11 dagen na

[Mika]

Hai,

 

Ik ben Mika en 11 dagen geleden heb ik mijn lang verwachte borstverkleining gehad. Al een tijdje lees ik de verslagen van mensen die ook deze operatie hebben gehad en daarom wil ik ook mijn verhaal beschrijven, misschien hebben anderen hier weer wat aan.

 

Al meer dan 15 jaar wil ik een borstverkleining maar afgelopen augustus was is dapper genoeg om naar de pc te gaan. Ik ben in de 30en mijn gezin is nu compleet met 3 kinderen die redelijk zelfstandig zijn. Nu is het mijn tijd dacht ik.

 

Na een heel fijn gesprek en veel begrip stond ik een half uur later bij de intake voor opname. De machtiging van de verzekering had de pc al direct gekregen tijdens de intake dus ik kwam blij en verrast naar buiten.

 

na een wachtperiode van 3 maanden stond dan eindelijk de operatie op de agenda. Ik kon mijn kinderen nog naar school brengen en daarna zijn we naar het ziekenhuis doorgereden.

ik voelde me best rustig, ook tijdens de intake van de opname. Om 12 uur moest ik paracetamol nemen en mijn operatieschort aandoen.

Daarna werd ik weggereden naar de voorbereiding ok. Het was er zo koud maar al snel kwamen ze een warme deken brengen en daar tekende de plastisch chirurg alles af. Ik had een 80/85 G en wilde heel graag zo klein mogelijke cup. Dat vinden anderen misschien raar, maar ik heb er meer dan 20 jaar mee gesjouwd en heel goed over nagedacht. Het afgekeken duurde bijna een half uur, zo zorgvuldig en precies werd het gedaan. De sfeer was ontspannen en ik voelde me veilig en in goede handen.

Bij de ok aangekomen moest ik op tafel liggen met mijn armen wijd als een kruis. Zo werd ik ook geopereerd. Ik zag al die tijd niet tegen de operatie op, alleen wel tegen de misselijkheid en dat heb ik nogmaals tegen de anesthesist gezegd. Hij zou wat tegen de misselijkheid in m'n infuus doen. Terwijl hij me onder narcose bracht voelde ik me al draaierig worden. Dat  was niet prettig. 

Doordat het aftekenen en infuus inbrengen lang duurde (4x misgeprikt) begon mijn operatie ruim een uur later dan verwacht. De operatie duurde zo'n 2 uur en daarna heb ik nog 45 minuten liggen slapen op de uitslaapkamer. Draaierig en duizelig werd ik wakker.  Daar was de pc die vertelde dat alles goed was gegaan. Ik had een grote B kleine C cup gekregen, wauw!!! Ik kreeg direct wat tegen de misselijkheid en mocht na een half uurtje wakker zijn naar m'n kamer. Pijn voelde ik niet echt. Alleen bij m'n drains brandde het een beetje. 

Na een tijdje op de kamer keek ik eens onder de deken. Ik had verwacht dat er verband op m'n borsten zou zitten, maar daar waren 2 prachtige kleine borsten te zien! Ik was zo blij! 

Heel even kwam er wat wondvocht onder m'n borst bij de hechting en daarom werd er op elke borst een gaasje gedaan.

Een paar uur na op wilde ik plassen en daar hielp de verpleging bij. Met de Drains en het infuus mee mocht ik naar de wc. Dat ging net ik was zo draaierig! Het zweet brak me uit.

snel in bed maar wel blij dat ik had geplast. Die nacht ben ik veel in slaap gedommeld om daarna weer wakker te schrikken.

De volgende dag mocht ik naar huis. Ik had ong 15ml wondvocht per borst dus dat was netjes.

Voor het verwijderen van de Drains was ik best bang. Ze waren met een hechting vastgezet en het idee dat iemand iets uit m'n borst moest trekken gaf me de kriebels.

maar de verpleegkundige was heel rustig en begripvol. En ik maar in m'n hoofd tegen mezelf zeggen, het ergste is zo voorbij, het ergste is zo voorbij. Het zonder Drains zijn voelde fijn. Het branden was voorbij.

Gelukkig was ik nog onder invloed van de morfine en diclofenac en dat hielp. Ik was wazig.

mijn bloeddruk was erg laag en dat icm de medicijnen maakte me erg duizelig. De rit naar huis was vreselijk! Ik voelde me zo ziek!

Gelukkig kon ik thuis meteen naar bed. 

De eerste 9 dagen heb ik me brak, emotioneel en moe gevoeld met behoorlijk veel pijn. Wazig ook, veel ging langs me heen.

douchen was lastig en m'n bh aantrekken moest met hulp. Ik hield de bh dicht en stapte er dan in. Dan kon een vriendin hem omhoog doen en goed aandoen. Vanaf de 10e dag voelde ik me een stuk beter. Minder pijn steken en minder getrek. Ook mn harde borsten voelden minder pijnlijk.

Ik las verslagen van mensen die het allemaal vonden meevallen, maar dat had ik helemaal niet. Ik had me van te voren ook geen voorstelling gemaakt hoe het herstel zou verlopen. Over 3 dagen ga ik terug om de pleisters eraf te laten halen.

Ben erg benieuwd hoe dat gaat.

 

[best_boobie]

Op ‎12‎-‎12‎-‎2017 om 14:53 zei Mika:

Hai,

 

Ik ben Mika en 11 dagen geleden heb ik mijn lang verwachte borstverkleining gehad. Al een tijdje lees ik de verslagen van mensen die ook deze operatie hebben gehad en daarom wil ik ook mijn verhaal beschrijven, misschien hebben anderen hier weer wat aan.

 

Al meer dan 15 jaar wil ik een borstverkleining maar afgelopen augustus was is dapper genoeg om naar de pc te gaan. Ik ben in de 30en mijn gezin is nu compleet met 3 kinderen die redelijk zelfstandig zijn. Nu is het mijn tijd dacht ik.

 

Na een heel fijn gesprek en veel begrip stond ik een half uur later bij de intake voor opname. De machtiging van de verzekering had de pc al direct gekregen tijdens de intake dus ik kwam blij en verrast naar buiten.

 

na een wachtperiode van 3 maanden stond dan eindelijk de operatie op de agenda. Ik kon mijn kinderen nog naar school brengen en daarna zijn we naar het ziekenhuis doorgereden.

ik voelde me best rustig, ook tijdens de intake van de opname. Om 12 uur moest ik paracetamol nemen en mijn operatieschort aandoen.

Daarna werd ik weggereden naar de voorbereiding ok. Het was er zo koud maar al snel kwamen ze een warme deken brengen en daar tekende de plastisch chirurg alles af. Ik had een 80/85 G en wilde heel graag zo klein mogelijke cup. Dat vinden anderen misschien raar, maar ik heb er meer dan 20 jaar mee gesjouwd en heel goed over nagedacht. Het afgekeken duurde bijna een half uur, zo zorgvuldig en precies werd het gedaan. De sfeer was ontspannen en ik voelde me veilig en in goede handen.

Bij de ok aangekomen moest ik op tafel liggen met mijn armen wijd als een kruis. Zo werd ik ook geopereerd. Ik zag al die tijd niet tegen de operatie op, alleen wel tegen de misselijkheid en dat heb ik nogmaals tegen de anesthesist gezegd. Hij zou wat tegen de misselijkheid in m'n infuus doen. Terwijl hij me onder narcose bracht voelde ik me al draaierig worden. Dat  was niet prettig. 

Doordat het aftekenen en infuus inbrengen lang duurde (4x misgeprikt) begon mijn operatie ruim een uur later dan verwacht. De operatie duurde zo'n 2 uur en daarna heb ik nog 45 minuten liggen slapen op de uitslaapkamer. Draaierig en duizelig werd ik wakker.  Daar was de pc die vertelde dat alles goed was gegaan. Ik had een grote B kleine C cup gekregen, wauw!!! Ik kreeg direct wat tegen de misselijkheid en mocht na een half uurtje wakker zijn naar m'n kamer. Pijn voelde ik niet echt. Alleen bij m'n drains brandde het een beetje. 

Na een tijdje op de kamer keek ik eens onder de deken. Ik had verwacht dat er verband op m'n borsten zou zitten, maar daar waren 2 prachtige kleine borsten te zien! Ik was zo blij! 

Heel even kwam er wat wondvocht onder m'n borst bij de hechting en daarom werd er op elke borst een gaasje gedaan.

Een paar uur na op wilde ik plassen en daar hielp de verpleging bij. Met de Drains en het infuus mee mocht ik naar de wc. Dat ging net ik was zo draaierig! Het zweet brak me uit.

snel in bed maar wel blij dat ik had geplast. Die nacht ben ik veel in slaap gedommeld om daarna weer wakker te schrikken.

De volgende dag mocht ik naar huis. Ik had ong 15ml wondvocht per borst dus dat was netjes.

Voor het verwijderen van de Drains was ik best bang. Ze waren met een hechting vastgezet en het idee dat iemand iets uit m'n borst moest trekken gaf me de kriebels.

maar de verpleegkundige was heel rustig en begripvol. En ik maar in m'n hoofd tegen mezelf zeggen, het ergste is zo voorbij, het ergste is zo voorbij. Het zonder Drains zijn voelde fijn. Het branden was voorbij.

Gelukkig was ik nog onder invloed van de morfine en diclofenac en dat hielp. Ik was wazig.

mijn bloeddruk was erg laag en dat icm de medicijnen maakte me erg duizelig. De rit naar huis was vreselijk! Ik voelde me zo ziek!

Gelukkig kon ik thuis meteen naar bed. 

De eerste 9 dagen heb ik me brak, emotioneel en moe gevoeld met behoorlijk veel pijn. Wazig ook, veel ging langs me heen.

douchen was lastig en m'n bh aantrekken moest met hulp. Ik hield de bh dicht en stapte er dan in. Dan kon een vriendin hem omhoog doen en goed aandoen. Vanaf de 10e dag voelde ik me een stuk beter. Minder pijn steken en minder getrek. Ook mn harde borsten voelden minder pijnlijk.

Ik las verslagen van mensen die het allemaal vonden meevallen, maar dat had ik helemaal niet. Ik had me van te voren ook geen voorstelling gemaakt hoe het herstel zou verlopen. Over 3 dagen ga ik terug om de pleisters eraf te laten halen.

Ben erg benieuwd hoe dat gaat.

 

Hoi hoi

Hoe is het nu met jou?
Alles goed gegaan bij je controle?

Wie was jouw pc? Misschien kunnen we dat dan in je topictitel vermelden, samen met de kliniek waarin je geopereerd bent. Zo heeft iemand anders misschien iets aan jouw ervaring  

 

Gefeliciteerd met je nieuwe boobs!

 

xx BB

[Lai88]

Hallo mika

 

Hoe gaat het nu met je? Ik heb ook 13 maart afspraak staan voor de bvk maar ik kijk zo erg op tegen de littekens.