Angelice Geplaatst oktober 8, 2018 Share Geplaatst oktober 8, 2018 Hallo iedereen, Vorige week vrijdag heb ik een buikwandcorrectie en borstlift zonder prothese laten uitvoeren door Dokter Bosmans. Op zich is alles goed verlopen, 2 nachten ben ik in het ziekenhuis moeten blijven. Na de operatie was ik wel wat suf en het heeft in het begin wel goed veel pijn gedaan, maar al bij al denk ik niet dat ik mag klagen Ik ben sinds zondagmiddag terug thuis en ben deze voormiddag mijn drains en een groot deel van de plakband gaan laten verwijderen. Nu zit ik wel met het vraagje hoe het zit met de stoelgang na de operatie? Ik ben nu wel iemand die sowieso niet goed naar de wc kan gaan, maar het is nu ondertussen geleden van woensdag dat ik nog ben kunnen gaan. Sinds gisteren heb ik een 4-tal keer een "scheetje" kunnen laten maar voorlopig is het daarbij gebleven en ik begin me wat ongemakkelijk te voelen Ik hoor graag wat jullie tips en tricks hiervoor zijn? Alvast bedankt! Angelice Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Doe ik het of niet? Geplaatst oktober 8, 2018 Share Geplaatst oktober 8, 2018 Hey @Angelice gefeliciteerd met je operatie. Ik was net onze PB-tjes aan het lezen en vroeg me af hoe het met je ging. Zo ben ik hier dan terecht gekomen. Je hebt het dus al achter de rug. En? Hoe gaat het nu met je? Het is wel nog maar pas gebeurd. Kan je de pijn wat hanteren? Mijn truucje ivm de stoelgang was yoghurt met lijnzaad en toch wat proberen te bewegen. Misschien moet je de zoekterm stoelgang of constipatie eens ingeven in de zoekbalk rechtsboven. Je kan ook je eigen topic volgen dan krijg je een melding wanneer iemand reageert op je verhaal. In ieder geval wens ik je een vlot herstel en een superresultaat. Waarschijnlijk zit je nu nog met zwelling - maar hopelijk trekt dat snel weg. Goed blijven drinken om de narcose uit je lijf te spoelen. En heb je ook een operatieverslag gemaakt zodat andere dames uit jouw ervaringen kunnen leren? Veel succes nog Angelice. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Angelice Geplaatst oktober 9, 2018 Auteur Share Geplaatst oktober 9, 2018 Hey @Doe ik het of niet?!! Ja, vorige week vrijdag is het eindelijk gebeurd! Is misschien inderdaad wel netjes om een verslagje te schrijven, wie weet heeft iemand er iets aan Hier gaan we! Vrijdag 5 oktober Om 9h30 werd ik in het ziekenhuis verwacht om me in te schrijven en me te installeren op men 2-persoonskamertje. Er lag een vrouwtje naast me die een borstamputatie gehad had wegens kanker, en ik dacht nog bij mezelf: en hier lig ik omdat ik niet content ben met mezelf... hoe egoïstisch... maar soit Omstreeks 11uur moest ik een Xanax innemen om wat te kalmeren, want om 12uur gingen ze me komen halen. Ik heb nog even afscheid genomen van men man en werd toen weggereden om me klaar te maken. Het infuusje werd geprikt en daar heb ik nog een 10-tal minuten gelegen voor ik echt de operatiezaal ingereden werd. Daar was dokter Bosmans al op me aan het wachten en heeft hij me afgetekend. De anesthesist heeft ook nog even met me gebabbeld en er werd iets op men mond geplaatst waar ik gewoon mocht in- en uitademen... Voor ik het wist werd ik wakker en dacht ik dat ik teruggekomen was van vakantie Ik wist even niet wat er gebeurd was helemaal suf ... ik had het gevoel alsof ze nog moesten beginnen, maar toen begon toch de pijn door te dringen ik heb 5 Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Angelice Geplaatst oktober 9, 2018 Auteur Share Geplaatst oktober 9, 2018 ow, heb ik een verkeerd knopje gedrukt denk ik We gaan verder... Ik heb 5 a 6 keer pijnstillers bijgekregen en moest nog wachten op de anesthesist voor ik terugmocht naar de kamer. Tegen dat ik terug was was het toch al bijna 8 uur en zat men man netjes op me te wachten op de kamer. Er werd nog wat bijgehangen aan men infuus, of het antibiotica of pijnstillers waren geen idee Ik heb nog een kusje gehad van men man die naar huis vertrok en ik ben in slaap gesukkeld. Ondertussen had ik de kamer ook voor mij alleen, want de andere dame was al naar huis vertokken. Ik ben gedurende de nacht om het anderhalf uur opgezocht door het verplegend personeel om men bloeddruk, temperatuur en hartslag te checken; dus helemaal geen nachtrust gehad. Zaterdag 6 oktober wakker geworden met heel veel pijn, op dit punt had ik al spijt dat ik ervoor gekozen had om de operatie te laten doen what the hell was I thinking? ik heb heel de zaterdag serieus pijn gehad, en kon me nergens op concentreren, om het half uur sukkelde ik in een slaapje van een kwartiertje ... extra leuk voor men man die me is komen bezoeken van 14h tot 20h Ik hoopte die nacht iets beter te slapen als de nacht ervoor, maar kon door de pijn de slaap niet vatten. Om 4uur 's nachts hebben ze ook nog iemand nieuw bij me op de kamer gelegd, iemand die dronken een verkeersongeval gehad had waardoor haar borstbeen gebroken was en die niet kon ademen. Deze persoon heeft een hele nacht liggen jammeren en rochelen en piepen langs me, dus daar ging men overige nachtrust weeral een beetje egoïstisch van me, maar ik was bekaf Zondag 7 oktober Ik kreeg geen ontbijt binnen, eetlust compleet weg! Ik had ook een temperatuur gekregen van 37,5 graden waar ze zich toch een beetje zorgen over maakten. Ik stond echt op het punt om te beginnen wenen toen ze me kwamen vertellen dat men infuus eruit mocht, wat heeft dat ding me op men zenuwen gewerkt! Het leek net alsof men vingers worstjes aan het worden waren en ik kon echt voelen hoe er soms dingen men aders ingespoten werden!Warm brandend gevoel... ijskoud gevoel... Ik voel nu (dinsdag) nog steeds aan men arm dat het ding er gezeten heeft Ook men blaassonde mocht er op dat moment uit. Gelukkig kwamen ze me wel vertellen dat ik naar huis mocht als ik in staat was om zelf wat rond te wandelen op de kamer! Dus dat wou ik natuurlijk dadelijk testen! Ik ben rechtop gaan zitten met behulp van de verpleegster en toen we wilden rechtstaan ging het al dadelijk mis. Alsof ik vergeten was dat er iets aan men buik werd gedaan, ben ik dus gewoon voluit gaan rechtstaan... Big nono... daar kwamen de sterretjes... en Angelice moest terug gaan liggen met een koud washandje op haar gezicht na een halfuurtje zijn ze me terug komen rechtzetten en hebben ze gezegd dat ik zo maar even moest proberen blijven te zitten. Als ik klaar voor was dan mocht ik hen roepen en deden we een 2de poging. Ik ben zeker een uur rechtop blijven zitten voor we een nieuwe poging deden, ditmaal iets voorzichtiger Terwijl ik richten WC aan het schuifelen was met de verpleegster was men man aangekomen om men valiesje te pakken om richting huis te gaan Ik heb een plasje gedaan en ben samen met de verpleegster voorzichtig terug richting bed gegaan. Ze hadden ondertussen een rolstoel voor me voorzien zodat we langzaam naar de auto konden... en wat was ik blij toen ik thuis binnenkwam! Heel de living was vrijgemaakt zodat ik een plaatsje had om te slapen in de zetel! Kussens waren goedgelegd, medicamenten waren gehaald, er was verse soep in huis, ... Echt, mijn man is een engel Ik ben 's avonds rond 10h in de zetel in slaap gevallen, men man heeft bij mij in de living op de grond op een kampeermatrasje geslapen, ik kon em elk moment roepen als er iets was Ik heb geslapen tot 8uur de volgende dag, enkel rond 4 uur wakker geworden om een extra pijnstiller te nemen. Maar stukken beter geslapen als in het ziekenhuis Maandag 8 oktober 's morgens ontbijt op de zetel gekregen. Lekkere verse boterhammetjes met koffie! ZA-LIG! Temperatuur was ondertussen terug gedaald naar een 36,6, ook stukken beter dus Ik moest om 9 uur bellen naar dokter Bosmans om een afspraak te maken voor dezelfde dag om de drains en het grote verband/plakband van men borsten af te halen. Om 12 uur was het zover, terug de auto in richting zen praktijk in Hasselt. Daar vroegen ze me of ik rechtstreeks van het ziekenhuis kwam, omdat ik nog in men pyjama zat Nee ik heb gewoon geen andere kleding met sluiting vanvoor... sorry Met het verband eraf te doen merkten ze dadelijk dat ik een gesprongen blaar had onder de plakband, deze hebben ze verzorgd en terug afgeplakt. Wel dadelijk een heel ander gevoel aan men borstkas, eindelijk kon ik terug ademhalen! De drains eruithalen was niet prettig, maar eigenlijk ook wel snel voorbij. Wel raar hoe je kan voelen dat het echt wel diep in je lichaam zit. Ik heb mezelf gezien in de spiegel terwijl ik op de tafel lag... ik had precies een strijkplank als buik Dit gevoel was wel snel weg aangezien ik al een tijdje niet meer naar de wc ben kunnen gaan en ik het idee had dat men buik aan het zwellen was... Ik hoop dat dit nog gaat beteren Borsten zagen er ook goed uit! Maar ook hier heb ik nog wel wat zwelling denk ik... Toen we thuiskwamen heeft men man een constructie gemaakt van een regenjas en een groot stuk plastic... Heeft ie me in de douche gezet en heeft men haartjes gewassen en daarna de rest met een washandje. Ik voelde me alsof ik herboren was het zal wel een raar gezicht geweest zijn, maar dat kan me niet veel schelen Ik heb wel het idee dat ik gerust men handen boven men hoofd kan houden? Ik dacht dat dit moeilijk ging zijn, maar ik heb hier precies helemaal geen last van? Niet dat ik ga tillen ofzo, maar denk dat ik volgende keer men haar zelf ga proberen te wassen... Ondertussen zijn we dinsdagavond en ik heb zojuist al even in het zonnetje gezeten buiten op het terras. Ik wandel al iets rechter, pijn valt relatief mee (buiten als je moet niezen... geen aanrader) en ik voel me op zich best prima! Dit had ik nooit kunnen vermoeden toen ik zaterdagmorgen wakker werd! Toen was ik een wrak! Als er op een 5-tal dagen al zoveel kan veranderen, vraag ik me af waar ik volgende week dan al ga staan! Ik kijk er echt naar uit Deze vrijdag moet ik opnieuw naar de dokter in Hasselt om alles na te kijken... Ik hou jullie dan nog wel even verder op de hoogte Groetjes! Angelice Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Doe ik het of niet? Geplaatst oktober 11, 2018 Share Geplaatst oktober 11, 2018 Wat een leuk en uitgebreid verslag. Daar had ik een jaar geleden ook nood aan. Je zal er vast iemand mee verder helpen @Angelice. Succes nog met je herstel. Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Angelice Geplaatst oktober 12, 2018 Auteur Share Geplaatst oktober 12, 2018 Hello Hello, Zoals beloofd ben ik hier met de update na 1 week! Zojuist teruggekomen van de verpleegster die men verbandjes heeft vervangen. Heb al eens kunnen piepen en heb men eigen tepels gezien Ik vond dat het er na 1 weekje al super uitzag De borsten waren nog een beetje bont en blauw en ook nog wat opgezwollen. De snee van de buikwandcorrectie kon ik zien als ik een beetje rechtop ging zitten en die zag er mooi strak uit, helemaal niet gezwollen of rood... het zag er gewoon uit als iets wat nog moet genezen Alleen raar dat het rond de navel allemaal gevoelloos is! Maar dat was normaal en kwam nog wel terug Het enige wat nog echt "pijn" doet is de blaar die nog niet dicht was... Nu is alles mooi ontsmet, terug dichtgeplakt en klaar om nog een weekje te herstellen Ondertussen ben ik ook al terug naar de grote wc kunnen gaan All is good in the life of Angelice! Groetjes! Angelice Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Angelice Geplaatst oktober 19, 2018 Auteur Share Geplaatst oktober 19, 2018 Deze middag terug naar de verpleegster geweest om men verbandjes nog eens te laten vervangen. Ze heeft de draadjes die aan de buitenkant zichtbaar waren afgeknipt en er dan een nieuwe lading verband en plakkertjes opgedaan. Als deze er nu vanzelf afgaan moeten er geen nieuwe verbandjes meer op... Moesten ze er niet zelf vanaf gaan, dan mocht ik deze volgende week vrijdag (3 weken na de operatie dus) er zelf afhalen. Vind het wel een heel rare gedachte dat ik daarna zonder bescherming op de wondjes verder moet Men volgende afspraak staat op half januari... Vind dit best lang zonder check-up? Maar ze zullen het zelf wel beter weten als ik zeker? Ik mocht wel altijd bellen voor een afspraak moest ik voor die tijd een issue hebben... De blaar aan de zijkant is ondertussen ook mooi droog en kan braafjes genezen zonder plakkers. Ben deze namiddag 2 nieuwe BH's gaan kopen in de Etam om de tijd te overbruggen tot de zwelling is afgenomen. De cupmaat ging normaal niet meer veranderen, enkel de vorm kon nog wel wat wijzigen. Ik verschiet er wel van dag ik nog steeds een D-cup heb ... wil dit dan zeggen dat ik vroeger de verkeerde BH aanhad? Heb ook een nieuwe trui gekocht... en ik kon zowaar in een medium Dat was wel een kleine overwinning Enfin, All is good in the life of Angelice Groetjes! Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Peanut82 Geplaatst oktober 19, 2018 Share Geplaatst oktober 19, 2018 @Theezakje34 Dit is de topic! Xx Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Ris92 Geplaatst januari 25, 2019 Share Geplaatst januari 25, 2019 Wat schrijf je leuk! Benieuwd of je hier nog actief bent en hoe 't nu is? Heb je voor en na foto's? Liefs! Link naar reactie Delen op andere sites More sharing options...
Aanbevolen berichten
Gearchiveerd
Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.