Ga naar inhoud

Marieke : 16 april 2012: Dr Ruhe : Meander Ziekenhuis in Amersfoort


Aanbevolen berichten

Hallo,

Ik ben Marieke, 22 jaar en heb afgelopen maandag een borstverkleining ondergaan.

Ik ben geopereerd in het Meander ziekenhuis in Amersfoort door dr. Ruhe.

Ik heb het laten doen om medische redenen, rugklachten en nek klachten, maar ook omdat ze gewoon heel "lelijk" waren.

Het eind resultaat is heel erg naar m'n zin.

Ik weet niet of ik hier moet vertellen hoe het verlopen is en hoe het nu gaat? Want ik heb wel een paar vraagjes.

Gr. Marieke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Marieke, je kunt gewoon vragen hoor, en vertellen wat je kwijt wilt over je operatie!

Ik zelf heb 27 februari een BVk gehad en ben inmiddels 7 weken na de operatie, dus misschien kunnen wij je verder helpen met je vragen!

Groetjes Liene

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn Operatie is heel goed verlopen. Ben een nachtje ter observatie gebleven in het ziekenhuis maar voelde me daar zo belabberd dat de chirurg vroeg in de ochtend al langs kwam en me naar huis stuurde.

Ene borst is 300cc weg gehaal en de andere 280 cc. De eerste keer dat ik ze zag vlak na de operatie dacht ik wow die zijn klein! Maar ik lag ook. Het was helemaal niet blauw oid.

Maar nu ik ze in staande houding heb gezien dacht ik ja ik vind ze prachtig. Ben helemaal blij!

Tot gisteravond ging alles goed. Te goed zelfs. Toen ik me ging omkleden zag ik dat mijn linker tepel blauw/zwart werd. Toen ben ok erg geschrokken en ben op internet gaan zoeken, uiteindelijk kwam ik ook op deze site terecht. Maar had geen duidelijk antwoord gevonden. Na een hele onrustige nacht heb ik vanmorgen het ziekenhuis gebeld. Ik kon gelijk langs komen.

Blijkt dat mijn tepel te weinig bloed krijgt en dat het hopen is dat hij sterk genoeg is om te herstellen zelf.

Ik moet ipv over 2 weken terug komen nu as woensdag komen.

Tenzij de pijn heviger wordt of dat het verder verkleurd.

Ook heb ik een hele erge trilling in mijn borst. Alsof mijn telefoon er tegen aan ligt als jullie me begrijpen.

Zijn er mensen die dit ook hebben gehad?

Ik hb helaa heel weinig informatie gekregen vanmorgen. Mijn eigen chirurg (die alle tijd voor me neemt altijd) was er niet en ik werd een beetje afgesnauwd. Heel fijn wat ik er ook nog eens bij kon hebben.

Gebeurd dit vaker? En die tinteling komt dat bande tepel of niet?

Ik hoor graag van jullie zodat ik misschien wat minder bezorgd ben.

Gr.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Marieke,

ik heb 3 april ook een borstverkleining gehad. Is de trilling in dezelfde borst met de verlkeurde tepel? Dit gevoel van de gsm in je borst herken ik, ik had het ook, derde en vierde dag na de operatie, ik vond het erg en was inderdaad bang voor mijn tepels. Ik heb het niet gevraagd toen ik naar controlle was, ben vergeten da alles met mijn tepels in orde blijkt te zijn. Dit gevoel kan vocht zijn, volgens Ingrid die me beantwoordde an mijn topic. En ik denk niet dat het iets erg is.

En met de kleur van je tepel is wel erger .Je moet nu alles voor je bloedcirculatie doen: je bewegen, bvb om elke uur een beetje rondlopen in je kamer, gezond eten. Zelf heb ik de hele tijd na de operatie avocados, zalm, druiven, ginger en zwarte chocolade gegeten) drink veel citronthee (met een verse een citron). Je mag ook van je huisarts een medicatie krijgen voor je bloedcirculatie (misschien bestaat het?). Heb je ook antibiotica gekregen?

En nog, ik zou een afspraak met je chigurg echt verlangen als ik jou was. Liefst snel ook.

Veel success met je herstel!

Groetjes van Maria

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je wel voor je reactie.

Ik heb geen antibiotica gekregen, het ziet er allemaal verder keurig uit.

De chirurg die ik gister heb gehad zei dat er gewoon verder niks aan te doen was , zalfjes of medicatie. Verder niet roken en niet te nat maken gaf hij mee. Daar heb ik me vanaf het begin aan gehouden. (oké op een paar sigaretjes na :-))

Dus veel citroen thee helpt? Ik eet verder gezond. Ik drink na de narcose alleen nog maar water en koffie de rest smaakt me helemaal niet.

Ik heb nu as woensdag een afspraak bij mijn eigen chirurg staan. Tenzij de klachten erger worden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

*** Hallo Marieke,

Dat trillen is inderdaad gewoon vocht wat je voelt. Het is het idee of er iemand op verse sneeuw loopt he, het kraakt en trilt enzo. De tepel is echt heel vervelend voor je. Er is denk ik inderdaad weinig aan te doen, behalve echt niet roken (ook niet een paar!) en supergezond eten, misschien ff een multi-vitamine erbij slikken en goed je eiwitjes nemen (zorgen voor wondherstel), noten, kwark (platte kaas), vlees eten. Ik hoop en duim heel hard voor je dat je tepel zich vanzelf hersteld!

Houd je ons op de hoogte?

Groetjes van Ingrid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Afgelopen maandag heb ik mijn borstverkleining ondergaan.

Ik was verschrikkelijk zenuwachtig.

2 uur voor de opartie die om 9:45 igepland stondbij het Meander ziekenhuis in Amersfoort werd ik verwacht,

Ik was samen met mijn nichtje en na het opname gesprek werden we naar mijn kamer gebracht.

Ik mocht nog een uurtje rond wandelen, even wat drinken in het restaurant en daarna de blaas legen en een prachtig operatie jasje aan trekken. Vanaf dat moment was het echt een uur afwachten.

Ik werd al om 9:15 opgehaald en het de zenuwen gingen steeds harder gieren door mijn lichaam.

Op de voorbereidingskamer kreeg ik een infuus, plakkertjes op mn rug en werd aangesloten op de monitor.

Ondertussen kwam de chirurg binnen gelopen. (Leuke kerel om te zien trouwens ;))

En na zijn weekend in Wenen verhaal aangehoord te hebben :) werd ik naar de OK gereden.

Daar moest ik overeind omdat alles afgetekend moest worden, ik was een beetje duizelig en werd moe van de Valium die ik een uur van te voor moest in nemen. En zat een beetje wankel af te wachten. Toen het klaar was mocht ik weer gaan liggen, fijn al die draden om je heen, en toen lag ik. De anesthesist kwam er bij en hij zette de eerste "spuit" erop. Mij was daarvoor verteld dat hij die erop zou zetten, rustig in zou spuiten dat ik daarna een kapje zou krijgen en dan terug mocht gaan tellen van 10. Nou zover was het niet gekomen, na de operatie dacht ik dat dat gewoon een zwart gat is geweest, maar van de chirurg hoorde ik dat ik toen hij net een beetje vloeistof inspoot ik al helemaal van de wereld was :)

Nou toen was de operatie aan de gang, het zou 2 uur duren, het heeft uiteindelijk iets langer geduurd omdat ik veel vocht verloor, maar dat was niet zo heel erg, zou er achteraf niks van merken.

Vriend lief zat in zenuwen af te wachten op het telefoontje van de chirurg. We hadden uitgerekend dat ik rond 11:45/12;00 klaar zou zijn, maar hij werd pas om half 1 gebeld haha met het goede bericht dat alles gegaan is zoals de bedoeling was en dat ik nu op de uitslaapkamer lag en dat ik over 1,5 2 uur naar de zaal zou worden gebracht.

Nou zo eigenwijs als ik ben was ik om kwart voor 1 wakker 15 minuten nadat ik op de uitslaapkamer terecht kwam, uit desorientatie trok ik gelijk het zuurstof slangetje uit mijn neus en toen vloog een vp naar me toe en zei me stil te blijven liggen en dat alles goed is.

Ik had het gevoel dat ik nog in de wacht lag en even weg gedut was, ik voelde stiekem onder de dekens en ja ze waren weg! Althans er zat een strakke band om heen. En nog even voelen, geen drains! Nee zegt de verpleegster, dr. Ruhe geeft eigenlijk nooit drains.

Pffff wat fijn!

Nouja omdat ik klaar wakker was moest ik proberen te plassen, op zo'n steek, leuk, dat ging hem dus niet worden, ik had de drang wel maar het kwam er niet uit. Na een controle van de verpleegkundige en ik even stiekem een klein beetje kon zien hoe hoe het eruit zag. (ik schrok me rot, zo klein!!) werd ik naar zaal gebracht. Ik belde gelijk mijn vriend, maar die nam niet op, shit, toen mn moeder, ja die nam op en zei gelijk he ben je al wakker!?! eh ja,,, oke ik kom er gelijk aan. Mijn nichtje had beloofd om op de kamer te zijn als ik terug was en ik belde mijn tante op om te zzeggen dat ik wakker was en dat het goed ging, helemaal geen pijn, alleen een beetje gedesorienteerd.

Toen kreeg ik een sms van mijn nichtje, hoe kan jij al op zaal zijn? Ik ben onderweg.

Toen ze binnen kwamen begreep ik pas dat ik zo snel wakker was geworden, de chirurg had gezegt dat ik rond 2 uur weer op zaal zou zijn en ik was er om iets voor 1 uur al. Snel in de narcose en snel eruit :) Helemaal niks geen last van, niet misselijk oid. En het het fijnste, totaal geen pijn.

Om de 3/4 uur kwamen ze voor zoals ik het genoemd heb een nippel controle, en mn nichtje was er bij, beetje huiverig of ze het wel wou zien, toen de band los gemaakt werd keek ze met grote ogen, waaaauwww ze zijn super mooi!!!! en ik helemaal ja ? ja? nou gelijk een foto maken ik wil ze ook zien dan. Ik zei wel gelijk dat ze erg klein lijken en toen zei de vp gelukkig ja maar dat komt ook omdat je plat ligt nu.

Oja das waar, maar ze zijn heeeeel mooi, totaal geen blauwe plekken, bloeduitstortingen.

Om 17 uur kwam de chirurg langs.

Wat ben ik blij met zo'n lieve chirurg, erg mee levend en bereid tot alle informatie die ik wil hebben.

Hij controleerde het en was heel erg tevreden.

En ik ook ik zei hem dat het veel mooier is geworden dan dat ik zelf had durven hopen.

Hij zou de volgende dag weer langs komen en als alles goed gegaan was zou ik naar huis mogen.

S avonds kwamen mn vriendinnetjes nog even op "kraamvisite" ;) en na een half uurtje zei ik dat het beter was dat ze gingen omdat ik echt helemaal gebroken was. Ik mocht nog steeds mijn bed niet uit en kreeg continue de steek onder me, ondertussen zat mijn blaas zo vol dat ik nu moest plassen anders zou ik een katheter krijgen. Nou ik heb alles gedaan om het eruit te krijgen en na een half uur er boven hangen lukte het. Er leek geen eind aan te komen! :)

Toen lekker slapen, ik ben even weg gedut, maar het was zo rumoerig op de afdeling dat ik gewoon de slaap niet kon vatten, heb het uiteindelijk 1 uur zien worden en ben in slaap gevallen om 2 uur werd ik met gigantische pijn wakker, ik kreeg een pijnstillertje en ben toen in slaap gevallen na een uur werd ik wakker gemaakt, ik lag op mijn buik. Oeps.... haha niet handig!

Kussens langs me heen en slapen maar weer tot 6 uur, toen moest mijn temperatuur en bloeddruk gemeten worden.

Temp is goed, bloeddruk nog steeds te laag, 89 om 53 en omdat ik had gehoopt vanaf nu mijn bed uit te mogen om naar het toilet te gaan inplaats van de steek was het even een domper, uiteindelijk mocht ik met begeleiding mijn bed uit en naar het toilet toe.

heerlijk!

Daarna weer mn bed in en omdat ik de dag van de operatie alleen maar 2 beschuiten heb mogen eten had ik nu toch wel echt gigantische trek en toen ze kwamen voor het ontbij zei ik volmondig 2 boterhammen met iets lekker zoets.

Naast me bedacht mijn buurvrouw dat ze even een grote boodschap op de po meost doen, lekker zit je te eten!

En dan komt de chirurg ook nog binnen, nou leg mn broodje maar weg. :)

Dr. Ruhe bekijkt het en het ziet er heel mooi uit, kleine bloeduitstorting aan de zij/onderkant van mijn borsten maar dat is normaal, verder heel mooi, nog steeds geen blauwe plekken. Denk dat de anica (heette dat zo?) van dr vogel erg goed zijn werk doet.

Ik mag naar huis, jippie!

Over 2 weken terug komen, het zijn oplosbare hechtingen maar de knoopjes worden dan ook verwijderd.

Broodje op gegeten, papa gebeld, die zou me ophalen en die is onderweg, ik begin mezelf een beetje aan te kleden en loop naar de wastafels even een lap over mijn gezicht want ik mag ook al voorzichtig douche dat doe ik lekker thuis straks met mijn mamsie.

Spulletjes worden in gepajkt door mijn vader en de bloemen en knuffeltjes mogen ook mee.

Krijg een afspraak voor 1 mei mee om 15;00 bij de dr Ruhe. Bedankt de verpleging en loop rustig naar de uitgang, lopen doet best wel een beetje zeer, heb het "korset" omgelaten, vind het wel lekker zitten en stevig. Hij mocht al af om alleen een topje aan te doen, maar dit voelt veiliger vooral de rit met de auto naar huis.

Half uurtje later kom ik lekker thuis. Nu wordt het tijd om goed te gaan herstellen!

Het ging allemaal zo goed, misschien wel te goed om waar te zijn dat ik woensdag avond constateerde dat mijn linker tepel blauw/zwart begon te worden.

Hele nacht wakker gelegen, en gegoogled en niks met dezelfde symptomen kunnen vinden was het woensdag ochtend 8 uur, gelijk de telefoon gepakt en naar het ziekenhuis gebeld. Kon gelijk langs komen.

Na 1,5 uur hebben gewacht, wat verschrikkelijk is, want zitten en lopen is vermoeiend, ben ik aan de beurt, eerst een verpleegkundige die er naar kijkt en reageerd dat ze niks bijzonders ziet en niks waar ik me zorgen over hoef te maken, maar dat doe ik wel en geef aan toch een chirurg er naar te laten kijken.

Mijn eigen chirurg was er helaas niet, dus kreeg een andere, helaas in mijn ogen niet zo'n vriendelijke man en te erg gehaast, prima dat je druk bent, maar ik wil graag even wat tijd krijgen want ik vind het allemaal dood eng.

Tepel heeft het moeilijk, krijgt weinig bloed, en het is te hopen dat hij zelf zal herstellen en daar sterk genoeg voor is.

Trilling in de borst komt vaker voor, dat kan geen kwaad.

Ik krijg helemaal geen uitleg en ik moet het er maar mee doen, niet roken en niet te lang douchen. Nee dat wist ik.

Vraag wanneer ik weer langs moet komen en ik zeg 1 mei, dat is te lang, a.s. woensdag maak ik een afpsraak voor je bij dr. Ruhe, tot die tijd goed in de gaten houden, mag niet erger worden en ook niet pijnlijker.

Door alle spanning ontploft er iets in mn neus en ja hoor het bloed gutst eruit. Fijn, kan ik er ook nog wel bij hebben, vp komt gelijk aan met watjes en tissues en stellen me gerust.

Onderweg het ziekenhuis breek ik, de tranen blijven maar komen, alle spanningen vanaf de operatie tot nu komen eruit, mn vriend staat echt met zijn handen in zijn haar, zo overstuur ben ik. Wat een lul die chirurg en wat een trut die verpleegkundige is het enigste wat me op dat moment irriteert het was zo fijn geweest als mijn zorgen en mijn zenuwen begrepen werden, ik doe dit ook niet elke dag, het is mijn lichaam en ik moet er nog 80 jaar mee doen!

In de auto ben ik weer wat rustiger en laat het allemaal even tot me bezinken.

Dit was dus iets wat ik echt niet wou.

thuis heeft mijn moeder me lekker onder de douche geholpen, borsten zo goed als droog gehouden en ik knapte er een stuk van op.

Nu weer een nacht verder bedenk ik me misschien dat het kan liggen aan mijn lage bloeddruk? Ik heb geen idee hoe hij nu is, maar mischien komt de doorstroming daardoor minder goed bij de tepel? Iemand ervaring?

Zo mijn verhaal ben ik even kwijt :)

ik hou jullie op de hoogte van mijn verdere herstel en hoop dat mijn tepel weer bij kleurt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

*** Hallo Marieke,

Dat trillen is inderdaad gewoon vocht wat je voelt. Het is het idee of er iemand op verse sneeuw loopt he, het kraakt en trilt enzo. De tepel is echt heel vervelend voor je. Er is denk ik inderdaad weinig aan te doen, behalve echt niet roken (ook niet een paar!) en supergezond eten, misschien ff een multi-vitamine erbij slikken en goed je eiwitjes nemen (zorgen voor wondherstel), noten, kwark (platte kaas), vlees eten. Ik hoop en duim heel hard voor je dat je tepel zich vanzelf hersteld!

Houd je ons op de hoogte?

Groetjes van Ingrid.

Dankje wel voor de tips!

Ik hou jullie zeker op de hoogte, ik heb ook een topic gestart over mijn opname e.d. daar zal ik verder mijn verhaal bij houden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Marieke, Jeetje zeg wat een verhaal. Kan me voorstellen dat je het af en toe niet weet, voor jou ook de eerste ervaring op dit gebied. Goed dat je aangaf dat je een pc wilde laten kijken. Nee, heb geen ervaring met een tepel die zwart wordt, maar heb hier op het forum wel foto's gezien en een stukje daar ook over gelezen. Hoop dat je je een beetje beter voelt nu je je verhaal kwijt bent. Heb je ook foto's van je nieuwe borsten? Zelf ben ik op 26 maart geopereerd en mijn tepels hebben ook verschillende kleuren gehad. Hoop dat het snel goed komt. Sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Het gaat eindelijk wat beter. Helaas hb ik naast het zwarte ook een ontsteking er bij gekregen. Precies op de rand van de tepelhof en de borst.

Chirurg heeft toen wat dood weefsel weg geknipt en moest het goed spoelen een week. Antibiotica kuur er bij en n een week zag het er iets beter uit. Helaas is het heel lelijk geworden en zal

Ik als het allemaal genezen is nog een keer terug moeten komen om het te reconstrueren. Dat zal een kleine ingreep onder plaatselijke verdoving zijn. Maar ik ben er niet blij mee. Ik ben er o

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ook goed ziek van geweest en nog steeds. Zo jammer. VOlgens de chirurg heeft hij dit nog niet eerder mee gemaakt met de techniek die is gebruikt. Helaas moest ik de eerste zijn.

Voor de rest geneest het super goed. En m'n borsten zijn op de linker tepel na pracht

Link naar reactie
Delen op andere sites

Prachtig. Dus dat is wel fijn haha we blijven Postifief al is dat wel moeilijk als je ziet dat het zo lelijk geneest.

De pc doet raar en verstuurd telkens mijn berichten terwijl ik nog niet klaar ben. :-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Aikie,

Gelukkig geneest het nu verder goed, en is de ontsteking weg. Maar wel erg van je ene tepel hoor, je hoort het wel vaker van die tepels dat die het moeilijk hebben. Gelukkig dat je het vantevoren allemaal niet weet... Heb je nog wel een stukje tepel, of moet die helemaal opnieuw gemaakt worden? Ik heb er foto's van gezien, en ze kunnen dat nagenoeg wel hetzelfde krijgen als je andere, misschien wordt die dan ook meegetatoerd zodat ze gelijk zijn? Nou meis, knuffel van mij, en hopen dat t vanaf nu alleen nog maar bergopwaarts gaat!

Ingrid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...

Het gaat goed. De tepel is bijna genezen. Mooier dan verwacht zelfs. Waarschijnlijk alleen tattoeeren om de kleur overeen te krijgen. Dat zOu fijn zijn!

Alleen was de chirurg niet zo tevreden over de littekens verder. Jammer! Nu siliconen zalf en dat 4 weken smeren en dan weer terug en dan oOk kijken hoe de tepel genezen is. Ze reageren al wel op aanraking en kou maar nog geen gevoel er in. Duimen draaien haha

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...

Vraagje. Nu 8 weken geledn een bvk gehad. Complicaties gehad en na 5 weken genas t goed. Tot ik voor 2 weken terug bij de chirurg kwam en hij de littekens te rood vond. Kreeg siliconen gel mee en dat moet ik 4 weken 2 x per dag smeren. Probleem 1 het wordt er niet minder door en 2 is dat ik denk dat t roder wordt en het wordt nu pijnlijk. De littekens zijn harder geworden en steken heel erg. En oja jeuken (genezing?) ik voel nu continu de band van m'n sportbeha wat ok hier voor niet had.

Zal ik eerder terug gaan of nog afwachten tot woensdag over een week (ruim 1,5 week dus..)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Stoppen! Dat is mijn eerste reactie, ik heb gisteren toevallig een artikel gelezen over littekencreme en dat deze bij sommige mensen averechts kunnen werken. Google anders eens op de naam van je creme en de bijwerkingen ervan.

Na het weekend even bellen met de behandelend arts.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.