Marta : 14 september 2015 : Dr. van Renterghem

[Marta]

Hallo,

Ik ben 26 en denk er aan om me in oktober te laten opereren door dokter Van renterghem, dit voor een borstvergroting.

Ik heb al heel mijn leven geen borsten, ik kan de kleinste aa-cup niet gevuld krijgen want zelfs die blijven maar op een rare manier openstaan. Ik heb dus besloten dat ik er eindelijk iets aan moest doen. Bij mijn eerste afspraak heeft de dokter mij een C-cup aangeraden, aangezien ik best wel atletisch gebouwd ben en brede schouders heb.

Maar jammer genoeg kon de dokter mij geen voor en na foto's laten zien omdat dit verboden is. Ik vroeg mij af of er hier nog dames waren die over hun ervaring bij deze dokter kunnen vertellen, en eventueel voor en na foto's kunnen aanbieden aan mij.

Ik ben langs een kant heel erg zenuwachtig. Toen ik het voorbeeld-implantaat instak leek het alsof een borst helemaal niet pastte bij mij, ik was dit zicht niet gewend... mijn vriend vond het wel heel mooi en in proportie.

Alvast bedankt.

[Jeske]

Heykes,

Ik heb me 13 jaar geleden laten opereren bij Dr Luc Van Renterghem en alhoewel het een moeilijke operatie was omwille van een groot verschil van borsten en nog een tubereuze borst en dergelijke, is dit heel mooi en netjes gebeurd. Ik was van een AA en B naar een grote C gegaan. Ik ben ook nogal redelijk groot en vond dit zeker niet uit proportie.

Nu 13 jaar later en een zwangerschap en aantal kilo's minder, ga ik me 2 November terug door hem laten opereren om de implantaten te laten vervangen en een borstlift te laten doen aan 1 kant. ik was er toen heel content van maar heb spijtig genoeg van die periode geen na-foto's om te laten zien.

Ik heb ook al eerst bij andere dokters op consult geweest maar voelde ik met niet zo goed bij en na al die jaren terug bij hem binnengestapt en na een 15 min al direct met een afspraak terug buitengegaan. Voelde met direct terug op mijn gemak bij hem :-)

Veel success alvast!

Grtz Jeske.

[Water]

Misschien heb je wat aan dede voorbeelden; deze link heb ik ook hier gevonden:

http://www.breastimplantsusa.com/before-after-photos/breast-augmentation/size/A-to-D.htm

[Marta]

Hallo iedereen,

Jeske, alvast bedankt voor je verhaal. Ik wens je heel veel succes met je operatie.

Ik had inderdaad ook een heel goed gevoel bij deze dokter. Hij heeft tijdens mijn consultatie mijn belangrijkste vragen beantwoord die mij al die jaren al tegenhielden: Ik ben een bokser en heb altijd gedacht dat ik nooit nog push ups zou kunnen doen, of deel zou kunnen nemen aan de bokslessen. De dokter zei me, wanneer ik lang genoeg genezen ben, dat ik al deze dingen nog steeds zal kunnen doen in mijn leven op hetzelfde niveau.

Dit heeft mij de moed gegeven om er nu nog aan te beginnen. Ik weet wel dat ik realistisch zal moeten zijn, en zeker het eerste jaar mijn borstspier zal laten rusten.

Ik heb mijn afspraak gemaakt, en wordt maandag 14 september geopereerd. Ik ben heel erg zenuwachtig, en ben vooral bang voor het wakker worden in de recovery room. Mijn vriend zal de eerste dag bij mij thuis blijven, mijn moeder blijft de rest van de week thuis bij mij.

[Marta]

Hallo,

Ik ga morgenavond (donderdag 10/9/15) nog een keer langs bij de dokter. Ik heb namelijk de laatste nachten amper een oog dichtgedaan en heb veel last gehad van paniekaanvallen. Mijn operatie zou maandag 14/9/15 plaatsvinden.

Ik heb me namelijk heel erg bang laten maken door mijn nicht, die ook bij deze dokter is geweest. (Ik heb van haar moeder reeds gehoord dat ze heel erg jaloers is... maar dat betekend nog steeds niet dat haar woorden me niet kunnen raken natuurlijk).

Ze zei me dat ik nooit nog zou kunnen pompen (opdrukken, push ups), omdat mijn borst er dan raar uit gaat zien. Dit beangstigd me enorm, aangezien de dokter zei dat dit geen probleem zou zijn en ik wel nog recreatief wil boksen in de toekomst.

Ook vertelde ze dat ze wakker werd in de recovery room door de immense pijn die ze voelde, maar dat ze haar ogen niet openkreeg en niemand kon roepen. Op deze manier wakker worden beangstigd me nog het meest, ik heb er elke nacht nachtmerries over en kan er haast niet meer van slapen.

Vandaar dat ik morgen nog een keer al mijn vragen zou willen stellen aan de dokter, zodat ik weet of ik nu naar mijn nicht moet luisteren of niet. Als ik echt geen push-ups meer zou kunnen doen in de toekomst, dan zou hij er niet over liegen toch?

Het is niet zomaar een ingreepje waar ik licht over doe, dit is voor de rest van mijn leven. Soms begin ik te huilen en denk ik "Wat steek ik nu toch allemaal in gang? Waar ben ik mee bezig?", een uur later denk ik dan weer "Wat gaat het leuk zijn om eindelijk BH's te shoppen, en om nooit meer te horen dat ik misschien voor een bikini in de kinder-collectie moet gaan."

Wat zijn jullie gedachten over mijn ervaring? Alle steun en info is welkom.

Groetjes,

sportieve angsthaas

[Daphne31]

Misschien heb je wat aan dede voorbeelden; deze link heb ik ook hier gevonden:

http://www.breastimplantsusa.com/before-after-photos/breast-augmentation/size/A-to-D.htm

das een hele mooie site, dank voor het delen!

[Ingrid k]

*** Over je vraag over de push-ups. Ik heb mijn prothese achter de spier, en kan gewoon push ups doen hoor, ik ben zelfs bodypump-instructrice, en geef 4 lessen per week, en daarbij train ik mijn borstspier ook nog eens best wel zwaar, totaal geen last of krachtverlies ofzo. En ok, als ik mijn borstspier aanspan zie je mijn borsten naar buiten bewegen, naakt dan, want in shirt zie je hier niks van! Dan over het wakker worden. Het kan natuurlijk best zijn dat je pijn hebt, of ligt te klappertanden, maar mijn ervaring is dat de verpleging op zo'n uitslaapkamer echt superlief is en gelijk komt met pijnstilling en warme dekentjes enzo hoor. Waar opereerd deze arts? Ook in het St-Augustinus?

Laat jezelf niet zo bang maken, ieder ervaart het op zijn eigen manier. Komt allemaal goed,

X Ingrid.

[Marta]

Bedankt iedereen voor jullie verhaal en links tot nu toe, Jesse, Water, Ingrid K!

Ingrid K, dat klinkt heel erg positief en geeft me weer hoop dat ik toch nog op de boksles kan. Push-ups en stoten werkt natuurlijk heel erg vanuit de borstspier, en vrij explosief. Ik ben blij dat er kans is dat ik geen krachtverlies ga merken. Neem jij ook supplementen? Ik vraag me af of glutamine, proteine en BCAA's zouden helpen bij het herstellen van mijn spier (zoals ze bij fitness doen). Ik heb ze hier altijd thuis liggen, maar als ze niet echt behulpzaam zijn dan hou ik ze gewoon klaar voor wanneer ik weer zal kunnen trainen. Ik ga het morgen vragen aan de dokter!

Ik word inderdaad geopereerd in St-Augustinus. Ik heb in ieder geval al heel wat leesboeken klaarliggen voor als ik thuis zit. Ik ga nu van zes keer trainen per week naar thuis stilzitten, dit gaat even doorbijten zijn! Gelukkig ben ik een echte boekenworm en ga ik net zo goed genieten van mijn vrije tijd.

Als ik zo eens langs ga in de hunkemöler, dan word ik ook wel happy dat ik eindelijk van die leuke BH's en andere dingetjes ga kunnen aanschaffen.

Groetjes

[Ingrid k]

*** Goed zo! Wat ik deed voor herstel was lekker veel eiwitten eten. Ikzelf neem geen supplementen, maar ik neem t in de vorm van b.v. platte kaas, en gewoon eiwitrijke voeding. Joh, bij mij in de pumples zitten een heleboel dames met protheses en ik hoor niemand zeggen dat ze geen push up oid kunnen ivm de borsten. En t vormverschil bij aanspanning zul je misschien wel zien, maar je staat toch niet in je blote boobies te boksen he ;-) Ik ben ook voor al mijn operaties in t St-Augustinus geholpen, maak je daar maar geen zorgen over, superlief altijd voor me geweest hoor, ze doen alles om t zo comfortabel voor je te maken.

X

[Marta]

Hallo,

Ik ben net terug van mijn tweede consultatie. Ik zou inderdaad nog push ups kunnen doen zoveel ik wil, zonder dat de prothese naar buiten wordt geduwd. Joepie!!

De dokter raadde me een grote C aan. Ik had altijd eerder grote B, kleine C in gedachten (misschien uit veiligheid omdat ik echt van NIKS kom..). Toen ik beide prothese in had, kleine en grote C, merkte ik weinig verschil tussen die twee. Hij zei me dat ik met de kleine C een eerder sportieve look had, en met de grote C een meer vrouwelijke look.

Ik ben 1m63, niet zo heel groot dus. Ik ben wel een atletisch gebouwd type (grote quads, armspieren,...) Ik vertrouw er op dat de dokter weet welke maat ik moet nemen om in proportie te zijn. Hij zei me dat ik waarschijnlijk spijt zou hebben van "net niet dat ietsje meer" als ik voor de kleine C zou gaan.

Hij zei me ook dat ik mijn angsten over het ontwaken met de anesthesist kon bespreken, zodat deze er rekening mee kon houden. Ze spuiten namelijk drie dingen in (voor bewustzijnsverlies, voor verdoving van de pijn, en spierverslapping), en het zou kunnen dat het ene wat langer werkt dan de andere. Als de spierverslapping dus het langst werkt dan wordt je inderdaad wakker en voel je pijn, maar kan je je niet bewegen. Zolang er rekening mee kan gehouden worden ben ik tevreden.

Ik vind het fijn dat jullie er voor me zijn!

[Marta]

Vanmorgen werd ik geopereerd rond half negen.

Ik moest me eerst omkleden in een schortje, sokjes en een haarnetje. Mijn kledij en persoonlijke spullen werden in een kastje op wieltjes opgeslagen, zodat ze het naar mijn kamer konden rollen. Ik moest eerst wachten in een box, waar het naaldje voor de baxters en dergelijke in mijn arm werd gestoken. De verpleegster vond mijn ader makkelijk, maar kon hem er niet in steken. Ze bleef er maar in en uit prikken, en na een tijd hoorde ik haar tussen haar tanden door "ssshit" zeggen. Er hing bloed aan mijn arm en ze had mijn ader doorprikt.

Dan heeft ze het maar op een andere plaats gestoken, in mijn armplooi. Dit gaat iets makkelijker maar is eigenlijk niet zo goed omdat je het dan kan afknellen als je je arm dichtplooit.

Daarna moest ik opstaan en naar de operatiekamer wandelen, met een dekentje rond me. Ik werd op de operatietafel gelegd en het buisje voor de verdoving werd aan mijn arm vastgemaakt. Aan de tafel monteerden ze twee uitstekers waar ik mijn armen op moest leggen, ik voelde me net Jezus aan't kruis.

Daarna begonnen ze snel aan de verdoving en ben ik zachtjes onder narcose gegleden. Wat later werd ik wakker in de recovery room. Ik had enorm veel pijn, alsof er een wagen over me was gereden, en mijn keel voelde ook heel pijnlijk aan. De combinatie van druk op mijn borstkas en keelpijn zorgde voor een enorm verstikkend gevoel, ik kon amper ademhalen en moest het zo rustig mogelijk doen, ik moest uiterst geconcentreerd blijven bij elke ademhaling.

Er werd mij gevraagd op schaal van 1 tot 10 hoeveel pijn ik had. ik antwoordde "negen" en kreeg pijnstillers via mijn baxter. Heel wat later vroegen ze mij dit opnieuw, en antwoordde ik "zes", ik kreeg dus nog wat.

Daarna werd ik naar mijn kamer gereden, en al gauw stond mijn vriend daar ook. Daar heb ik het nog voor een lange tijd moeilijk gehad met ademhalen, en toen ik van de verpleegsters rechtop moest staan om eens te gaan plassen dacht ik echt dat ik nooit nog recht zou raken. Na heel wat gesukkel toch op het toilet beland, en daar werd ik ff heel erg misselijk. Ik ben dan terug op bed moeten gaan liggen, met het voeteinde omhoog. Dit heeft goed geholpen, ik kon beter ademen en had minder pijn, ik ben op deze manier voor een goede poos in slaap gevallen.

Na dit dutje voelde ik me veel beter. De pijn was draaglijker, keelpijn was weg en ik kon terug beter ademen. Vanaf die moment wou ik echt naar huis gaan. Wat later zijn ze mijn drains er komen uithalen, wat niet pijn deed maar je voelde wel iets dat uit je borst schoof, en kon ik naar huis.

Nog even de rolstoel in tot aan de ingang, en dan de auto in. Ik heb hier thuis alvast heel wat kussen op een stapel liggen zodat ik lekker rechtop kan slapen, en nog aan elke kant een kussen voorzien zodat ik niet per ongeluk op mijn zij kan rollen.

Ik kan zelfstandig naar het toilet gaan, kan tot nu toe zelf in en uit mijn bed raken. Ik ben benieuwd voor vannacht en morgenvroeg!

Mijn borsten zien er nog heeeel strak en puntig uit voor de moment. Ze zitten ook echt heel hoog in mijn borstkas. Ik vermoed dat ze met de tijd nog ronder worden en gaan zakken.

Slaapwel, ik ben benieuwd wat dit gaat geven!

[Lorenita]

Hey goed dat ze er bij jou al inzitten heb ook heel veel angst voor de opratie wou dat het al voorbij was heel veel succes met je herstel xx

[Water]

Wat een leuke update Marta en fijn dat het allemaal goed gegaan is! Gaat vast heel mooi worden; zet je er binnenkort ook foto's op? Sterkte; de eerste dagen zijn heel pijnlijk, ik heb ze ook achter de spier.

[Marta]

Hallo,

de pijn valt goed mee. Ik heb van bij het boksen al een paar keer gekneusde ribben gehad, dit valt ermee te vergelijken. Ik heb ook meer druk dan echt pijn, alsof ik een corset om heb dat veel te strak staat aangespannen.

Ik heb vannacht rechtop geslapen, en mijn wekker om de vier uur laten afgaan voor een dafalgan forté te nemen.

Veel uren heb ik niet geslapen maar ik denk wel voldoende.

Ik heb gebeld met de dokter om een afspraak voor de draadjes, de secretaresse zei dat die er meestal na een week worden uitgehaald. Maandagavond (21 sept) gaan ze eruit! Ik ben benieuwd.

Ik kijk vooral uit naar de moment dat mijn borsten wat gezakt zijn. Zoals ze er nu uitzien vind ik het een beetje grappig er uit zien. Ze zitten heel hoog. Ik zal met met de tijd een goede voor/na-foto proberen uploaden.

[Marta]

*Lorenita, veel succes. Ik had ook eerst zoveel angst, maar nu ik weet hoe het er aan toe gaat kan ik je alleen maar zeggen dat het allemaal draaglijk gaat zijn!

[Lorenita]

Dank je wel, de schrik gaat pas weg zijn alst voorbij is krijg er zelfs nachtmerries van hahaha xx

[Sammy1]

Dank je wel, de schrik gaat pas weg zijn alst voorbij is krijg er zelfs nachtmerries van hahaha xx

OW meid probeer er niet teveel over na te denken, mij is het net als Marta ook heel erg meegevallen, en ik kon geen pijnstilling nemen ivm misselijkheid van de narcose(heb ik altijd)

Maar makkelijker gezegd dan gedaan.

Maar je weet waar je het voor doet!!

Succes.

En Marta, succes met je herstel!

[Marta]

Dank je wel, de schrik gaat pas weg zijn alst voorbij is krijg er zelfs nachtmerries van hahaha xx

Arme meid, ik had ook veel nachtmerries. Je begint te denken van "waar ben ik toch aan begonnen?". Ik voelde me zelfs als een slecht mens omdat ik mijn genen zou gaan bedriegen. Ik denk dat dit allemaal fases zijn waar iedereen zowat door moet.

Ik hoop dat onze verhalen helpen.

Ik ben nu al dag drie P.O., en ik heb de laatste dagen weinig pijn gevoeld. Wel af en toe natuurlijk als ik moet gaan opzitten en dergelijke, maar voor de rest voel ik mij alsof ik in een heel strak korset zit en ben ik beperkt in al mijn bewegingen. Ik loop ook krom rond, want mijn vel lijkt niet soepel genoeg voor een rechte houding. Ik voel me net een raptor als ik zo door de keuken kom strompelen.

Verder heb ik ook heel veel bewegingsdrang, maar ik kan er niets mee aangezien ik amper kan bewegen. Ik ben ook een die hard-buikslaper, en ik krijg het nu al op mijn heupen van steeds op mijn rug te liggen. Ik krijg er zelfs rugpijn van, dus vaak ga ik gewoon op de rand van mijn bed zitten in plaats van te liggen.

Ik zet mijn wekker om de vier uur voor een dafalgan forte in te nemen (bruistablet omdat die iets sneller zouden worden opgenomen).

Voor de rest heb ik allerlei oude films klaarliggen, zodat ik de dagen kan doorbrengen in puur jeugdsentiment: watership down, the last unicorn, the dark crystal, labyrinth, anastasia, the iron giant en a little princess.

Als je nog vragen hebt, stel maar! Of als iemand nog andere goede tips heeft, altijd welkom.

[Marta]

Hallo allemaal,

het is nu drie weken geleden sinds ik mijn borsten heb laten vergroten en ik heb een vraagje voor jullie:

Mag ik verwachten dat de borsten met de tijd kleiner worden? Ik heb namelijk het probleem dat ik ze voor de moment veel te groot vind, ik heb er vandaag zelfs voor zitten huilen. Ik vind dat deze maat helemaal niet bij me past.

Volgende week moet ik terug naar de dokter voor de check-up, maar de vraag is zo dringend voor mij dat ik niet kan wachten tot dan.

[Essay350cc]

Jep! De eerste weken zitten ze hoog en gevuld met vocht. Ik vond ze in het begin zo groot, dat ik dacht; als ze zo blijven gaan ze eruit. Nu, 7 weken po, ben ik enorm blij met ze

[Melan]

Ja geeft het even meid, het is miss ook nog een deel vocht. En zodra ze zakken naar een natuurlijkere plek ziet het er heel anders uit. Ik vond ze ook te groot. Nu niet meer. Maatje meer had best gekunt hahahaha

[Marta]

Ik ben benieuwd! Ik hoop echt dat dit gevoel weggaat. Je hebt heel veel geld en pijn doorstaan om er beter geproportioneerd uit te zien, het zou jammer zijn dat ik mijn zelfbeeld helemaal niet heb geholpen.

Ik ga nog even geduld tonen. Hoeveel zijn jullie kleiner geworden als ik dat vragen mag? Kan ik een cup-maat kleiner verwachten dan?

Ik had namelijk gevraagd om een C, en wanneer ik mijn eerste BH ging kopen dan ben ik uitgekomen op een D...

[BrownieG]

Niet huilen en twijfelen aan jezelf!

Zit nu nog vocht in je borsten! Geef het ook tijd om in te dalen!

Bij mij zijn ze wel groter in cup geworden na het dalen maaaaaaarrrr let op; de volume is naar onderen gegaan waardoor ik een grotere bh moest kopen. Ze zijn in mijn ogen een volle D maar draag wel E/F. Ze zijn dus niet groter geblazen, kleiner of groter geworden als je mij begrijpt... Je borst vormt zich zeg maar..Pff wat een uitleg weer he..

Hoop dat je het snapt!!

[Marta]

Ik begrijp wat je bedoelt, je bedoelt het 'droppen en fluffen' van de prothese (ik zoek vaker op in het Engels aangezien je dan meer resultaten krijgt). Maar ik hoop op meer dan enkel dat.. want bij dat proces verkleint er inderdaad niks, ze veranderen enkel van vorm.

Als ik ze na een half jaar nog steeds te groot vind, dan weet ik echt niet wat doen. Opnieuw opereren? Ik ben mezelf misschien te druk aan het maken. Ik ben ook hardstikke ziek de laastste dagen en ik ben heel gevoelig.

In ieder geval alvast bedankt voor jullie steun! Ik had het echt nodig!!!

[TessaDLCDP]

houdt er ook rekening mee dat ieder Merk een andere Cup kan geven he!

zo kun je bij de Livera een C hebben, en bij de Hunkemoller een D.

geef het even tijd