Clautje82 : 17 maart 2020 : Dr. van der Weij : Boerhaave

[Clautje82]

Goedemorgen,

 

Op verzoek toch maar een operatie verslag. Ik zal bij het begin beginnen. 

 

Ik ben 37 jaar en moeder van 3 kinderen (10,8 en 4) Nooit grote borsten gehad maar met een goede push up bh was ik altijd tevreden. Na kind 3 daalde die tevredenheid wel wat, het bleef slapper en een push up bleef gapende bovenkanten houden. Sinds een jaar of 2 dacht ik ‘ een vergroting zou wel leuk zijn’ maar daar bleef het bij. Het was de laatste 6 maanden dat ik bleef denken ‘waarom eigenlijk niet?’ De jongste werd ook 4 dus ik vond het me tijd worden ?

Mijn man vond het niet echt nodig maar als ik er blij van werd moest ik het maar doen en heb wat vriendinnen met borstvergrotingen en ook daar veel mee gekletst. Toen de beslissing genomen ‘dit ga ik doen!’ 

 

Na hier veel gelezen te hebben besloten om vooraf te bepalen naar welke chirurg ik wilde gaan. Veel adviezen ben ik niet van, ik wil vertrouwen in de arts hebben. Ik kan altijd nog verder zoeken als het bij het consult niet goed voelt. Ik heb veel gelezen over artsen en ik trok de conclusie dat dr van der Weij van Boerhaave het moest gaan worden. Bijna al zijn foto’s vond ik mooi en ik wilde, gezien de testresultaten, toch alleen mentor protheses.

 

26 februari mijn consult gehad. Ik heb laten zien wat ik mooi vind en ook wat ik niet mooi vind. Hij ging alles opmeten en adviseerde me anatomisch. Ik had boven weinig vulling en dat zou met rond niet mooi worden. De foto’s die ik liet zijn waren ook voornamelijk anatomisch zei hij. 

Gezien mijn huiddikte kon het op de spier. Hij liet me eerst een wat kleinere prothese passen, dat vond ik te klein. Toen de 340cc en daarvan zei hij dat dit de maximale maat was die hij me adviseerde, ook gezien mijn borst breedte. Ik zou dat uitkomen op een grote D of E. Ik wilde toch wat groter passen, dus gedaan. Dit raadde hij echt af. Ik had me vooraf voorgenomen vertrouwen te hebben als ik een goed gevoel had dus zijn advies ter harte genomen. Het zou 340cc anatomisch gaan worden. 

 

Daarna gelijk door naar een consulente voor de laatste info en het maken van een afspraak. 17 maart hebben we gelijk vastgesteld! 

 

Nou, dat was het voortraject. Toch al een heel verhaal.... Ik zal vanmiddag mijn operatie dag tikken en de start van mijn herstel 

[Clautje82]

Sinds de Corona crisis was ik inmiddels best onzeker of de operatie door kon gaan en of ik dat wel zou moeten willen. Ik kan ziek worden maar mijn kinderen natuurlijk ook en dan wil ik wel voor ze kunnen zorgen. Boerhaave opereerde gister nog en hier voelde iedereen zich nog prima dus  ik heb besloten te gaan...

 

Om half 11 kon ik me melden. Het was onwijs rustig op de weg dus we waren er om 10.00 uur al. Ik moest 2 formulieren invullen en om 10.45 uur ging ik naar de operatie afdeling. Op de kamer waar ik heen ging stonden een stuk of 6 bedden maar ik was de enige op dat moment. De vriendelijke dames legde me uit dat ik me om moest kleden, mijn spullen in het kastje kon doen en nog even kon plassen en ik kreeg 2 paracetamol. Toen kon het wachten beginnen..... Ik snap echt dat het even rare tijden zijn en achteraf bezien waren ze wellicht ook druk om te beslissen hoe de verdere week eruit zou zien ofzo maar ik lag daar tot 12.45 voordat dr van der Weij langs kwam om af te tekenen. Nu was ik gelukkig erg rustig en de stress viel me alles mee maar als dat anders was geweest dan hadden 2 uren daar, praktisch alleen, liggen wel een hele opgave geweest. 

Nou ja, uiteindelijk dus alles netjes afgetekend en ik denk dat een kwartiertje later de 2 mannen van de anesthesie kwamen. Ze stelde een paar vragen, reden m’n bed naar de gang en ik kon de OK inlopen. Toen heb ik wel even gedacht ‘waarom wilde ik dit zo graag?’ Het is toch een vreemde en enigszins ‘enge’ ruimte. Ik ben weinig medische aangelegenheden gewend ? Ik sprak mijn zorgen uit en ze stelde me gerust. Mijn armen werden vastgemaakt en ik kreeg een infuus. Ik had inmiddels bere honger dus maakte de afspraak om over eten te dromen ?

 

Er werd wat door het infuus gespoten waardoor m’n keel wat ging kriebelen en daarna werd ik slaperig. Ze hebben me slaap lekker gewenst, ik bedankte ze maar alvast en was daarna zo vertrokken  ?

 

Rond kwart voor 3 probeerde ze me wakker te maken. Dat viel niet mee, ik was nog erg suf. Echt pijn had ik niet maar ik trilde heel erg. Dat maakte het wel oncomfortabel. Voor mijn gevoel lag ik ineens in een andere kamer en daar kreeg ik 2 boterhammen en thee. De dame wilde nog even een mes halen om stukjes te snijden maar ik klapte hem gauw dubbel en heb echt nog nooit zo vlug 2 boterhammen weggekauwd. Toen ik aan het eten begon voelde ik me nog compleet van de wereld maar elke hap die ik nam werd ik weer een beetje meer mens. Wat smaakte die boterhammen goed ? 

 

Er was echt een onwijs lieve collega op deze afdeling. Wat een topper!!! Ze had lange diensten gewerkt, amper geslapen en nog zo onwijs lief. Ik vind het jammer dat ik haar naam niet weet maar echt, ze is fantastisch ! 
 

In ieder geval, mijn infuus mocht eruit als ik geplast had dus ik snel naar het toilet, infuus eruit en naar huis!

 

De pijn was te doen. Bij het omkleden (10.45 uur) had ik alleen mijn 2 paracetamol al gehad want dat zou fijn zijn voor na de operatie. Ik ging alleen pas rond 1600 uur naar huis en ik had niet veel profijt meer van de paracetamol. Het was vooral een zeurende, drukkende pijn met hier en daar een scheut als mijn man de bocht te hard nam maar echt prima te doen. Meer ongemakkelijk dan pijn. Thuis aangekomen wel gelijk 2 paracetamol genomen en het bunkeren ging verder ?????

 

We hebben nog even geprobeerd mijn postoperatieve bh wat los te maken om te kijken maar zodra de steun en druk wegviel werd de pijn toch wel erger. Morgen maar weer een poging.

 

Ik was totaal niet moe. Ik lag ook echt niet lekker, had inmiddels meer pijn in mijn rug dan aan mijn borsten. Rond half 1 maar beetje melatonine genomen en rond 1 uur sliep ik tot een uurtje of 6. Cruciaal is een voedingskussen!!! Echt hoor, die moet je hebben!!

 

Nu thuis, 1 dag na de operatie, en de pijn valt me echt nog alles mee. Waar ik ook op mijn huid druk rond dat gebied voel ik vocht verschuiven zeg maar. Het is gezwollen, rood en alles is stijf. De protheses zitten nog hoog en wat scheef maar ik kan niet zeggen dat ik pijn heb. Met een man en 3 kinderen nu thuis die aan schoolwerk moeten is het wat chaotisch en vind ik het moeilijk om echt rust te nemen maar ik voel me goed. Je leest het overal maar echt, slapen is alleen een dingetje. 

 

Nu toch maar proberen om hier en daar wat extra rust te pakken en te zorgen voor een voorspoedig herstel!
 

 

[Nog even wachten]

Wat een leuk verslag @Clautje82. Achteraf kun je inderdaad beredeneren dat ze wsl bezig waren met de rest van de week, maar is niet zo fijn als je daar moederziel alleen ligt. Maar gelukkig alles goed gegaan verder. Heb je ze (ook) voor de spier? En echt he je gelooft het niet als je hier leest dat je rug pijnlijker is dan je voorkant. Maar ik weet er alles van. Ik kan je ook zeggen: het komt goed. Maar inderdaad voedingskussen/zwangerschapskussen is onmisbaar (en voor mij na 2,5 week nog steeds). 

Probeer je rust te pakken en je man het meeste met je kids te laten doen. Succes met je verdere herstel. 

[Es1234567]

Wat een leuk verslag om te lezen! Nuttig  heel veel succes met je herstel!!

[Julie88]

7 uur geleden, Clautje82 zei:

Sinds de Corona crisis was ik inmiddels best onzeker of de operatie door kon gaan en of ik dat wel zou moeten willen. Ik kan ziek worden maar mijn kinderen natuurlijk ook en dan wil ik wel voor ze kunnen zorgen. Boerhaave opereerde gister nog en hier voelde iedereen zich nog prima dus  ik heb besloten te gaan...

 

Om half 11 kon ik me melden. Het was onwijs rustig op de weg dus we waren er om 10.00 uur al. Ik moest 2 formulieren invullen en om 10.45 uur ging ik naar de operatie afdeling. Op de kamer waar ik heen ging stonden een stuk of 6 bedden maar ik was de enige op dat moment. De vriendelijke dames legde me uit dat ik me om moest kleden, mijn spullen in het kastje kon doen en nog even kon plassen en ik kreeg 2 paracetamol. Toen kon het wachten beginnen..... Ik snap echt dat het even rare tijden zijn en achteraf bezien waren ze wellicht ook druk om te beslissen hoe de verdere week eruit zou zien ofzo maar ik lag daar tot 12.45 voordat dr van der Weij langs kwam om af te tekenen. Nu was ik gelukkig erg rustig en de stress viel me alles mee maar als dat anders was geweest dan hadden 2 uren daar, praktisch alleen, liggen wel een hele opgave geweest. 

Nou ja, uiteindelijk dus alles netjes afgetekend en ik denk dat een kwartiertje later de 2 mannen van de anesthesie kwamen. Ze stelde een paar vragen, reden m’n bed naar de gang en ik kon de OK inlopen. Toen heb ik wel even gedacht ‘waarom wilde ik dit zo graag?’ Het is toch een vreemde en enigszins ‘enge’ ruimte. Ik ben weinig medische aangelegenheden gewend ? Ik sprak mijn zorgen uit en ze stelde me gerust. Mijn armen werden vastgemaakt en ik kreeg een infuus. Ik had inmiddels bere honger dus maakte de afspraak om over eten te dromen ?

 

Er werd wat door het infuus gespoten waardoor m’n keel wat ging kriebelen en daarna werd ik slaperig. Ze hebben me slaap lekker gewenst, ik bedankte ze maar alvast en was daarna zo vertrokken  ?

 

Rond kwart voor 3 probeerde ze me wakker te maken. Dat viel niet mee, ik was nog erg suf. Echt pijn had ik niet maar ik trilde heel erg. Dat maakte het wel oncomfortabel. Voor mijn gevoel lag ik ineens in een andere kamer en daar kreeg ik 2 boterhammen en thee. De dame wilde nog even een mes halen om stukjes te snijden maar ik klapte hem gauw dubbel en heb echt nog nooit zo vlug 2 boterhammen weggekauwd. Toen ik aan het eten begon voelde ik me nog compleet van de wereld maar elke hap die ik nam werd ik weer een beetje meer mens. Wat smaakte die boterhammen goed ? 

 

Er was echt een onwijs lieve collega op deze afdeling. Wat een topper!!! Ze had lange diensten gewerkt, amper geslapen en nog zo onwijs lief. Ik vind het jammer dat ik haar naam niet weet maar echt, ze is fantastisch ! 
 

In ieder geval, mijn infuus mocht eruit als ik geplast had dus ik snel naar het toilet, infuus eruit en naar huis!

 

De pijn was te doen. Bij het omkleden (10.45 uur) had ik alleen mijn 2 paracetamol al gehad want dat zou fijn zijn voor na de operatie. Ik ging alleen pas rond 1600 uur naar huis en ik had niet veel profijt meer van de paracetamol. Het was vooral een zeurende, drukkende pijn met hier en daar een scheut als mijn man de bocht te hard nam maar echt prima te doen. Meer ongemakkelijk dan pijn. Thuis aangekomen wel gelijk 2 paracetamol genomen en het bunkeren ging verder ?????

 

We hebben nog even geprobeerd mijn postoperatieve bh wat los te maken om te kijken maar zodra de steun en druk wegviel werd de pijn toch wel erger. Morgen maar weer een poging.

 

Ik was totaal niet moe. Ik lag ook echt niet lekker, had inmiddels meer pijn in mijn rug dan aan mijn borsten. Rond half 1 maar beetje melatonine genomen en rond 1 uur sliep ik tot een uurtje of 6. Cruciaal is een voedingskussen!!! Echt hoor, die moet je hebben!!

 

Nu thuis, 1 dag na de operatie, en de pijn valt me echt nog alles mee. Waar ik ook op mijn huid druk rond dat gebied voel ik vocht verschuiven zeg maar. Het is gezwollen, rood en alles is stijf. De protheses zitten nog hoog en wat scheef maar ik kan niet zeggen dat ik pijn heb. Met een man en 3 kinderen nu thuis die aan schoolwerk moeten is het wat chaotisch en vind ik het moeilijk om echt rust te nemen maar ik voel me goed. Je leest het overal maar echt, slapen is alleen een dingetje. 

 

Nu toch maar proberen om hier en daar wat extra rust te pakken en te zorgen voor een voorspoedig herstel!
 

 

Leuk verslag! Ik mag aanstaande woensdag (als het doorgaat) vind het wel extra spannend nu met het virus. Nog maar even afwachten ?

succes met je herstel en hopelijk blijft het zo prettig verlopen zoals het nu ook doet. 

[Happy100]

@Clautje82 lekker liggen is inderdaad een uitdaging, een beetje rechtop met veel kussens werkt voor mij het beste. Succes met je herstel!

[Happy100]

hey @Clautje82 inmiddels zijn alweer een week verder, hoe gaat het nu met je?

[Clautje82]

Hey! 

 

Ja, gaat heel goed. Inmiddels de controle na een week achter de rug.

 

Die controle vond ik trouwens wel een aanfluiting... Heb een uur heen in de auto gezeten, 20 minuten bij de kliniek gewacht, en weer een uur terug. En serieus, ik ben nog geen 5 minuten binnen geweest ?

 

Maar goed, verder gaat het herstel echt goed. Ik heb geen pijn en ik doe bijna alles weer. Ik mag nog niet sporten, tillen en zware huishoudelijke taken dus daar hou ik me aan maar voor de rest doe ik alles weer. Ben nu 10 dagen PO. Ik kan ook weer op mijn zij liggen maar vraag me eigenlijk wel af of dat nou wel goed is. Dus als iemand dat weet?????

 

Mijn littekens zien er erg netjes uit, mijn borsten moeten alleen nog wal zakken en soepel worden. Het is nog wel erg stijf. Volgens van der Weij kan dat hele proces wel een paar maanden duren voordat je echt je eind resultaat hebt bereikt. 

Weet iemand misschien ook wat ze bij de 3 maanden controle gaan doen?

 

En hoe gaat ie bij jou Happy100?

[Happy100]

2 minuten geleden, Clautje82 zei:

Hey! 

 

Ja, gaat heel goed. Inmiddels de controle na een week achter de rug.

 

Die controle vond ik trouwens wel een aanfluiting... Heb een uur heen in de auto gezeten, 20 minuten bij de kliniek gewacht, en weer een uur terug. En serieus, ik ben nog geen 5 minuten binnen geweest ?

 

Maar goed, verder gaat het herstel echt goed. Ik heb geen pijn en ik doe bijna alles weer. Ik mag nog niet sporten, tillen en zware huishoudelijke taken dus daar hou ik me aan maar voor de rest doe ik alles weer. Ben nu 10 dagen PO. Ik kan ook weer op mijn zij liggen maar vraag me eigenlijk wel af of dat nou wel goed is. Dus als iemand dat weet?????

 

Mijn littekens zien er erg netjes uit, mijn borsten moeten alleen nog wal zakken en soepel worden. Het is nog wel erg stijf. Volgens van der Weij kan dat hele proces wel een paar maanden duren voordat je echt je eind resultaat hebt bereikt. 

Weet iemand misschien ook wat ze bij de 3 maanden controle gaan doen?

 

En hoe gaat ie bij jou Happy100?

o wat fijn dat het zo goed gaat! bij mij gaat het ook goed, ik heb vandaag mijn controle afspraak telefonisch gehad (2 weken PO). In verband met de corona crisis was het telefonisch, maar ik heb alleen maar oplosbare hechtingen dus geen probleem. Ik had van te voren een paar foto's gestuurd. Ik mag voorzichtig weer beginnen met autorijden en fietsen. En ik hoef niet perse meer op mijn rug te slapen, mag ook op mijn zij als dat lukt. Iedere PC zal hier zijn eigen ideeën over hebben. Anders bel je toch nog met de kliniek, om te vragen of je al op je zij mag slapen? 

[TinyAA]

@Clautje82 leuk om jou verslag te lezen over je ervaring bij Vd Weij! Als alles goed gaat mag ik de 9e bij hem onder het mes ?? Kan niet wachten. Grappig om te lezen dat jij ook groter wilde maar hij het afraadde. Ik wil zelf ook heel graag iets groter, maar kon hem niet overtuigen ? dus ik heb uiteindelijk moderate plus genomen, hopelijk meer projectie en side boob. Heb je misschien een album waar ik mag kijken?

[Robijntje02]

Hoi @Clautje82 zou ik misschien ook je album mogen inzien?

En wat was jouw beginsituatie?

Wens je een goed herstel toe!