Wat zijn jullie eerste emoties, indrukken enz geweest bij de eerste ontmoeting met de nieuwe boobs??

[Madampje]

Hey lieve dames,

Zaterdag a.s. staat mijn BV gepland bij Dr Kappel. Ik ben er al heeeeeeel lang mee bezig en het was een enorme strijd op elk gebied, maar het is toch gelukt!

Nu komt zaterdag dichterbij, en hoe ik er eerst naar uitkeek en niet kon wachten, slaat nu de angst en de twijfel toe.

Ik heb nog nooit een narcose gehad en ik als controlefreak vind dat best heftig. Heb er al allerlei enge dromen over gehad hahaa. Ook twijfel ik ineens of het wel nodig is, de operatie, dat ik achteraf geen spijt ga krijgen en vooral omdat het zo duur is.

Is dit normaal ?? Heeft iedereen deze fase? Want ik zou er eerst een moord voor gedaan hebben!!

Pls help!

[Guest maanelfje]

de narcose vond ik ook het spannendst maar dat stelt niet veel voor. je wordt erg gerustgesteld en voor je het weet slaap je. en als je wakker wordt is alles achter de rug.

mss goed om voor jezelf punten op papier te zetten waarom je deze operatie wilt... je had vast geen strijd gelevert als je jet niet echt nodig vond. succes en sterkte zaterdag!

[Elvira123]

Dat hebben we denk ik allemaal Madampje!

Ik keek er heel erg naar uit.. maar de laatste dagen sloeg de twijfel toe. Vooral ga ik het wel mooi vinden, enz.

Heb voordat ik onder narcose ging de hele tijd gehuild..

Maar geloof me.. het is het allemaal waard.

Je hoeft je nergens druk om te maken.. het komt helemaal goed!

Ik ben nu 3 weken PO en ik ben zo blij en gelukkig.. en dat ga jij straks ook hebben!

[Madampje]

Maanelfje: wauw wat een geweldige tips, ga ik meteen doen!!! Bedankt voor de steun en geruststelling!!

Elvira aaaahh dank je wel, je maakt me emotioneel! Dus het is hartstikke normaal, dat doet me goed!!

Aan jullie advies ga ik me vastklampen als ik het weer FF moeilijk heb, haha!!

Dnk jullie wel!!!!!

[Lizz_1986]

Ik had er ook heel veel moeite mee, bang om de controle te verliezen idd. Maar toen ik op de operatietafel lag kon k toch geen kant meer op haha dus had ik zoiets van: ik zie wel waar t schiep strand.. Maar zo achteraf bekeken was de slaapverdoving zoo fijn.. Heerlijkk

[Fynic]

Ik moet nog geopereerd worden maar bij mij slaat de twijfel zo nu en dan ook in hoor. Ik herken me wel in je verhaal! Ik had eerst ook het gevoel alsof dat raar was, dat ik die twijfel voelde. Maar de dames hier hebben mij ook gerust gesteld. Het is natuurlijk niet zomaar iets en het is alleen maar goed dat je er goed over nadenkt!

Wat betreft de narcose, ik heb dit al meerdere malen gehad. De eerste keer vond ik dat ook super eng! Maar, hoe gek het ook klinkt, het is zo fijn dat je gaat slapen en gelijk weer wakker wordt (voor je gevoel) en dat het gebeurt is. Ik vond het eigenlijk wel fijn die narcose...

Als mede control-freak begrijp ik dat het moeilijk is om je helemaal over te geven aan een operatie en een chirurg. Dat heb ik ook. Maar ik denk steeds vaker; ach ik kan me nu helemaal druk maken, maar ik ga het toch doen dus ik geef me er wel aan over. Ik zie wel waar het schip strandt en het komt vast helemaal goed.

Heel veel succes!

[Essie2000]

De dag voor de operatie had ik zo erg de neiging om te cancelen!!! Ik had net zoals jou allerlei waanideeën en zorgen en dacht dat het t allemaal niet waard was

Zelfs een uur voor mijn operatie zei ik in de wachtruimte tegen mijn vriend Schat we kunnen nu nog weg!!!? Haha

Nou meis het is het allemaal waard geweest, niet teveel bij nadenken en gewoon doen. Na je operatie ben je blij dat je het gedaan hebt en huppel je even later rond met je mooie nieuwe boobies.

[Sanneke120]

He wat leuk Madampje, om te lezen dat je nu eindelijk je BV krijgt. Had toen topic gelezen dat je consult niet doorging.

Twijfel is normaal meid! Gewoon doen, je wilde het immers heel graag, toch? Ik had ook nog nooit narcose gehad maar het viel allemaal reuze mee!

Wens jou heel veel succes toe en plezier nadien met je nieuwe borsten.

xxx

[Madampje]

Hey allemaal. Super bedankt voor alle hartverwarmende steunbetuigingen!!! Daar knap ik enorm van op! Dankzij jullie begin ik er toch steeds meer zin in te krijgen, kriebeltjesss iehhhh!!!!! Hihihi

Sanneke20 hihi ja dank je wel!!! Ja gelukkig is het toch nog goed afgelopen!! Xxxx

[Madampje]

Hey lieverdjes,

Ben eigenlijk ineens erg nieuwsgierig naar jullie diepste gevoelens, gedachten bij het voor het eerst zien van het eindresultaat, de nieuwe boobies!!

Wie zou dat met mij willen delen? Wat ging er door je heen? Wilde je er dan ook de hele tijd aan voelen,en de hele dag in de spiegel kijken? Of had je vooral veel pijn?

Ik wacht in spanning af ^__^

[charly1990]

Toen was k wakker werd uit de narcose en voelde dat ik een bolling had ipv plat kon ik alleen maar huilen van blijdschap!

[Rominaa]

Toen ik wakker werd was het eerste wat ik dacht auw! Toen ik weer een beetje bij was en door kreeg waar ik okalweer was keek ik naar beneden.. had helaas drukverband en zag niet veel dacht nog hmm waar zijn ze ?! En huilen... van alle spanning en het ernaartoe leven!

Oja de dagen erop kon ik alleen maar de hele dag ernaar kijken

[Fem]

Ik werd wakker en was ook gelijk klaarwakker. Gelijk mijn dekens omlaag geduwd. En daar waren ze... Ik had ein-de-lijk borsten!! Ik was eindelijk een vrouw en voelde mij toen pas helemaal af!

Het enige wat ik kon doen was huilen... Ik heb die hele recovery bij elkaar gehuild voor bijna een half uur lang. Ik moest eigenlijk nog harder huilen uit frustratie. Ik zag nog niet zo scherp door de narcose. En die tranen maakten mijn zicht nog waziger. Dus kon ik mijn nieuwe boobs nog niet helemaal volop bewonderen!

Sinds die laatste traan op de recovery heb ik alleen nog maar een grote glimlach op mijn gezicht

Bij elke spiegel of overal waar ik maar een spiegelbeeld in kan zien, kijk ik naar mijn boobs en als ik thuis ben heb ik ze ook regelmatig vast.. Voelt zo goed om borsten te hebben en iets vast te kunnen houden

[boeda]

Ik heb precies hetzelfde! En ik dacht al, misschien moet ik naar m'n gevoel luisteren, en de afspraak afzeggen.

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, en jij dus ook niet madampje! Die andere meiden hebben vast gelijk! Na het weekend zijn we van deze stress af en hebben we er iets moois voor in de plaats! Succes en sterkte zaterdag!

[MsJules]

Hoi meid!

Ach even de controle loslaten, komt wel goed! Ik wou al meer dan 10 jaar een borstvergroting. Weet nog toen ik 16 was dat ik tegen mijn mams zei dat als die meiden niet groeien ik ze op mijn 18 laat vergroten :-D Nu jah, het werd op mijn 27ste gedaan.

Ik ben nu 6 weken p.o. en had die twijfels ook hoor. Bang voor de uitkomst vooral. Achteraf gezien: ik had het al jaren geleden moeten doen!

Voel mij eindelijk goed in mijn vel. Mijn lichaam klopt in mijn ogen, eindelijk!

Ik ben overgelukkig, en even de controle loslaten en de ongemakken de eerste weken ben je echt snel vergeten hoor!

Xoxo

[Elvira123]

Hihi., ik weet niet of je de mijne wilt horen

Toen ik uit de narcose kwam kon ik ze niet zien.. Want had heel veel pijn en een deken over me heen, kon ook mn hoofd niet goed bewegen. Voelde me enorm mishandeld. Toen mijn vriend gevraagd een foto te maken. Ze waren helemaal ingepakt dus kon niet heel veel zien (kijk maar eens in mn galerij hier).

Mijn eerste gedachte was: wat een verschrikkelijke dingen.. Wat ontzettend groot en ze passen niet bij mn lichaam..

De dagen daarop vond ik ze nog steeds verschrikkelijk, het leken niet eens boobs en ze waren enorm groot. Ik voelde me heel slecht door alle pijnstillers dus heb de eerste vijf dagen alles vervloekt en mezelf heel erg kwalijk genomen dat ik dit heb laten doen. Ik vond het het lang niet waard.

Maaaaar.. Dat zijn allemaal eerste dagen emoties. Wat een onzin. Kwam gewoon omdat ik heel veel pijn had (en omdat ik een heeeele lage pijngrens heb en sws een emotioneel wrak ben).

Nu mijn boobs meer boobs zijn en ik minder pijn heb ben ik echt de allergelukkigste! Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb, en ik ben de pijn allang vergeten!

Nu heb ik zelfs dat ze wat mij betreft best nog wat groter hadden gemogen hihi!

[Melan]

Ik werd wakker en was ook gelijk klaarwakker. Gelijk mijn dekens omlaag geduwd. En daar waren ze... Ik had ein-de-lijk borsten!! Ik was eindelijk een vrouw en voelde mij toen pas helemaal af!

Het enige wat ik kon doen was huilen... Ik heb die hele recovery bij elkaar gehuild voor bijna een half uur lang. Ik moest eigenlijk nog harder huilen uit frustratie. Ik zag nog niet zo scherp door de narcose. En die tranen maakten mijn zicht nog waziger. Dus kon ik mijn nieuwe boobs nog niet helemaal volop bewonderen!

Sinds die laatste traan op de recovery heb ik alleen nog maar een grote glimlach op mijn gezicht

Bij elke spiegel of overal waar ik maar een spiegelbeeld in kan zien, kijk ik naar mijn boobs en als ik thuis ben heb ik ze ook regelmatig vast.. Voelt zo goed om borsten te hebben en iets vast te kunnen houden

Je vergeet te zeggen dat je naar die aardige verpleger riep; 'kijk nou toch! Ik heb boobies!' Jou reactie was zo mooi daar werd ik helemaal emo van hihi

Ik zelf was benieuwd wat er in zat (425/450 of 400/425) toen ik ze zag vond ik ze maar raar omhoog staan en ze erg groot. Ik had wel meteen het idee 'ja! Dit lijkt meer op wat ik vroeger had dan m'n lege theezakjes die maar slap over m'n borstkas lagen' maar verder weinig emoties ofzo. De dagen erna vond ik ze te groot. Maar dat was t vocht en dat ze zo hoog zitten. Ze worden langzaam steeds mooier

Xx

[Boho]

Ik had alleen maar pijn, wilde ze niet zien of aanraken en als de bh even los ging was ik bang dat ze eraf zouden vallen. Pas na een dag of 4 zag ik ze en vond ik ze mooi en was ik heel blij ineens. Daarna wilde ik ze steeds uitgebreid bekijken maar eraan zitten pas later, ze waren nog zo gevoelloos.

[Joy1980]

Na de operatie heb ik 8 uur lang achter elkaar geslapen! Heb geen idee wat voor cocktail ze me in het ziekenhuis hebben gegeven, maar was niet wakker te krijgen. Voelde me echt zo suf als een garnaal. Toen ik om een uur of 6 eindelijk weer een beetje teruggekeerd was in de bewoonde wereld en de tape eraf ging dacht ik: Yeah Ik heb tieten !!!

Vond ze op dat moment nog keihard, vierkant en lelijk. Gelukkig wist ik dankzij dit forum dat het allemaal nog zal veranderen en dat het magische woord "Geduld" is.

Dacht dat mijn borstenobsessie na de operatie wel wat minder zou worden maar in tegendeel. Voorheen maakte ik nooit selfies maar nu bijna elke week. Kan het niet laten om in elke spiegel te kijken waar ik langs loop. Heb inmiddels al 5 bh's en 2 bikini's gekocht. Wanneer houdt het op??

[000]

ik dacht eigenlijk alleen maar F*** wat doet mn rug zeer toen ik wakker werd! vervolgens een zere nek van het lange kijken naar mn boobies

[Zita5]

Toen ik wakker werd gemaakt ,zei ik ben ik eindelijk aan de beurt ,het is al klaar hoor Zita zei de verpleegkundige , ik dacht uhhh!!!.

en voelde aan mijn borstkast ,waar nooit wat heeft gezeten zijn er nu 2 borsten.

er kwamen wel emoties los met een lach en een traan en een gevoel van geluk.

[Cherry]

Ik werd 4 uur later wakker. En ik wist niet eens waarom ik daar was zo suf was ik. De verpleegkundige pakte een spiegel en zij kijk eens wat mooi.... Ik dacht wat is dit zo enorm groot en raar. En de dagen erna heb ik er niet veel naar gekeken. Omdat ik het ook vreselijk vond als die bh uit moest. Het gevoel dat ze ervan af zouden vallen had ik ook. Na ongveer een week was ik er pas blij mee en zou ik het zo weer doen. Het is gewoon even wennen!

[Madampje]

Boeda wauw lijkt wel of ik met mezelf praat hihi!! Ja precies dat gevoel had ik ook, want meestal klopt het wat mijn 'gevoel' me ingeeft. Maar niet altijd hoor. Het scheelt te lezen dat bijna iedereen dat heeft haha. Wanneer heb jij de operatie? Ook zaterdag? Xxx

MsJules wauw wat een verhaal, wat heerlijk om te lezen!!! En bedankt voor het delen!! Ja ik heb eigenlijk ook al mijn leven lang issues. En die werden nóg erger na de drie zwangerschappen haha. Ik ben heell bang dat het tegenvalt en dat ik achteraf spijt krijg vooral van het hoge bedrag dat ik er nog jaren lang voor zal moeten betalen. Maar als ik jouw verhaal lees komt dat helemaal goed!! Kan niet wachten :)

[Mali]

Nog 1 nachtje slapen! Echt het komt goed! Ik twijfelde ook of ik er goed aan deed en of ik wel vrijwillig een operatie zou moeten doen.. en wat nou als ik complicaties kreeg dan kon ik mezelf dat natuurlijk nooit vergeven..

Maar echt als je daar eenmaal bent dan laat je alles los.. Geef je lekker over en probeer ook te genieten! Bij mij viel het achteraf erg mee. Tuurlijk waren de eerste twee dagen zwaar en was ik niet happy. Maar het is het wel waard geweest.

Heel veel succes Madampje! Hoop dat je nog een beetje kunt slapen! Ik hoor graag hoe het is gegaan.

X

[Madampje]

Hoi lieve Mali,

Wat een superlief berichtje, wordt er nu, zo vlak voor de operatie een beetje emotioneel van...hihi!!

Ja ik moet het denk ik gewoon over me heen laten komen. Kan ook niet anders nu haha.

Ik ben nu ik eigenlijk helemaal nog niet zenuwachtig, alleen opgewonden, als voor een schoolreisje. Van mij mag morgen al aanbreken!! Ik denk heel bewust niet aan het gedeelte van het snijden, en de pijn Enzo haha. Dat scheelt

Hou jullie op de hoogte!!!!! Xxx