Maak mij toch een beetje zorgen!?

[Hunybee]

Dag dames,

 

Eerst en vooral moeten jullie weten dat ik al twee jaar zo nu en dan mee lees op deze site en dat het mij heel wat moed heeft gekost om een account aan te maken en dit bericht te schrijven. Ik schaam mij immers over het feit dat ik een borstvergroting overweeg. Ik ben groot gebracht volgens het principe dat een vrouw tevreden moet zijn met het gezond lichaam dat de natuur haar gegeven heeft en op zich valt dat best nog wel mee. Ondanks mijn 37 jaar ben ik met mijn 1m70 en 55 kg nog altijd slank gebouwd en heb ik een mooie, maar te kleine A-cup. Al 20 jaar loop ik rond met zwaar opgevulde bh's en probeer ik me daar verder niet voor te schamen, maar ik blijf het als een probleem zien. Bijna geen enkele vrouw passeert mij zonder dat ik haar boezem bekeken heb. Dus ben ik na mijn relatiebreuk van een tweetal jaar geleden op het internet informatie beginnen te verzamelen over een mogelijke borstvergroting. De voorbije maanden heb ik ook de moed gevonden om bij verschillende plastische chirurgen op consultatie te gaan. Iedere chirurg blijkt zo zijn werkwijze en uitleg te hebben. Ik heb het gevoel dat je alleen maar je lichaam kan toevertrouwen aan een chirurg en enkel kan hopen dat die zijn werk goed doet en dat je lichaam de operatie goed verdraagt en er snel van herstelt. Van de 4 à 5 chirurgen, die ik gesproken heb, blijkt mijn gevoel het meeste vertrouwen te hebben in Fabrice Rogge te Brugge. De weinige berichten die ik over hem op deze site kan terugvinden zijn positief. Ik blijf echter twijfelen en heb enorm veel schrik voor de operatie, de pijn, eventuele complicaties, gezondheidsproblemen, het resultaat en de reactie van mijn omgeving. Ik wil er absoluut niet gemaakt uitzien. Ik wil mijn gezondheid niet op het spel zetten. Ik heb schrik voor de enorme pijn. Ik heb schrik dat het resultaat mij niet gaat aanstaan. Ik heb schrik voor de reactie van mijn omgeving. Ik wil gewoon een zo natuurlijk mogelijk uitziende en voelende boezem die bij mijn lichaamsbouw past en ik wil de operatie zoveel mogelijk voor mezelf houden. Ik heb echt geen zin om dit onderwerp te bespreken met mijn familie, vrienden, baas, collega's, ... Zijn er hier dames die met dezelfde twijfels en angsten hebben gezeten, maar toch hebben doorgezet en zeer tevreden zijn? Hoe hebben zij dit aangepakt? Zijn hier ook dames die spijt hebben van hun beslissing, en waarom? De meeste onder jullie blijken overwegend positief te zijn. Ik kan me echter niet voorstellen dat alles rozengeur en maneschijn is.

Het liefst zou ik eens willen afspreken met een vrouw die ongeveer dezelfde lichaamsbouw heeft als ik en die een borstvergroting heeft ondergaan bij PC Fabrice Rogge met ronde Motiva prothesen achter de borstspier uitgevoerd via de oksels, want dat is hetgeen hij mij heeft voorgesteld. Ik zou het resultaat met mijn eigen ogen willen zien en ik zou eigenlijk ook willen weten hoe zo'n silicone prothesen aanvoelen eens ze ingekapseld in je lichaam zitten. Ik heb op deze site berichten teruggevonden van volgende dames, die door PC Rogge geopereerd zijn: @LalexSui1981, @Noozxx, @Chocolade, @Saartje12, @Zeepbelx, @Kathy_m, @Nathalie87. Ik weet echter niet of zij op deze site nog actief zijn, en of zij bereid zijn om eventueel eens af te spreken!? Kan iemand mij misschien hun e-mailadres bezorgen, zodat ik hen rechtstreeks kan aanschrijven?

 

Groetjes,

 

Hunybee      

 

 

 

 

[CupA84tje]

Welkom op het forum ik kan je een tip geven en dat is een @ teken voor de namen te zetten. Dan tag je deze dames. En zien ze misschien jouw oproepje. Heel veel succes het is zoiezo altijd een moeilijke keuze

[Hunybee]

Hey,

Bedankt voor de tip.

Alleen ben ik niet zeker of ik ze wel goed begrepen heb.

Ik heb mijn vorig bericht bewerkt en voor de namen een @ teken geplaatst, maar ik heb niet de indruk dat er veel gebeurd.

Ik zal de namen in dit bericht opnieuw opnemen, in de hoop van!

@LaLexSu1981 @Noozxx @Chocolade @saartje12 @Zeepbelx @kathy_m @Nathalie87  

 

[CupA84tje]

Ja zoals je het nu doet is het goed omdat ze nu roze worden. Heel veel succes met jouw keuze! Ik heb ook jouw bouw en krijg 500cc maar wel in Nederland bij dokter Nio.

[Gast]

Hoi hunybee!

 

ik ben 1,72 en ik woog 62 kg.. ik heb een atletische bouw dus ik denk dat onze bouw wel wat verschilt. Zelf ben ik afgelopen dinsdag geopereerd door dr. Nio, die maakt hele moooie natuurlijke borsten en de omgang met hem is ook erg fijn!

 

ik herken mij wel in jou verhaal zo begon ik hier ook op het forum. Ik liep met maximizers en alleen mijn vriend wist hoe plat ik was, ik had ook het idee van je moet te vreden zijn met wat je hebt en mijn grootste angst was het mijn ouders vertellen, ik ging er vanuit dat zij het gestoord zouden vinden dat ik zou snijden in een gezond lichaam terwijl iedereen wel wat heeft. 

 

Geloof me, er is voor mij echt een wereld open gegaan, toen ik het vertelde was mijn familie verdrietig dat ze me niet eerder hadden kunnen steunen. Mijn ouders zijn absoluut niet van het perfecte uiterlijk idee, maar snapte heel goed dat ik mij vrouw wou voelen, en gunde het me om me vrij te voelen in mijn lichaam! Al de hele week krijg ik bezoek van mijn tantes en vriendinnen die het allemaaal zo stoer van me vinden, wand waarom zou je er niets aan laten doen als je die mogelijkheid hebt. 

 

Je baas, die hoef je niets te vertellen. Ik heb het verteld omdat ik een goede band met ze heb en ze zijn zelfs op bezoek geweest deze week.

 

onbewust ( heb ik ook ) heerst er een onuitgesproken “taboe” over je borsten laten vergroten, terwijl dat onzin is. Je moet gelukkig zijn in je lichaam dus ga er voor! Ik ben nu!5 dagen po en ja ik heb mijn pijn maar het is dragelijk, en elke keer als ik in de spiegel kijk zie ik de borsten die ik altijd al wou, waarme ik in elke bikini kan lopen waarin ik maar wil etc etc!

 

ga er voor! En vraag of je bij meiden hier in hun album mag kijken dat heeft mij heel erg geholpen! Succces xxxx

[Evi90]

Ik hoop je een beetje gerust te kunnen stellen. Ik ben dan niet door die betreffende arts geopereerd, maar ben wel afgelopen januari onder het mes geweest voor m'n borstvergroting. 

 

Ten eerste moet je je absoluut niet druk maken om je omgeving. Het gaat ze niets aan en het zal jou gelukkig maken. Dat is toch het allerbelangrijkste! 

 

Over het gemaakt uitzien. Jou arts zal het beste weten hoeveel cc je bij jou kan plaatsen. Zeker achter de spier creëer je vaak een natuurlijker gezicht.  

 

Ook ik liep met maximizers en had een b cup. Maar ik ben 180 lang en gewoon slank, toch was ik echt ongelukkig ermee. 

 

Ik was ontzettend bang voor de operatie en narcose. Maar het is me echt zo meegevallen. Iedereen in de kliniek was erg behulpzaam en duidelijk in uitleg. 

Achteraf heb ik er nog geen dag spijt van gehad.

 

De eerste week na de operatie was het zwaarste. Mijn man was vrij om mij te helpen. Overeind komen, uit- en aankleden, afdrogen na douchen, ik kon het echt niet zelf. Maar na ongeveer een week ging dit steeds beter. 

Na de 3e dag werd de pijn ook elke dag iets minder. Goed je pijnstillers nemen, je mag het ongemakkelijk vinden maar niet creperen van de pijn. 

 

Mijn protheses zijn van polytech, 360 cc, rond en vóór de spier geplaatst. Maar ze worden streeds zachter. De eerste maanden vond ik de vorm van m'n borsten absoluut niet mooi. Maar het heeft tijd nodig om naar je lijf te vormen, in te zakken en te genezen en zachter te worden. En nu zijn ze echt mooi!

 

Via mijn profiel kan je mijn topic vinden en lezen hoe ik het verder ervaren heb

[LaLexSu1981]

1 uur geleden zei Hunybee:

Hey,

Bedankt voor de tip.

Alleen ben ik niet zeker of ik ze wel goed begrepen heb.

Ik heb mijn vorig bericht bewerkt en voor de namen een @ teken geplaatst, maar ik heb niet de indruk dat er veel gebeurd.

Ik zal de namen in dit bericht opnieuw opnemen, in de hoop van!

@LaLexSu1981 @Noozxx @Chocolade @saartje12 @Zeepbelx @kathy_m @Nathalie87  

 

Ik stuurde u een privé bericht. Grtjes 

[Monstrea]

Ik heb ook angst voor het resultaat. Heb wel vertrouwen in mijn lichaam qua herstel. Maar hoe het onnatuurlijke wat er in gaat natuurlijk gaat ogen is afwachten. Ik zie zelf het meeste op tegen de operatie. Je overgeven aan iemand die zijn best niet doen om je gelukkiger te maken. Ik ben plat en wil eindelijk borsten. 

Jij bent al bij meerdere pc op bezoek geweest. Ik heb nog niet helder waar ik zou willen kijken en heb dus nog geen afspraak gemaakt. 

Ik ben nu daarmee bezig en zit ook uit te pluizen welke protheses ik wil. Vind beide lastig. 

Denk wel dat je straks op een punt komt van schijt eraan, gaan met die banaan, tiet... ;-) blijft spannend dat wel. 

[Laura Palmer]

ja hier ook een twijfelaar. Ik ben ook bang voor complicaties en dat ik straks met lelijker borsten achterblijf dan die ik nu heb. Denk dat het bij iedereen in meer of mindere mate door t hoofd spookt.

 

Ik vind het vertellen ook moeilijk. Ik had voorheen 75C maar na zwangerschappen een hangend, leeg 80 B (tje). Het zou voor mij dus niet vreemd zijn dat er ineens -weer- wat zit, maar bijv. alleen al aan mn sportcluppie die zes weken afwezigheid invullen vind ik lastig. Borstvergrotingen worden in mijn omgeving toch wel als oppervlakkig en simpel gezien, terwijl ik echt weer blij zou worden als die oude jurkjes weer passen en t vinden van een bikini geen hel is. Maar snijden in goed vlees... en dat in een familie waar meerdere borstkanker gevallen zijn geweest...

 

Blijft moeilijk. Blijft dus ook moeilijk om die eerste afspraak te maken. Weet zowieso nog niet waar...

[Gast Chocolade]

Hoi! Ik zal je een berichtje sturen

[Noozxx]

Hey volgende week dinsdag is het zo ver bij mij pffff zo veel stress! Ik kan je een berichtje sturen met eventueel een foto met het resultaat. Ik word achter de spier ronde prothesen en via de oksel geopereerd, bij dr rogge. Ik heb nu een a en zou een volle c kleine d krijgen is te zien wat lukt bij mij ivm mijn spier. Bang voor de pijn en dat alles goed verloopt. Grtjs 

[LaLexSu1981]

Het komt goed! Je bent in goede handen! De pijn hoort er even bij... Maar erna.. Ongelofelijk gevoel eindelijk borsten te hebben.

[Grownbabe]

@Noozxx 

Op 11/21/2017 om 10:21 zei LaLexSu1981:

Het komt goed! Je bent in goede handen! De pijn hoort er even bij... Maar erna.. Ongelofelijk gevoel eindelijk borsten te hebben.

 

Zou ik misschien de foto's mogen zien? ik ben enorm aangetrokken door Dr Rogge zijn methode van endoscopische operatie, maar ik kan nergens foto's vinden.

[Noozxx]

1 uur geleden zei Grownbabe:

@Noozxx 

 

Zou ik misschien de foto's mogen zien? ik ben enorm aangetrokken door Dr Rogge zijn methode van endoscopische operatie, maar ik kan nergens foto's vinden.

Ik kan je nog geen foto's  tonen heb er zelf ng geen  kunnen maken ben nu 5 dagen po, vanaf ik een foto kan maken wil ik je er wel doorsturen grtjs 

[LaLexSu1981]

12 uur geleden zei Grownbabe:

@Noozxx 

 

Zou ik misschien de foto's mogen zien? ik ben enorm aangetrokken door Dr Rogge zijn methode van endoscopische operatie, maar ik kan nergens foto's vinden.

Beste Grownbabe! Ben je aangetrokken door de dokter  of voor zijn methode  je mag mij altijd een privé bericht sturen groetjes 

[Hunybee]

Dag dames,

 

19 november heb ik op deze site voor het eerst een bericht gepost: Nieuwkomer met heel veel twijfels!

Nadien heb ik een aantal privéberichten uitgewisseld met dames die recent door Dr. Rogge werden geopereerd.

Uiteindelijk heb ik begin dit jaar de knoop voor mezelf doorgehakt en ben ik half maart door Dr. Rogge geopereerd.

Omdat ik zelf had aangegeven dat ik geen al te grote borsten wil (cup C) en ik het belangrijk vind dat ze zo natuurlijk mogelijk ogen, heeft hij protheses met een bescheiden grootte (205 en 245 cc) achter de spier geplaatst. Na de operatie deelde hij mij mee dat meer technisch ook niet echt mogelijk was bij mij.

De operatie is vlot verlopen en van de pijn achteraf mag ik op zich niet klagen. Die was met de medicatie en de pijnstillers, die ik kreeg, dragelijk.

Waar ik mij wel serieus aan heb mispakt is al hetgeen er extra bijkomt: niet op mijn rug kunnen slapen, rug- en nekpijn, hulp nodig hebben bij de meest eenvoudige zaken, maag- en darmklachten door de medicatie, schilferende huid, ... en de psychologische impact daarvan. Na een tweetal weken begon dat allemaal heel erg op mijn gemoed te werken. Zo erg dat ik zelfs niet blij kon zijn met het toch wel mooie resultaat.

Normaal ging ik na een drietal weken ook terug gaan werken, maar omdat ik nog niet goed genoeg uit de voeten kon, is dat niet doorgegaan.

Ondertussen is het bijna 4 weken geleden dat ik geopereerd ben en heb ik van sommige bovenstaande klachten (niet goed slapen, rug- en nekpijn, beperkte beweeglijkheid, droge en schilferende huid) nog steeds last.

Sinds begin deze week heb ik ook terug meer last van mijn rechterkant, terwijl die aanvankelijk beter herstelde dan mijn linkerkant.

Het gaat om sluimerende pijn (en bij meer activiteit steken) die van mijn rechter oksel langs de buitenkant van mijn rechterborst naar beneden trekt.

Aan de borst zelf is er niet veel te zien. Mijn beide borsten zijn nog erg gespannen en mijn rechterborst lijkt iets groter. Ik ga er echter vanuit dat dit nog wat zwelling is.

Het één en ander baart mij een beetje zorgen, omdat ik over een 12 dagen zonder meer terug moet beginnen werken (bureaujob) en ik mijn sociale activiteiten wil hernemen (bijna niemand weet dat ik een borstvergroting heb laten doen en ik wil dat zo houden).

Hier op het forum lees dat de meeste vrouwen na 4 weken geen pijn meer hebben, al terug met de auto rijden en aan het werk zijn, bh's kopen en blijkbaar ook al beginnen sporten, terwijl ik daar precies nog allemaal lang niet aan toe ben!?

Doordat ik terug wat meer last heb van mijn rechterkant, ben ik eerder geneigd om minder te ondernemen. Ik weet echter niet of ik daar goed aan doe!? Volgens de assistente van Dr. Rogge heeft het geen zin om stil te blijven zitten. Volgens haar moet het perfect mogelijk zijn om terug met de auto te rijden, administratief werk te doen, ...

Zijn er hier nog dames die het na 4 weken best nog wel lastig hebben/hadden (moeilijk slapen, rug- en nekpijn, terug wat meer pijn, eerder beperkte beweeglijkheid, ...)?    

 

Groetjes,

 

 

[DareCastillo]

Hey ! 

Ik ben nu zelf 22 dagen PO en ik durf ook niet auto te rijden en voel me nog steeds niet helemaal oke. 

Ik lees ook best veel verhalen dat sommigen vrouwen al na een week de hond uitlaten en van alles doen , nou ik kon na de eerste week pas zelf aankleden.

 

als ik een rondje loop in de stad word ik ook veel sneller moe en worden me borsten best hard , dus ik denk dat het echt per persoon verschilt. 

 

Xxx

[xboobieonbekend]

Hoii,

 

Ik zou je niet teveel ongerust maken over dat je nu nog zo beperkt bent.. En anders gewoon even je PC bellen en kijken wat hij/zij hier van vind.

 

Zelf ben ik nu 4 maanden PO, en vind ik het nog steeds vervelend om met niks aan te slapen.. Ook soms na een lange dag werken heb ik nog wat lichtelijke steekjes.

 

Gelukkig heb je een bureaujob.. die heb ik namelijk ook.Wel ben ik na 2 weken weer begonnen met halve dagen werken.

 

Zou vooral lekker veel rusten.. misschien doe je toch iets teveel?

 

 

xxx

[Valentina69]

Hoi @ hunybee. Mijn pc vertelde mij gisteren dat je hersenen tijd nodig hebben om je nieuwe borsten te registreren.  Klinkt heel raar maar ze hebben onderzoek gedaan bij vrouwen met een borst operatie. Bij de een gaat dat sneller als bij de ander. Geef jezelf de tijd. Stap voor stap. Komt vast goed. 

[Stuiterballetje]

Op 19-11-2017 om 19:44 zei Hunybee:

Dag dames,

 

Eerst en vooral moeten jullie weten dat ik al twee jaar zo nu en dan mee lees op deze site en dat het mij heel wat moed heeft gekost om een account aan te maken en dit bericht te schrijven. Ik schaam mij immers over het feit dat ik een borstvergroting overweeg. Ik ben groot gebracht volgens het principe dat een vrouw tevreden moet zijn met het gezond lichaam dat de natuur haar gegeven heeft en op zich valt dat best nog wel mee. Ondanks mijn 37 jaar ben ik met mijn 1m70 en 55 kg nog altijd slank gebouwd en heb ik een mooie, maar te kleine A-cup. Al 20 jaar loop ik rond met zwaar opgevulde bh's en probeer ik me daar verder niet voor te schamen, maar ik blijf het als een probleem zien. Bijna geen enkele vrouw passeert mij zonder dat ik haar boezem bekeken heb. Dus ben ik na mijn relatiebreuk van een tweetal jaar geleden op het internet informatie beginnen te verzamelen over een mogelijke borstvergroting. De voorbije maanden heb ik ook de moed gevonden om bij verschillende plastische chirurgen op consultatie te gaan. Iedere chirurg blijkt zo zijn werkwijze en uitleg te hebben. Ik heb het gevoel dat je alleen maar je lichaam kan toevertrouwen aan een chirurg en enkel kan hopen dat die zijn werk goed doet en dat je lichaam de operatie goed verdraagt en er snel van herstelt. Van de 4 à 5 chirurgen, die ik gesproken heb, blijkt mijn gevoel het meeste vertrouwen te hebben in Fabrice Rogge te Brugge. De weinige berichten die ik over hem op deze site kan terugvinden zijn positief. Ik blijf echter twijfelen en heb enorm veel schrik voor de operatie, de pijn, eventuele complicaties, gezondheidsproblemen, het resultaat en de reactie van mijn omgeving. Ik wil er absoluut niet gemaakt uitzien. Ik wil mijn gezondheid niet op het spel zetten. Ik heb schrik voor de enorme pijn. Ik heb schrik dat het resultaat mij niet gaat aanstaan. Ik heb schrik voor de reactie van mijn omgeving. Ik wil gewoon een zo natuurlijk mogelijk uitziende en voelende boezem die bij mijn lichaamsbouw past en ik wil de operatie zoveel mogelijk voor mezelf houden. Ik heb echt geen zin om dit onderwerp te bespreken met mijn familie, vrienden, baas, collega's, ... Zijn er hier dames die met dezelfde twijfels en angsten hebben gezeten, maar toch hebben doorgezet en zeer tevreden zijn? Hoe hebben zij dit aangepakt? Zijn hier ook dames die spijt hebben van hun beslissing, en waarom? De meeste onder jullie blijken overwegend positief te zijn. Ik kan me echter niet voorstellen dat alles rozengeur en maneschijn is.

Het liefst zou ik eens willen afspreken met een vrouw die ongeveer dezelfde lichaamsbouw heeft als ik en die een borstvergroting heeft ondergaan bij PC Fabrice Rogge met ronde Motiva prothesen achter de borstspier uitgevoerd via de oksels, want dat is hetgeen hij mij heeft voorgesteld. Ik zou het resultaat met mijn eigen ogen willen zien en ik zou eigenlijk ook willen weten hoe zo'n silicone prothesen aanvoelen eens ze ingekapseld in je lichaam zitten. Ik heb op deze site berichten teruggevonden van volgende dames, die door PC Rogge geopereerd zijn: @LalexSui1981, @Noozxx, @Chocolade, @Saartje12, @Zeepbelx, @Kathy_m, @Nathalie87. Ik weet echter niet of zij op deze site nog actief zijn, en of zij bereid zijn om eventueel eens af te spreken!? Kan iemand mij misschien hun e-mailadres bezorgen, zodat ik hen rechtstreeks kan aanschrijven?

 

Groetjes,

 

Hunybee      

 

 

 

 

 

[Stuiterballetje]

Hoyi Hunybee,

 

Ik las net jouw discussie en ik herkende het stuiterbal effect van verlangen, twijfels, onzekerheden en zorgen als geen ander, bij mij gonst het ook altijd zo door mijn hoofd zeker bij dit soort high impact events.

Ik kan jou zorgen natuurlijk niet weg nemen maar ik kan je wel vertellen hoe ik DE beslissing heb genomen.

Mijn wens was ook lang gekoesterd en de reden dat mijn borsten niet meer in topconditie waren kwam ook door heftige lichamelijke impact en ik heb 20jaar nadat mijn wens ontstond, op 41jarige leeftijd toen ik net uit een serieuse relatie kwam en terwijl ik als gevolg van een ongeluk invalide wa geworden alsnog de knoop doorgehakt want juist op het moment dat ik geen andere reden meer kon vinden dan dat ik het puur voor mijzelf wilden laten doen toen verdwenen ook al de bezwaren die ontstaan door angsten in de hersenen voor pijn en complicaties enz.

Zo van, zelfs nu ik invalide en alleen ben enz zelfs nu wil ik het nog en ik wil het puur voor mijzelf dus dan moet ik alles wat erbij komt kijken ook maar voor lief nemen en er gewoon voor gaan.

Ik wilde ook niet dat iemand het wist, waarom!?! 

Waarom zou ik mijzelf hoeven te verantwoorden omdat ik iets puur voor mijzelf wilden doen?

Ik ben net 3wkn geleden geopereerd en geloof me het is niet alleen rozengeur en maneschijn maar god hey het is net zoals met bevallen, jij bent noch de eerste noch de laatste die het zal doen, je weet dat je moeder wilt worden en dit hoort erbij en geen enkele zwangerschap noch bevalling is hetzelfde maar met in vergelijking tot een zwangerschap heb je bij een BV wel iets meer zelf in handen over hoe het resultaat eruit komt te zien......

Jouw twijfels over of het resultaat wel gaat overeen komen met zoals jij het in jouw hoofd hebt, en dat moet haalbaar zijn zoals ik het lees dat kun je buitenom dat je dat gewoon kunt omschrijven ook aantonen op foto's, 1 foto wat je wel wil en foto's waarop te zien is wat je juist niet wilt, toch?

Dus ga eerst goed bij jezelf ten rade over of je het ook echt voor jezelf doet dan moet je de rest ook voor jezelf over hebben.

 

Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt gehad en wensje veel sterkte en succes de aankomende tijd.

Groetjes stuiterballetje

 

[Hunybee]

Hoi,

 

Bedankt voor jullie reacties.

Zo nu en dan een bemoedigend  woordje van vrouwen, die weten waarover ze spreken, doet deugd.

Mijn herstel blijkt wel de processie van Echternach te zijn: 3 stappen vooruit en dan twee stappen achteruit.

Het is duidelijk dat ik nog veel geduld zal moeten hebben, wat voor mij een hele beproeving is.

Ik hoop alleen dat ik tegen volgende week, als ik moet gaan werken en mijn sociaal leven terug wat wil opnemen, nog veel vooruitgang maak, zodat ik geen vervelende vragen krijg over waaraan ik nu juist geopereerd ben en hoe het komt dat ik na 5 weken nog altijd niet de oude ben.

 

Groetjes,