YR : 28 maart 2016 : Dr. Straten : Kliniek Heyendael

[YR.]

Ik zal mij even voorstellen, mijn naam is Yvet, 23 jaar.

Al tijden denk ik aan een borstvergroting, ben net als vele anderen helaas opgezadeld met een cup A75 maar nu ben ik zover dat ik hier ook actie in wil ondernemen.

Ik ben mij de laatste tijd aan het oriënteren op het internet over de mogelijkheden, kosten en waar ik een consult / operatie zou willen laten doen..

Zelf zit ik te denken aan een C cup, ik ben 1.81 lang en 65 kg. In de hoop dat dit me zal staan.

Heb zelf al mailtjes uit gedaan naar klinieken en heb ook al een aantal telefoontjes met informatie terug gekregen, wat ik zelf heel prettig vind. :-)

Het probleem is dat ik momenteel het geld er helaas nog niet voor heb, dit mijn ouders nog moet vertellen (deze gedachten nooit met hen gedeeld en geen idee of zij dit accepteren.) en dan is er nog het probleem; werk. Hoe zij hier mee om zullen gaan.

Ik hoop dat ik via dit forum wat wijzer zal worden in hoe jullie met zulke dingen omgaan en over ervaringen zelf. :-)

Fijne avond,

groetjes!

[nails_7]

hoi yvette

ik ben nails

ik zit zelf opgezadeld met met een cup aa en ik hoop naar een volle b tegaan met 200cc meer gaat helaas niet bij mij. omdat ik maar klen ben, en ik wil graag natuurlijke borsten.

ik ben naar kliniek amstelveen naar dr karim geweest.

succes xx

[YR.]

Hoi allen!

Sinds kort ben ik zover dat ik mijn droom waar wil maken; een grotere cup. (nu A75)

Nu is mijn vraag,

Ik woon al tijden niet meer thuis maar mijn ouders zijn nog niet op de hoogte over dat ik actie wil ondernemen.

Hoe vertel je ze zoiets?

Ik doe dit natuurlijk voor mijn eigen geluk maar heb geen idee hoe ik het mijn ouders moet vertellen en of zij dit zullen accepteren.

Iemand ervaring in het vertellen op werk? Hoe reageerden zij hier op.

Ik werk in de zorg, dus zal dan 6 weken geen zwaar werk kunnen doen, wat lastig zal zijn.

Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!

Ik durf nog geen consult aan zonder hen op de hoogte gebracht te hebben, maar wil het erg graag!

[Sabry]

Ik had hetzelfde... ik wist van mijn moeder (ziekenhuis werk) dat zij heel veel complicaties zag op haar werk (m.n vroeger) en ik wist..ofja dacht.. ook dat ze het niet zou waarderen omdat ze zelf grote borsten heeft en daar ook nog wel eens flink over klaagt ( ik ben er jaloers op haha zeg ik haar ook altijd ) en daarnaast heeft ze me altijd bijgebracht 'je bent prachtig zoals je bent' en dat meent ze oprecht zoals alleen moeders dat kunnen. Dusja ik maakte me enorm zorgen vooral omdat toen ik het een keer terloops zei in een gesprek over borsten ze zowat tegen het plafond vloog haha.

Vandeweek waren we ontspannen samen winkelen en ik zat vol stress.. ik wou het zeggen en zei toen nee laat maar. Toen wou ze het natuurlijk weten. Toen zei ik met een brok in mn keel wat ik graag wil... toen was ze even stil.. even processen in haar hoofd denk ik haha.. en toen zei ze ' ach meid je bent volwassen, het is jou lijf en je moet doen waar jij je goed bij voelt. Ik vind je al prachtig. Nouja toen begon ik te snikken en vertelde haar alles en toen werd het echt een leuk gesprek en was ik super opgelucht... mn moeder heeft uiteindelijk zelfs wat kleren voor mij betaald en gezegd stop dat maar in je spaarpotje...nou dat vond ik zo lief!

Ik ben blij dat ze me steunt.

Mn vader heb ik het nog nie5 durven vertellen maar mn moeder vond ik het belangrijkst dat ik weet dat zij ook achter me staat (mannen begrijpen dat mss toch minder goed ofzo) en ze zei dat ik me niet door mn vader op de kop moet laten zitten. Haha

Hoop dat je daar wat aan hebt. Al is denk ik iedere reactie anders en ligt het aan hoe je het brengt ja ik zei het maar gewoon maar mn moeder voelde mn spanning wel denk ik.. dat hielp denk ik wel.. ghehe..

Groetjes

[mdy]

Ik zou vooral duidelijk maken dat het JOU gelukkig maakt! Ik denk dat elke ouder niets liever wil dat zijn/haar kind gelukkig te zien.

En ik weet uit ervaring dat als je informatie op hebt gedaan en laat merken dat je je hebt ingelezen en er goed overna hebt gedacht, dat je het ook serieus meent, je ouders het eerder zullen begrijpen.

Ik was 14 toen ik al riep dat ik grotere borsten wilden, mijn ouders zijn dus gewoon jaren voorbereid en gelukkig kom ik sowieso uit een gezin waar alles besproken wordt.

Maar mijn ouders zijn zelf niet uitbundig en ik had al jong een voorliefde voor tattoos...en het enige wat hielp was hen te laten zien dat ik wist wat ik deed en geen impulsieve keuzes maak.

Dus vertel je ouders alles, over implantaten, de complicaties, de operatie...dan zullen ze je echt wel begrijpen!

succes meid

[Sabry]

Tegen mn teamleider heb ik voornamelijk gestameld aan de telefoon hij was heel zakelijk ging het navragen bij personeelszaken maar ik krijg geen ziektewet. .et slim roosteren kan ik 2.5/3 weken vrij zijn en hij baalt dat ik niet kan ingrijpen(ggz vpk) maar zegt ook dat hij me niet kan verbieden me te laten opereren... dus ja.. was niet zon succes al met al.. vraag me sterk af of ik nu nog wel n vast contract krijg met mn rare gestamel ghehe. Ik zou dat deze maand horen... fingers crossed. Als ik deze 3weken vrij rond kan krijgen met tl en roosteraar dan wordt mijn datum eind nov jeeeej

[YR.]

@Sabry, dankje voor je bericht!

Ik kan mijzelf heel goed verplaatsen in je.. ik ben precies zo; ik wil het zeggen maar weet niet hoe, komt een gespannen sfeer en heel ongemakkelijk gooi je het er dan uit. Mijn moeder heeft al een angst voor de piercings gehad die ik heb, was ze het ook niet mee eens maar ze weet dat ik toch doe als ik iets wil.

Vind het alleen wel een spannend onderwerp, is niet een allerdaags iets.

Net wat jij zegt; moeders vinden je al mooi zoals je bent.

Mijn vader zal ik het niet vertellen, waarschijnlijk mijn moeder zodra zij het weet. Mijn vader kan niet zo goed omgaan met zulke dingen. Gaat er beetje "pesterig" mee om.

@Mdy, dankje voor de tips!

Dat is sowieso een goeie, zal ik zeker doen. Mijn moeder kennende zal zij zich er zelf ook in verdiepen.

Het is wel spannend zoiets vertellen, net wat ik zei; mijn moeder die al tegen piercings is en mijn vader die ermee zal pesten.

[lipgloss82]

Ik ben 33 en woon al 11 jaar op mezelf. Zie mijn ouders ook niet vaak, dus heb het ze ook niet verteld. Ik droeg altijd voorgevormde bh's, zodat het allemaal wat groter leek en denk dat het ze niet eens zal opvallen als ze me weer zien. In tegenstelling tot jou vind ik het helemaal niet belangrijk wat zij ervan vinden. Tis mijn leven, mijn lichaam en heb niet de behoefte gevoeld om het ze te vertellen.

Volgend jaar ga ik wel met mijn moeder op vakantie, dus wellicht dat ze he dan wel opvalt Dan zal ik het ook wel eerlijk vertellen als ze ernaar vraagt maar anders niet.

[Gast]

Hoe vertel je zoiets? Ik zou zeggen gewoon zeggen wat je gaat doen en daarna vertellen waarom. Ik snap dat het misschien prettig zou zijn als ze achter je beslissing staan, maar het is en blijft iets wat je voor jezelf doet en niet voor een ander. Je moet doen waar jij je goed bij voelt en gelukkig van wordt.

Ik heb het zelf ook gewoon op tafel gegooid zeg maar hihi. Mijn vader vond het natuurlijk onzin en ik was niet goed whaha. Dit gewoon omdat hij het eigenlijk heel eng vond omdat ik me zou laten opereren.

Op mijn werk heb ik het eigenlijk alleen aan mensen verteld die dichtbij mij stonden. Verder gaat het niemand wat aan. Ik heb het immers voor mezelf gedaan Als mensen het zouden vragen of het gaat toevallig over dit onderwerp dan zou ik er geen geheim van maken.

Aan iedereen die ik het heb verteld hebben heel positief gereageerd. Niemand had het verwacht dat ik dit zou doen of heb gedaan.

Het was een beslissing die ik echt 10 jaar eerder had moeten nemen.

[Sabine8]

Ik heb het tot nu toe (behalve aan m'n vriend) nog aan niemand vertelt.. Mijn omgeving weet ook niet dat ik zulke kleine borsten heb, omdat ik altijd een flinke push up aan heb. De laatste tijd draag ik expres ook super xxxl push up bh's, zodat het verschil minder opvallend is straks. En zodra ernaar gevraagd wordt ga ik het niet ontkennen

[pammetje]

Mijn man heeft het aan zijn moeder verteld :-( Haar reactie had ik eigenlijk niet verwacht , maar ze gaf mij groot gelijk en snapte mij ook helemaal.
Heb het er tussen neus en lippen door wel met mijn ouders over gehad , maar die zeggen dat ik in een gezond lichaam niet moet laten snijden. Tja mijn moeder en zussen die stonden vooraan de rij met het uitdelen van borsten.

Denk dat ik het ook pas ga vertellen als ik geopereerd ben.

[katoke81]

Ik heb eerst aan mijn vriend verteld dat ik erover dacht om een BV te laten doen. Samen met hem op consult geweest en de afspraak gemaakt voor de operatie.

Nadien heb ik het aan een vriendin verteld omdat zij ook een BV heeft laten doen, dus even vragen aan haar waar ik me aan kon verwachten ed.

Het weekend voor de operatie heb ik het aan haar vriend ook verteld, omdat we plannen aan het maken waren met hen over een weekende weg het weekend na mijn operatie.

Een week na mijn operatie zijn we gaan eten met een ander bevriend koppel, en de vrouw had mijn pleister gezien en vroeg dus hoe of wat. Dus heb ik het haar gezegd.

Verder heb ik het aan niemand verteld. Mijn moeder en mijn zus en mijn schooouders en schoonbroer/zus hebben mij al gezien na de operatie, maar ze hebben niets gemerkt. Tegen mijn werkgever heb ik gewoon gezegd dat ik vakantie wilde, tegen mijn collega's ook.

Ik heb de BV voor mij laten doen, dus waarom zou ik het aan iedereen gaan vertellen? Moesten ze er naar vragen, antwoord ik er wel eerlijk op.

[YR.]

Dankjullie voor de reactie!

Het is niet dat ik het aan iedereen wil vertellen, maar mijn ouders heb ik wel zo'n band mee dat ik mij schuldig zou voelen als ik het ze niet zou vertellen.

Werk zal het wel moeten weten omdat ik dan een aantal weken geen zwaar werk mag doen en ik werk op een afdeling in de zorg waar alleen maar zwaar werk is..

Mijn vriend is op de hoogte, die heb ik het als eerst vertelt en zal ook wel mee willen op consult. Verder weet een hele goede vriendin van mij het ook, omdat zij ook een bv wil maar zij nog twijfelt.

Verder gaat het inderdaad niemand iets aan.

Ik doe dit ook echt voor mijzelf, wil het super graag!

Ik ga sowieso snel een consult aanvragen!

[motormuisje]

Lastig he... ik zit er al jaren over na te denken en wil nu ook overgaan op een borstvergroting.

Het moeilijkste vind ik nog hoe ik het aan mijn moeder moet vertellen. Ben *&^% 30 en maak me daar nog druk om...

[Noraa]

Vandaag tegen mijn teamleider verteld ivm een week vakantie opnemen. Was er zelfs zenuwachtig voor haha. Ze reageerde heel positief, dat ze het wel knap van me vond dat ik zo'n keuze durfde te maken:) ik hoef zelfs geen vrij te nemen want het valt onder 'arbeidsongeschiktheid'! Wil het wel verder tegen mijn kantoor geheim houden, ik ben gewoon die week ziek:p

Volgende stap:mijn ouders haha

[YR.]

@motormuisje Ik snap wat je bedoelt, het is toch je moeder hé. Ik zie haar dit weekend, misschien zeg ik het dan wel.

@Noraa Kijk, wat super om te horen, maar ben je niet langer vrij nodig? Een weekje is wel kort of is dat mogelijk met jouw werk?

Succes met het vertellen aan je ouders!!

[Noraa]

Ik denk zelf dat ik aan een week genoeg heb, heb een kantoorbaan. Plus ik wilde gewoon vakantie nemen, dan ga ik niet zeggen: owww krijg ik ziektewet, doe dan maar gelijk 2 weken vrij!!;p

Daarbij wil ik het m'n collega's niet vertellen en als ik langer dan een week ziek bent valt het ook op.

[pammetje]

Gisteren aan mijn moeder verteld dat ik de stap ga zetten. Gelukkig reageerde ze heel positief (en mn stiefpa ook)
Daarna door naar mn vader om het te vertellen , die was not amused. Zal wel een vaderdingetje zijn.

Mijn baas weet het inmiddels ook...Die gaf zelfs nog wat advies en denkt graag mee.(zijn vrouw en dochter hebben ook een BV ondergaan)

[lipgloss82]

@Noraa, ik denk dat een week echt niet genoeg is.

Ik heb zelf ook een kantoorbaan en had na een week écht nog niet kunnen gaan werken! Ik ben 2 weken erna weer begonnen, maar mijn vriend heeft me de eerste week (dus tot ik 3 weken PO was) elke dag gebracht en gehaald, daar was ik echt blij mee.

Ik merkte dat ondanks dat ik een kantoorbaan heb ik toch de eerste week nog ongemakken/pijntjes had als ik teveel deed(ff die zware ordner uit de kast pakken of die zware tussendeur opentrekken, van dat soort simpele dingen)

Het is natuurlijk bij iedereen anders hoeveel pijn je hebt, maar kijk er niet te licht tegenaan hoor! Het is toch een hele operatie en als je te snel teveel wil doen heb je kans op complicaties en dat wil je natuurlijk niet!

Is slechts een tip, maar ik zou het in het begin echt ff rustig aan doen.

Sorry voor het offtopic antwoord!

[YR.]

@Pammetje, wauw geweldig, ik ga het morgen denk ik vertellen, ben dan daar.

Fijn dat je een baas hebt die dit zelf ook heeft meegemaakt en mee wilt denken. Vast een opluchting.

@lipgloss Geen probleem, heb dan geen kantoorbaan maar een weekje lijkt mij ook weinig.

[Noraa]

@lipgloss82: Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, zal het ook niet te licht opvatten haha. Heb t wel specifiek aan dr Straten gevraagd en die gaf aan dat het prima moet kunnen. Tuurlijk verschilt het per persoon, ik moet het zelf maar beleven haha:p Misschien lig ik wel 2 weken aan bed gekluisted

[SamanthaRomy]

Ik moet dinsdag ook weer aan de slag. Op kantoor. Ben dan 2 weken po. Moet zeggen dat ik liever nog een week extra had gehad. Maar is niet anders. Hoop dat het goed gaat.

[lizz1808]

Noraa als je voor de spier krijgt kan dit mogelijk zijn om na een weekje terug aan de slag te gaan.

Dual plane = uitgesloten na een week ( althans toch in zoverre met wat ik hier al gelezen heb)

[lizz1808]

Nu even op het topic zelf.

Mijn vriend en beste vriendinnen wisten het als eerst dat ik aan het rondhoren was voor een bv, ook niet moeilijk om het tegen hun te vertellen trouwens, zij waren al op de hoogte van mijn complex hierover.

Mijn ouders was een ander paar mouwen (ondanks dat ik er 29 ben) , heb het hun pas verteld deze week dus een kleine 2 weekjes voor men bv.

Had het via sms verteld en erna gebeld.

En ik verschoot enorm van hun positieve reactie, niet verwacht!!!

Op het werk ga ik het niet vertellen, hoop ook dat ze niets merken, en dat het weer tegen dan koud genoeg gaat zijn, zodat ik toch een beetje laagjes en losse truien of een poncho kan aandoen.

Veel succes nog!

[Noraa]

Vanavond trouwens mijn ouders verteld. Ik moest gewoon huilen van de zenuwen hahah. Maar ze reageerden heel positief en staan gewoon achter mijn besluit! Ben wel blij dat ik dat nu achter de rug heb XD