Ga naar inhoud

Yannicke : 2 mei 2018 : Dr. Verpaele : Coupure Centrum : Gent


Aanbevolen berichten

Hi lieve dames,

 

Na een twaalftal jaar(beginnende vanaf mijn vroege pubertijd) heb ik in februari de stap gezet om eindelijk een borstvergroting te ondergaan.  

 

Na mijn eerste consult in februari bij dokter Verpaele in het Coupure centrum in Gent hadden we al direct een datum vast gelegd om deze droom waar te maken en nog een extra te doen tijdens deze operatie, namelijk een liposculptuur aan bovenbenen en lonehandles .. Twee in éen waardoor ik natuurlijk helemaal happy was en niet kon wachten om mijn nieuwe 'lichaam' te onarmen ^_^.

 

Op 2 Mei was het eindelijk zover, en werd ik na een drie en half durende operatie wakker en wat kon ik de wereld aan. Positieve ingesteldheid, eindelijk 'iets' als je keek naar 'onder', heerlijk gewoon :43:.

 

De pijn viel best mee, op de plaatsen waar de liposculptuur heeft plaatsgevonden heb ik serieus blauwe plekken en een stijf gevoel, maar deze worden allemaal mooi in toom gehouden door het drukpak.:82:

 

De pijn aan de borsten valt goed mee, buiten al twee weken een drukkend gevoel aan beide onderkanten, de incisie zit aan de tepel en hier heb ik geen last van ondervonden, chirurg zei ook met de nacontrole dat alles mooi heelt en dat het uiteraard tijd nodig heeft om zich te 'settelen'.

 

Nu deze gezegd te hebben en het fantastische gevoel te hebben gehad van 'Yes, het zit erop, helen en doorgaan' is mijn euforie helemaal weg .. :92:

 

Ik slaap namelijk al bijna twee weken niet, beetje logisch als je een zij-slaper bent, maar ik weet met mezelf geen blijf, heb al insslapers gekregen (Lorezapam en nog iets anders) maar deze helpen absoluut niet. Door de dag slaap ik hoogstens een uurtje en 's nachts lig ik wakker tot het tijd is om op te staan met gevolg dat ik nu al bijna een week langer out ben dan verwacht voor mijn werk.:23:

Door de dag loop ik rond als een zombie, die zeer gevoelig is door het -niet-slapen dus dat maakt lange afstanden niet mogelijk om te rijden ..

 

De chirurg gaat er erg licht over en zegt dat ik zeker de komende weken nog niet op mijn zij mag slapen .. Heeft iemand tips/tricks om mijn euforie toch te laten terugkomen of die zijn ervaring wilt delen? Ik heb echt het gevoel dat ik in een 'niemandstraatje' zit en krijg stilaan echt spijt van mijn ingreep :84:.

 

Ohja, het zwangersschapkussen had ik al hoopvol aangeschaft maar mijn chirurg is hier resoluut tegen, dus deze gebruik ik maar als armsteun. :44:

 

Het deed alvast super deugd om mijn verhaal toch eens te kunnen doen, hopelijk zijn er nog dames die dit 'even' hebben ervaren :32:

 

Dankjewel alvast! 

Groetjes,

Yannicke.

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.



×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.