Ga naar inhoud

daphnedaphne : 14 juni 2019 : Dr. Wijbenga : ZGT Hengelo


Aanbevolen berichten

Allereerst gefeliciteerd met je nieuwe boobies en wat fijn dat je je verslag zo uitgebreid doet!

Wat een heftige dagen heb je gehad zeg, heb het met je te doen...

Gelukkig weet je waar je het voor doet en hoop ik voor je dat je snel herstelt!

Mocht je ooit foto's willen delen dan ben ik heel benieuwd naar het eindresultaat, ik ben er zelf namelijk nog steeds niet uit wat ik een mooi formaat vind. Je verhaal over overgeven maakt mij wel bang, het allerengste van alles lijkt me het overgeven :unsure:

Nogmaals veel sterkte! -_-

  • Like 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

15 uur geleden, Pelle zei:

Allereerst gefeliciteerd met je nieuwe boobies en wat fijn dat je je verslag zo uitgebreid doet!

Wat een heftige dagen heb je gehad zeg, heb het met je te doen...

Gelukkig weet je waar je het voor doet en hoop ik voor je dat je snel herstelt!

Mocht je ooit foto's willen delen dan ben ik heel benieuwd naar het eindresultaat, ik ben er zelf namelijk nog steeds niet uit wat ik een mooi formaat vind. Je verhaal over overgeven maakt mij wel bang, het allerengste van alles lijkt me het overgeven :unsure:

Nogmaals veel sterkte! -_-

Dankjewel Pelle ?
Ja, ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat het heftig was, maar het was het echt allemaal waard. Hoe erg ik er op dat moment mee zat, zo snel ben ik het nu eigenlijk al een soort van vergeten. Het is natuurlijk bij iedereen anders, dus het kan zomaar zijn dat het bij jou veel beter gaat. Als ik een album aanmaak zal ik je zeker toevoegen. Ik ben er goed over aan het nadenken, maar weet het nog niet zeker. Ik snap je heel goed hoor, want ik had zelf ook een enorme behoefte aan voor en na foto's van vrouwen die in dezelfde situatie zaten als ik zodat ik een beter beeld zou hebben van het aantal cc's en de resultaten ervan. 

Ik was van tevoren ook heel bang voor het overgeven, maar ze geven je tijdens de operatie al een middel dat de misselijkheid tegengaat. Ik heb ook van tevoren aangegeven trouwens dat ik heel bang was om misselijk te worden. Geef alles aan waar je bang voor bent, want daar houden ze rekening mee. Toen ik uiteindelijk wakker werd was ik echt totaal niet misselijk en de hele vrijdag is dat zo gebleven. 20 tot 40% wordt alsnog misselijk ook al hebben ze medicatie gekregen, maar dan kun je altijd nog vragen voor extra medicatie. Het middel is natuurlijk wel een keertje uitgewerkt en dan kan je lichaam alsnog reageren, omdat de narcose nog een paar dagen in je lichaam zit. Als ik jou was zou ik gewoon je vinger in je keel steken als je eenmaal misselijk wordt, want dan ben je er tenminste van af. De misselijkheid begon bij mij dus de volgende dag en ik had het drukverband eraf. Doordat ik toen beter kon ademen, had ik ook veel minder pijn en was die misselijkheid ook nog wel te doen. Ik ben gewoon lekker in bed blijven zitten en heb een emmer gepakt, dus dan hoef je ook niet over het toilet te hangen. Dat kan ook nog wel schelen hoor denk ik. Het overgeven deed bij mij ook niet echt pijn, dus als je daar bang voor bent stelt dit je misschien gerust. Je moet proberen om geen spieren aan te spannen en het maar gewoon laten gaan zoals je lichaam het doet. Dat deed bij mij geen pijn. Ook een tip trouwens voor als je moet niezen, lachen of hoesten. Als je het aan voelt komen en je krampt al in elkaar, doet het veel meer pijn.

Jij heeeel veel plezier met het uitkijken naar je operatie! Het komt echt allemaal goed en het is voor een super doel. Het kan een aantal weken lastig zijn en het herstel duurt gewoon lang, maar kom op, je kan straks jaaaaren met de mooiste boobies ever :43:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hèhè eindelijk eens tijd om te reageren. 

Je hebt borsten!!!!

Bedankt voor je duidelijke en openhartige verhaal. Wel echt heel naar dat je je zo rot hebt gevoeld en zoveel pijn hebt gehad. Hoe is het nu?  Het zal hoogstwaarschijnlijk alleen nog maar beter gaan,  succes!!

  • Like 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Vandaag ben ik 8 dagen po en het gaat echt heel goed met me. Ben er zelf ook verbaasd over, maar heb eigenlijk nauwelijks nog pijn. Ik doe natuurlijk wel rustig aan en wandel stukjes, maar hou er wel rekening mee dat ik de neiging heb om meer te doen en dat dat dus echt niet de bedoeling is. Ben echt wel een beetje trots op m'n lichaam. Maar goed, we zijn er nog niet. Kapselcontractie zou altijd nog kunnen komen, dus het blijft nog steeds spannend.

Wel had ik afgelopen dinsdag moeite met opstaan en ik voelde een gekke steek in mijn rechterborst. Het deed niet super veel pijn, maar het voelde alsof allemaal vocht/bloed zich binnen de borst aan het verplaatsen was en alsof mijn wond uit elkaar zou knallen. Heel eng en naar gevoel. Mijn vader heeft me uit bed gehaald en zei dat ik me niet zo druk moest maken en dat dat echt niet zou gebeuren. Heb die dag maar rustig aan gedaan en de borstspier niet meer gebruikt, waardoor ik het ook niet meer voelde. Afgelopen donderdag had ik mijn eerste controle. Mijn borsten zagen eruit naar verwachting en waren erg mooi volgens de specialist. Ook begonnen ze mooi soepel te voelen en had geen harde plekken. Ze haalde de pleisters van mijn wonden af en daar had je het: rechts was dus toch wel open gegaan voor een deel ? goed dat je er bent zei ze. Ik vertelde haar dat ik dat al dacht en dat ik dus echt niet gek was dat ik dat had gevoeld. Ik moest gaan liggen en ze heeft de hele wond schoongemaakt en heb er nu acht hechtpleisters op ofzo. Nu kwam het mooie. Op de een of andere manier kwam het naar voren alsof ze dacht dat ik al langer de operatie achter de rug had. En ja hoor, ze dacht dat het twee weken geleden was, dus ik zei: eeuuuhm mevrouw, ik ben nog maar zes dagen po. Ze zei: potverdorie, normaal heb ik alleen patiënten die al twee weken po zijn, maar dan zien je borsten er al helemaal fantastisch uit! En alleen maar goed dat je er nu bent, want nu hebben we iets aan de wond kunnen doen. Het had verder kunnen scheuren natuurlijk en ook al was er niks gebeurd, was die wond daar niet mooi aan elkaar gaan hechten wat weer leidt tot een lelijker litteken. Ik vond het zelf ook al zo vreemd, want ik had meerdere afspraken staan op mijn kaartje en het was dus blijkbaar  toch een foutje van het ziekenhuis. Over twee weken moet ik alsnog terugkomen en dan gaat ze mijn wond checken. Vond ze een fijner idee en ik zelf ook wel. Als de wond nat wordt, mag ik gelijk bellen, omdat ze geen enkel risico wil lopen op een infectie die naar de prothese kan trekken. Dus ben wel erg blij dat ze me zo goed in de gaten houden en me serieus nemen. Ik maak me in ieder geval niet meer druk. Nu er zoveel hechtpleisters zitten voelt mijn borst ook veel minder strak aan en trekt de wond niet meer zo. Dussss toch wel weer wat meegemaakt deze week, maar het is allemaal goed nu.

Voor de rest gaat het dus echt super! Zo zie je maar weer, een zware start kan al snel omslaan in een goede voortgang. Een week geleden dacht ik nog hoe ik in godsnaam ooit zou herstellen. Daar ben ik nu niet meer bang voor. Heb me vanmorgen voor de eerste keer zelf gedoucht, dus ben helemaal blij! Ook de mensen om me heen vinden de borsten prachtig bij me staan. Alleen die torpedo nipples zijn wel een dingetje ? ze zien er in de bh echt huge uit en ze prikken door alle hempjes/shirtjes heen. Iemand nog tips? Heb het gevoel dat iedereen gelijk naar m'n tepels kijkt als ik langsloop hahaha

  • Like 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 21-6-2019 om 11:02, AnoukK zei:

Hèhè eindelijk eens tijd om te reageren. 

Je hebt borsten!!!!

Bedankt voor je duidelijke en openhartige verhaal. Wel echt heel naar dat je je zo rot hebt gevoeld en zoveel pijn hebt gehad. Hoe is het nu?  Het zal hoogstwaarschijnlijk alleen nog maar beter gaan,  succes!!

Aaah lief, ik wilde graag uitgebreid zijn in de hoop anderen een beter beeld te kunnen geven. Nu gaat het echt super met me! Hierboven kun je mijn tweede verslagje lezen als je wilt. Ben er echt suuuper blij mee! Voor jou schiet het ook al echt op, zooo leuk!

  • Like 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 18-6-2019 om 10:59, daphnedaphne zei:

Dankjewel Pelle ?
Ja, ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat het heftig was, maar het was het echt allemaal waard. Hoe erg ik er op dat moment mee zat, zo snel ben ik het nu eigenlijk al een soort van vergeten. Het is natuurlijk bij iedereen anders, dus het kan zomaar zijn dat het bij jou veel beter gaat. Als ik een album aanmaak zal ik je zeker toevoegen. Ik ben er goed over aan het nadenken, maar weet het nog niet zeker. Ik snap je heel goed hoor, want ik had zelf ook een enorme behoefte aan voor en na foto's van vrouwen die in dezelfde situatie zaten als ik zodat ik een beter beeld zou hebben van het aantal cc's en de resultaten ervan. 

Ik was van tevoren ook heel bang voor het overgeven, maar ze geven je tijdens de operatie al een middel dat de misselijkheid tegengaat. Ik heb ook van tevoren aangegeven trouwens dat ik heel bang was om misselijk te worden. Geef alles aan waar je bang voor bent, want daar houden ze rekening mee. Toen ik uiteindelijk wakker werd was ik echt totaal niet misselijk en de hele vrijdag is dat zo gebleven. 20 tot 40% wordt alsnog misselijk ook al hebben ze medicatie gekregen, maar dan kun je altijd nog vragen voor extra medicatie. Het middel is natuurlijk wel een keertje uitgewerkt en dan kan je lichaam alsnog reageren, omdat de narcose nog een paar dagen in je lichaam zit. Als ik jou was zou ik gewoon je vinger in je keel steken als je eenmaal misselijk wordt, want dan ben je er tenminste van af. De misselijkheid begon bij mij dus de volgende dag en ik had het drukverband eraf. Doordat ik toen beter kon ademen, had ik ook veel minder pijn en was die misselijkheid ook nog wel te doen. Ik ben gewoon lekker in bed blijven zitten en heb een emmer gepakt, dus dan hoef je ook niet over het toilet te hangen. Dat kan ook nog wel schelen hoor denk ik. Het overgeven deed bij mij ook niet echt pijn, dus als je daar bang voor bent stelt dit je misschien gerust. Je moet proberen om geen spieren aan te spannen en het maar gewoon laten gaan zoals je lichaam het doet. Dat deed bij mij geen pijn. Ook een tip trouwens voor als je moet niezen, lachen of hoesten. Als je het aan voelt komen en je krampt al in elkaar, doet het veel meer pijn.

Jij heeeel veel plezier met het uitkijken naar je operatie! Het komt echt allemaal goed en het is voor een super doel. Het kan een aantal weken lastig zijn en het herstel duurt gewoon lang, maar kom op, je kan straks jaaaaren met de mooiste boobies ever :43:

Ik ga zeker aankaarten dat ik bang ben om te moeten overgeven, eigenlijk vind ik dat ook nog enger dan de narcose. Maar denk dat ik daar wel anders over denk als het eenmaal zover is... 

Ik mag dinsdag voor mijn eerste consult en hoop dat ik dan meteen een operatiedatum kan prikken, vergoeding of niet, ik wil geopereerd worden! 

  • Like 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 month later...

Hoi allemaal,

Dat is weer even geleden. Ik ben inmiddels 6,5 week PO en heb afgelopen vrijdag mijn laatste controle gehad. De afgelopen weken zijn super goed gegaan. Zoals eerder verteld had ik een moeilijke start, maar het ging daarna al snel beter. Ik ben na twee weken zelfs al rustig weer uit geweest met vriendinnen, dus dat zegt al heel wat. Voor de rest heb ik voornamelijk rustig aan gedaan en heb ik dus ook nooit het gevoel gehad dat ik mijn borsten overbelast heb. Fietsen vond ik wel echt super wennen, want je borstspieren weer gebruiken is gewoon erg gek. Ze trillen als je ze wilt gebruiken en het lijkt alsof ze je protheses een soort van vastpakken. Dat heb ik nog steeds wel eens, maar veel minder dan eerst. Daarom train ik ze ook heel lichtjes om er weer aan te wennen dat er kracht op komt te staan. Dat mocht ik ook van mijn pc.

Ze zien er wel echt geweldig uit! Ze zijn altijd gelijk gebleven en ben niet blauw geworden. Ook merk ik dat ik steeds meer gevoel krijg onderin mijn borst en ook heb ik het gevoel dat ik weer gevoel terug ga krijgen over een tijd in mijn tepels. Ze zijn mooi gedaald en veranderen nog elke week, dus ik ben echt benieuwd hoe ze er over 3 maanden en een jaar uitzien. Ook heb ik weer in bikini's gelopen met dit mooie weer en ik heb me nog nooit zo trots gevoeld. Ik kan gewoon zeggen dat ik nu een geweldig lijf heb. Vanaf zaterdag draag ik ook weer bh's. Ik heb er twee gekocht bij de Hunkemöller. Een 70D en een 70E. Klinkt echt enorm en als ik ze vastheb denk ik echt: dit is veel te groot. Maar niks is minder waar, ik heb het echt nodig. Bh-maten zijn wel echt anders dan zichtmaten hoor, want mijn 300 cc borsten zien eruit als een volle C. De reacties van anderen zijn ook echt geweldig lief. Ze zijn allemaal verbaasd dat ze er zo natuurlijk uitzien en de mensen die het niet van mij weten, zullen het ook echt niet zomaar denken.

Kortom, ik ben echt suuuper blij en suuuper gelukkig! Ik heb geen last van ze, maar moet ze dus wel even opnieuw een soort van trainen. Ze passen perfect bij mij en ze voelen ook echt van mij. Ik noem ze altijd Jo & Cor (Johan de plastisch chirurg en Corry de verpleegkundige die mij heeft geholpen bij de eerste controles en mijn open wond heeft gered). ? Daarnaast noem ik ze de 'twinnies' en ook mijn familie en vrienden noemen ze zo haha. 

Iedereen die mij gesteund heeft tijdens mijn hele traject wil ik ontzettend bedanken. Jullie berichtjes hebben me echt goed gedaan en ik heb ontzettend veel gehad aan het borstenforum (en nog steeds). Super goede uitvinding dit en ik hoop dat het nog veel vrouwen gaat helpen. Ik zal nog af en toe eens een kijkje nemen hier, want het blijft leuk om andere verhalen en ervaringen te lezen.

Dikke kus van mijn en de twinnies Jo & Cor ?

  • Like 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey @daphnedaphne

Super om je enthousiaste en positieve verhaal te lezen. En al bijna 7 weken PO, lekker!

Hier gaat het herstel ook super,  vandaag 3 weken PO en doe eigenlijk alles weer behalve tillen (wel moeilijk hoor met 2 kids) en op mn buik liggen.

2x controle gehad en in januari heb ik mn eindcontrole. 

 

Jij had dus 300 cc he. Welke maat sportbeha kreeg jij aan na je operatie? 

Ben benieuwd of dat overeenkomt met wat je nu draagt. (Ik heb 330 cc en draag sportbeha 75c). 

 

Heel veel plezier met Jo & Cor,  geniet ervan! ?

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weeks later...
Op 1-8-2019 om 13:35, AnoukK zei:

Hey @daphnedaphne

Super om je enthousiaste en positieve verhaal te lezen. En al bijna 7 weken PO, lekker!

Hier gaat het herstel ook super,  vandaag 3 weken PO en doe eigenlijk alles weer behalve tillen (wel moeilijk hoor met 2 kids) en op mn buik liggen.

2x controle gehad en in januari heb ik mn eindcontrole. 

 

Jij had dus 300 cc he. Welke maat sportbeha kreeg jij aan na je operatie? 

Ben benieuwd of dat overeenkomt met wat je nu draagt. (Ik heb 330 cc en draag sportbeha 75c). 

 

Heel veel plezier met Jo & Cor,  geniet ervan! ?

Hee, lief dankjewel! Inmiddels alweer meer dan 10 weken po en nog steeds gaat het heel goed. Ze zijn de vakantie goed doorgekomen haha.

 

Ook heel fijn om te horen dat het bij jou ook zo goed gaat! Je hebt dit al een tijdje geleden geplaatst, maar het zal vast alleen nog maar beter zijn geworden! Ik had inderdaad 300 cc en droeg ook een sportbh 75C. De 75 was wel nodig ivm zwelling en vocht, maar normale bh’s draag ik eigenlijk altijd 70. Vandaar dat ik 70D of 70E draag nu, anders dan de sportbh dus ? wat is jouw bhmaat nu? Weet je dat inmiddels?

 

Geniet van je boobies!!?

Link naar reactie
Delen op andere sites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.