katoke81 : 17 juli 2015 : Dr. Verdonck : Wellness Kliniek

[katoke81]

Hallo allemaal!

Ik heb momenteel een kleine A-cup (al fluctueert dit wel naarmate de tijd van de maand). Na jaren twijfelen en twijfelen heeft mijn partner me overhaald om eindelijk voor mezelf eens iets te doen wat ik al lang wil laten doen: een BV.

Toen ik zwanger was en daarna borstvoeding gaf, waren mijn borsten een redelijk volle C-cup, en ik was gek op hen. Vooral dan omdat kleding eindelijk paste zonder te bloezen bovenaan. Nu ik terug een A-cup heb, merk ik dat kleding bovenaan vaak openstaat. Om dit al wat te verhelpen draag ik enkel nog BH's met vulling, maar nog ben ik niet tevreden.

Toen ik net van de borstvoeding af was, heb ik mezelf beloofd dat, indien ik op mijn 30ste nog steeds dacht aan een BV, ik dit mezelf cadeau zou doen. Nu zijn we ondertussen 4 jaar na die grens, en tja, ik denk er nog steeds zo over.

Dus vorige maand heb ik een afspraak gehad voor een consultatie, en op 17 juli is het dan eindelijk zo ver en krijg ik een gevulder paar borsten aangemeten. Het resultaat zou een C moeten zijn.

Om te zeggen dat ik bang ben voor de operatie is licht uitgedrukt. Ik ben bang voor de pijn, maar ook bang dat ik het resultaat niet mooi zal vinden (omdat ik er zo hard naar uitkijk om eindelijk 'gevuld' te zijn bovenaan ben ik bang dat me dit serieus zal tegenslagen). Kunnen jullie mij een beetje geruststellen?

Ik vind het ook nog steeds volledig surrealistisch dat ik dit überhaupt overweeg, en er zelfs mee ga doorgaan. De reacties van de omgeving, daar kijk ik ook niet echt naar uit.

Kortom, ik zit vol twijfels, en anticipatie, en angst, en ik weet met mezelf geen blijf meer, en hoe dichter de dag komt, hoe erger dat het wordt.

Groetjes,

katoke81

[Melan]

Hoi!

Gaat helemaal goed komen hoor! Bij wie ga je? En hoe worden ze geplaatst?

Ik heb zelf dual plane gekregen, en die pijn valt zo mee.

Voelde als stuwing + spierpijn. Niks vergeleken bij een bevalling Je krijgt goede pijnstillers mee (die ik zelfs niet eensgebruikt hebt op PCM na, dus het hoeft echt geen pijn te doen)

Denk goed na over de maat. Je hoort zo vaak dat meiden ze te klein vinden. (Een C bij neppers oogt kleiner als een echte c)

Xx

[Guest Zomaariemand]

Hoi, al jouw gevoelens zullen velen bekend in de oren klinken en ik denk dat je het allemaal gewoon maar moet doorstaan. Je hebt er lang genoeg over nagedacht en je borsten worden vast prachtig. Maak jezelf niet gek en lees voor praktische tips het forum.

Succes met aftellen en hou ons op de hoogte!

[katoke81]

Ik moet thuis nog eens nakijken welke ik krijg, ik weet enkel dat ze achter de spier geplaatst zullen worden.

De PC heeft me enkele maten laten 'passen', en ik heb de grootste maat gekozen die hij natuurlijk vond bij mijn lichaamsbouw. Mijn partner zegt ook dat dat meer dan voldoende is voor mij.

Ik wil niet voor té groot gaan, daar is het mij helemaal niet om te doen.

Ik wil gewoon natuurlijk ogende, mooie borsten, die bij mijn lichaamsbouw passen.

Ik ben echt superbenieuwd naar het resultaat, en vind dat wachten echt het vreselijkste op dit ogenblik.

Nu ik eindelijk gekozen heb om er voor te gaan, vind ik dat ik ze maar meteen moet krijgen ook

[katoke81]

Gezien het morgen al zover is, even een onderwerpje aangemaakt.

Morgen gaat het gebeuren: 260cc rond achter de spier.

Al heb ik wel met de kliniek afgesproken dat we het aantal cc's nog eens gaan bekijken gezien ik tussen mijn consult en nu ongeveer 6 kilo ben kwijtgespeeld. Hoera!

De zenuwen gieren door mijn lijf, ik heb er vannacht (niet zo leuk) over gedroomd en ik ben zó bang voor de pijn achteraf.

Ook het niets kunnen doen, daar kijk ik helemaal niet naar uit. Ik ben daar erg slecht in... Na mijn keizersnede wilde ik ook zo snel mogelijk weer op de been zijn. Heb toen ook heel erg op mijn tanden gebeten om tóch maar uit dat bed te komen, om toch maar alles in huis te kunnen doen.

We hebben ook plannen om dit weekend op kampeertrip te gaan, met de caravan. Wel onder voorbehoud van hoe ik me voel, maar ik vind het zo erg om de kinderen iets te ontzeggen waar ze zo naar uit kijken gewoon omdat ik dit doe.

Ook ben ik bang voor de opmerkingen uit mijn omgeving. Ik wil eigenlijk niet dat iemand het weet. Mijn vriend weet het, en onze beste vrienden ook (omdat ze mee op die kampeertrip gaan). Verder weet niemand het, zelfs de kinderen nog niet. En dat zou ik graag zo houden, ook al weet ik dat dit totaal onrealistisch is.

Mijn vriend probeert me zo goed mogelijk gerust te stellen, maar ik ben zo zenuwachtig en zo bang... Gisteren nog even over gekibbeld, gewoon omdat ik met mijn gevoelens geen blijf weet... Ugh.

Heb zelfs al enkele keren gedacht "ik ga er gewoon niet mee door" maar ik wil het resultaat zo ontzettend graag! Dus dat wordt even tandenbijten dan...

Ik ga nog even zien dat ik mijn echo kan afprinten zodat ik die kan meenemen morgen, voor het geval Dr. Verdonck de resultaten niet heeft gekregen...

Nou, ik hou jullie op de hoogte!

[stampertje]

Veel geluk morgen

[katoke81]

We staan klaar om te vertrekken. De zenuwen gieren door mijn lijf....

[blondje16]

Heel veel succes vandaag ! Gisteren ook eens consult gehad bij Dr verdonck zeer vriendelijk mag en legt alles goed uit.

Veel geluk vandaag. Dat maar blij bent als wakker wordt en naar je botsten kijkt

[katoke81]

We zijn aangekomen! Zitten nu in het wachtzaaltje te wachten om naar boven gebracht te worden. Wat is dit spannend!

[Toeties]

Heel veel succes! En geniet er stiekem toch ook een beetje van, je weet waar je het voor doet

[Missfoxy]

Veel succes!

Je campingtripje vind ik toch moedig.. Ik had het zeker niet gekunt, kon de eerst week zelfs niet alleen uit een bed, laat staan gaan kamperen

Dat je het niet bekent wil maken snap in best en dat lukt effectief ook hoor!

Ik heb het enkel men vriend en ouders verteld en na ondertussen 10 weken po weet nog steeds niemand het ! Zolang je geen extreme veranderingen doet met voordien en push up bh's droeg ofzo valt dit echt niet zo hard op hoor, de meeste mensen zien je nl ook niet in bikini of lingerie fz

[yogarebel]

Hoe is 't gegaan Katoke??

[Mali]

Hoop dat het is mee gevallen. Neem wel je rust! Ik snap dat je je kids niks wilt ontnemen maar je herstelt maar 1 keer dus kan je het beter goed doen. Ik kon zeker de eerste week niet veel.. Fijn herstel! x

[katoke81]

Hoihoi!

Alles is goed gegaan. Was redelijk snel weer op de been, de verpleegster vond het super dat ik me zo goed voelde.

Momenteel heb ik wel pijn maar niet echt overdreven. Voelt meer aan als erge stuwing. Als het zo blijft hoor je me niet klagen. Heb meer last gehad van misselijkheid eerlijk gezegd.

Zal straks een uitgebreider verslag proberen te schrijven.

[DoubleD]

O zie nu je updates pas hihi wist nie dat ik hier moest kijken

Heel leuk alsnog alles nog te lezen!

Hoop dat je alles mee mag blijven vallen! Hoe heb je geslapen?!

[stampertje]

Veel geluk met u nieuwe borsten

[katoke81]

Uitgebreider verslag!

Om iets na 7 stonden we klaar om te vertrekken. GPS vertelde me dat we er om 8u06 zouden zijn, ik natuurlijk in paniek want ik moest me aanmelden om 8u15. File mochten we dus al zeker niet hebben... Uiteindelijk waren we er al om 8u, dus ruim op tijd. Aangemeld, even gewacht tot ze me kwamen halen, naar boven gegaan, me uitgekleed, foto's genomen.

Dan had ik even tijd voor ze me naar de operatiekamer brachten dus ik heb me rustig gehouden met lezen. Helpt altijd. Om halftien kwamen ze me halen, vroeg mijn vriend hoe lang het ging duren. "Anderhalf uur" zei de verpleegster.

Dus ik mee naar de operatiekamer. Nog even wachten op Dr Verdonck in een ander kamertje om een mooi tekening op mijn lichaam te zetten. Daar heb ik hem nog eens gevraagd naar het aantal cc. Hij vroeg me wat ik wilde, en ik zei "als ik foto's bekijk denk ik een C. Het belangrijkste is dat het zo natuurlijk mogelijk is."

Toen zei hij "het meest natuurlijke bij jou is 230cc. We hadden afgesproken 265cc en groter bij jou zou ik echt niet gaan."

Dus het is 265cc geworden.

Daarna heeft hij me afgetekend en ben ik naar de operatiekamer gegaan. Dan ben ik in slaap gedaan en voor ik het wist zei er iemand "mevrouw wakker worden het is voorbij."

Na vijf minuutjes kwam er iemand vragen of ik pijn had, waarop ik "ja" heb gezegd. Deed niet echt superveel pijn, maar ik voelde het toch dus ik dacht "better safe than sorry". Dus heeft de verpleegster nog wat verdoving in mijn infuus gespoten.

Daarna begon ik heel hard te bibberen. Niet van de koude, want ik had het lekker warm. Maar echt heel hard bibberen. Ik ben zo rustig mogelijk blijven ademen, omdat ik dacht "als ik nu mijn spieren opspan en laat krampen ga ik serieus afzien".

Daarna terug naar mijn kamertje gebracht, zonder problemen zelf van bed kunnen veranderen.

Na eventjes lezen kreeg ik terug pijn en moest ik dringend plassen.

Naar toilet gaan ging zonder problemen. Ik had zelfs de indruk dat de verpleegster hier een beetje verbaasd over was dat het zo goed ging, dat ik zelfs geen hulp nodig had.

Daarna morphinepilletje gekregen waar ik helemaal warm en fuzzy van werd. Volgens mijn vriend zag ik er toen echt compleet stoned uit .

De verpleegster zei toen dat het het beste ogenblik was om te vertrekken, zodat ik het minste last zou hebben van de autorit. Dus zo gezegd, zo gedaan. Kleren gaan aandoen, verpleegster is mee naar de auto gelopen, en vertrokken.

De pijn was eigenlijk minimaal. Ben zelfs mee met mijn vriend naar de winkel gegaan, en daarna zijn we samen de kindjes gaan halen. Het enige waar ik echt heel veel last van had was misselijkheid. Ik had constant het gevoel dat er iets op mijn maag aan het drukken was en dat ik moest overgeven.

De pijn viel heel goed mee. Zoals ik gisteren zei, voelde aan als heel erge stuwing.

Deze nacht heb ik misschien 3 uurtjes geslapen. We zijn in de zetel blijven liggen. We hebben zo een zetel met allemaal losse kussens, dus heb kussens zodanig rond mij gestapeld (of laten stapelen door mijn vriend) dat ik een goede zithouding vond waarin ik kon slapen. Helaas heb ik die pas gevonden rond 2u vannacht, na mijn vriend herhaaldelijk wakker gemaakt te hebben met "schat, kan je even dat kussen zo leggen? en dat kussen zo?"

Ocharme mijn ventje, maar hij heeft dat super gedaan .

Dus om 2u vannacht ben ik in slaap kunnen vallen, en om 4u ging mijn wekker om een paracetemolleke te nemen. Daarna weer even in slaap gevallen maar om 6u was ik echt wakker.

Recht komen was een ramp, om het kort te zeggen Mijn vriend duwde me onderin mijn rug recht, maar dat trok zo hard aan mijn wonden... Ugh.

Iets gegeten, en antibiotica en ibuprohen genomen.

Verder valt de pijn heel goed mee. Voelt alsof er een band heel strak rond mij gespannen is (wat echt wel zo is met die borstband eigenlijk ).

Maar die misselijkheid... Die is nog altijd even hard aanwezig. Bij het minste dat ik eet draait en draait en draait mijn maag, gedurende toch wel een dik uur .

Dat was het voorlopig. De pijn is er wel, maar hij is 'manageable'. Als nu die misselijkheid nog wil weggaan, ben ik helemaal gelukkig. En ik ben zo benieuwd naar het resultaat! Maar ik moet nog 2 weken dit drukverband dragen, dus dat moet nog even wachten .

[DoubleD]

O wat leuk om je verhaal te lezen, je nam me er helemaal in mee! Hoop dat t (snel)beter gaat met de misselijkheid meis! Wat zal t moeilijk zijn om niet te spieken! Mag jij ook nie douchen?

[katoke81]

Neen, mag drie weken niet douchen. DRIE WEKEN! Ugh! Voel me nu al vuil!

[katoke81]

Dames!

Ik maakte net een beweging (kussen verleggen om me goed te zetten) en ik voelde en hoorde precies iets wat ik niet anders kan omschrijven dan een borstscheet. Klonk een beetje als een "protkussen".

Is dit normaal of moet ik me zorgen maken?

[denyke]

dat is vocht wat je hoort

[denyke]

dat douche is indd heel erg dat het niet mag ,mijn man hielp me zodat ik toch een beetje onder de douche kon tot mijn buik natuurlijk afspoelen .voelde me anders ook niet echt fris .

[katoke81]

Hier gaat het nog altijd goed. Heb wel meer last maar eerder omdat ik de constante pijn écht beu ben en niet omdat het meer pijn doet.

Daarnet zat ik hier met een warmtepack op mijn rug en een koudepack tegen mijn borsten.

Haha .

Dat warmtepack op mijn rug doet wel ongelooflijk goed. Die spieren zijn helemaal opgespannen door constant gebogen rond te lopen.

Voel ook constant lucht in mijn borsten dat is echt een raar gevoel!

[yogarebel]

Wat leuk om je verhalen te lezen! Ik heb van de week m'n datum vastgelegd; 15 oktober... Heel spannend... Kan niet wachten, maar zie ook op tegen die eerste weken na de operatie. Dan ben jij al weer helemaal hersteld! Hoop dat de pijn snel minder wordt en dat je heel blij bent met het resultaat! Zal vast prachtig zijn en dan ben je de pijn van nu weer zo vergeten. Sterkte nog!

[katoke81]

Vannacht was een goede nacht. Mijn plekje in de zetel is echt goed. Kan ik goed in slapen.

Heb nog veel 'last' van lucht.

En wat ik het vreselijkste vind is dat ik vreselijk veel vocht ophoud in mijn buik. Ik ben meer dan twee kilo 'aangekomen'.

Duurt het lang eer dat vocht weg gaat? Want dat vind ik écht niet leuk! Ik zie er wel 5 maanden zwanger uit. Pfffff.