Ga naar inhoud

Saraah : 2 Januari 2012 : Dr. Schellekens : EMC Bosch en Duin


Aanbevolen berichten

Hallo allemaal! Ik wil graag mijn eigen verhaal kwijt en misschien dat iemand zich hierin herkent en/of wil reageren?

Ik ben 21 jaar en loop al een tijdje rond met twee asymmetrische borsten. Linker is een E en de rechter een C/D. Er zit dus sowieso 1.5 cupmaat verschil in en heb dat altijd rechtgekregen door zo'n siliconen ding in mijn BH te doen, wat nu gaat irriteren. Ik begin me er steeds meer aan te ergeren en sinds ik een vriendje heb merk ik dat ik heel erg onzeker ben over mijn lichaam (ben verder wel blij met de rest van mijn lichaam overigens). Het gaat zo ver dat eigenlijk niemand eraan mag zitten of ze mag zien. Mijn vriendje zegt dat hij van me houdt zoals ik ben, natuurlijk! Maar ik wil er nu echt wat aan gaan doen. Goede BH's kopen kan niet, bikini's, truitjes, thirts kopen is een drama, want moet er altijd rekening mee houden. Tis dus allereerst uit praktische overwegingen.

Na heel lang te hebben nagedacht, heb ik een eerste consult aangevraagd bij een kliniek. Deze pc stelde voor de grote en de kleine allebei te verkleinen en liften naar een B, omdat de symmetrie anders niet zou lukken. Hij zei dat die B ook beter bij mijn figuur paste (1,60, 50kg). Ik had in mijn hoofd dat hij misschien die grote kon verkleinen naar de kleine. Ik ben namelijk wel tevreden met deze C cup. Plus, dan zou ik in ieder geval nog 1 werkende borst hebben (met het oog op borstvoeding). Deze arts dekte zichzelf in door te zeggen dat ook al zou ik geen borstverkleining krijgen, dat het nog maar de vraag zou zijn of ik borstvoeding kon geven, dus dat het in principe niks uitmaakte als ik ze allebei liet verkleinen. Toch niet helemaal gerustgesteld. Ik vind een B cup niet bij mij passen namelijk (hoeveel vrouwen laten een Bcup niet vergroten naar een C of D?!) en omdat hij het niet aandurfde om 1 te verkleinen (wat bij mij overkwam alsof hij geen risico's wilde nemen en er niet genoeg ervaring mee had) heb ik na dit consult weer een paar maanden nagedacht en een second opinion gevraagd bij een andere pc.

Afgelopen week ben ik bij deze arts geweest en dit was meteen een heel ander verhaal! Deze arts vroeg mij namelijk eerst wat ik zelf vond van mijn borsten en wat ik zou willen, of ik die kleine borst mooi vond. hij merkte op dat de tepel van de Cborst niet op je juiste, te lage, hoogte zat (relatief juist natuurlijk, want pc's hebben een ideaalplaatje) Verder is hij gespecialiseerd in reconstructie van borsten, dus ook asymmetrie. En dat gaf mij in ieder geval veel vertrouwen. Hij stelde twee opties voor:

- alleen de grote verkleinen naar een c cup en de tepel dan aanpassen op de hoogte vd tepel van die kleine borst (dus niks doen aan de rechterborst)

of: de grote verkleinen naar een c cup en van de kleine borst alleen de tepel liften. dan zou er grotere kans op symmetrie zijn.

Ik zit nu in een dilemma, want wat mijn eerste gedachte was: verkleining vanwege praktische redenen. Dit verandert nu naar een verkleining vanwege praktische, naar ook esthetische redenen. 'Want als je het doet, doe het dan goed'. Ik ben het er nooit mee eens geweest dat vrouwen borsten laten vergroten of liften, natuur is natuur en jij bent jij, maar merk nu op dat ik aan mijn eigen idee twijfel.

Het is mijn keuze, en mijn arts doet zijn best bij welke beslissing ook.

Optie 1 zou ik overwegen, omdat ik dan nog een kans heb dat ik borstvoeding kan gaan geven later. Maar aan de andere kant, de kans op symmetrie (tepels) is dan kleiner. Zeker is dat het volume gelijk wordt.

Optie 2 zou ik kiezen, vanwege het feit dat ik zelf ook vind dat mijn tepel te laag hangt, ik denk dat ik hiermee zekerder zou worden over mijn eigen lichaam, hoewel het me dan wel moeite gaat kosten om afscheid te nemen van mijn 'eigen' borst die qua grootte best ok is.

Het is zeker dat ik hoe dan ook een bvk ga doen, maar de vraag is welke optie ik ga kiezen. Ik vroeg me af of iemand van jullie een soortgelijk verhaal heeft en welke keuze je gemaakt hebt, of, wat zou jij doen in zo'n situatie. Ik wil graag zoveel mogelijk opinies/ervaringen verzamelen. Ook met het oog op borstvoeding, wie heeft er nog borstvoeding kunnen geven na een lift/verkleining? Veel artsen verschillen hierover van mening en zelfs statistieken..

(Sorry maar tis een beetje lang verhaal geworden :68: )

Groetjes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

hey meid,

ik heb zelf geen ervaring met bvk en reconstructie maar er zijn hier zat meiden die jou wel meer kunnen vertellen!

zelf denk ik wel dat je de ene borst verkleint en de beide tepels beste kunt laten liften want andes krijg je misschie achteraf spijt van de Asymmetrie en opnieuw onder het mes is natuurlijk heel zonde!!

naar die eerste arts zou k zeker niet gaan want die klinkt idd alsof hij twijfelt aan zijn eigen kunnen.

en verkleinen naar een B lijkt me ook zonde, daar ga je echt spijt van krijgen.

je zou natuurlijk ook je "kleine"borst kunnen vergroten :P want als je van een E terugvalt naar een C is dat natuurlik wel een groot verschil!

succes met het maken van jou keuze en misschien kun je even kijken bij linsxaap die had ook 2 verschillende borsten en heeft, verkleining vergroting en lift gehad om het symmetrisch te krijgen!

xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

hoi je moet misschien even zoeken naar het verhaal van Linsey (linxaap) ik geloof dat er wat overeenkomsten zijn!!!! succes!!

Dankje wel! Ik heb inderdaad al contact met Linsey gehad! Was verder gewoon benieuwd naar andere reacties :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Saraah,

Ik heb geen ervaring met asymmetrie en ik ben ook nog niet geopereerd (28-11 krijg ik mijn BVK :) ) maar ik ben me al wel een hele tijd aan het verdiepen in de eventuele gevolgen van de operatie enzo. Daarbij heb ik ergens gelezen dat een vrouw die niet geopereerd is aan haar borsten normaal gesproken 75% kans heeft dat ze borstvoeding kan geven en vrouwen die wel geopereerd zijn aan hun borsten nog steeds 70% kans hebben dat ze borstvoeding kunnen geven. Dit heb ik ook met een van de PC's besproken bij wie ik een consult heb gehad en hij zei dat dit inderdaad klopte. Je hebt dus maar 5% minder kans op het kunnen geven van borstvoeding, dan een vrouw die haar borsten niet heeft laten opereren.

Vroeger sneden ze nog wel eens alles door, maar tegenwoordig proberen ze alles zoveel mogelijk in tact te houden.

Voor mij is dit overigens geen twijfelpunt geweest.

Mocht ik ooit nog kinderen krijgen, dan hoef ik niet per se borstvoeding te geven, ik denk zelfs dat ik een flesje makkelijker vind haha.

Succes in ieder geval met het nemen van je beslissing!

Groetjes Kir

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi!

Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat ik er ondertussen bijna uit ben.. :141:

Zijn er hier toevallig mensen die een verkleining/lift hebben gedaan en nog studerende zijn? Vroeg me af hoelang je eruit bent, dus dat je echt gebonden bent aan huis. Mijn arts zegt dat ik na 1 week zelfs al heen en weer zou kunnen fietsen en gewoon mijn colleges kan blijven volgen. Ik heb alleen nogal een volle studieplanning, vandaar dat ik wil proberen de operatie in de kerstvakantie te plannen.

Raar eigenlijk, ik had altijd eerst zoiets van; leer er wel mee leven. Maar nu ik weet wat er veranderd KAN worden, wil ik het ook echt. Pff..hoe langer je erover nadenkt hoe meer je gaat twijfelen, er zijn zoveel mogelijkheden.. Luxeprobleem.Geduld is geloof ik hier the magic word. ^_^

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...

*** Super! Gefeliciteerd met je datum, aftellen geblazen!

Ik heb zelf alleen een lift gehad, met prothesen (ben bijna 80 kilo afgevallen en er hingen alleen nog maar 2 vellen eigenlijk), ik vond de lift superveel meevallen, het ziet er allemaal veel enger uit dan het is, en het doet ook niet veel zeer (alleen de prothese wel ivm onder de spier-plaatsing, maar dat ga jij niet krijgen).

Ja gek is dat he, hoe je dan ineens toch wel anders over dingen na gaat denken...

Wat is je uiteindelijke beslissing geworden eigenlijk, de tepellift van de kleine borst of toch niet?

Groetjes van Ingrid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey saraah welke PC opereert jou?...Gefeliciteerd met je datum en ik zal je topic verhuizen naar de operatieverslagen zodat je lekker kan gaan aftellen :136:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi,

Ik ga een lift krijgen maar dan met een kleine prothese erin omdat er anders geen borst meer overblijft : p

Toch wordt er geadviseerd om 6 weken rustig te doen. Mijn moeder heeft 2 keer een verkleining gehad. Zij mocht ook 6 weken niks doen, niks doen is veel gezecht, maar niet sporten en je armen helemaal omhoog doen, en tillen. Dit ivm het herstelproces en voor de littekens.

Mijn pc zegt dat ik 10 dagen echt rustig moet doen en daarna gewoon naar mn lichaam moet luisteren.... Dus ik weet het niet, ik wacht het wel af, 22 december is het zo ver voor mij.....

Gr Risje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi,

Ik word door Dr. Schellekens geopereerd :).

@ Ris, bedankt voor je reactie. Ik denk dat het inderdaad per persoon verschilt in hoeverre je niks kan doen. Waarschijnlijk geeft je lichaam dat zelf wel aan. Het probleem is alleen dat ik een week later al colleges moet gaan volgen.. Dat moet kunnen denk ik!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 month later...

hoi!~

Nog maar een paar dagen, het gaat zo snel..:/. Het spookt constant door mijn hoofd. Al heel wat dingen uitgesteld en afgezegd voor de komende 2 maanden. Ik zie het meest op tegen het herstelproces, geduld zal wel het toverwoord zijn, maar mezelf kennende...

Ik heb lastminute en na heel lang twijfelen uiteindelijk gekozen voor eenzijdige bvk, omdat ik het mezelf niet zou kunnen vergeven als ik geen borstvoeding meer zou kunnen geven, alleen maar omdat ik de tepel iets te laag vond zitten (grootte is een D dus daar ben ik blij mee). Bij een tepellift is de kans dat je geen borstvoeding meer kan geven denk ik net zo groot als dat je de hele borst verkleint. Hopen dat ik hier geen spijt van ga krijgen, maar ik vertrouw erop dat deze arts er iets moois van maakt.

Nu aftellen

:18:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi!

Hierbij mijn operatieverslag, ook leuk voor mezelf om dit later te kunnen teruglezen.

Maandag om half 7 's ochtends opgestaan en samen met mijn moeder naar de kliniek gereden. Natuurlijk ruim op tijd weg gereden, waardoor we een half uur te vroeg aankwamen. Op de heenweg mezelf nog zitten overtuigen dat de beslissing die ik had genomen (eentje laten verkleinen) de beste was, zeker op lange termijn gezien evt. borstvoeding. Toch wel een beetje twijfel, vooral omdat ik bang was dat op deze manier symmetrie niet behaald kon worden en ik nooit super blij was met mijn kleinste borst. Daarom wilde ik voor de operatie mijn pc nog even spreken hierover.

Na een half uurtje in de wachtkamer te hebben gezeten (of eerder rondgelopen en 2x naar de wc gelopen), mocht ik om 9.00 naar de verkleedruimte. Een hele lieve verpleegster zou me die hele dag begeleiden. Kleren uitgedaan, de welbekende papieren jas, slippers aan (veeeel te groot) en mutsje op, kleren in kluisje gestopt, en gewacht op de anesthesioloog. Hij heeft nog even uitgelegd wat er zou gaan gebeuren, dat ik met een mooi beeld voor ogen de narcose in moest gaan (omdat je er dan ook zo uitkomt) en daarna kwam de pc langs om af te tekenen en foto's te maken. Hij was in de veronderstelling dat ik die kleinste borst ook wilde laten liften, maar heb hem duidelijk gemaakt wat ik eigenlijk last minute had besloten. Hij was het daarmee eens en zei dat hij zijn uiterste best zou gaan doen om het gelijk te krijgen, maar dat geen enkele vrouw symmetrisch is. Het formaat zou waarschijnlijk wel gelijk worden. Heel zorgvuldig heeft hij alles gemeten en afgetekend en daarna ging hij zich voorbereiden. Hij had met oud en nieuw dienst gehad en zag er wel een beetje moe uit dus ik was eventjes bang dat dat invloed zou hebben. Gelukkig niet. Ik heb afscheid genomen van mijn moeder die volgens mij zenuwachtiger was dan ik, en daarna mocht ik zelf met de anesthesioloog meelopen de OK in. Daar stonden al 3 assistentes klaar en ik mocht op de tafel klimmen en in ' Jesushouding' gaan liggen. Alles ging daarna heel snel, ik kreeg een dekentje over me heen, de anesthesie assistente stelde zich aan mij voor en ging bloeddruk en temperatuur meten, terwijl de anesthesioloog wat vragen (naam, geboortedatum, operatie) stelde en daarna een infuus aanlegde. Het lukte niet een infuus in mijn hand te leggen, dus dan maar in mijn onderarm. Was geen fijn gevoel en eenmaal erin kreeg ik vrijwel meteen een slaapmiddel erin gespoten: 'waarschijnlijk ga je nu trippen, en word je een beetje high maar dat is niet erg'. Inderdaad, ik voelde me voor een paar seconden enorm duizelig en zag vlekken, en alles ging draaien. De pc kwam toen binnen en ging aan de andere kant van mij staan, maar ik kon me niet meer focussen op zijn gezicht terwijl ik nog even succes wou wensen...fail. Nog wel even op de klok gekeken: 9.40. Daarna mijn ogen dichtgedaan want ik voelde me helemaal niet lekker, mijn gezicht ging helemaal prikken en op het moment dat ik wilde zeggen dat dit het geval was, was ik al weg. Ik heb die zin niet afgemaakt maar hoorde de anesthesioloog nog wel zeggen, ' ja, ze gaat al'.

En toen lag ik opeens in een bed en hoorde ik dezelfde verpleegster die mij vanaf het begin had begeleid 2x mijn naam roepen en ik kwam weer bij. Nog een paar keer weggezakt, wel gevoeld dat ze mijn bloeddruk nog een paar keer gingen meten en daarna werd ik afgekoppeld van de monitor en naar mijn kamer gereden. Daar werd mijn moeder er al meteen erbij gehaald en eigenlijk was ik helemaal helder vanaf dat moment. Ik zag mijn moeder aankomen en wou meteen zwaaien maar kwam er toen achter dat ik aan die kant nog een infuus en een drain had :P. Geen pijn en niet misselijk, wel een beetje suf en slaperig. Meteen onder de deken gekeken en schrok ervan wat voor verschil ik nu al kon zien, blij! Even op de klok gekeken: 12.15. Uiteindelijk zijn ze iets meer dan een uur bezig geweest en heb ik een half uurtje in de verkoeverruimte gelegen. De verpleegster heeft 2x de gaasjes vervangen en keek af en toe naar de drain die eigenlijk niet zoveel afvoerde.Via 't infuus nog wat vocht toegediend gekregen en wat pijnstillers (morfine en diclofenac), maar omdat het zo snel al goed ging werd het kraantje in mijn arm al snel dichtgedraaid. Kreeg meteen een boterham met kaas en wat thee en water, had ondertussen al wel wat zin in eten na een hele tijd nuchter te zijn geweest. Om 13.30 kwam mijn pc langs om te vertellen wat hij had gedaan en dat het allemaal goed was gegaan. Daarna ging mijn moeder naar huis, 's avonds zou mijn vader nog even langskomen. Die middag niet geslapen, wat om me heen gekeken en wat muziek geluisterd. Af en toe kwam de anesthesioloog nog even langslopen om te kijken hoe het ging. :35: Het boek dat ik mee had genomen wel geprobeerd te lezen, maar had totaal geen concentratie. De verpleegsters waren super lief en kwamen geregeld langs om te controleren. 's Avonds werd me nog gevraagd wat ik wilde eten en om 18.30 heb ik heerlijk gegeten. Er was ondertussen nog een andere mevrouw op het zaaltje binnengekomen. Veel aanspraak had ik niet, want deze vrouw had erg last van de narcose gehad en kon eigenlijk niks. Rond 19.30 kwam de pc weer even langs om te checken, alles weer goed. Ondertussen was mijn tepel al weer goed doorbloed dus daar kon eigenlijk niet zoveel meer misgaan. Duidelijk dat die pjinstillers uitgewerkt waren want ik voelde het nu allemaal wel trekken en steken. Om 22.00 toch maar een slaappilletje gekregen en heb tot 06.00u non stop geslapen. Om 07.00 een lekker ontbijtje met een eitje en sinaasappelsap gehad en om 07.30 kwam de verpleegster mijn drain en infuus eruit halen. Drain: even inademen en heel hard uitblazen en hij was eruit. Deed geen pijn, maar erg vreemd gevoel.. :19: Daarna mijn bh aangekregen, wel een beetje eng, maar deed ook niet echt pijn. Wat adviezen meegekregen en om 8.30 kon ik naar huis. Voor in de auto een kussen, maar de gordel op zich deed geen pijn, omdat het gevoel in mijn hele borst zowat weg is.. De drempels en bochten waren niet echt heel leuk, het deed niet zozeer pijn, maar ik was ondertussen toch wel misselijk geworden. Thuis lekker op de bank gelegen, maar omdat ik niet zoveel pijn had wilde ik te snel te veel doen..fout. Traplopen: helemaal buiten adem en mijn ouders hebben mij toen verboden om nog naar boven te lopen en dingen op te pakken. Daarna een emotioneel momentje gehad, even heel hard gehuild. :24: Niet echt van de pijn of van spijt, maar meer van geluk en om alle spanning eruit te gooien, want ik heb het hele traject zonder een kik te geven doorlopen. Toen in de spiegel gekeken, en wat een verschil... wel klein naar mijn gevoel. Van een E naar een C/kleine D. Vreemd is dat. En toch past het wel goed bij mijn figuur nu. Ik schrok wel even toen ik zag dat mijn linkerborst helemaal gezwollen was en een stuk hoger zat dan mijn rechterborst, maar dat moet nog gaan zakken. Het lijkt net of ik daar een prothese in heb zitten.

Ik vind mijn pc een beeldhouwer, ik kan nu al zien dat de vorm van de geopereerde borst eigenlijk best goed overeen komt met mijn andere borst. De grootte, ja daar zit nog wat verschil in, maar ik moet geduld hebben. Het ziet er echt netjes uit. Vandaag heb ik het aantal pijnstillers al geminderd, maar voel nu wel mijn borst trekken en doen. Ben vermoeider dan gister en eergisteren en ga af en toe toch maar even naar bed. Ik wil wel teveel doen, maar merk dat mijn lichaam dan vanzelf de rem erop gooit. Het lekt nog steeds niet na en heb eigenlijk alleen maar de pleisters erop zitten, gaasjes zijn overbodig en krijg nu beetje bij beetje wat meer gevoel terug. Wel een enorme blauwe plek maar dat zal er wel bijhoren. Toch wel misselijk weer, drink heel veel en wil aan de ene kant veel eten maar toch ook weer niet. Heeft iemand wat advies voor mij, wat eten betreft?

Al met al, alles is me echt heel erg meegevallen. Ik hoop alleen dat die vermoeidheid en misselijk heid langzaam weg gaat. Ben nu al erg blij met mijn nieuwe gelijke borsten :43: en kan niet wachten hoe het er over 2 weken uitziet als de pleisters eraf mogen!

x

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb twee vraagjes eigenlijk... Hoop dat iemand hier antwoord op kan geven.

Na hoeveel tijd krijg je weer wat gevoel terug in je borst..? Ik heb wel gevoel in mijn borstplooi dus waar het onderste litteken zit. Maar tussen mijn tepel en die borstplooi en aan de zijkanten ervan voel ik niks (onderste deel borst). Neem aan dat dat stukje bij beetje terug komt, met de tepel als laatst (als dat nog terugkomt tenminste)?

En verder, beetje vreemd, maar ik word maar niet ongesteld. Ben nu een week over tijd en niet zwanger. Kan dit komen door de narcose/stress/pijnstillers? Iemand ervaring?

thnx alvast!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Sara, ik ben nu 8 dagen PO na een BV. Ik heb nog geen gevoel in de huid van mijn borsten. Wel zijn mijn tepels heel erg gevoelig en in mijn borsten heb ik een soort van stekend gevoel. Ik weet ook niet hoe lang het duurt voor het gevoel in je huid weer terug is. Voor wat betreft je periode... Je lichaam heeft een behoorlijke opdonder gehad van de narcose en de operatie (traplopen is bijvoorbeeld zwaar vermoeiend). Ik kan me voorstellen dat andere lichamelijke processen daardoor verstoord kunnen raken. Ik las net op het topic van Ingrid dat zij juist wel ongesteld was geworden, terwijl ze er nog niet op gerekend had. Zo zie je maar. Heel veel sterkte met je herstel meid!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Ik heb wel gevoel aan de zijkant van mijn borsten. Dit merk ik vooral als ik eens een nacht zonder BH slaap, dan voelen de zijkanten van mijn borsten 's ochtends helemaal beurs.

Wat ik ook merk is dat als ik buk bij het aankleden en ik heb mijn BH nog niet aan, dat het onderste litteken "kriebelt", ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel, ik voel het onderste litteken dan "trekken". Het voelt dan net alsof er een paar borsten aan mijn lijf genaaid zijn die er nooit hebben gezeten. Wat ik al zei, moeilijk uit te leggen precies.

Mijn tepels "werken" wel, ze reageren op temperatuur en aanraking, maar de rechtertepel zit weinig of geen gevoel in, de linkertepel ietsje meer. Misschien gaat dat nog komen? Wel heb ik af en toe nog steeds een soort zenuwsteekjes in mijn tepels. Dan lijkt het net alsof er met een speld in geprikt wordt, na enkele minuten houdt het dan op.

Hoe gaat het nu met je? En zijn je borsten al wat "gezakt"? Dat had ik ook hoor in het begin. dat ze heel erg strak en hoog zaten, alsof ik te grote silliconen in een te kleine ruimte had gekregen ;-) Nu na 10 weken zien ze er normaal uit.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 month later...

Hoi!

Heeeele late reactie, maar hier een update na 2,5 maand alweer.

De geopereerde borst is gezakt tot op de hoogte van de andere borst.De vorm is nu zo goed als gelijk en de tepels staan op dezelfde hoogte. Ik heb er helemaal blij mee! Wat ben ik blij met deze arts! Ik was erg sceptisch in het begin omdat ik alsnog verschil zag, maar nu zie je het zelfs niet meer in een sportbh. Ik kan ook zonder bh lopen en dan zie je nog wel dat de geopereerde heel iets hoger staat, maar dat is te verwaarlozen. Het is zoveel beter! Ik heb helaas nog helemaal geen gevoel in mijn borst, zowel onder de borst als bij de tepel niet. Als ik druk voel ik wel beursheid, en er zit een verdikking vanaf de tepel naar binnen toe. Kan daar heel hard in knijpen zonder dat ik iets voel.. Maak me daar nu een beetje zorgen over, ik masseer het wel maar ik zie geen verschil. Misschien dat het klierweefsel weer aan de tepel hecht, maar het voelt heel naar. De littekens zijn nog rood, rondom de tepel het minst, dat wel. Ik smeer nu met bio-oil, maar niet consequent..

Ik wissel af met slapen met en zonder bh. Lig gewoon op mn borsten, geen probleem, maar heb dan ook geen gevoel..

Hoe gaat het met jou cupjekleiner?:)

x

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat fijn dat je borsten nu gewoon gelijk zijn,Saraah!

Als je het niet vertrouwd, gewoon Bos en Duin bellen hoor, dar zijn ze voor!

Hier gaat het goed, het is nu 4 maanden geleden dat ik geopereerd ben. Ik slaap nu gewoon zonder BH en heb er geen last meer van.

Wel heb ik nog een soort van harde "schijf" in mijn linkerborst, aan de binnenzijde, dus waar je decollete zit. Ik maak me daar niet druk om, want ik heb van een nichtje gehoord die ook een BVK heeft gehad, dat het "normaal" was, dat je daar last van kon hebben.

Misschien is het iets van een bindweefsel/littekenverkleving?

Mijn littekens rondom mijn tepels en het streepje naar benden zijn heel mooi en dun. Onder mijn borsten zijn de littekens best nog rood, maar dat zal ook met de tijd wel minder worden.

En er begint iets meer gevoel terug te komen in mijn rechtertepel.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Ah dat klinkt goed!

Ik heb over 2 weken de laatste afspraak dus dan zal ik nog wel even vragen hoe het zit met die verdikking.

Ik heb trouwens ook zo'n schijf in mijn borst, kan em ook echt naar buiten duwen. Maar ie er ook zit bij mn niet geopereerde borst, dus dat is gewoon de natuurlijke groeischijf. Ik denk niet dat zo'n schijf nog verdwijnt eigenlijk.

Moet ondertussen maar weer een nieuwe bikini gaan kopen :D

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.