Ontsteking na borstvergroting. Nu minstens 3 maanden zonder implantaat.

[CharSchmit]

@JESSICAD Dankjewel! en inderdaad ik denk ook dat ik er dan dubbel zo blij mee ben:P XX

[Perzikje]

Jeetje wat een verhaal.. Ik ben er helemaal door ontroerd. Wat ongelofelijk sterk ben jij zeg! Een voorbeeld voor ons allen. Ik wens je ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd en dat je er maar sterker uit mag komen.

[CharSchmit]

@Perzikje Dankjewel voor je lieve reactie! Jaa we gaan ervoor:P 

[CharSchmit]

Net bij Dr.Rooijens geweest in Amsterdam. Hij vond de snee/wond/litteken er goed uitzien. Het is al vanaf woensdag een soort van dicht (het lekt vanaf toen iig al niet meer) en dat is heel snel. Verder op alle vragen die ik had antwoord gekregen. Vanaf dat het volledig genezen is, dus als de korstjes eraf zijn en het dan echt dicht is mag het implantaat er na 3 maanden weer in. Ik dacht zelf dat ze 3 maanden na de operatie bedoelde maar het is dus 3 maanden vanaf dat alles helemaal 100% genezen is. Gelukkig had ik mezelf ook al ingesteld op ongeveer 5 maanden het implantaat eruit. Ik hoop dat hij er in augustus weer in kan, dan heb ik nog vakantie van school:) 

 

Een vraagje voor de vrouwen die iets soortgelijks hebben meegemaakt: hoe lang duurde het helen bij jullie?

 

Mijn andere borst gaat als een trein met genezen:P hij is al een stuk gezakt en ik kan bijna beginnen met de litteken crème smeren want bijna alle korstjes zijn eraf Dit is natuurlijk mijn lieve borst 

 

X

[Katje123]

Omg da is serieus heftig, daar is dat van mij natuurlijk niks tegen. Maar weet je als alles achter de rug is , ga je nog meer content zijn als iemand anders na al wat je hebt meegemaakt. Xx heel veel succes nog meid , maar alles komt goed 

[CharSchmit]

@Katje123 Jaa maar de eerste week had ik nergens last van. Bij mij begon het ook met pijn. Ik hoop dat het bij jou allemaal goed is en het alleen pijn is en het snel weer over is:P 

 

Sterkte!

X

[Nonky]

Hoi, ik lees net je verhaal. Heftig he.....ik was verledn jaar de klos. Maarrr... Het komt wel weer goed hoor mop. Ff deze tijd doorlopen, straks de nwe operatie, dat is weer ff eng...gaat alles wel goed.......

en dan kan je het ook weer vergeten. Hou je taai en veel liefs van mij x

[Love7]

Oo meis wat erg maar wat ben jij sterk zeg hoe je erin staat.

hier is natuurlijk iedereen bang voor ik ook!! Zit zon bacterie op je eigen huid of komt dat door de operatie snap er niks van die bacterie.

ik wil je heel veel stekte wensen !! En hopenlijk dat alles zometeen weer compleet is nu eerst beter worden groetjess

[MadameC]

Heftig om te lezen! Wat heb je afgezien! Het zet je toch weer met je voeten op de grond dat het niet atijd mooie verhalen zijn.

 

Sterkte en dikke knuffel! x

[Gast]

Ik lees net je verhaal pas, met tranen in mijn ogen. Ik herken (op totaal ander gebied) het verlies van vertrouwen in je lichaam (4 late miskramen, terwijl mijn lichaam gewoon 'deed' alsof het nog gewoon zwanger was van een levend wezen), en het verdriet wat je dan kunt hebben als je lichaam niet gewoon 'meewerkt'.

Wat een opluchting te lezen dat je laatste controle goed was, hoe is het nu met je, je bent weer een maand verder...Hele dikke knuffel meid. X

[CharSchmit]

Op 3 mei 2017 om 09:30 zei Nonky:

Hoi, ik lees net je verhaal. Heftig he.....ik was verledn jaar de klos. Maarrr... Het komt wel weer goed hoor mop. Ff deze tijd doorlopen, straks de nwe operatie, dat is weer ff eng...gaat alles wel goed.......

en dan kan je het ook weer vergeten. Hou je taai en veel liefs van mij x

 

Hee Nonky ik hoorde inderdaad dat je hetzelfde meegemaakt had. Hoe gaat het nu met jou en hoe heb jij die periode ervaren? Hoe lang is ie er bij jou in totaal uit geweest? Ik vind het inderdaad wel eng als ie er straks weer in gaat. Mijn "snee/wond" was eigenlijk heel snel dichtgegaan... Het bleek alleen te snel want 1,5 week nadat het dicht was werd het dik en pijnlijk en was het weer ontstoken. Ze hebben het toen met een naaldje doorgeprikt en nu is volgens mij alles er wel uit (2 weken later). Nu hopen op spoedig herstel en dat het goed blijft.

 

Dankjewel voor je lieve berichtje x

 

[CharSchmit]

@Love7 Dankjewel voor je lieve reactie. Ik snap er ook niks van. Heel gek hoe je lichaam dan werkt maarja... X

 

@MadameC Dankjewel xxx

 

 

[CharSchmit]

Op 4 mei 2017 om 10:00 zei Liefbeestje:

Ik lees net je verhaal pas, met tranen in mijn ogen. Ik herken (op totaal ander gebied) het verlies van vertrouwen in je lichaam (4 late miskramen, terwijl mijn lichaam gewoon 'deed' alsof het nog gewoon zwanger was van een levend wezen), en het verdriet wat je dan kunt hebben als je lichaam niet gewoon 'meewerkt'.

Wat een opluchting te lezen dat je laatste controle goed was, hoe is het nu met je, je bent weer een maand verder...Hele dikke knuffel meid. X

 

Jemig wat heftig ook zeg:( Lijkt me ontzettend zwaar wat je meegemaakt hebt... Heel erg naar is het inderdaad als je lichaam je zo in de steek laat... Hoe gaat het nu met je?

 

Met mij gaat het nu wel weer redelijk goed. Mijn borst was alleen nog een keer ontstoken geraakt (of de ontsteking was nog niet helemaal weg en hoopte weer op omdat de wond al dicht was). Nu is het als het goed is allemaal wel weer goed.. Hoop ik:)

 

Liefs x

[Ashleym]

Op Tuesday, April 04, 2017 om 18:28 zei CharSchmit:

Hallo allemaal,

 

Het is een behoorlijk lang verhaal maar er is dan ook veel gebeurd en wil niet teveel weglaten omdat ik hiermee misschien ook anderen kan helpen die iets soortgelijks meemaken. 

 

Ik wil graag mijn verhaal delen en erachter komen hoe andere mensen die misschien wel hetzelfde mee hebben gemaakt hiermee omgaan.

Ik ben net na mijn borstvergroting 21 geworden, leuk verjaardagscadeautje voor mezelf dacht ik zo. Vanaf mijn 15e droomde ik al van vrouwelijke borsten. Billen had ik wel maar borsten bleven zwaar achter (ik had net een A cup). Dus toen ik eenmaal het geld had, maakte ik een afspraak bij Bergman Clinics. Ik had een afspraak met Dr Rooijens. Het consult verliep fijn en we besloten dat 365cc een mooie maat zou zijn (zou bij mij ongeveer een C cup worden). Ik wou het zo natuurlijk mogelijk en we kozen voor ronde protheses die half onder de borstspier werden geplaatst. Dit consult vond plaats op 10 februari. Ik had het zo bedacht dat ik het het liefst zo snel mogelijk wou doen zodat ik voor de zomer en voor mijn vakantie naar Sri Lanka (20 april) mooie borsten zou hebben waar ik trots op zou zijn.

 

Het snelst kon het op 3 maart. Ik was ontzettend blij en vond het enorm spannend. Hiervoor was de enige ervaring die ik had met ziekenhuizen/klinieken namelijk 1x bloedprikken haha. Maar goed 3 maart was het dus zover ik zou eindelijk BORSTEN krijgen!! JEEEJ. Ik ging naar de kliniek in Bilthoven samen met mijn moeder en tante en alles verliep daar heel fijn. Mijn infuus waar ik heel bang voor was werd rustig en netjes geprikt en de operatie verliep goed. En toen ik wakker werd had ik 2 prachtige borsten. Ze waren nog veeeeeel mooier dan ik verwacht had. s'avonds mocht ik mee naar huis. Ik verbleef die week na de operatie bij mijn moeder (ik woon al op mezelf) zodat ze mij kon verzorgen aangezien ik niet echt wat zelf kon. De eerste nachtwaak ontzettend zwaar en had ik veel pijn maar de rest van de week ging het best goed. Ik was blij met mijn borsten en had er alleen even een gek gevoel in als ik iets teveel met mijn armen deed. Dan voelde het alsof er luchtbelletjes doorheen gingen. Precies een week na de operatie, dus op 10 maart ging het litteken aan mijn linker borst een klein beetje lekken. Niet veel, maar per dag een paar kleine druppeltjes. Zag er ook niet gek uit. Uiteraard wel gebeld met de kliniek maar ik werd gerust gesteld. 

 

Maandag 13 maart was ik jarig. Ik voelde me die dag niet top in orde. Was moe en mijn lichaam deed een beetje zeer. Wel kwam er bezoek en heb ik een beetje geholpen met mensen drinken brengen. Die avond ging ik weer met mijn vriend mee naar ons eigen huis en die nacht begon mijn nachtmerrie. Ik had ineens zoveel pijn in 1 borst. Dinsdag wou ik eigenlijk weer naar school gaan maar ik zat huilend van de pijn op de bank. Mijn vriend is die dag bij mij thuis gebleven omdat ik in een klap niks meer kon. Ik had zoveel pijn dat ik niet eens meer zelf overeind kon komen als ik een beetje achterover zat. Dan moest mijn vriend mij eerst een beetje rechter op trekken. Mijn hele linker borst deed gewoon pijn. Ik dacht zelf eerst aan spierpijn.. Misschien had ik wel teveel gedaan tijdens mijn verjaardag de dag ervoor. Weer gebeld met de kliniek (meerdere keren die dag), er werd gevraagd of ik koorts had, er pus uit mijn borst kwam, of deze warm was en rood. Mijn borst had wel een rode plek gekregen erop maar verder had ik die symptomen niet echt heel duidelijk. Wel slikte ik nog steeds (al vanaf 3 maart) 4x 1000mg paracetamol en 220mg naproxen. Dit onderdrukt de koorts ook natuurlijk. Maar doordat ik maandag wat meer gedaan had dacht ik dat het misschien spierpijn was. Ik had hier verder natuurlijk ook geen ervaring mee.

 

Woensdag was ik alleen thuis omdat ik dacht dat het spierpijn was en het misschien wel ging. Dit had ik niet moeten doen. Ik heb 10 uur op bed gelegen en ben 1 keer opgestaan om naar het toilet te gaan. Maar om op te staan heb ik wel een half uur liggen huilen van de pijn. Ik kon zelf bijna niet op staan. S'avonds kwam mijn vriend gelukkig weer thuis. We besloten om een klein rondje te gaan lopen omdat dat wel goed was als ik "spierpijn" had Toen voelde ik voor het eerst dat ik een soort ei voelde aan de zijkant van mijn borst (aan de kant van mijn arm). Tijdens het lopen kwam ik er soms langs met mijn arm. Op dat moment dacht ik wel even hmm.... dit is wel een beetje gek. Nadat wij terugkwamen en ik ging zitten op de bank merkte ik ineens dat ik iets nattigs voelde bij mijn borst. Ik deed mijn bh los en schrok ontzettend. Mijn litteken lekte natuurlijk al een paar dagen maar was echt maar 1 druppeltje per dag dat erin zat. Dit keer was het litteken niet een beetje aan het lekken maar zat er een mix van bloed gele vloeistof(pus) in mijn bh en het liep uit het litteken aan de binnenkant van mijn borst (aan de kant van mijn middenrif). Meteen heb ik in paniek de kliniek opgebeld (het was ondertussen al tussen 23:00 en 00:00 s'avonds), ik had nog geen koorts dus ik mocht de volgende ochtend meteen langs komen. Op donderdagochtend dus meteen naar de kliniek gegaan en daar heb ik toen gehoord dat ik weer geopereerd moest worden. Mijn behandelend arts opereerde alleen op vrijdag dus ik werd de volgende dag geopereerd. Mijn borst was duidelijk ontstoken geraakt. Hij was dik, warm, rood, er kwam pus uit etc. Niet zo gek dus dat ik zoveel pijn gehad had en ik me ontzettend ziek voelde. Een ontsteking doet hele gekke dingen met je lichaam en ik voelde me echt heel slecht. De nacht van donderdag op vrijdag heb ik dan ook, ondanks alle pijnstillers/medicijnen, koorts gekregen en ik was blij dat ze er de volgende dag wat aan gingen doen want zo hield ik het echt geen dag langer vol. Ik was echt een wanhopig wrak geworden die niks meer kon en helemaal op was van de pijn en angst.

 

Vrijdag werd pijn prothese er dus uitgehaald, werd alles schoongespoeld en werd deze er weer in terug geplaatst. Dit keer had ik ook een drain. Daar schrok ik even van toen ik wakker werd. Het voelde niet zo fijn. Maar goed wat moet dat moet denk ik altijd. Als ik maar beter werd. Dat weekend moest de drain erin blijven maar als er per 24 uur minder dan 10ml vocht/bloed in het containertje kwam dan mocht de drain er na het weekend uit. De ontsteking is op kweek gezet om te kijken wat voor bacterie het was. De drain is er dinsdag uitgehaald omdat er toen pas iemand die met me mee kon. Dinsdag is deze er dus ook uitgehaald. Weer een ervaring die ik liever niet had gehad. De drain was best lang en zat al een beetje vast waardoor hij er pas in 4 keer "trekken" uit was. Dit voelde ook erg naar aan de binnenkant van mijn borst (de kant van mijn middenrif). Maar daarna voelde ik me echt een stuk beter!:P Ik begon echt op te knappen en na weer een week bij mijn moeder te zijn geweest wou ik graag weer naar mijn eigen huisje. Op zaterdag 25 maart ging ik dan ook samen met mama weer naar mijn eigen huis. Ik had in de ochtend al wel een keer een behoorlijke pijnscheut in mijn borst gehad (weer dezelfde) maar ik dacht ach dat zal wel normaal zijn. Helaas kwam ik erachter dat toen ik net weer thuis was ik weer een natte plek in mijn bh had. De wereld stond echt even stil voor mij op dat moment. Ik had natuurlijk al gehoord dat het implantaat er vaak ook minstens 3 maanden uit werd gehaald als je borst ontstoken raakte dus meteen dacht ik oh nee he niet ik. Meteen weer de kliniek gebeld maar ik had verder geen een ander symptoom van een ontsteking. Wel pijn maar echt maar op 1 bepaald plekje in mijn borst (dit kon ook een kleine beschadiging van de drain zijn) en het lekken van het litteken (maar dit leek in de eerste instantie alleen bloed). Meteen een afspraak gemaakt voor maandag om langs te komen. Omdat ik ontzettend bang was ben ik voor de zekerheid ook nog even langs de huisartsenpost gegaan. Hier stelde ze me nog wel een beetje gerust. Hij zag niet meteen tekenen van een ontsteking. In het weekend ging dat plekje in mijn borst wel steeds iets meer pijn doen maar het lekken werd wel iets minder. 

 

Maandagochtend gingen we meteen naar de kliniek. Daar heb ik meteen antibiotica gekregen. Er was nog een plekje een beetje gaan lekken maar het viel allemaal nog wel mee. Nog steeds had ik geen rode plek, mijn borst was nog soepel, de pijn was maar op 1 plekje en ik had geen koorts. Dus we hoopte dat het met de antibiotica allemaal goed zou komen. Dinsdag lekte mijn borst zelfs helemaal niet meer. Ik ben die dag wel nog langs de huisarts geweest omdat ik toch wel echt heel veel pijn had. Zij dacht dat de pijn misschien vanuit mijn borstvlies kwam. Ook voelde ze geen ontsteking. Hierdoor was ik heel erg gerustgesteld en die nacht sliep ik heel goed en de volgende ochtend werd ik heel positief wakker. Wel kwam ik erachter dat het toch weer gelekt had... Waardoor ik meteen weer bang werd. S'avonds kwam mijn vriend thuis en ik vroeg hem even te kijken naar het litteken hoe het eruit zag......... Dit moment vergeet ik nooit meer. Hij zei euhm.. ik zie een gaatje zitten. Ik:"EEN GAATJE??? WATTT??!!" *PANIEK* Meteen heb ik weer de kliniek gebeld en die heeft een dokter mij laten bellen. Het gaatje zat niet in het litteken maar aan het litteken vast net erboven zeg maar.. Het is een beetje moeilijk te beschrijven. Maar de dokter liet ons langskomen en hij keek ernaar en toen kwam mijn nachtmerrie uit. Hij vertelde mij dat de prothese eruit moest. Mijn wereld stortte op dat moment even in. Weer een operatie, minstens 3 maanden met 1 mooie borst en 1 mislukte (1 groot, 1 klein), mijn vakantie moest ik afzeggen, de zomer komt eraan etc etc etc. Ik heb denk ik wel 10 minuten hysterisch gehuild voordat ik weer een beetje normaal aanspreekbaar was. De dokter was ontzettend lief wat zeker hielp. Dit was Drs. Korteweg, hij had op dat moment dienst (het was natuurlijk al na openingstijd dus hij is speciaal hiervoor naar de kliniek gekomen, waar ik heb heel dankbaar voor was). Op dat moment wou ik het implantaat er zo snel mogelijk uit. Het voelde alsof het een soort van monster was. Heel gek misschien maar zo voelde het. Gelukkig had Drs. Korteweg de volgende dag zijn operatieprogramma in Bilthoven en kon hij als ik dat wou mijn implantaat er meteen voor mij uithalen die dag. Dit wou ik heel graag. Ik wou het nu gewoon zo snel mogelijk eruit hebben, ik had pijn en voelde me ellendig. Gelukkig heb ik heel vele lieve mensen om me heen die me heel goed steunde. Zonder hen had ik het niet gekund. Wel had ik meteen de gedachte van ja het moet nou eenmaal, je moet er maar mee omgaan want het implantaat erin laten kan ook niet. De dokter kon het implantaat namelijk gewoon zien zitten door het gaatje heen. Wat natuurlijk echt niet zou mogen. Dr. Rooijens had het al in 5 lagen gehecht maar mijn lichaam wou het gewoon niet. Toch is het weer fout gegaan en mijn lichaam heeft dat gaatje gemaakt omdat het de ontsteking eruit wou werken. 

 

De tijd tussen dat ik hoorde dat mijn implantaat eruit moest en de operatie heb ik heel veel verschillende emoties gehad, bang, teleurgesteld in mijn lichaam, verdrietig maar ook wel weer sterk. De situatie was nou eenmaal zo, ondertussen had ik ook weer veel pijn gekregen en ik dacht zo kan het ook niet verder. Ik heb nog een paar keer goed gekeken naar mijn borsten want wat waren ze mooi, ookal zag ik mijn linker borst niet meer echt als mooi maar meer als een soort duiveltje. Toen ik de volgende dag de operatiekamer in kwam en mijn bh uit deed en het gaasje eraf haalde zag ik dat er ook alweer een andere plek was gaan lekken, ik keek naar mijn borst en huilde. Ik lag huilend op de operatie tafel. Daar hebben ze me gerustgesteld en waren ze ontzettend lief waardoor ik rustig de narcose in ging. Toen ik wakker werd was ik rustig, maar ik wou mijn borst zeker niet zien. Ik walgde bij het idee en was bang voor hoe het eruit zag. De gaasjes werden nog een keer gewisseld voordat ik weer naar mijn kamer (en mijn moeder en vriend) mocht beneden. Daar heb ik toen in het bijzijn van hun toch besloten dat ik het moest zien. Ik kon moeilijk helemaal niet meer kijken naar die borst terwijl ik elke dag gaasjes zou moeten vervangen. Ze laten namelijk die wond een soort van open. Ze hechten het wel maar volgens mij alleen aan de binnenkant zodat je lichaam de ontsteking en bacterie uit je lichaam kan verdringen. Ze spoelen het natuurlijk schoon maar toch komt er nog meer uit. Als alles wat van je lichaam weg moet weg is groeit het vanzelf weer dicht. Ik schrok eigenlijk niet echt van hoe het eruit zag toen de gaasjes er nog op zaten. Wel schrok ik toen ik de wond voor het eerst zag. Een soort brede snee, rood... Maar goed dit wende ook snel. Ik ben nu 5 dagen verder en mijn "snee" is al voor een deel een soort van dichtgegroeid. Dit vind ik wel fijn. Ik voel me ook een stuk beter na deze operatie, de enige pijn die ik nu nog voel is als het gaasje een beetje vast is geraakt door het opgedroogde bloed wat nu nog een beetje uit de wond komt. Ik ben ook al geminderd met de pijnstillers. Ik slik nu nog 3x daags 1000mg paracetamol. Ik eindelijk weer wat dingen zelf doen en dat is zo fijn.

 

Vandaag ben ik gaan kijken naar een bh waar je een prothese in kan doen. Het viel me ontzettend mee hoe "oma achtig" deze was haha. En ik heb er dus ook een gehaald. Ik hoop dat op het moment dat mijn wond dicht is ik deze lekker kan gaan dragen. Ik kan dan wel niet allemaal open achtige topjes gaan dragen maar het is wel te doen. Ik probeer er positief in te staan. Ik kan niks aan de situatie veranderen en heb er zelf elke keer alles aan gedaan om het goed te laten verlopen maar als je lichaam niet mee wil werken dan wil het niet. Het was een huidbacterie die toch op de een of andere manier ervoor gezorgd heeft dat er een ontsteking bij het implantaat kwam en nu heeft mijn lichaam de tijd nodig om weer te herstellen. Ik heb deze vrijdag (7 april) een afspraak met Dr. Rooijens en ik ben heel benieuwd wat hij gaat zeggen. Hoe lang gaat hij adviseren het implantaat eruit te laten? Hij moet er minstens 3 maanden uit maar sommige chirurgen adviseren het er ook langer uit te laten. Ik heb wel besloten dat ik het er liever langer uit laat en dat het goed gaat dan dat het er te snel weer in gaat en ik weer door zo'n hel moet gaan. Het gekke is dat mijn rechter borst super goed gaat. Hij is echt prachtig, doet geen pijn en er is echt niks mee aan de hand. We zouden 20 april op vakantie gaan naar Sri Lanka maar we moeten deze reis helaas om boeken, ik durf het nog niet aan. 

 

Wauw het voelt echt heerlijk om mijn verhaal een keer van me af te typen. In minder dan 1 maand ben ik 3 keer geopereerd. De ene week wel de andere week niet. Je zou het niet denken maar ik had het nog veel langer kunnen maken als ik nog meer in details was getreden Ik las weinig verhalen van vrouwen die iets soortgelijks meegemaakt hadden (misschien wel niet goed genoeg gezocht) maar ik ben heel benieuwd naar jullie verhaal, hoe hebben jullie deze periode beleefd? 

 

Bedankt voor het lezen en ik hoor graag van jullie!

 

 

 

 

 

 

 

Jeeetje meisie!  Ellende allemaal. Wat ben je sterk!  Ik hoop op het beste voor je.

[Nonky]

Hoi, ik had hetzelfde als jij, prothese eruit, te snel dicht en hup weer ontsteking... In totaal van april tot nov met 1 borst gelopen....heb ik expres gedaan, alles moest helemaal goed genezen. Ik had een stoffen prothese van anita in mn bh. Ik heb van een tshirt een hoesje gemaakt omdat ik van het orginele hoesje uitslag kreeg. Zo kon ik het ook goed uitwassen door het extra hoesje. De binnenkant van de lege borst bleef wel lang gevoelig en met een harde plek erin... Nu gaat alles goed. 1 borst is nu wel iets anders, wat hoger omdat het litteken dikker was is er meer huid weggehaald. Maar het is niet storend vind ik. Ik ben wel al 48, dat is anders als je jonger bent kan je huid beter herstellen.

 Dus komt goed hoor. Herstel maar goed en geniet ff vd zomer zonder sores.

xx

[Inew]

Hallo, wauw ik lees even je verhaal en moet toch slikken en me even afvragen of dit het wel waard is. Ik ben 19 jaar, 20 worden en ik voel me erg ongelukkig met mijn A-cupje, zou heel graag een borstvergroting willen en heb al wat gespaard hiervoor. Raad je het me af of heb je iets van, ga er gewoon maar voor? Ik heb 24 juni een eerste consultatie met Dr Verdonck (Belgian Breast Clinic)

 

Trouwens, enorm veel respect voor je, ik zou hetzelfde doen, enorm veel wenen maar nadien hopen voor het beste

 

Groetjes

[Rituals]

Hee Char,

Hoe gaat het nu met je?

[CharSchmit]

Hooi @Inew, Ik zou zeggen GA ERVOOR! Mijn verhaal komt echt zelden voor. Wel raad ik je aan om een maand voor de operatie goed op je lichaam te letten. Als je ziek bent, een koortslip hebt of bijvoorbeeld je verstandskiezen moet laten trekken omdat het teveel pijn doet zou ik de operatie iets verschuiven naar een later moment. Je lichaam is dan gewoon te zwak en dan gebeuren dingen zoals bij mij gebeurt zijn. Of naja de kans is groter dan denk ik;) Ik heb dat allemaal net in de maand voor mijn operatie gehad en dat is denk ik het ding geweest wat fout is gegaan. 

 

Mijn andere borst is wel goedgedaan en ben daar echt heel erg blij mee:) Ik kan niet wachten tot de andere kant er ook weer in zit.. Ook al ben ik ook nog best een beetje bang maar dat moet wel goed komen. 

 

Als je echt graag een borstvergroting wil moet je het vooral niet laten om mijn verhaal. Dit gebeurt echt heel weinig:)

 

Liefs 

[CharSchmit]

@Nonky Haaiii sorry ik heb helemaal niet meer geantwoord! Dankjewel voor je reactie:) Ik denk dat bij mij de prothese er weer in augustus in gaat. Mijn borst voelt op dit moment heel soepel aan en het litteken is alweer een tijdje goed en mooi dicht na die extra ontsteking ;'). Het met 1 borst door het leven gaan valt me mee tot nu toe. Soms is het wel moeilijk maar had het erger verwacht. 

 

ik heb nu ook die anita prothese. Die is erg fijn vind ik:) 

 

Liefs x

[CharSchmit]

@Rituals Haai, het gaat op dit moment best goed met me:) Gelukkig is mijn borst zonder prothese nu al een paar weken heel rustig en netjes dicht. Mijn borst voelt soepel en zonder harde plekken erin. Dat stelt me wel gerust. Vrijdag moet ik weer langs de kliniek voor een controle. Ik ben benieuwd wat de dokter gaat zeggen. Mijn "goede" borst gaat ook heel goed. Is al heel mooi ingezakt en ontzettend zacht. Veel zachter dan ik verwacht had eigenlijk:P 

 

Lief dat je naar me vroeg XXX

[Inew]

1 uur geleden zei CharSchmit:

Hooi @Inew, Ik zou zeggen GA ERVOOR! Mijn verhaal komt echt zelden voor. Wel raad ik je aan om een maand voor de operatie goed op je lichaam te letten. Als je ziek bent, een koortslip hebt of bijvoorbeeld je verstandskiezen moet laten trekken omdat het teveel pijn doet zou ik de operatie iets verschuiven naar een later moment. Je lichaam is dan gewoon te zwak en dan gebeuren dingen zoals bij mij gebeurt zijn. Of naja de kans is groter dan denk ik;) Ik heb dat allemaal net in de maand voor mijn operatie gehad en dat is denk ik het ding geweest wat fout is gegaan. 

 

Mijn andere borst is wel goedgedaan en ben daar echt heel erg blij mee:) Ik kan niet wachten tot de andere kant er ook weer in zit.. Ook al ben ik ook nog best een beetje bang maar dat moet wel goed komen. 

 

Als je echt graag een borstvergroting wil moet je het vooral niet laten om mijn verhaal. Dit gebeurt echt heel weinig:)

 

Liefs 

Denk je dat het slim is om deze bijvoorbeeld begin augustus te plannen of denk je dat de hitte en het zweten meer kans op een ontsteking geeft? Wat is volgens jou een perfecte periode?

Groetjes

[CharSchmit]

@Inew Ik heb gehoord dat de warmte wel meer kans kan geven op ontsteking. Je mag sowieso de eerste 3 maanden niet met je borsten in de zon als je geopereerd bent. Maar euhm... ik ga waarschijnlijk wel in augustus mijn prothese er weer in laten zetten. Ik denk dat als je goed op let dat je je niet teveel inspant en misschien iets meer in de koelte binnen blijft en als je buiten komt in de schaduw blijft dat het wel kan... 

 

Als ik het helemaal opnieuw zou doen zou ik het denk ik laten doen in de vakantie die in oktober/november valt. Ik ga ook nog naar school. Weet niet of dat bij jou ook zo is? maar dan heb je een week waarin je niks mist en het is alweer wat kouder in die periode. Dan ben je zeker helemaal mooi hersteld als het weer zomer is:)

 

Liefs

[Inew]

@CharSchmit ik werk dus ik zou dan er voor zorgen dat ik ziekteverlof krijg voor twee weken. En tgoh ja maar ik denk eerlijk gezegd als hij me zegt dat het begin augustus kan ik geen nee ga willen zeggen omdat ik er zo ben op gefocust en het zo snel mogelijk wil ... en met België weet je natuurlijk ook niet of het dan warm gaat zijn aangezien we nog maar mei zijn en al in de zomer zitten  En in feite ben ik geen zonneklopper omdat mijn huid liever rood word dan bruin (witblond haar en blauwe ogen) maar desondanks heb ik natuurlijk het liefste dat het goed geneest..dilemma's... 

[beblessed]

Wow heftig verhaal!!

Echt superknap van je dat je er zo positief onder blijft.

 

[CharSchmit]

15 september wordt mijn linker prothese teruggeplaatst... Maaarrr nu is het zo dat volgens mij mijn rechter prothese ook te ver gezakt is Moet toch eerlijk zeggen dat het me tot nu toe wel redelijk afging maar dat ik het er nu toch wel even een beetje moeilijk mee heb. Natuurlijk zit ik nu al dik 4 maanden met "1 borst" of hoe je t dan ook moet noemen. Ik zie tegen de operatie op en ik heb er zin in. Het is heel tegenstrijdig. Maar ik dacht natuurlijk de hele tijd dat ik maar aan 1 borst geopereerd moest worden maar nu ziet het er toch naar uit dat de ander toch ook echt een hersteloperatie nodig heeft. 

 

Tussen mijn plooi en het litteken zit er 2 vingers breed ruimte. Dus het litteken zit echt op mijn borst en niet in de plooi zoals het hoort. Ik denk ook niet dat het nog "te vroeg" is om te kunnen zeggen of het echt zo is want die prothese zit er al vanaf 3 maart 2017 in. Mijn tepel zit ook een beetje aan de bovenkant en aan de bovenkant van mijn borst zit nu weinig volume. 

 

Volgens mij is echt wat fout kon gaan fout gegaan... 14 juli heb ik weer een afspraak met Dr. Rooijens en dan gaat hij kijken of het echt te ver gezakt is maar ik weet het antwoord denk ik al wel.

 

@best_boobie Zou jij even naar deze foto's kunnen kijken? Jij hebt dit denk ik al wel vaker gezien?

Ik heb bij de 2e foto lijntjes getekend waar mijn plooi zit en waar het litteken zit.

 

Dankjewel

Foto's alleen zichtbaar voor leden.

Word nu lid.