Ga naar inhoud

21 juni 2017 en 23 Mei 2018 BVK met complicaties Jan v. Goyen Dr. Roosink (ten einde raad)


Donnabelle69

Aanbevolen berichten

Ik ben vorig jaar 21 juni 2017 geopereerd voor borstverkleining bij Jan van Goyen kliniek, Dr. Roossink. Super snel heelde de wond tot 2 weken post-op en toen begon de ellende. Alles raakte geïrriteerd en ik voelde letterlijk elke hechting binnenin. Op elke plek opende de wond of ik moest het zelf open maken om de hechting eruit te trekken want zolang die daar zat was de pijn ondragelijk. Ik bleek niet tegen de hechtingen te kunnen en die wilden ook niet oplossen. De pijnen die ik toen gehad heb en de openingen hebben gezorgd voor heel wat litteken weefsel. Ik ging steeds terug en elke keer was het antwoord, niks aan de hand, komt helemaal goed. Maar maanden later nog steeds pijnen, tot twee maanden terug , was er nog een wond en toen die opende leek ik wel een radio waar de draden uithingen. sommige waren gevormd tot hard buisjes die van glas leken en toen die uit mijn hand viel , leek het ook als glas in duizend stukjes te vallen in de wasbak. Ik weer naar mijn ps. En ze had al eerder rond December aangegeven, als het echt niet oplost dan maken we het open en halen we de hechtingen eruit. 

 

Prima, begin mei was ik zo klaar met de constante pijn en had inmiddels een dik litteken om de tepels die constant jeukten of irriteerden. 

Dus 23 Mei ging ik weer onder het mes, hoewel ze me er vanaf wilde praten met het excuus dat de littekens er niet beter op zouden worden (inmiddels had ik namelijk ook uitgerekte littekens aan de zijkanten van de linker borst en ook geen gevoel meer in het deel van tepel naar de T splitsing. Ik had hier en daar verdikkingen, maar dat kon me allemaal niet eens schelen, ik was super blij met de vorm en mijn maat en ze waren mega mooi ondanks dat, maar de pijnen deden mij beslissen weer onder het mes te gaan. 

Ik weet niet wat er gebeurde maar toen ik uit narcose kwam dacht ik dat ik dood ging van de pijn. Alsof ik ter plekke werd gesneden in mijn borsten en vervolgens zout op de wonden werd gestrooid. Ik herinnerde mij dat ik vorig jaar helemaal geen pijn had en nauwelijks pijnstillers had gebruikt na de operatie. Die operatie was bovendien veel zwaarder. Ik vermoedde dat ze iets vergeten waren te geven tijdens de narcose, maar op dat moment wist ik niet wat voor en achter was en gilde de hele boel bij elkaar. Af en toe passeerde er een verpleegster die zei: Probeer maar wat te slapen. Ik keek haar aan of ze van een andere planeet kwam. Vervolgens kwam de PS langs en die vertelde dat ze voornamelijk littekenweefsel had weggesneden en geen draden meer had gezien, wat voor mij vreemd klonk, maar goed.

Ik probeerde haar uit te leggen wat voor pijn ik had terwijl ik ook niet stil kon liggen en nauwelijks kon mee krijgen wat ze allemaal zei, behalve dat ze de anesthesist eens zou vragen wat het zou kunnen zijn, en heb haar vervolgens niet meer gezien. Even later kwam er opeens een batterij verpleegsters, ik kreeg tramadol en paracetamol en toen kwamen nog twee verpleegsters  gaven me koude gel zakken, wat binnen een minuut alweer heet was. Ik herinner me niet veel van die dag want ik heb letterlijk uren lang zitten trillen van de pijn. Ik kon nauwelijks lopen en mijn moeder van in de 70 en stiefvader waren er om me naar huis te brengen, mijn moeder had overigens haar borstverkleining drie maanden na mij gehad vorig jaar en daar zie je de littekens niet eens meer van, blij voor haar, maar waarom ik niet? 

 

Hoe dan ook, na een uur of twee thuis begon eindelijk de tramadol een beetje aan te slaan en viel ik in slaap. Mijn stiefvader bleef me pijnstillers voeren en zo werd ik de volgende ochtend om 6 uur wakker met bijna geen pijn. Toen opeens door me heen schoot dat ze me echt niet serieus hadden genomen met die pijn en die batterij verpleegkundige opeens in actie kwamen nadat de PS weg was om de anesthesist te vragen , om vervolgens nooit meer terug te zien. Ik dacht, zouden ze iets achter houden? Had ik verdoving moeten hebben en waren ze het vergeten? 

S'middags begon de pijn weer in alle hevigheid, dat was dat ik me realiseerde dat die Tramadol mega goed werkte tegen pijn. Vervolgens diclofenac en paracetamol erbij, het hele zaakje volgens voorschrift.

En toen verdween de pijn weer. Maar, ze had dit keer de wond gehecht met ander draad dat er weer uit gehaald moest worden. Rond de tepels had ik 4 knopen in een kruis en ze had (wat ik 5 dagen later begreep) ook draad door de wond aan de binnenkant geregen, op zo'n manier dat als de knoopjes doorgeknipt werden er aan de draad getrokken moest worden om die van de binnenkant te verwijderen. Ik kwam hierachter toen ik na een zorgeloze en pijnloze zaterdag te hebben gehad (op woensdag geopereerd) , ik opeens op zondag weer een helse pijn voelde. Ik haalde het tape weg en zag dat overal waar knoopjes zaten (in de anker incisie) om de 5 cm alls rood was en als ik al het knoopje zachtjes aanraakte schreeuwde ik het uit van de pijn. Dus begon met knippen, onmiddellijk want de stekende pijn is niet mis. Ik ben ook nog een roodharige en die zijn ook gevoeliger voor pijn, maar ik geloof dat niemand dit had volgehouden en trok de eerste eruit en onmiddellijk was de pijn weg. Ik checkte de rest en haalde die eruit die ik niet meer kon verdragen. Plakte het vervolgens dicht met tape en verbond het weer. Maar op maandag was het echt te erg en heb de rest eruit getrokken, onmiddellijk vast geplakt en weer verbonden. 

 

Op dinsdag kwam ik voor de controle en de dag dat de hechtingen er officieel uit hadden gemoeten. PS was niet blij maar zag alle roodheid en was verbaasd dat het er nog zo netjes uitzag na mijn plakwerk. Maar ik had geleerd van vorig jaar, icm met steriel werken (handen wassen, handen met alcohol sprayen , verband en pleisters schoonhouden etc) , Dus ze liet de wondspecialist ernaar kijken en ze keken er ook allebei naar alsof ik met amateurs te maken had. PS plakt het helemaal af met hechtpleister, waarop ik vraag of dat niet eerst schoongemaakt moet worden en ze zei: nee, laat maar mooi zitten en kom over een week terug. Ik vroeg haar nogmaals naar de pijn van na de operatie en ze zei; dan moet je maar even de anesthesist bellen. Mijn mond viel open want ten eerste kan ik me niet eens herinneren wie het was, en zij zou het toch vragen die dag van de operatie, dan zou ze het toch wel moeten weten?? Vervolgens moet IK de anesthesist bellen waar zij naast heeft gewerkt terwijl ik niet eens bij bewustzijn was? Wat is dit voor werkwijze?? Is dit normaal?

Ik ben er niet op in gegaan want vond de gang van zaken al zo zorgelijk dat ze niet heeft geluisterd naar mijn reactie op de hechtingen van vorig jaar dat ik liever alleen hechtingen aan de buitenkant had gehad (dan maar puntjes als littekens) , maar nee wederom IN de wond!! 

 

Ik heb vervolgens zoveel mogelijk plat gelegen maar de volgende zaterdag werd ik wakker en omdat ik al 2 dagen een vage rare geur rook dacht ik; laten zitten die pleisters, niks aan doen, had ik nu zoiets van, dit kan niet goed zijn. Ik ruik een rotte geur. Dus ik haal heel voorzichtig de pleister eraf en dikke etter droop uit de wonden die inmiddels open waren gegaan , ik in paniek bellen , mijn PS niet bereikbaar of ik dan maar even naar de eerste hulp bij het OLVG wilde gaan. Ik zat echt aan mijn tax, omdat deze zelfde week mijn splinter nieuwe scooter voor mijn deur is gejat, ik ook nog straatvrees heb en die scooter soort van mijn veiligheid is om ergens te komen in mijn buurt, maar nu dus met de fiets. Gelukkig woon ik om de hoek bij OLVG Oost maar uit mijn comfort zone gaan op dat moment was echt de limiet. 

Ik was half in paniek bij de EH en mocht vrij snel naar binnen, toen kwam een PS die meteen heeft gekeken en foto's maakte om vervolgens WEL met mijn PS te communiceren. Nou, zij zegt, pleisters eraf houden, vet gaas en kompressen erop, en tot mijn afspraak, 1x per dag spoelen en dat hele gaas zooitje erop, die ik vervolgens wel zelf moest aanschaffen voor maar liefst 80 Euro, en alles zou goed komen als ik naar mijn eigen PS ging op dinsdag. Ik had inmiddels 3 nachten niet geslapen, de irritaties, jeuk en die strakke BH en alle stress maakte dat ik echt slapeloze nachten had en pas in de ochtend om 8 uur helemaal uitgeput en met angstaanvallen in slaap viel om vervolgens te laat wakker te worden voor mijn afspraak. Maar ik had nog 10 min om er te komen, een vriendin ging mee vanwege mijn straatvrees. Ik belde en de telefoniste zei dat ik de laatste patiente was voor die dag van mijn PS en dus als ik het niet haalde dan zou ze weg zijn. Ik was behoorlijk verbaasd. Ik legde haar de situatie uit maar ze bleef erbij. Ze had nog even contact met mijn PS maar die vond het schijnbaar ook niet belangrijk om te wachten tot ik met een taxi 15 min later zou komen. 

 

Nu ben ik het zo godsgruwelijk , spuugzat. Ik heb twee gapende gaten, het gaas is op en ik heb ook nog 1 borst groter dan de ander, nu dat de wonden flink uiteen staan van de tepel naar de T splitsing, ben ik als de dood dat het zo breed blijft en dus de ene borst nog groter is dan de ander en een andere vorm dan voor deze laatste operatie. Ik kan wel janken. 

De ene PS zegt: pleisters erop, de ander zegt, pleisters eraf, maar met de pleisters eraf zie ik de wond breder worden sinds die zaterdag bij de EH en ik weet niet of dat nog goed komt. Wat ik wel heb ontdekt en als tip voor anderen met complicaties: ik weet inmiddels dat wat die artsen ook zeggen, ze zijn duidelijk gespecialiseerd in snijden en dichtnaaien en alles wat ervoor en erna gebeurt daar gissen ze zelf maar een beetje. Dus ik ben aan het experimenteren gegaan met de lekkende wonden en wel of niet afplakken, of juist droog houden. Ik gebruik al 3 jaar alleen natuurlijke producten voor huid en haar en eet biologisch, dus ik dacht, ik ga het natuurlijk doen. Bij de biologische winkel werd mij gewezen op een creme die voor eczeem en wonden zijn, het bevat veel honing en nog wat planten, het heet DermagiQ en magiQ it is, ik had vervolgens gehoord over hoe kool helpt tegen borst zwelling en allerlei klachten die vrouwen met borstvoeding kregen, wat mij op een idee bracht. Namelijk, dat vet gaas blijft toch aan de wonden plakken, wat de artsen ook beweren en niks maar dan ook geen enkele manier kon ik vinden die de boel niet weer open trekt en dus dacht ik, als kool help voor vrouwen met pijnlijkborsten en kloven, en wij kunnen het eten, dan kan het geen kwaad het op de wonden te leggen, als het biologisch is en goed gewassen, uiteraard. Bovendien geeft de bladeren vocht af en de huid trekt vocht uit het blad wat dus zorgt dat de wond niet weer vast plakt. 

Ik naar huis met mijn natuurlijke creme en een kool (wat  trouwens de eerste keer andijvie bleek te zijn, haha, maar groente is groente en biologische en goed wassen, achteraf ook beter dan het harde blad van die kool) Ik smeer dat DermagiQ erop en al binnen een aantal uur zie ik aanzienlijke verbetering ondanks dat ik toen nog geen groente blad erop had gedaan, maar trok daarmee wel weer de wond los met het vet gaas, dus, DermagiQ test overleefd en resultaat beter dan wat dan ook, dus nu ook het groente blad erop, en nu 2 dagen later is de wond al voor de helft dicht.

 

Hoe dan ook, doordat het wel nieuwe huid vormt tussen de originele randen ben ik bang dat ik nu een bredere borst/litteken houd. En daar maak ik me echt zorgen om, ik ben iets geruster nu ik verbetering zie op de wonden en smeer me een ongeluk. maar het verzacht en vormt onmiddellijk een beschermlaag tegen bacteriën en dat filmpje blijft erop. Ik heb de witte kool geprobeerd maar de randen waren te hard maar omdat het de vorm van de borst heeft, was het wel even ideaal om zonder iets die kommetje op de borsten te doen en even een verband om ze op de plek te houden zodat ze toch nog wat kunnen drogen ook tussen door. Maar vandaag ga ik voor spitskool wat een iets ander en zachter blad heeft en schijnbaar goeie eigenschappen heeft ook. 

Ik wil alleen nu weten, hebben meer mensen de uitgerekte open wonden gehad en hoe is dat qua litteken geworden? 

 

Ik had vorig jaar overigens de linker kant die dominante wonden had en nu is het de rechter kant, dus het blijft allemaal maar een verassing wat er gebeurt na een borstverkleining schijnbaar. 

Ik voel me een koe bij het slachthuis van de PS, lopende band werk. Ik ben 49, zie eruit als 38, heb geen kinderen en had perfecte borsten na de eerste operatie ondanks de littekens, maar veel pijn en nu dit! 

Ik maak me zorgen over hoe het gaat helen nu, en het laat me niet los. Ook zonder die sportbh  (wat ik nu heb gedaan voor een kleine week voor grote gedeeltes van de dag) rekt het gewoon uit. Maar ik kon het gewoon niet meer tolereren, nu dat de wond breder is geworden, heb ik hem toch weer aan. 

Dit is nacht 4 dat ik wakker ben , het is half 9 in de ochtend en ik ben hier maar gaan schrijven om te zien of iemand me gerust kan stellen die iets soortgelijks heeft meegemaakt.

 

Alvast veel dank voor de aandacht. Ik zal foto's plaatsen van vorig jaar met de open wonden, het uiteindelijke resultaat en de wonden van nu .

 

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jezus christus!!! Wat heb jij veel meegemaakt! en wat een ongelofelijk kreng van een pc!!!! Ik kan je helaas niet helpen ivm de littekens. Ik heb in december een bv gehad bij dr Nio in het park. Een geweldige pc. Ik heb wel ooit gehoord dat ze lelijke littekens ook kunnen verfraaien maar ik kan je niet met zekerheid zeggen of dat klopt. Ik hoop dat je wonden snel dicht gaan en de pijn weg zodat je toch nog een beetje kan gaan genieten! Dikke knuffel van gastmama

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast happynewme

@Donnabelle69 Mijn god wat een ellende maak jij op dit moment mee :24: ik heb ook geen idee wat je kunt doen, maar wilde via dit berichtje je even een hart onder de riem steken :147:kan je nergens heen voor een second opinion? Als je vertrouwen zo beschadigd is door een arts dat je zelf voor dokter moet spelen zou ik kijken of er iemand anders is die er onafhankelijk naar kijkt wat er precies fout is gegaan en of er iets aan gedaan kan worden.

Heel veel sterkte x

Link naar reactie
Delen op andere sites

9 minuten geleden zei happynewme:

@Donnabelle69 Mijn god wat een ellende maak jij op dit moment mee :24: ik heb ook geen idee wat je kunt doen, maar wilde via dit berichtje je even een hart onder de riem steken :147:kan je nergens heen voor een second opinion? Als je vertrouwen zo beschadigd is door een arts dat je zelf voor dokter moet spelen zou ik kijken of er iemand anders is die er onafhankelijk naar kijkt wat er precies fout is gegaan en of er iets aan gedaan kan worden.

Heel veel sterkte x

 

Wordt dat dan nog steeds volledig vergoed allemaal, ik heb Ohra en heb een bijstand, mijn scooter weg en weer totaal beschadigd terug gevonden ( nog een stress zaak) waar ik genoodzaakt ben op de fiets naar de dealer te rijden en overal achteraan te bellen en mijn vakantiegeld naar de maan omdat ik een eigen bijdrage heb en zij niet alles vergoeden blijkbaar, ik had gister echt ff een inzinking en zag het niet meer zitten. Ik zou het wel willen, maar stel dat het nu allemaal beschadigd heelt, hoe ga ik dat weer laten corrigeren met een overgevoeligheid voor hechtingen? Of denk je dat er nog wat te redden valt? Zie foto, heb nog closeups in mijn albums, weet niet eens hoe ik die moet delen

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast happynewme

@Donnabelle69 ik weet niet of het vergoed wordt, maar toen ik een wondje had na mijn bv (echt niets vergeleken wat jij hebt hoor laat ik dat vooropstellen) ben ik ook even langs mijn huisarts gegaan om er naar te laten kijken gewoon omdat ik het fijn vond om ook te horen dat het goed kwam van iemand die er buiten stond..

 

X

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmm, ik zou het altijd kunnen vragen,dank voor de tip! Het begint nu dicht the gaan, de foto die je ziet is zoals het is nu en ik vraag me af of dat nog dichter naar elkaar toe kan trekken. Mijn vertrouwen is ook wel een beetje weg met al die artsen, moet ik zeggen, het is namelijk niet de eerste keer dat ik als een koe naar de slachtbank wordt behandeld op medisch gebied. Wie kan je nog vertrouwen??  (zie update verder hieronder)

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Donnabelle69, jeetje meis......wat heb jij al een ellende meegemaakt. Ik ben zelf ook al twee jaar bezig mooie borsten te krijgen (en eindelijk is dat gelukt door dr.Nio in het OLVG), maar dat is niks in vergelijking wat jij allemaal meemaakt. Het raakt me echt. En dan ook nog je gestolen scooter en je straatvrees. Pffffffff. 

Misschien is het idd handig om eens langs je huisarts te gaan om te kijken wat die voor je kan betekenen. 

En ik vind het ook supergoed van je dat je zelf zo goed bezig bent met biologische producten. 

Ik hoop echt dat er een oplossing gevonden wordt, want dit is gewoon niet eerlijk! Ik wens je alle geluk en sterkte van de wereld toe, meis. Hou vol en zet 'm op. Ik leef met je mee. 

 

:71::71::71:

 

:53: Jaydee

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uur geleden zei Donnabelle69:

 

Wordt dat dan nog steeds volledig vergoed allemaal, ik heb Ohra en heb een bijstand, mijn scooter weg en weer totaal beschadigd terug gevonden ( nog een stress zaak) waar ik genoodzaakt ben op de fiets naar de dealer te rijden en overal achteraan te bellen en mijn vakantiegeld naar de maan omdat ik een eigen bijdrage heb en zij niet alles vergoeden blijkbaar, ik had gister echt ff een inzinking en zag het niet meer zitten. Ik zou het wel willen, maar stel dat het nu allemaal beschadigd heelt, hoe ga ik dat weer laten corrigeren met een overgevoeligheid voor hechtingen? Of denk je dat er nog wat te redden valt? Zie foto, heb nog closeups in mijn albums, weet niet eens hoe ik die moet delen

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

ach jeetje meissie wat een ellende allemaal. als ik je foto bekijk is het net een foto van mijn borsten nu.  

héb je geen zalf gekregen om op de grote open plekken te smeren? 

hou het goed in de gaten hoor, ik heb een ontsteking erbij gekregen waardoor de plekken nog groter zijn geworden. 

gisteren vertelde mijn pc dat ondanks de grote van de open plekken het wel goed kan genezen en dat de littekens misschien iets breder kunnen uitvallen maar dat hoeft niet. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Donnabelle69

 

Hoi hoi.

 

Dit is heel wat wat je allemaal voor je kiezen hebt gekregen, en ik kan me goed voorstellen dat je het even niet meer zag zitten, maar om je even een hart onder de riem te steken, voor alles is een oplossing, dit klinkt makkelijk, en je hebt misschien nog een lange weg te gaan,maar ik denk wel dat je dat in je achterhoofd moet houden.

 

Je schrijft dat na je bvk , toen de pijn begon,  je het zelf moest open maken om de hechtingen te verwijderen, dit begrijp ik niet goed, wie heeft jou dat geadviseerd, of deed je het zelf, omdat je zo gek werd van de pijn ? Dit is mij even niet geheel duidelijk.

 

Vaak is het zo dat als wonden volledig afgeplakt worden met tape, gaan broeien, daarom ging het ook ruiken,en kwam er later heel veel troep uit.

Is er toen wel een kweek genomen? Heb je antibiotica gehad?

 

Dan even terzijde,het niet kunnen verdragen van oplosbaar hechtdraad kan helaas voorkomen, alleen zijn er vele verschillende soorten, een pc kan je hier meer over vertellen, vaak als je niet tegen het ene kan, kun je bijv wel een ander soort verdragen.

Dit geld ook voor uitwendig hechtdraad.

Ook zijn er veel verschillende hecht technieken, en wat voor de ene wel goed werkt, kan bij de ander irritatie geven.

 

Maar wat voor nu even het belangrijkste is, is dat er door een goede pc of wondverpleegkundige even secuur beoordeeld gaat worden, wat er allemaal nu nog speelt, qua wonden, zit er nog een ontsteking, etc.

Deze pc kan je dan ook verder advies  geven qua  wondbeleid, welke wondbedekking, honing gel/gazen , noem maar op.

 

Deze wondbedekking kun je dan vaak krijgen met een machtiging van de pc, en dan word het vergoed, alleen eigen risico zou er vanaf gaan, maar ik denk dat je die al helemaal opgebruikt hebt ondertussen.

 

Als de wonden dan uiteindelijk helemaal dicht zijn, en je weer een tijdje verder bent, dan kun je je verder door die pc laten adviseren wat de volgende stap kan zijn : borstcorrectie, littekencorrectie, etc etc

Maar dat is iets waar je nu nog even niet over na moet denken, hoe graag je ook weer mooie borsten wilt, je lichaam moet eerst helemaal herstellen, wondgenezing kost enorm veel energie, en ook door alles wat je hebt meegemaakt moet je jezelf die rust in je bovenkamertje ook gaan gunnen.

Je moet je dus eerst met behulp van een second opinion van een andere pc gaan focussen op herstel.

 

Als jij dan na verloop van tijd weet wat er aan gedaan kan gaan worden, kun je ook gaan bouwen aan vertrouwen in een andere pc.

Dit heeft tijd nodig, en als ik jou was zou ik  in de Jan van Goyen kliniek eens kijken of je die second opinion zou kunnen doen bij Dr. van Selms , dit is een top arts.

Wil je toch niet in de Jan van Goyen, hij werkt ook in het OLVG-West ( hier heb je wel een verwijskaart nodig)

 

De andere dingen, zoals je scooter, paniekaanvallen, is allemaal niet fijn, maar het maakt je wel een sterker mens, want ondanks de straatvrees, paniekaanvallen, ga je wel door, hou dat voor ogen, en laat je niet klein krijgen.

 

Voor de tussentijd tot je bijv naar die second opinion kan, moet je de wonden toch bedekken,vraag even raad aan je huisarts.

Probeer de wonden ook te laten luchten, niet te warm douchen, en eiwitrijke voeding tot je nemen.

Ik zou zeker dag en nacht even een sport bh dragen, om toch de goede ondersteuning te krijgen.

 

Ik wil met mijn bericht niet hard overkomen, absoluut niet, want ik vind het vreselijk om te lezen wat er is gebeurt, hoe jij bent behandeld, niemand verdiend dit! maar soms is het ook goed om even alles vanuit een ander perspectief te bekijken, dat wil absoluut niet zeggen dat je niet boos, teleurgesteld en ontzettend verdrietig mag zijn, en je tranen even de vrije loop laten, lucht alleen maar op, desnoods vanuit pure frustratie keihard gillen.

 

Heel veel beterschap, sterkte, en hou ons maar even op de hoogte van alles ok?

 

En meis, je bent sterker dan je denkt!

 

xx

 

 

 

 

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Desert-Rose 

Hoi,

 

Dank voor je directe en eerlijke antwoord en je lieve steun, daar hou ik wel van.:116:

Ik zal je vragen even beantwoorden.

 

Over de wonden en hechtingen van vorig jaar De wonden gingen open en ik had enorme pijn, en toen moest ik voor mezelf de hechting eruit trekken want het was niet uit te houden. Er vormde een super dun huidlaagje die uiteindelijk opensprong met etter of gewoon bloed en ik kon de hechting dan zo grijpen, maar moest ze doorknippen want de spanning erop was zo pijnlijk, alsof je een abces hebt en zolang dat draadje niet was door geknipt hield ik mijn adem in van de pijn. Vandaar dat ik het uit mezelf deed. 

Nu las ik op een Amerikaans forum (wat overigens boordevol antwoorden staat en veel van mijn vragen heeft beantwoord op www.realself.com/breast-reduction/answers voor de geïnteresseerden )  met antwoorden van verschillende plastische chirurgen mbt BVK's, dat het komt omdat de hechtingen te dicht naar de opervlakte zijn gezet en daardoor naar boven komen. Het is dan ook goed deze eruit te halen omdat pijn en infectie dan in veel gevallen het gevolg is . Dus dat maakte het allemaal wat begrijpelijker.

 

Over de hechtingen van afgelopen operatie: Mijn SP had inderdaad de wonden afgeplakt nadat ik ook hier de enorme pijn kreeg met de hechtingen en er zelf had afgeknipt en eruit getrokken, de hechtingen waren dit keer buiten geknoopt maar het draad liep door in de lengte van de wonden, dus om de 5 cm zat een knoopje aan de buitenkant. Alles wat rood werd erom heen was aan het infecteren en deed zoveel pijn dat ik ook daar eigenhandig meteen de hechtingen eruit heb gehaald. 

Bellen met mijn PS is een hele toer :help: . Die is slecht bereikbaar en om nou even snel naar de kliniek te gaan met straatvrees is ook niet erg makkelijk. De hechtpleisters die ze erop plakte waren niet zozeer het probleem denk ik zelf maar dat ze het niet even schoonmaakte alvorens het meteen op ontstoken wondjes te plakken was waarschijnlijk het resultaat van alle pus en stank 5 dagen later. Ik zei het nog tegen haar, maar ze had duidelijk haast. Ik ben nog nooit langer dan 5 minuten bij haar binnen geweest bij elke controle afspraak. het is dan; kijken, ja trek bh maar weer aan en ik zie je dan en dan wel weer, alles komt goed. Nu ben ik zelf best mondig maar als je straatvrees hebt en steeds naar je controle afspraak moet, ben je eigenlijk blij als je weer weg kan, want denken is dan ook niet je sterkste punt op dat moment. Ongetwijfeld heeft dat bijgedragen aan mijn gebrek van mondig zijn en protesteren.:40:

 

Bij de EH toen het stinkende vocht en drab eruit liep werd het schoongemaakt maar heb geen antibiotica gekregen en er is ook geen kweek afgenomen. Zij was ook niet mijn PS en ik moest 3 dagen later voor controle (dit was afgelopen dinsdag toen ik me verslapen had) :lazy2:, ik nam aan dat ze ervan uitging dat mijn PS dat wel zou doen. Beetje vreemd en om eerlijk te zijn heb ik daar niet eens aan gedacht. Ik was daar volledig in paniek en had al een paar dagen niet geslapen. Dus oververmoeidheid, angst en stress speelde daar wederom een rol in het niet nadenken en vragen van mijn kant.

 

Ik heb vannacht voor het eerst een volle nacht geslapen en dat voelt al stukken beter.:62:

 

"Deze wondbedekking kun je dan vaak krijgen met een machtiging van de pc, en dan word het vergoed, alleen eigen risico zou er vanaf gaan, maar ik denk dat je die al helemaal opgebruikt hebt ondertussen."

 

Ik was niet eens op de hoogte dat mijn verzekering niet dekt in OLVG :80: , dat is nieuw dit jaar en een onaangename verassing. Ik heb Ohra en betaal me suf maar schijnbaar veranderen zij per jaar welk ziekenhuis wel en niet kan, want vorig jaar had ik kunnen kiezen om door het OLVG geopereerd te worden en dit jaar vergoeden ze niet eens mijn vet verbanden en kompressen, omdat het OLVG niet werd ondersteunt volgens de apotheker. Ik moest het hoe dan ook eerst zelf betalen en declareren. Ik weet dus niet of ze het gaan vergoeden nog maar heb het nu gedeclareerd.

 

Wat betreft Dr. Selms: toen ik vorig jaar de infectie had en ik naar mijn PS wilde, was ze er niet en moest ik naar hem toe. Ergens moeten ze denken dat zorg ophoud als je niet hun persoonlijke patient bent :kuzya_02: , want hoewel hij al meer aandacht had dan mijn eigen PS, gaf hij me totaal geen geruststellend gevoel wat betreft de wonden, pijn en irritaties vorig jaar. Het was dan ook dat ik kort daarna weer naar de EH moest met infecties en daar pas antibiotica kreeg van de spoedarts. Kortom, mijn vertrouwen is niet echt groot in deze industrie.

Ik heb eerder al eens een operatie af moeten dwingen in het OLVG, tijdens een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar ze me voor drie maanden, 3 keer in de week met helse pijnen volpompten met morfine om me vervolgens weer naar huis te sturen en ik 2 dagen later weer kruipend :88: van de pijn bij de EH zat. Ik heb toen het hele ziekenhuis bij elkaar gegild en gedreigd :104:dat ik nergens heen ging als ze het niet uit me haalden. Hun gedachten was dat met chemo injecties het vruchtje vanzelf wel zou oplossen en ik geduld moest hebben. Mijn argument dat ik al 3 maanden, 3 keer per week de EH plat kroop met gillende pijn, leek ze niet te deren. Ze hebben toen met tegenzin ingestemd de operatie te doen als er een gaatje vrij kwam op de OK, ik heb toen vervolgens 24 uur zonder eten en water, met alleen een zout oplossing aan het infuus liggen wachten (blijkbaar waren ze me vergeten), en ben ook toen midden in de nacht zo uit mijn stekker gegaan, dat ik de hal ben opgelopen met infuus en al, geen verpleegkundige kunnen vinden en letterlijk alles bij elkaar heb gegild, keihard :104:en woedend :146: :145: , dat de chirurg persoonlijk uit het OK werd gehaald en mij moest kalmeren en toen onmiddellijk na de eerstvolgende patient is gaan opereren. Ik was er zo kapot van. Achteraf kwam er toen een verpleegster bij me die fluisterde dat ik ze hiervoor kon aanklagen. Maar ik was toen (in 2008) zo kapot en oververmoeid van de pijn en dat heen en weer rennen naar de eerste hulp een paar keer per week en alle morfine dat ik geen kracht en energie meer over had om daar nog tegen te vechten. Ik was blij dat het eruit was en heeft me maanden lang bijkomen gekost.

 

Je begrijpt dat ik dus geen fan ben van het systeem zoals ziekenhuizen te werk gaan :93:. Je bent gewoon een nummer aan de lopende band en dat is mijn ervaring. Het is dan ook moeilijk om wie dan ook nog te vertrouwen op dat gebied. Maar ik zal uiteraard als dit niet goed oplost wel een second opinion erbij halen , ik zou alleen niet weten wie te kiezen met zo'n wantrouwen.

 

Op dit moment gaat het beter. Ik ben volledig holistisch gegaan , heb het gaas niet meer gekocht en die ingeruild voor spitskool en dat werkt wonderbaarlijk goed. Heb de bh nu netjes aan 24/7 en lucht en spoel ook. Ik zie een verbetering en de wondranden komen ook weer verder naar elkaar toe nu. Ik wacht het af en heb morgen een afspraak met (toevallig) Dr. Selms, omdat mijn PS er weer eens niet is.

Ik zal zeker mijn beklag gaan doen :140:en ook aangeven dat ik niet tevreden ben met mijn PS en we zullen zien wat hij te zeggen heeft, maar tot nu toe werkt mijn eigenhandige methode het beste. Ik gebruik een natuurlijke wondzalf die een dure honing bevat en heb nog wel 2 van die dikke kompressen en het gaas (die ik alleen per 100 stuks kan kopen), dus daar heb ik wel wat aan. Het vetgaas was onvoorstelbaar duur 10stuks groot en 10stuks klein voor ongeveer 60 Euro en ook nog waardeloos, want ik bleef de wonden openhalen, ondanks dat ik super voorzichtig was en zelfs met water probeerde te weken.

 

Kortom, alles begint weer een beetje in perspectief te komen ^_^. Wat mijn scooter en straatvrees betreft, ik werd door het stelen van mijn scooter zo ongelofelijk uit mijn comfort zone getrokken, omdat mijn scooter een soort van veiligheid voor boodschappen en OLVG bezoek representeert, en is dat een extra grote stressfactor bovenop de BVK's complicaties en dat nekte me gewoon. Ik snap dat dat niet voor iedereen de norm is, maar voor mij is die situatie nu eenmaal zo en dan zijn de consequenties mentaal ook een stuk groter :70:. Alleen verwacht je niet dat alles tegelijkertijd gebeurt natuurlijk. 

 

Ik dank je voor je hart onder de riem, je vragen en voor het ordenen ook van mijn gedachten met deze vragen, want na een volle nacht slaap voelt alles alweer een stuk beter aan. Mijn ex heeft voor 2 weken gekookt en ingevroren en dus hoef nu niet te denken aan koken en aan gezond eten ook geen gebrek nu :47:. Heb ook een hoop natuurlijke supplementen gekocht :36:  die mijn herstel ondersteunen (oregano olie, CBD olie, Vitamine D, en zuurstofrijk water) goedkoper dan de vetgazen, en die slaan wel aan, dus ik heb er weer vertrouwen in :41: , maar ik kan vooral alleen zelf de credit opstrijken daarvoor en duidelijk niet die zogenaamde "specialisten". Helaas worden veel natuurlijke hulpmiddelen niet vergoed, maar heb mijn les geleerd, die verzekering gaat aanzienlijk omlaag volgend jaar en ik probeer ziekenhuizen en conventionele medicijnen zoveel mogelijk te vermijden, want het is me nu al te vaak gebleken dat natuurlijke middelen gewoon het beste werkt voor mij. Misschien omdat ik al heel lang alleen maar natuurlijke producten gebruik en protesteert mijn lichaam tegen al die chemische middelen. Ik had laatst weer eens voor het eerst een supermarkt maandverband uit pure noodzaak ipv natuurlijke katoenen tampons of maandverband of de mooncup, en dat kostte me een week lang uitslag en jeuk. Dus er is wat voor te zeggen.

 

 

Ik zal je nog toevoegen aan mijn album

 

Liefs Patricia

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Donnabelle69, fijn dat het weer wat beter met je gaat een dat je het allemaal weer wat zonniger inziet. En met een goede nachtrust kan idd wonderen doen, wat dat betreft. 

Iets waar ik zelf ook heel erg over te spreken ben is gelatine-collageen hydrolisaat poeder( van wilde kabeljauw). Is echt super voor de heling en de elasticiteit van je huid. Gebruik het zelf ook sinds kort (voor mijn artrose), maar ik zie mijn huid, haar en nagels er ook zienderogen van opknappen. Dus misschien een tip voor het helen van je littekens? (Ik bestel dat bij Ergomax). Ik hoop dat je snel weer helemaal de oude zult zijn en dat je littekens mooi zullen genezen. 

 

Veel liefs, Jaydee

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Jaydee Oh wat een super goeie tip, ga ik zeker naar kijken! Vandaag bij een andere PS geweest die stelde me wel gerust en was ook fijn, werd ook doorgestuurd naar de wondverpleging en die hebben het nog eens goed verbonden en kreeg nog gratis hechtpleisters mee. Ik ben echt verbaasd over de supplementen die ik neem want ik heb nu gewoon al korstjes die vormen en blijven, da's een maand sneller dan vorig jaar. Ik voel me een stuk beter ook en draag de sportbh de hele dag en nacht. Ik zie het inderdaad weer zonnig is :) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje, @Donnabelle69

Vol verbazing heb ik je verhaal gelezen.

En ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.

Ik heb zelf 25 april een bvk met lift en verkleining en verplaatsing van de tepel.

Ook ik heb de nodige complicaties voor mijn kiezen gekregen, niet zo ernstig als de jouwe maar ook ik ben er echt behoorlijk ziek van geweest en nog steeds zowel lichamelijk als geestelijk.

 

En wat je zegt over de nazorg en de patiënte serieus nemen daar schort het wel heel erg aan.

 

Hoe is het nu met je ? 

 

Liefs Ilonka 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Ilonka1909

 

Hoi, nou het gaat aardig, had gister een andere SP en die gaf me wel wat geruststelling, ik werd ook meteen naar de wondverpleging gestuurd om het nog extra te laten bekijken en verder kreeg ik gisteravond weer op een plek een gevoel van opkomende infectie en het was ook helemaal rood erom heen, dus heb het onmiddellijk ontsmet met Teatree spray (wat me aanbevolen werd bij mijn favoriete natuurlijke winkel) en dat had ook na een paar uur effect en die infectie is nu weg, maar moet wel weer opnieuw helen. Dus dan is het weer afschermen met hechtingstape en een compress. Maar mijn tepels zijn nu al helemaal dicht (korstjes dus) en dat is een ongelofelijk verschil in de snelheid van herstel vergeleken bij vorig jaar waar het me een maand kostte voor een wond om dicht te gaan en nu in ander halve week!

 

Dus de supplementen die ik gebruik (zoals ik hierboven in een update schreef) hebben een mega goeie impact. Dat maakt me wel blij, ik kan helaas niet vermijden dat het een breder litteken gaat worden onder de borst van tepel naar T-splitsing, maar ik kan het wel zoveel mogelijk beperken zodra het allemaal dicht is en ik de littekens kan gaan masseren dagelijks (wat heel belangrijk is voor hoe het eruit gaat zien) , er is me aangeraden om pure arganolie te gebruiken.

Vorig jaar gebruikte ik een litteken creme, maar dat heeft wat mij betreft niet echt veel opgeleverd. maar ook de tip van @Jaydee ga ik uitproberen. Dus we gaan het zien. Ik heb nu ook de open wond al dicht (als in "gelijk" met de het huidoppervlak, en dus niet een gat)maar er komt nog wel vocht uit. Er werd me verteld dat uiteindelijk de natuurlijke manier van genezing gewoonlijk is dat het van binnenuit tussen de open wond heelt en dan de randen "vanzelf" weer naar elkaar toe trekken.

Dat is wel mijn ervaring met kleinere wonden, maar ik zie hier toch duidelijk niet de randen naar elkaar toekomen, althans niet drastisch , dus die hoop laat ik maar varen. Fijn als het wel gebeurt maar ik heb er een hard hoofd in.

Dus we gaan het zien.

 

Maar ik ben nu ook wel extreem voorzichtig met wat ik doe en neem ook veel meer rust (meer liggen ipv zitten, staan en lopen) dan vorig jaar :lazy2:. Ik heb nu ook mijn sportbh echt 24 uur aan, behalve met schoonspoelen en verband/pleisters verversen dagelijks, en het gaat vooruit.

We willen natuurlijk allemaal die wonden wel dicht kijken, maar ik merk wel dat als je afleiding zoekt en het gewoon niet bekijkt tot je moet spoelen en verschonen de volgende dag, het een stuk fijner maakt, omdat je dan ook ziet dat het echt wel verbeterd. Ik lees me dus suf in de boeken, troll wat mensen online als bezigheidstherapie :kuzya_02: 

En, er komt ook veel goeds met het uit mijn comfort zone gaan, want ik heb opeens een hoop contact met allerlei buurvrouwen die hiervoor mij in de straat samen kwebbelen en koffie drinken en heb de moed gehad er maar eens heen te gaan en vandaag had ik ze zelfs in huis. Waarvan een ook een borstverkleining heeft gehad en mij hulp bood met boodschappen en drie anderen het ook al heel lang willen. Dus dat was wel verassend, gezien ik mensen best vermijd, maar het mooie weer hielp ook mee. Dus, ik maak er maar het beste van nu en had gewoon even een soort van inzinking en zag het ff niet meer zitten. Maar ik zie dat alles ook een reden heeft en die littekens, ach, ik ben allang blij dat ik geen pijn meer heb zoals het afgelopen jaar door de oplosbare hechting en het interne littekenweefsel. En misschien dat de littekens nu minder erg zijn dan voor de operatie. Ik ben blij dat ze geen cup F meer zijn maar een grote C nu. En aan de littekens valt echt wel een hoop te doen zonder er weer in te hoeven snijden. Dus het is allemaal een stuk zonniger en ben over het algemeen best positief. Alleen dit keer werd het even teveel allemaal. 

Met een beetje geluk heb ik eind volgende week weer een scooter die er als nieuw uitziet en dan ben ik helemaal weer blij. Maar ik heb mezelf beloofd ook vaker te gaan fietsen en uit mijn comfort zone te stappen :)

 

Hoe gaat het met jou nu? Wat zijn je lichamelijke klachten? En is er iets waar ik je advies mee kan geven? Ik weet dat alle wonden anders zijn, maar ik heb wel geleerd nu dat je vooral je eigen intuïtie moet volgen ook wat betreft wondgenezing en de middelen die je daarbij gebruikt. Want ik was het ook zat steeds maar volgepropt te worden met pijnstillers en weer naar huis gestuurd worden alsof er niks aan de hand is. Ik luister nu dus naar wat ik zelf voel en denk en gebruik alle natuurlijke middelen die me daarbij kunnen helpen. En die pijnstillers heb ik na 4 dagen van helse pijn gestopt. Ondanks dat ze me zeiden ze toch te nemen bij minieme pijn. Maar je lichaam laat je weten dat als er pijn is dat er iets aan de hand is. en dat is ook waarom ik gister meteen doorhad dat het weer begon te infecteren op een plekje. Dus ik heb mijn lessen geleerd. Mijn vertrouwen in artsen is zeker niet terug en dat houd ik zo want het maakt me alerter op wie ik kies, en wat ik doe met welke kwaal dan ook. Ik ben letterlijk mijn hele leven al een lopende medicijn kast geweest met de angst klachten en diagnoses , en ik weet nu zelf wel het beste met zowel psychische klachten als wond klachten. 

Hoe vind je zelf het resultaat dusver? Ik heb je ook aan mijn albums toegevoegd dan kan je zien hoe het vorig jaar was en dat was uiterlijk gezien redelijk goed genezen aan de buitenkant. En was over het algemeen best tevreden. maar de pijn was de reden voor de tweede operatie en dat moet ik nu bekopen met andere littekens waarvan ik nog niet weet hoe het heelt. Vind wel dat de vorm veranderd is en de ene iets groter dan de andere omdat er meer littekenweefsel aan een kant is weggehaald. Maar ja, dat kan ik niet terug draaien. En een andere operatie vermijd ik ten alle tijden, vooral als het alleen om littekens of een iets grotere borst en tepel zou gaan. 

Als je tips nodig hebt, of je wilt dat ik meekijk met jou dan laat het maar weten. Ik weet precies hoe je je voelt. Mijn bijkomende zaken waren nu eenmaal onfortuinlijk, maar dat neemt niet weg dat jij je niet net zo rot kan voelen of onzeker hierover. 

 

Ik zal morgen eens wat nieuwe foto's maken, dan kan je zien hoe het nu is. De foto's die ik geplaatst heb in mijn album zijn dus van een dag na de infectie. 

 

Liefs Patricia

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Donnabelle69

 

Ik werd net wakker en keek ff snel op het forum. Ik dacht; alleen ff wat lezen en dan snel gaan douchen, omdat we zo worden opgehaald voor een familiereünie in Weert. Maar ik las jouw verhaal (meis, wat kan jij verhalen schrijven zeg :35:) en kon het niet laten om toch even iets tegen je te zeggen; wat ben ik blij dat het weer wat beter met je gaat en dat de natuurlijke middelen zo goed hun werk doen. En dan ook nog eens lekker koffie drinken en kletsen met de buurvrouwen....top!

Ik wil je even laten weten dat ik je een hele dappere vrouw vind. Ik hoop dat deze positieve flow zicht voort gaat zetten.

 

Veel liefs, Jaydee :53:

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 uur geleden zei Donnabelle69:

@Ilonka1909

 

Hoi, nou het gaat aardig, had gister een andere SP en die gaf me wel wat geruststelling, ik werd ook meteen naar de wondverpleging gestuurd om het nog extra te laten bekijken en verder kreeg ik gisteravond weer op een plek een gevoel van opkomende infectie en het was ook helemaal rood erom heen, dus heb het onmiddellijk ontsmet met Teatree spray (wat me aanbevolen werd bij mijn favoriete natuurlijke winkel) en dat had ook na een paar uur effect en die infectie is nu weg, maar moet wel weer opnieuw helen. Dus dan is het weer afschermen met hechtingstape en een compress. Maar mijn tepels zijn nu al helemaal dicht (korstjes dus) en dat is een ongelofelijk verschil in de snelheid van herstel vergeleken bij vorig jaar waar het me een maand kostte voor een wond om dicht te gaan en nu in ander halve week!

 

Dus de supplementen die ik gebruik (zoals ik hierboven in een update schreef) hebben een mega goeie impact. Dat maakt me wel blij, ik kan helaas niet vermijden dat het een breder litteken gaat worden onder de borst van tepel naar T-splitsing, maar ik kan het wel zoveel mogelijk beperken zodra het allemaal dicht is en ik de littekens kan gaan masseren dagelijks (wat heel belangrijk is voor hoe het eruit gaat zien) , er is me aangeraden om pure arganolie te gebruiken.

Vorig jaar gebruikte ik een litteken creme, maar dat heeft wat mij betreft niet echt veel opgeleverd. maar ook de tip van @Jaydee ga ik uitproberen. Dus we gaan het zien. Ik heb nu ook de open wond al dicht (als in "gelijk" met de het huidoppervlak, en dus niet een gat)maar er komt nog wel vocht uit. Er werd me verteld dat uiteindelijk de natuurlijke manier van genezing gewoonlijk is dat het van binnenuit tussen de open wond heelt en dan de randen "vanzelf" weer naar elkaar toe trekken.

Dat is wel mijn ervaring met kleinere wonden, maar ik zie hier toch duidelijk niet de randen naar elkaar toekomen, althans niet drastisch , dus die hoop laat ik maar varen. Fijn als het wel gebeurt maar ik heb er een hard hoofd in.

Dus we gaan het zien.

 

Maar ik ben nu ook wel extreem voorzichtig met wat ik doe en neem ook veel meer rust (meer liggen ipv zitten, staan en lopen) dan vorig jaar :lazy2:. Ik heb nu ook mijn sportbh echt 24 uur aan, behalve met schoonspoelen en verband/pleisters verversen dagelijks, en het gaat vooruit.

We willen natuurlijk allemaal die wonden wel dicht kijken, maar ik merk wel dat als je afleiding zoekt en het gewoon niet bekijkt tot je moet spoelen en verschonen de volgende dag, het een stuk fijner maakt, omdat je dan ook ziet dat het echt wel verbeterd. Ik lees me dus suf in de boeken, troll wat mensen online als bezigheidstherapie :kuzya_02: 

En, er komt ook veel goeds met het uit mijn comfort zone gaan, want ik heb opeens een hoop contact met allerlei buurvrouwen die hiervoor mij in de straat samen kwebbelen en koffie drinken en heb de moed gehad er maar eens heen te gaan en vandaag had ik ze zelfs in huis. Waarvan een ook een borstverkleining heeft gehad en mij hulp bood met boodschappen en drie anderen het ook al heel lang willen. Dus dat was wel verassend, gezien ik mensen best vermijd, maar het mooie weer hielp ook mee. Dus, ik maak er maar het beste van nu en had gewoon even een soort van inzinking en zag het ff niet meer zitten. Maar ik zie dat alles ook een reden heeft en die littekens, ach, ik ben allang blij dat ik geen pijn meer heb zoals het afgelopen jaar door de oplosbare hechting en het interne littekenweefsel. En misschien dat de littekens nu minder erg zijn dan voor de operatie. Ik ben blij dat ze geen cup F meer zijn maar een grote C nu. En aan de littekens valt echt wel een hoop te doen zonder er weer in te hoeven snijden. Dus het is allemaal een stuk zonniger en ben over het algemeen best positief. Alleen dit keer werd het even teveel allemaal. 

Met een beetje geluk heb ik eind volgende week weer een scooter die er als nieuw uitziet en dan ben ik helemaal weer blij. Maar ik heb mezelf beloofd ook vaker te gaan fietsen en uit mijn comfort zone te stappen :)

 

Hoe gaat het met jou nu? Wat zijn je lichamelijke klachten? En is er iets waar ik je advies mee kan geven? Ik weet dat alle wonden anders zijn, maar ik heb wel geleerd nu dat je vooral je eigen intuïtie moet volgen ook wat betreft wondgenezing en de middelen die je daarbij gebruikt. Want ik was het ook zat steeds maar volgepropt te worden met pijnstillers en weer naar huis gestuurd worden alsof er niks aan de hand is. Ik luister nu dus naar wat ik zelf voel en denk en gebruik alle natuurlijke middelen die me daarbij kunnen helpen. En die pijnstillers heb ik na 4 dagen van helse pijn gestopt. Ondanks dat ze me zeiden ze toch te nemen bij minieme pijn. Maar je lichaam laat je weten dat als er pijn is dat er iets aan de hand is. en dat is ook waarom ik gister meteen doorhad dat het weer begon te infecteren op een plekje. Dus ik heb mijn lessen geleerd. Mijn vertrouwen in artsen is zeker niet terug en dat houd ik zo want het maakt me alerter op wie ik kies, en wat ik doe met welke kwaal dan ook. Ik ben letterlijk mijn hele leven al een lopende medicijn kast geweest met de angst klachten en diagnoses , en ik weet nu zelf wel het beste met zowel psychische klachten als wond klachten. 

Hoe vind je zelf het resultaat dusver? Ik heb je ook aan mijn albums toegevoegd dan kan je zien hoe het vorig jaar was en dat was uiterlijk gezien redelijk goed genezen aan de buitenkant. En was over het algemeen best tevreden. maar de pijn was de reden voor de tweede operatie en dat moet ik nu bekopen met andere littekens waarvan ik nog niet weet hoe het heelt. Vind wel dat de vorm veranderd is en de ene iets groter dan de andere omdat er meer littekenweefsel aan een kant is weggehaald. Maar ja, dat kan ik niet terug draaien. En een andere operatie vermijd ik ten alle tijden, vooral als het alleen om littekens of een iets grotere borst en tepel zou gaan. 

Als je tips nodig hebt, of je wilt dat ik meekijk met jou dan laat het maar weten. Ik weet precies hoe je je voelt. Mijn bijkomende zaken waren nu eenmaal onfortuinlijk, maar dat neemt niet weg dat jij je niet net zo rot kan voelen of onzeker hierover. 

 

Ik zal morgen eens wat nieuwe foto's maken, dan kan je zien hoe het nu is. De foto's die ik geplaatst heb in mijn album zijn dus van een dag na de infectie. 

 

Liefs Patricia

Hoi hoi 

 

Ik  zal mijn verhaal even via een privé berichtje naar je toesturen.

Zodat jou topic ook echt jou topic blijft 

Liefs Ilonka 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Jaydee da's lief van jou, ik ben weer helemaal zonnig hoor. Ondanks de ellende die geweest is, en hoop dat het nu blijft herstellen, ik heb nu elke dag een pleister minder, echt mega snel. Daar wordt ik wel vrolijk van!

Vertellen kan ik wel, maar ja, context is belangrijk om begrepen te worden, denk ik altijd maar haha

 

Dikke knuffel :53: en bedankt voor je steun, dat heeft me ook enorm geholpen. Je staat er toch niet zo alleen voor als ik zo gewend was ;) 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Jaydee ik zag het, dank voor je compliment. Ik kon het alleen niet lezen via de telefoon browser maar wel in mijn mailbox . Ik heb de VK gedaan omdat ik echt pijn had in mijn schouders en irritatie onder mijn borst en ik kon gewoon niks dicht krijgen. Had 38 in de taille en maat 42 op de borst. Dus kleding was altijd een ramp. En zag eruit als een zwangere met topjes :-) ben dus wel blij dat dat niet meer is. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 10-6-2018 om 04:59 zei Donnabelle69:

@Ilonka1909

 

Hoi, nou het gaat aardig, had gister een andere SP en die gaf me wel wat geruststelling, ik werd ook meteen naar de wondverpleging gestuurd om het nog extra te laten bekijken en verder kreeg ik gisteravond weer op een plek een gevoel van opkomende infectie en het was ook helemaal rood erom heen, dus heb het onmiddellijk ontsmet met Teatree spray (wat me aanbevolen werd bij mijn favoriete natuurlijke winkel) en dat had ook na een paar uur effect en die infectie is nu weg, maar moet wel weer opnieuw helen. Dus dan is het weer afschermen met hechtingstape en een compress. Maar mijn tepels zijn nu al helemaal dicht (korstjes dus) en dat is een ongelofelijk verschil in de snelheid van herstel vergeleken bij vorig jaar waar het me een maand kostte voor een wond om dicht te gaan en nu in ander halve week!

 

Dus de supplementen die ik gebruik (zoals ik hierboven in een update schreef) hebben een mega goeie impact. Dat maakt me wel blij, ik kan helaas niet vermijden dat het een breder litteken gaat worden onder de borst van tepel naar T-splitsing, maar ik kan het wel zoveel mogelijk beperken zodra het allemaal dicht is en ik de littekens kan gaan masseren dagelijks (wat heel belangrijk is voor hoe het eruit gaat zien) , er is me aangeraden om pure arganolie te gebruiken.

Vorig jaar gebruikte ik een litteken creme, maar dat heeft wat mij betreft niet echt veel opgeleverd. maar ook de tip van @Jaydee ga ik uitproberen. Dus we gaan het zien. Ik heb nu ook de open wond al dicht (als in "gelijk" met de het huidoppervlak, en dus niet een gat)maar er komt nog wel vocht uit. Er werd me verteld dat uiteindelijk de natuurlijke manier van genezing gewoonlijk is dat het van binnenuit tussen de open wond heelt en dan de randen "vanzelf" weer naar elkaar toe trekken.

Dat is wel mijn ervaring met kleinere wonden, maar ik zie hier toch duidelijk niet de randen naar elkaar toekomen, althans niet drastisch , dus die hoop laat ik maar varen. Fijn als het wel gebeurt maar ik heb er een hard hoofd in.

Dus we gaan het zien.

 

Maar ik ben nu ook wel extreem voorzichtig met wat ik doe en neem ook veel meer rust (meer liggen ipv zitten, staan en lopen) dan vorig jaar :lazy2:. Ik heb nu ook mijn sportbh echt 24 uur aan, behalve met schoonspoelen en verband/pleisters verversen dagelijks, en het gaat vooruit.

We willen natuurlijk allemaal die wonden wel dicht kijken, maar ik merk wel dat als je afleiding zoekt en het gewoon niet bekijkt tot je moet spoelen en verschonen de volgende dag, het een stuk fijner maakt, omdat je dan ook ziet dat het echt wel verbeterd. Ik lees me dus suf in de boeken, troll wat mensen online als bezigheidstherapie :kuzya_02: 

En, er komt ook veel goeds met het uit mijn comfort zone gaan, want ik heb opeens een hoop contact met allerlei buurvrouwen die hiervoor mij in de straat samen kwebbelen en koffie drinken en heb de moed gehad er maar eens heen te gaan en vandaag had ik ze zelfs in huis. Waarvan een ook een borstverkleining heeft gehad en mij hulp bood met boodschappen en drie anderen het ook al heel lang willen. Dus dat was wel verassend, gezien ik mensen best vermijd, maar het mooie weer hielp ook mee. Dus, ik maak er maar het beste van nu en had gewoon even een soort van inzinking en zag het ff niet meer zitten. Maar ik zie dat alles ook een reden heeft en die littekens, ach, ik ben allang blij dat ik geen pijn meer heb zoals het afgelopen jaar door de oplosbare hechting en het interne littekenweefsel. En misschien dat de littekens nu minder erg zijn dan voor de operatie. Ik ben blij dat ze geen cup F meer zijn maar een grote C nu. En aan de littekens valt echt wel een hoop te doen zonder er weer in te hoeven snijden. Dus het is allemaal een stuk zonniger en ben over het algemeen best positief. Alleen dit keer werd het even teveel allemaal. 

Met een beetje geluk heb ik eind volgende week weer een scooter die er als nieuw uitziet en dan ben ik helemaal weer blij. Maar ik heb mezelf beloofd ook vaker te gaan fietsen en uit mijn comfort zone te stappen :)

 

Hoe gaat het met jou nu? Wat zijn je lichamelijke klachten? En is er iets waar ik je advies mee kan geven? Ik weet dat alle wonden anders zijn, maar ik heb wel geleerd nu dat je vooral je eigen intuïtie moet volgen ook wat betreft wondgenezing en de middelen die je daarbij gebruikt. Want ik was het ook zat steeds maar volgepropt te worden met pijnstillers en weer naar huis gestuurd worden alsof er niks aan de hand is. Ik luister nu dus naar wat ik zelf voel en denk en gebruik alle natuurlijke middelen die me daarbij kunnen helpen. En die pijnstillers heb ik na 4 dagen van helse pijn gestopt. Ondanks dat ze me zeiden ze toch te nemen bij minieme pijn. Maar je lichaam laat je weten dat als er pijn is dat er iets aan de hand is. en dat is ook waarom ik gister meteen doorhad dat het weer begon te infecteren op een plekje. Dus ik heb mijn lessen geleerd. Mijn vertrouwen in artsen is zeker niet terug en dat houd ik zo want het maakt me alerter op wie ik kies, en wat ik doe met welke kwaal dan ook. Ik ben letterlijk mijn hele leven al een lopende medicijn kast geweest met de angst klachten en diagnoses , en ik weet nu zelf wel het beste met zowel psychische klachten als wond klachten. 

Hoe vind je zelf het resultaat dusver? Ik heb je ook aan mijn albums toegevoegd dan kan je zien hoe het vorig jaar was en dat was uiterlijk gezien redelijk goed genezen aan de buitenkant. En was over het algemeen best tevreden. maar de pijn was de reden voor de tweede operatie en dat moet ik nu bekopen met andere littekens waarvan ik nog niet weet hoe het heelt. Vind wel dat de vorm veranderd is en de ene iets groter dan de andere omdat er meer littekenweefsel aan een kant is weggehaald. Maar ja, dat kan ik niet terug draaien. En een andere operatie vermijd ik ten alle tijden, vooral als het alleen om littekens of een iets grotere borst en tepel zou gaan. 

Als je tips nodig hebt, of je wilt dat ik meekijk met jou dan laat het maar weten. Ik weet precies hoe je je voelt. Mijn bijkomende zaken waren nu eenmaal onfortuinlijk, maar dat neemt niet weg dat jij je niet net zo rot kan voelen of onzeker hierover. 

 

Ik zal morgen eens wat nieuwe foto's maken, dan kan je zien hoe het nu is. De foto's die ik geplaatst heb in mijn album zijn dus van een dag na de infectie. 

 

Liefs Patricia

wowwwwwww.... wat een mooi bericht! zo fijn om te lezen wat de ellende je uiteindelijk heeft gebracht. het ontroerd me. zo zie je maar weer waar de toppers verstopt zaten! trots op jou!

 

gr. flupke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 7-6-2018 om 21:23 zei Jaydee:

@Donnabelle69, fijn dat het weer wat beter met je gaat een dat je het allemaal weer wat zonniger inziet. En met een goede nachtrust kan idd wonderen doen, wat dat betreft. 

Iets waar ik zelf ook heel erg over te spreken ben is gelatine-collageen hydrolisaat poeder( van wilde kabeljauw). Is echt super voor de heling en de elasticiteit van je huid. Gebruik het zelf ook sinds kort (voor mijn artrose), maar ik zie mijn huid, haar en nagels er ook zienderogen van opknappen. Dus misschien een tip voor het helen van je littekens? (Ik bestel dat bij Ergomax). Ik hoop dat je snel weer helemaal de oude zult zijn en dat je littekens mooi zullen genezen. 

 

Veel liefs, Jaydee

Mag ik deze tip van je pikken @Jaydee? ;) Het helpt misschien ook bij mijn littekens en mijn nagels kunnen wel wat ondersteuning gebruiken. Ze zijn nu lang (na jaren van nagelbijten) maar scheuren heel makkelijk in en breken dan af. :107:

Eens kijken of ik ze in België ook vind.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 11-6-2018 om 06:46 zei Doe ik het of niet?:

Hoi @Donnabelle69; ik ben blij dat het al zoveel beter met je gaat en dat je vooruitgang ziet in je wondheling. Fijn dat er ook andere positieve dingen uit voortkomen. You go, girl! Goed bezig.

:35:

Zou ik ook toegang mogen tot je album?

 

 

Ik had je al toegevoegd! Heb vandaag 3 update foto's van hoe het er nu uitziet! 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.