TheMonsterHasBlueEyes : 30 mei 2016 : Dr. Straten : Kliniek Heyendael

[TheMonsterHasBlueEyes]

Oke here we go! Tot gister heb ik eigenlijk helemaal geen last gehad van zenuwen. Niet omdat ik het niet spannend vond, maar simpelweg omdat ik mezelf niet geloofde. Ik heb dagenlang mijn bankrekening gecheckt, om te kijken of het geld wél afgeschreven was en ook mijn mailbox bleef niet veilig voor mijn grillen en daar checkte ik de mails dan ook iedere dag.

Eenmaal het de 30e van mei was ben ik om een uurtje of 5:30 uit bed gerold, veel te vroeg aangezien ik om 8 uur bij de kliniek moest zijn en slechts een kwartiertje moest reizen. Of tenminste... ik dacht veel te vroeg, maar tot mijn verbazing deed de boiler het niet. Na een paar tevergeefse repareer pogingen, heb ik uiteindelijk een grote bak water gepakt en heb ik mijn gewassen bij de wastafel. Een lekker begin van de dag dus. Om 7:20 kwamen mijn ouders mij ophalen en de nodige sanitaire stop maken. (Dat moet natuurlijk ook gebeuren) 

Uiteindelijk een tikkeltje te vroeg aangekomen op kliniek Heyendael, wat op zich zeker geen zonde was, want de ingang en de balie vinden was nog even een gedoe. Misschien ook, omdat er even niemand bij de balie zat en schijnbaar veroorzaakte dat wat verwarring en hebben we dus nog een paar keer gecheckt of we wel bij de juiste balie stonden. Toen iemand opgebiept met het bijbehorende knopje aan de balie en zo gauw als wij het knopje in hadden gedrukt... zo gauw stond er een enthousiaste blonde wat oudere vrouw die ons naar de kamer begeleide. We hadden nog best wat tijd, zeker omdat voor de operatie voor mij 2 uur stond, maar het wachten was goed te doen. Mijn vader en moeder hadden de scepter van de TV en ik had mijn boek "The world according to bob". Na enige tijd kreeg ik mijn pre-medicatie aangeboden en moest ik nog even wachten. De zenuwen vielen mee en dat is maar goed ook, want als ik de zenuwen te pakken krijg dan kan je beter de kamer uit gaan en de deur op slot doen. haha.

Om 9:30 was het dan eindelijk zo ver. Nog even naar de wc en toen werd ik op mijn bed naar de voorruimte voor de OK gereden. Hier waren enkele ontzettend lieve broeders en zusters aan het wachten. Waarmee ik hele fijne gesprekken heb gevoerd en mee gegrapt had. (Het hielp natuurlijk ook wel dat 1 van de broeders niet zou misstaan op de voorkant van een magazine over de gezondheidszorg) Ze vroegen nog enkele keren of ik zenuwachtig was, maar om heel eerlijk te zijn... ik werd wat drukker van het praten (groeps energie), maar zeker niet zenuwachtig. Mijn bloeddruk was wat aan de lage kant, maar gezond laag. Ik werd dan ook gevraagd of ik veel sportte, maar nee... ik ben toch een beetje lui.

Op een gegeven moment werd ik dan ook de OK in gereden en moest ik mezelf rustig verzetten van het normale bed naar het smalle operatie tafeltje. Hier waren 4 dokteren bezig waaronder minstens 1 Anesthesist en natuurlijk meneer Straten. Frans checkte nog goed na of alles klopte waaronder mijn naam, geboortedatum en het soort protheses. (Wat hij overigens ook nog een keer had gecheckt in de voorkamer van de OK) De Anesthesist praatte tegen mij en ik had duidelijk het gevoel dat dit was om te kijken hoe ver ik weg zakte. Hij gaf mij namelijk aan dat hij een pijnstiller zou geven waarvan ik erg zwaar en draaierig zou worden. Niet wetende dat hij meteen de narcose erin zou gooien. Was ik aan het vechten tegen dit gevoel, tot ik opeens merkte dat ik slomer werd en bij mezelf dacht: "Oh wacht ik moet hier aan toe geven."  Ik antwoordde nog 1 keer "Ja" en ging toen onder zeil. Het voelde prettig, omdat ik het gevoel had zelf te beslissen om niet meer te antwoorden en de narcose te laten gebeuren.

Ik heb in een soort half-droom gelegen en toen ik wakker werd in totale euforie was het eerste wat ik deed... keihard janken. Niet zo zeer omdat ik blij was om nieuwe boobs te hebben, maar ik was gewoon heel blij. (Lastig uit te leggen) Gelukkig kwamen de Broeder en Zuster die waar ik het meest mee had gepraat aan mijn bed staan. Ik had meteen na de operatie een pijn niveau van 2 en na wat extra pijnmedicatie mocht ik mijn nieuwe BH om en terug naar mijn kamer. In de eerste instantie leek mijn BH  te passen, maar na een tijdje begon de medicatie uit te werken en merkte ik dat de BH veel te strak zat. Het zeer benauwde weer hielp ook niet echt mee en ik lag op een gegeven moment te zweten in bed van de pijn en benauwdheid.

De zuster opgebiebt en pijnmedicatie gekregen en vervolgens hebben wij mijn BH vervangen door een grotere maat. Meteen nam het ergste gedeelte van de pijn weg. Omdat ik echt heel smal ben (en die opmerking heb ik echt vaak gekregen) heb ik dus minder CC in de implantaten nodig voor grotere tieten. 

Eigenlijk ging de hele dag heel goed en mocht ik dan ook om half 5 naar huis. Frans kwam even checken of alles goed zat, maar toen mochten we het volgende probleem trotseren. Het was enorm gaan storten, straten liepen vol, files op de weg en ik moest helemaal van Nijmegen naar Groningen. Uiteindelijk hebben we dan ook zo'n 4.5 uur over de rit gedaan. Wat mij veel extra pijn bezorgde, maar het ging. Al had ik liever niet mijn blaas willen legen bij een tankstation, want ik kon het muntje nog niet eens in de automaat gooien (te hoog) dus verwacht dan maar dat je een heleboel blikken krijgt. haha

Eenmaal nu thuis gaat het eigenlijk heel goed. Al zit de huid heel strak om mijn implantaten heen (Ik had echt geen grotere implantaten moeten hebben). Ik eet goed, heb geen last van bloeduitstortingen en alleen een beetje moeite met slapen door de pijn. Als heb ik daar Celecoxib voor en Paracetamol. En agh... de hele dag moe zijn en kleine dutjes zijn, vind ik eigenlijk helemaal geen straf!

Als jullie nog vragen hebben hoor ik het graag!

[Boekjoe]

Gefeliciteerd met je nieuwe boobies

Hopelijk valt het herstel je mee.

Hoeveel cc is het geworden?

[fayenne1982]

@TheMonsterHasBlueEyes heel mooi om je begin verhaal te lezen en je operatie verslag er na. Wat super fijn voor je dat je nu hebt wat je altijd al had willen hebben. Hoop dat je herstel goed verloopt en dat je van de zomer lekker kan genieten op t strand met t muziekje op de achtergrond met de tekst aangepast in yes ik HEB rieten :-).

[fayenne1982]

@TheMonsterHasBlueEyes Tieten bedoel ik Sorry. Ik tik weer een te snel.

[Sabi]

Gefeleliciteerd, geniet ervan en hopelijk heb je een goed, pijnloos herstel

[erwtje]

gefeliciteerd en een snel herstel gewenst!

[TheMonsterHasBlueEyes]

Ik zal dit topic later aanvullen. Heb op het moment bijwerkingen van Celecoxib, waardoor ik totaal in de war en lichtelijk paranoia ben. Met hier en daar een paniek aanval.

[Gast]

Ik kreeg diazepam en paracetamol en naproxen (en maagbeschermer) ik kan je dit zeker aanraden kwa medicatie!

ben benieuwd naar resultaat  ben je zelf tevreden? 

[TheMonsterHasBlueEyes]

Op dit moment probeer ik de celecobix zoveel mogelijk af te bouwen. Ben erg tevreden met het resultaat, maar ik heb alles nog wel erg strak staan. Er was van te voren eigenlijk helemaal geen ruimte ergens voor het implantaat. Dus ik zie nu ook dat de spier die erover heen loopt het implantaat ietsjes indeukt en iedere dag ietsjes meer oprekt.