Ga naar inhoud

Ontsteking na borstvergroting. Nu minstens 3 maanden zonder implantaat.


CharSchmit

Aanbevolen berichten

1 minuut geleden zei CharSchmit:

Als ik iemand nog kan helpen of iemand gewoon benieuwd is naar hoe het er allemaal uit zag ik heb een album aangemaakt. Let op er zitten ook foto's tussen die er niet echt mooi uitzien! Ik dacht misschien heeft iemand er iets aan.

 

Liefs

Hé meis, blij dat het nu goed gaat met je! Hopelijk kan ik over mezelf hetzelfde zeggen over een paar weken. 'Mag' de 21e voor de 4e keer dit jaar onder het mes en hopelijk voor de laatste keer. Ik krijg een spoeling omdat mijn litteken heel ver is open gegaan en het implantaat nu bloot ligt.. zou ik met je mee mogen kijken in je album. Vind niks meer 'schokkend' geloof ik want zie inmiddels heel wat iedere dag in de spiegel ;)

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 100
  • Created
  • Laatste Reactie

Hee @Wens2017,

 

Jaa eigenlijk zelfs 3 keer. Na de eerste operatie is het gaan ontsteken, toen is mijn prothese eruit gehaald en gespoeld en teruggeplaatst. Daarna is het weer gaan ontsteken, toen is het implantaat verwijderd. En toen de wond dicht is gegaan toen was het weer ontstoken en moesten ze een gaatje in de huid maken zodat het eruit kon. Dit allemaal binnen anderhalve maand/2 maand tijd. Het was elke keer dezelfde borst dus is wel dezelfde infectie geweest. Het gekke was dat de chirurg zei dat het elke keer helemaal geen diepzittende ontsteking was. maar hij was dus schijnbaar behoorlijk hardnekkig. Nu uiteindelijk zijn mijn borsten 4,5 na de operatie nog helemaal goed dus heb goede hoop dat het nu helemaal goed is:) 

 

De borst die ontstoken was etc etc ziet er nu echt super super super mooi uit. In mijn andere borst waarin het implantaat teveel gezakt was en die dus weer omhoog geplaatst is moesten ze een soort hangmatje maken. Dit zit aan mijn ribben vast en daardoor is de onderkant aan die kant ietsjes rechter en voel ik het implantaat aan beide kanten er een beetje langs komen. Beetje gek omschreven misschien. Maar die is nog niet zo mooi als de andere kant. Ik hoop dat het nog iets erin zakt waardoor die ook gewoon echt mooi rond is aan de onderkant. Het is al wel een stuk beter dan net na de operatie hoor. Toen schrok ik me dood. Voelde me heel erg verminkt maar nu zie je het verschil al bijna niet meer. Tenminste viel het jou op toen je mijn foto's bekeek? Je ziet het natuurlijk wel een beetje maar met Bh of bikini helemaal niet en ik vind het wel even goed zo:P Ben allang blij dat ik weer 2 borsten heb en ze zijn voor mij nu al heel mooi. 

 

Heb gewoon nog normaal gevoel in beide borsten. Voel het alleen wel aan mijn littekens dat het sneeuwt :P haha

 

Ik wist trouwens niet dat met een nabloeding het implantaat er ook uit moet? Ging het een beetje met 1 implantaat? Gelukkig wel in de winterperiode waarin je veel dikke kleren aan kon..  Heb het met je te doen:( is naar he? straks heb je weer prachtige borsten hoor!

 

liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 uur geleden zei CharSchmit:

Hee @Wens2017,

 

Jaa eigenlijk zelfs 3 keer. Na de eerste operatie is het gaan ontsteken, toen is mijn prothese eruit gehaald en gespoeld en teruggeplaatst. Daarna is het weer gaan ontsteken, toen is het implantaat verwijderd. En toen de wond dicht is gegaan toen was het weer ontstoken en moesten ze een gaatje in de huid maken zodat het eruit kon. Dit allemaal binnen anderhalve maand/2 maand tijd. Het was elke keer dezelfde borst dus is wel dezelfde infectie geweest. Het gekke was dat de chirurg zei dat het elke keer helemaal geen diepzittende ontsteking was. maar hij was dus schijnbaar behoorlijk hardnekkig. Nu uiteindelijk zijn mijn borsten 4,5 na de operatie nog helemaal goed dus heb goede hoop dat het nu helemaal goed is:) 

 

De borst die ontstoken was etc etc ziet er nu echt super super super mooi uit. In mijn andere borst waarin het implantaat teveel gezakt was en die dus weer omhoog geplaatst is moesten ze een soort hangmatje maken. Dit zit aan mijn ribben vast en daardoor is de onderkant aan die kant ietsjes rechter en voel ik het implantaat aan beide kanten er een beetje langs komen. Beetje gek omschreven misschien. Maar die is nog niet zo mooi als de andere kant. Ik hoop dat het nog iets erin zakt waardoor die ook gewoon echt mooi rond is aan de onderkant. Het is al wel een stuk beter dan net na de operatie hoor. Toen schrok ik me dood. Voelde me heel erg verminkt maar nu zie je het verschil al bijna niet meer. Tenminste viel het jou op toen je mijn foto's bekeek? Je ziet het natuurlijk wel een beetje maar met Bh of bikini helemaal niet en ik vind het wel even goed zo:P Ben allang blij dat ik weer 2 borsten heb en ze zijn voor mij nu al heel mooi. 

 

Heb gewoon nog normaal gevoel in beide borsten. Voel het alleen wel aan mijn littekens dat het sneeuwt :P haha

 

Ik wist trouwens niet dat met een nabloeding het implantaat er ook uit moet? Ging het een beetje met 1 implantaat? Gelukkig wel in de winterperiode waarin je veel dikke kleren aan kon..  Heb het met je te doen:( is naar he? straks heb je weer prachtige borsten hoor!

 

liefs

Oh ja nu weet ik het weer. Een geïnfecteerde implantaat hoort volgens mij niet terug geplaatst te worden, je borst had eerst helemaal moeten genezen, dat had je 2 infecties gescheelt vermoed ik. Maar gelukkig is t goed gekomen! Ik ben idd heel blij dat ik in de winter 1 borst heb! Kan t met sjaaltjes zeer goed verhullen waardoor niemand het ziet. Ik had ook wel zo'n vulling maar dat ging irriteren dus die heb ik gauw weer in de kast gegooit ;-). As donderdag zie ik in pc weer. Mn andere borst is ter hoogte van mn tepel vlak/plat dus dat kan ik dan meteen laten zien en bespreken. Dat is al vanaf 6 weken zo, ben nu 12 weken po dus verwacht niet dat dat nog gaat bijtrekken. Ik vermoed dat ik de corse had moeten hebben ipv de full maar goed dat had de pc ook niet kunnen weten denk ik... full is de high profile van Motiva, je zou verwachten dat die dus een mooie projectie zou geven maar dat valt bij mij een beetje tegen. Ff afwachten wat de pc ervan zegt. Xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 month later...
Op 3-7-2017 om 10:54 zei CharSchmit:

15 september wordt mijn linker prothese teruggeplaatst... Maaarrr nu is het zo dat volgens mij mijn rechter prothese ook te ver gezakt is:wacko: Moet toch eerlijk zeggen dat het me tot nu toe wel redelijk afging maar dat ik het er nu toch wel even een beetje moeilijk mee heb. Natuurlijk zit ik nu al dik 4 maanden met "1 borst" of hoe je t dan ook moet noemen. Ik zie tegen de operatie op en ik heb er zin in. Het is heel tegenstrijdig. Maar ik dacht natuurlijk de hele tijd dat ik maar aan 1 borst geopereerd moest worden maar nu ziet het er toch naar uit dat de ander toch ook echt een hersteloperatie nodig heeft. 

 

Tussen mijn plooi en het litteken zit er 2 vingers breed ruimte. Dus het litteken zit echt op mijn borst en niet in de plooi zoals het hoort. Ik denk ook niet dat het nog "te vroeg" is om te kunnen zeggen of het echt zo is want die prothese zit er al vanaf 3 maart 2017 in. Mijn tepel zit ook een beetje aan de bovenkant en aan de bovenkant van mijn borst zit nu weinig volume. 

 

Volgens mij is echt wat fout kon gaan fout gegaan... 14 juli heb ik weer een afspraak met Dr. Rooijens en dan gaat hij kijken of het echt te ver gezakt is maar ik weet het antwoord denk ik al wel.

 

@best_boobie Zou jij even naar deze foto's kunnen kijken? Jij hebt dit denk ik al wel vaker gezien?

Ik heb bij de 2e foto lijntjes getekend waar mijn plooi zit en waar het litteken zit.

 

Dankjewel

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

Hoi hoe gaat het nu met je ? Mijn litteken zit ook aan de rechterkant op de borst zeg maar en is de protheseook voelbaar aan de onderkan daarnaast ook mee bewegend prothese ofso heel vreemd. Gek genoeg is mij niks verteld over bottoming out ik kregen een borstband mee huppakee die prothese is niet goed gezakt over een wk terug komen ben benieuwd heel apart . X

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...

Toch maar weer een keer mijn hart luchten. Na de laatste operatie hoopte ik dat het eindelijk voorbij was. Dat ik eindelijk de borsten zou hebben waar ik zo op gehoopt had. Na 7,5 maand met 1 gezakte borst door het leven te gaan en 1 zonder implantaat met mega litteken dacht ik dat het eindelijk goed zou zijn... 

 

Ik had de chirurg gevraagd of hij ook meteen aan de kant waar ik zo lang geen implantaat in had een hangmatje kon maken. Hij antwoordde daar altijd een beetje half op. Ik dacht dat hij dat wel ging doen. Zelfs net voor de operatie heb ik het nog gevraagd. Maar vrij snel na de operatie kwam ik erachter dat hij dit alleen bij de borst had gedaan die zo erg gezakt was. In het begin zag het er echt afzichtelijk uit. Echt verminkt maar nu na een tijdje ziet die borst er echt perfect uit. Het litteken zit prachtig in de plooi en mijn borst hangt er een mini beetje overheen waardoor je het litteken echt bijna niet ziet. Maar na bijna 3 maanden PO is de andere kant wel zo gezakt dat er weer 2 vingerdiktes ruimte is tussen het litteken en mijn ribbenkast. Als ik zonder bh sta zie je zo ontzettend duidelijk het litteken en je ziet gewoon dat hij gezakt is. Ook mijn tepel staat aan die kant anders. En als ik bij sommige van jullie in een album kijk en ik zie dan jullie "perfecte littekens" dan denk ik wel eens wauw je ziet het echt bijna niet en wat zijn ze klein. Bij mij is die borst die nu gezakt is al 4 keer geopereerd... en geloof mij, daar wordt het echt niet beter op. Ik plaats een foto bij mijn berichtje en dan zien jullie wel wat ik bedoel.  

 

Het kan wel huilen als ik eraan denk dat ik nu alweeeeer geopereerd moet worden. Ik heb nog geen bevestiging gehad van de chirurg (heb 9 februari een afspraak) maar ik heb nu redelijk wat ervaring en ik weet het eigenlijk wel zeker. Het enige wat ik niet snap is waarom hij het niet bij deze borst ook gedaan heeft. Het enige wat ik kan bedenken is dat het misschien niet kon. Omdat het implantaat daar nog niet in zat en er misschien nog geen kapcelweefsel aanwezig was dat aan het weefsel van mijn ribben vast gemaakt kon worden. Ik heb geen idee of dat niet kan dan of dat hij gewoon besloten heeft het niet te doen. Maar als het niet kon, waarom zei hij dat dan niet gewoon tegen mij? Dan had ik me voor kunnen bereiden op dat het misschien nog een keer moest. Maar goed ik hoop dat ik 9 februari eindelijk een keer duidelijk antwoord krijg op mijn vragen i.p.v dat hij de vragen half ontwijkt of half beantwoord. Ben er eerlijk gezegd echt behoorlijk klaar mee. 

 

Heel 2017 is een gek jaar geweest doordat ik mijn borsten heb laten vergroten. Ik heb een half jaar vertraging met school opgelopen, vakantie moeten omboeken wat 1000 euro extra kostte en dan heb ik het nog niet eens over hoe ziek ik ben geweest. Soms denk ik wel eens was het het allemaal waard? Maar dan zie ik mijn borsten 70E:wub: en dan denk ik jaa toch wel! Ze zijn echt een super mooie maat geworden.

 

Maarja nu dus dit.... Ik zal een paar foto's erbij zetten van de "verkeerde" borst en 2 van de "goede borst" dan is het verschil wel duidelijk. En het is voor mij nog niet eens 3 maanden na PO dus ik ben bang dat hij nog meer gaat zakken.

 

De eerste 2 foto's zijn van de goede borst. 

 

Die daarna van de verkeerde.

 

Wat vinden jullie?

 

 

 

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@CharSchmit

Jeetje Meis ik heb net je hele verhaal gelezen en wat heb jij een pech gehad zeg! Pff Super veel respect hoe jij deze tijd door ben gekomen. En wat erg dat je ene borst nu weer gezakt lijkt. Ik durf verder geen uitspraken te doen maar ik snap wel wat je bedoelt.. ben benieuwd wat je arts gaat zeggen.. k blijf je volgen. 

 

Xxx Desi

 

ps. Je hebt wel echt prachtige borsten zeg!!!! Wauw, echt heel mooi!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat erg om te lezen.. Ik had eigenlijk wel verwacht dat het nu allemaal goed zou komen bij jou.. ik wil er wel bij zeggen, dat ik je borsten erg mooi vindt, maar ik begrijp wat je bedoelt met het zakken. Even afwachten wat je pc hierover gaat zeggen.. 

 

Ik vind het wel knap, dat je zo goed met deze enorme tegen slagen om kunt gaan. 

 

xx 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi @CharSchmit ook ik lees je verhaal nu pas. Woaw! Wat heb jij al allemaal meegemaakt en hoe sterk ben je daarmee al omgegaan. Complimenten meisje. Ik vind je borsten er ook heel mooi uitzien maar jij kan dat natuurlijk veel beter beoordelen.

Ik had trouwens een BVK en na een 5-tal weken een paar kleine gaatjes. Die moet ik nu wel, na het lezen van jouw verhaal, in perspectief plaatsen. Ik schaam me een beetje dat ik me er zo druk over maak en zo vaak mijn toevlucht zoek bij de huisarts, PeeCee en best_boobie.

En nu maak ik me weer zorgen  omdat ik een foute beweging heb gemaakt en sindsdien iets voel prikken in mijn rechterborst. Maar ik kan ook kracht putten uit jouw verhaal. Bedankt om het te delen en succes nog met je traject. Dat die problemen uiteindelijk opgelost mogen raken. :53:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ah Jezus meid... wat een gedoe! Ik snap dat de moed je een beetje in de schoenen zakt.... Ik heb bij mn hersteloperatie ook een littekencorrectie gehad en de mijne was echt lang zo erg niet.... stelde mn pc zelf voor.... dat is voor een chirurg peanuts dus vind t een beetje lullig dat jou pc dat niet gedaan heeft.... heel veel sterkte... t komt goed maar man man man... 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weeks later...
Op 31-1-2018 om 12:20 zei CharSchmit:

Toch maar weer een keer mijn hart luchten. Na de laatste operatie hoopte ik dat het eindelijk voorbij was. Dat ik eindelijk de borsten zou hebben waar ik zo op gehoopt had. Na 7,5 maand met 1 gezakte borst door het leven te gaan en 1 zonder implantaat met mega litteken dacht ik dat het eindelijk goed zou zijn... 

 

Ik had de chirurg gevraagd of hij ook meteen aan de kant waar ik zo lang geen implantaat in had een hangmatje kon maken. Hij antwoordde daar altijd een beetje half op. Ik dacht dat hij dat wel ging doen. Zelfs net voor de operatie heb ik het nog gevraagd. Maar vrij snel na de operatie kwam ik erachter dat hij dit alleen bij de borst had gedaan die zo erg gezakt was. In het begin zag het er echt afzichtelijk uit. Echt verminkt maar nu na een tijdje ziet die borst er echt perfect uit. Het litteken zit prachtig in de plooi en mijn borst hangt er een mini beetje overheen waardoor je het litteken echt bijna niet ziet. Maar na bijna 3 maanden PO is de andere kant wel zo gezakt dat er weer 2 vingerdiktes ruimte is tussen het litteken en mijn ribbenkast. Als ik zonder bh sta zie je zo ontzettend duidelijk het litteken en je ziet gewoon dat hij gezakt is. Ook mijn tepel staat aan die kant anders. En als ik bij sommige van jullie in een album kijk en ik zie dan jullie "perfecte littekens" dan denk ik wel eens wauw je ziet het echt bijna niet en wat zijn ze klein. Bij mij is die borst die nu gezakt is al 4 keer geopereerd... en geloof mij, daar wordt het echt niet beter op. Ik plaats een foto bij mijn berichtje en dan zien jullie wel wat ik bedoel.  

 

Het kan wel huilen als ik eraan denk dat ik nu alweeeeer geopereerd moet worden. Ik heb nog geen bevestiging gehad van de chirurg (heb 9 februari een afspraak) maar ik heb nu redelijk wat ervaring en ik weet het eigenlijk wel zeker. Het enige wat ik niet snap is waarom hij het niet bij deze borst ook gedaan heeft. Het enige wat ik kan bedenken is dat het misschien niet kon. Omdat het implantaat daar nog niet in zat en er misschien nog geen kapcelweefsel aanwezig was dat aan het weefsel van mijn ribben vast gemaakt kon worden. Ik heb geen idee of dat niet kan dan of dat hij gewoon besloten heeft het niet te doen. Maar als het niet kon, waarom zei hij dat dan niet gewoon tegen mij? Dan had ik me voor kunnen bereiden op dat het misschien nog een keer moest. Maar goed ik hoop dat ik 9 februari eindelijk een keer duidelijk antwoord krijg op mijn vragen i.p.v dat hij de vragen half ontwijkt of half beantwoord. Ben er eerlijk gezegd echt behoorlijk klaar mee. 

 

Heel 2017 is een gek jaar geweest doordat ik mijn borsten heb laten vergroten. Ik heb een half jaar vertraging met school opgelopen, vakantie moeten omboeken wat 1000 euro extra kostte en dan heb ik het nog niet eens over hoe ziek ik ben geweest. Soms denk ik wel eens was het het allemaal waard? Maar dan zie ik mijn borsten 70E:wub: en dan denk ik jaa toch wel! Ze zijn echt een super mooie maat geworden.

 

Maarja nu dus dit.... Ik zal een paar foto's erbij zetten van de "verkeerde" borst en 2 van de "goede borst" dan is het verschil wel duidelijk. En het is voor mij nog niet eens 3 maanden na PO dus ik ben bang dat hij nog meer gaat zakken.

 

De eerste 2 foto's zijn van de goede borst. 

 

Die daarna van de verkeerde.

 

Wat vinden jullie?

 

 

 

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.

Ik heb net je hele verhaal gelezen en jemig wat een pech heb je gehad. En wat ben jij bewonderenswaardig sterk! Echt meisje, supersterk! het feit dat je je verhaal hier wilt delen helpt anderen ook en mij ook. Ik vind dat je prachtige borsten hebt, echt! Maar ik zie ook dat je litteken op een plek zit waar hij niet hoort. Sterkte!!!! liefs 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 4-4-2017 om 18:28 zei CharSchmit:

Hallo allemaal,

 

Het is een behoorlijk lang verhaal maar er is dan ook veel gebeurd en wil niet teveel weglaten omdat ik hiermee misschien ook anderen kan helpen die iets soortgelijks meemaken. 

 

Ik wil graag mijn verhaal delen en erachter komen hoe andere mensen die misschien wel hetzelfde mee hebben gemaakt hiermee omgaan.

Ik ben net na mijn borstvergroting 21 geworden, leuk verjaardagscadeautje voor mezelf dacht ik zo. Vanaf mijn 15e droomde ik al van vrouwelijke borsten. Billen had ik wel maar borsten bleven zwaar achter (ik had net een A cup). Dus toen ik eenmaal het geld had, maakte ik een afspraak bij Bergman Clinics. Ik had een afspraak met Dr Rooijens. Het consult verliep fijn en we besloten dat 365cc een mooie maat zou zijn (zou bij mij ongeveer een C cup worden). Ik wou het zo natuurlijk mogelijk en we kozen voor ronde protheses die half onder de borstspier werden geplaatst. Dit consult vond plaats op 10 februari. Ik had het zo bedacht dat ik het het liefst zo snel mogelijk wou doen zodat ik voor de zomer en voor mijn vakantie naar Sri Lanka (20 april) mooie borsten zou hebben waar ik trots op zou zijn.

 

Het snelst kon het op 3 maart. Ik was ontzettend blij en vond het enorm spannend. Hiervoor was de enige ervaring die ik had met ziekenhuizen/klinieken namelijk 1x bloedprikken haha. Maar goed 3 maart was het dus zover ik zou eindelijk BORSTEN krijgen!! JEEEJ:D:D. Ik ging naar de kliniek in Bilthoven samen met mijn moeder en tante en alles verliep daar heel fijn. Mijn infuus waar ik heel bang voor was werd rustig en netjes geprikt en de operatie verliep goed. En toen ik wakker werd had ik 2 prachtige borsten. Ze waren nog veeeeeel mooier dan ik verwacht had. s'avonds mocht ik mee naar huis. Ik verbleef die week na de operatie bij mijn moeder (ik woon al op mezelf) zodat ze mij kon verzorgen aangezien ik niet echt wat zelf kon. De eerste nachtwaak ontzettend zwaar en had ik veel pijn maar de rest van de week ging het best goed. Ik was blij met mijn borsten en had er alleen even een gek gevoel in als ik iets teveel met mijn armen deed. Dan voelde het alsof er luchtbelletjes doorheen gingen. Precies een week na de operatie, dus op 10 maart ging het litteken aan mijn linker borst een klein beetje lekken. Niet veel, maar per dag een paar kleine druppeltjes. Zag er ook niet gek uit. Uiteraard wel gebeld met de kliniek maar ik werd gerust gesteld. 

 

Maandag 13 maart was ik jarig. Ik voelde me die dag niet top in orde. Was moe en mijn lichaam deed een beetje zeer. Wel kwam er bezoek en heb ik een beetje geholpen met mensen drinken brengen. Die avond ging ik weer met mijn vriend mee naar ons eigen huis en die nacht begon mijn nachtmerrie. Ik had ineens zoveel pijn in 1 borst. Dinsdag wou ik eigenlijk weer naar school gaan maar ik zat huilend van de pijn op de bank:unsure:. Mijn vriend is die dag bij mij thuis gebleven omdat ik in een klap niks meer kon. Ik had zoveel pijn dat ik niet eens meer zelf overeind kon komen als ik een beetje achterover zat. Dan moest mijn vriend mij eerst een beetje rechter op trekken. Mijn hele linker borst deed gewoon pijn. Ik dacht zelf eerst aan spierpijn.. Misschien had ik wel teveel gedaan tijdens mijn verjaardag de dag ervoor. Weer gebeld met de kliniek (meerdere keren die dag), er werd gevraagd of ik koorts had, er pus uit mijn borst kwam, of deze warm was en rood. Mijn borst had wel een rode plek gekregen erop maar verder had ik die symptomen niet echt heel duidelijk. Wel slikte ik nog steeds (al vanaf 3 maart) 4x 1000mg paracetamol en 220mg naproxen. Dit onderdrukt de koorts ook natuurlijk. Maar doordat ik maandag wat meer gedaan had dacht ik dat het misschien spierpijn was. Ik had hier verder natuurlijk ook geen ervaring mee.

 

Woensdag was ik alleen thuis omdat ik dacht dat het spierpijn was en het misschien wel ging. Dit had ik niet moeten doen. Ik heb 10 uur op bed gelegen en ben 1 keer opgestaan om naar het toilet te gaan. Maar om op te staan heb ik wel een half uur liggen huilen van de pijn. Ik kon zelf bijna niet op staan. S'avonds kwam mijn vriend gelukkig weer thuis. We besloten om een klein rondje te gaan lopen omdat dat wel goed was als ik "spierpijn" had:wacko: Toen voelde ik voor het eerst dat ik een soort ei voelde aan de zijkant van mijn borst (aan de kant van mijn arm). Tijdens het lopen kwam ik er soms langs met mijn arm. Op dat moment dacht ik wel even hmm.... dit is wel een beetje gek. Nadat wij terugkwamen en ik ging zitten op de bank merkte ik ineens dat ik iets nattigs voelde bij mijn borst. Ik deed mijn bh los en schrok ontzettend. Mijn litteken lekte natuurlijk al een paar dagen maar was echt maar 1 druppeltje per dag dat erin zat. Dit keer was het litteken niet een beetje aan het lekken maar zat er een mix van bloed gele vloeistof(pus) in mijn bh en het liep uit het litteken aan de binnenkant van mijn borst (aan de kant van mijn middenrif). Meteen heb ik in paniek de kliniek opgebeld (het was ondertussen al tussen 23:00 en 00:00 s'avonds), ik had nog geen koorts dus ik mocht de volgende ochtend meteen langs komen. Op donderdagochtend dus meteen naar de kliniek gegaan en daar heb ik toen gehoord dat ik weer geopereerd moest worden. Mijn behandelend arts opereerde alleen op vrijdag dus ik werd de volgende dag geopereerd. Mijn borst was duidelijk ontstoken geraakt. Hij was dik, warm, rood, er kwam pus uit etc. Niet zo gek dus dat ik zoveel pijn gehad had en ik me ontzettend ziek voelde. Een ontsteking doet hele gekke dingen met je lichaam en ik voelde me echt heel slecht. De nacht van donderdag op vrijdag heb ik dan ook, ondanks alle pijnstillers/medicijnen, koorts gekregen en ik was blij dat ze er de volgende dag wat aan gingen doen want zo hield ik het echt geen dag langer vol. Ik was echt een wanhopig wrak geworden die niks meer kon en helemaal op was van de pijn en angst.

 

Vrijdag werd pijn prothese er dus uitgehaald, werd alles schoongespoeld en werd deze er weer in terug geplaatst. Dit keer had ik ook een drain. Daar schrok ik even van toen ik wakker werd. Het voelde niet zo fijn. Maar goed wat moet dat moet denk ik altijd. Als ik maar beter werd. Dat weekend moest de drain erin blijven maar als er per 24 uur minder dan 10ml vocht/bloed in het containertje kwam dan mocht de drain er na het weekend uit. De ontsteking is op kweek gezet om te kijken wat voor bacterie het was. De drain is er dinsdag uitgehaald omdat er toen pas iemand die met me mee kon. Dinsdag is deze er dus ook uitgehaald. Weer een ervaring die ik liever niet had gehad. De drain was best lang en zat al een beetje vast waardoor hij er pas in 4 keer "trekken" uit was. Dit voelde ook erg naar aan de binnenkant van mijn borst (de kant van mijn middenrif). Maar daarna voelde ik me echt een stuk beter!:P Ik begon echt op te knappen en na weer een week bij mijn moeder te zijn geweest wou ik graag weer naar mijn eigen huisje. Op zaterdag 25 maart ging ik dan ook samen met mama weer naar mijn eigen huis. Ik had in de ochtend al wel een keer een behoorlijke pijnscheut in mijn borst gehad (weer dezelfde) maar ik dacht ach dat zal wel normaal zijn. Helaas kwam ik erachter dat toen ik net weer thuis was ik weer een natte plek in mijn bh had. De wereld stond echt even stil voor mij op dat moment. Ik had natuurlijk al gehoord dat het implantaat er vaak ook minstens 3 maanden uit werd gehaald als je borst ontstoken raakte dus meteen dacht ik oh nee he niet ik. Meteen weer de kliniek gebeld maar ik had verder geen een ander symptoom van een ontsteking. Wel pijn maar echt maar op 1 bepaald plekje in mijn borst (dit kon ook een kleine beschadiging van de drain zijn) en het lekken van het litteken (maar dit leek in de eerste instantie alleen bloed). Meteen een afspraak gemaakt voor maandag om langs te komen. Omdat ik ontzettend bang was ben ik voor de zekerheid ook nog even langs de huisartsenpost gegaan. Hier stelde ze me nog wel een beetje gerust. Hij zag niet meteen tekenen van een ontsteking. In het weekend ging dat plekje in mijn borst wel steeds iets meer pijn doen maar het lekken werd wel iets minder. 

 

Maandagochtend gingen we meteen naar de kliniek. Daar heb ik meteen antibiotica gekregen. Er was nog een plekje een beetje gaan lekken maar het viel allemaal nog wel mee. Nog steeds had ik geen rode plek, mijn borst was nog soepel, de pijn was maar op 1 plekje en ik had geen koorts. Dus we hoopte dat het met de antibiotica allemaal goed zou komen. Dinsdag lekte mijn borst zelfs helemaal niet meer. Ik ben die dag wel nog langs de huisarts geweest omdat ik toch wel echt heel veel pijn had. Zij dacht dat de pijn misschien vanuit mijn borstvlies kwam. Ook voelde ze geen ontsteking. Hierdoor was ik heel erg gerustgesteld en die nacht sliep ik heel goed en de volgende ochtend werd ik heel positief wakker. Wel kwam ik erachter dat het toch weer gelekt had... Waardoor ik meteen weer bang werd. S'avonds kwam mijn vriend thuis en ik vroeg hem even te kijken naar het litteken hoe het eruit zag......... Dit moment vergeet ik nooit meer. Hij zei euhm.. ik zie een gaatje zitten. Ik:"EEN GAATJE??? WATTT??!!" *PANIEK* Meteen heb ik weer de kliniek gebeld en die heeft een dokter mij laten bellen. Het gaatje zat niet in het litteken maar aan het litteken vast net erboven zeg maar.. Het is een beetje moeilijk te beschrijven. Maar de dokter liet ons langskomen en hij keek ernaar en toen kwam mijn nachtmerrie uit. Hij vertelde mij dat de prothese eruit moest. Mijn wereld stortte op dat moment even in. Weer een operatie, minstens 3 maanden met 1 mooie borst en 1 mislukte (1 groot, 1 klein), mijn vakantie moest ik afzeggen, de zomer komt eraan etc etc etc. Ik heb denk ik wel 10 minuten hysterisch gehuild voordat ik weer een beetje normaal aanspreekbaar was. De dokter was ontzettend lief wat zeker hielp. Dit was Drs. Korteweg, hij had op dat moment dienst (het was natuurlijk al na openingstijd dus hij is speciaal hiervoor naar de kliniek gekomen, waar ik heb heel dankbaar voor was). Op dat moment wou ik het implantaat er zo snel mogelijk uit. Het voelde alsof het een soort van monster was. Heel gek misschien maar zo voelde het. Gelukkig had Drs. Korteweg de volgende dag zijn operatieprogramma in Bilthoven en kon hij als ik dat wou mijn implantaat er meteen voor mij uithalen die dag. Dit wou ik heel graag. Ik wou het nu gewoon zo snel mogelijk eruit hebben, ik had pijn en voelde me ellendig. Gelukkig heb ik heel vele lieve mensen om me heen die me heel goed steunde. Zonder hen had ik het niet gekund. Wel had ik meteen de gedachte van ja het moet nou eenmaal, je moet er maar mee omgaan want het implantaat erin laten kan ook niet. De dokter kon het implantaat namelijk gewoon zien zitten door het gaatje heen. Wat natuurlijk echt niet zou mogen. Dr. Rooijens had het al in 5 lagen gehecht maar mijn lichaam wou het gewoon niet. Toch is het weer fout gegaan en mijn lichaam heeft dat gaatje gemaakt omdat het de ontsteking eruit wou werken. 

 

De tijd tussen dat ik hoorde dat mijn implantaat eruit moest en de operatie heb ik heel veel verschillende emoties gehad, bang, teleurgesteld in mijn lichaam, verdrietig maar ook wel weer sterk. De situatie was nou eenmaal zo, ondertussen had ik ook weer veel pijn gekregen en ik dacht zo kan het ook niet verder. Ik heb nog een paar keer goed gekeken naar mijn borsten want wat waren ze mooi, ookal zag ik mijn linker borst niet meer echt als mooi maar meer als een soort duiveltje. Toen ik de volgende dag de operatiekamer in kwam en mijn bh uit deed en het gaasje eraf haalde zag ik dat er ook alweer een andere plek was gaan lekken, ik keek naar mijn borst en huilde. Ik lag huilend op de operatie tafel. Daar hebben ze me gerustgesteld en waren ze ontzettend lief waardoor ik rustig de narcose in ging. Toen ik wakker werd was ik rustig, maar ik wou mijn borst zeker niet zien. Ik walgde bij het idee en was bang voor hoe het eruit zag. De gaasjes werden nog een keer gewisseld voordat ik weer naar mijn kamer (en mijn moeder en vriend) mocht beneden. Daar heb ik toen in het bijzijn van hun toch besloten dat ik het moest zien. Ik kon moeilijk helemaal niet meer kijken naar die borst terwijl ik elke dag gaasjes zou moeten vervangen. Ze laten namelijk die wond een soort van open. Ze hechten het wel maar volgens mij alleen aan de binnenkant zodat je lichaam de ontsteking en bacterie uit je lichaam kan verdringen. Ze spoelen het natuurlijk schoon maar toch komt er nog meer uit. Als alles wat van je lichaam weg moet weg is groeit het vanzelf weer dicht. Ik schrok eigenlijk niet echt van hoe het eruit zag toen de gaasjes er nog op zaten. Wel schrok ik toen ik de wond voor het eerst zag. Een soort brede snee, rood... Maar goed dit wende ook snel. Ik ben nu 5 dagen verder en mijn "snee" is al voor een deel een soort van dichtgegroeid. Dit vind ik wel fijn. Ik voel me ook een stuk beter na deze operatie, de enige pijn die ik nu nog voel is als het gaasje een beetje vast is geraakt door het opgedroogde bloed wat nu nog een beetje uit de wond komt. Ik ben ook al geminderd met de pijnstillers. Ik slik nu nog 3x daags 1000mg paracetamol. Ik eindelijk weer wat dingen zelf doen en dat is zo fijn.

 

Vandaag ben ik gaan kijken naar een bh waar je een prothese in kan doen. Het viel me ontzettend mee hoe "oma achtig" deze was haha. En ik heb er dus ook een gehaald. Ik hoop dat op het moment dat mijn wond dicht is ik deze lekker kan gaan dragen. Ik kan dan wel niet allemaal open achtige topjes gaan dragen maar het is wel te doen. Ik probeer er positief in te staan. Ik kan niks aan de situatie veranderen en heb er zelf elke keer alles aan gedaan om het goed te laten verlopen maar als je lichaam niet mee wil werken dan wil het niet. Het was een huidbacterie die toch op de een of andere manier ervoor gezorgd heeft dat er een ontsteking bij het implantaat kwam en nu heeft mijn lichaam de tijd nodig om weer te herstellen. Ik heb deze vrijdag (7 april) een afspraak met Dr. Rooijens en ik ben heel benieuwd wat hij gaat zeggen. Hoe lang gaat hij adviseren het implantaat eruit te laten? Hij moet er minstens 3 maanden uit maar sommige chirurgen adviseren het er ook langer uit te laten. Ik heb wel besloten dat ik het er liever langer uit laat en dat het goed gaat dan dat het er te snel weer in gaat en ik weer door zo'n hel moet gaan. Het gekke is dat mijn rechter borst super goed gaat. Hij is echt prachtig, doet geen pijn en er is echt niks mee aan de hand. We zouden 20 april op vakantie gaan naar Sri Lanka maar we moeten deze reis helaas om boeken, ik durf het nog niet aan. 

 

Wauw het voelt echt heerlijk om mijn verhaal een keer van me af te typen. In minder dan 1 maand ben ik 3 keer geopereerd. De ene week wel de andere week niet. Je zou het niet denken maar ik had het nog veel langer kunnen maken als ik nog meer in details was getreden:P Ik las weinig verhalen van vrouwen die iets soortgelijks meegemaakt hadden (misschien wel niet goed genoeg gezocht) maar ik ben heel benieuwd naar jullie verhaal, hoe hebben jullie deze periode beleefd? 

 

Bedankt voor het lezen en ik hoor graag van jullie!

 

 

 

 

 

 

 

 

Wauw... wat een nachtmerrie! Had je dit kunnen voorkomen? Of is dit gewoon stomme pech...? In ieder geval heel veel sterkte...

Link naar reactie
Delen op andere sites

@CharSchmit, oh meis, wat vreselijk balen dat het nu nog steeds niet goed is. Ik heb 8 december een hersteloperatie bij Nio laten doen, omdat ik bij een prothesewissel op 13 mei 2016 een flinke double bubble heb opgelopen in het streekziekenhuis hier in de buurt. 

De operatie is goed gelukt, alleen kwam er na 4 weken weer een klein bubbeltje onder mijn rechterborst te voorschijn. Als ik jouw foto's zie, dan vind ik het er wel een beetje op lijken; dat litteken van mijn rechterborst zit bij mij ook veel meer op mijn borst dan aan de linkerkant (bij mij vallen de littekens zowiezo niet in mijn borstplooi, omdat ze het oude litteken (van 23 jaar geleden) hebben gebruikt en omdat mijn borstplooi verlaagd is.)

Zou ik eens in jouw album mogen kijken?

En ben je inmiddels al naar de chirurg terug geweest? Want je moest toch 9 februari terug? Ben benieuwd wat hij gezegd heeft. 

Ik zal je ook aan mijn album toevoegen. Ik moet 22 februari weer naar Nio; kijken wat hij over het bubbeltje zegt. 

Ben ook benieuwd hoe het bij jou afloopt, meis. Er zijn hier dames bij wie alles van een leien dakje gaat, maar er zijn er ook, bij wie het allemaal niet vanzelf gaat..... en tot die groep horen wij geloof ik. Maar we blijven positief en hopen er maar op dat uiteindelijk alles op z'n pootjes terecht gaat komen. 

Heel veel sterkte, meis. 

 

Veel liefs, Jaydee :54:

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wow wat een verhaal. Dit is een van mijn grootste angsten als ik denk aan mijn komende prothesewissel. Het is al vaak gezegd, maar ik vind het zo knap hoe je hiermee om bent gegaan. Wat moet dit moeilijk zijn geweest. En nog steeds als je er dan achter komt dat het wéér niet goed is.

 

Je borsten zijn wel echt prachtig! Hopelijk kunnen ze je ook nog helpen met het probleem met het litteken waar je nu mee zit. Hoe is je consult de 9de gegaan? Heel veel sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 months later...

Wat naar om te lezen maar ik zit helaas in hetzelfde schuitje. Ik heb 7 jaar geleden een borstvergroting gedaan en nergens last van. Alles liep perfect. Dit was 360 cc. Dit jaar wilde ik goed starten en op 2 jan werd ik geopereerd. Het ging dus om een prothesewissel of vervanging ( wel naar 620cc). Ik ben bij dezelfde kliniek gegaan ( overigens alleen maar lof over deze kliniek). Mijn borsten waren prachtig. Totdat ik een infectie kreeg en veel wondvocht verloor. Ik verging van de pijn. Even leek het erop dat het met antibiotica op te lossen was. Helaas kwam er dit weekend een infectie boven op en is mijn prothese ook verwijderd. Het is vervelend maar ik heb geen pijn en ongemakken meer. Over idd min 3 maanden volgt een hersteloperatie. Het is vette pech maar het is niet anders. Wel lof aan mijn kliniek en chirurg, ze waren altijd bereikbaar, ik ben 2 maal langs kunnen komen op zondag, 1 keer tijdens carnaval. Dit terwijl de kliniek gesloten was. Ik kon de dokter op whatsapp bereiken. 

Ik heb gelezen dat een infectie maar 2 procent voorkomt en bij een wissel nog minder, maar het is gewoon pech. Ik heb een prothese gekocht en ga volgende week zorgeloos op vakantie. Want ik had niet met een fijn gevoel op vakantie gegaan met mijn infectie. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 months later...

@CharSchmit

 

jeetje meid wat een ongelofelijk heftige verhalen

hoeveel pech kan een mens hebben en wat heb jij je goed weten te houden

ik zou instorten denk ik

maar wat een prachtige borsten heb je uiteindelijk!!

helaas heeft dat je ontzettend veel gekost!!

nu een half jaar later... hoe is het met je borst afgelopen?

 

 

 

zelf zit ik momenteel ook in zo een “fase”

 

Ik had vanaf dag 1 al mega zwellingen en pijn en anti biotica gestart en na 2 weken werd t langzaam minimaal minder

 

echter ontstond er bij mij na 3,5 week een gaatje in Mn wond en vanaf dat moment steeds meer pijn

tot ik bij 4 weken po het niet meer vol hield

mn arts bleef maar zeggen dat wel goed kwam etc, klein gaatje, minimaal troep wat eruit kwam 

 

tot afgelopen donderdagnacht 

kreeg koorts en zo erg pijn dat ik bijna flauw viel ervan

ben toen naar de spoed eisende hulp gegaan, deze wilden niks voor me doen gezien ik bij een kliniek ben geopereerd (borstvergroting)

ik kreeg alleen pijn medicatie en anti biotica

Daarna bij Mn chirurg een echo gehad maar zag er goed uit

hij zei dat t wel ok was en Mn anti biotica wel zou aanslaan en dan Mn koorts zou zakken...

kon niet geloven dat t van Mn borst kwam die koorts 

 

borst is meeeeeega gespannen en de pijn is onmenselijk

nu zit ik op dag 3 van mijn kuur en Mn wondje is ongeveer een cm

ben bijna 5 weken po en had in week 1 ook al een kuur gehad

bij jou was een bepaalde bacterie gevonden, kon daar geen anti biotica tegenop? 

 

ben ontzettend bang voor het verloop... echt knap hoe jij het hebt gedaan! 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weeks later...

@CharSchmit ik heb je verhaal gelezen met tranen in mijn ogen. Bij mij is afgelopen vrijdag mijn implantaat verwijderd na een ontsteking en ik voel me bij lange na nog niet zo sterk als hoe jij het beschrijft. Ik vind mezelf zo mismaakt nu en wil zo graag zsm weer geopereerd worden. Maanden met 1 borst vind ik zo verschrikkelijk. Heb jij nog tips? Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gearchiveerd

Dit topic is nu gearchiveerd en gesloten voor verdere reacties.




×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookiesop uw apparaat geplaatst om deze website te verbeteren. Je kunt je cookie instellingen aanpassen, anders nemen we aan dat je het goed vindt dat we verder gaan.