Aniet : 13 mei 2015 : dr. Tytgat: st. Monica ziekehuis: Antwerpen

[Aniet]

Gisteren was het zover. Ik was een klein beetje gespannen. Ik werd om 14.30 opgehaald door een verpleegkundige. Ik werd naar een kleedruimte geleid om me uitte kleden en een operatieschort aan te doen. Onderbroek en sokken mochten aanblijven. Ze bracht me naar de operatie kamer waar ik plaats kon nemen op de operatie tafe.l Dr. Tytgat kwam en vroeg welke grote ik wilde en tekende mijn borsten af. En ik kreeg een zuurstofmeter om mijn vinger en er werd een infuus aangelegd voor de antibiotica. Daarna legde hij uit wat hij ging doen omdat ik onder plaatselijke verdoving werd geholpen gaf hij aan dat het iets langer duurde. Eerst werd ik ingesmeerd met jodium. Hij gaf in elke borst een verdoving hij vertelde precies wat hij allemaal ging doen en vroeg steeds of alles nog goed ging en of ik niets voelde. Daarna ging hij met een canule verdovingsvloeistof door heel de borst om alle zenuwen te verdoven. Dit deed geen pijn maar was een vreemd gevoel. Daarna kreeg ik een warmte deken over me heen omdat ik 10 minuten moest wachten om de verdoving zijn werk te laten doen. Ik door operatie doek afgedekt en er werd een soort tent gemaakt zodat je niets zag. Tijdens de hele operatie sprak de dokter en de verpleegkundige met me heel prettig. Het was zo voorbij ik vond het erg mee vallen. Na de ingreep werd ik ingepakt en mocht ik langzaam rechtop zitten. Toen dat goed ging mocht ik mijn benen laten bungelen en langzaam van de tafel afstappen. De verpleegster liep mee naar de kleedkamer en daarna kon ik zelf met de lift naar mijn man. Ongeloofelijk dat je na anderhalf uur weer in de auto zit. Nu een dag later geen pijn maar wel een zwaar gevoel. 265 cc voor de spier geplaatst. Ben heel blij met het resultaat .

[Eleneva]

amai t was dan zonder volledige verdoving?! chapeau! dat zou ik echt niet willen