Nadia1988 : 28 december 2011 : Dr. van Adrichem : Velthuis Kliniek

[Gast twofriends]

Hoi allemaal!

Afgelopen maandag ben ik op consult geweest bij de Velthuiskliniek in Rotterdam. Ik heb daar ruim een uur gezeten en alles is mij uitgelegd. Alle voordelen en alle nadelen.

Ik vond de mensen daar zeer vriendelijk en het zag er erg netjes en professioneel uit. De pc adviseerde mij ronde prothesen van Mentor, 375 cc voor de spier. De datum

waarop ik geopereerd zal worden is woensdag 28 december. Ik ben nu al aan het aftellen en heb toch wel wisselende emoties. Waarschijnlijk is dit heel herkenbaar voor

velen hier. Mijn vraag is: hoe zijn jullie hier mee omgegaan? En heb ik eigenlijk wel reden om zenuwachtig en gespannen te zijn? De ene dag kan ik super blij zijn en stralen omdat

ik weet dat ik straks eindelijk mooie lingerie en kleding kan kopen en de andere dag ben ik snel geïrriteerd en emotioneel omdat ik het allemaal zo spannend vind! Ik ben namelijk

zelf nog nooit geopereerd geweest en heb dus ook geen ervaring met de narcose... Ik vind het zo'n raar idee dat ik 'even van de wereld ben' en dan daarna wakker word met

borsten, hihi.

Ik hoop hier een beetje steun te vinden. Zijn er ook meer mensen die rond die periode een bv ondergaan bij de Velthuiskliniek? Of zijn er mensen die daar al een bv hebben gehad?

Bedankt alvast voor het lezen. Ben ontzettend blij met deze plek!

x

[Sammy]

Hoi Nadia,

Spannend allemaal hoor. En ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Ik ben vorig jaar geopereerd en had daarvoor ook (gelukkig)nog geen operatie gehad.

Ook voor mij was mijn operatie mijn eerste operatie ever.

Tja het is een keuze. Ik had altijd een redelijke B maar na 4 kids en borstvoeding vond ik mezelf tja niet meer voldoende.............

En je hebt gelijk lingerie, bikinie, feestjurken en tops het is allemaal super.

Maar ik ben in de Velthuiskliniek geholpen en was niet tevreden. Het ziet er mooi uit maar ik heb nu klachten.

Ze gaan daar niet prettig mee om. Ze zijn erg afhoudend en laten me in mijn sop gaarkoken. Ik vind de nazorg te wensen overlaten. Het lijkt goed zolang je niks hebt.

Daarom dit mailtje voor het advies; vraag goed door en stel ook vragen over hoe zij met klachten omgaan 1 jaar po.

Ik wil je niet bang maken hoor! Want grote boobs hebben is geweldig maar zorg dat je goed geinformeerd bent.

Liefs Sammie

[Janine]

Hoi Nadia!

Aftellen duurt zo lang he, maar voordat je het weet is het zover!

Ik ben 1 okt geopereerd in de be-clinic. Dus heb geen ervaring met de velthuiskliniek.

Ik ben echt ontzettend blij dat ik de stap gezet heb!

Vind ze nu al mooi, en ze zijn nog druk aan het veranderen.

Tot nu toe heb ik maat 75D en daar ben ik super blij mee!

Kan niet wachten om straks nieuwe bh's te kopen en te kijken hoe mijn andere kleding me nu staat!

Heb nu steeds hempjes (daar stap ik in) en vesten aan, omdat ik mijn armen niet omhoog in de lucht mag steken.

Ik heb dual plane en het herstel valt me ontzettend mee! Heb weinig last gehad!

Het is wel opletten voor mij om niet teveel te doen, moet me wel inhouden doordat ik me zo goed voel.

Oh ja ik had ook totaal geen ervaring met narcose of wat dan ook, dus daar zag ik nog het meest tegenop! Maar dat was achteraf niet nodig geweest! Dat valt echt mee, daar merk je niks van.

Misschien kun je op deze site zoeken door op 'gebruikers' te drukken en dan bij zoeken 'velthuiskliniek' in te vullen.

Dan vind je de anderen die daar geweest zijn.

Veel succes met aftellen!

[Kiki]

Hai Nadia

Nogmaals welkom hier op het borstenforum!

En het is heel normaal dat je gespannen/zenuwachtig bent hoor; dat is gezond

Het is een positieve verandering in je leven.

En voor je het weet heb je het allemaal achter de rug en lijkt het of je altijd al die borsten hebt gehad

Want echt, het went zo gigantisch snel!

Heel veel succes met aftellen naar jouw BV!

Liefs

[sparkly]

Hey meid,

Wat spannend dat het de 28e zover is voor je

Wel heel leuk, ik herken veel overeenkomsten in ons... zag dat jij ook 5 kilo wilt afvallen dat wil ik zelf ook en we zijn beide even oud. Ik ga na me bv dus 6 weken po sporten weer oppakken.

Ik word aanstaande donderdag geopereerd. Vind het ook heel spannend en ben heel zenuwachtig. En idd net als jij de ene dag superenthousiast en de andere dag super down.

Het blijft natuurlijk een gezond lichaam, maar we krijgen er iets moois voor terug!!!

Succes..!

Liefs,,

[Gast twofriends]

He Sparkly!

Bedankt voor je reactie! Wat leuk dat we zoveel overeen komen! En voor jou is het nu nog maar een paar nachtjes slapen.. Oeh spannend meid!

Gelukkig zijn het gezonde spanningen en heeft iedereen ze. En het zal zeker iets moois zijn wat we er voor terug krijgen! Ik ga voor de zekerheid op

maandag 19 december nog even langs de pc om mijn uiteindelijke keuzen (op de spier of misschien dual plane) vast te leggen. Mijn pc vindt

dat ik ze op de spier kan hebben, maar ik vraag het me echt af. Ach ik heb inderdaad iets van 3cm vet (dat moet je volgens mij minimaal hebben) en

eigenlijk moet ik de pc wel vertrouwen. Toch vind ik het raar, want ik heb maar een A of AA-cup en daardoor ga ik juist twijfelen of het wel op de spier

kan. Het liefst heb ik ze natuurlijk wel zo ivm het herstel enzo.

Was het jou eigen keuzen om ze op de spier te doen? Of liet de pc je de mogelijkheid om te kiezen? En ben je blij met deze plaatsing?

x

[Gast twofriends]

Voor wie benieuwd is, ik heb vandaag mijn eerste foto's erop gezet. Dit zijn natuurlijk mijn voor-foto's Kan ik nu alvast afscheid nemen... hihi!

Ik ben benieuwd wat jullie denken/vinden...

x!

[minnie]

hoi Nadia,

Ook ik ben pas geleden bij jouw pc geweest en heb A of AA en hij wil ze op de spier plaatsen, nu ga ik binnenkort naar zijn collega om me te laten informeren over achter de spier of dual plane.

Ik wil dat eigenlijk niet ivm met het herstel, maar vraag me wel af of je de randen toch niet erg gaat zien bij op de spier. Succes de 28e!

[Gast twofriends]

Ik ben thuis. Alles is goed gegaan, maar ik heb heel veel pijnn (toch wel). Vooral mijn rug is zeer pijnlijk en het tape knelt ook ontzettend. Iemand tips? En zijn er ook mensen die naast bijv. Celebrex en paracetamol ook een andere pijnstiller mochten gebruiken? Ik ben namelijk erg benieuwd hoe ik morgenochtend wakker word en of ik de pijn aan kan.

X

[Faye]

Hoi Nadia, gefeliciteerd met je nieuwe boobs! Ik heb helaas (nog) geen tips voor je mbt de tape en de rugpijn, ik moet de 30e zelf nog onder het mes bij de Velthuiskliniek... Ik ben ook heel benieuwd naar de tips en kan je voor nu alleen heel veel sterkte en een goed herstel toewensen... Liefs Faye

[Gast twofriends]

Is het normaal dat je borsten in het begin als bakstenen voelen? Het lijkt of ik 2 tot 3 kilo extra mee sjouw ook krijg ik af en toe hele erge pijnlijke steken in mijn rechterborst, is dit normaal? Ik ben echt verdietig, want door de pijn en het gedoe ben ik alles behalve blij... Hopelijk voel ik me snel weer beter. Gaan mijn borsten nog minder hard en minder zwaar aanvoelen?

X

[kleintje13]

Is het normaal dat je borsten in het begin als bakstenen voelen? Het lijkt of ik 2 tot 3 kilo extra mee sjouw ook krijg ik af en toe hele erge pijnlijke steken in mijn rechterborst, is dit normaal? Ik ben echt verdietig, want door de pijn en het gedoe ben ik alles behalve blij... Hopelijk voel ik me snel weer beter. Gaan mijn borsten nog minder hard en minder zwaar aanvoelen?

X

Hoi,

Het is normaal dat je het gevoel heb dat je twee bakstenen mee sjouw ik heb er ook last van, meer als ik loop dan als ik zit. van steken heb ik geen last, wat ik hier gelezen heb word het minder met de tijd. ik zit er ook nog op te wachten ben u 1 week po.

[Debje75]

die van mij voelen nog steeds alsof er een paar tennisballen inzitten :) ik ben de 21e geholpen. mn spierpijn was snel over aangezien ik een paar dagen diazepam heb geslikt, dus dat scheelt heel veel.

die steken heb ik ook nog steeds... het schijnt dat dat je zenuwen zijn die kapot gemaakt zijn en die weer "hun weg" zoeken.

Ik hoop dat je snel van je pijn af bent

maar ondanks alles... gefeliciteerd met je 2-ling

[Delicias]

die van mij voelen nog steeds alsof er een paar tennisballen inzitten :) ik ben de 21e geholpen. mn spierpijn was snel over aangezien ik een paar dagen diazepam heb geslikt, dus dat scheelt heel veel.

die steken heb ik ook nog steeds... het schijnt dat dat je zenuwen zijn die kapot gemaakt zijn en die weer "hun weg" zoeken.

Ik hoop dat je snel van je pijn af bent

maar ondanks alles... gefeliciteerd met je 2-ling

Ik heb 2 wk geleden een bv gehad en moet zeggen dat het resultaat geweldig is. Geen tenisballen gevoel, maar wel pijnlijk. Had niet verwacht dat het zo pijnlijk zou zijn en dat ik de eerste 2 wk echt niet op mijn zij kon liggen.

Mijn borsten zijn aan het aan vd dag gevoelig. Ik kan niet zeggen pijnlijk. Hoop dat het met de week minder wordt. Ben erg benieuwd hoe anderen het ervaren en hoe lang het duurt voordat ze weer '' normaal voelen"

Ik hoop dat jij snel van de pijn af bent. Mijn chirurg heeft gezegd dat je echt wel een paar mnd nodig hebt om te herstellen.

[Wendelin]

Hoi nadia

Gefeliciteerd met je nieuwe boobies! Dat ze zo zwaar aanvoelen is heel normaal hoor. Probeer je schouders zo veel mogelijk te ontspannen dat scheelt je zo meteen rugpijn. Die steken zijn ook normaal. Het moet allemaal nog herstellen en dat heeft gewoon even tijd nodig. Vergeet niet dat er in je is gesneden!

Heel veel plezier met je nieuwe boobies en ik ben benieuwd naar de fotos!

Liefs wendelin

[Gast twofriends]

Lieve meiden, bedankt voor de begripvolle berichten! Ik ben inmiddels al sinds afgelopen vrijdag pijnvrij. Op zaterdag heb ik dan ook geen pijnstillers meer gebruikt zaterdagavond hadden we een verjaardag bij vrienden en ik heb heel veel complimenten gehad. Ben helemaal in de 7e hemel met mijn nieuwe ik! Ben blij dat ik het gedaan heb en alles is me tot nu toe 100% mee gevallen. Morgen zal ik nog even mijn operatieverslag schrijven.

@Wendelin: ik heb een nieuwe foto in mijn album gezet. Hier zie je het resultaat na ongeveer 1,5 week.

X

[liesje2]

Whauw! wat zien ze er al mooi uit!!

[Gast twofriends]

Whauw! wat zien ze er al mooi uit!!

Dankjewel Liesje! Ik ben er ook ontzettend blij mee moet ik zeggen. Vond het wel spannend om ze voor het eerst te zien moet ik zeggen, moest er in het begin erg aan wennen... Vooral van bovenaf ziet het er heel anders uit en leek het helemaal niet zo groot. Maar als ik het zo op de foto zie vind ik het wel erg mooi bij me passen

Ik zag dat jij nog 'moet' of zal ik zeggen 'mag'... Veel aftelplezier!

x

[Gast twofriends]

--------------------------------------------------------------------------------------- OPERATIEVERSLAG ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nou hier komt 'ie dan...

28 december had ik om 06.00 uur scherp mijn wekker staan. Om 08.00 zou ik geopereerd worden en 2 uur van te voren moest ik mijn medicijnen innemen. Ik heb netjes 1 pilletje Celebrex (pijnstiller) ingenomen en 1 pilletje Kytril (tegen misselijkheid v.d. narcose). Ik moet zeggen dat ik van deze 2 pilletjes heel rustig werd. Waarschijnlijk kwam dit omdat ik ze op een lege maag had ingenomen (wat MOET! natuurlijk) en dan merk je wel iets meer dat je 'drugged' bent In ieder geval zorgden de pillen ervoor dat ik heel mellow was.. Echt heerlijk! Want ik had eigenlijk helemaal geen zenuwen voor de operatie, terwijl ik de dag daarvoor nog liep te stuiteren... Hihi!

Nadat ik de pillen had genomen ben ik weer even terug op bed gaan liggen. We moesten rond kwart voor 7 gaan rijden, om er om half 8 te zijn. En ik had geen zin om nog een half uur door de kamer te moeten ijsberen, dus maar weer even proberen te slapen. Uiteindelijk om half 7 dan echt mijn bed uit gegaan en mijn kleding aangedaan. Ik had mijn joggingsbroek, een blouse en een vest de avond ervoor al klaar gelegd dus dat kon ik zo pakken. Ook had ik allerlei andere dingen de vorige avond ook al ingepakt dus nadat ik was aangekleed en even naar de wc was gegaan konden we gelijk in de auto stappen om naar de kliniek te gaan rijden. Ook had ik hier al over nagedacht en aan mijn vriend voorgesteld of ik mocht rijden... Zo had ik nog een beetje afleiding en ik vind autorijden gewoon leuk

Om 07.25 uur kwamen we aan bij de kliniek. We kwamen precies tegelijkertijd aan als mijn pc, dus dat was wel leuk om hem daarvoor ook nog even goedemorgen te kunnen begroeten en 'tot zo' te kunnen zeggen. Haha! Om half 8 precies zat ik in de wachtkamer bij de Velthuiskliniek. Voordat ik in de wachtkamer mocht plaatsnemen moest ik aan de balie nog even twee overeenkomsten tekenen. Deze had ik ook al mee naar huis gehad en daar doorgelezen dus kon in de kliniek gelijk mijn handtekening zetten zonder het eerst nog helemaal door te hoeven lezen. Verder gaf ze me gelijk al een kaartje waar mijn vervolgafspraken op ingepland stonden, dus die gaf ik maar gelijk aan mijn vriend. Toen mochten we plaatsnemen in de wachtkamer. Omdat we de eerste waren was er natuurlijk helemaal niemand, dus zat daar lekker naar de muziek te luisteren en nog een beetje afwezig te zijn totdat een dame die achter de balie zat me kwam halen. We gingen foto's maken! Even verderop in de gang mocht ik naar een apart kamertje met haar. Ik mocht daar mijn bovenkleding uitdoen en op een stip gaan staan. Er werd een foto van voren gemaakt en van iedere kant één van 45 graden en één van 90 graden gedraaid gemaakt. Daarna mocht ik me weer aankleden en bij mijn vriend in de wachtkamer gaan zitten. Ik zou geroepen worden als ze een seintje had gekregen dat iedereen in de operatiekamer gereed was.

Ik zat nog net geen 2 minuten en ik hoorde de telefoon al gaan en ja hoor de dame kwam naar me toe en zei dat ze klaar waren beneden. Ik mocht samen met mijn vriend mee naar beneden lopen (de beganegrond) en voor de deur mocht ik afscheid nemen. Ik heb hier niet te dramatisch over gedaan en gewoon even snel een kus en knuffel en gezegd 'totzo schat'. Waarschijnlijk omdat ik nog een beetje wazig was had ik geen moeite met het afscheid nemen, hihi. Ach voor mij was het gewoon beter want ik ben normaal gesproken altijd zo'n stresskip en een emotioneel wrak... Uh, ik bedoel gevoelsmens

Eenmaal afscheid genomen mocht ik door de deur meteen recht een andere deur door. Ik kwam in een smal kamertje terecht, het deed me denken aan een kleedhokje in een zwembad. Er was een smal bankje, wat haakjes en er hing een spiegel. Ik werd ontvangen door een verpleegster. Zij assisteerde mij bij het uitkleden. Ik mocht al mijn kleding, sieraden, persoonlijke bezittingen en mijn tas in mijn eigen locker doen. Dit kastje stond in dezelfde kamer en was verrijdbaar. Nadat ik me helemaal uitgekleed had (behalve mijn slip, die mocht ik aanhouden) kreeg ik een operatiejasje aan (leek op een badjas alleen dan een stuk dunner), groene sloffen en een groen haarkapje. Toen ik dat allemaal gedaan had haalde ik mijn lippiercing uit. Deze wilde ik pas op het laatst uitdoen, zodat hij niet zo lang de tijd zou hebben om dicht te groeien. Toen ik dat eenmaal had gedaan keek ik een laatste keer in de spiegel. Dit zag er heel onwerkelijk uit.. Ik in operatiekleding, zonder piercing, zonder make-up.. Het voelde opeens zo echt! Maar had niet veel tijd om daar bij stil te staan want ik mocht gelijk doorlopen de volgende kamer in. Hier werd ik ontvangen door mijn 2 anesthesisten. Eén hoofd-anesthesist en één assistent-anesthesist. Zij stelden zich netjes voor en legden uit wat er allemaal ging gebeuren. In de kamer stonden iets van 8 bedden. Dit was dus ook de kamer waar ik na de operatie wakker zou worden. Maar goed, na het hele verhaaltje van de anesthesisten kwam ook de pc nog even langs om te vragen hoe alles met me ging. Hij wilde ook nog even snel foto's van me maken, dus goed weer in de fotomodellen poste.. Hup, van voor & van de zijkanten... Playboy here we come

Goed daarna kreeg ik mijn infuus ingeprikt. Ik voelde hier helemaal niks van moet ik zeggen, dus ideaal! Nadat alles duidelijk was mocht ik met de anesthesisten meelopen een andere deur door en uiteindelijk de operatiekamer in. Dit leek een beetje op een tandartskamer. ik kon gelukkig geen messen of ander operatiegereedschap zien, dus dat scheelde. Ik moest gelijk meelopen naar de operatietafel en daar mocht ik op gaan liggen met mijn armen gespreid. Ik kreeg een dekentje over mij heen en moest nog even herhalen wie ik was en welke operatie ik kreeg. Zo waren ze zeker dat ik helemaal bij kennis was en met mijn volle bewustzijn akkoord gaf aan de operatie die volgde. Toen dat gebeurd was werd er door mijn infuus een middeltje gespoten waar ik een beetje draaierig van zou kunnen worden en ik denk dat dit ook weer pijnstilling was. En inderdaad een paar seconden nadat ze het door mijn infuus had gedaan werd ik licht draaierig. Net alsof ik in een zweefmolen zat. Als laatste kreeg ik dan nog een soort van masker voor waar ik door moest ademen. Hier zat het narcosemiddel in. Ik moest een aantal keer goed inademen. Na 3 of 4 keer inademen dacht ik dat het niet zou lukken en zei dus ook 'haha volgens mij krijgen jullie mij niet weg' en dat is dan ook het laatste wat ik me kan herinneren. Het volgende moment lag ik in een bed op de verkoeverkamer en was ik gelijk al bij bewustzijn. Ik voelde dat één van de verpleegsters mijn lippiercing voor mij in deed (dat had ik ook gevraagd voor het geval ik heel lang zou liggen slapen..) en ik had helemaal geen pijn en was totaal niet misselijk! Omdat ik al zo wakker was en niet meer kon slapen had één van de verpleegsters mijn telefoon aangegeven. Heb toen even fijn met mijn vriend kunnen whatsappen. Hij zat boven en had al van de vrouw achter de balie gehoord dat de operatie goed was gegaan en dat ik alweer langzaam wakker aan het worden was. Ik was trouwens om 09.10 wakker en bezig met mijn telefoon. Ook gelijk maar een berichtje op facebook gezet voor alle overige vrienden en familie die ervan op de hoogte waren. Zo konden zij ook snel zien dat ik wakker was en dat alles goed was gegaan. Nadat ik met mijn telefoon bezig was en wat in een tijdschriftje had gebladerd kreeg ik een kopje thee en een beschuitje. Dit was super lekker. Daar had ik echt even trek in. Hierna moest ik nog even uit bed komen en een klein stukje lopen naar de wc om te gaan plassen. Nadat ik dit allemaal gedaan had en mij nog steeds goed voelde mocht ik me met behulp van de verpleegster aan gaan kleden. Uiteindelijk was ik om ongeveer 11 uur klaar en werd mijn vriend gevraagd om mij bij de deur beneden op te komen halen... Hij had van 8 tot 11 uur in de wachtkamer netjes op mij zitten wachten, de schat Afijn, hij mij opgehaald en wij zijn toen begonnen aan de reis naar huis. Rond kwart voor 12 waren we thuis en kon ik gelijk doorlopen naar mijn bed. Uiteindelijk aan het einde van de middag toch nog eigenwijs geweest en met mijn vriend een klein stukje naar de supermarkt wezen lopen... Dit werd mij snel bestraft, want toen ik thuis aan kwam begon ik meer en meer pijn te voelen... Waarschijnlijk waren de pijnstillers die ik door mijn infuus had gekregen langzaam uitgewerkt... Hierna begon de tijdelijke hel voor mij. Op die woensdag, donderdag en vrijdag had ik het meeste pijn. Echt inderdaad alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden. Op de woensdag was mijn moeder met mijn zusje langs geweest en een goede vriendin van mij. Dit was dan ook voorlopig het laatste bezoek, want op donderdag en vrijdag wilde ik niemand zien of spreken omdat ik even genoeg aan mezelf had.

In het weekend ging het langzaam steeds iets beter en die week daarop ook. Echt de eerste 3 dagen waren het zwaarst. In het weekend (de 4e en 5e dag) nog wel snel vermoeid en pijnlijk en zwaar met staan en bewegen. Op maandag en dinsdag probeerde ik steeds meer uit bed te blijven en wat te gaan doen. Kleine stukjes lopen en wennen aan de zwaartekracht die ik aan de voorkant voelde. Op donderdag (9e dag) mocht ik langs de Velthuiskliniek om het tape te laten verwijderen en te kijken naar het resultaat Zag er allemaal goed en mooi uit, maar moest wel heel erg wennen. Van de bovenkant leek het helemaal niets, maar toen ik in de spiegel mocht kijken was ik wel blij! Afgelopen zaterdag voor het eerste helemaal geen pijnstilling meer op en alles verloopt helemaal goed tot nu. Overmorgen mag ik weer op controle komen, ik denk dat ze dan even kijken hoe mijn litteken geneest. Voor zover, het was een hele lap tekst, maar hopelijk genoeg informatie voor degene die benieuwd zijn.... En verder wil ik nog toevoegen dat ik niets dan lof heb voor mijn pc, mijn consulente, de verpleegsters en anesthesisten! Ben goed opgevangen, goed gerustgesteld en ze namen de tijd voor mij. Verder niets tekort gekomen en ze kwam ook regelmatig vragen hoe ik me voelde e.d. Dus in de toekomst zou ik mijn operatie zo weer daar laten doen!!

Oke klaar nu!

xx

[daisy1234]

Zo, ik heb hem dus toch gevonden hihi. Inderdaad erg interessant om te lezen!

Het lijkt eigenlijk bij de meeste na een paar dagen weer een stuk beter te gaan. Ik had voor dat ik op dit forum kwam verwacht dat je 6 weken moest rusten en dus ook bijna 6 weken niks kon doen enzo maar dat is dus niet zo.

Ook had ik nog een filmpje laatst gezien van een bv bij het velthuiskliniek en het mijn eerste indruk van het filmpje was dat ze inderdaad erg de tijd voor je nemen en alles op hun gemak om het zo maar te zeggen met je bespreken.

Zelf zit ik te denken om naar het wellnesskliniek te gaan, ook ivm de kosten. Maar heb wel een beetje de indruk dat ze daar wat minder te tijd voor je nemen bij het consult in ieder geval. Maar dat is natuurlijk wel iets wat bij iedereen kan verschillen natuurlijk.

Al met al word ik in ieder geval wel steeds meer gerustgesteld als ik de operatieverslagen lees. Geeft me steeds meer een zetje om het ook te gaan doen.

X

[Gast twofriends]

Meiden,

ik bladerde net even door mijn foto's en bij één van de laatste foto's (titel: van voren 6 weken p.o., ze glimmen door de olie) viel me op dat ze nog een beetje uit elkaar staan en volgens mij nog een beetje 'strak' lijken te staan. Wordt mijn huid met de tijd losser waardoor mijn borsten iets natuurlijker gaan ogen en ze misschien iets dichter bij elkaar gaan staan? Toen ik op mijn 2 weken p.o. controle was zei de verpleegkundige bij de kliniek namelijk dat het zeker nog wel tot 3 maanden ging duren voordat ze bij mij anders gingen worden omdat mijn huid erg strak stond. Ze zei ook dat het nog veel mooier ging worden, maar dat dat nog wel eventjes kon gaan duren bij mij.

Nu mijn vraag: Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Denken jullie ook dat het allemaal nog wat 'losser' gaat ogen? En kunnen je borsten dan uiteindelijk ook wat meer soepeler aanvoelen en wat beter bewegen bijvoorbeeld als je loopt of op en neer springt?

Ben benieuwd naar jullie ideeën hierover... x!

[Gast twofriends]

Heeft iemand nog ervaringen met bovenstaand verhaal? Ik hoop zo graag dat het allemaal nog wat zachter aan gaat voelen en door indalen (moet dat bij mij ook nog gebeuren? Ik heb ze immers voor de spier en weet niet of dat heel anders is dan bij mensen met dual plane of volledig achter de spier?) dat ze dan misschien nog ietsje dichter bij elkaar gaan staan...

Ben nu natuurlijk 6,5 week p.o. maar vraag me af of het nog heel erg kan veranderen...

x

[Bboob]

Hey,

Denk inderdaad dat je het wat tijd moet geven, de mijne waren de eerste keer ook pas 'goed' na een maand of 6! En ook zacht hoor dan...

Maar ik heb ze achter de spier dus weet niet of dat te vergelijken is.

Ze staan naar mijn zijn ook te ver uit elkaar, waarschijnlijk ook met dat achter te maken... Al zei mijn pc dat dat ook met je bouw te maken heeft!

Hopelijk ben je hier iets mee,

Kaatje

[Gast twofriends]

Hey,

Denk inderdaad dat je het wat tijd moet geven, de mijne waren de eerste keer ook pas 'goed' na een maand of 6! En ook zacht hoor dan...

Maar ik heb ze achter de spier dus weet niet of dat te vergelijken is.

Ze staan naar mijn zijn ook te ver uit elkaar, waarschijnlijk ook met dat achter te maken... Al zei mijn pc dat dat ook met je bouw te maken heeft!

Hopelijk ben je hier iets mee,

Kaatje

He Kaatje!

Bedankt voor je antwoord... Ik ben ook benieuwd naar mensen die een bv voor de spier hebben. Denk dat het herstel echt anders is met een bv achter de spier of dualplane...

Ik zal even een nieuw topic aanmaken en mijn verhaal kopieren, aangezien ik nu een nieuwe nickname heb. Dan herkennen mensen mij tenminste misschien

x