar het ziekenhuis, bang dat ik spijt zou krijgen als ik het niet zou laten doen. En verzetten kon niet meer.

Toen ik wakker werd uit de narcose was ik opgelucht dat ik het toch door heb laten gaan. Mijn vriend gunde dit mij zo ontzettend, voor mij is het een zelfvertrouwen dingetje.

Nu iedere keer als ik naar mijn borsten kijk, denk ik gelijk aan hem.

Wat me wel tegenvalt is de hulp daarna. Veel vrienden en familie geven aan er voor je te zijn en dingen voor je te willen doen, maar toch wil je hen niet tot last zijn. Normaal had mijn vriend mij twee weken lang op en top verzorgd. Nu ben ik bang dat ik toch teveel zelf doe. Hoe weet je dat je teveel zelf doet, merk je dat aan de pijn, of merk je het op korte termijn helemaal niet, maar staat dat het genezingsproces op lange termijn in de weg.

Ik het stopen met roken is me in deze periode echt niet gelukt en ik doe ook niet meer de moeite om te stoppen. Heeft iemand daar nog ervaringen mee?

Groetjes Tanja

[Mooi]

Hoi Tanja,

Jeee zeg ik las je verhaal en schrok van de dood van je vriend. Wat heftig.

Serieus normaal dat jij je zo voelt. Ik was zelf tot niets instaat toen ik mijn moeder plots verloor. Voor 2 maanden niet! Echt heel knap van je dat je toch voor de operatie bent gegaan.

Heel veel sterkte met het rouwpakken en natuurlijk ook met het herstel van je bv.

Groet van Mooi

[Mooi]

Sorry, stomme i pad corrigeert worden. Ik bedoel sterkte met het rouwproces.

[AA86]

Wow wat een heftig verhaal ben er even stil van... Begrijp dat het heel erg dubbel voor je was om door te gaan met de operatie, maar zoals je het zelf al aangeeft gunde je vriend je dit enorm. En inderdaad confronterend als je je omgeving niet tot last wil zijn en de persoon die je juist onvoorwaardelijk voor je was er niet meer is.

Mijn BV is pas in mei dus heb geen ervaring met het herstelproces, maar daar zul je ongetwijfeld nog veel reacties op krijgen. Heel veel sterkte en beterschap en ik hoop dat je hier op dit forum toch een beetje (mentale) steun vindt!

x

[70AA1980]

Hoi,

Jeetje wat een heftig verhaal zeg. Kan me voorstellen dat het moeilijk voor je was om de operatie door te laten gaan. Maar het is wel een mooi aandenken.

Wat het herstel betreft wordt je denk ik wel teruggefloten door je lichaam als je teveel doet. Ik ben afgelopen donderdag geopereerd en vanmiddag even mee geweest boodschappen doen en naar het winkelcentrum. Was nog net iets teveel van het goede, ik voelde het gelijk aan mijn borsten die pijn begonnen te doen.

Rustig aan doen en gewoon hulp vragen(dat is moeilijk maar zeker in jou geval niet gek)

Heel veel sterkte met opknappen van de operatie, maar vooral met het verwerken van dit grote verlies.

x

[Gast Lucky71]

Jeetje meid,

wat heftig allemaal voor je....

Zo knap dat je toch gegaan bent, petje af! Dat je de moed nog kunt opbrengen...

Maar snap je dilemma helemaal, het is best heftig het herstel! Je merkt wel als je te veel doet, dan fluit je lichaam je onmiddellijk terug!

En snap zo dat het stoppen met roken niet gelukt is!! Al die stress die je nu al hebt. Ikzelf rook ook en ben ook niet gestopt. Gelukkig heeft dat bij mij niets negatiefs gedaan!

Meid, een heel goed herstel en bovenal

Heel veel sterkte voor de komende tijd!

XX

[Me81]

Sterkte met het verlies van je vriend! Wat erg zeg, en nog zo jong....

Wat een mooi gebaar van hem, ik denk ook wel dat je spijt gehad zou hebben moest je je operatie hebben afgezegd.

Geniet van je borsten! En heel vee suces met je herstel!

[happy82]

pfff wat heftig krijg er kippenvel van.

Maar wel sterk van je en da tje alle moed erin hebt gezet om toch te gaan.

probeer veel rust te nemen en niet al teveel te doen.

Heel veel sterkte de komende tijd, en op een goed herstel.

[Lahja]

wow... Ik zat hier even met tranen in mijn ogen. Om zo jong je geliefde te verliezen.

Het is wel een mooi aandenken. en mooi dat je toch doorgegaan bent, het zou ergens wel jammer zijn zulk geschenk verloren te laten gaan.

Haal er het positieve uit, sterkte met het verlies.

en ik hoop op een goed herstel.

Mijn vriend is gestopt met roken door hulp van champix, op doktersvoorschrift. Misschien de moeite om eens te onderzoeken?

Groetjes

[Kimmetje91]

Hey woow knap dat je het hebt laten door gaan na alles wat is gebeurt. Sterkte met het verlies. Heftig verhaal maar tog heeft het ook wel iets moois.

En met het roken... tja dat is ongezond en Kan het wond genezingsproces vertragen. Verder valt het wel mee.

Ik heb gewoon verder gerookt en nergens last van gehad. Mensen die roken en een spoed operatie nodig hebben kunnen ook niet 6weken van te voren(en 6weken erna) stoppen...

Sterkte met alles!

X

[emsi42]

Gecondoleerd met je vriend. Heel erg wat er is gebeurt. Vind het zo moedig dat je alles hebt doorgezet.

Veel sterkte de komende tijd, en probeer toch de hulp van mensen in te roepen als het nodig is.Het is heel belangrijk dat je je lichaam rust gunt

in je herstelperiode.

Heel veel sterkte

Monique x

[best_boobie]

Jeetje, wat een heftig verhaal en wat onzettend moedig van je dat je dan toch je operatie laat doorgaan!!!

Je vriend zou trots op je geweest zijn!

Van harte gecondoleerd meid! Het is vreselijk om een geliefde te moeten verliezen. Hopelijk krijg je wel steun van je omgeving in de zin van de rouwverwerking!

Of je te veel doet of niet.... Je merkt het meestal vanzelf. Pas wel op met je ellebogen hoger heffen dan je schouders en met dingen tillen die zwaarder dan een paar kilootjes zijn.

Ook het zwaar huishoudelijk werk, toch even kijken of iemand anders dat even van je kan overnemen... Zoals stofzuigen, dweilen, ramen zemen....

Een heel goed herstel gewenst!

En nog heel veel sterkte en kracht toegewenst met het verlies van je vriend!

xx BB

[tanja_bo]

Lief, al deze reacties.

Ik mis hem onwijs, en deze afhankelijke positie maakt het er niet makkelijker op, maar heb er geen spijt van. Als ik de afspraak had kunnen verzetten, had ik waarschijnlijk tot aan de nieuwe datum getwijfeld.

Ik weet gewoon hoe graag hij mij dit gunde en hij was waarschijnlijk heel boos geworden als ik het niet door had laten gaan.

En kan me ook goed voorstellen dat er mensen zijn die het helemaal niet begrijpen. Ik heb me ook heel erg afgevraagd wat ik in hemelsnaam aan het doen was toen ik in het ziekenhuis was. Maar misschien is het te vergelijken met dat je een tattoo laat zetten voor iemand ofzo.

Groetjes

[Pascalle45]

Vreselijk voor je om je vriend zo jong te moeten verliezen.

Heel veel sterke met het verwerken.

En een goed herstel met je borsten.

Xx

[guppie]

Sow een mond vol tanden.

allereerst nog gecondoleerd.

Super knap van je en mega lief van je vriend.

Ik rook ook en ben ook niet gestopt.

Ik kan me helemaal voorstellen dat je dat niet lukt....maak je er niet druk om.

En je lijf fluit je inderdaad wel terug als het nodig is.

Ondanks alles hoop ik dat je er in de toekomst heel veel plezier aan zult hebben en het is mooi dat zijn laatste cadeautje dicht bij je hart zit.

Heel veel succes.

Groetjes Guppie

[Piepke]

Tjee...

Gecondoleerd met het verlies van je vriend, ontzettend treurig.

En gefeliciteerd met je boobs.

Hoe dubbel om deze dingen achter elkaar te moeten schrijven

Kan me onmogelijk voorstellen in wat voor een draaimolen je zat en nog steeds zit.

[Piepke]

Maar misschien is het te vergelijken met dat je een tattoo laat zetten voor iemand ofzo. Groetjes

Een soort van eerbetoon inderdaad! Ik vind het heel stoer dat je het door hebt gezet, juist voor je vriend!!

[Gast lee123]

_{wat erg om te lezen wens je veel sterkte en herstel}

[Francien]

Wat een heftig verhaal Tanja, gecondoleerd met het vreselijke verlies van je lieve vriend. En wat heeft hij jou een mooi en lief cadeau gegeven! Hij wist precies wat je liefste wens was, hij had veel voor je over...

Wat moet dat dubbel zijn, het verdriet om je vriend en dan toch die borsten die je zo graag had gewild.

Hebben zich inmiddels toch al wat hulptroepen aangeboden?

[Femke35]

wat een verhaal zeg.... ik ben er stil van...

sterkte met de verwerking van dit verlies!

lfs

[tanja_bo]

Gisteren bij de kliniek geweest om het verband eraf te laten halen. Ik moet nog minimaal twee weken een band om, zodat de prothesen naar beneden zakken.

Zoals best_boobie ook al zei, was het advies om je ellebogen niet boven je schouders te laten komen. Verder merk je niet echt of je teveel doet of niet. Dat merk je dan aan een teveel aan kapselvorming.

Ik wacht het maar af en zie wel hoe het geneest.

Klein beetje spijt is er toch wel bij gekomen. Ik miste m'n vriend al ontzettend, en dit verergert dat gevoel alleen maar. Simpele dingen zoals m'n haar wassen, de poezen eten geven etc. zijn ineens dingen waar je over na moet denken. Als hij er nog geweest was, was dat allemaal heel anders gegaan.

Ik heb vrienden en familie die allemaal hun hulp aanbieden, maar dat is toch echt anders.