Ga naar inhoud

Blondie. : 17 oktober 2018 : Dr. van Engeland : Bergman Clinics


Aanbevolen berichten

O alsof ik mezelf lees in tijd v voor Mn eerste borstvergroting 

heb me toch ook vaak zo wat gevoeld en was t eigenlijk gwn vergeten tot ik je verhaal las nav t lezen en schrijven op de chat 

 

dat gaf je opmerking over happy je nu bent wel even een andere lading

 

ben plaatselijk blij voor je dat je deze stap hebt gezet en wat zul je gelukkig worden doordat je die gevoelens zoals je ze beschreef aan t begin v je topic niet meer zult hebben 

 

ben zoveel meer zeker v mezelf geworden, nog geen dag spijt v gehad 

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 uur geleden zei Blondie.:

Thanks voor de lieve reacties allemaal, doet me heel goed! 

 

Ben echt net pas thuis dus, omdat ik steeds onwel werd als ik ging zitten. Maar werd goed verzorgd, dus was niet erg om langer te blijven :D

 

Het voelt erg naar en de pijn wordt wss eerst alleen nog maar erger, maarrrr, nu al zo happy <3 m'n telefoon staat al vol boobselfies hahah, beter wordt deze niet gestolen. 

 

Zal later vd week nog wel een update en foto's plaatsen en persoonlijk reageren op jullie attente berichtjes. Thanks meiden! 

Hey!

 

blij voor je dat het goed verlopen is en je zelf happy bent hihi! 

 

Hoe gaat het met de pijn? Hopelijk kan je een beetje slapen deze eerste nacht! 

 

Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

14 uur geleden zei Blondie.:

Thanks voor de lieve reacties allemaal, doet me heel goed! 

 

Ben echt net pas thuis dus, omdat ik steeds onwel werd als ik ging zitten. Maar werd goed verzorgd, dus was niet erg om langer te blijven :D

 

Het voelt erg naar en de pijn wordt wss eerst alleen nog maar erger, maarrrr, nu al zo happy <3 m'n telefoon staat al vol boobselfies hahah, beter wordt deze niet gestolen. 

 

Zal later vd week nog wel een update en foto's plaatsen en persoonlijk reageren op jullie attente berichtjes. Thanks meiden! 

@Blondie. Yay het zit erop! Ben benieuwd hoe je eerste nacht is verlopen, die vond ik zelf wel heftig.. fijn dat je zo goed verzorgd werd daar en ok wens je een heel goed herstel! 

 

X Rossi 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ha meiden! Ik zit op m'n kleine telefoon dus knal er even een algemene update op, zonder te taggen :) maar iedereen die me lieve berichtjes heeft gestuurd; superthanks! Needed it (en nog steeds eigk). 

 

Ik was erg nerveus, en er liep een kribbige verpleegster rond die het kenn vervelend vond dat ik bang was voor het infuus. Thankgod kreeg ik een hele lieve dame aan m'n bed die direct goed prikte (de kribbige dame prikte twee keer mis bij m'n buurvrouw, ai). Die buurvrouw hoorde ik iets zeggen van 'pfoe een borstvergroting, oh nee hoor, nooit niet.' Samen met de zenuwen barste ik daardoor in tranen uit want he, ik laat het wel doen maar had liever gehad dat ik zonder ook gelukkig kon worden! Gelukkig hoorde de lieve verpleegster de buurvrouw ook en steunde ze me enorm. 

 

Ik werd constant onwel, ook toen de PC wilde aftekenen, dus toen ik eenmaal de narcose kreeg en het zover was, was ik heel blij. 

 

Op de uitslaapkamer heb ik constant gevraagd of hij echt was xD ze vroegen of ik al gespiekt had maar ik was zooo slaperig. Toen hij m'n kacheltje weghaalde heb ik kenn nog 'hé boefje!' naar hem geroepen

 

Ik was om 8:00 geopereerd maar pas 's avonds laat thuis. Telkens als ik omhoog kwam ging ik out. Het duurde dus flink tot ik echt goed naar de wc kon en aangekleed was!

 

Inmiddels de 3e dag thuis, man wat heftig dit! Ik heb de dagen beneden gezeten, mezelf wakker gehouden, zodat ik 's nachts lekker kon slapen. Dit lukt tot nu toe wel :) Vandaag wilde ik douchen maar men, zo ver kwam ik niet eens. Morgen maar weer proberen...

 

De pijn is vandaag te doen, maar het mentale stuk, pfoe! Waar ik na de operatie heel happy was, voel ik me nu best depri. M'n hoofd zit vol twijfels, ook of ik het wel had moeten doen. Slaat nergens op ofcourse, want wilde dit al zo lang. Dus hoop dat het komt door de pijn en het ongemak van niks (zelf) kunnen doen en nog niet ehr van m'n tieten kunnen genieten. Hoewel ze er wel al erg mooi uit zien vind ik, zal binnenkort wat foto's plaatsen :) Herkenbaar voor anderen? Ik baal echt enorm dat ik me zo depri voel en hoop dat als het ongemak weg gaat en ik BH's kan kopen ik denk "AHA, hier deed ik het ook alweer voor" 

 

Sorry dat ik wat afwezig ben. Zou heel graag willen weten hoe het met de andere oktobermeiden is, maar is op m'n telefoon echt niet te doen en zelfs dit verhaal kost me al best wat moeite. Dus sterkte allemaal, ik denk aan jullie! en hopelijk spreken we binnenkort wat uitgebreider :) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zo, moest allemaal emoticons weghalen omdat 'ie het anders niet wilde posten. Beetje droog qua tekst dus! 

 

De pijn in m'n borsten zelf valt wel mee trouwens, grotendeels ook nog gevoelloos. Heb vooral een houten kont en heelveel spierpijn in m'n rug en nek inderdaad, hoorde dat al vaker van anderen. 

 

Als iemand me kan geruststellen over het depri gebeuren dan graag, want dat zit me heel dwars! Vreemde request misschien, maar hé #Durftevragen zegmaar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi Blondie, ik vind het zo naar voor je dat het zo is gegaan en dat je je zo voelt! Het is ook niet niks wat je allemaal hebt doorstaan en nu is het nog niet voorbij. Ik kan het me heel goed voorstellen hoor. Zelf heb ik ook momenten van twijfel.. Ben heel benieuwd naar jouw resultaat, mag ik meekijken in je album? Groetjes, Chica

Link naar reactie
Delen op andere sites

@blondie Wat vervelend dat je zo onwel was de hele tijd en nu depri! Ook niet heel erg gek he, het is een behoorlijke ingreep en je hebt er zo lang naar toe geleefd. Heel het proces is een emotionele achtbaan. Doe maar rustig aan met alles, ook douchen komt wel. Je hebt je boobs :43: en als je je straks wat beter voelt kan je er lekker van gaan genieten! Succes met je herstel! Oh mag ik meekijken in je album?

Xx

Link naar reactie
Delen op andere sites

8 minuten geleden zei Blondie.:

Thanks meiden voor de oppeppers! Fijn dat jullie allebei 82 in de naam hebben haha, zo kon ik jullie makkelijk toevoegen aan m'n album ;) Groetjes

Heeee meis!!! Leuk verslag :) . Alles wat je zegt komt me heeeel bekend voor, ik heb zoo´n onwijs spierpijn!! Zit ook elke dag tegen het slapen op. Ik heb overigens ook een kort verslag in mijn topic gedaan ;) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi @Blondie......ik denk ook dat dit proces erbij hoort. Het is voor de meesten een emotionele achtbaan waar je in zit. Heel graag iets willen, maar ook het besef dat het wat van je vergt, zowel fysiek als emotioneel. Neem er de tijd voor en heel goed dat je het aangeeft. Erover praten en je gehoord voelen is soms al voldoende. Neem je rust en probeer daarvan te genieten, ook al is de pijn soms zo nadrukkelijk aanwezig.

Voorspoedig herstel gewenst en dikke knuffel voor jou:53:

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 uur geleden zei Blondie.:

Zo, moest allemaal emoticons weghalen omdat 'ie het anders niet wilde posten. Beetje droog qua tekst dus! 

 

De pijn in m'n borsten zelf valt wel mee trouwens, grotendeels ook nog gevoelloos. Heb vooral een houten kont en heelveel spierpijn in m'n rug en nek inderdaad, hoorde dat al vaker van anderen. 

 

Als iemand me kan geruststellen over het depri gebeuren dan graag, want dat zit me heel dwars! Vreemde request misschien, maar hé #Durftevragen zegmaar.

Hoi @blondie, lees nu je berichten. Dat emotionele is zo herkenbaar! Ik wilde het al bijna 5 jaar. Ik was woensdag ook aan de beurt en zat die avond, nacht en de ochtend er wel een beetje doorheen, niet qua pijn maar vooral emotioneel. Vanmorgen ook weer even. Ik denk dat dat ook komt omdat je borsten nog niet eigen voelen (als ik puur vanuit mezelf spreek). Je moet ze nog accepteren zei iemand anders van het forum tegen me. Ik dacht gisteren vooral echt: waar ben ik aan begonnen. Terwijl ik echt niet veel pijn heb. Het is gewoon een heftige ingreep. Gaat goedkomen met ons hoor! Beterschap! 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Blondie. onderschat je narcose ook niet. Kan ook invloed op je stemming hebben plus dat je er al zo lang naar uit hebt gekeken en dan heb je eindelijk je borsten. Dat doet wat met een mens. Wrs voel je je nog een beetje groggy van de druk op je boobs, slecht slapen, niet je eigen dingen kunnen doen zoals je gewent bent. Geef het tijd en pak ook je rust zodat het allemaal goed kan herstellen. Je zal zien, het wordt met de dag beter. 

 

Ik ben natuurlijk heel benieuwd naar t resultaat. Zou je me willen toevoegen aan je album.

 

liefs

Vonnepon

Link naar reactie
Delen op andere sites

15 uur geleden zei Blondie.:

Zo, moest allemaal emoticons weghalen omdat 'ie het anders niet wilde posten. Beetje droog qua tekst dus! 

 

De pijn in m'n borsten zelf valt wel mee trouwens, grotendeels ook nog gevoelloos. Heb vooral een houten kont en heelveel spierpijn in m'n rug en nek inderdaad, hoorde dat al vaker van anderen. 

 

Als iemand me kan geruststellen over het depri gebeuren dan graag, want dat zit me heel dwars! Vreemde request misschien, maar hé #Durftevragen zegmaar.

Hey! 

 

Blij te horen dat alles toch goed is verlopen! Dat emotionele begrijp ik ook hoor. Toen ik lag te wachten om naar het OK te gaan dacht ik even ‘waar ben ik eigenlijk mee bezig?!’ Maar keek er al zo lang naar uit! 

Toen ik terug thuis was, was ik de eerste dag ook heel emotioneel en prikkelbaar. Wou eigenlijk alleen maar wenen en van ‘t minste wat me niet ging begon ik ook echt te wenen. Gelukkig zijn we dit ondertussen voorbij :4:

Heb wel nog altijd wat schrik of ik ze wel mooi zal vinden want heb ze tot nu toe nog steeds niet gezien. 

En inderdaad wel balen dat je niets zelf kan doen! Ik ben al een paar keer naar de kapper geweest om mn haar te wassen en dan moet mn vriend meegaan om mn schoudertas en jas af te doen haha, precies als bij een oud koppeltje. 

 

Wat de pijn betreft valt het sinds vandaag wel mee bij mij, aan de linkerkant eigenlijk niks van pijn maar rechts wel spierpijn aan borst en arm. Misschien was mn spier strakker omdat ik rechtshandig ben? Geen idee... verder heb ik wel regelmatig eens een branderig gevoel en begint het hier en daar serieus te jeuken onder het verband maar nog even tandenbijten! 

 

Mag ik ook eens in je album kijken?

 

Hopelijk herstel je vlug en voel je je ook snel beter! :116:

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee blondie.

Wat een verhaal zeg! Heel fijn dat je in ieder geval een lieve verpleegkundige kreeg. Ik ben zelf de 31e aan de beurt (bij dr. Straten) en ben zoooo nerveus. Ik ben heel bang dat ik ook die mentale klap ga krijgen en het voelt opzich wel comforting om te lezen dat zoveel meiden daar last van hebben. Voel jij je nu al wat beter? Ben je al wat blijer? 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weeks later...

Ha allen!

 

Ben sinds m'n operatie een stúk minder op het forum geweest. Heb een aantal dames nog wel even gevolgd en/of PM gestuurd, maar het lukte me mentaal niet om echt actief te forummen. Voor de geinteresseerden, en orienterende dames, hier in ieder geval een update :) 

 

Inmiddels ben ik 5 weken PO, woohoo! De eerste week was echt hels, de tweede ook best wel (zie eerder verslag in dit topic). Hoe sommige dames al na twee weken van alles weer oppakken; ik snap het niet! Mijn pengrens is normaal tot hoog en ik ben iemand die normaal overal doorheen zet (en daar dan vaak achteraf last door heeft hehe). Maar ik vond dit echt heel pittig; de BH irriteerde me mateloos, ik kon nog weinig zelf doen en/of m'n armen soepel bewegen en m'n huid stond óntzettend strak. Vooral dat laatste heb ik echt nog lang last van gehouden, en is sinds vorige week pas soepeler geworden (heb ze ingesmeerd met olijfolie, ook voor de huidschilfers, wellicht heeft dat geholpen). Ik heb dual plane gehad, anatomisch en kwam van AA naar.... nog onbekend (maar niet voor lang) ;)

 

Mentaal, PFOE! Wat een rollercoaster is dit geweest, en nog steeds deels. Nu heb ik wel een gevoeligheid voor piekeren en me somber voelen. Dat is niet de oorzaak van de rollercoaster, maar heeft het proces wel uitvergroot denk ik. Na de operatie kreeg ik even last van boobie blues. Nu, achteraf, kwam het ook erg doordat ze zo hoog en strak zaten dat er niks moois en fijns aan was. Sterker nog, de eerste twee a drie weken heb de spiegel vermeden als ik naakt was; er waren momenten dat ik me zelfs een beetje misselijk voelde als ik naar ze keek. Ik durfde ze ook amper aan te raken en ben een aantal keer out gegaan met o.a. douchen, dat maakte het er niet beter op.

 

Aan het einde van de 3e week (ik moet even graven hoor, het voelt alweer zo lang geleden) ging het geloof ik opeens iedere dag iets beter. Hé, ik kon opeens weer zelf boterhammen smeren en drinken uit de koelkast halen. Hé, ik kon zelf opstaan en naar de wc zonder m'n vriend daar 's nachts wakker voor te hoeven maken :118: Hé, m'n armen kunnen weer omhoog en ik kan zelf douchen en afdrogen en heeeee ik kan die baardgroei onder m'n oksel zelfs weer scheren!

 

Sinds toen is het alleen maar beter geworden, zowel fysiek als mentaal, thankgod. Afgelopen week kwam er een vriend langs (in plaats van een vriendin), dat vond ik eerst wel ff lastig (toch weer een drempel) en de tranen kwamen eruit, maar lief als 'ie was hebben we lekker over m'n (ik citeer ons beiden) 'dikke tetten' zitten kletsen en was ik aan het einde van de avond stiekem heel trots op hen en mezelf :blush: Ik merk nu dat al die jaren van pijn over het gewoonweg níet hebben van borstvorming en alle dagelijkse struggles en onzekerheid die hiermee gepaard gingen, nog véél meer was en veel dieper zat dan ik dacht. En dat ik ze niet heb kunnen accepteren zoals ze waren en in een 'gezond' lichaam daarvoor heb gesneden, dat vind ik nog steeds een heel lastig onderdeel. Ik ben verder namelijk niet onzeker over m'n lichaam en ben steeds puurder gaan leven (haast alle make-up de deur uitgedaan bv), dus dit lijkt er dan zo haaks tegenover te staan....

 

Maar het is niet voor niets een proces. Ik merk dat hoe meer m'n borsten genezen, hoe gelukkiger ik ervan word. En hoewel ik er nog niet 100 procent van geniet, weet ik wel al dat dit een van de beste beslissingen in m'n leven is geweest. Volgend week mag ik finally een fatsoenlijke BH gaan kopen, maarrrrr, misschien dat ik morgen al heel stiekem even de Hunkemoller in duik (iets met korting en gewoon niet meer kunnen wachten hihi). Ik wacht nog wel op dat ze écht soepel worden en echt helemaal van mezelf voelen, en dan een mooie BH aan kan waar de dames in schitteren en ik mezelf op en top vrouw in voel :D

 

Nogmaals wil ik iedereen bedanken voor alle steun voor en na de operatie. Zulke schatten van dames zitten hier! En ofcourse een shout out naar Best Boobie, die voor iedereen met raad en daad klaarstaat!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey meis, wat heftig dat je ook mentaal zo'n klap hebt gehad, maar fijn te lezen dat het nu beter met je gaat! 

 

En ga lekker beha's shoppen, geeft je misschien ook een boost als je ziet hoe mooi die bij je staan! Ik zou het liefst ook al van alles willen kopen, maar ben gister pas geopereerd, dus laat ik  even wachten haha!

 

Enneh thnx nog voor je mailtje, was weer fijn voor mij!

X

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.