Liesjes : 15 februari 2018 : Dr. Tielemans : Velthuis Kliniek

[Liesjes]

Hallo allemaal!

 

Ik ben 22 jaar oud en ik heb afgelopen donderdag 15 februari een borstvergroting ondergaan.  Daarover vertel ik later meer in de operatietopic. 

Ik werk al twee jaar met veel plezier in de thuiszorg. Ik wissel van baan (nog steeds thuiszorg, ander team) en ik heb twee maanden vrij genomen om deze operatie te kunnen doen.

Ik woon samen met mijn lieve vriend en mijn goudvis.

Ik ben 1,69 lang en ik weeg 70kg.

 

Jullie horen snel meer van mij! 

 

Liefs, LIESJE 

[Desert-Rose]

@Liesjes

 

hoi hoi en gefeliciteerd met je nw boobs.

 

Operatie verslag mag je gewoon in dit topic zetten, als je dan ook vermeld waar en door wie je bent geopereerd dan passen we de titel aan en verhuizen dit topic naar operatie verslagen borstvergroting, zo heb je dan dadelijk alles netjes en overzichtelijk bij elkaar staan.

 

Ik wens je een goed herstel.

 

x

[Liesjes]

Hallo @Desert-Rose

 

Ik ben geopereerd door dr Tielemans, Velthuis Kliniek in Velp, 390cc dual plane anatomisch. 

 

[Desert-Rose]

25 minuten geleden zei Liesjes:

Hallo @Desert-Rose

 

Ik ben geopereerd door dr Tielemans, Velthuis Kliniek in Velp, 390cc dual plane anatomisch. 

 

 

Dank je wel, ik heb het aangepast voor je

 

x

[Liesjes]

Jarenlang heb ik rondgelopen met de gedachte mijn borsten te laten vergroten, maar ik sprak dit weinig uit. Ik was bang voor de reactie van mijn omgeving en van mijn vriend. Door mijn christelijke achtergrond associeerde ik plastische chirurgie met alles wat niet goed was. 

Ik baalde dat ik niet tevreden was met mijn lichaam. En ik hoopte diep van binnen dat het nog goed zou komen met mij en dat op miraculeuze wijze mijn borsten vast groter zouden worden. Maar helaas.. dat gebeurde niet.

Toen ik closer werd met een vriendin spraken we samen over plastische chirurgie. Zij bleek ook een grote wens voor een BV te hebben. Dat was ook het moment dat ik ging inzien dat het helemaal niet gek is om te verlangen naar een aanpassing van je lichaam. 

Wordt vervolgd...

 

Mijn vraag aan jullie is: Wat heeft jullie opvoeding/gezinssituatie voor invloed gehad op de beslissing wel of geen borstvergroting te doen?

[Gast Bnice]

9 minuten geleden zei Liesjes:

Jarenlang heb ik rondgelopen met de gedachte mijn borsten te laten vergroten, maar ik sprak dit weinig uit. Ik was bang voor de reactie van mijn omgeving en van mijn vriend. Door mijn christelijke achtergrond associeerde ik plastische chirurgie met alles wat niet goed was. 

Ik baalde dat ik niet tevreden was met mijn lichaam. En ik hoopte diep van binnen dat het nog goed zou komen met mij en dat op miraculeuze wijze mijn borsten vast groter zouden worden. Maar helaas.. dat gebeurde niet.

Toen ik closer werd met een vriendin spraken we samen over plastische chirurgie. Zij bleek ook een grote wens voor een BV te hebben. Dat was ook het moment dat ik ging inzien dat het helemaal niet gek is om te verlangen naar een aanpassing van je lichaam. 

Wordt vervolgd...

 

Mijn vraag aan jullie is: Wat heeft jullie opvoeding/gezinssituatie voor invloed gehad op de beslissing wel of geen borstvergroting te doen?

Gefeliciteerd met je boobs! Hoe gaat het met de pijn? 

Ik onder tussen  6 weken po.

Ook ik heb een christelijke opvoeding gehad thuis en durfde het ook haast niet uit te spreken. Na 15 jaar getwijfeld te hebben in inmiddels getrouwd en 2 kinderen heb ik de knoop door gehakt en alleen mijn ouders verteld en mn broer. En tot mijn verbazing vonden ze het heel stoer van me dat ik er gewoon  voor ging!!! Die reactie had ik niet verwacht ! Verder houdtik het geheim en heeft niemand er iets mee te maken. 

Ik ben zo blij met mn boobs dat ik me nu een vrouw voel! 

Hoe reageerde jou omgeving?

Xxx

[Liesjes]

Op 18-2-2018 om 15:51 zei Bnice:

Gefeliciteerd met je boobs! Hoe gaat het met de pijn? 

Ik onder tussen  6 weken po.

Ook ik heb een christelijke opvoeding gehad thuis en durfde het ook haast niet uit te spreken. Na 15 jaar getwijfeld te hebben in inmiddels getrouwd en 2 kinderen heb ik de knoop door gehakt en alleen mijn ouders verteld en mn broer. En tot mijn verbazing vonden ze het heel stoer van me dat ik er gewoon  voor ging!!! Die reactie had ik niet verwacht ! Verder houdtik het geheim en heeft niemand er iets mee te maken. 

Ik ben zo blij met mn boobs dat ik me nu een vrouw voel! 

Hoe reageerde jou omgeving?

Xxx

 

Mijn vrienden heb ik verteld erover, maar mijn familie nog niet. Ik merk dat ik daar erg tegenop zie . 

De pijn is sinds vandaag (dag 5 post op) een stuk minder. Alleen paracetamol volstaat. Ik heb wel veel last van spierpijn aan het borstbeen. En mijn schouders zijn zo stijf als wat. Hoe is het met jou?

[Gast Bnice]

33 minuten geleden zei Liesjes:

 

Mijn vrienden heb ik verteld erover, maar mijn familie nog niet. Ik merk dat ik daar erg tegenop zie . 

De pijn is sinds vandaag (dag 5 post op) een stuk minder. Alleen paracetamol volstaat. Ik heb wel veel last van spierpijn aan het borstbeen. En mijn schouders zijn zo stijf als wat. Hoe is het met jou?

Fijn dat de pijn al minder wordt! 

Ik heb ze voor de spier en gaat heel goed! Enige de tepels nog overgevoelig maar wordt ook al iets beter. 

Vind het ook heel stoerdat je het toch hebt gedaan!! 

Je kunt het altijd later nog welvertellen wanneer je je weer helemaal ok voelt! 

Geniet van je boobies! Xx

[Jolly83]

Op 18-2-2018 om 15:35 zei Liesjes:

Jarenlang heb ik rondgelopen met de gedachte mijn borsten te laten vergroten, maar ik sprak dit weinig uit. Ik was bang voor de reactie van mijn omgeving en van mijn vriend. Door mijn christelijke achtergrond associeerde ik plastische chirurgie met alles wat niet goed was. 

Ik baalde dat ik niet tevreden was met mijn lichaam. En ik hoopte diep van binnen dat het nog goed zou komen met mij en dat op miraculeuze wijze mijn borsten vast groter zouden worden. Maar helaas.. dat gebeurde niet.

Toen ik closer werd met een vriendin spraken we samen over plastische chirurgie. Zij bleek ook een grote wens voor een BV te hebben. Dat was ook het moment dat ik ging inzien dat het helemaal niet gek is om te verlangen naar een aanpassing van je lichaam. 

Wordt vervolgd...

 

Mijn vraag aan jullie is: Wat heeft jullie opvoeding/gezinssituatie voor invloed gehad op de beslissing wel of geen borstvergroting te doen?

Hoi hoi, allereerst congrats met je nieuwe boobs! Ik ben ook bij Velthuis geopereerd (in Eindhoven) op 6 februari. 

Ik ben niet christelijk opgevoed, wel met het idee van je bent goed zoals je bent en iedereen is anders. Niks mis mee, vind ik!

 Toen ik t mijn moeder vertelde reageerde ze heel...tja...koeltjes...met de opmerking dat ze hoopt dat ik wel t gevoel in mijn tepels hou en zo...haha. Verder heeft ze er met geen woord met mij over gerept. Tegen mijn vriend wel, dat ik mezelf toch beter moest accepteren zoals ik ben, blah blah. Ik accepteer mezelf ook zoals ik ben, maar waarom zou ik ongelukkig met (een gedeelte van) mijn lijf moeten zijn, verdrietig worden als ik in de spiegel kijk? Ik eet gezond en sport ook flink om een mooi lichaam te houden, ik verf mijn haar in een mooie kleur, ik heb mijn ogen laten laseren, etc. Ik begrijp wel dat een borstvergroting niet precies hetzelfde is, maar het past wel in hetzelfde straatje vind ik. Mijn borsten hebben prima werk geleverd toen ik mijn kindjes moest voeden en daar ben ik hartstikke trots op...en nu heb ik ze een make over gegeven, haha.  

Ik hoop dat je de moed en wijsheid vindt om het je ouders te vertellen wanneer jij daar klaar voor bent. En ik hoop vooral dat ze je zullen verrassen met hun reactie! 

[Liesjes]

Op 20-2-2018 om 16:48 zei Jolly83:

Hoi hoi, allereerst congrats met je nieuwe boobs! Ik ben ook bij Velthuis geopereerd (in Eindhoven) op 6 februari. 

Ik ben niet christelijk opgevoed, wel met het idee van je bent goed zoals je bent en iedereen is anders. Niks mis mee, vind ik!

 Toen ik t mijn moeder vertelde reageerde ze heel...tja...koeltjes...met de opmerking dat ze hoopt dat ik wel t gevoel in mijn tepels hou en zo...haha. Verder heeft ze er met geen woord met mij over gerept. Tegen mijn vriend wel, dat ik mezelf toch beter moest accepteren zoals ik ben, blah blah. Ik accepteer mezelf ook zoals ik ben, maar waarom zou ik ongelukkig met (een gedeelte van) mijn lijf moeten zijn, verdrietig worden als ik in de spiegel kijk? Ik eet gezond en sport ook flink om een mooi lichaam te houden, ik verf mijn haar in een mooie kleur, ik heb mijn ogen laten laseren, etc. Ik begrijp wel dat een borstvergroting niet precies hetzelfde is, maar het past wel in hetzelfde straatje vind ik. Mijn borsten hebben prima werk geleverd toen ik mijn kindjes moest voeden en daar ben ik hartstikke trots op...en nu heb ik ze een make over gegeven, haha.  

Ik hoop dat je de moed en wijsheid vindt om het je ouders te vertellen wanneer jij daar klaar voor bent. En ik hoop vooral dat ze je zullen verrassen met hun reactie! 

Dank je wel voor het delen en je lieve woorden 

[Liesjes]

Update eerste week PO

 

Op dag 5 dacht ik, dit gaat fantastisch. Ik gebruikte alleen nog PCM en dat leek te volstaan. Nu heb ik sinds gisteren weer erg veel pijn. Met name het gebied rondom de borsten, spierpijn in de armen en stekende pijn in het wondgebied.  

Vandaag dus gestart met het slikken van Ibuprofen 400mg drie keer daags. Ik hoop dat dit de klachten vermindert. 

 

Einde van de dag heb ik nogsteeds veel last van alle vochtophoping. Ik draag een sportbh en Het viel mij gisteren op dat de huid aan de zijkant van de bh strak staat van het vocht. Zodra ik de bh even uitdoe, zakt het vocht weer weg. Wat betekent dit? Is de bh te strak?